Ήταν Σεπτέμβριος του 1976.
Πήρα το πρωινο τραίνο από τον σταθμό Λαρίσης για Θεσσαλονίκη. Είχα μαζί μου λίγα πράγματα όλα σε μια βαλίτσα και μια συλλογή με ποιήματα του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου. Διάβαζα αυτό το ποίημα όταν ύστερα από 12 ώρες η αμαξοστοιχία σταμάτησε στον σταθμό Λιτοχώρου. Αργότερα έμαθα ότι ήταν το πρώτο ποίημα του Ασλάνογλου. Το έγραψε στα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας, το 1953. Ήταν τότε διαβιβαστής στο Χαϊδάρι. Παράξενα φέγγει στη μνήμη μου η αρχή…
ΠΗΓΗ: Pantelis Voutouris
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.