ΑΠΟ ΤΟ "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
Ο Pier Paolo Pasolini στο μνήμα του Antonio Gramsci [Βλέπε σε: Στην "αριστερά" των τραπεζιτών μνημονεύουν τον κομμουνιστή "Poeta Vate"... αλλά ποτέ τις παρακαταθήκες του!]
ΠΗΓΗ:
«Είναι απαραίτητο να τραβήξετε βίαια την προσοχή σας στο παρόν,
έτσι ακριβώς όπως
είναι, αν θέλετε να το μετασχηματίσετε.
Απαισιοδοξία της νοημοσύνης,
αισιοδοξία της θέλησης»
Αντόνιο Γκράμσι, γεννήθηκε στις 22 Γενάρη 1891
Σήμερα θυμόμαστε τη γέννηση του μεγάλου διανοητή Antonio Gramsci.
Σήμερα πολλοί θα αναφερθούν και θα γράψουν αποσπάσματα της σκέψης του από τα βιβλία ή τα άρθρα του στην "L'Ordine Nuovo" (Η Νέα Τάξη), τη εβδομαδιαία κομουνιστική εφημερίδα που ιδρύθηκε την 1η Μάη του 1919, λίγους μήνες μετά την ίδρυση του Κομουνιστικού Κόμματος Ιταλίας [Βλέπε σε: Από το Λιβόρνο (1921)... στις Σαρδέλες (2020)...].
Σήμερα θα σημειώσουμε, θα εμπνευστούμε μπορούμε να πούμε, από ένα από τα γράμματα του που έγραψε μέσα από τη... φυλακή.
Το γράμμα στη μάνα του, την Peppina Marcias, που έγραψε στις 20 Νοέμβρη 1926.
«Αγαπητή μαμά, σε σκεφτόμουν πολύ αυτές τις μέρες. Σκέφτηκα τους νέους πόνους που ήμουν έτοιμος να σου δώσω, στην ηλικία σου και μετά από όλα τα δεινά που πέρασες. Το να ξέρω πως δυνατή κι υπομονετική στα βάσανα που πέρασες, θα είναι ένας λόγος δύναμης και για μένα.
Είμαι ήσυχος και ήρεμος.
Ηθικά ήμουν προετοιμασμένος για όλα. Καθησύχασε τους πάντες: πες σ' όλους πως δεν πρέπει να ντρέπονται για μένα και πρέπει να είναι πρέπει να είναι ανώτεροι από τη στενή και ασήμαντη ηθική των επαρχιών»
Σήμερα πολλοί θα αναφερθούν και θα γράψουν αποσπάσματα της σκέψης του από τα βιβλία ή τα άρθρα του στην "L'Ordine Nuovo" (Η Νέα Τάξη), τη εβδομαδιαία κομουνιστική εφημερίδα που ιδρύθηκε την 1η Μάη του 1919, λίγους μήνες μετά την ίδρυση του Κομουνιστικού Κόμματος Ιταλίας [Βλέπε σε: Από το Λιβόρνο (1921)... στις Σαρδέλες (2020)...].
Σήμερα θα σημειώσουμε, θα εμπνευστούμε μπορούμε να πούμε, από ένα από τα γράμματα του που έγραψε μέσα από τη... φυλακή.
Το γράμμα στη μάνα του, την Peppina Marcias, που έγραψε στις 20 Νοέμβρη 1926.
«Αγαπητή μαμά, σε σκεφτόμουν πολύ αυτές τις μέρες. Σκέφτηκα τους νέους πόνους που ήμουν έτοιμος να σου δώσω, στην ηλικία σου και μετά από όλα τα δεινά που πέρασες. Το να ξέρω πως δυνατή κι υπομονετική στα βάσανα που πέρασες, θα είναι ένας λόγος δύναμης και για μένα.
Είμαι ήσυχος και ήρεμος.
Ηθικά ήμουν προετοιμασμένος για όλα. Καθησύχασε τους πάντες: πες σ' όλους πως δεν πρέπει να ντρέπονται για μένα και πρέπει να είναι πρέπει να είναι ανώτεροι από τη στενή και ασήμαντη ηθική των επαρχιών»
«Το σημείο εκκίνησης είναι "εθνικό"
κι απ' αυτό το σημείο εκκίνησης
πρέπει να λάβεις τις αποφάσεις των κινήσεων»
Antonio Gramsci
"Quaderni del carcere" (Τετράδια της φυλακής), σελ. 1729
«Η αλήθεια είναι πάντα επαναστατική»
Antonio Gramsci
«Πρέπει να
επιμείνουμε στο γεγονός ότι στον σεξουαλικό τομέα
ο πλέον εξευτελιστικός παράγοντας και μεγάλης αποστροφής
είναι η ελευθεριακή και διαφωτιστική αντίληψη των τάξεων
που δεν συνδέονται στενά με την παραγωγική εργασία,
και από αυτές τις τάξεις μολύνεται η τάξη των εργαζομένων»
Antonio Gramsci, Τετράδια της φυλακής
«Ένα νέο σύστημα κατανομής εξουσιών
μεταξύ του καθεστώτος και της Εκκλησίας»
Antonio Gramsci
«Μισώ τους αδιάφορους τους απαθείς...
Να ζεις σημαίνει να είσαι Αντάρτης...»
Αντόνιο Γκράμσι
Έκθεση του Αντόνιο Γκράμσι στην 5η Δημοτικού
Το θέμα της έκθεσης που έθεσε ο δάσκαλος στο μικρό χωριό της επαρχίας Οριστάνο (Σαρδηνία) ήταν: «Αν ένας ευκατάστατος και πολύ ευφυής συμμαθητής σας εξέφραζε την πρόθεση να εγκαταλείψει το σχολείο, τι θα του απαντούσατε;»«Ghilarza, σήμερα 15 Ιούλη 1903
Αγαπητέ φίλε,
Πριν από λίγο καιρό έλαβα την πολύ αγαπητή επιστολή σου και είμαι πολύ ευτυχής που είσαι καλά στην υγεία σου.
Ένα μόνο σημείο με εκπλήσσει για εσένα. Λες πως δεν θα συνεχίσεις πλέον τις σπουδές γιατί σου προκαλούν πλήξη.
Πώς, εσύ που είσαι τόσο έξυπνος, που, μα ευχαριστείς τον Θεό, δεν σου λείπουν τα απαραίτητα, θέλεις να εγκαταλείψεις τις σπουδές σου;
Μου λές να κάνω το ίδιο, γιατί είναι πολύ καλύτερο να τρέχουμε στα χωράφια, να πηγαίνουμε σε χορούς και δημόσιες συγκεντρώσεις, αντί να κλεινόμαστε για τέσσερις ώρες την ημέρα σε ένα δωμάτιο, με τον δάσκαλο που πάντα μας προτρέπει να μελετάμε, γιατί αν όχι θα παραμείνουμε κούτσουρα. Αλλά εγώ, αγαπητέ φίλε, δεν θα μπορέσω ποτέ να εγκαταλείψω τις σπουδές που είναι η μόνη μου ελπίδα να ζήσω τίμια όταν θα είμαι ενήλικος, γιατί όπως γνωρίζεις, η οικογένειά μου δεν πλούσια και είναι γεμάτη από περιουσιακά αγαθά.
Πόσα φτωχά αγόρια σε ζηλεύουν, αυτοί που θα ήθελαν να σπουδάσουν, αλλά στους οποίους ο Θεός δεν έδωσε τα απαραίτητα, όχι μόνο για να μελετήσουν, αλλά πολλές φορές, ούτε καν να να λιγοστεύουν την πείνα τους.
Εγώ τους βλέπω από το παράθυρό μου, πως τα μάτια τους κοιτούν τα παιδιά που περνούν δίπλα τους με τις τσάντες στην πλάτη τους, ενώ αυτά τα παιδιά μπορούν να πάνε μόνο στο νυχτερινό σχολείο.
Εσύ λες ότι είστε πλούσιοι, ότι δεν θα χρειαστείς σπουδές για να ζήσεις, αλλά πρόσεξε την παροιμία "Η αργία είναι ο πατέρας των κακών".
Όποιος δεν σπουδάζουν νεαρός στην ηλικία θα το μετανιώσει στα γηρατειά του. Μια ανατροπή της τύχης, μια χαμένη διαμάχη, μπορούν να φέρουν στη δυστυχία τους πλουσιότερους ανθρώπους. Θυμήσου τον κ. Φραγκίσκο. Ήταν γιος μιας αρκετά πλούσιας οικογένειας. Περνούσε λαμπρα στα νιάτα του, πήγαινε στα θέατρα, στα κέντρα παιχνιδιών και κατέληξε να καταστρέφεται εντελώς, και τώρα κάνει τον κλητήρα σε έναν δικηγόρο που του δίνει εξήντα λιρέτες το μήνα, που αρκούν μόνο για να ψευτοζεί.
Αυτά τα παραδείγματα πρέπει να είναι αρκετά για να σε αποτρέψουν από το σκοπό σου.
Αγαπητέ φίλε,
Πριν από λίγο καιρό έλαβα την πολύ αγαπητή επιστολή σου και είμαι πολύ ευτυχής που είσαι καλά στην υγεία σου.
Ένα μόνο σημείο με εκπλήσσει για εσένα. Λες πως δεν θα συνεχίσεις πλέον τις σπουδές γιατί σου προκαλούν πλήξη.
Πώς, εσύ που είσαι τόσο έξυπνος, που, μα ευχαριστείς τον Θεό, δεν σου λείπουν τα απαραίτητα, θέλεις να εγκαταλείψεις τις σπουδές σου;
Μου λές να κάνω το ίδιο, γιατί είναι πολύ καλύτερο να τρέχουμε στα χωράφια, να πηγαίνουμε σε χορούς και δημόσιες συγκεντρώσεις, αντί να κλεινόμαστε για τέσσερις ώρες την ημέρα σε ένα δωμάτιο, με τον δάσκαλο που πάντα μας προτρέπει να μελετάμε, γιατί αν όχι θα παραμείνουμε κούτσουρα. Αλλά εγώ, αγαπητέ φίλε, δεν θα μπορέσω ποτέ να εγκαταλείψω τις σπουδές που είναι η μόνη μου ελπίδα να ζήσω τίμια όταν θα είμαι ενήλικος, γιατί όπως γνωρίζεις, η οικογένειά μου δεν πλούσια και είναι γεμάτη από περιουσιακά αγαθά.
Πόσα φτωχά αγόρια σε ζηλεύουν, αυτοί που θα ήθελαν να σπουδάσουν, αλλά στους οποίους ο Θεός δεν έδωσε τα απαραίτητα, όχι μόνο για να μελετήσουν, αλλά πολλές φορές, ούτε καν να να λιγοστεύουν την πείνα τους.
Εγώ τους βλέπω από το παράθυρό μου, πως τα μάτια τους κοιτούν τα παιδιά που περνούν δίπλα τους με τις τσάντες στην πλάτη τους, ενώ αυτά τα παιδιά μπορούν να πάνε μόνο στο νυχτερινό σχολείο.
Εσύ λες ότι είστε πλούσιοι, ότι δεν θα χρειαστείς σπουδές για να ζήσεις, αλλά πρόσεξε την παροιμία "Η αργία είναι ο πατέρας των κακών".
Όποιος δεν σπουδάζουν νεαρός στην ηλικία θα το μετανιώσει στα γηρατειά του. Μια ανατροπή της τύχης, μια χαμένη διαμάχη, μπορούν να φέρουν στη δυστυχία τους πλουσιότερους ανθρώπους. Θυμήσου τον κ. Φραγκίσκο. Ήταν γιος μιας αρκετά πλούσιας οικογένειας. Περνούσε λαμπρα στα νιάτα του, πήγαινε στα θέατρα, στα κέντρα παιχνιδιών και κατέληξε να καταστρέφεται εντελώς, και τώρα κάνει τον κλητήρα σε έναν δικηγόρο που του δίνει εξήντα λιρέτες το μήνα, που αρκούν μόνο για να ψευτοζεί.
Αυτά τα παραδείγματα πρέπει να είναι αρκετά για να σε αποτρέψουν από το σκοπό σου.
Επέστρεψε στις σπουδές αγαπητέ Τζιοβάνι κι εκεί θα βρεις όλα τα αγαθά που υπάρχουν.
Μην
κακοκαρδίζεσαι επειδή σου μιλώ με την καρδιά μου, γιατί σε αγαπώ, και
σου λέω τα πάντα κατά πρόσωπο, και να μην κολακεύεις τον εαυτό σου όπως
πολλοί.
Αντίο, χαιρέτησε μου τους γονείς σου, σε φιλώ
Ο αφοσιωμένος φίλος σου Αντόνιο
»
* Στην Ιταλία μέχρι σήμερα η 5η Δημοτικού είναι η τελευταία τάξη πριν το Γυμνάσιο (3 χρόνια) και κατόπιν το Λύκειο (4 χρόνια).
Ο Pier Paolo Pasolini στο μνήμα του Antonio Gramsci [Βλέπε σε: Στην "αριστερά" των τραπεζιτών μνημονεύουν τον κομμουνιστή "Poeta Vate"... αλλά ποτέ τις παρακαταθήκες του!]
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.