Του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
«Κωλόπαιδο», λοιπόν, ο πιτσιρικάς που κατέβασε την τούρκικη σημαία στην κατεχόμενη Λύση. Μάλιστα. Έχει κατοχή ή όχι η Κύπρος; Έχει ψηφίσματα του ΟΗΕ υπέρ της που δεν εφαρμόζει η Τουρκία; Πώς αντιμετωπίζουμε λοιπόν την κατοχή επί 45 χρόνια. Με συνομιλίες, ευχολόγια και αφελείς δηλώσεις. Τι καταφέραμε τόσα χρόνια; Ούτε καν να μην λεγόμαστε ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, σαν να ‘ναι το ίδιο, ούτε να λέμε πλειοψηφία και μειοψηφία αντί για κοινότητες, ούτε να μην μιλάει ο Πρόεδρος της Κύπρου αλλά εντεταλμένος του με τον εkπρόσωπο της τουρκικης μειοψηφίας-κοινότητας. Αλλά μήπως δημοσιοποιήσαμε, διεθνοποιήσαμε το γεγονός τόσες δεκαετίες; Το ξέρει η διεθνής κοινότητα όπως το Παλαιστινιακό; Πώς ξέρουν το Παλαιστινακό; Από τις αναρίθμητες θυσίες των παιδιών της που πετάνε πέτρες. Αυτό κάνουν όσοι δεν έχουν όπλα: Πετάνε πέτρες, κατεβάζουν σημαίες κι οι κατακτητές τους σκοτώνουν. Έτσι γυρίζει ο τρόχος, για να γυρίσει κι ο ήλιος. Τουλάχιστον μέχρι ν’ αποκτήσουν κι αυτοί όπλα. Αλλά πού ‘ναι η αμυντική μας βιομηχανία και πού ‘ναι η τούρκικη.
Εποικίζουν την Αμμόχωστο, εισβάλλουν στην Κυπριακή ΑΟΖ, ετοιμάζονται για την ελληνική, παραβιάζουν τον εναέριο μας χώρο, παρουσιάζουν δικό τους το μισό Αιγαίο, κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς κανένα τίμημα, στέλνουν χιλιάδες μετανάστες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δολοφονούν Κούρδους, Σύριους, εισβάλλουν στο Ιράκ και στην Συρία, κατέχουν την μισή Κύπρο, συνεργάστηκαν ανεπίσημα με τους Ναζί, επίσημα με τους ιμπεριαλιστές Εγγλέζους το 1955-59, δεν είχαν καμμία συμμετοχή, κανέναν νεκρό στους αγώνες της ανθρωπότητας κατά του ναζισμού και της αποικιοκρατίας, ο Ντενκτάς ήταν επίτροπος σε αγγλικά δικαστήρια και καταδίκαζε σε θάνατο Έλληνες επαναστάτες, τι θέλουν, λοιπόν, οι δούλοι κι οι δουλοπάροικοι που σκιάχτηκαν απ’ την σημαία του κατακτητή που κατέβασε ο μικρός; Τι θέλουνε; Αν είναι αυτοί δούλοι, ας μην απαιτούν το ίδιο κι από μας. Βέβαια η πράξη του νεαρού μας θέτει ενώπιον του διλήμματος: ΄Η με τον Γλέζο και τον Σολωμό ή με τους ναζί και τους γκρίζους λύκους. Κι αν δεν θέλουν να τους κατεβάζουν τις σημαίες, ας τους πουν να εφαρμόσουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Θα μας θυμίσουν τι λένε;
Δηλαδή, ο νεαρός έκανε ό,τι δεν τολμάνε και δεν θέλουν να κάνουν οι πολιτικοί μας, που αφήνουν αναπάντητη την καθημερινή διεθνή προπαγάνδα της Τουρκίας χωρίς να τολμάνε να ψελλίσουν λέξη, αν δεν υποστηρίζουν ευθέως τα τούρκικα συμφέροντα. Βλ: δηλώσεις για την ΑΟΖ Κατρούγκαλου, Κοτζιά τον οποίο στηρίζουν ακόμη Κύπριοι αναλυτές χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η συμφωνία των Πρεσπών, που εκθείασε ο Αναστασιάδης, και οι ταυτόχρονες ύβρεις τους κατά του ελληνικού λαού, ήταν σήμα προς γείτονες αλλά και πυξίδα για να προχωρήσουν σε συνολική υποχώρηση προς την Τουρκία: το να μιλάς για τα εθνικά θέματα στην Ελλάδα είναι «ακροδεξιά». Ο Σύριζα κάνει επί δεκαετίες δουλειά που ζηλεύουν οι επίσημοι σταλινικοί και με την στήριξή του στήνουν καριέρες οι «επαναστάτες». Κι αν ο Κοτζιάς ήθελε να βοηθήσει στην Κύπρο θα έδινε μάχη για την ανακήρυξη της ΑΟΖ και δεν θα δίχαζε τον ελληνικό λαό. Αλλ’ αυτός έδωσε μάχη για τις Πρέσπες).
Συμφωνώ όμως ότι ο πιτσιρικάς είναι «κωλόπαιδο κι αλήτης». Κατεβάζει σημαίες αντί να κάνει ό,τι οι ελλαδίτες συνομήλικοί του -για την Κύπρο δεν ξέρω. Αλλά κι ο Γλέζος κι η Εθνική Αντίσταση κωλόπαιδα ήτανε. Κι η πρώτη ΕΟΚΑ και το Πολυτεχνείο, όλοι τους. Έπρεπε να υποκύψουν στον Ναζί, Εγγλέζο, Τούρκο, χουντικό κατακτητή. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και καλόπαιδα Κύπριοι, όπως η κόρη του προέδρου Αναστασιάδη που κατεβάζει κι αυτή τούρκικες σημαίες με τον επιβαλλόμενο εκσυγχρονιστικό διεθνιστικό τρόπο, όταν δεν κάνει φτωχικά πάρτυ:
Πώς αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, τον κατακτητή; Πότε θα οργανωθούμε και θα διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία μας; Πότε θα αποφασίσουμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία; Με κυβερνήσεις σαν τις σημερινές ή τις χθεσινές; Αυτές που φοβούνται να ανακηρύξουν την ΑΟΖ μας και τα 12 μίλια και κάνουν τις Πρέσπες; 100 χρόνια απ’ το 1922 και μόνο ο Τάσσος Παπαδόπουλος νίκησε με την κυπριακή ΑΟΖ την Τουρκία, κανείς άλλος.
Όσο για την μαύρη, ντροπιαστική μέρα για την Κύπρο και την Ελλάδα που ανάγκασαν τον πατέρα του παιδιού να ζητήσει συγγνώμη και να παραδώσει τα σύμβολα της κατοχής στον κατακτητή, γι’ αυτό το όνειδος, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, τζάμπα κόπος, γιατί στο ράδιο παίζει «….κι όσο θα υπάρχουνε στην γη κατακτητές, θα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζει», πάρε τον Μικρό μας ΄Ηρωα και, πάμε Λούκι:
Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του μυθιστόρημα Εκτέλεση, κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πατάκη. Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.
ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.