Σε κοίταξα κι άρχισα από τότε
να μην εμπιστεύομαι τα όνειρα μου.
Μη κοιμάσαι, έλεγα στον εαυτό μου.
Δεν έχεις τίποτε να δεις πιο πολύ.
Κράτα τα μάτια σου ανοιχτά,
ορθάνοιχτα και κοίταζε την...
Άρμεξέ την με το βλέμμα.
Φτωχές οι νύχτες σου από εδώ
και εμπρός, χωρίς εικόνες.
Να οι εικόνες. Είναι εκεί έξω,
γατζωμένες στα μαλλιά της.
Καθρεφτίζονται στα μάτια της
σαν ήλιοι σε λίμνη, ή σαν κύκνοι.
Φτεράκια βγάζουν και πετάνε
σαν χαρούμενες πεταλούδες.
Όχι, σαν λυπημένες πεταλούδες...
Υποψιασμένες για το τέλος.
Το τέλος, πάλι, θα μοιάζει μ' έναν ύπνο
δίχως όνειρα, μ' ένα σκοτάδι μαύρο
χωρίς άστρα. Σου λέω το μυστικό.
Αν έρθει το τέλος, όταν έρθει το τέλος...
θα κλείσω τα μάτια, θα σ' ονειρευτώ
και το ταξίδι θα είναι ευτυχισμένο.
Μάνος Σ. Στεφανίδης
ΥΓ. Στην φωτογραφία: "Αγάπη" και βέβαια θάνατος από τον Robert Indiana που πέθανε συμπτωματικά πέρσι, τέτοια μέρα.
ΠΗΓΗ:
Μάνος Σ. Στεφανίδης
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.