Της Άννας Στάικου
Ρευστοποιούμαστε ένας προς έναν, μία προς μία...
Μετά την βίαιη απαλλοτρίωση ακολουθεί η αναγκαστική ρευστοπoίηση.
Τα κέρδη των αδηφάγων τυράννων και η άστοργη καταβόθρα τους τερματίζει ...... στο δικό μας στέρνο, όριο σκοπούμενο εξ αρχής.
Κι απ΄έξω βαράει η Άνοιξη
Νταούλια και φλογέρες
Αυλοί στα κύματα και άρπες στα σύννεφα
Τα σπαρτά βογγάνε
Και εσύ ......αποχωρείς ως περιττός αριθμός επειδή δεν αντιστοιχείς στα κατάστιχα των ισολογισμών
Αν ΔΕΝ μιλήσεις τώρα ρε, πότε θα μιλήσεις;;;
Δεν ξέρεις ότι φωνή είναι ελευτερία;;;
Άλλη Άνοιξη δεν έχει που να θυμίζει τα Έαρα και τις θωπείες τις χαρές και τα τραγούδια έτσι όπως τα γνωρίσαμε.
Ο ήλιος σπαρταρά στο κύμα και φως γίνεται.
ΠΗΓΗ: Anna Staikou
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.