Η Συμφωνία των Πρεσπών διαιρεί την χώρα στα τρία.

Του Δημήτρη Μπελαντή

Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια πολύ σημαντική διαιρετική τομή.  Μόνο που δεν διαιρεί την χώρα και την κοινωνία στα δύο, όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως.  Την διαιρεί στα τρία.  

Σε ένα τμήμα κοινωνικά και ταξικά προνομιούχο, που υποτάσσεται στον ιμπεριαλισμό και εγκαταλείπει την εθνική ιστορικότητα της χώρας.  Το τμήμα αυτό έχει σημαντικούς συμμάχους, μερικούς από τους οποίους καλοπροαίρετους, και στην ιστορική Αριστερά και διανόηση (εννοείται και στην Αριστερά πέραν του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο την συριζαική). 

Ένα τμήμα σωβινιστικο και δεξιό/ακροδεξιό, το οποίο ενώνει τμήματα της ελίτ με κάποια πληβειακά στρώματα.  

Και ένα κομμάτι, πλειοψηφικό, ταξικά λαϊκό και εργατικό, που βιώνει αρνητικά και την έντονη ταξική καταπίεση αλλά και την εθνική ταπείνωση κάτω από τον ζυγό του ιμπεριαλισμού και της συμμαχίας του με την άρχουσα τάξη.  

Το τρίτο πλειοψηφικό αυτό τμήμα δεν εκπροσωπείται καθόλου σχεδόν στο πολιτικό σύστημα, είναι προδομένο, εγκαταλελειμμένο από την διανόηση, συκοφαντημένο.  Όσο δύσκολο και να είναι το καθήκον της πολιτικής και ιδεολογικής του συγκρότησης, αυτό είναι το καθήκον ενός συνεπούς πατριωτικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος για τις επόμενες δεκαετίες.  Είναι το ρεύμα που ούτε αποδέχεται τον ιμπεριαλισμό ως ειρηνευτική δύναμη, ως pax imperialistica, ούτε αποδέχεται τον ιμπεριαλισμό ως σύμμαχο του ομορφότερου εθνικισμού.  Αυτό το ρεύμα καλούμαστε να υπηρετήσουμε.  Ας χαίρονται οι κόλακες του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού, δεξιοί και αριστεροί.  Δεν θα τους βγει σε καλό η χαρά τους.

ΠΗΓΗ: Δημήτρης Μπελαντής

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com