Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Κατά πως λεν οι πάνσοφοι Κινέζοι, «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις» και οι φωτογραφίες που ακολουθούν εξακριβώνουν και σχηματοποιούν την αντίληψη.
Στην πρώτη φωτογραφία ποζάρουν οι πρώτες κυρίες της Κύπρου και της Τουρκίας, προσκεκλημένες σε δείπνο που παρέθεσε η πρώτη κυρία των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη και στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η Άντρη Αναστασιάδη, όπως έλεγε το ρεπορτάζ, συναντήθηκε με την Εμινέ Ερντογάν και «εξέφρασε την επιθυμία των Κυπρίων για την εξεύρεση μιας δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό». Και οι δύο, βαλτωμένες στη μετριότητα των καιρών και των σύγχρονων ανθρώπων, δυστυχώς θα είναι πάντα οι «πρώτες κυρίες», οι σύζυγοι των Προέδρων. Η κυρία Αναστασιάδη απόλαυσε και απολαμβάνει τις προτεραιότητες, τα ταξίδια, τη «σκυλίσια ζωή» του προεδρικού ζεύγους. Η κυρία Ερντογάν δε, βρίσκεται και θα βρίσκεται υπό τη σκιά ενός νεοσουλτάνου φονιά και χωρίς αντίδραση συμμετέχει και θα συμμετέχει σε δείπνα και τσάγια κυριών, ποζάροντας σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Αμφότερες, μαζί με τη Μελάνια Τραμπ, ξεγράφουν, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, και θα υποβιβάζουν ες αεί τη γυναικεία αξιοπρέπεια. Πιθανά, να μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι μακριά από τους συζύγους τους. Ή όχι.
Η δεύτερη φωτογραφία αφιερώνεται στην Εμινέ Ερντογάν. Υπάρχουν ακόμα γυναίκες που παλεύουν και πολεμούν για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Κούρδισσες αντάρτισσες που συνειδητά και μάγκικα στέκονται καλά, αντιστέκονται στον τουρκικό φασισμό και επιβεβαιώνουν τον Ντοστογιέφσκι: «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο».
Η τρίτη φωτογραφία αφιερώνεται στην Άντρη Αναστασιάδη και σε όσες τη θαυμάζουν για αυτό που είναι. Η κοπελιά της φωτογραφίας συγκλονίζει και προσωποποιεί την Ελληνίδα αυτής της γωνιάς, την ίδια την ελληνική μοναξιά μας. Το πεντακάθαρο πρόσωπό της διαγράφει τον Άγγλο αλεξιπτωτιστή που βρίσκεται στο βάθος και συνυπογράφει την αντίσταση του κυπριακού Ελληνισμού, συλλαβίζοντας τη λέξη Ελευθερία. Για 54 μέρες οι Βρετανοί επέβαλαν «κέρφιου» στο χωριό Μηλικούρι. Ουδείς –άντρας, γυναίκα ή παιδί– λύγισε. Ουδείς πέθανε.
Άρα, γυναίκες από γυναίκες διαφέρουν. Οι δικές μας δεν μασούν. Απορρίπτουν τις πόζες και τα τσάγια κυριών και επαναστατούν για όλα, επιβεβαιώνοντας και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ: «Δεν γεννιέσαι γυναίκα. Γίνεσαι γυναίκα».
ΠΗΓΗ: Αλέκος Μιχαηλίδης
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.