" Το σχολείο λοιπόν κατασκευάζει νέους εκπαιδευμένους να ψάλλουν το ίδιο τροπάρι που τους έμαθαν στην αγωγή του πολίτη για την ανεκτικότητα, σίγουρα πολύ "ανοιχτούς" προς τον σύγχρονο κόσμο - δηλαδή εντελώς υποταγμένους στα ταμπού και τις προκαταλήψεις της εποχής τους - αλλά στο έλεος του χειρότερου δυνατού σκοταδισμού, γιατί η κοινή λογική και η ακρίβεια έχουν ηττηθεί.
Η λατρεία της βραχυπρόθεσμης αποδοτικότητας, σε συνδυασμό με μια καθαρή περιφρόνηση για ό,τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία, παντρεύει τους ιδεολόγους της αμνησιακής προόδου με τους απαίδευτους μάνατζερ.
Αυτός ο θεσμός που κάποτε έφερε τις ελπίδες χειραφέτησης και ελευθερίας ενός ολόκληρου έθνους, είναι τώρα συνυπεύθυνος για τις αποτυχίες της κοινωνίας που ήθελε να αλλάξει, συνυπεύθυνος για την υποταγή στην τρέχουσα κατάσταση και την αναπαραγωγή της κοινωνικής ανισότητας".
Natacha Polony, Τα χαμένα παιδιά μας, Πόλις, Αθήνα 2006, σ. 149
Ανάρτηση από:
geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.