Μητρ. Νικόλαος Χατζηνικολάου
Στην Εκκλησία βρήκα τη δύναμη που κρύβει η μετάνοια του αμαρτωλού.
Και το έλεος του Θεού.
Θέλησα να μαθητεύσω στον Ληστή του Ευαγγελίου, στην Πόρνη που έχυσε μύρο, στον Τελώνη, στον Άσωτο, στον Πέτρο όχι τη στιγμή της ομλογίας του, αλλά τότε που "έκλαυσε πικρώς", στο ξεσχισμένο απο τη μετάνοια Παυλο.
Στη Μάρθα που μεριμνούσε περί πολλά και στον Θωμά που ήθελε την αμεσότητα της ψηλάφησης.
Αυτοί ήταν ανθρώπινοι.
Αυτοί με συγκινούσαν πιό πολύ από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας.
Το δάκρυ των μετανοούντων, περισσότερο από τη σκέψη των θεολόγων.
Αυτοί με συγκινούσαν πιό πολύ από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.