Σύμφωνα με τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, στην Αθήνα δεν υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά μια αποικιακή διοίκηση, ωστόσο ο λαός την εξέλεξε γιατί η εναλλακτική θα ήταν πολύ χειρότερη, δηλαδή μια επιστροφή των παλιών, εκτεθειμένων και μισητών ολιγαρχών.
«Η ελληνική κυβέρνηση έκανε στις διαπραγματεύσεις ό,τι μπορούσε, αλλά οι δανειστές ήταν από την αρχή απρόθυμοι να συζητήσουν» σχολιάζει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ αναλύοντας τις συζητήσεις κυβέρνησης-θεσμών τους προηγούμενους μήνες και εκτοξεύοντας δριμύ κατηγορώ κατά Ευρωπαίων και ΔΝΤ.
Ο διάσημος οικονομολόγος χαρακτηρίζει «λογική και ρεαλιστική» τη στρατηγική της προηγούμενης κυβέρνησης σημειώνοντας ότι ήξερε εξ αρχής πως δεν θα έβρισκε συμμάχους, ωστόσο, προσπάθησε να πάει στο ανώτατο επίπεδο τη διαπραγμάτευση, δηλαδή στην ίδια την Άνγκελα Μέρκελ.
Σε συνέντευξή του στο αυστριακό εβδομαδιαίου πολιτικο-οικονομικό περιοδικό «Profil», ο Γκάλμπρεϊθ ανέφερε ότι δεν υπήρξαν λάθη από μέρους της κυβέρνησης. «Έκανε στις διαπραγματεύσεις ό,τι μπορούσε να κάνει αλλά οι διαπραγματευτές της άλλης πλευράς, η Ε.Ε, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ήταν εξ αρχής απρόθυμοι να εξετάσουν τις ελληνικές προτάσεις ή έστω να τις συζητήσουν, δεν μετακινούνταν, περίμεναν μέχρι να εξαντληθούν τελείως τα ελληνικά αποθέματα, αύξαναν ολοένα και περισσότερο το επίπεδο των απειλών, μέχρις ότου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συνθηκολόγησε στις 12 Ιουλίου και αποδέχθηκε τους όρους για νέα δάνεια».
«Δεν υπήρχαν ψευδαισθήσεις»
Σημείωσε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε ψευδαισθήσεις πως θα έβρισκε συμμάχους καθώς, όπως υπογραμμίζει, οι Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία ήταν οι χώρες με πιο επιθετική στάση. Αυτό γιατί οι κυβερνήσεις τους είναι δεξιές και δεν ήθελαν να ενθαρρύνουν τους αριστερούς αντιπάλους τους (π.χ. το Podemos).
«Μπορεί με την Ιταλία και τη Γαλλία τα πράγματα να ήταν λίγο διαφορετικά, ωστόσο αποδείχθηκε ότι αυτές δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν με τη Γερμανία» επισημαίνει ο γνωστός οικονομολόγος.
Θεωρεί ότι η επιθυμία της κυβέρνησης να φτάσει τη διαπραγμάτευση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, στοχεύοντας σε παραχωρήσεις από την Άνγκελα Μέρκελ, ήταν λογική και ρεαλιστική και όχι αφελής. «Είναι γνωστό ότι πρέπει κανείς να περιμένει μέχρις ότου η κ. Μέρκελ πάρει μια απόφαση, που γίνεται πάντα την τελευταία στιγμή, και υπήρχε η ελπίδα ότι θα δείξει ελαστικότητα, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε» σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Ο Σόιμπλε είχε θέσει βάλει εξαρχής δύο επιλογές στο τραπέζι»
Ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ επισημαίνει ότι από την αρχή των διαπραγματεύσεων ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε αποσαφηνίσει πως υπήρχαν μόνον δύο δυνατότητες, ή το μνημόνιο, η αποδοχή δηλαδή από τους Έλληνες των όρων των ευρωπαϊκών θεσμών, ή το Grexit, η έξοδος από την Ευρωζώνη, με το μόνο ανοικτό να παραμένει το πώς θα αποφάσιζε η Α. Μέρκελ.
«Δεν υπάρχει τίποτα θετικό στο πρόγραμμα»
Ο ίδιος, όπως λέει, δεν βλέπει τίποτε το θετικό στα μέτρα τα οποία θα πρέπει να εφαρμόσει τώρα η Αθήνα, διότι πρόκειται «για μια πολιτική ξεπουλήματος ελληνικού πλούτου, ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικών επιχειρήσεων, ιδιωτικών ακινήτων, μια πολιτική πτώχευσης», και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν την πλήρη ευθύνη για αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, η οποία «στην ουσία δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα, αλλά μια αποικία της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
Ο Αμερικανός οικονομολόγος εκτιμά ότι η Ευρώπη έχει συμφέρον από μια ελληνική χρεοκοπία, γιατί πολλά πωλούνται φθηνά -τώρα όλα τα λιμάνια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί, και τα αεροδρόμια θα αλλάξουν ιδιοκτήτη- και ήδη καταφθάνουν οι διαχειριστές των μεγάλων διεθνών ομίλων, ενώ επίσης οικόπεδα και εκτάσεις γης μπορούν να αγοραστούν πολύ φθηνά, ενώ τους Έλληνες τους περιμένουν δύσκολοι καιροί, οι προοπτικές τους δεν θα μπορούσαν να είναι σκοτεινότερες.
Η αποικιακή διοίκηση στην Αθήνα
Σύμφωνα με τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, στην Αθήνα δεν υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά μια αποικιακή διοίκηση, ωστόσο ο λαός την εξέλεξε γιατί η εναλλακτική θα ήταν πολύ χειρότερη, δηλαδή μια επιστροφή των παλιών, εκτεθειμένων και μισητών ολιγαρχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.