Ένα σχολείο για το Κομπάνι

Όταν στις 17 Ιανουαρίου του 2015 ανακοινώθηκε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες που υπερασπίζονταν το Κομπάνι νίκησαν τους επιδρομείς του Ισλαμικού Κράτους, ολόκληρος ο κόσμος πανηγύρισε τη νίκη σαν μια νίκη της ανθρωπότητας ενάντια στον φασισμό και τη μισαλλοδοξία.

Ο πρωθυπουργός του Καντονίου του Κομπάνι δήλωνε ότι «η αντίσταση και η νίκη ήταν μια νίκη για όλη την ανθρωπότητα και θα μείνει ως τέτοια στην Ιστορία. Μπροστά στη βαρβαρότητα του ISIS, το Κομπάνι υπερασπίστηκε όλη την ανθρωπότητα. Τώρα είναι η σειρά της ανθρωπότητα και της διεθνούς κοινότητας να υποστηρίξουν το Κομπάνι».

Το 80% της πόλης έχει σχεδόν καταστραφεί

Για να αξιολογηθεί με ακρίβεια το επίπεδο των ζημιών στην ηρωική πόλη, ιδρύθηκε στα τέλη του Ιανουαρίου του 2015 το Συμβούλιο Ανοικοδόμησης του Κομπάνι με στόχο τη λεπτομερή αποτίμηση των ζημιών με τη βοήθεια διεθνών εμπειρογνωμόνων. Το Συμβούλιο συνέταξε μια έκθεση, με τη βοήθεια και εικόνων που ελήφθησαν μέσω της δορυφορικής χαρτογράφησης από το UNITAR, προκειμένου να καθοριστεί το είδος των καταστροφών.

Η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς τις βασικές υπηρεσίες που πρέπει να ανασυγκροτηθούν. Οι εργασίες με τους ειδικούς συνεχίζονται, προκειμένου να εκτιμηθεί το σύνολο των καταστροφών, ωστόσο, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, περίπου στο 80% οι ζημιές είναι από μέτριες έως σοβαρές. Αυτές οι αρχικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι απαιτούνται περαιτέρω εργασίες, πριν το Κομπάνι ξαναγίνει μια λειτουργική πόλη και είναι σε θέση και πάλι να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες που επιστρέφουν.

Σήμερα, στο ελεύθερο αλλά λαβωμένο Κομπάνι, πάνω από 25.000 πολίτες ζουν ή έχουν επιστρέψει στην πόλη και τα γύρω χωριά, αλλά στερούνται βασικών υπηρεσιών, καθαρού νερού και τροφής. Ανάμεσά τους μεγάλος αριθμός παιδιών. Πριν από τις επιθέσεις των τζιχαντιστών, το Κομπάνι είχε 19 σχολεία σε λειτουργία, σε διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης (δημοτικό έως Λύκειο). Μετά τις επιθέσεις, 4 από αυτά τα σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ τα υπόλοιπα 15 έχουν ζημιές σε ποσοστό 20%-80%. Στα 300 χωριά γύρω από την πόλη όλα τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί έχουν καταστραφεί τελείως.

Ένα σχολείο για το Κομπάνι

Σήμερα τα παιδιά του Κομπάνι στριμώχνονται σε κτήρια ακατάλληλα και επικίνδυνα που χάσκουν πόλεμο και θάνατο. Σε αίθουσες τρύπιες από τις ρουκέτες των τζιχαντιστών, οι μαθητές του Κομπάνι δίνουν μάχη σε καθημερινό επίπεδο με τη διεθνή κοινότητα να στρέφει επιδεικτικά την πλάτη στις βασικές τους ανάγκες. Η γειτονική Τουρκία αρνείται πεισματικά το άνοιγμα ενός «ανθρωπιστικού διαδρόμου» από τα σύνορά της που θα επιταχύνει την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης πόλης και θα βοηθήσει στην επίλυση των βασικών προβλημάτων στους τομείς της τροφής, του νερού, της περίθαλψης και της εκπαίδευσης.

Βασισμένοι σήμερα αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις οι υπερασπιστές του Κομπάνι, με τη βοήθεια των πρώτων προσφύγων που έχουν επιστρέψει στην πόλη, δίνουν υπεράνθρωπο αγώνα για το μέλλον της πόλης και των κατοίκων του. «Τον Νοέμβριο του 2013, με την οικονομική στήριξη Ελλήνων και Κούρδων που ζουν στη χώρα σας, δημιουργήθηκε εν μέσω του συριακού εμφυλίου ένα σχολείο στο Κομπάνι» εξηγεί η Ραουσάν Μουσλέμ περιγράφοντας το Ελληνοκουρδικό Σπίτι, που για ένα χρόνο λειτούργησε στα πλαίσια του πολιτικού πειράματος της Ροζάβα.

Το Σπίτι άνοιξε τις αίθουσές του όχι μόνο για τα παιδιά του Κομπάνι, αλλά και για προσφυγόπουλα από άλλες περιοχές της Συρίας. «Είχαμε καταφέρει να προσφέρουμε, με τους 8 εκπαιδευτικούς που διαθέταμε, μαθήματα σε 110 παιδιά ηλικίας 5 με 12 ετών» λέει η Ραουσάν, που υπήρξε η ψυχή του σχολείου αυτού. Η ζωή του Ελληνοκουρδικού Σπιτιού κράτησε μονάχα ένα χρόνο, καθώς το καλοκαίρι του 2014 σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους τζιχαντιστές.

Σήμερα, εκεί όπου για μια σχολική χρονιά βρήκαν φιλόξενη στέγη 110 παιδιά, υπάρχει ένας τεράστιος όγκος από μπάζα. «Στόχος μας ήταν να γίνει το Ελληνοκουρδικό Σπίτι ένα κανονικό ελληνικό σχολείο όπου τα παιδιά θα διδάσκονται ελληνικά γράμματα και πολιτισμό και το οποίο θα αποτελέσει γέφυρα μεταξύ της Ελλάδας και του κουρδικού λαού» εξηγεί η Ραουσάν Μουσλέμ.

«Ξεκινάμε από την αρχή»

Σήμερα, ο Σύνδεσμος Επιστημόνων και Καλλιτεχνών για τα παιδιά της Συρίας που πριν από δύο χρόνια ανέλαβε την πρωτοβουλία για της δημιουργία του Ελληνοκουρδικού Σπιτιού, επαναφέρει το αίτημα για την ανοικοδόμηση και επαναλειτουργία του σχολείου. «Ένα σχολείο για το Κομπάνι» είναι ο τίτλος της καμπάνιας που πρόκειται σύντομα να ξεκινήσει με τη συνδρομή Ελλήνων και Κούρδων σαν μια ελάχιστη συνδρομή στην ανοικοδόμηση της πόλης.

Ήδη σύλλογοι εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και δομές αλληλεγγύης έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους να στηρίξουν το εγχείρημα και αποτελούν τον βασικό πυρήνα της προσπάθειας. «Ξεκινάμε και πάλι από την αρχή» λέει η Ραουσάν και συμπληρώνει πως «το σχολείο μας θα ξαναγεννηθεί όπως και η πόλη μας σε πείσμα όσων επιθυμούσαν να δολοφονήσουν το πείραμα της Ροζάβα». Την ίδια ώρα χιλιάδες παιδιά στο λαβωμένο Κομπάνι, προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τη φρίκη του πολέμου και μέσα στα ερείπια να διεκδικήσουν το δικό τους αύριο. Μέσα σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο, που ακόμη κουβαλά τη μυρωδιά του θανάτου, τα παιδιά του Κομπάνι ζητούν τη βοήθειά μας.

Πριν από λίγες εβδομάδες το ελληνικό καραβάνι αλληλεγγύης παρέδωσε σημαντικές ποσότητες ανθρωπιστικής βοήθειας στους χιλιάδες πρόσφυγες που περιμένουν στην Τουρκία την ημέρα της επιστροφής. Η διαρκής αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν εξαντλήθηκε, αλλά παραμένει ζωντανή και ενεργή βάζοντας στόχο αυτή τη φορά τη δημιουργία ενός σχολείου για το Κομπάνι και την επαναλειτουργία του Ελληνοκουρδικού Σπιτιού.