ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ

Τα θεμέλια για την αύξηση των πόρων για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά με ομιχλώδεις προσανατολισμούς και στοχεύσεις, σε μιά περίοδο μεγάλης κρίσης και ανεργίας των νέων στην Ευρώπη,αλλά και τη δημιουργία δομών που εξυπηρετούν την στρατιωτική βιομηχανία των μεγάλων χωρών, θέτει η Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ που αναμένεται να συζητηθεί και πιθανότατα να εγκριθεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 19-20 Δεκεμβρίου.

Aνησυχητικό είναι το γεγονός ότι πόροι από τα Διαρθρωτικά Ταμεία θα κατευθυνθούν προς στρατιωτικούς σκοπούς, δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα συνοχής στην Ελλάδα και τον ευρωπαικό νοτο γενικότερα.

Εδώ και μήνες στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, συζητείται η απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου του 2012 για την προώθηση νέων πολιτικών της ΕΕ στους τομείς της Αμυνας και της Ασφάλειας πάνω σε τρείς άξονες: την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, τις αμυντικές δυνατότητες και την ισχυροποίηση της αμυντικής βιομηχανίας.

Την σχετική έκθεση συνέταξε η ευρωβουλευτής Μαριλέννα Κοππά , η οποία σε σειρά εκδηλώσεων, ανοιχτών και κλειστών, επιχειρηματολόγησε για την αναγκαιότητα μιάς νέας πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, υποστηρίζοντας την έκθεσή της

Η έκθεση εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία από το ευρωκοινοβούλιο στις 21 Νοεμβρίου και αναμένεται να υιοθετηθεί στη Σύνοδο Κορυφής. Η έκθεση της κ. Κοππά αποτελεί επί της ουσίας μιά σύνθεση θέσεων του ευρωπαικού κατεστημένου(διαφορετικά δεν θα εγκρίνονταν) που οδήγησε την Ευρώπη στην κρίση, τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη από άλλου είδους ανάπτυξη και όχι η στρατιωτικοποίησή της.

Στην παρέμβασή της στο ευρωπαικό κοινοβούλιο η κ. Κοππά είπε ότι: « η έκθεση δίνει μεγάλη σημασία στην θαλάσσια ασφάλεια, με την έκκληση στην Ύπατη Εκπρόσωπο για την εκπόνηση Ευρωπαϊκής Θαλάσσιας Στρατηγικής. Μιλάει για τη σημασία της ενεργειακής ασφάλειας και της ασφάλειας των υποδομών. Αναφέρεται στην ασφάλεια των τηλεπικοινωνιών, την ασφάλεια του Διαδικτύου. Τα πεδία δράσης για την ΚΠΑΑ είναι πλέον πολύ περισσότερα από παλιά. Η Ένωση οφείλει να επιχειρεί στην ξηρά, τον αέρα, τη θάλασσα, το διάστημα, τον κυβερνοχώρο..».

Ολες οι προαναφερθείσες απειλές που υποτίθεται ότι καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΕ βρίσκονται ήδη στην ατζέντα του ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια και δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι τα κράτη που στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου θα ψηφίσουν υπέρ της νέας Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας , έχουν ξαναψηφίσει τα ίδια στο δόγμα του ΝΑΤΟ που εγκρίθηκε το Nοέμβριο του 2010 στη Λισσαβόνα.

Οι αναφορές στην κυβερνο-άµυνα, την ενεργειακή ασφάλεια, τα όπλα µαζικής καταστροφής και την τροµοκρατία δεν είναι καινούργιες, διότι είχαν ενσωματωθεί στην πολιτική οδηγία που είχε εγκριθεί στη Σύνοδο Κορυφής στη Ρίγα της Λετονίας το 2006, και κάλυψαν θέµατα που δεν είχαν προβλεφθεί στο ∆όγµα του 1999 στην Ουάσιγκτον.

Τώρα, έρχεται η ΕΕ επικαλούμενη τις ίδιες «απειλές» και μιμούμενη τη ΝΑΤΟική ορολογία επιχειρεί να δημιουργήσει την αίσθηση κινδύνων για να δικαιολογήσει μιά νέα πολιτική. Ευρωπαική στρατηγική άμυνας και ασφάλειας όμως , χωρίς ευρωπαική κοινωνική συνοχή και κοινά αποδεκτή ιδεολογία ασφάλειας, δεν μπορεί να υπάρξει.  Αρα άλλους σκοπούς υπηρετεί η πολιτική αυτή. Αλλωστε και στο ΝΑΤΟ τα στοιχεία αυτά απουσιάζουν γι αυτό και εμφανίζει σοβαρά ρήγματα που επουλώνει ανά περίπτωση αμερικανική ηγεμονία.

Σύμφωνα με την επίσημη θέση του Ευρωπαικού Συμβουλίου επιδιώκεται η ανάπτυξη μιας περισσότερο ολοκληρωμένης και ανταγωνιστικής ευρωπαϊκής βιομηχανικής βάσης για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, μέσω π.χ. μιας εύρυθμης λειτουργίας της αμυντικής αγοράς και μέσω της έρευνας και ανάπτυξης. Τον ρόλο του «στρατηγείου» θα έχει ο Ευρωπαικός Οργανισμός Αμυνας που αναβαθμίζεται και όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, η ΕΕ δημιουργεί μιά νέα εξοπλιστική αγορά θεσμοθετώντας και σχετικές υποχρεώσεις των κρατών μελών. Στο πλαίσιο αυτό, όπως είναι γνστό, εντάσσεται η διάλυση των ελληνικών αμυντικών συστημάτων και η συγκέντρωσή τους από τις μεγάλες χώρες που παράγουν και στρατιωτικό υλικό και το οποίο θα πωλούν στο μέλλον στα κράτη μέλη.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΜΠΥ

Η επιβολή των θέσεων της Γερμανίας για κλείσιμο των αμυντικών υποδομών, στην Ελλάδα και αλλού, λόγω ελλειμάτων θα συγκεντρώσει μεγάλο μέρος της παραγωγής και εμπορίας οπλικών συστημάτων κυρίως στην Γερμανία και τη Γαλλία, με συνέπεια η ανεργία να αυξηθεί , αλλά παράλληλα, να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας στις δύο αυτές χώρες. Παράλληλα, μέσω πιεστικών συνεργασιών για την παραγωγή νέων οπλικών συστημάτων, θα δημιουργηθούν νέες δομές και εξαρτήσεις που αποσκοπούν όχι τόσο στην ευρωάμυνα και ασφάλεια , αλλά στην παραγωγή πλούτου σε ορισμένες ευρωπαικές χώρες.

ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ!

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (ΕΟΑ) σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει πόρους των Διαρθρωτικών Ταμείων της ΕΕ για τη στρατιωτική έρευνα, ενώ επίσης εξετάζει φορολογικά και οικονομικά κίνητρα (απαλλαγή από τον ΦΠΑ) για αμυντικά προγράμματα. Αυτές οι ιδέες που αναφέρθηκαν στο Συμβούλιο των Υπουργών Άμυνας, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 19 Νοεμβρίου, βρίσκονται ακόμη μακριά από την απαραίτητη ομοφωνία, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως θα υπάρξει λύση με μικρούς , επουσιώδεις συμβιβασμούς.

Ετσι, στην έκθεσή της για τη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ, Κάθριν Αστον, απευθύνει έκκληση για συνεργασία στον τομέα της παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τη δημιουργία ενός νέου συστήματος δορυφορικών επικοινωνιών, την παραγωγή αεροσκαφών ανεφοδιασμού, καθώς και τη συνεργασία για την άμυνα στον κυβερνοχώρο. Εντούτοις, η πρόοδος είναι αργή, καθώς δεν είναι όλες οι κυβερνήσεις πρόθυμες να συμμετάσχουν, αλλά η χρεοκοπημένη Ελλάδα δήλωσε παρούσα, ανακοινώνοντας τη συμμετοχή της (δήλωση προθέσεων για την ακρίβεια) στην παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών μαζί με Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Πολωνία, Ολλανδία και Ιταλία. Πρόκειται για πανάκριβο πρόγραμμα που η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη, αλλά ακόμη και αν τα είχε ανάγκη οφείλει πρώτα να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση και μετά να σκεφθεί οτιδήποτε άλλο. Οι εξαρτήσεις όμως δεν την αφήνουν.

Παράλληλα, σχετικά με τις δορυφορικές επικοινωνίες, ο ΕΟΑ επιδιώκει εν πρώτοις να δημιουργήσει μια ομάδα χρηστών (Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο) για την ανταλλαγή διδαγμάτων και εμπειριών, που προφανώς θα σχεδιάσει και την σχετική παραγωγή.

Τέλος στο κεφάλαιο της άμυνας στον κυβερνοχώρο, η ΕΕ εργάζεται πάνω σε μια μελέτη αναφοράς και το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον ΕΟΑ, είναι ένας ολοκληρωμένος οδικός χάρτης επί του θέματος.

Πριν λοιπόν υιοθετηθεί η νέα ΚΠΑΑ, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα μεγάλα κράτη έχουν έτοιμα τα σχέδια, τα οποία με την πάροδο του χρονου και αν χρειαστεί και υπό πιέσεις, θα προωθηθούν προς τις ανατολικές χώρες και τον ευρωπαικό νότο.

Η τάση που υπάρχει να χρησιμοποιηθούν πόροι από τα διαρθρωτικά ταμεία για τις στρατιωτικές υποδομές και την έρευνα, πιθανότατα θα επιφέρει νέο πλήγμα στην κοινωνική πολιτική των ευρωπαικών χωρών. Η Ελλάδα χωρίς να διασυνδέει την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται και να διαπραγματευθεί συνολικά με τα μεγάλα ευρωπαικά κράτη δείχνει να είναι ήδη ενσωματωμένη ήδη σε μιά πολιτική που κάθε άλλο παρά συντελεί στην στοιχειώδη αντιμετώπιση των προβλημάτων της, ούτε προφανώς στην ασφάλειά της, κάτι που ούτε στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ έχει διασφαλίσει. Και όλα αυτά χωρίς καμία ενημέρωση ή σε βάθος συζήτηση. Πρόκειται για μιά διαφορετικού τύπου ευρωπαική εμβάθυνση, όχι δημοκρατική και συλλογική, αλλά με πολλά επιμέρους Μνημόνια, οικονομικά, στρατιωτικά, εξοπλιστικά και γεωπολιτικά που οδηγούν την Ελλάδα όλο και πιό πολύ στην χειραγώγησή της...

http://www.iskra.gr

Ευχαριστώ το φίλο Πύλο Τ.