Θαυμαστός καινούργιος κόσμος

http://www.analyst.gr

Βιώνουμε μία χολιγουντιανή υπερπαραγωγή στην παγκόσμια οικονομία, με τη χειραγώγηση των αγορών από τις κεντρικές τράπεζες, καθώς επίσης από τις εταιρείες αξιολόγησης, να έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο στην ιστορία του πλανήτη

(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)

“Τα βαθύτερα αίτια πίσω από τα γεγονότα, τα οποία οδηγούν μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα, όπως για παράδειγμα την Ελλάδα, στα ελλείμματα και στην υπερχρέωση, είναι η μακροχρόνια έλλειψη εμπιστοσύνης των Πολιτών προς την Πολιτεία – προς την Πολιτική, προς τους Θεσμούς, προς το «πλαίσιο» λειτουργίας (επιχειρηματικό, φορολογικό κα.), καθώς επίσης προς τις πάσης φύσεως υπόλοιπες «εξουσίες» (ΜΜΕ, συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ.).

Η χρεοκοπία τώρα ενός κράτους δεν προκαλείται τόσο από την υπερχρέωση ή από την απώλεια της πιστοληπτικής αξιολόγησης του, όσο από την άρνηση των Πολιτών του να συμμετέχουν στη χρηματοδότηση του, καθώς επίσης στις προσπάθειες εξυγίανσης της οικονομίας του – από την ανυπακοή τους δηλαδή στα μέτρα που επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Κατ’ επέκταση, μία κυβέρνηση είναι «καταδικασμένη», όταν δεν είναι ικανή να εφαρμόσει τα προγράμματα που έχει ψηφίσει ή συμφωνήσει με τους δανειστές – όταν δεν μπορεί πλέον να πείσει τους Πολίτες να πληρώσουν κερδίζοντας, ως οφείλει, την εμπιστοσύνη τους.

Τέλος, όταν μία χώρα χρεοκοπεί, είναι μάλλον αναπόφευκτες οι αιματηρές κοινωνικές εξεγέρσεις – με το Κοινοβούλιο ή τους υπόλοιπους Θεσμούς της να απειλούνται με την «τύχη» της «λαιμητόμου και της Βαστίλης», έτσι όπως βιώθηκαν στα πλαίσια της Γαλλικής Επανάστασης.

Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε υπάρχουν λύσεις, ακόμη και όταν μία χώρα ευρίσκεται στο χείλος της καταστροφής – υπερχρεωμένη, εξευτελισμένη, υποχείριο των δανειστών ή των «εταίρων» της και «καταρρακωμένη». Αρκεί να υπάρξει, έστω και την ύστατη στιγμή, μία επαρκής, έντιμη πολιτική ηγεσία, η οποία να μπορέσει να ανακτήσει την πλήρη εμπιστοσύνη των Πολιτών της – υποχρεώνοντας τους Θεσμούς, καθώς επίσης όλες τις υπόλοιπες εξουσίες, να λειτουργήσουν σωστά και με ανιδιοτέλεια, προς όφελος του συνόλου”.

.

Ανάλυση

Η πιστοληπτική αξιολόγηση της Ισπανίας, της Κύπρου και της Ελλάδας, παρά τα τεράστια οικονομικά τους προβλήματα, αναβαθμίζεται – ενώ η αντίστοιχη της Αυστρίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας υποβαθμίζεται, επιδεινώνοντας τις συνθήκες δανεισμού (επιτόκια) του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης  (ESM).Μόνο η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και η Φιλανδία παραμένουν πλέον κάτοχοι της «διάκρισης 3Α», της ανώτατης πιστοληπτικής ικανότητας δηλαδή – ενώ είναι εμφανές πως κανένας δεν δίνει πλέον «λευκή επιταγή» στις χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.  Πόσο μάλλον όταν οι αγορές γνωρίζουν πολύ καλά ότι, σε μία κρίση υπερχρέωσης προηγούνται μεν οι οφειλέτες, αλλά στο τέλος πληρώνουν οι δανειστές «τα σπασμένα» – με κυριότερο όλων τη Γερμανία που επιμένει να αποσταθεροποιεί το κοινό νόμισμα με τα πλεονάσματα της, τα οποία επιδεινώνουν τα ελλείμματα των υπολοίπων.  Το σημαντικότερο πρόβλημα βέβαια δεν είναι η αύξηση των εξαγωγών της Γερμανίας, η οποία στηρίζεται όλο και περισσότερο στις χώρες εκτός Ευρώπης, αλλά η μείωση των εισαγωγών της από τους εταίρους της – γεγονός που τεκμηριώνει τη «χαιρεκακία» της (διάγραμμα). Όσο όλοι οι υπόλοιποι λοιπόν, με πρώτη την Ελλάδα, αγοράζουν γερμανικά προϊόντα, «σκάβουν μόνοι τους το λάκκο τους» – είτε το συνειδητοποιούν, είτε όχι.

.

Γερμανία: Εξαγωγές σε χώρες εκτός Ευρώπης (κόκκινο) και Εισαγωγές από χώρες της Ευρώπης (μπλε)

.

Περαιτέρω, όσον αφορά την «Ολλανδική ασθένεια», συνοψίζεται στην έκφραση «καζίνο των ακινήτων» – επειδή η «κερδοσκοπία» είχε επικεντρωθεί στο συγκεκριμένο κλάδο, όπως φαίνεται από την αύξηση των τιμών στο διάγραμμα που ακολουθεί.  Σήμερα, με τις τιμές των ακινήτων να ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση (-18%), με το χρέος των ολλανδικών νοικοκυριών να έχει ξεπεράσει το 250% των εισοδημάτων τους (για σύγκριση, στην Ισπανία είναι της τάξης του 125%), καθώς επίσης με τα ενυπόθηκα χρέη απέναντι στις ολλανδικές τράπεζες να έχουν εκτοξευθεί στα 650 δις €, όλοι περιμένουν τη μεγάλη έκρηξη – πόσο μάλλον όταν η ανταγωνιστικότητα της χώρας καταρρέει, μέρα με την ημέρα.  .

Τιμές ακινήτων στην Ολλανδία

.

Από την άλλη πλευρά, τα χρηματιστήρια έχουν πάψει πλέον να αντιδρούν άμεσα, όπως στο παρελθόν, όπου οι κακές ή καλές αξιολογήσεις μίας χώρας προκαλούσαν έντονες διακυμάνσεις στις τιμές των διαφόρων χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Αντίθετα, όταν η ΕΚΤ, η Fed ή η Τράπεζα της Ιαπωνίας επεμβαίνουν στις αγορές, όταν τις χειραγωγούν δηλαδή, μέσω των αυξομειώσεων των επιτοκίων ή των ποσοτήτων χρήματος, η αντίδραση των χρηματιστηρίων είναι ακαριαία – με διακυμάνσεις που ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ.Στα πλαίσια αυτά, η διαστρέβλωση των αγορών είναι τόσο μεγάλη, ώστε οι κακές ειδήσεις όπως, για παράδειγμα, η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης ή η αύξηση της ανεργίας,  εκτοξεύουν τις τιμές των μετοχών – όταν στο παρελθόν οδηγούσαν στη ραγδαία πτώση τους. Αντίθετα οι καλές ειδήσεις, όσον αφορά την εξέλιξη της πραγματικής οικονομίας, προκαλούν την κατάρρευση των χρηματιστηρίων.  Η αιτία είναι το ότι, για τους επενδυτές οι κακές ειδήσεις  σημαίνουν είτε μείωση των επιτοκίων εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών, είτε αύξηση των ποσοτήτων χρήματος από την εκάστοτε κεντρική τράπεζα. Έχοντας πάψει λοιπόν να ενδιαφέρονται για την πραγματική οικονομία, αντιμετωπίζουν τις κακές ειδήσεις ως ευκαιρία, ενώ τις καλές ως κίνδυνο – επειδή υποθέτουν πως οι κεντρικές τράπεζες, εάν τυχόν διαπιστώσουν την καλυτέρευση της οικονομίας, θα μειώσουν τη ρευστότητα ή θα αυξήσουν τα επιτόκια, στερώντας χρήματα από τα καζίνο της Wall Street, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας κοκ.  Ολοκληρώνοντας οι αμερικανικές εταιρείες αξιολόγησης, γνωρίζοντας το θέατρο του παραλόγου που παίζεται στην Ευρώπη όπως, για παράδειγμα, τον «καλλωπισμό» των οικονομικών στοιχείων της Ισπανίας, έτσι ώστε να αποφευχθεί η πανάκριβη διάσωση της από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό, καθώς επίσης για να «προσελκυσθούν» οι επενδυτές (αγορά ομολόγων του δημοσίου της), λειτουργούν πλέον με πολιτικά κριτήρια – παίρνοντας κατευθύνσεις, οδηγίες καλύτερα, από τις Η.Π.Α.  Με στόχο τους ουσιαστικά το μηχανισμό στήριξης (ESM), αφού εκεί βρίσκονται τα πολλά χρήματα, ενεργούν έτσι ώστε να αυξάνονται τα επιτόκια δανεισμού του – τα οποία δεν επηρεάζονται καθόλου από τις αναβαθμίσεις των αδύναμων χωρών (Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία), αλλά, σε μεγάλο βαθμό, από τις υποβαθμίσεις τω  ισχυρών(Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία). .

Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Στην ήπειρο μας δημιουργείται πλέον μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία σοβιετικού τύπου, με τη Γερμανία, την 4^η μεγαλύτερη χώρα του πλανήτη, όσον αφορά το ΑΕΠ, στη θέση της τότε Ρωσίας.  Παρά το ότι αυξάνεται η ανεργία, ειδικά αυτή των νέων στην «περιφέρεια» (διάγραμμα που ακολουθεί), η κατανάλωση περιορίζεται και η ανάπτυξη παραπαίει, η εθνοσοσιαλιστική Γερμανία (άρθρο μας) επιμένει στη συντηρητική πολιτική – από την οποία η ίδια τρέφεται, αυξάνοντας συνεχώς την ισχύ της..

Εξέλιξη ανεργίας κατά χώρα

.

Από τη άλλη πλευρά η ΕΚΤ αργεί να ενεργήσει – αν και η πρόσφατη, ξαφνική μείωση των επιτοκίων, αποτέλεσε σοκ για πολλούς επενδυτές. Ήταν όμως απόλυτα προβλεπόμενη – κρίνοντας από το ότι η μείωση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα στην Ευρώπη, ήταν η υψηλότερη στην ιστορία της.  Σύμφωνα με την ίδια την ΕΚΤ, η ποσότητα χρήματος συρρικνώθηκε ξανά, στο 1,4% (διάγραμμα που ακολουθεί), ευρισκόμενη πολύ κάτω από την επιθυμητή αύξηση στο 4,5%, με τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να μειώνουν το δανεισμό τους κατά 2,1% τον Οκτώβριο – γεγονός που αποτελεί ρεκόρ στην Ευρώπη..

Ποσότητα χρήματος τον Οκτώβριο

.

Περαιτέρω, ενώ η «πιστωτική επέκταση» των νοικοκυριών παραμένει χαμηλή αλλά θετική (0,1%), η πτώση του δανεισμού (-3,7%) στις επιχειρήσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνη – με τις διαφορές από χώρα σε χώρα να είναι πάρα πολύ μεγάλες.  Για παράδειγμα, ενώ ο γαλλικός επιχειρηματικός τομέας αποδείχθηκε ανθεκτικός στην κρίση δανεισμού, τα δάνεια προς τις εταιρείες στην Ιταλία μειώθηκαν κατά -5,7% (πάντοτε σε ετήσια βάση), στην Πορτογαλία κατά -6,6% καιστην Ισπανία κατά -19,3% - γεγονός που ενισχύει την άποψη μας, περί εντελώς πλασματικών στοιχείων στη χώρα.  Όπως τεκμηριώνεται δε από το διάγραμμα που ακολουθεί, μόνο στην Ελλάδα τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά ήταν αρνητικά μεν (-5%), αλλά ισορροπημένα, αντίστοιχα με την ύφεση – ενώ από το δεύτερο διάγραμμα φαίνεται πως στις περισσότερες χώρες η εξέλιξη των εταιρικών δανείων είναι εξαιρετικά αρνητική.  .

Δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά

.

Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, οφείλουμε να τονίσουμε ακόμη μία φορά την «ισπανική προπαγάνδα» – τις αναφορές περί επιστροφής της χώρας σε βιώσιμη ανάπτυξη δηλαδή, όταν κανένα οικονομικό μέγεθος της δεν το επιβεβαιώνει.  Η Ευρωζώνη πάντως βυθίζεται όλο και περισσότερο στην κρίση. Κατευθύνεται σε μία ύφεση άνευ προηγουμένου,η οποία θα εντείνει το πρόβλημα της υπερχρέωσης όλων σχεδόν των χωρών – μη εξαιρουμένων των κρατών του «ευρωπαϊκού πυρήνα».

ΟΙ Η.Π.Α.

Στις Η.Π.Α. παρατηρείται η ισχυρότερη «αναδιανομή εισοδημάτων» στην παγκόσμια ιστορία, από τους φτωχούς προς τους πλουσίους - μέσω της μεγαλύτερης χρηματιστηριακής φούσκας όλων των εποχών. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα έχει οδηγήσει πολλές χιλιάδες ανθρώπους στο περιθώριο, όπου θάβονται κυριολεκτικά ζωντανοί – γεγονός που φαίνεται από την παρακάτω μικρή ιστορία (πηγή: Bloomberg).  Πρόκειται για μία γυναίκα 40 ετών, η οποία εργάζεται για 18 ολόκληρα χρόνια σε μία επιχείρηση γρήγορης εστίασης (fast food). Τα τελευταία έξι χρόνια δουλεύει σε ένα McDonald, σαράντα ώρες την εβδομάδα, με μικρό μισθό 7,60 $ την ώρα. «Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, αλλά δεν θέλω να εργάζομαι για τι τίποτα – θέλω να εργάζομαι για κάτι», αναφέρει χαρακτηριστικά.  Ζει μαζί με τον ανάπηρο αρραβωνιαστικό της και δύο παιδιά, σε ένα κινητό σπίτι που κληρονόμησε από τους γονείς της. Τα χρήματα, με τα οποία ενισχύεται από το κράτος ο αρραβωνιαστικός της (600 $), φτάνουν μόνο για την πληρωμή της ασφάλειας του αυτοκινήτου, για το λογαριασμό του τηλεφώνου, καθώς επίσης για τα έξοδα των παιδιών – ενώ ο μισθός της καλύπτει τη βενζίνα για τις μετακινήσεις της, το ρεύμα και τις βασικές ανάγκες της οικογένειας (δικαιούται 335 $ το μήνα σε κουπόνια διατροφής)   Παίρνει δε το γεύμα της καθημερινά στη δουλειά της, επειδή δεν επιτρέπεται να τρώει δωρεάν – παρά το ότι δουλεύει σε ένα μαγαζί γρήγορης εστίασης. «Μπορώ να ψωνίζω τρόφιμα μόνο μία φορά το μήνα», αναφέρει.  Την ίδια στιγμή, η περιουσία των πλουσίων έχει υπερδιπλασιαστεί μέσα σε τρία μόλις έτη (άρθρο μας), «τρεφόμενη» από την πολιτική χρήματος  που ακολουθεί η Fed – με το διαδικτυακό νόμισμα, μία επόμενη απίστευτη φούσκα, να έχει υπερβεί κάθε προηγούμενο ρεκόρ (διάγραμμα που ακολουθεί), ξεπερνώντας ακόμη και τα 1.000 $.

.

Οι πιθανότερες αιτίες είναι το ότι ο αριθμός των διαδικτυακών νομισμάτων που θα τεθούν σε κυκλοφορία είναι περιορισμένος, οι άνθρωποι αναζητούν εναγωνίως πιο ασφαλείς ή απλά εναλλακτικές τοποθετήσεις των χρημάτων τους, ενώ όλο και περισσότερες επιχειρήσεις το αποδέχονται ως μέσον πληρωμής – αν και τέθηκε σε κυκλοφορία μόλις το 2009.  Ο απίστευτος «παραλογισμός» πάντως συνεχίζεται, με ένα επόμενο διαδικτυακό νόμισμα (E-Gold), το οποίο φιλοδοξεί να ξεπεράσει το Bitcoin, έχοντας επιλέξει τη σύνδεση του με το χρυσό. Πιθανολογείται δε ότι θα ακολουθήσει ένα τρίτο ηλεκτρονικό νόμισμα, συνοδευμένο από διαδικτυακές τράπεζες, από την Google– η οποία επεκτείνει συνεχώς τις δραστηριότητες της, σε άλλους τομείς.   .

Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ

Θεωρούμε περιττό να αναφερθούμε στην Ιαπωνία, στη οποία πραγματοποιείται το μεγαλύτερο νομισματικό πείραμα όλων των εποχών – έχοντας αναλύσει τους κινδύνους, στους οποίους εκτίθεται, πάρα πολλές φορές.  Εν τούτοις, με το γεν σε ελεύθερη πτώση, παράλληλα με τις στρατιωτικές προκλήσεις της εναντίον της Κίνας, δεν είναι απίθανο να πυροδοτήσει την έκρηξη της φούσκας στον πλανήτη – η οποία, χωρίς πολλά λόγια, φαίνεται καθαρά από το διάγραμμα που ακολουθεί.  .

Αξία ενεργητικού Παγκόσμιας Κεντρικής Τράπεζας και χρηματοπιστωτικών προϊόντων παγκοσμίως (κόκκινο) και Παγκόσμιο ΑΕΠ (πρόβλεψη 2013-2014)

.

Με βάση το παραπάνω διάγραμμα, το ενεργητικό των κεντριών τραπεζών, άρα οι ποσότητες χρημάτων που εκτυπώνονται, ακολουθεί εντελώς αντίθετη πορεία από την πραγματική οικονομία – γεγονός που τεκμηριώνει από μόνο του το που οδηγείται ο πλανήτης.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο «μικρόκοσμος» μας, η οικογένεια, η γειτονιά, η πόλη που ζούμε και η πατρίδα μας, είναι για όλους μας πολύ πιο σημαντικός από όλα τα άλλα – οπότε λογικά αναρωτιούνται οι περισσότεροι άνθρωποι γιατί να ενδιαφέρονται, σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη, πόσο μάλλον αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να τα επηρεάσουν.  Εν τούτοις, σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον άκρατου ανταγωνισμού, στο οποίο οδηγηθήκαμε μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, το άνοιγμα όλων των συνόρων και την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού θηρίου, είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερωνόμαστε όσο περισσότερο γίνεται – εάν θέλουμε να προστατεύσουμε το μικρόκοσμο μας.  Ποιοτική, αντικειμενική, μη χειραγωγημένη ενημέρωση δε προσφέρει σχεδόν αποκλειστικά και μόνο το διαδίκτυο – μετά από προσεκτική επιλογή φυσικά των διαδικτυακών τόπων που μπορούμε να εμπιστευθούμε την ανιδιοτέλεια και τη γνώση τους.  Ειδικά εμείς οι Έλληνες οφείλουμε να ενημερωνόμαστε περισσότερο από όλους τους άλλους λαούς,έχοντας τοποθετηθεί σκόπιμα στο μάτι του κυκλώνα από το 2009 – αποτελώντας τον ανόητο και όχι αδύναμο κρίκο, μέσω του οποίου επιχειρήθηκε η εισβολή της εγκληματικά κερδοσκοπικής ελίτ στην Ευρωζώνη.  Δυστυχώς, αυτό συνέβη με τη βοήθεια μίας απίστευτα ενδοτικής ηγεσίας, τα μέλη της οποίας μόνο ως νέους γενίτσαρους μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς – ενώ οι πιέσεις θα συνεχισθούν, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον.  Επομένως, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για τα πάντα. Μεταξύ άλλων, για το ενδεχόμενο της χρησιμοποίησης μας από τη Γερμανία ως παράδειγμα προς αποφυγή (εκδίωξη από την Ευρωζώνη), με στόχο τον εκφοβισμό, την υποταγή, καθώς επίσης την πειθαρχία των υπολοίπων – ή από τους αγγλοσάξονες, για να πληγεί το ευρώ.  

 Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις.  Έχει γράψει το βιβλίο “Υπέρβαση Εξουσίας”, το οποίο αναφέρεται στο φορολογικό μηχανισμό της Γερμανίας, ενώ έχει  εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τον  τίτλο “Η κρίση των κρίσεων”.  Έχει ασχοληθεί με σημαντικές έρευνες και αναλύσεις επί του αντικειμένου του (μακροοικονομία), επί διεθνούς επιπέδου, οι οποίες φιλοξενούνται τακτικά σε ημερήσιες εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.