«ΜΑΝΤΑΜΕΣ»
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ!!
Του Γιώργου Ζουρίδη.
Πολιτικού Μηχανικού.
Η επέλαση του κορωναϊού στον πλανήτη αποκάλυψε την γύμνια του «παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού» και της ιδεολογικής του υπόβασης, τον νεοφιλελευθερισμό.
Ως δια μαγείας κατέρρευσε η πολιτική των ανοικτών συνόρων και της διεθνούς αλληλεγγύης και περιχαρακώθηκαν οι λαοί στα στενά κρατικά τους σύνορα, προς επιβίωση τους. Και ο «σώζων εαυτόν σωθήτω»!!
Μόνο ο φέρων τα Μνημόνια από το Καστελλόριζο κ. Γεώργιος Παπανδρέου δεν το κατανοεί, και με περισσή αυθάδεια διαπιστώνει ότι η τραγωδία που προκαλεί ο ιός, μας υποδεικνύει ως γεγονός «την αναγκαιότητα μιας παγκόσμιας δημοκρατικής διακυβέρνησης!» που θα βοηθήσει στη μελλοντική αντιμετώπιση ανάλογων φαινομένων!! Φοβάμαι ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του μακαρίτη πατέρα…
Μια που ανέφερα τα Μνημόνια, αναλογίζομαι με νοσταλγία(!) τα δέκα χρόνια μεταρρυθμίσεων(!) που υπέστην η ελληνική οικονομία και η κοινωνία με στόχο την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό κάθε λογής παραγωγικής δομής, την βελτιστοποίηση των μονάδων παροχής υπηρεσιών και την επιδιωκόμενη εκτόξευση της εθνικής μας οικονομίας, μετά από τις οδυνηρές θυσίες των Ελλήνων εργαζομένων και γενικότερα του λαού.
Ενός λαού που «φτωχοποιήθηκε» χωρίς γυρισμό και που εξαπατήθηκε τα μέγιστα από όλα τα κόμματα εξουσίας που υπηρέτησαν τις έξωθεν εντολές που ήταν σαφείς:
Να σαρωθεί η λαϊκή συνείδηση από ένα ενιαίο ιδεολογικό πολτό που λέγεται: Παγκοσμιοποίηση, ελεύθερη αγορά και ανταγωνισμός, περιθωριοποίηση του στρατηγικού ρόλου κάθε υποδομής δημόσιου χαρακτήρα, γιγάντωση της παρουσίας του ιδιωτικού και του ατομικού που ποδοπατεί κάθε έννοια αλληλεγγύης και αλλοιώνει την συλλογική συνείδηση.
Και όμως ήταν και είναι ηλίου φαεινότερο ότι σε μια χώρα που είναι σε χρόνια εξάρτηση από το 1828, με μια υποτυπώδη αστική τάξη που είναι μεταπρατικού και όχι εθνικο- αναπτυξιακού χαρακτήρα λόγω καταβολής της, ο δημόσιος τομέας θα όφειλε και οφείλει να λειτουργεί ως εμπροσθοφυλακή, «παιδευτικά και αξιακά», στην άναρχη αντιπαλότητα των ιδιωτών με χαμηλή ταξική-κοινωνική συνείδηση.
Το βέλτιστο κοινωνικό μείγμα για την χώρα μας θα ήταν η όσο το δυνατόν αρμονική συμβίωση του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα παραγωγής, με ένα ενιαίο εθνικό-αναπτυξιακό όραμα για την χώρα.
Αυτό σημαίνει πραγματικό εκσυγχρονισμό και ορθολογισμό του δημοσίου και όχι συνεχείς «αρπαχτές» από τους επιτήδειους κρατιστές-διαχειριστές που καλούνται δήθεν να τον εφαρμόσουν, γεμίζοντας ανερυθρίαστα τις τσέπες τους και σπαταλώντας χωρίς αιδώ το δημόσιο χρήμα.
Χρειάζονται νέων αρχών και ασυμβίβαστου ήθους Κρατιστές, χρειάζονται υγιή Συνδικάτα που θα τιμούν τον ρόλο τους και νέα αυτόνομα συλλογικά υποκείμενα όπου αλλού δει. Διαφορετικά πλήττεται το κύρος και η αξιοπιστία του δημόσιου τομέα προς τέρψιν των νεοφιλελεύθερων κρατιστών και των κρατικοδίαιτων εντολοδόχων τους που καλούνται να διαχειριστούν με σκληρότητα, μια κλούβια κρατική υπερδομή.
Έτσι με ομπρέλα την μονιμότητα τους, δημιουργήθηκε μια άθλια κάστα γραφειοκρατών που εγώ ονομάζω (για την υποκρισία που τους διακρίνει!) δημόσιους «αξιοκράτες»! Είναι οσφυοκάμπτες στους ισχυρούς και αμείλικτοι στους αδύναμους.
Παρουσιάζονται στην κοινωνική τους ζωή ως άνθρωποι ευαίσθητοι στην προστασία π.χ. των αδέσποτων, του περιβάλλοντος των μεταναστών κλπ, ενώ στη εργασία τους αυτοηδονίζονται όταν βιάζουν την ατομικότητα και τα δικαιώματα του κάθε έντιμου και νομοταγή στις υποχρεώσεις του Έλληνα πολίτη. Ψυχαναλυτικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως άνθρωποι που πάσχουν από ένα ιδιόμορφο διπολισμό που εκφράζεται κοινωνικά με ευαισθησία και εργασιακά με απανθρωπιά. Μια απανθρωπιά που αναδύεται μέσα από την διαχείριση μιας απροσδιόριστης και μη προσωποποιημένης εξουσίας, που αποποινικοποιείται μέσα από την συλλογικότητα της, διογκώνοντας πάραυτα το «εγώ» …
Μπορούμε λοιπόν με ειλικρίνεια να παραδεχτούμε ότι καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση δεν έγινε τα μνημονιακά χρόνια που βίασαν την ζωή των Ελλήνων και μετέτρεψαν την χώρα μας σε αποικία χρέους. Ο δημόσιος τομέας της Υγείας λοιδορήθηκε και υποτιμήθηκε με την έλευση του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα όπως και όλες οι Επιχειρήσεις του Δημοσίου που «τσουβαλιάστηκαν» από την μνημονιακή Αριστερά στο Υπερταμείο, αναμένοντας ένα επίδοξο γαμπρό.
Και σήμερα, μέρες αποκάλυψης από τον κορωναϊό, φαίνονται οι ανεπάρκειες του ΕΣΥ σε ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό, στην έλλειψη αναγκαίων ιατρικών μηχανημάτων και κύρια σε προστατευτικά υλικά, απαραίτητα για τους εκεί εργαζόμενους σε μια επικίνδυνη συνθήκη.
Βάζουν σε κίνδυνο γιατρούς και νοσηλευτικό Προσωπικό να πολεμά μέσα σε ανοχύρωτο κάστρο. Τους ήρωες του ΕΣΥ που σήμερα κολακεύουν ή χειροκροτούν ως την ελπίδα του Έθνους μας, με περισσή υποκρισία. Ένα κακά αμειβόμενο υγειονομικό δυναμικό με επιστημονική επάρκεια και περισσή ανθρωπιά, που νυχθημερόν και με αυτοθυσία, τρέχει πάνω–κάτω για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών.
Ανάλογα φαινόμενα έχουμε και με την προστασία των εργαζομένων στις Δημόσιες Επιχειρήσεις. Παρά τα πολυδάπανα ημιτελή έργα για «εκσυγχρονισμό» με υψηλή προμήθεια, σήμερα υπολείπονται κατά πολύ τα μέτρα προστασίας ακόμα και για τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής που είναι εκτεθειμένοι στην απειλή του ιού. Λείπουν μάσκες και αντισηπτικά αλλά βασικά λείπει η ορθολογική οργάνωση και η εργασιακή αλληλεγγύη.
Κάποτε είχα πει οργισμένος σε ένα αγαπημένο μου Πρόεδρο σε μια ανάλογη συνθήκη αμηχανίας: «Πρόεδρε ακόμα και στους οίκους ανοχής για να αυξηθεί η παραγωγικότητα επεμβαίνει η Μαντάμ, για να βρεθεί η σωστή οργάνωση, να μπει τάξη και πειθαρχία!». Με ρωτάει με απορία: «Τι εννοείς παιδί μου πρέπει να κάνω εγώ την Μαντάμ»; «Μάλιστα» του απαντώ. «Αυτός είναι ο ρόλος σας!» Χαμογέλασε και απομακρύνθηκε κουνώντας σκεπτικός το κεφάλι…
Κάνοντας μια μεταφυσική αναγωγή με τον επί χρόνια βιασμό της ελληνικής κοινωνίας από τους δανειστές της, σκέπτομαι ότι αν η Ελλάδα είχε περίσσεια από πατριώτισσες ελληνίδες Μαντάμες και όχι (μετά συγχωρήσεως!) κάποιες ξενόδουλες τσατσάδες των κάθε λογής τροϊκανών, τα πάντα θα έρρεαν πιο έντονα, πιο παραγωγικά, πιο πειθαρχημένα και πιο αποτελεσματικά…
Σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής!!
ΠΗΓΗ:https://kentrikaimeli.blogspot.com/2020/03/blog-post_28.html?fbclid=IwAR20kMEVBrup6bvLi5LnwjmswRkEWRNQqBsUBnWDEjrJVEmkgoAtFzMtXgc&view=classic
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.