ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ Π.Σ. ΤΗΣ ΛΑΕ
Στις 15 Ιουνίου (σήμερα ) Οι # «παραιτηθείτε καλούν σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Προφανώς ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ .Το ερώτημα είναι γιατί? Μήπως διαφανούν με το 3ο μνημόνιο και τα μέτρα που υλοποιεί η κυβέρνηση Τσίπρα? Προφανώς ΟΧΙ .Μνημόνιο ζητούσαν μετ επιτάσεως μάλιστα πέρυσι τέτοιο καιρό με τις συγκεντρώσεις τους οι # ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ.
Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί καλούν σε συγκέντρωση . Μήπως η κυβέρνηση δεν υπέγραψε μνημόνιο για να μείνουμε στην Ευρώπη; Μήπως δεν μείωσε αρκετά τις συντάξεις; Μήπως δεν αύξησε αρκετά την πιο άδικη και αντιλαϊκή φορολογία των έμμεσων φόρων; Ή μήπως δεν προχώρησε αποφασιστικά στις ιδιωτικοποιήσεις;
Έτσι ερχόμαστε στο παράδοξο: Ο πυρήνας της πολιτικής των #Παραιτηθείτε και των #ΜένουμεΕυρώπη, είναι ταυτόχρονα ο πυρήνας της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής. Ό,τι υποστηρίζει η κίνηση των #Παραιτηθείτε είναι ταυτόσημο με αυτό που υλοποιεί η κυβέρνηση. Επομένως ποιο είναι το νόημα αυτής της γραφικής κίνησης αν όχι το «Παραιτηθείτε εσείς, όχι επειδή διαφωνούμε με αυτά που κάνετε, αλλά επειδή θέλουμε να τα κάνουμε εμείς στη θέση σας»;
Τούτων δοθέντων, η συγκέντρωση των #Παραιτηθείτε εν έχει πραγματικό αντικείμενο. Και οι διαδηλωτές και η κυβέρνηση ομνύουν σε ταυτόσημη πολιτική, με μόνη διαφωνία το ποιος θα είναι αυτός που θα την εφαρμόζει.
Όμως η κίνηση #Παραιτηθείτε βολεύει πολύ περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ παρά τους #Παραιτηθείτε. Μια διαδήλωση που θα ήταν στα όρια του γκροτέσκο, με εξασφαλισμένη την αποτυχία μαζικής κινητοποίησης (καθώς είναι νωπές οι μνήμες από τις περσινές συντριπτικές ήττες των # Μένουμε Ευρώπη, τόσο στις πλατείες όσο και στην κάλπη), είναι χρήσιμη στην κυβέρνηση για να στήσει το παραμύθι του «μας χτυπάνε».
Από τον Ν. Φίλη που σκόπιμα ανέδειξε τους #Παραιτηθείτε σε κεντρικό ζήτημα των ημερών, μέχρι τον Γ. Κυρίτση που προσπάθησε να πει ότι χτυπάνε τον Τσίπρα όπως χτύπησαν οι ιμπεριαλιστές και οι αντιδραστικοί τον Σαλβαντόρ Αλιέντε. Πέραν της προφανούς φαιδρότητας τέτοιων συγκρίσεων, είναι σαφής η απόπειρα να συγκροτηθούν δυο τεχνητά διαχωρισμένα στρατόπεδα .
Πρόκειται για την παλιά καλή πασοκική τακτική. Όσο πιο όμοια είναι η πολιτική μας με τη Δεξιά, τόσο πιο δυνατά είναι τα αντιδεξιά «γαβγίσματα». Γιατί η διαχωριστική γραμμή δεν αφορά πλέον την πολιτική, αλλά το διαχειριστή της. Ακόμη και οι αρθρογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατηγορούν πια το «νεοφιλελευθερισμό» αλλά τις «νεοφιλελεύθερες εμμονές». Καθότι και οι μεν και οι δε τον νεοφιλελευθερισμό εφαρμόζουν, απλώς οι της ΝΔ τον πιστεύουν βαθιά, ενώ οι του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι εξαναγκάζονται.
Όλα τα παραπάνω εξηγούν και το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να διαφημίσει τόσο προκλητικά το φαιδρό και εξαρχής καταδικασμένο να αποτύχει «κίνημα» των #Παραιτηθείτε. Έχει απελπιστική ανάγκη έναν τεχνητό αντίπαλο που δεν θα αμφισβητεί την πολιτική των μνημονίων αλλά τον διαχειριστή της.
«Περισσότερο και από φίλους στην πολιτική χρειάζεσαι έναν εχθρό», είπε κάποτε ο παλιός πρωθυπουργός (1984 – 1993) του Καναδά, Μάρτιν Μπράιαν Μαλρόνεϊ. Κάτι που ισχύει σε μέγιστο βαθμό για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, σε εποχές κατά τις οποίες ακόμη και οι σκληρότεροι των δανειστών ραίνουν με επαίνους την «πειθήνια» κυβέρνηση των Αθηνών, για την υπακοή και την «μεταρρυθμιστική ωριμότητα» που επιδεικνύει…
Αν λοιπόν δεν υπήρχαν οι μουτζαχεντίν «φιλελέδες» τύπου«# παραιτηθείτε» και Κυριάκου Μητσοτάκη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να… τους εφεύρει.
Οι # «παραιτηθείτε» εμφανιστήκαν λόγω των έργων της νεομνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υπ’ αυτήν την έννοια, οι «παραιτηθείτε» είναι ένα καλό όπλο στην αμυντική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ (ιδού τι σας περιμένει), πλην όμως θνησιγενές, καθ’ ότι με αυτά που κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα, οδηγεί ευθέως στην παλινόρθωση όσων εκφράζουν οι «παραιτηθείτε». Διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί την ίδια ακριβώς πολιτική που θα ήθελαν να ασκούν οι νεοφιλελεύθεροι, αλλά οι ίδιοι.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα και ο λαός δεν είναι ψευδεπίγραφα κινήματα του στυλ# «παραιτηθείτε» αλλά είναι μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή στον τόπο, με μια μεγάλη εργατική λαϊκή εξέγερση, οι οποίες θα πρέπει να έχουν στην προμετωπίδα τους τρεις μεγάλες προγραμματικές προτεραιότητες: 1)την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη για τη συγκρότηση εθνικού νομίσματος και τη σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ 2). τη διαγραφή του δημόσιου χρέους και μια ευρεία ''σεισάχθεια'' στο ιδιωτικό χρέος και 3). την άμεση εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, μαζί με την πλήρη διερεύνηση του μέγα – σκανδάλου των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ειδικά της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης.
Η ΛΑ.Ε υποστηρίζει τη συγκρότηση ενός μεγάλου πολιτικού κοινωνικού μετώπου όλων των ριζοσπαστικών αντιμνημονιακών δυνάμεων με ελάχιστη προγραμματική αφετηρία τις παραπάνω ανατρεπτικές επιλογές, για τη διέξοδο από την κρίση και την ανασυγκρότηση του τόπου.
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.