ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ (ΣΗΜΙΤΗ - ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ)

Από το https://www.athensvoice.gr/politics/487910_pos-exigoyntai-oi-epitheseis-ston-simiti-meso-giannoy

Προκαλεί υπερασπιζόμενος τον "καταλληλότερο", όπως ήθελαν να αποκαλούν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, δημοσιογράφος, γνωστός όχι τόσο από την επαγγελματική αλλά την πολιτική και προσωπική του ζωή.

 Είπαμε από το "Γερομοριά", να θυμίσουμε μερικά από τα έργα και τις ημέρες του εκσυγχρονιστή πρωθυπουργού, που αγαπήθηκε υπέρ το δέον από στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς, με αποτέλεσμα αρκετά στελέχη της να φυλλοροήσουν φανερά ή κρυφά από τα καφέ του Κολωνακίου στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ.

Οι τέσσερις σημιτοφύλακες (Τσουκάτος, Πανταγιάς, Θέμελης, Μαντέλης), οι τρεις από αυτούς απομακρύνθηκαν από τον Σημίτη λόγω κάποιου σκανδάλου.

Ο Κώστας Σηµίτης, που πόζαρε µπροστά από το ATM κρατώντας ένα χαρτονόµισµα του ευρώ, έχοντας πίσω του τον Λουκά Παπαδήµο.

1999

Τσιγάρα: 450 δραχμές.

Καφές φραπέ: 400 δραχμές

Νερό μικρό μπουκάλι: 50 χραχμές

Σύνολο 900 δραχμές και ρέστα 100 δραχμες... κι όλα αυτά, με βασικό μισθό 170 χιλιάδες δραχμές.

Σήμερα:

Τσιγάρα: 4,50 ευρώ.

Καφές φραπέ: 3 ευρώ.

Νερό μικρό μπουκάλι: 0,50 ευρώ

Σύνολο 8 ευρώ, δηλαδή 2.720 δραχμές, με βασικό μισθό 480 ευρώ. Δηλαδή σε δραχμές 163.000 (περίπου όσο και το 1999).

Θυμίζουμε €1 = GRD340,75 δραχμές

Απλά 19 χρόνια μετά, το κόστος ζωής υπερτριπλασιάστηκε, ο βασικός μισθός μειώθηκε και για το 30% του ελληνικού εργατικού δυναμικού δεν υπάρχει ούτε αυτός ο μισθός της πείνας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα δυστυχώς 20 χρόνια μετά.

Για την κοινωνική πλειονότητα, για την νεολαία και τους συνταξιούχους - 

Μισθοί σε δραχμές, κόστος ζωής σε ΕΥΡΩ.

Ατέλειωτη φτώχεια.

Ημέρες δόξας του Πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ,  Κώστα Σηµίτη.

 Πανηγυρικά η χώρα έµπαινε στο ευρώ χρησιµοποιώντας µία διαδεδοµένη µέθοδο για να «κρύψει» τα χρέη της, τα περίφηµα swaps.

Αποτέλεσµα; Η χώρα ναι µεν µπήκε στη ζώνη του κοινού ευρωπαϊκού νοµίσµατος, αλλά πρόσθεσε αναδροµικά 21 δισ., εκτινάσσοντας το χρέος στο 115% του ΑΕΠ, το οποίο «έσκασε» λίγα χρόνια αργότερα και αποτέλεσε µία από τις βασικότερες αιτίες εισόδου της χώρας στον φαύλο κύκλο των Μνηµονίων και της επιτήρησης. Πρωθυπουργός; 

 Οι Ολυµπιακοί Αγώνες αποτελούν µια µακρινή, καλή ανάµνηση για όλους τους Ελληνες, που ένιωσαν εθνική υπερηφάνεια για την επιστροφή του αθλητικού γεγονότος στον τόπο όπου γεννήθηκε.

Οι Αγώνες αυτοί όµως κόστισαν πολύ ακριβά σε όλους µας. Ακόµα δεν έχει υπολογιστεί ακριβώς το ύψος του κόστους, αλλά µένουν στην Ιστορία ως η ακριβότερη διοργάνωση, στοιχίζοντας 13-15 δισεκατοµµύρια ευρώ, µε την ασφάλεια και το περίφηµο σύστηµα ασφαλείας C4I να κοστίζουν το ποσό-ρεκόρ του 1,5 δισ. ευρώ. Λεπτοµέρεια που το καθιστά σκάνδαλο; Το σύστηµα δεν λειτούργησε ποτέ εξ ολοκλήρου. Κοινά σηµεία µε τα παραπάνω σκάνδαλα;

Το σύστηµα παραγγέλθηκε επί πρωθυπουργίας Σηµίτη από τη γερµανική εταιρεία Siemens. Κοινός παρονοµαστής όλων των παραπάνω; Ο Κώστας Σηµίτης, ο πρόεδρος των κυβερνήσεων µε τα περισσότερα σκάνδαλα στο παθητικό τους, όχι µόνο στη Μεταπολίτευση, αλλά από την εποχή του Κωλέττη τον 19ο αιώνα.

Ο άνθρωπος που έγινε η αιτία να καθιερωθεί στη συνείδηση των πολιτών η σχέση των όρων «διαπλοκή», «διαφθορά» και «µαύρα ταµεία» µε την πολιτική. 

Μαντέλης, μαύρα ταμεία και Siemens

Στις 26 Μαΐου 2010 ο Τάσος Μαντέλης παραδέχθηκε, κατά την κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Siemens, είσπραξη προεκλογικής χορηγίας από την Siemens ύψους 200.000 μάρκα το 1998, όταν ήταν υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην κυβέρνηση Σημίτη. Είχε προηγηθεί η κατάθεση του κουμπάρου του, Γιώργου Τσουγκράνη, ο οποίος κατονόμασε τον Τάσο Μαντέλη ως αποδέκτη των 200.000 ευρώ.

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών, Ιωάννης Σακελάκος, άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και του απαγορεύθηκε η έξοδος από την χώρα. Παράλληλα παραδέχτηκε ότι τον Φεβρουάριο του 2000 κατατέθηκαν 250.000 μάρκα στον ίδιο λογαριασμό, τα οποία όμως δεν γνωρίζει από ποιον προήλθαν.

Στις 13 Απριλίου 2011 καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με ποινή φυλάκισης τριών ετών για ψευδή υποβολή «πόθεν έσχες» την περίοδο 2006-2007. Η ποινή έχει ανασταλτικό χαρακτήρα και έτσι ο Μαντέλης αφέθηκε ελεύθερος, ενώ έχει ασκήσει και έφεση κατά της απόφασης.

Το 2008 οι εισαγγελικές αρχές ανακοίνωσαν ότι το 1999 είχαν κατατεθεί ένα εκατομμύρια μάρκα σε λογαριασμό του Θόδωρου Τσουκάτου, από την εταιρεία Siemens, ισχυρισμό τον οποίο ο ίδιος δεν αρνήθηκε. Πρόσθεσε επίσης ότι τα χρήματα μπήκαν σταδιακά στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, καταγγελία που δεν έχει αποδειχτεί. Το 1999 ο κ. Τσουκάτος ήταν προϊστάμενος του γραφείου του κοινωνικού διαλόγου του πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη

Στην επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Θ. Τσουκάτος για τα χρήματα που πήρε από την Siemens υποστήριξε:

«Ως μέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ και εν συνεχεία μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, μετείχα ενεργά στην οργάνωση της καμπάνιας για τις εκλογές. Δέχθηκα επίσκεψη στο γραφείο μου στο ΠΑΣΟΚ από τον κ. Μιχάλη Χριστοφοράκο και έγινα αποδέκτης πρότασης για οικονομική συνεισφορά στην καμπάνια του κινήματος και μου ζητήθηκε τραπεζικός λογαριασμός στο εξωτερικό για να γίνει η μεταφορά χρημάτων. Απευθύνθηκα σε γνωστό μου πρόσωπο που ανέλαβε να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ χωρίς δικό του όφελος και διεκπεραίωσε τη σχετική διαδικασία.Τα χρήματα, χωρίς άλλη δική μου ανάμειξη, ήρθαν στον τομέα Οικονομικού του ΠΑΣΟΚ, παρελήφθησαν από τους αρμόδιους του τομέα Οικονομικού και εισήλθαν στο ακέραιο στο ταμείο του κινήματος (ένα εκατ. μάρκα, δηλαδή 420.000 ευρώ). Δεν είχα ποτέ καμία προσωπική ανάμειξη ή άλλη αθέμιτη συμμετοχή.

Σημειώνω επίσης ότι ποτέ δεν διαχειρίστηκα χρήματα στο κίνημα ούτε είχα οποιαδήποτε θέση στο δημόσιο. Οι δραστηριότητές μου στο ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα πολιτικές και κινήθηκαν στα πλαίσια που όριζαν κάθε φορά τα αρμόδια όργανα του κινήματος. Κατά συνέπεια, για κάθε εμπλοκή του ονόματός μου που θα με εμφάνιζε να έχω προσποριστεί οποιοδήποτε όφελος, θα ασκήσω τα νόμιμα δικαιώματά μου». 

Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου

∆εν έχουν περάσει τόσο πολλά χρόνια από την εποχή που άνθρωποι χωρίς καµία γνώση οικονοµικών έπαιζαν στο Χρηµατιστήριο τους κόπους µίας ζωής, συντάξεις και εφάπαξ. Η αιτία; Ο ίδιος ο Κώστας Σηµίτης, πρωθυπουργός τότε, είχε απευθύνει ουσιαστικά πρόσκληση για επενδύσεις λέγοντας σε συνέντευξη Τύπου: «Ο τζίρος του Χρηµατιστηρίου θα είναι υψηλός και θα αποδώσει αυτά τα οποία έχουµε σχεδιάσει».

Ήταν 17 Σεπτέμβρη 1999, όταν ο δείκτης της Σοφοκλέους είχε σημειώσει το ρεκόρ ανόδου του, σκαρφαλώνοντας στις 6.500 περίπου μονάδες. Τρία χρόνια μετά, στις 17 Σεπτέμβρη 2002 – και ενώ πια ήταν δεδομένο τι είχε παιχτεί με τη «φούσκα» – ο δείκτης είχε κατρακυλήσει κάτω από τις…2.000 μονάδες.

Μέσα σε μια τριετία, λοιπόν, η συνολική απώλεια της κεφαλαιοποίησης της Σοφοκλέους ανήλθε στο αστρονομικό ποσόν των 136 δισ. ευρώ (46,3 τρισ. δραχμές)! Με άλλα λόγια, τόση ήταν η διαφορά μεταξύ της συνολικής αξίας των εισηγμένων μετοχών το Σεπτέμβρη του 1999 και της αντίστοιχης αξίας τους τρία χρόνια αργότερα.

Στο αποκαλούμενο και σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, πάνω από 140 δισ. ευρώ χάθηκαν από την υποτίμηση μετοχών. Στο αξιοσημείωτο ένα από τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2000, που οδήγησε στην επανεκλογή του Κώστα Σημίτη, ήταν το ισχυρό Χρηματιστήριο που στοιχειοθετεί μια ισχυρή εθνική οικονομία.

Τον Απρίλιο 2013 – δεκατρία χρόνια μετά το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου-, η Δικαιοσύνη ξανανοίγει έναν ογκώδη φάκελο, παραπέμποντας σε δίκη 67 άτομα (επιχειρηματίες, στελέχη χρηματιστηριακών εταιρειών, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κ.λπ.) που φέρονται να εμπλέκονται σε υπόθεση παραπλάνησης του επενδυτικού κοινού με μετοχές – φούσκες.

Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, που προσεγγίζει τις 1.900 σελίδες (!), κρίνεται ότι πρέπει να παραπεμφθούν σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας 42 από τους 67 αρχικά κατηγορουμένους κατά το αρχικό πρωτόδικο βούλευμα.

Οι κατηγορίες αφορούν τα αδικήματα της απάτης κατ’ επάγγελμα και συνήθεια, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα («ξέπλυμα» χρήματος), παραβίαση της χρηματιστηριακής νομοθεσίας και υπεξαίρεση συνολικού ποσού ύψους περίπου 57 εκατ. ευρώ (την κρίσιμη περίοδο ανερχόταν σε περίπου 19 δισ. δρχ.).

Το Δεκέμβριο του 2013, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων κήρυξε αθώους τους 42 κατηγορούμενους, επιχειρηματίες, επενδυτές, χρηματιστές εφοπλιστές κ.α που κάθισαν στο εδώλιο με βαριά αδικήματα, όπως αυτά της απάτης και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Το Μάρτιο του 2014, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαρ. Βουρλιώτης άσκησε αναίρεση κατά της αθωωτικής απόφασης, κρίνοντας εσφαλμένο το σκεπτικό της. Αν το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου υιοθετήσει την πρόταση του Χ. Βουρλιώτη, η απαλλακτική απόφαση θα ανατραπεί και οι εμπλεκόμενοι θα οδηγηθούν όλοι σε νέα δίκη. Αν πάλι απορριφθεί, η υπόθεση θα θα μπει οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της μεταπολιτευτικής ιστορίας.

Άκης Τσοχατζόπουλος

Ενας γάµος στο Παρίσι, ένα σπίτι στη ∆ιονυσίου Αρεοπαγίτου και εκατοµµύρια χρηµάτων που βρέθηκαν σε τραπεζικούς λογαριασµούς συνθέτουν σε αδρές γραµµές ένα ακόµα σκάνδαλο, το οποίο χρεώθηκε αποκλειστικά στον, φυλακισµένο σήµερα, Ακη Τσοχατζόπουλο.

Στο εισαγγελικό πόρισµα που δηµοσιεύτηκε µετά τη σύλληψή του αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ο Ακης Τσοχατζόπουλος και οι συνεργάτες του συνέστησαν εγκληµατική οργάνωση και για την πραγµάτωση του σκοπού τους ίδρυσαν τρεις offshore εταιρείες, τις Blubell, Νοbιlis και Torcaso, µέσω των οποίων προέβησαν σε σειρά παράνοµων πράξεων, µεταξύ άλλων και νοµιµοποίηση παράνοµων αµοιβών µέσω του υπουργείου Εθνικής Αµυνας».

Υπόθεση Λίστας Λαγκάρντ

Η Λίστα Λαγκάρντ, ή Λίστα Φαλτσιάνι, είναι ο ειδικός κατάλογος Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC της Ελβετίας, που ήταν μεν προϊόν υποκλοπής, πλην όμως περιήλθε στις μυστικές υπηρεσίες της Γαλλίας και δι΄ αυτών στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών και ο οποίος στη συνέχεια, κατά το μέρος που αφορούσε Έλληνες καταθέτες, διαβιβάστηκε στον τότε Έλληνα υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Σύμφωνα με τα διάφορα δημοσιεύματα η ύπαρξη της λίστας Λαγκάρντ αποκαλύφθηκε το καλοκαίρι του 2010, όταν οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες φέρονταν να ενημέρωσαν την ελληνική ΕΥΠ και τον τότε διοικητή της Κ. Μπίκα ότι στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών υπήρχαν ήδη κατάλογοι, σε ψηφιακή μορφή, Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία. Στη συνέχεια ο Δ/της της ΕΥΠ Κ. Μπίκας φέρεται να διαχειρίστηκε την όλη υπόθεση, όπου όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, υπήρξε συνεννόηση μεταξύ του ελληνικού και του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών, ώστε αυτό το αρχείο να φτάσει στις ελληνικές Αρχές. Έτσι με την εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών το αρχείο παραδόθηκε επίσημα από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών στην Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι με διαβιβαστικό έγγραφο όπου και έφτασε τελικά τον Οκτώβριο του 2010 σε μορφή CD, εκτός διπλωματικού σάκκου, που σημαίνει χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου, παρακάμπτοντας έτσι το Υπουργείο Εξωτερικών, όταν και παραδόθηκε στον τότε υπουργό οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Ο τελευταίος ενημέρωσε σχετικά το Γραφείο Μαξίμου, δηλαδή το γραφείο του Πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου.

Το CD φαίνεται να περιείχε περίπου 2000 αρχεία Excel με αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών, ονόματα δικαιούχων και σε κάποιες περιπτώσεις (δηλώσεις αναφέρουν περίπου στους μισούς από αυτούς) χρηματικά ποσά καταθέσεων. Το συνολικό ποσό των καταθέσεων στη λίστα εκτιμάται σε περίπου 1,5 δις ευρώ.

Τον ίδιο μήνα ο Γ. Παπακωνσταντίνου επέλεξε μερικά από αυτά τα ονόματα (οι δηλώσεις μιλούν για περίπου 10-20 ονόματα) με τις μεγαλύτερες καταθέσεις και τα παρέδωσε σε πρόχειρο χαρτί στον τότε Ειδικό Γραμματέα του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη να “διερευνήσει το οικονομικό τους προφίλ”. Σύμφωνα με τον κο Καπελέρη, σε αυτή τη λίστα δεν υπήρχαν ονόματα πολιτικών ή γνωστών επιχειρηματιών, χωρίς όμως να δηλωθεί αν έγινε ή δεν έγινε σχετική έρευνα παραβατικότητας στα συγκεκριμένα ονόματα.

Τέλος το καλοκαίρι του 2011, λίγο πριν παραιτηθεί από Υπουργός Οικονομικών, ο Γ. Παπακωνσταντίνου παρέδωσε το σύνολο της λίστας στο νέο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ι. Διώτη σε μορφή USB stick. Παρέλειψε όμως να την παραδώσει και στον διάδοχό του, Ε. Βενιζέλο.

Στη συνέχεια ο μετέπειτα υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος δήλωσε ότι δεν παρέλαβε τέτοιο αρχείο σε CD, αλλά σε μορφή “στικάκι” από τον Ι. Διώτη. Ο κος Βενιζέλος δεν πραγματοποίησε καμία έρευνα σχετικά με τη λίστα, καθώς θεώρησε ότι δεν μπορεί να αξιοποιηθεί νόμιμα, παρότι αυτό είχε επιδοθεί κατά το επισημότερο τρόπο με διαβιβαστικό έγγραφο. Επίσης φέρεται να την διατήρησε (υπεξαίρεσε) στο προσωπικό του γραφείο ακόμη και μετά την παραίτησή του από Υπουργός Οικονομικών. Τέλος, δεν την παρέδωσε στο διάδοχό του Φ. Σαχινίδη ως όφειλε ούτε σε οποιονδήποτε άλλον.

Το Σεπτέμβρη του 2012 ήρθε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα η ύπαρξη της λίστας. Μετά από μια αρχική σύγχυση για τη διαδρομή της λίστας και την εξαφάνισή της, ο Ε. Βενιζέλος αποκάλυψε πως είχε ακόμη στην κατοχή του τη λίστα, την οποία και παρέδωσε στις 2 Οκτωβρίου 2012 στον Πρωθυπουργό Α. Σαμαρά. Παράλληλα, ο Ε. Βενιζέλος άφησε υπόνοιες πως πιθανώς η λίστα που κατείχε να μην ήταν η αυθεντική αλλά να είχε στην πορεία της τροποποιηθεί.

Τον Δεκέμβριο του 2012 εστάλη στις Γαλλικές αρχές η “πρωτότυπη” λίστα με τα ονόματα ατόμων που είχαν καταθέσεις στη συγκεκριμένη τράπεζα της Ελβετίας. Από την σύγκριση με την πρώτη λίστα που είχε παραδοθεί από τον επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Στασινόπουλο στην οικονομική εισαγγελία, προέκυψε ότι οι δύο λίστες διέφεραν και ότι από την πρώτη είχαν αφαιρεθεί συγγενικά πρόσωπα του Γ. Παπακωνσταντίνου. Για το λόγο αυτό, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος αποφάσισε τη διαγραφή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου από το ΠΑΣΟΚ .

Τον Ιανουάριο του 2013 αποφασίστηκε από την Ελληνική Βουλή η σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής προκείμενου να διευρενηθούν οι ευθύνες του πρώην υπουργού για το θέμα, οι εργασίες της οποίας ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 2013.

Η επιτροπή αποφάσισε με πλειοψηφία να ζητήσει από την βουλή την παραπομπή του Παπακωνσταντίνου για τρία αδικήματα, αυτά της νόθευσης και της απιστίας σχετικά με την υπηρεσία σε βαθμό κακουργήματος και της παράβασης καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος.

Η ολομέλεια της Βουλής αποφάσισε με ισχυρή πλειοψηφία, στις 16 Ιουλίου 2013, υπέρ της άσκησης ποινικής δίωξης κατά του Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με το πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής. Τον Ιανουάριο του 2014, το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου αποφάσισε πως δεν υπάρχει κανένα θέμα παραγραφής των τριών αδικημάτων.

ΠΗΓΗ:http://ardin-rixi.gr/archives/18510

https://www.athensvoice.gr/politics/487910_pos-exigoyntai-oi-epitheseis-ston-simiti-meso-giannoy

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com