Λάζαρος Μαύρος
Τ Ο ΕΠΟΣ του Σαράντα, η ελληνική νικηφόρα απόκρουση και κατανίκηση των υπέρτερων δυνάμεων των Ιταλών Εισβολέων, από την 28η Οκτωβρίου 1940 μέχρι τέλους Μαρτίου του 1941, αποτελεί για το έθνος την πιστή επανάληψη της αρχαίας ελληνικής δόξας των Μαραθωνομάχων του 490 π.Χρ. και των Σαλαμινομάχων του 480 π.Χρ., οι οποίοι συνέτριψαν τις υπέρτερες δυνάμεις των Περσών Εισβολέων.
Ε Ν Δ Ο Ξ Η επαναβεβαίωση δυόμισι χιλιάδων ετών, της αρχέγονης ελληνικής ταυτότητας. Την οποία έγραψε το 472 π.Χρ. και όρισε εσαεί για όλους τους ελληνικούς αιώνες, στην τραγωδία «Πέρσαι», ο αρχαίος τραγωδός μας ο Αισχύλος:
«Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών».
Ι Δ Ο Υ ΠΩΣ το κατέγραψε, ένας από τους αρθρογράφους, ο Γ. Α. Βλάχος των Αθηνών του 1940 μ. Χρ.: «Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι και θα είναι η μεγαλυτέρα ημέρα της ελληνικής ιστορίας. Όλαι αι ημέραι της ελληνικής ιστορίας είχον ηρωισμούς, θάρρος και λογικήν. Λογικήν αυτή η ημέρα δεν είχε. Όταν αντήχησαν το πρωί αι σειρήνες, οι Έλληνες όλοι επίστευσαν βαθύτατα ότι εκαλούντο να αποθάνουν. Και δεν είμεθα όλοι, μέχρι της παραμονής της ημέρας αυτής, ούτε ήρωες, ούτε φανατικοί πατριώται. Μέτριοι άνθρωποι, φρόνιμοι, της φαμίλιας και της δουλειάς, όχι το σπίτι, τα παιδιά και τους εαυτούς μας, αλλ’ ούτε το περιεχόμενο της τσέπης μας δεν είμεθα πρόθυμοι να πετάξωμεν εις τον έρανον της Πατρίδος. Και παρουσιάσθη ο έρανος του αίματος, το αξέχαστο εκείνο πρωΐ. Και η Ελλάς αμέσως χωρίς λογαριασμούς, χωρίς σκέψιν, άνοιξε όλες τις φλέβες της. Ήταν αγών υπέρ της Πατρίδος. Αυτήν ηγάπησαν έξαφνα, με οργήν και πάθος, αριστεροί, δεξιοί, αστοί και κομμουνισταί, εθνικόφρονες και αναρχικοί: την ΕΛΛΑΔΑ»…
Θ Λ Ι Β Ε Ρ Ο Σ μεν δικτάτωρ από 4ης Αυγ. 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς. Όμως από 28ής Οκτωβρίου 1940, κατέστη γίγας. Αυθεντικός εκφραστής όλου του λαού και σύμπαντος του έθνους, στο ιστορικό ΟΧΙ, της εθνικής τιμής και αξιοπρέπειας, που αντέταξε στον ιταμό Ιταλό εισβολέα του φασιστικού - ναζιστικού Άξονα. Στην, επί Μεταξά, στρατιωτική προπαρασκευή της Ελλάδος, στηρίχθηκε η πρώτη περίλαμπρη νίκη, που αφήνοντας άναυδη την οικουμένη, πέτυχε η μικρή κι αδύναμη Ελλάς κατά του έως τότε αήττητου Άξονος. Αποκρούοντας τις μεραρχίες εισβολής του Μουσολίνι στην Πίνδο και καταδιώκοντάς τες στη μαρτυρική γη της Βορείου Ηπείρου…
Θ Λ Ι Β Ε Ρ Ο Σ μεν πρωταίτιος του καταστροφικού εμφυλίου πολέμου 1946-49 ο Γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Γίγαντα όμως τον κατέγραψε την 30ή Οκτωβρίου 1940 η ιστορία του έθνους: Παρ’ ότι διωκόμενος απ’ τη δικτατορία του αντικομμουνιστή Μεταξά, κάλεσε τους οπαδούς του κι όλον τον λαό «στον πόλεμον αυτόν, που τον διευθύνει η Κυβέρνηση Μεταξά όλοι πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως καμμιά επιφύλαξη»…
Π Ρ Ω Τ Ο Σ ΕΚ των Κυπρίων ηρωικών νεκρών στο Έπος του Σαράντα: Σιερίφης Βαρνάβας εξ Αμμοχώστου, πτυχιούχος ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, εθελοντής πολεμιστής στο 39 Σύνταγμα Ευζώνων. Θυσιάστηκε μαχόμενος κατά των Ιταλών εισβολέων στο Τεπελένι της Βορείου Ηπείρου.
- Λιασίδης Λουκάς εξ Αμμοχώστου, φοιτητής ιατρικής, εθελοντής επίσης στο 39 ΣΕ, τραυματίστηκε πολεμώντας στο Τεπελένι κι εξέπνευσε σε νοσοκομείο της Αθήνας.
- Γεωργιάδης Ροδίων εκ Λεμεσού, πτυχιούχος ιστορίας και αρχαιολογίας κι ο αδελφός του Μιλτιάδης, εθελοντές πολεμιστές, ο Ροδίων προαχθείς σε δεκανέα επ’ ανδραγαθία στο πεδίο της μάχης κατά των Ιταλών Εισβολέων, στελέχη κατόπιν, αμφότεροι, της αντιστασιακής οργανώσεως «Εθνικόν Επαναστατικόν Κομιτάτον», συνελήφθησαν απ’ την Γκεστάπο, μεταφέρθηκαν στις γερμανικές φυλακές του Βραδεμβούργου όπου ο Ροδίων εξέπνευσε 16.10.1944 κι ο Μιλτιάδης κατέστη έκτοτε για πάντα αγνοούμενος.
- Δρουσιώτης Ανδρέας εκ Λεμεσού, επίσης πτυχιούχος, εθελοντής πολεμιστής του 39 ΣΕ κατά των Ιταλών Εισβολέων, αντάρτης αργότερα του ΕΛΑΣ, θυσιάστηκε πολεμώντας τους Γερμανούς Κατακτητές το 1944 στην Πιερία…
- Και οι πέντε στον πρώτο κατάλογο των 46 Κυπρίων στην Αθήνα, που αμέσως μετά την 28η Οκτωβρίου 1940 έσπευσαν εθελοντές στον Ελληνικό Στρατό και πολέμησαν τους Ιταλούς στη Β. Ήπειρο.
- Δ Ι Α Κ Ο Σ Ι Ο Υ Σ τουλάχιστον υπολογίζει τους Κυπρίους εθελοντές του Ελληνικού Στρατού στον πόλεμο του 1940-41, ο ιστορικός Πέτρος Παπαπολυβίου.
- Ένα από τα στιγμιότυπα: Στις 25.11.1940 ο εξ Αμμοχώστου γόνος μεγάλης οικογένειας, Ευάγγελος Λούη Λουΐζος (μετέπειτα επιστήθιος φίλος των Γ. Σεφέρη και Οδ. Ελύτη), «πήρε ταξί και ζήτησε από τον εμβρόντητο οδηγό να τον οδηγήσει αμέσως στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο», όπου κατετάγη εθελοντής. Ο ίδιος, όπως και πολλοί άλλοι Κύπριοι εθελοντές, ήσαν τέκνα επίσης εθελοντών πολεμιστών του Ελληνικού Στρατού στους Βαλκανικούς Απελευθερωτικούς Πολέμους του 1912-13.
- 20.000 Κύπριοι εθελοντές πολέμησαν κατά του Ναζισμού και του Φασισμού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τάφοι 600 Κυπρίων πεσόντων βρίσκονται σε 49 κοιμητήρια 18 διαφορετικών χωρών.
- Πρώτ’ απ’ όλα και πάνω απ’ όλα: «Για της Ελλάδας μας τη λευτεριά», όπως στιχούργησε ο Τεύκρος Ανθίας, στον ύμνο και των Ακελιστών εθελοντών, που από 16.6.1943 αποφάσισαν και κατετάγησαν στο βρετανικό «Κυπριακό Σύνταγμα» προσβλέποντας στη νίκη επί του Άξονα και στην Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
http://www.sigmalive.com/opinions/lazaros-mavros/2289/ite-paides-28is-oktovriou-esaei
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.