Από τον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
Το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη είναι μια πολύ κακή ιδέα για την αντιμετώπιση του ακραίου εθνικισμού. Διότι υιοθετεί προβληματικές κανονιστικές διατάξεις, οι οποίες σαφώς περιορίζουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και δεν περιορίζονται στις αξιόποινες πράξεις.
Το ποινικό δίκαιο που ισχύει είναι το μόνο αρμόδιο να οριοθετήσει τις νόμιμες από τις μη νόμιμες πράξεις. Κάθε άλλη ρύθμιση συνιστά υπέρβαση και σαφώς περιορίζει ελευθερίες.
Αυτή είναι όμως η τυπική πλευρά του θέματος. Υπάρχει μια άλλη σοβαρότερη: η πολιτική. Η ιδέα δημιουργίας ενός «δημοκρατικού πολιτικού τόξου» -την οποία σκέφτηκαν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, που έχουν προφανώς πανικοβληθεί από την επερχόμενη εκλογική συντριβή και προσπαθούν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα και αντί να συζητάμε για το μισθό μας, να συζητάμε για τον Αμβρόσιο και τον Μιχαλολιάκο- είναι επικίνδυνη και φυσικά εντελώς ανόητη. Τι σημαίνει αυτό; Οτι από τη μία έχουμε τα δημοκρατικά κόμματα και από την άλλη τη Χρυσή Αυγή; Σοβαρολογούν; Αυτή την πανέξυπνη ιδέα ούτε ο ίδιος ο Κασιδιάρης θα μπορούσε να τη σκεφτεί. Το πολιτικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολιτικής συμμαχίας θα είναι η βέβαιη εκτόξευση των εκλογικών ποσοστών της Χρυσής Αυγής, εφ' όσον θα είναι η μόνη αντιπολίτευση απέναντι στους συνασπισμένους δημοκράτες.
Το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη λοιπόν καθιστά τη Χρυσή Αυγή κεντρικό πολιτικό πόλο, δημιουργεί συνθήκες συρρίκνωσης της Ν.Δ. και επομένως σοβαρής πολιτικής αστάθειας. Ορθώς ο Σαμαράς κάνει πίσω, διότι διαβλέπει το μέγιστο κίνδυνο: να του φύγουν οι μισοί του ψηφοφόροι προς τη Χρυσή Αυγή.
Επί της ουσίας: Το νομικό μας πλαίσιο είναι αρκετό για τις βίαιες παραβατικές συμπεριφορές και φυσικά δεν πρόκειται να καταπολεμήσουμε τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας οδηγώντας στην Ευελπίδων το μητροπολίτη Πειραιώς για δηλώσεις του ή τον Κασιδιάρη διότι έβρισε. Σήμερα όλη Ελλάδα βρίζει ασύστολα και κάθε νόμος που στοχεύει στο πολιτικώς ορθόν με διοικητικό τρόπο θα εξαγριώσει το λαό και θα του δημιουργήσει την πεποίθηση ότι φιμώνονται οι αντισυστημικές φωνές.
Βούτυρο στο ψωμί του Μιχαλολιάκου δηλαδή.
Το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη είναι μια πολύ κακή ιδέα για την αντιμετώπιση του ακραίου εθνικισμού. Διότι υιοθετεί προβληματικές κανονιστικές διατάξεις, οι οποίες σαφώς περιορίζουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και δεν περιορίζονται στις αξιόποινες πράξεις.
Το ποινικό δίκαιο που ισχύει είναι το μόνο αρμόδιο να οριοθετήσει τις νόμιμες από τις μη νόμιμες πράξεις. Κάθε άλλη ρύθμιση συνιστά υπέρβαση και σαφώς περιορίζει ελευθερίες.
Αυτή είναι όμως η τυπική πλευρά του θέματος. Υπάρχει μια άλλη σοβαρότερη: η πολιτική. Η ιδέα δημιουργίας ενός «δημοκρατικού πολιτικού τόξου» -την οποία σκέφτηκαν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, που έχουν προφανώς πανικοβληθεί από την επερχόμενη εκλογική συντριβή και προσπαθούν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα και αντί να συζητάμε για το μισθό μας, να συζητάμε για τον Αμβρόσιο και τον Μιχαλολιάκο- είναι επικίνδυνη και φυσικά εντελώς ανόητη. Τι σημαίνει αυτό; Οτι από τη μία έχουμε τα δημοκρατικά κόμματα και από την άλλη τη Χρυσή Αυγή; Σοβαρολογούν; Αυτή την πανέξυπνη ιδέα ούτε ο ίδιος ο Κασιδιάρης θα μπορούσε να τη σκεφτεί. Το πολιτικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολιτικής συμμαχίας θα είναι η βέβαιη εκτόξευση των εκλογικών ποσοστών της Χρυσής Αυγής, εφ' όσον θα είναι η μόνη αντιπολίτευση απέναντι στους συνασπισμένους δημοκράτες.
Το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη λοιπόν καθιστά τη Χρυσή Αυγή κεντρικό πολιτικό πόλο, δημιουργεί συνθήκες συρρίκνωσης της Ν.Δ. και επομένως σοβαρής πολιτικής αστάθειας. Ορθώς ο Σαμαράς κάνει πίσω, διότι διαβλέπει το μέγιστο κίνδυνο: να του φύγουν οι μισοί του ψηφοφόροι προς τη Χρυσή Αυγή.
Επί της ουσίας: Το νομικό μας πλαίσιο είναι αρκετό για τις βίαιες παραβατικές συμπεριφορές και φυσικά δεν πρόκειται να καταπολεμήσουμε τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας οδηγώντας στην Ευελπίδων το μητροπολίτη Πειραιώς για δηλώσεις του ή τον Κασιδιάρη διότι έβρισε. Σήμερα όλη Ελλάδα βρίζει ασύστολα και κάθε νόμος που στοχεύει στο πολιτικώς ορθόν με διοικητικό τρόπο θα εξαγριώσει το λαό και θα του δημιουργήσει την πεποίθηση ότι φιμώνονται οι αντισυστημικές φωνές.
Βούτυρο στο ψωμί του Μιχαλολιάκου δηλαδή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.