ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ

 

   ΟΙ ΔΕΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΥΚΟΥΤΡΗ 

                           ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ 

1. Τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς εἶναι ὡς προβλήματα γονιμώτερα καὶ αἰωνιώτερα ἀπὸ οἱανδήποτε λύσιν των.

Ὁ λίθος τοῦ Σισύφου δὲν εἶναι κατάρα, εἶναι εὐλογία διὰ τὸν ἄνθρωπον τοῦ πνεύματος καὶ τῆς δράσεως, ποὺ ἔχει τὴν δύναμιν καὶ τὴν ὄρεξιν κάθε φορὰν ν' ἀρχίζῃ ἀπὸ τὴν ἀρχήν.

2. Κανένα ἰδανικὸν δὲν ἔχει ἀξίαν ἤ ὀρθότητα, ποὺ δὲν στηρίζεται εἰς τὴν πίστιν πρὸς τὴν ὑψηλὴν ἀξιοπρέπειαν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πάντοτε δυνάμει ἀνώτερος ἀπ' ὅ,τι φαίνεται, ἀπ' ὅ,τι ἐνεργεῖ, ἀπ' ὅ,τι λέγει.

3. Κανένα ἰδανικὸν δὲν ἔχει ἐσωτερικὴν ἀξίαν, ὅταν ἔχῃ καθαρῶς ἀρνητικὸν χαρακτῆρα.

Τὸ ἀγαθὸν (καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ἀξία) δὲν ἠμπορεῖ νὰ λείψῃ, μόλις λείψῃ τὸ ψεῦδος καὶ τὸ πονηρόν. Εἰδεμή, δὲν ἀξίζει νὰ τὸ πιστεύσωμεν ὡς ἀγαθόν.  

4. Καμμία ἀπάντησις εἰς τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς δὲν ἠμπορεῖ νὰ εἶναι σωστή, ἂν εἶναι πολὺ ἁπλὴ καὶ εὔκολος.

Ἐκεῖνοι ποὺ βλέπουν τὴν ζωὴν μονόπλευρα, ποὺ ἀφήνονται νὰ παρασυρθοῦν ἀπὸ μίαν κατεύθυνσιν, ποὺ κλείουν τὰ μάτια πρὸς τὰς ἀντιθέσεις καὶ τὰς ποικιλίας τῆς ζωῆς ἠμπορεῖ ν' ἀπαλλάσσωνται ἀπὸ κόπους καὶ φροντίδας ,νὰ ἐφησυχάζουν ἤ καὶ νὰ κοιμοῦνται, διότι ἔλυσαν τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς· ἀλλ' αὐτοὶ δὲν ζοῦν τὴν ζωήν των, τοὺς ζῇ ἐκείνη.

5. Καμμία θεωρητικὴ ἀρχὴ δὲν ἔχει ἀξίαν, ὅταν δὲν εὑρίσκεται εἰς ἄμεσον ἐξάρτησιν ἀπὸ τὸ βαθύτερον κέντρον τῆς προσωπικότητος, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἑνότητα καὶ τὸ ἠθικὸν ἕρμα ὅλων τῶν ἐπὶ μέρους ἰδανικῶν.

6. Κανένα ἰδανικὸν δὲν ἔχει ἀξίαν ἤ ὀρθότητα, ὅταν δὲν προϋποθέτῃ ἀπόλυτον ἀνεξαρτησίαν πνεύματος ἀπὸ τοῦ ἑαυτοῦ μας τὰς ἀδυναμίας, ἀπὸ τὰς προλήψεις τοῦ παρελθόντος, ἀπὸ τὰς πολὺ ἰσχυροτέρας προλήψεις τῶν συγχρόνων.

7. Καμμία ἰδέα δὲν ἔχει ἀξίαν, ποὺ δὲν προέρχεται ἀπὸ βαθεῖαν κατανόησιν τῶν πραγμάτων καὶ δὲν ἔχει διαύγειαν ἐσωτερικήν.

Καὶ ἐδῶ δὲν πρέπει νὰ λησμονῆται ὅτι τόσον περισσότερον ἀξιόλογον εἶν' ἕνα πρόσωπον, ὅσον περισσότερον προχωρεῖ ἡ σκέψις του ὄχι εἰς πλάτος ἀλλ' εἰς βάθος. Καὶ βάθος σημαίνει: διαύγεια, λογικὴ ἀκολουθία, συναίσθημα φωτεινόν. 

8. Ἡ ἀξία μιᾶς ἰδέας εἶναι τόσον μεγαλυτέρα ὅσον μᾶς ὁδηγεῖ μᾶλλον εἰς τὸ νὰ καλλιεργήσωμεν τὸν ἑαυτόν μας, παρ’ ὅσον εἰς τὸ νὰ διορθώσωμεν τὴν κοινωνίαν.

9. Μήτε εἰς τὰς πεποιθήσεις σου μήτε εἰς τὰ συζητήσεις νὰ μὴ λησμονῇς τὸν κώδικα τῆς τιμῆς κάθε πνευματικοῦ ἀνθρώπου.

Καὶ ὁ κῶδιξ τῆς τιμῆς ἐπιβάλλει νὰ παραδεχώμεθα ὅτι καὶ εἰς τὸν ἄλλον ὑπάρχει ὁ ἴδιος βαθμὸς ἀνιδιοτελείας καλῆς πίστεως καὶ εὐθύτητος, ὅπως καὶ εἰς ἡμᾶς. 

10. Δὲν πρέπει ν’ ἀφήνουν οἱ νέοι τὸν ἑαυτόν των νὰ καταληφθῇ ἀπὸ τὸν ναρκισσισμὸν τῆς νεότητος.

Πνευματικῶς ὁ νέος πρέπει νὰ φιλοδοξῇ, ὅσον τὸ δυνατὸν γληγορώτερα, νὰ παύσῃ νὰ εἶναι νέος. Νέος πρέπει νὰ ζητῇ νὰ μείνῃ πάντα, ὅσα χρόνια καὶ νὰ ἔχῃ, εἰς τὴν καρδίαν, εἰς τὴν ἁγνότητα τῶν προθέσεων, εἰς τὴν δύναμιν τοῦ ἐνθουσιασμοῦ, εἰς τὴν φλογερότητα τῆς πίστεως, εἰς τὸ ἄδολον ἀντίκρυσμα κάθε ὡραίου, ὑψηλοῦ καὶ ἀληθινοῦ. 

Ἰωάννης Συκουτρῆς, «Οἱ πνευματικαὶ κατευθύνσεις τῶν νέων» 

Γεννημένος σὰν σήμερα, 1η Δεκεμβρίου 1901

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΕΝΖΥΜΟ fb

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com