Δεδομένου ὅτι προσεγγίζουμε τὴν ἱστορία μὲ σκοπό νὰ ἀπαντήσουμε σὲ ἐρωτήματα σημερινά, ἡ ἐπανατοποθέτησή μας ἀπέναντι στὸ Βυζάντιο μπορεῖ νὰ συμβάλει σὲ ἕναν ἐπαναπροσανατολισμὸ τοῦ σύγχρονου κόσμου; Πρόκειται γιὰ τὴν προσπάθεια μιᾶς συνθέσεως, μιᾶς ἀπόπειρας συμπτώσεως τῶν «ἀντιπάλων»· δὲν πρόκειται γιὰ ἄρνηση τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἐπανεύρεση τῶν πνευματικῶν του προϋποθέσεων. Γιὰ τὴν ἀνάγκη νὰ ἀναγνωρίσει ἡ Εὐρώπη τὴν ἀνατολική της πλευρά, ποὺ κι ἐμεῖς σήμερα τὴ γνωρίζουμε χάρη στὴν ἀκάματη ἐργασία σπουδαίων εὐρωπαίων ἐργατῶν τοῦ πνεύματος.
Ἔτσι, ἀπευθυνόμαστε στὸ Νέο Πλανόδιον -μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀνθoλογία βυζαντινῆς ποίησης ποὺ ἔχει ἐγκαινιάσει ὁ Ἠλίας Μαλεβίτης, ἀλλὰ καὶ τῆς συνεργασίας μας στὸ περιοδικὸ Τὸ Κοινὸν τῶν Ὡραίων Τεχνῶν– καὶ συζητᾶμε μὲ δύο ποιητές: τὸν Θανάση Γαλανάκη καὶ τὸν Κώστα Κουτσουρέλη, ἀνιχνεύοντας τὸν λόγο τοῦ Βυζαντίου μὲ τὴν ποίηση, ὡς «ὄχημα τοῦ καλοῦ» ὅπως τὴν χαρακτήριζε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Συνέχεια της συζήτησης μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀνθoλογία βυζαντινῆς ποίησης ποὺ ἔχει ἐγκαινιάσει ὁ Ἠλίας Μαλεβίτης, ἀλλὰ καὶ τῆς συνεργασίας μας στὸ περιοδικὸ Νέο Πλανόδιον μέ τό Τὸ Κοινὸν τῶν Ὡραίων Τεχνῶν- συζητᾶμε μὲ δύο ποιητές: τὸν Θανάση Γαλανάκη καὶ τὸν Κώστα Κουτσουρέλη, ἀνιχνεύοντας τὸν λόγο τοῦ Βυζαντίου μὲ τὴν ποίηση, ὡς «ὄχημα τοῦ καλοῦ» ὅπως τὴν χαρακτήριζε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Το πρώτο μέρος εδώ
Ευχαριστίες στο ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος για την φιλοξενία.
Ευχαριστίες στο ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος για την φιλοξενία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.