Φονικό στο Εμπορικό κέντρο του Μονάχου: οι συμβολισμοί μιας υπαρξιακής ανθρωπολογικής κρίσης…

H ανθρωπολογική κρίση είναι κυρίαρχη, σχεδόν πλανητικά. Κεντρική ρίζα της, είναι η εξάντληση του δυτικού παραδείγματος ως πολιτισμικού μοντέλου το οποίο από τη στιγμή που κυοφόρησε και γέννησε και τον καπιταλισμό, οδηγήθηκε στην πλήρη διάβρωση και στρέβλωσή του, οδηγώντας στην δημιουργία του …«καπιταλισμικού ανθρώπου» χωρίς ταυτότητα!

Το τραγικό περιστατικό στο Eμπορικό Κέντρο του Μονάχου, ξεδιπλώνει και περιγράφει εντελώς συμβολικά τα τραγικά αδιέξοδα του μετανεωτερικού κόσμου μας.

Eμπορικό Κέντρο και φάστ φούντ Μακ Ντόναλτς. Ο 18χρόνος δολοφόνος Γερμανός πολίτης, ιρανικής καταγωγής. Βρίζει τους ξένους και πυροβολεί αδιακρίτως φυλής και χρώματος, φωνάζοντας: «Είμαι Γερμανός…», αυτός ο …ξένος. Αδιέξοδο, αυτοκτονία.

Στους ναούς του συσσωρευμένου εμπορεύματος και της γρήγορης κατανάλωσης μιας ναρκισσιστικής ιδιωτικής κοινωνίας, ο περιπλανώμενος, ο νομάς -που κολακεύουν δεξιές και αριστερές εξουσίες- ψάχνει εντέλει ταυτότητα, καθώς ούτε νομάς ήθελε να είναι, ούτε ξεριζωμένη φύτρα των γονιών του, στον κόσμο του κεφαλαίου που δεν αναγνωρίζει κανένα δεσμό και όρια. Πυροβολώντας, στους άλλους, ντόπιους και ξένους, τον εαυτό του, προσπαθώντας να λύσει τον γρίφο. Και Γερμανός και Ιρανός, ούτε Ιρανός, ούτε Γερμανός. Μα τότε, τι; αφού δεν μπορώ να είμαι ούτε ένας μαζικός καταναλωτής;

Κλείνω με ένα απόσπασμα από κείμενο του Κορνήλιου Καστοριάδη, για την κατάρρευση της Δύσης:

«Όμως τμήμα της νεωτερικότητας, είναι και τα χειραφετητικά κινήματα που σχηματίστηκαν για αιώνες στη Δύση. Χρειάστηκαν μακραίωνοι αγώνες για να επιτευχθεί ο χωρισμός του θρησκευτικού από το πολιτικό. Ανάλογο κίνημα δεν αναπτύχθηκε ποτέ στο Ισλάμ. Και το Ισλάμ έχει απέναντι του μια Δύση που επιβιώνει αναλώνοντας την κληρονομιά της• διατηρεί ένα φιλελεύθερο status quo, αλλά δεν δημιουργεί πια χειραφετητικές σημασίες. Αυτό πού περίπου λέμε στους Άραβες είναι: πετάξτε το Κοράνι καί αγοράστε βιντεοκλίπ της Μαντόνα. Καί ταυτόχρονα τους πουλάμε Μιράζ με πίστωση. Αν λοιπόν υπάρχει κάποια ιστορική «ευθύνη» της Δύσης σχετικά με αυτό το θέμα, είναι ακριβώς αυτή.

Το σημασιακό κενό των κοινωνιών μας, στην καρδιά των σύγχρονων δημοκρατιών, δεν μπορεί να καλυφθεί με την αύξηση των ψευδοπρόϊόντων (gadgets). Ούτε μπορεί να εκθρονίσει τίς θρησκευτικές σημασίες πού συνέχουν αυτές τις κοινωνίες. Αυτή είναι η βαριά προοπτική του μέλλοντος. Το αποτέλεσμα του πολέμου είναι ήδη, και θα είναι ολοένα περισσότερο αύριο, η διεύρυνση αυτού του χάσματος, που ωθεί ολοένα περισσότερο τους μουσουλμάνους προς το παρελθόν τους…»

Δημήτρης Ναπ.Γ
ΠΗΓΗ:https://tokoinonikoodofragma.wordpress.com/

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com