Θυμάσαι που βαλάντωνες, εκεί στην εξορία……

-Νότη, διάβασες εδώ για τις μεταγραφές;

Ο Νότης (από το Παναγιώτης, ετών και βάλε), απάντησε μ’ ένα σιγανό Μμμμ.

-Τι μουγκανίζεις; Η Λίτσα (από το Αιμιλία, ετών απαγορεύεται), τον κλώτσησε σιγανά στο καλάμι, ύστερα πιο ψηλά, ύστερα….ο Νότης διπλώθηκε.

-Αμάν ρε Λίτσα, με πέθανες. Τι καταλαβαίνεις; Θα μ’ αφήσεις ανίκανο στα γεράματα;

-Αφού δεν ακούς. Κι έπειτα δεν σε χτύπησα δυνατά. Απλά σε χάϊδεψα.

-(Αμάν αυτή η κλιμακτήριος. Όλα τα νεύρα πάνω μου) Ε, ορίστε τι θέλεις;

-Είσαι και κουφός. Εδώ λέω, διάβασες την εφημερίδα του κ.Ψυχάρη; Στον ΣΥΡΙΖΑ λέει, κοιτούν για μεταγραφές από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Και πρώτος στη λίστα των υποψηφίων, είναι λέει ο Μίμης Ανδρουλάκης.

-Είναι φυσικό. Ο Ανδρουλάκης είναι ένα πολύ ξεχωριστό στέλεχος του αριστερού χώρου. Και το γεγονός πως έχει θητεύσει σε τρία κόμματα του δίνει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα.-Το ότι είναι πορτογύρης, τώρα το λένε πολιτική βαρύτητα; Κάποτε το ΠΟΝΤΙΚΙ σατίριζε τον Μίκη για τις μεταγραφές του. Κι αυτόν τουλάχιστον, τον δικαιολογούσαμε, γιατί είναι ψηλός και τον αγαπάμε. Αλλά ο Ανδρουλάκης, κοντός, κοντούτσικος και….. με ωραία κρητική προφορά, τι να πώ;

-Πές ότι θές. Όμως πρόσεξε. Η θητεία του στο ΚΚΕ, τον όπλισε με θεωρητικά και πολιτικά εφόδια, το πέρασμα του από τον Συνασπισμό του έδωσε ευελιξία στις συναναστροφές και τις ιδέες του και τέλος η παραμονή του στο ΠΑΣΟΚ και η τριβή του με την εξουσία, του έδωσε εμπειρία και ικανότητες.

-Ωραίες ικανότητες! Τόσες που να ψηφίζει μνημόνια και μνημόσυνα μαζί με όλο το κοπάδι. Ή μήπως θα μας βγεί και αντιμνημονιακός τώρα;

-Μπορεί να μην εκδηλωνόταν, από μέσα του όμως έβραζε, όπως και οι υπόλοιποι.

-Και οι ικανότητες που μου έλεγες; Που φάνηκαν;

-Λοιπόν, εδώ του βγάζω το καπέλο. Ο Ανδρουλάκης είναι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που κατάφερε να εντοπίσει και να συνομιλήσει με τον Τσε Γκεβάρα.

-Τον Τσέ; Μα ο Τσέ σκοτώθηκε το 67, στη Βολιβία. Ο Ανδρουλάκης πόσο χρονών ήταν τότε; 18; 17; Ήταν στην Βολιβία ο Ανδρουλάκης;

-Μα δεν τον συνάντησε στην Βολιβία, αλλά στο Χόνγκ-Κόγκ κι όχι το 67, αλλά πριν από καμιά δεκαριά χρόνια.

-Πριν από δέκα χρόνια; Το φάντασμα του συνάντησε; Τόριξε και στον πνευματισμό ο Μιμάκος;

-Τώρα εγώ σου μιλάω σοβαρά κι εσύ…. άντε να μη πώ. Ο Τσέ κορίτσι μου δεν πέθανε το 67, επέζησε. Όλα τα αποκαλύπτει ο Ανδρουλάκης στο βιβλίο που έγραψε. Επέζησε κι επειδή σιχάθηκε τον πόλεμο και το αίμα, κατέφυγε στο Χόγκ-Κόγκ όπου έγινε κομμωτής. Εκεί τον βρήκε ο Ανδρουλάκης με την καινούργια του αγάπη, την Τίνα.

-Κομμωτής; Τίνα; Ώρες είναι να μου πείς πως ο Τσέ είχε γίνει και γκέι και πως «Τίνα» είναι το καλλιτεχνικό όνομα του συνεταίρου του.

-Αυτό δεν το διευκρινίζει, ίσως σε επόμενο βιβλίο, αν και δεν νομίζω να υπάρξει συνέχεια, γιατί εν τω μεταξύ τον κέρδισε η οικονομία.

-Μπά; Και οικονομολόγος; Μα καλά, Πολυτεχνείο δεν τέλειωσε;

-Δεν έχει σημασία. Ο άνθρωπος αποσύρθηκε ένα καλοκαίρι, πριν από μερικά χρόνια κι έγραψε βιβλίο για τα αίτια της κρίσης που μαστίζει σήμερα τον καπιταλισμό. Καλά, μιλάμε πως ένα Σάββατο, που παρουσίασε τις απόψεις του στον εξαιρετικό αυτό δημοσιογράφο, τον Χασαπόπουλο, είχα απομείνει ενεός. Τέτοια οξύτητα σκέψης! Κυριολεκτικά χτυπούσε κέντρο! Μέσα σε δέκα λεπτά, είχε αναδείξει τις αιτίες της κρίσης και όχι μόνον. Ο δε Χασαπόπουλος με το δίκηο του, κυριολεκτικά όπως κι εγώ, κρεμόταν απ’ τα χείλη του. Γι αυτό και θύμωσα πάρα πολύ την μεθεπομένη.

-Γιατί; Τι έγινε την μεθεπομένη;

-Έγινε αυτό που ο Γιούγκ ονομάζει «συγχρονικότητα».

-Συγχρονικότητα; Τι είναι πάλι αυτό;

-Είναι η διαδικασία κατά την οποία δύο ανεξάρτητες μεταξύ τους βουλήσεις, ή δραστηριότητες ατόμων, όχι αναγκαστικά ανθρώπων, ή καταστάσεις, συγκλίνουν την ίδια στιγμή, στο ίδιο σημείο. Ο Γιούγκ αναφέρει την περίπτωση ενός παιδιού, που ενώ ήταν στο νοσοκομείο, πολλά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, άκουσε ένα χτύπημα…..

-Νότη, άσε σε παρακαλώ αυτά που έμαθες από τον φίλο σου τον ψυχίατρο και πες μου τι ακριβώς συνέβη την μεθεπομένη.

-Έ, να, δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ, η περίληψη ενός άρθρου του Ρουμπινί, που έλεγε ακριβώς τα ίδια πράγματα.

-Ο Ρουμπινί; Τώρα μένω κι εγώ κατάπληκτη. Αυτός απ’ ότι ξέρω, είναι διάσημος οικονομολόγος, καθηγητής στην Αμερική και τέτοια. Αυτό είναι μάλλον ευχάριστη σύμπτωση. Γιατί σ’ έκανε να θυμώσεις;

-Γιατί το άρθρο του Ρουμπινί είχε γραφτεί ένα χρόνο πριν.

-Ένα χρόνο πριν από τι; Πριν από το βιβλίο του Ανδρουλάκη; Χα. Χα, χα χα. Σε καλό σου, μ’ έκανες και γέλασα. Στην αρχή πίστεψα πως πραγματικά θύμωσες με τον Ρουμπινί.

-Μα και φυσικά θύμωσα με τον Ρουμπινί. Επειδή έναν ολόκληρο χρόνο πριν κατάφερε να μάθει τι θα έγραφε ο Ανδρουλάκης.

-Νότη, σου υπενθυμίζω ότι δεν είμαι φυσική ξανθιά. Να λείπει λοιπόν το δούλεμα.

-Μα δεν σε δουλεύω αγάπη μου. Σου υπενθυμίζω πως κάτι τέτοιο έχει ξαναγίνει.

-Μπα; Πότε και πού;

-Μα με τον Σωκράτη και τους άλλους φιλοσόφους που έγραψαν τις χριστιανικές αλήθειες πριν από τον Χριστό και τους αποστόλους. Ο Άγιος της Καισαρείας Βασίλειος και ο αδελφός του της Νύσσης Γρηγόριος, αλλά και ο Ναζιανζηνός, ακόμη και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τους ξεμπρόστιασαν και αποκάλυψαν ότι αντέγραψαν τα Ευαγγέλια μερικούς αιώνες πριν αυτά γραφούν.

-Τς, τς, τς. Φοβερό. Και πως λες ότι κατάφερε ο Ρουμπινί να μάθει ο Ρουμπινί τις απόψεις του Ανδρουλάκη, ένα χρόνο πριν; Βρήκε κάποιο χαμένο χειρόγραφο του Πλάτωνα που εξηγούσε τη μέθοδο της μελλοντομάθειας άνευ διδασκάλου;

-Λοιπόν, εγώ νομίζω ότι αυτό συνέβη πολλά χρόνια πριν. Καθώς το πνεύμα του Ανδρουλάκη περιπλανιόταν την υδρόγειο αναζητώντας τον Τσέ, πέρασε πάνω από τις διαβολικές Η.Π.Α., όπου οι μυστικές υπηρεσίες διαθέτουν μυστικά όπλα ελέγχου του νού. Έτσι κατάφεραν να μάθουν τις μελλοντικές σκέψεις του Ανδρουλάκη.

-Τώρα που το λές, ναι συμφωνώ απόλυτα. Μετά τον κ. Μητρόπουλο που ξέχασε να δηλώσει ένα εκατομμυριάκι, μετά την αδάμαστη αγωνίστρια Βαλαβάνη που βρήκε στο δρόμο πεταμένο ένα ξενοδοχειάκι, μετά τις τόσες ιστορίες που ακούσαμε για κάποιους και για κάποιες, ναι, ναι, ο Ανδρουλάκης είναι ο μόνος που χρειάζεται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ίσως μπορέσει ν’ ανακαλύψει κάπου και τον Καραϊσκάκη.

-Τον Καραϊσκάκη; Πως σούρθε;

-Γιατί ο Καραϊσκάκης είχε πεί, «Άμα γυρίσω, θα σας @μήσω». Κι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, τα γυρεύει ο κώλος τους. Άντε, με σύγχισες πάλι. Έλα να παίξουμε μια μπιρίμπα να ηρεμήσουμε.

Για την αντιγραφή 

Γεράσιμος Δεληβοριάς