Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ… ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΥΣ

Σεπτεμβρίου 26, 2013 από seisaxthiablog

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Εξαιρετικά εκνευριστικό είναι σίγουρα να ακούει κανείς αυτή την εποχή της μαζικής εξαθλίωσης κάποιους να ισχυρίζονται ότι «η κρίση είναι ευκαιρία». Ακόμη πιο εκνευριστικό όμως είναι όταν διαπιστώνει κανείς με αδιάσειστα στατιστικά στοιχείαότι πραγματικά «η κρίση είναι ευκαιρία» περαιτέρω πλουτισμού, αλλά για τους… δισεκατομμυριούχους και τους πολυεκατομμυριούχους!

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσαν το τελευταίο δεκαήμερο δύο σχετικές εκθέσεις – μία της ελβετικής τράπεζας UBS και μία των Αμερικανών οικονομολόγων Τόμας Πίκετι και Ιμάνιουελ Σάιζ. Οι δισεκατομμυριούχοι πάντως πάνε πολύ καλά, αν ανησυχούσατε. Αυξάνονται και πληθύνονται. Από 1.600 άτομα που ήταν αυτοί που έχουν προσωπική περιουσία που ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια ξεπέρασαν φέτος τα 2.000 άτομα με συνολική περιουσία άνω των 6,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων – διπλάσια δηλαδή του ΑΕΠ της Ινδίας, ο πληθυσμός της οποίας ανέρχεται σε 1,3 δισ. κατοίκους! Δύο χιλιάδες άνθρωποι έχουν διπλάσια περιουσία από όσα παρήγαγαν σε έναν χρόνο 1,3 δισ. Ινδοί! Εντυπωσιακό. Καλά πάνε και οι βαθύπλουτοι, στους οποίους κατατάσσονται όσοι έχουν προσωπική περιουσία άνω των 30 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτοί άγγιξαν τους 200.000 φέτος, για την ακρίβεια έφτασαν τον αριθμό-ρεκόρ των 199.235 ατόμων με συνολική περιουσία 28 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το ποσό αυτό είναι πολύ μεγάλο, είναι το διπλάσιο από το ΑΕΠ των ΗΠΑ, της κατά πολύ μεγαλύτερης δηλαδή οικονομίας του πλανήτη και… δεκαπλάσιο (!) σχεδόν από το ΑΕΠ της Γερμανίας, για να έχουμε καλύτερη αίσθηση του για τι είδους ποσό μιλάμε. Οι εν λόγω ζάπλουτοι αυξήθηκαν κατά 6% σε σχέση με πέρυσι και η περιουσία τους αυξήθηκε κατά 2 τρισεκατομμύρια δολάρια – όσο είναι δηλαδή το ΑΕΠ της Γαλλίας.

Οπως ανέφερε ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, μιλώντας στο συνέδριο των εργατικών συνδικάτων των ΗΠΑ της AFL-CIO, στο Λος Αντζελες, η οικογένεια Γουόλτον για παράδειγμα που έχει την αμερικανική αλυσίδα πολυκαταστημάτων Walmatt κατέχει τόσο πλούτο όσον έχει αθροιστικά το φτωχότερο 30% των Αμερικανών. Μία αμερικανική οικογένεια είναι τόσο πλούσια όσο… 100 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί!

«Τα πράγματα χειροτέρευσαν με τη μεγάλη ύφεση. Το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το 2009 μέχρι το 2012 κατέληξαν στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού. Οι υπόλοιποι, το 99% του πληθυσμού, δεν ανέκαμψαν ποτέ», πρόσθεσε ο Σίγκλιτς αναφερόμενος ειδικά στις συνέπειες της κρίσης στην αμερικανική οικονομία.

Στο ίδιο θέμα δίνει περισσότερες εξηγήσεις άρθρο στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», που έγραψε ο επίσηςΑμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. Από αυτό το 95% των κερδών που πήγε στο 1% των πολύ πλούσιων «στην πραγματικότητα περισσότερο από το 60% πήγε στο κορυφαίο 0,1», διευκρινίζει. Άξιο προσοχής είναι επίσης το γεγονός ότι οι δύο περιοχές του κόσμου που έχουν χτυπηθεί περισσότερο από την οικονομική κρίση, η Ευρώπη και η Βόρειος Αμερική, είναι ακριβώς οι δύο περιοχές που έδωσαν τους κατά πολύ περισσότερους αριθμητικά ζάπλουτους που μπήκαν στο κλαμπ των 200.000 πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη – πάνω από το 80% των νέων βαθύπλουτων είναι Ευρωπαίοι ή Αμερικανοί! Ειδικά στις ΗΠΑ η οικονομική κρίση βάθυνε το χάσμα ανάμεσα στο πλουσιότερο 10% του πληθυσμού και στο υπόλοιπο 90% του αμερικανικού πληθυσμού αναφορικά με το εισόδημά τους. Το 2007, πριν από την κρίση, το πλουσιότερο 10% είχε εισόδημα κατά μέσο όρο 6,5 φορές περισσότερο από τον μέσο όρο του υπόλοιπου 90% του πληθυσμού.

Το 2012 το εισόδημα των πλουσιότερων έγινε 7,4 φορές μεγαλύτερο! «Αυτήν τη στιγμή, το είδος μετασχηματισμού που έλαβε χώρα κάτω από το New Deal -ένας μετασχηματισμός που δημιούργησε μια κοινωνία της μεσαίας τάξης, όχι απλά μέσω κυβερνητικών προγραμμάτων, αλλά αυξάνοντας πολύ τη διαπραγματευτική δύναμη των εργατών- φαίνεται πολιτικά ανέφικτος», γράφει ο Πολ Κρούγκμαν και καταλήγει: «Κάποιοι σοφολογιότατοι μιλούν ήδη για έναν νέο οικονομικό λαϊκισμό που θα ταρακουνήσει ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα. Αυτό φαίνεται πρόωρο, αλλά ελπίζω να έχουν δίκιο, γιατί η ακραία ανισότητα συνεχίζει να αυξάνεται – και αυτό δηλητηριάζει την κοινωνία μας».

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013