Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Μαμά – μαμά!!! ένας άνθρωπος και ένα φαντάρος!

Η προληπτική επιστράτευση των καθηγητών, οι ψυχίατροι και ο έρπων φασισμός
«…αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία,
ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών.
Όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο,
ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών..»
(Μτ. 18, 3-4).
Ο υποφαινόμενος είναι ένα αγριόπαιδο που μεγάλωσε. Τον αποκαλώ αγριόπαιδο ακριβώς επειδή μεγάλωσε μέσα στην άγρια φύση, αλλά και μέσα στην άγρια κοινωνία στο κεφαλοχώρι που είδε το φως του ήλιου. Μεγάλωσε μέσα σε ένα φτωχόσπιτο, σε μια πολύ φτωχή και βασανισμένη οικογένεια, μα εργατική σε κάθε δυνατή εργασία. Περπάτησε  στον όροφο (ανώγι) που ήταν το κρεβάτι του και το τραπέζι της οικογένειας, όπου ανέδιδαν οι οσμές των ζώων του πρόχειρου στάβλου (κατόι) με κάθε λογής ζώα.
IC-XC_childrenΣ΄ αυτό το κεφαλοχώρι δεν γνώρισε τα κατηχητικά της «Ζωής», ούτε τα «οικοτροφεία» στρατωνισμού βεβαίως, όπου φοιτούσαν κυρίως οι γόνοι πλουσίων αστών (αστοχριστιανών) και κάποιων ακόμα «τυχερών» που είχαν άκρες. Πάλεψε σκληρά όπως δεκάδες άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Γνώριζε τις πιο αγνές όψεις της εκκλησίας, φιλοσόφισε πρωτόγονα, ονειρεύτηκε, έπαιξε, χάρηκε και λυπήθηκε.
Ευδοκίμησε και του χαρίστηκαν σπουδές που δεν περίμενε, παρά το κοινωνικό του έλλειμμα, την οικονομική ανέχεια, τις πλάτες και τις … «χειρολαβές». Στις σπουδές του γνώρισε εκατοντάδες ανθρώπους, φοιτητές και φοιτήτριες. Μέσα σε ένα αγωνιστικό κλίμα, με οράματα, θυσιάζοντας ενέργεια, χρόνο, καριέρα. Σε πανελλαδικές συναντήσεις συνάντησε και γνώρισε νεαρούς στον αντίποδά του. Δεν ήταν αγριόπαιδα, δεν ήταν μπατήριδες, δεν έχαναν έτη στα πανεπιστήμια, μιλούσαν γλυκά, οραματίζονταν ήρεμα. Μερικοί απ’ αυτούς, 40 χρόνια σχεδόν μετά είναι πασίγνωστοι άνθρωποι του συστήματος.
Έδωσε ο Θεός και πήρε το αγριόπαιδο το πρώτο του πτυχίο, έχασε χρόνια στην επετηρίδα των καθηγητών, τον ξεπέρασαν καπάτσοι με το «νόμο του πολέμου της Κορέας», δεν είχε χρήματα να διεκδικήσει το δίκιο του στο Συμβούλιο της Επικρατείας – όπως άλλοι – μιας και η Πολιτεία ετσιθελικά δεν ανεγνώρισε υπογραμμένες υποχρεώσεις. Με το πτυχίο, αλλά και τις εμπειρίες, πήγε στον τότε στρατό. Κατατάχθηκε στην Τρίπολη. Ήταν αγριόπαιδο, αλλά αυτούς που αγάπησε και τιμούσε δεν τους ξέχασε. Ορκίστηκε σε μεγαλούτσικη ηλικία και παίρνοντας την πρώτη του έξοδο σκέφτηκε να κάνει μια παράκαμψη  οδεύοντας για το Καλαβρυτινό μεγαλοχώρι του.
Με περίεργες οδοιπορικές καραμπόλες βρίσκεται στο Λιβάρτζι. Εκεί έκαναν το αγροτικό και «στρατιωτικό» του δυο από τους φίλους. Τον δέχτηκαν με απέραντη καλοσύνη και κατανόηση. Όαση χαράς. Ξεπροβάλλοντάς με ο Δημήτρης το βραδάκι για να προλάβω τη συγκοινωνία μείναμε έκπληκτοι! Ένα γνήσιο παιδάκι του  χωριού, περπατώντας παρέα με τη μαμά του – μάλλον από κάποια εργασία- φώναξε ως προφήτης: « Μαμά-μαμά!!! Ένας άνθρωπος και ένας φαντάρος!». Ο άνθρωπος ήταν φυσικά ο Δημήτρης, ένας σήμερα πετυχημένος ψυχίατρος, που καλείται από Μητροπόλεις να δώσει την ψυχιατρική του πραμάτεια, γνώσεις, εμπειρίες, απόψεις, κύρος σε σημαντικές συναντήσεις. Μερικές τις έχω τιμήσει όντως.

Αυτόν φαίνεται ότι κάλεσε ανάμεσα και σε άλλους ( ; ) ο υπουργός παιδείας για να «γνωμοδοτήσει»* για την στημένη και «προειλλημένη» προληπτική επιστράτευση των καθηγητών, για μια απόπειρα σκληρής απεργίας που ακυρώθηκε από την ηγεσία που υποτίθεται ότι πρότεινε…
Τον αγαπημένο μου Δημήτρη έχω να τον συναντήσω πάνω από είκοσι χρόνια. Πριν περίπου τριάντα χρόνια αποχωρήσαμε ταυτόχρονα από ένα κοινό χώρο πολιτικής παρέμβασης που άρχιζε να «στοιχειώνει». Εγώ ως αγριόπαιδο με σκληρή κριτική, αυτός με απόλυτη στάση «σιωπής», ήξερε ότι πήγαινε «αλλού». Ο υποφαινόμενος τελειώνει σιγά- σιγά την πορεία του στο χώρο της εκπαίδευσης αφήνοντας ένα δημόσιο στίγμα, ένσαρκες παρακαταθήκες, αλλά μαζί με την αγριάδα του. Ο Δημήτρης καταξιώθηκε στον ιδιωτικό χώρο. Βρίσκεται στο ύψος σπουδαίων φιλοσόφων, κλινικών ψυχολόγων ή ψυχιάτρων που αποτελούν δημόσιο στήριγμα στην ιδιότυπη κατοχή του λαού και της χώρας. Στο μυαλό μου έρχονται οι Ράμφος, παπα Φιλόθεος Φάρος, Χρ. Γιανναράς. Μαζί τους από σήμερα βρίσκεται και ο Δημήτρης Καραγιάννης.
Δεν αξίζει τον κόπο να αντικρούσει κανείς βήμα το βήμα αυτή τη θλιβερή  επιστολή – γνωμοδότηση, που έστειλλε ο νεκρός από σήμερα για μένα παλιός μου φίλος, στον «Υπουργό παιδείας», για να στηριχτεί «παιδοψυχιατρικά» η προληπτική επιστράτευση των καθηγητών. Στο συνεχιζόμενο «στρατωνισμό» των καθηγητών μέσα στα «μικρογκουλάγκ» που αποτελούν οι αίθουσες εξέτασης (όχι ακόμα ευτυχώς διδασκαλίας) δεν βρήκε καμιά λέξη για τους δυο χειμώνες που πέρασαν οι μαθητές και τα σημερινά αγριόπαιδα. Όπως και οι  νέοι επιστήμονες – ειδικά οι νέοι γιατροί -  που μεταναστεύουν και στα υπόλοιπα, πλην Ελλάδας, ιατρικά «κάτεργα» της Γερμανίας, της Αγγλίας και αλλαχού.
Ευτυχώς όμως οι ψυχίατροι δεν αποτελούν μια «σχολή». Γνωρίζω τον Γιώργο Ε. από τον ίδιο ιστορικό χώρο που δρα ευτυχώς ακριβώς αντίστροφα. Έτσι μαζί με «αθέους», όπως ο Κλεάνθης Γρίβας, διασώζουν την άλλη πλευρά της ψυχιατρικής. Ευτχώς που υπάρχουν καθηγητές, έστω και συνταξιούχοι, όπως η Νίνα Γεωργιάδου από την Κάλυμνο, που αποκαλύπτουν…
«Δημοσιεύθηκε στις 30 Μάι 2013
Η “κανονικότητα” των πανελληνίων εξετάσεων έπρεπε να διαφυλαχτεί, για να δίνει την αυταπάτη μιας γενικής “κανονικότητας” στη ξεπουλημένη χώρα και να νομιμοποιεί τον εκφασισμό του “νόμος και τάξη”»
Για μένα, όχι η ανάγνωση, αλλά και μόνο ύπαρξη μιας τέτοιας επιστολής-γνωμοδότησης αποτέλεσε ένα άλμα στο κενό. Στον καθαρό φασισμό των χρυσαυγιτών προστίθεται γρήγορα και σταθερά, ο οριζόντιος κανιβαλισμός των ειδικών. Θεέ μου, γιατί να πιούμε και αυτό το πικρό ποτήρι; Γιατί σήμερα άκουσα με άλλη ανάγνωση την κραυγή  του μικρού παιδιού από το Λιβάρτζι;
«Μαμά-μαμά! Ένας άνθρωπος και ειδικός παιδοψυχίατρος  και ένας φαντάρος κακόμοιρος και άγριος καθηγητής»…
Γιατί Χριστέ μου να μη γίνουμε πάλι παιδιά αγριόπαιδα και αληθινά; Γιατί δεν θυμόμαστε ολόκληρη τη διδαχή σου, απάντηση στους ειδικούς και Φαρισαίους; Γιατί οι μεγάλοι και ειδικοί μουχλιάζουμε;
«Προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες: τίς άρα μείζων εστίν εν τη βασιλεία των ουρανών; και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν: αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. Όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών» (Μτ. 18, 1-4).

*******
(Το παρακάτω έγγραφο φέρεται ότι έχει κατατεθεί από το Υπ. Παιδείας στο ΣτΕ για να αιτιολογήσει την επιστράτευση των εκπαιδευτικών!!!)
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
Αθήνα, 10/5/2013
«Αξιότιμε κ. Υπουργέ
Σε απάντηση της ερώτησης σας για το αν μια αιφνίδια αναβολή της καθορισμένης ημερομηνίας των Πανελλαδικών εξετάσεων θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των υποψηφίων, έχω την τιμή να σας αναφέρω τα κατωτέρω: Οι εξετάσεις κάθε μορφής, αποτελούν τεράστια πηγή άγχους για τα παιδιά και τους εφήβους, και σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση ICD-10 των Ψυχικών Διαταραχών και διαταραχών Συμπεριφοράς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δύνανται να προκαλούν διαταραχές που ταξινομούνται και καταγράφονται στους διαγνωστικούς κώδικες F43.0 (Αντίδραση σε έντονο stress και διαταραχές προσαρμογής), F43.2 (διαταραχές προσαρμογής), και F43.9  (Αντίδραση σε έντονο stress).
Οι διαταραχές αυτές περιλαμβάνουν καταστάσεις υποκειμενικής δυσφορίας και συναισθηματικής διαταραχής, οι οποίες θίγουν την λειτουργικότητα και αποδοτικότητα του ατόμου. Εμφανίζονται κατά την περίοδο της προσαρμογής σε μια σημαντική μεταβολή της ζωής ή ενός ψυχοπιεστικού γεγονότος ζωής. Στις περιπτώσεις αυτές ο αγχογόνος παράγοντας μπορεί να έχει θίξει την ακεραιότητα του κοινωνικού ιστού του ατόμου ή το ευρύτερο σύστημα κοινωνικής υποστήριξης και αξιών. Ο ψυχοπιεστικός παράγοντας μπορεί να αφορά όχι μόνο το μεμονωμένο άτομο, αλλά και την ομάδα ή την κοινότητα στην οποία ανήκει.
Αντίστοιχες ταξινομήσεις υφίστανται στην ταξινόμηση DSM (Diagnostics Statistics Manual) της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχιατρικής όπου η έκθεση σε εξετάσεις καταγράφεται ως πηγή στρεσσογόνου κατάστασης και ταξινομείται στον άξονα IV των ψυχοκοινωνικών και περιβαλλοντολογικών προβλημάτων που δυνητικά μπορούν να επιβαρύνουν την ψυχική υγεία και να λειτουργήσουν ως εκλυτικός παράγοντας ψυχικών διαταραχών*
Ως ψυχοκοινωνικά ή περιβαλλοντικά προβλήματα μπορεί να καταγραφούν αρνητικά γεγονότα της ζωής, μια περιβαλλοντική δυσκολία ή ανεπάρκεια, οικογενειακά ή άλλα διαπροσωπικά προβλήματα, η ανεπάρκεια κοινωνικής υποστήριξης. Αντίστοιχα ως ψυχοκοινωνικά προβλήματα καταγράφονται καταστάσεις που μπορεί να αφορούν θετικές επιδιώξεις, αλλά που η επίτευξή τους απαιτεί ένα μεταβατικό στάδιο προσωπικής αποσταθεροποίησης, κατά τη διάρκεια του οποίου το άτομο νιώθει ιδιαίτερη ευαλωτότητα.
Η συνύπαρξη των στρεσσογόνων αυτών παραγόντων δεν δρα αθροιστικά, αλλά πολλαπλασιαστικά, αυξάνοντας κατά γεωμετρική πρόοδο τον βαθμό της στρεσσογόνου κατάστασης.Η Ελληνική κοινωνία έχει καταγράψει την επιτυχία στις Πανελλαδικές εξετάσεις, όχι ως μια απλή δυνατότητα μετοχής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά ως παράγοντα υψίστης σημασίας που αποτελεί το κατ’ εξοχήν κριτήριο για την πορεία ζωής, όχι μόνο του μαθητή, αλλά και της οικογένειάς του.
Οι πιέσεις που ασκούνται στους υποψηφίους είναι τεράστιες, όχι μόνο σε συνειδητό επίπεδο, αλλά ακόμη και σε ασυνείδητο, μέσα από ένα υπερβολικό ενδιαφέρον των γονιών, που νιώθουν ότι διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών τους και στα πλαίσια αυτά οδηγούνται σε σκληρές δαπανηρές περικοπές των προσωπικών τους εξόδων προκειμένου να προσφέρουν το ύψιστο κατ1 αυτούς εφόδιο στα παιδιά τους.
Πολλές οικογένειες προγραμματίζουν τη ζωή τους, βάσει των εξετάσεων των παιδιών τους- Παίρνουν άδειες από τις εργασίες τους για να είναι παρόντες στην κρίσιμη περίοδο των εξετάσεων, προγραμματίζουν διακοπές, αναβάλλουν ακόμη και αναγκαίες χειρουργικές επεμβάσεις προκειμένου να μην δυσχεράνουν την ακαδημαϊκή επιτυχία των παιδιών τους.
Ιδιαίτερα στις σημερινές δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που βιώνει η Ελληνική κοινωνία, πολλοί γονείς ζουν την δική τους ανασφάλεια και την δική τους ανεπάρκεια για να αντιπαρέλθουν στην καθημερινότητα τους. Βιώνουν την απειλή απώλειας της εργασιακής τους σχέσης η την οικονομική ισοπέδωση από την ανεργία. Αναδύονται καταθλιπτικά συναισθήματα που η ανεπάρκεια διαχείρισης τους έχει ως αποτέλεσμα να διαχέονται στο οικογενειακό περιβάλλον. Δεν είναι λίγες δυστυχώς οι περιπτώσεις που απογοητευμένοι γονείς από την δική τους προσωπική πορεία, προσδοκούν από τα παιδιά τους, μια κάποια επιτυχία που θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα.
Οι έφηβοι υποψήφιοι εξ’ άλλου καλούνται να αντιπαρέλθουν την απαιτητική δοκιμασία των Πανελλαδικών εξετάσεων σε μια αναπτυξιακή περίοδο που υφίσταται ο ευάλωτος κόσμος της εφηβικής ψυχής τους, Η αυτοεκτίμησή τους ευρίσκεται υπό αμφισβήτηση και τείνουν να περιμένουν την επιβεβαίωση από μια αντικειμενική επιτυχία.
Οι ψυχικές μεταπτώσεις της εφηβικής ηλικίας είναι συγκλονιστικά επώδυνες για τους ίδιους και μόνο ένα μέρος από αυτές γίνονται αντιληπτές από τους οικείους. Αυτό συμβαίνει μόνο, όταν η ψυχική ένταση έχει πλημυρίσει την ύπαρξή τους και μην μπορώντας να την διαχειριστούν την εκχύνουν στο περιβάλλον τους, είτε με την μορφή της συναισθηματικής ανασφάλειας, είτε με την μορφή της διαταραχής συμπεριφοράς, που στην εφηβεία αποτελεί καταθλιπτικό ισοδύναμο. Ακόμη και η φαινομενική εξωτερική αδιαφορία στην εφηβεία συνήθως κρύπτει μια εσωτερική φόρτιση που καταστέλλεται από τον φόβο της έκθεσης στους άλλους.
Η συναισθηματική κατάσταση του υποψηφίου είναι αντίστοιχη της εγκύου που περιμένει μέσα σε ανασφάλεια και αγωνία την λυτρωτική στιγμή του τοκετού, που όμως παράλληλα βιώνεται με τρομερούς φόβους ως προς την πιθανότητα μιας κακής έκβασης. Είναι τότε που οποιοδήποτε έκτακτο αρνητικό περιβαλλοντολογικό συμβάν εσωτερικεύεται και ταυτίζεται με καταστροφή.
Μια αλλαγή της ημερομηνίας των εξετάσεων την τελευταία στιγμή θα καταγραφεί από τους εφήβους υποψηφίους, ως προσωπική επίθεση εναντίον τους που θα τους επιφέρει βαρύ ψυχοτραυματικό πλήγμα, και δύναται να αποτελέσει την θρυαλλίδα που θα σπάσει, στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των υποψηφίων των Πανελλαδικών εξετάσεων. Μια αλλαγή της ημερομηνίας των εξετάσεων την τελευταία στιγμή ενδεχομένως θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιθετικές εκδηλώσεις ή το χειρότερο στην ψυχική κατάρρευση κάποιων, των πιο ευαίσθητων από αυτούς, με τραγικά αποτελέσματα που κανείς υπεύθυνος λειτουργός της Παιδείας, δεν θα διακινδύνευε.

Δρ. Δημήτριος Καραγιάννης
Ψυχίατρος Παιδιών και εφήβων – Ψυχοθεραπευτής Οικογένειας
Επ. Καθηγητής Frederick University Cyprus»
UP DATE: 7-6-2013, ώρα 19.00: Η αρνητική απόφαση του Σ.Ε. σήμερα  μετά το μεσημέρι στηριζόμενο σχεδόν ΜΟΝΟ στην γνωμάτευση του Δημήτρη Καραγιάννη, επ. καθηγητή ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ Πανεπιστημίου της Κύπρου… tmp16BC_symv-epikr_karag-dhm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.