Αναφέρομαι στο εύστοχο άρθρο του αγαπητού Λάζαρου Μαύρου στη Σημερινή 17 Σεπτεμβρίου 2013 με τίτλο « Περί εποίκων τσιμουδιά…» και επισημαίνω το εξής απόσπασμα από το άρθρο:
«… Σ Τ Ο ΣΥΝΟΛΟ της 32χρονης πολιτικής σταδιοδρομίας του, ο κ. Αναστασιάδης ουδέποτε έδειξε το παραμικρό ίχνος ότι μπήκε στον κόπο να διαβάσει έστω τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ του 1956, που έκτοτε αποτελούν το θεμέλιο της τουρκικής στρατηγικής στο Κυπριακό.…Έγραφε το 1956 στις Εκθέσεις του ο Νιχάτ Ερίμ: «Η σημερινή αναλογία [πληθυσμού] δεν είναι αιώνια κι έτσι δεν μπορούμε να προτάξουμε κανένα λογικό αίτιο ως προς τον υπολογισμό της αναλογίας αυτής σαν αναλλοίωτης και αιώνιας. […] Η τουρκική κοινότητα [στην Κύπρο], μπορεί να διευρυνθεί γοργά και πρέπει να διευρυνθεί». (Νεοκλής Σαρρής: «Η άλλη πλευρά» τόμος 2, βιβλίο Α΄ I(1982).
Για την ιστορία θα πρέπει εδώ να προσθέσω πόσο μπροστά έβλεπαν οι Τούρκοι από το 1955 προτού ακόμα ετοιμαστούν οι εκθέσεις του Δρ. Νιχάτ Ερίμ σε αντίθεση με τη δική μας πλευρά που ακόμα και σήμερα δεν τολμά να αντιμετωπίσει ριζοσπαστικά το μέγα αυτό ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ. Τόσο καλά προετοιμασμένοι, λοιπόν, ήσαν για την κατάληψη της Κύπρου που όταν το ανθελληνικό μένος του Φόρειν ΄Οφις με επικεφαλής τον Σερ Ι. Κιρκπάτρικ διοργάνωσαν σκόπιμα την συζήτηση του Κυπριακού στην Τριμερή του Λονδίνου για να επαναφέρουν μέσα την Τουρκία, ο τότε υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας Φ. Ζορλού αμέσως ξεκίνησε το κτίσιμο του μελλοντικού εποικισμού της Κύπρου.
Σε συνεδρία με τον Βρετανό ομόλογό του Χάρολτ Μακμίλλαν στις 27 Αυγούστου 1955 αφού δήλωσε ότι η Κύπρος δεν μπορούσε να θεωρείται μια συνηθισμένη περιοχή για κανονική συνταγματική ανάπτυξη, βρίσκεται πολύ κοντά στην Τουρκία και ουδέποτε η Τουρκία θα συμφωνούσε να περάσει στα χέρια της Ελλάδας, και ότι δεν μπορούσε να συμφωνήσει στην αρχή της αυτοδιάθεσης, είπε ότι «300.000 Τούρκοι της Τουρκίας ήταν κυπριακής καταγωγής.» Και οι Τούρκοι θεωρούσαν την Κύπρο ως τμήμα του δικού τους εδάφους («notreterre”).