- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Τετάρτη 12 Απριλίου 2023
Δευτέρα 10 Απριλίου 2023
Τι σημαίνουν Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται και Τον Νυμφώνα Σου βλέπω (ερμηνεία και ανάλυση)
του κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη, θεολόγου και συγγραφέως.
Τον ευχαριστούμε για το άρθρο του στην Αέναη επΑνάσταση.Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Δύο από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας είναι τα:
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται» και «Τον Νυμφώνα Σου βλέπω».
Ποια είναι όμως η σημασία τους;
Το πρώτο απ’ αυτά λέει:
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται»
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεταιεν τω μέσω της νυκτός,
και μακάριος ο δούλος,
ον ευρήσει γρηγορούντα.
Ανάξιος δε πάλιν
ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε ουν, ψυχή μου,
μη τω ύπνω κατενεχθείς,
ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς
και της βασιλείας έξω κλεισθείς.
Αλλά ανάνηψον κράζουσα·
Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών,
διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023
Ζητήματα ανανέωσης και μεταρρύθμισης, στην Ορθοδοξία
από π. Ιωάννης Ζηζιούλας
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας μίλησε για την ανάγκη διασαφήνισης των υπαρξιακά θεολογικών, και όχι διανοητικών κριτηρίων και απάντησε σε σχετικές ερωτήσεις και απάντησε σε ερωτήσεις, κάνοντας νύξεις για το ποιός κάνει τις μεταρρύθμισεις, τις μεταφράσεις ιερών-λειτουργικών κειμένων, την έννοια του προσώπου,τα άμφια και τις μίτρες των κληρικών καθώς και την χειροτονία των γυναικών.
Το Σάββατο 24 Απριλίου του 2010 στις εκδόσεις Αρμός έλαβε χώρα ανοιχτή συζήτηση – ημερίδα με θέμα: Ζητήματα ανανέωσης και μεταρρύθμισης στην Ορθοδοξία Υπάρχει χώρος στην Ορθόδοξη Εκκλησία για ανανέωση και μεταρρύθμιση ή μήπως είναι τελικά η Ορθοδοξία ασύμβατη με το πνεύμα της αλλαγής και της μεταρρύθμισης;
Έχουν λάβει μέχρι στιγμής χώρα στο πλαίσιο της ορθόδοξης παράδοσης επανερμηνείες, επαναδιατυπώσεις, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις; Ποια τα θεολογικά θεμέλια της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας και ποιοι οι ιστορικοί λόγοι που ενδέχεται να την εμποδίζουν; Ποια η σχέση μεταρρύθμισης, πρωτολογίας, εσχατολογίας; Ποια η σχέση Παράδοσης, ανανέωσης και μεταρρύθμισης; Πώς συμπλέκεται το αίτημα της μεταρρύθμισης με την επιστροφή στις πηγές και το ζήτημα της ερμηνευτικής; Ποια είναι τα σημεία και τα γεγονότα που μαρτυρούν για τη συνάντηση της Ορθοδοξίας με το σύγχρονο κόσμο και σε ποιο βαθμό συντηρείται ακόμη η ιστορική εκκρεμότητα μεταξύ Ορθοδοξίας και νεωτερικότητας; Ποιες προκλήσεις θέτει ο 21ος αιώνας στην ορθόδοξη αυτοσυνειδησία και παράδοση;
Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023
Στις 2 Φεβρουαρίου ένας φτωχός Ιησούς…
Στις 2 Φεβρουαρίου ένας φτωχός Ιησούς…
Θανάσης Ν. Παπαθανασίου
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023
Η ανανέωση της νεοελληνικής ορθόδοξης θεολογίας. Θεολογικά ρεύματα και τάσεις κατά τον 20ό και τον 21ο αιώνα
Σχέδιο: Χρήστος Μαρκίδης
Σταύρος Γιαγκάζογλου
Η ανανέωση της νεοελληνικής ορθόδοξης θεολογίας.
Θεολογικά ρεύματα και τάσεις κατά τον 20ό και τον 21ο αιώνα
1. Οι Ομολογίες Πίστεως του 17ου αιώνα
Η νεότερη ορθόδοξη θεολογία ενεπλάκη στους θεολογικούς προσανατολισμούς της χριστιανικής Δύσης ήδη από τον 17ο αιώνα, όταν κλήθηκε να τοποθετηθεί έναντι των δυτικών ομολογιών πίστεως. Κατά τα πρότυπα των προτεσταντικών ή ρωμαιοκαθολικών ομολογιών πίστεως, οι δογματικές εκθέσεις των ορθοδόξων της περιόδου αυτής, δεν εκφράζουν παρά την παγίδευση και την «ψευδομόρφωση» της ορθόδοξης θεολογίας. Οι «Ορθόδοξες» Ομολογίες Πίστεως του 17ου αιώνα, αντιμετώπιζαν τις προτεσταντικές αποκλίσεις με ρωμαιοκαθολικά επιχειρήματα, ενώ στα σημεία διαφωνίας με τους ρωμαιοκαθολικούς υιοθετούσαν τις θέσεις των προτεσταντών. Το ωστικό κύμα του δυτικού «κονφεσιοναλισμού» σάρωσε όλες σχεδόν τις ορθόδοξες χώρες. Οι δυτικές επιδράσεις επηρέασαν καταλυτικά την ορθόδοξη θεολογική σκέψη όχι μόνο στην τουρκοκρατούμενη ελληνόφωνη Ανατολή αλλά και στη Ρωσία, η οποία κυρίως από την περίοδο του Μεγάλου Πέτρου και εξής, δέχθηκε συστηματικά τις δυτικές επιρροές σε όλο το φάσμα της πνευματικής, κοινωνικής, πολιτικής και θρησκευτικής ζωής. Η θεολογική αυτή αλλοτρίωση των Ορθοδόξων και στον ελληνόφωνο και στον σλαβόφωνο χώρο υπήρξε μια πραγματικότητα της οποίας οι συνέπειες είναι υπαρκτές ακόμη και σήμερα.
2. Η φιλοκαλική κίνηση του 18ου αιώνα
Η φιλοκαλική κίνηση του 18ου αιώνα με συμβολικό κέντρο την έκδοση της Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών, με πρωτοβουλία του Μακαρίου Νοταρά (1731-1805) και με την επιμέλεια του Νικοδήμου Αγιορείτη (1749-1809), αποτέλεσε μια απροσδόκητη αναλαμπή της λησμονημένης μυστικής και πατερικής παράδοσης και συνάμα μια προσπάθεια ανανεωτικής έκφρασης της ελληνικής θεολογίας. Δίχως να αναφέρεται πουθενά στον πρόλογό της στη Μεταρρύθμιση ή στην Αντιμεταρρύθμιση, η Φιλοκαλία λαμβάνει αποστάσεις από τις Ομολογίες Πίστεως του 17ου αιώνα. Θα ήταν λάθος να δούμε τη φιλοκαλική κίνηση του 18ου αι. μονάχα ως απλή πρόταση επιστροφής στην αρχαία ασκητική παράδοση του μοναχισμού, δίχως τον ευχαριστιακό και μυστηριακό άξονα ανανέωσης της εν γένει εκκλησιαστικής ζωής των ορθοδόξων, αλλά και την επανασύνδεση με τη θεολογία των Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας.
Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2023
Επίκτητος και Αββάς Ισαάκ: ο βαθμός και ο αναβαθμός της υψηλότερης πιθανής Ανθρωπολογίας
Η θεωρητική απόδοση του «κατά φύσιν» ζειν τελειούται μέσα στην Ελληνική Φιλοσοφία. Καρπός του δέντρου της Φιλοσοφίας: ο Επίκτητος (Διατριβαί).
Η θεωρητική απόδοση του «υπέρ φύσιν» ζειν τελειούται μέσα στην Ορθόδοξη Θεολογία. Η ενότητα των πηγών της θεολογίας (η εμπειρία του Θεού) φέρει καρπούς πολλούς και ίσα θρεπτικούς μεταξύ τους, κάτι που δε μπορείς να συναντήσεις στο χώρο της φιλοσοφίας (άλλο σου δίνει ο καθένας, αν όχι και πάντα με άλλο τρόπο). Εφόσον μόνο προσωπικά μπορώ να τοποθετηθώ ως προς ένα πρότυπο κείμενο του είδους (ορθ. θεολογία), ως πολυτιμότατο καρπό του δέντρου, διαβάζω Αββά Ισαάκ Σύρο (Λόγοι Ασκητικοί).
*
«Κάθε φιλοσοφία δικαίωνει τον εαυτό της. Η μοναδική πρωτότυπη φιλοσοφία θα ήταν εκείνη που θα δικαίωνε κάποιον άλλο», λέει ο Camus (Σημειωματάρια, Τερ. 45-48)∙ αφορισμός που μοιάζει με την «πρωτότυπη» συνείδηση της πρωτότυπης φιλοσοφίας αυτής, μοιάζει με αυθυπερβατική αυτοαναφορά.
Ο Επίκτητος, λέγοντας την αλήθεια, δικαιώνει τους πάντες, σημαντικότερη μερίδα των οποίων – ώστε να είναι «πρωτότυπη» η φιλοσοφία του, ώστε να είναι πέρα από την αυτοδικαίωση – είναι η εκτός φιλοσοφίας ούσα.
Λέει πως αν λυπάσαι (ή, σε πολιτειακό πλαίσιο, αν δεν τιμωρείς) κάποιον για την χωλότητα ή τυφλότητά του, πόσο μάλλον, πρέπει να «συμπαθείς» αυτόν του οποίου η λογική (κρίση) χωλαίνει ή τυφλώττει. Όσο για τους συζητήσιμους ασθενείς (τη κρίσει, πάντα), που ενδέχεται να πρέπει να υποστείς την πολεμική τους (την αμφισβήτηση, την περιφρόνηση, τη συκοφαντία, την κατάκριση, την εναντιότητα πάσης μορφής: ατιμία, βασανισμό, τιμωρία, θάνατο), ουδείς δεν μπορεί να βρίσκεται ανάξιος της συγχώρεσης, όντας κι αυτός – όπως εσύ, πλην απαίδευτος – κατά το κατ’ αυτόν «αγαθόν» προσεγγίζοντάς σε. Πώς μπορεί να ξέρει (βλέπει) κανείς τον κόσμο, όπως δεν το ξέρει (προσθέτω εγώ ρητορικά);
Σε αυτό το (Επικτήτειο) θεο-λογικό σύμπαν, επίσης, δεν υπάρχει κάτι (εύκολο ή δύσκολο, δίκαιο ή άδικο, ζωηφόρο ή νεκροφόρο) που να μην δικαιώνει την θεο-ευχαριστία, που να μη μαρτυρά το δώρο της ύπαρξης ως προσοπωυποστατή ελευθερία. «Ούτε ο Δίας», την προαίρεσιν, «νικήσαι δύναται» (Διατρ. Α/1,23).
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2023
Ανάλυση της θεολογίας της εικόνας της Βαπτίσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος)
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022
Μια εκπομπή για το τι σημαίνει η αμαρτία.
Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022
«Η Ευχαριστία», το κύκνειο άσμα του π. Αλέξανδρου Σμέμαν
από Δημήτρης Γ. Ιωάννου
Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2022
Η ΑΓΆΠΗ ως ΠΡΆΞΗ σώζει και ΌΧΙ η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΊΗΣΗ της ΕΛΠΊΔΑΣ
Του Παναγιώτη Ταμβάκη
Το ΘΑΎΜΑ, ένας από τους τρεις πειρασμούς του Χριστού στην αρχή στην έρημο («αν είσαι Υιός του Θεού, πες οι πέτρες αυτές να γίνουν ψωμιά») και στο τέλος πάνω στον Σταυρό («αν είσαι Υιός του Θεού κατέβα από τον σταυρό»). Το αναλύει αριστουργηματικά ο Ντοστογιέφσκι στον Μεγάλο Ιεροεξεταστή.
Η προσδοκία του θαύματος γεννά ελπίδα και Η ΕΛΠΊΔΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΕΊΤΑΙ από τους επιτήδειους συνήθως ΚΛΗΡΙΚΟΎΣ και θεολόγους με διάφορους τρόπους, δεξιούς και αριστερούς.
Η αγία ζώνη της Θεοτόκου τιμάται επειδή ως εικόνα της μας παραπέμπει στο «πρωτότυπο», δηλαδή στην απόλυτη πίστη-εμπιστοσύνη τής μάνας τού Θεανθρώπου στον Δημιουργό και γιό της. Όχι για να μας γιατρέψει από την ασθένεια ή να μας παρηγορήσει τον πόνο αλλά για να μας φανερώσει ΤΟ ΝΌΗΜΑ της ασθένειας ή του πόνου μας και να μας στρέψει προς την ανιδιοτελή ελπίδα της αγάπης. Όσο και αν αυτό φαίνεται σε πρώτη προσέγγιση ασπλαχνία και αναλγησία προς τον συνάνθρωπο, είναι η πραγματική αγάπη πέραν των νοσηρών συναισθηματισμών. Και αυτό είναι το ΈΡΓΟ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΏΝ, όχι η εμπορευματοποίηση.
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022
Η πίστη θεραπεύει. Ναι, αλλά τι: - Του π. Βασιλείου Θερμού
Η πίστη θεραπεύει.
Ναι, αλλά τι:
Του π. Βασιλείου Θερμού
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022
Η παραβολή του Άφρονος Πλουσίου και η ερωτική σχέση με την συσσώρευση του πλούτου, σήμερα (videos)
Αφιέρωμα στην παραβολή του Άφρονος Πλουσίου
Κυριακή Θ' Λουκά και την ερωτική σχέση των ολίγων
με την συσσώρευση του πλούτου, σήμερα (βίντεο)
της Σοφίας Ντρέκου
Ξεκινώντας με ποίηση αγαπημένοι μου αναγνώστες, προσπαθώντας να κατανοήσουμε στο νόημα της σημαντικής Ευαγγελικής περικοπής. Ένα πασίγνωστο ποίημα ενός από τους αγαπημένους μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Έχει τον τίτλο «ΑΡΝΗΣΗ» και μας λέει σε μία του στροφή:
«Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας... λάθος! κι αλλάξαμε ζωή».
• Από τα συγκλονιστικότερα λόγια του Χριστού, είναι η παραβολή περί του άφρονα πλουσίου αγαπητοί αναγνώστες. Και μην ξεχνάμε ότι ο Μέγας Βασίλειος είχε μεγάλη περιουσία και την μοίρασε στους πτωχούς. Δεν την μάζευε να την βγάλει στο εξωτερικό και στις τράπεζες. Ο Μέγας Βασίλειος μάς περιγράφει...
•Μέγας Βασίλειος: Ποιος είναι ο πλεονέκτης;
Και ποιόν αδικώ, λέει ο πλεονέκτης πλούσιος, με το να ενδιαφέρομαι για την περιουσία μου; Αλήθεια; Αλλά πες μου, ποια είναι η περιουσία σου, ποια είναι τα δικά σου; Από πού τα έλαβες και τα έφερες στη ζωή; Πραγματικά, συμπεριφέρονται πολλές φορές οι πλούσιοι όπως κάποιος που πιάνει θέση στο θέατρο, για να έχει καλή θέα, και έπειτα εμποδίζει τους μετέπειτα εισερχόμενους να βρουν κι αυτοί κάποια θέση, δικαίωμα που είναι κοινό για όλους.Δηλαδή καταλαμβάνουν οι πλούσιοι τα κοινά αγαθά, τα ιδιοποιούνται, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να έλθουν στα χέρια τους πριν από τους άλλους. Είναι αληθινό πως, αν ο καθένας κρατούσε αυτό που του χρειαζόταν, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, και το περίσσευμα το έδινε σε όσους το είχαν ανάγκη, τότε δεν θα υπήρχε κανένας φτωχός. Δεν βγήκες γυμνός από την κοιλιά τής μητέρας σου; Δεν θα επιστρέψεις πάλι γυμνός στη γη; Κι αυτά που έχεις τώρα από πού τα έχεις;
Ποιος θεωρείται πως είναι πλεονέκτης;
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2022
Αναδρομή στη «Θεολογία του ’60»
Αναδρομή στη «Θεολογία του ’60»
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022
Ψυχοθεραπεία και Ποιμαντική
π. Στέφανος Muse
Ο ορθόδοξος αμερικανός ιερωμένος π. Στέφανος Muse, στο β´μέρος της αποκλειστικής του συνέντευξης προς το “Αντίφωνο”, τον Μάρτιο του 2019:
Αναλύει τις σχέσεις μεταξύ Οντολογίας, Ψυχολογίας και Ποιμαντικής, καθώς απαντά στο ερώτημα «πώς συνδυάζεται η Ψυχοθεραπεία με την Ορθοδοξία;».
Περαιτέρω, εξετάζει εάν «μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό χωρίς πίστη», ενώ συνάμα διερευνά κατά πόσον μπορεί να καρποφορεί η ψυχοθεραπεία «έξω» από τον χώρο της πίστης.
Ακόμα, ορίζει την «συν-πάθεια» ως συμμετοχή στον πόνο των άλλων. Τέλος, εξηγεί την αστοχία της αντίληψης ότι «πηγαίνω στον ψυχοθεραπευτή μου, οπότε δεν χρειάζομαι εξομολόγηση», αναδεικνύοντας τη σημασία του συγκερασμού ψυχοθεραπευτικής και ιερατικής ιδιότητας.
Από πλευράς Αντιφώνου, ευχαριστίες πολλές στην Πολυξένη Τσαλίκη για την μετάφραση της συνέντευξης, στον Δημήτρη Μουρούλη για τον υποτιτλισμό και στον π. Βασίλειο Θερμό για την φιλοξενία.
Κυριακή 19 Ιουνίου 2022
Ἡ ὁμωνυμία στόν Ἰωάννη Δαμασκηνό καί στούς Ἡσυχαστές Πατέρες
Στήν παροῦσα ἀνακοίνωση θά ἀσχοληθῶ μέ τό πρόβλημα τῆς ὁμωνυμίας στόν Ἰωάννη Δαμασκηνό καί στούς Ἡσυχαστές Πατέρες τῆς ὑστεροβυζαντινῆς καί μεσοβυζαντινῆς περιόδου καί συγκεκριμένα στίς ἀντιλατινικές πραγματεῖες τίς σχετικές μέ τό περί ἐκπορεύσεως καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δόγμα τῶν Λατίνων (τό περίφημο filioque).
Συγκεκριμένα ἡ ὁλη προβληματική μου θά στραφεῖ στήν διερεύνηση τῶν ἑξῆς δύο ἐρωτημάτων:
- Ποιά εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ Ἰωάννη Δαμασκηνοῦ γιά τήν ὁμωνυμία καί κατά πόσον αὐτή συμφωνεῖ ἤ ἀποκλίνει ἀπό τήν ἀντίστοιχη διδασκαλία τοῦ Ἀριστοτέλη;
- Ποιά εἶναι ἡ ἐφαρμογή τῆς ὁμωνυμίας ἐκ μέρους τῆς ὀρθοδόξου θεολογικῆς σκέψεως στίς ἀντιαιρετικές πραγματεῖες τοῦ Ἰωάννη τοῦ Δαμασκηνοῦ καί τῶν Ἡσυχαστῶν Πατέρων;
- Συναφῶς πρός τό πρῶτο ἐρώτημα ἔχουμε νά παρατηρήσουμε τά ἑξῆς: Κατ̓ ἀρχήν ὁ Δαμασκηνός ἀσχολεῖται ἐκτενῶς μέ τήν προβληματική τῆς ὁμωνυμίας στά «Φιλόσοφα Κεφάλαια» ἤ «Διαλεκτικά», ὅπως ἐπεκράτησαν νά ὀνομάζονται στή Δύση ἀπό τόν ΙΕ΄ αἰώνα. Ἐδῶ ἀναφύεται εὐλόγως τό ἐρώτημα:
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022
Οι Τέσσερις Αγάπες: C.S. Lewis
Μια βιωματική προσέγγιση στην θεολογική αποτίμηση της αγάπης
Σε αυτό το κλασικό βιβλίο το, στην βιβλιοθήκη μας αλλά αμετάφραστο στα ελληνικά, ο C.S. Lewis, ο διάσημος συγγραφέας των «Χρονικών της Νάρνια», αναλογίζεται την αγάπη. Αρχίζει παρατηρώντας ότι κατά την γέννηση όλοι ξεκινάμε με ανάγκη την αγάπη, την αγάπη-ανάγκη, ανάγκη για το δώρο της-αγάπη, την αγάπη-δώρο. Η αγάπη-δώρο είναι το είδος της αγάπης που δείχνει ο δημιουργός στο κτίσμα, στην διαδικασία δημιουργίας και φροντίδας του δημιουργημένου. Είναι η αγάπη που χαρίζει μια μητέρα στο νεογέννητο παιδί της.
Δευτέρα 23 Μαΐου 2022
Η 15χρονη ιδιοφυΐα από την Ελλάδα που έχει… τρελάνει τον πλανήτη – Θέλει να αποδείξει ότι ο Χόκινγκ κάνει λάθος
«Οι άθεοι τότε προσπαθούν να πουν ότι δεν υπάρχει Θεός, ενώ στην πραγματικότητα χρειάζεται περισσότερη πίστη για να πιστέψει κανείς ότι δεν υπάρχει Θεός παρά για να πιστέψει ότι υπάρχει Θεός»
Πάνε σχεδόν έξι χρόνια από τότε που ο Ουίλιαμ (Βασίλειος) Μαΐλλης, μάγευε το κοινό στην τελετή αποφοίτησής του από το λύκειο Penn-Trafford στο Πίτσμπεργκ, απαγγέλλοντας στίχους από τη Βίβλο στα αρχαία Ελληνικά και εξηγώντας αποφθέγματα του Καρτέσιου.
Τότε ήταν μόλις εννέα ετών.
Πριν από τέσσερα χρόνια ο μικρός ομογενής -παιδί θαύμα τον χαρακτήρισαν από την ηλικία των πέντε ετών- αποφοίτησε από το κολλέγιο Saint Petersburg στη Φλόριντα και ετοιμαζόταν να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, όπως είπε σε τοπική εφημερίδα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, την ενορία του ιερέα πατέρα του, π. Πέτρου Μαϊλλη, στην περιοχή Τάμπα Μπέι.
Πριν από δύο χρόνια η ιστοσελίδα upsocl.com έκανε εκτεταμένο αφιέρωμα για τον Ουίλιαμ (Βασίλειος) Μαΐλλη, με τίτλο «13χρονος ιδιοφυΐα προσπαθεί να αποδείξει ότι ο Stephen Hawking έχει άδικο. Ισχυρίζεται ότι ‘ο Θεός υπάρχει’».
Η θεωρία για τον θεό
«Οι άθεοι τότε προσπαθούν να πουν ότι δεν υπάρχει Θεός, ενώ στην πραγματικότητα χρειάζεται περισσότερη πίστη για να πιστέψει κανείς ότι δεν υπάρχει Θεός παρά για να πιστέψει ότι υπάρχει Θεός». Τόσο κατηγορηματικός ήταν ο μικρός ιδιοφυής Ουίλιαμ (Βασίλειος) Μαΐλλης όταν προσπάθησε να εξηγήσει γιατί ο Stephen Hawking έκανε λάθος, όπως και όλοι οι άθεοι, λέει το δημοσίευμα.
Δευτέρα 18 Απριλίου 2022
ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ | ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
*
Εισαγωγή-ανθολόγηση-σχόλια ΗΛΙΑΣ ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ
~.~
Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας
Αποδόσεις του Ιγνάτιου Σακαλή
Το εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος ΕΔΩ
~•~
Μεγάλη Δευτέρα
Τὸν Νυμφίον, ἀδελφοί…
Στὸ Νυμφίο, ἀδελφοί μου,
τὴν ἀγάπη μας ὅλη.
Τὰ κεριὰ τῆς ψυχῆς μας
στολισμένα, λαμπρά.
Φωτεινὲς οἱ ἀρετές μας
ὁλοκάθαρη ἡ πίστη,
γιὰ νὰ μποῦμε μαζί του
στὸ γιορτάσι τοῦ γάμου,
μὲ τὶς φρόνιμες ὅμοιοι
τοῦ Χριστοῦ τὶς παρθένες.
Ὁ Νυμφίος χαρίζει
σὰ θεὸς πλούσιο δῶρο,
τὸ στεφάνι τ᾽ ἀμάραντο
σ᾽ ὅσους νικοῦνε.
Τὸν Νυμφίον ἀδελφοὶ ἀγαπήσωμεν,
τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν εὐτρεπίσωμεν,
ἐν ἀρεταῖς ἐκλάμποντες καὶ πίστει ὀρθῇ,
ἵνα ὡς αἱ φρόνιμοι, τοῦ Κυρίου παρθένοι,
ἕτοιμοι εἰσέλθωμεν, σὺν αὐτῷ εἰς τοὺς γάμους·
ὁ γὰρ Νυμφίος δῶρον ὡς Θεός,
πᾶσι παρέχει τὸν ἄφθαρτον στέφανον.
Ἐν ταῖς λαμπρότησι…
Στὴν ἅγια φωταψία Σου
πῶς νὰ βρεθῶ ὁ ἀνάξιος;
Μὲς στὴν παστάδα ἂν πάω νὰ μπῶ,
φτωχὸς ἀκόλουθός Σου,
τοῦ γάμου ροῦχ᾽ ἀταίριαστα
φορῶ καὶ μ᾽ ἐμποδίζουν
κι᾽ ἔξω στὸ δρόμο οἱ ἀγγέλοι Σου
δεμένο θὰ μὲ ρίξουν.
Τὸ ρύπο βγάλε τῆς ψυχῆς
καὶ γλύτωσέ με ὡς φίλος.
Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου,
πῶς εἰσελεύσομαι ὁ ἀνάξιος;
ἐὰν γὰρ τολμήσω συνεισελθεῖν εἰς τὸν νυμφῶνα,
ὁ χιτών με ἐλέγχει, ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ γάμου,
καὶ δέσμιος ἐκβαλοῦμαι ὑπὸ τῶν Ἀγγέλων,
καθάρισον Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου,
καὶ σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος.
Ὁ Νυμφίος, ὁ κάλλει ὡραῖος…