Το ακυβέρνητο καράβι του ελληνικού σχολείου

by diaxeiristis

Η πολιτεία του υπουργού Παιδείας

Του Γιώργου Τασιόπουλου* από την Ρήξη φ. 126

Το υπουργείο, την περσινή σχολική περίοδο, νομοθέτησε για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη μείωση των ωρών διδασκαλίας και έδωσε τη δυνατότητα μια σειρά μαθημάτων (θέατρο, μουσική, εικαστικά) να μπορούν να γίνονται από εκπαιδευτικούς που δεν είναι το επιστημονικό τους πεδίο. Αντίστοιχες προσπάθειες τεχνητής δημιουργίας περισσεύματος διδακτικών ωρών (διπλή ειδικότητα-κατάργηση εργαστηρίων) έγιναν και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να λειτουργήσει όπως όπως το σχολείο, με λιγότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, με περικοπή των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, αδιαφορώντας για τις αναγκαίες παιδαγωγικές συνθήκες οργάνωσης ενός σχολείου. Ευαγγέλιό της το μνημόνιο, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και οι επιταγές της Ε.Ε.! Έτσι, επιβάλλει την ευέλικτη χρήση του εκπαιδευτικού προσωπικού για να καλύπτει τρύπες, αν και γνωρίζει πως πρόκειται για μια βαθιά αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική ενέργεια. Αδιαφορεί αν η πολιτική της υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, ειδικά των φτωχών λαϊκών περιοχών, όπως της Δυτικής Αθήνας.
Το πρώτο διήμερο ανοίγματος των σχολείων, οι σύλλογοι διδασκόντων και τα υπηρεσιακά τους συμβούλια καλούνται να αποφασίσουν για τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και το σχολείο που θα κατευθυνθούν. Ο υπουργός περικόπτει το ωρολόγιο πρόγραμμα και η «δημοκρατική ευαισθησία» παραχωρεί το «δημοκρατικό δικαίωμα» στους εκπαιδευτικούς να αποφασίσουν σε ποιον θα πέσει ο κλήρος της υπεραρυθμίας.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Στα σχολεία καθημερινά ηχεί στα αφτιά μας το τραγούδι των παιδικών μας χρόνων «ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο…» και οι στίχοι «και τότε ρίξανε το κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί…» δε μας αφήνουν ασυγκίνητους, κύριε Υπουργέ, γιατί τα ναυτάκια του μικρού καραβιού του σχολείου μας, είναι πρόσωπα, έχουν όνομα, Αναστασία η θεατρολόγος μας, Γιώργος ο εικαστικός μας, Δημήτρης της πληροφορικής μας, Ακριβή η μουσικός μας, Κατερίνα και Μαριάννα και Αγγελική των Αγγλικών μας, Γωγώ, Δέσποινα και Θοδωρής οι γυμναστές μας.

Κύριε Υπουργέ, σε λίγο χρόνο όχι μόνο μοιάσατε, αλλά ξεπεράσατε το «έργο» των προκατόχων σας. Από Υπουργός Παιδείας του Ελληνικού κράτους, δείχνετε ιεραπόστολος των πολιτικών της νεοφιλελεύθερης αγοράς, των τροϊκανών, του ΟΟΣΑ.

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Το Υπουργείο την περσινή σχολική περίοδο, νομοθέτησε για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη μείωση των ωρών διδασκαλίας και έδωσε τη δυνατότητα μια σειρά μαθημάτων (θέατρο, μουσική, εικαστικά) να μπορούν να γίνονται από εκπαιδευτικούς που δεν είναι το επιστημονικό τους πεδίο.  Αντίστοιχες προσπάθειες τεχνητής δημιουργίας περισσεύματος διδακτικών ωρών  (διπλή ειδικότητα-κατάργηση εργαστηρίων) έγιναν και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να λειτουργήσει όπως-όπως το σχολείο με λιγότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, με περικοπή των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών  αδιαφορώντας για τις αναγκαίες παιδαγωγικές συνθήκες οργάνωσης ενός σχολείου. Ευαγγέλιό της το μνημόνιο, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και οι επιταγές της Ε.Ε.!  Έτσι, επιβάλλει την ευέλικτη χρήση του εκπαιδευτικού προσωπικού για να καλύπτει τρύπες, αν και γνωρίζει πως πρόκειται για μια βαθιά αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική ενέργεια.  Αδιαφορεί αν η πολιτική της υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, ειδικά των φτωχών λαϊκών περιοχών, όπως της Δυτικής Αθήνας.  

Το πρώτο διήμερο ανοίγματος των σχολείων οι σύλλογοι διδασκόντων και τα υπηρεσιακά τους συμβούλια καλούνται να αποφασίσουν τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και το σχολείο που θα κατευθυνθούν.  Ο Υπουργός  περικόπτει το ωρολόγιο πρόγραμμα και η «δημοκρατική ευαισθησία»  παραχωρεί το «δημοκρατικό» δικαίωμα στους εκπαιδευτικούς να  αποφασίσουν σε ποιον θα «πέσει ο κλήρος» της υπεραρυθμίας.   Θέλει το υπουργείο να μεταφέρει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη συζήτηση από τα χρόνια προβλήματα και τη ζοφερή κατάσταση στην Παιδεία μας σε μια εσωτερική σύγκρουση ομάδων εκπαιδευτικών με το διακύβευμα της οικονομικής και κοινωνικής τους επιβίωσης.  Μόνιμοι εναντίον αναπληρωτών, δάσκαλοι εναντίον ειδικοτήτων, πρωτοβάθμιοι εκπαιδευτικοί εναντίον δευτεροβάθμιων.

Ένα σχόλιο για το ανιστόρητο μήνυμα του υπουργού Παιδείας για την 25η Μαρτίου!!!

Το  διαβάσαμε, το ξαναδιαβάσαμε. βάλαμε και τα πρεσβυωπικά γυαλιά μας και το ματακοιτάξαμε... ΤΙΠΟΤΑ!!!

Πουθενά η λέξη Τούρκος, δυνάστης, τύραννος! 

Μα ούτε και σκλαβιά & λευτεριά, Ζάλογγο & Μεσολόγγι, Καραϊσκάκης & Κολοκοτρώνης.

Δεν υπάρχει κύριε υπουργέ μας, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον στο καινούριο έθνος σας με τέτοια ανάγνωση της ιστορίας, σκλάβοι του "πολιτικά ορθού" της σύγχρονης Ευρώπης, όπως την αποκαλείτε, οι σύγχρονοι νεοέλληνές σας.

Γιατί οι Έλληνες του Νικηταρά του Τουρκοφάγου και του Μακρυγιάννη καλά γνωρίζουν ότι το 1821 κατέκτησαν με την κόψη του σπαθιού την τρομερή τη λευτεριά τους, απ' τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά.

Και ακόμη, η 25η Μαρτίου είναι μνημόσυνο ιερό κύριε "υπουργέ μου", και η ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ιερή ημέρα της εθνικής παλιγγενεσίας του διαχρονικά αθάνατου ελληνικού έθνους.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ:

Η 25^η  Μαρτίου συμβολίζει τα γενέθλια της σύγχρονης Ελλάδας. Γι αυτό και τα γιορτάζουμε με δυναμισμό κάθε χρόνο, ανανεώνοντας τη ματιά μας στην Επανάσταση του 1821, καθώς τη στοχαζόμαστε μέσα σε νέες κάθε φορά συνθήκες.

Επίκεντρο της γιορτής, διαχρονικά, είναι το σχολείο, όχι μόνο γιατί τα παιδιά, ως οι νέοι πολίτες πρέπει να μάθουν να τιμούν και να σέβονται την πατρίδα τους, αλλά και γιατί η παιδεία έπαιξε τον αποφασιστικό ρόλο στη γέννηση και στη δημιουργία της εθνικής μας συλλογικότητας.

Στα χρόνια πριν από την Επανάσταση υπήρξε μια έκρηξη ενδιαφέροντος για το σχολείο και για το βιβλίο. Ακόμη και μικρές, απομονωμένες, ορεινές ή νησιωτικές κοινότητες, με τους πενιχρούς οικονομικούς τους πόρους, αναζήτησαν δασκάλους, συντήρησαν σχολεία, δημιούργησαν βιβλιοθήκες. 

Αλλά και αυτοί που έδωσαν το περιεχόμενο ιδεών του καινούργιου έθνους, από τον Κοραή έως τον Καποδίστρια – και παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές τους διαφορές – στην ανάπτυξη της παιδείας συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον τους και αφιέρωσαν τις δραστηριότητές τους. Η εκπαίδευση υπήρξε ο μοχλός με τον οποίο η κοινωνία μας αναδύθηκε στη χορεία των εθνών της σύγχρονης Ευρώπης. Μοχλός και κινητήρια δύναμη, τόσο πριν, όσο και έπειτα από την Επανάσταση.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ Ή ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΓΚΟΥΡΙΑ (ΟΟΣΑ) ΓΙΑ ΜΑΣ;

Τασιόπουλος Γιώργος*

Σχετικά με τις επιλογές Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης

 Η είδηση:  452 υποψήφιοι εκπαιδευτικοί για τις 13 θέσεις Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης.  Στη πλειοψηφία τους πρώην στελέχη της εκπαίδευσης.

Προκύπτουν δύο ερωτήματα:

1.  Τα πρώην στελέχη της εκπαίδευσης «ανάνηψαν» από τον υπερβάλλοντα ζήλο που έδειξαν κατ’ επιταγήν της τρόικας για την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση;  Τώρα μετανοημένοι και μεταμορφωμένοι θα κάνουν το σάλτο μορτάλε στις θέσεις των περιφερειακών διευθυντών για να υπηρετήσουν το ακριβώς αντίθετο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ;

2.          Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στις απόψεις του ή το πήγαινε-έλα του Γκουρία (ΟΟΣΑ) και τα σφιχταγκαλιάσματα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό έκαναν την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να ενδώσει στα νεοφιλελεύθερα προτάγματα του διεθνούς οργανισμού;

Αν ισχύει το δεύτερο, πολύ σωστά και με συνέπεια τα στελέχη επιμένουν να συνεχίσουν το έργο τους.

Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ εμμένει ότι η πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν καταστροφική για το δημόσιο σχολείο, πώς η αλλαγή προσωπείου ή για να το πω καλύτερα, πώς οι κακοί λύκοι τώρα φορώντας τη προβιά του προβάτου, θα υποδυθούν τους θεραπευτές στις ανοικτές πληγές των μνημονιακών πολιτικών;

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το Υπουργείο Παιδείας αν θέλουν να μη φανούν αναξιόπιστοι από την πρώτη μέρα έχουν δύο εναλλακτικές επιλογές.

Τα σχολεία άνοιξαν, με το βιβλίο της ΣΤ΄Δημοτικού τι γίνεται; Συγγραφέας: Γιώργος Τασιόπουλος (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΡΗΞΗ (18)

ΩΣ ΑΡΧΕΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΗΞΗ (18) ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Κ. ΡΕΟΥΣΗ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΤ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Τα σχολεία άνοιξαν, με το βιβλίο της ΣΤ΄Δημοτικού τι γίνεται;

Συγγραφέας: 

Γιώργος Τασιόπουλος

Φύλλο 18

Η περσινή σχολική χρονιά, στην έναρξή της με τη δίμηνη απεργία των εκπαιδευτικών και στη συνέχεια με τον προβληματισμό για το περιεχόμενο των νέων σχολικών βιβλίων, και ιδιαιτέρως αυτού της Ιστορίας της Στ΄ τάξης, κατέστησε την εκπαιδευτική κοινότητα ιδιαιτέρως ανήσυχη για την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας μας.

Η εμμονή του ΥΠΕΠΘ στη διδασκαλία του εγχειριδίου της Ιστορίας και τη νέα σχολική περίοδο βρίσκει το κοινωνικό σώμα σε ποσοστό 75,6% να φαίνεται να αντιδρά και με μόνο το 8,6% να φαίνεται να συμφωνεί. (Έρευνα RASS, Παρόν 15-7-2007).
Το ΥΠΕΠΘ και η κ. υπουργός παραμένουν σταθεροί σύμμαχοι της συγγραφικής ομάδας και με διάφορα τερτίπια, ντε και καλά, επιμένουν στη λοβοτομή της ιστορικής συνείδησης των Ελληνοπαίδων, μη υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος σε προεκλογική περίοδο...

Το «ατράνταχτο» επιχείρημα της κυρίας Γιαννάκου είναι πως άποψη επί του προκειμένου πρέπει να έχουν μόνον οι ιστορικοί. Έτσι, αναμένει τις διορθώσεις της συγγραφικής ομάδας που έρχονται και επανέρχονται εμμένοντας στη φιλοσοφία τους, αγνοώντας την παραδοσιακή ιστοριογραφία και άλλους έγκριτους ιστορικούς, μεταξύ των οποίων και αυτούς της Ακαδημίας.

Ο χρόνος κυλά και απ’ ό,τι δείχνουν οι προθέσεις της υπουργού, το βιβλίο θα επανέλθει και την επόμενη σχολική περίοδο προσωρινά, αναμένοντας και πάλι διορθώσεις, προς δόξαν της μεταμοντέρνας σχολής των αποδομητών της εθνικής Ιστορίας, μιας και ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.

«Νέο Σχολείο» με παλιά συνταγή

Γιώργος Τασιόπουλος

Φύλλο 65 Αρδην, 2010

Το Υπουργείο Παιδείας με ανακοίνωσή του αποφάσισε να εντάξει τριακόσια είκοσι ένα (321) Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία στο Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ), με την επισήμανση μάλιστα, "ότι από την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού".

Αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό ΑΡΔΗΝ κείμενό μας για τους κινδύνους που επιφυλάσσει η εφαρμογή του προγράμματος.

Ο καιρός των «δημόσιων διαβουλεύσεων» φαίνεται ότι παρήλθε συντόμως και ανεπιστρεπτί. 

Τις μέρες αυτές, 800 σχολικές κοινότητες αιφνιδιάστηκαν, καθώς το υπουργείο Παιδείας ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να εντάξει 800 δημοτικά σχολεία πανελλαδικά, από το νέο σχολικό έτος, σε «νέο ενιαίο αναμορφωμένο πρόγραμμα». Και αμέσως προκύπτουν βασανιστικά τα ερωτήματα.

> Εφτά διδακτικές ώρες μέχρι τις δύο το απόγευμα στην Α΄ και Β΄ τάξη.

Όσοι από εμάς έχουμε διδάξει έβδομη ώρα σε μαθητές της Ε΄ ή ΣΤ΄ τάξης, βιώσαμε την αδυναμία των μαθητών, μετά το 5λεπτο διάλειμμα, να συγκεντρωθούν στοιχειωδώς στις ανάγκες του μαθήματος.

Εδώ το υπουργείο γυρίζει την πλάτη σε κάθε παιδαγωγική αρχή. Αδιαφορεί για τις απαραίτητες ψυχοκινητικές και συναισθηματικές ανάγκες των μικρών μαθητών.

Η πραγματικότητα όμως θα είναι ακόμη χειρότερη, καθώς στην Α΄ και Β΄ τάξη καταστρατηγείται η έως τώρα αρχή να μην εναλλάσσονται εκπαιδευτικοί στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Υπολογιστές, Μουσική, Γυμναστική, Θέατρο, Αγγλικά, έως και έξι εκπαιδευτικοί θα παρελαύνουν για να εφαρμόσουν για πρώτη φορά καινοτόμα, ανύπαρκτα προγράμματα για νέα εκπαιδευτικά μαθήματα σε τόσο μικρές ηλικίες. Και όμως, οι παιδαγωγικές και γνωσιολογικές θεωρίες θέλουν το παιδί να μπορεί να μαθαίνει ανάλογα με τις δυνατότητές του και τις ανάγκες του.

Τα νέα μαθήματα θα τα διδάξουν εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας οι οποίοι χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν στο εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό περιβάλλον της πρωτοβάθμιας. Καθηγητές ειδικοτήτων που δεν έχουν καμιά ψυχοπαιδαγωγική επιμόρφωση για μαθητές της πρώτης σχολικής ηλικίας και που το «νέο σχολείο» απαιτεί άμεσα να τους καταστήσει ικανούς να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της διδασκαλίας σε μικρές ηλικίες, χωρίς αναλυτικό πρόγραμμα, ούτε και διδακτικό εγχειρίδιο. Και βεβαίως, η προσπάθεια θα καταστεί άγονη αν οι εκπαιδευτικοί μεταταχθούν στην πρωτοβάθμια αθελήτως.

Ρεπούση: "Δεν θα κλάψουμε και για τις απολύσεις των καθηγητών"!!!-ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ...

Του Γιώργου Τασιόπουλου

"Δεν θα κλάψουμε και για τις απολύσεις των καθηγητών"!!!!!
Δεν το είπε ο Βορίδης!
Δεν το είπε ο Άδωνις!
Ούτε ο Καψής και ο Πρετεντέρης !
Η Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ το είπε χτες στην εκπομπή του Πρετεντέρη!

ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ... 

'Οταν μπορείς και βυσσοδομείς απέναντι στην ΙΣΤΟΡΙΑ, όταν μένεις ασυγκίνητος στο "αίμα για την ελευθερία", σιγά μη σου σταθεί εμπόδιο η ΟΛΜΕ, σύντροφοι της Ανανεωτικής Αριστεράς, που με τόσο πάθος τη στηρίξατε την κ. Ρεπούση στο "προοδευτικό πόνημά της" για την Ιστορία της Στ Δημοτικού.

Όταν η κ. Ρεπούση έλεγε να τελειώνουμε με τον εθνοκεντρισμό στην ιστορία, γνώριζε τι εννοούσε.  Εσείς σύντροφοί μου, είχατε μπερδέψει το διεθνισμό με τον κοσμοπολιτισμό!  Το προοδευτικό με το μεταμοντέρνο!  Πάντως σε εκείνο το συνέδριο στα Τρίκαλα για τα νέα σχολικά βιβλία, ο  Μπράτης  και η Δ.Ο.Ε με συνέπεια,  πάλι μαζί της ήτανε, καθώς και σύμπασα η Ριζοσπαστική Αριστερά, για να την στηρίξουν να κατατροπώσει τους "εθνικιστές ελληναράδες"!!!  Φοβάμαι πως ακόμη και η σιωπή κάποιων που έδειχναν να διαφωνούν μαζί της, έδωσε χέρι βοηθείας ή καλάμι για να ανεβεί και να μας καθυβρίζει σήμερα, σύντροφοι.

Γιατί ρε σύντροφοι,  δε θυμάστε; Πολύ μεγάλο ήτανε το ευρώ, και πολύ Ε.Ε. και Ολυμπιακούς αγώνες προπαγάνδιζε η Ρεπουσο- φυλλάδα!  Κι  αυτό σας ξέφυγε ή είπατε ας κλείσουμε λίγο τα μάτια, γιατί έπρεπε να τελειώνουμε μ' αυτόν τον καταραμένο τον εθνοκεντρισμό; 

 Ευτυχώς όμως, παραδώσαμε πατρίδα, έθνος και σημαία σε Καρατζαφέρη και Χρυσή Αυγή και ησυχάσαμε, γιατί με αυτές τις εμμονές και τις πατριωτικές κορώνες, πότε του Μανόλη του Γλέζου, πότε κάποιων ταξικά απαίδευτων αριστερών πατριωτών, κινδυνεύαμε να οδηγήσουμε το λαό μας σε καμιά περιπέτεια, να αυτοκτονήσουμε σαν το δηλωσία τον Άρη και να καταστρέψουμε την ελπίδα του προοδευτικού λαού μας για τη μεγάλη Ευρώπη των εργαζομένων, των ατομικών ελευθεριών και της αέναης προόδου.

Για να σοβαρευτούμε, ο αντιμνημονιακός αγώνας είναι πολιτικός και αντιαποικιακός, ενάντια σε κυβέρνηση-Ευρωπαϊκή Ένωση-ΔΝΤ, ενάντια στην εξάρτηση από τον ιμπεριαλισμό, και η αντίσταση αποτελεί υπόθεση όλου του λαού που πρέπει να ξαναβρεί τα χνάρια της αντιστασιακής του ιστορίας.

Θα πρέπει συνάδελφοι εκπαιδευτικοί να  ξαναθυμηθούμε και  να διδάξουμε τώρα λίγο ιστορία για να σταθούμε ορθοί απέναντι στους τυράννους.  Ας ξαναβρεί η μορφή του Κολοκοτρώνη τη θέση της στα σχολικά μας βιβλία. 

 Πάντως πρέπει να γνωρίζεις ιστορία για να μπορείς να ψάλλεις:

Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία.

Ο Γιώργος Τασιόπουλος είναι Δάσκαλος