Ναόμι Κλάιν: “Η Ελλάδα έσωσε το ΔΝΤ από χρεοκοπία”

«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η Ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι».

Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.

«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν.

«Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Έλληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Όταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. 

«Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα.

Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου».

«Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει.

«Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.

Κατάκλεψαν και χρέωσαν τη ΔΕΗ για να την πουλήσουν ένα κομμάτι ψωμί

Του Νίκου Φωτόπουλου

Για πολλοστή φορά χωρίς έκπληξη μεν αλλά με ιδιαίτερη λύπη βλέπω πως η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ αλλά και των πολιτικών αποκρύπτει και αποσιωπά τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η επιχείρηση έφτασε ένα βήμα πριν την οικονομική κατάρρευση.

Για πολλοστή φορά βλέπω το ένα κόμμα να επιρρίπτει τις ευθύνες στο άλλο χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να μιλήσει για τα δικά του «λάθη».

Τις τελευταίες βδομάδες από την ημέρα που διέρρευσαν τα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου, όπως και εσείς, έχω διαβάσει και ακούσει μια σειρά «βαθυστόχαστες» αναλύσεις για το κατάντημα στο οποίο έχει περιέλθει η ΔΕΗ αλλά κατά «περίεργο» τρόπο – πλην ελαχίστων περιπτώσεων – η συντριπτική τους πλειοψηφία αποφεύγει,  όπως ο διάβολος το λιβάνι, να εντοπίσει τους πραγματικούς λόγους και αιτίες για τους οποίους η επιχείρηση έφτασε σε αυτή την πολύ δεινή θέση.

Με βάση αυτή την εικόνα, της απόκρυψης και της αποσιώπησης των πραγματικών αιτιών (ή αν θέλετε στην καλύτερη περίπτωση της απόκρυψης συγκεκριμένων αιτιών εκ των οποίων η επιχείρηση έφτασε ως εδώ), για μια φορά ακόμα επιτρέψτε μου να θυμίσω ΟΛΟΥΣ τους βασικούς λόγους που η επιχείρηση έφτασε ένα βήμα πριν την οικονομική κατάρρευση δηλώνοντας πως δεν θα κουραστώ να τους επαναλαμβάνω ξανά και ξανά.

Γιατί πρέπει να συντριβεί εκλογικά η Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ

Γιατί πρέπει να συντριβεί εκλογικά η Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ

Του Ηλία Παπαναστασίου

Στις Ευρωεκλογές της 26ης Μάη ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 903.000 ψήφους. Από 2.246.000 τον Γενάρη του 2015 στις ευρωεκλογές συγκέντρωσε 1.343.00 ψήφους. Δηλαδή 903.000 λιγότερες ψήφους. Ουσιαστικά περίπου το 38% – σχεδόν 40% – των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 εγκατέλειψαν την Πρώτη Φορά «Αριστερά». Πρόκειται όχι απλά για «ήττα» αλλά για πραγματική συντριβή σε απόλυτους αριθμούς ψηφισάντων. 
Ανάλογη τάση υπάρχει και στην ποσοστιαία αναλογία 
όπου ο ΣΥΡΙΖΑ από το 36,3% των ψηφισάντων – Γενάρης 2015 – έπεσε στο 23,7% τον Μάη του 2019 χάνοντας 12.7% του ποσοστού του ή περίπου το 34%. 

Με όρους Εκλογικής Κοινωνιολογίας και Ποσοτικής Εκλογικής ανάλυσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε μεταξύ 34% και 38% της συνολικής του εκλογικής δύναμης για όσους δε διαφωνούν με την σύγκριση των ποσοστών του Γενάρη 2015, νομίζουμε πως αυτό είναι και το πιο σωστό εφόσον και οι ευρωεκλογές του Μάη του 2019 είχαν χαρακτήρα Εθνικών εκλογών. 

Αντίθετα με την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να μας πείσει πως ήλθε στην εξουσία το Σεπτέμβρη του 2015 χαρίζοντας ένα ολόκληρο 8μηνο από τον Γενάρη του 2015 στην λεγομένη διαπραγμάτευση δηλαδή στο πουθενά, έως τις Εθνικές Εκλογές της 7ης Ιούλη 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει 4,5 χρονιά στην Κυβέρνηση Και Εξουσία (54 μήνες). Είναι δηλαδή η μακροβιότερη Κυβέρνηση των Μνημονιακών ετών, με την μεγαλύτερη υποστήριξη από τους Δανειστές, την μεγαλύτερη υποταγή στα κελεύσματα των Αμερικανονατοϊκών από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, ξεπερνώντας ακόμη και την Δεξιά Κυβέρνηση του Εμφυλιοπολεμικού Παπάγου. 

Γιατί όμως πρέπει να συντριβεί ακόμη περισσότερο δηλαδή να εξαϋλωθεί και ουσιαστικά να εξαφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ; 

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ με το 3ο Μνημόνιο δέσμευσε σε Πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% την χώρα έως το 2022 και με πλεονάσματα της τάξης του 2,2% έως το 2060. 

Υποθήκευσε την ελληνική δημόσια περιουσία έως το 2115 δηλαδή για 100 χρόνια και «παραχώρησε»– ξεπούλησε δηλαδή– στους Δανειστές ελληνική δημόσια περιουσία αρχίζοντας από το Σιδηροδρομικό Δίκτυο έως τα Αεροδρόμια. 

Ταυτόχρονα – σύμφωνα με μαρτυρία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ– κόστισε αλλά 86 δις η διαπραγμάτευσή του, δηλαδή του μεγάλου επαναστάτη από τις USA Γιανη – με ένα ν – Βαρουφάκη συν τα δεκάδες – ή και εκατοντάδες – δις για την ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών Τραπεζών. 

Περιττό δε να σχολιάσουμε τον τρόπο που δημιουργούνταν τα πρωτογενή πλεονάσματα π.χ. με αύξηση χρεών στους Προμηθευτές του Δημοσίου, μείωση σε τεράστιο βαθμό του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), καθυστέρηση των Παραγωγικών Επενδύσεων αλλά και της έκδοσης νέων συντάξεων για πάνω από τρία χρόνια τουλάχιστον 200.000 νέων συνταξιούχων. 

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ – συνεχίζοντας το θεάρεστο έργο των προηγούμενων – φτωχοποίησε ακόμη περισσότερο μεγάλα – ήδη φτωχοποιημένα – στρώματα του ελληνικού λαού και ειδικότερα τα χαμηλότερα και τα μικρομεσαία με τερατώδη μέτρα όπως η κατάργηση του ΕΚΑΣ, η εισαγωγή πάνω από 25 νέων φόρων, η κατάργηση συντάξεων χηρείας, ευπαθών ομάδων και πολυτέκνων κ.ά. 

Παραγράφονται οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς

Την αναδρομική παραγραφή όλων ανεξαιρέτως των φορολογικών υποθέσεων που αφορούν στις λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς, την ακύρωση όλων των ελέγχων που ήδη διενεργήθηκαν σε φυσικά πρόσωπα τα οποία περιλαμβάνονται στις συγκεκριμένες λίστες, καθώς και τη ματαίωση όσων ελάχιστων ελέγχων απέμεναν να διενεργηθούν αναμένεται να προκαλέσει μια νέα απόφαση-βόμβα που εκδόθηκε πρόσφατα από δικαστήριο των Αθηνών.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, τα στοιχεία κινήσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς Ελλήνων πολιτών σε τάπεζες του εξωτερικού που αποκαλύφθηκαν με τις δύο λίστες, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «συμπληρωματικά στοιχεία», διότι - κατά την άποψη του δικαστηρίου - οι ελληνικές αρχές μπορούσαν και όφειλαν να τα έχουν διαπιστώσει πριν παρέλθει η πενταετία παραγραφής.

Αυτό σημαίνει ότι παραγράφονται στην πενταετία και οι υποθέσεις για τις οποίες προκύπτουν στοιχεία από κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό και χωρίς την εμπλοκή τραπεζικών καταστημάτων στην Ελλάδα.

Μέχρι τώρα, τα συγκεκριμένα στοιχεία, που προέρχονται από λίστες καταθετών εξωτερικού, αντιμετωπίζονταν από την ΑΑΔΕ και από τη νομολογία, ως «συμπληρωματικά στοιχεία» η ύπαρξη των οποίων επιμηκύνει την περίοδο παραγραφής στη δεκαετία.

Ετσι δεν θεωρούνται συμπληρωματικά στοιχεία, εκείνα που αφορούν:

• Κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα, καθώς το δικαστήριο θεωρεί ότι η ΑΑΔΕ είχε τον χρόνο (πενταετία) να τα αναζητήσει από τις τράπεζες).
• Εμβάσματα τα οποία έφυγαν από ελληνικές προς ξένες τράπεζες, καθώς το δικαστήριο θεωρεί ότι η ΑΑΔΕ είχε τον χρόνο (πενταετία) να ερευνήσει τα στοιχεία από τις ελληνικές τράπεζες.

20 χρόνια ευρώ: Η σκοτεινή συνωμοσία της εθνικής παγίδευσης ολοκληρώνεται

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Έχουν περάσει ήδη είκοσι ολόκληρα χρόνια από την καθιέρωση του ευρώ ως κοινού νομίσματος αρχικά για 11 χώρες και σήμερα για 19 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην αρχή το ευρώ κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή και τρία χρόνια μετά την 1η Ιανουαρίου 2002 πήρε υλική μορφή με χαρτονομίσματα και κέρματα.

Η χώρα μας υπήρξε από τις πρώτες ένδεκα χώρες που δέχθηκαν την παραχώρηση της νομισματικής κυριαρχίας τους. Οι Έλληνες ήλπισαν ότι αυτός ήταν ο τρόπος για να υπάρξει η περίφημη οικονομική και κοινωνική «σύγκλιση» με τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, που για δεκαετίες πριν σύσσωμη η «ηγέτιδα» τάξη της χώρας, μας έταζε, έχοντας μετατρέψει σε σκοπό ζωής την ένταξη και την ανεπίστρεπτη παραμονή μας στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και εξακολουθεί στο ίδιο μοτίβο.

Είκοσι, όμως, χρόνια είναι πάρα πολλά για να μην έχουμε καταλάβει τι συνέβη έκτοτε και να αρνούμαστε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

Χάριν αυτής της επετείου «γενεθλίων» του ευρώ, αναδημοσιεύω άρθρο μου του Απριλίου 2018 σχετικά με το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ στη χρεοκοπία της χώρας το 2009-10. Μια -όπως αποδεικνύεται- μεθοδευμένη χρεοκοπία, η οποία μας ταλανίζει έκτοτε χωρίς να φαίνεται η παραμικρή δυνατότητα εξόδου. Αυτό που διαφαίνεται καθαρά είναι μόνον μια νέα δραματική επιδείνωση της «κρίσης» μετά τις ευρωεκλογές κι αφού οι Ευρωπαίοι «εταίροι» θα έχουν ξεκαθαρίσει (αν το έχουν) το περιβάλλον και το ελληνικό «success story» της δήθεν εξόδου από τα μνημόνια, δεν θα μπορεί να κρύβει πλέον την τραγική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όπως διαμορφώθηκε και μεθοδεύτηκε με ευθύνη τόσο της εγχώριας ελίτ, όσο και των ίδιων των Ευρωπαίων επικυρίαρχων.

Η εθνική παγίδευση ολοκληρώνεται και οδηγεί στο δραματικό τέλος, εάν έστω και τώρα στο «και πέντε» δεν αποφασίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι οι απλοί πολίτες συμπαραττασσόμενοι σε ένα ευρύ ανατρεπτικό Μέτωπο, να πούμε το οριστικό μεγάλο ΟΧΙ και να αντιστρέψουμε την καταστροφική πορεία:

Η σκοτεινή «συνωμοσία» της χρεοκρατίας

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ ως βασικοί ένοχοι του σκανδάλου της ελληνικής χρεοκοπίας

 
Μολονότι ήδη από το 1997 όταν προετοιμάζονταν η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ κάποιο λίγοι «γραφικοί» προειδοποιούσαμε για τα ολέθρια αποτελέσματα που θα συνεπάγονταν για τη χώρα μας αυτή η ένταξη, ουδείς άλλος έδινε σημασία. Το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και των ίδιων των πολιτών, μεθυσμένο από την προοπτική μιας υποσχόμενης σύγκλισης με τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης και τον περίπου αναπόδραστο ευδαιμονισμό που αναμένονταν, ούτε καν ήθελε να ακούσει τις λίγες φωνές της λογικής.

Σύριζα: Τα αίτια της πτώσης

Του Γεωργίου Παπασίμου*

Η ήττα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στις Ευρωεκλογές και η επερχόμενη, κατά τα φαινόμενα, στις εθνικές κάλπες της 7ης Ιουλίου, οφείλεται σε στρατηγικά λάθη, που διαπράχθηκαν κατά συρροή από τον Ιανουάριο του 2015 έως σήμερα.

Τα κύρια εξ αυτών, που αποτελούν και τις βασικές αιτίες της ήττας, μπορούν να κωδικοποιηθούν ως εξής:

Πρώτον: H ιστορικών διαστάσεων πολιτική ανικανότητα αξιοποίησης της εκλογικής νίκης του Ιανουαρίου του 2015, όπου η Ευρώπη και οι δανειστές ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν πολύ περισσότερα από ό,τι στις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., ειδικά στο κρίσιμο ζήτημα της μειώσεως του δημοσίου χρέους και της εφαρμογής της ρήτρας ανάπτυξης. Αντί αυτού, λόγω της πολιτικής ελαφρότητας και της ναρκισσιστικής αφέλειας, υπήρξε πλήρης παγίδευση της χώρας από τον Σόιμπλε, με συνέπεια το τρίτο «τραυματικό» μνημόνιο, μετά το ΟΧΙ του ελληνικού Λαού τον Ιούλιο του 2015, με το οποίο ολοκληρώθηκε η πλήρης «αποικιοποίηση» της Ελλάδας (Υπερταμείο, δημοσιονομικός «κόφτης», αφελληνισμός τραπεζικού συστήματος, «αιματηρά» πρωτογενή πλεονάσματα ως το 2063 !!!!).

            Δεύτερον: Λόγω της πλήρους μνημονιακής μετάλλαξης και της αποδοχής των μύχιων επιδιώξεων των δανειστών, η Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εφάρμοσε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, ανεξαρτήτως της επικαλούμενης «προοδευτικής ρητορείας», που διέλυσε μέσω της υπερφορολόγησης τα μεσαία παραγωγικά στρώματα. Συνειδητά και αφρόνως, οι υπουργοί Οικονομικών Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, επαίρονταν στην Βουλή, ότι ασκούν δήθεν ταξική πολιτική σε βάρος της μεσαίας τάξης, συνθλίβοντας εκτός από αυτήν, την ίδια ώρα, και την ελληνική οικονομία. Η αδιέξοδη αυτή πολιτική ολοκληρώθηκε, αφενός, με τις απαλλαγές στο παρασιτικό ελληνικό κεφάλαιο και, αφετέρου, με τα επιδόματα και «φιλοδωρήματα» προς τους ανέργους και τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, δημιουργώντας συνθήκες «πληβειοποίησης» αυτών. Έτσι, η χώρα, μετά από εννέα χρόνια μνημονιακού «ζουρλομανδύα», εμφανίζεται με παντελή έλλειψη παραγωγικού σχεδίου ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας και κάθε αναπτυξιακού εργαλείου.

Ριζοσπάστης Παρασκευή 07.06.2019 

"...

Στο ύψος της η φοροληστεία του λαού

Το μέγεθος της κυβερνητικής απάτης γίνεται ακόμα περισσότερο αντιληπτό αν δει κανείς και τα συνολικά «έργα και ημέρες» της κυβέρνησης και τις επιδόσεις της στη φοροληστεία του λαού.

Ηδη από το 2016, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παραλαμβάνοντας «επάξια» τη σκυτάλη από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, προχώρησε σε δραστικές περικοπές στο αφορολόγητο, που βέβαια θα παραμείνουν σε ισχύ και για τα επόμενα χρόνια.

Ειδικότερα, από το 2016 το γενικό αφορολόγητο όριο συμπιέστηκε στα 8.636 ευρώ, από 9.545 ευρώ που ήταν το 2015.

Σ' αυτό το πλαίσιο και σε συνδυασμό με τη φοροληστεία που συντελείται μέσω της φορολογικής κλίμακας, σε εισοδήματα 10.000 ευρώ το χρόνο ο φόρος φτάνει στα 300 ευρώ, έναντι 100 ευρώ το 2015, επιβάλλεται δηλαδή τριπλάσιος φόρος.

Στο παράδειγμα συνταξιούχου ή μισθωτού χωρίς προστατευόμενα παιδιά και με εισόδημα 9.550 ευρώ, το οποίο μέχρι το 2015 βρισκόταν στο αφορολόγητο, από το 2016 επιβάλλεται ετήσιος φόρος ύψους 200 ευρώ.

Παράλληλα, τα στοιχεία εκτέλεσης των κρατικών προϋπολογισμών της περιόδου 2015 - 2018 αποκαλύπτουν:

Αποεπένδυση και παρακμή / από Σαράντος Λέκκας

Προτιμούμε υποδομές Κούβας παρά τονωτικές ενέσεις από το ιδιωτικό κεφάλαιο εφόσον κρίνουμε ότι η μείωση των ελλειμμάτων δεν μας επιτρέπει δημόσιες επενδύσεις. Αν και το τελευταίο είναι μύθος αφού δεν μπορεί να μιλούμε για δημοσιονομικά πλεονάσματα και να αφήνουμε ζωτικούς τομείς της καθημερινότητας να καταρρέουν. Είναι αδιανόητο να θεοποιούμε την επιδοματική πολιτική με κομματικά κριτήρια και να παρέχουμε κοινωνικά υποτίθεται επιδόματα θεωρώντας ότι δημιουργούμε εκλογική πελατεία και να αδιαφορούμε για το μέλλον.

.

Άποψη

του Σαράντου Λέκκα

Κατά την προσωπική μας άποψη ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης που βιώνει η ελληνική οικονομία την τελευταία 10ετια είναι οι υποδομές.

Η αποεπένδυση είναι τέτοιας μορφής που χωρίς καμία αμφιβολία στο άμεσο μέλλον θα βιώσουμε τραγελαφικές καταστάσεις .

 Ήδη είναι εμφανέστατη η διάβρωση ενός μεγάλου τμήματος των υποδομών σε σημείο που η περαιτέρω αδιαφορία του πολιτικού αλλά και αυτοδιοικητικού προσωπικού να παίρνει τα χαρακτηριστικά εγκλήματος κατά της ελληνικής κοινωνίας .

Πέρα από τους διεθνείς αυτοκινητόδρομους οι υπόλοιπες δημόσιες παρεμβάσεις  προς την συντήρηση των υπαρχόντων δομών είναι ανύπαρκτες.

                                        ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΕΤΙΑ 2015-16

ΤΟΜΕΑΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ	ΕΛΛΑΔΑ	ΕΕ-28
ΠΑΙΔΕΙΑ	2,50%	10,40%
ΥΓΕΙΑ	1,40%	7,90%
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ	1,30%	2,30%
ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ	0%	3,10%

Όλοι είμαστε μάρτυρες της αποεπένδυσης που συντελείτε και που τα πρώτα χρόνια της κρίσης είχε ως αιτιολογική βάση την προσπάθεια τιθάσευσης των δημοσίων οικονομικών και της εξεύρεσης πόρων για την αναχρηματοδότηση του δημοσίου χρέους.

ΔΝΤ: Τα κάναμε όλα λάθος στην Ελλάδα - Tη θυσιάσαμε για χάρη των τραπεζών

Με μια «αξιολόγηση» της απόδοσης των δικών του προγραμμάτων, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιχειρεί να αναμορφώσει τη διαδικασία σχεδιασμού προγραμμάτων με απώτερο στόχο την αποφυγή της επανάληψης των λαθών που έγιναν σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στο πλαίσιο αυτής τηςαποτίμησης της πορείας των προγραμμάτων που υλοποιήθηκαν από το 2008 έως το 2017, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου διαπιστώνει σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικές αστοχίες και παραλείψεις. Μάλιστα στη σχετική έκθεση υπάρχουν επανειλημμένες αναφορές στην Ελλάδα, οι οποίες αναδεικνύουν:

• Τον εσφαλμένο τρόπο προσέγγισης σε αρχικό στάδιο του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους
• Την δυσανάλογη έμφαση που δόθηκε στη δημοσιονομική προσαρμογ
• Τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις για τα μακροοικονομικά μεγέθη

Βιωσιμότητα Ελληνικού Χρέους

Αξίζει να σημειωθεί πως το ΔΝΤ αναδεικνύει για πρώτη φορά με σαφήνεια το γεγονός ότι η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέουςλειτούργησε κυριολεκτικά σαν σανίδα σωτηρίας για τις τράπεζες της ευρωζώνης, καθώς την κρίσιμη διετία 2011-2012 η χώρα μας αποπλήρωσε ομόλογα αξίας 50 δισ. ευρώ, τα οποία βρισκόταν ως επί το πλείστον στη δικαιοδοσία ευρωπαϊκών τραπεζών.

Στην έκθεση μάλιστα επισημαίνεται ότι η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης υπονόμευσε τόσο τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας όσο και την ίδια την αποτελεσματικότητα του «κουρέματος» του χρέους (PSI) που έγινε το 2012. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το ΔΝΤ, η συγκεκριμένη εξέλιξη οφειλόταν στους φόβους για μια συνολική διάχυση της κρίσης στην Ευρωζώνη, κάτι που όμως τελικά δεν αποφεύχθηκε.

Ω, τι ψηφοθηρική αναισχυντία – Παίρνουν 9 και “δίνουν”… 1!!!

Ποιος Μαυρογιαλούρος και Γκόρτζος; Τσίπρας! Ο άνθρωπος που τόλμησε κι αυτό: Να βαφτίσει "13η σύνταξη" ακόμα και την μισή (και κουτσουρεμένη) σύνταξη-δώρο του Πάσχα!  

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ποιος Μαυρογιαλούρος; Ποιος Γκόρτζος; Ποιος Καλοχαιρέτας; Ποιος Μαντάς; Ποιος Γκρούεζας; Δεν υπάρχει πολιτικάντης “ήρωας” του ελληνικού κινηματογράφου, δεν υπάρχει τζουμπές της ψηφοθηρίας στην ελληνική πολιτική ιστορία, που δεν τον κατατρόπωσε ο Τσίπρας! Ο άνθρωπος που τόλμησε ακόμα κι αυτό: Να βαφτίσει “13η σύνταξη” ακόμα και την μισή (και κουτσουρεμένη) σύνταξη-δώρο του Πάσχα!  

Τα πολλά λόγια στα οποία επιδόθηκε ο κυβερνητικός θίασος προεξαρχοντως του πρωθυπουργού (Δραγασάκης, Τσακαλώτος, Τζανακόπουλος, Αχτζιόγλου), είναι – πράγματι – φτώχεια. 

Μπροστά σε τέτοια πολιτική αναισχυντία και σε τέτοια προεκλογική πασαρέλα “παροχών”, ας μιλήσουν οι αριθμοί: 

  α) Πριν μερικές μέρες, στις 2 Μαη, η κυβέρνηση κατέθεσε στις Βρυξέλλες το Πρόγραμμα Σταθερότητας του υπουργείου Οικονομικών. Εκεί τι είδαμε; Να αναθεωρούν για το 2019 τα πλεονάσματα πάνω κι από τα όρια λεηλασίας που είχαν καθορίσει στον προυπολογισμό! Ετσι, ενώ ο προυπολογισμός μιλούσε για φετινή λεηλασία ύψους 3,96% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 7 δισ ευρώ πλεονάσματα, στο Πρόγραμμα που κατέθεσαν προβλέπεται πλεόνασμα 4,1%, που σε συνδυασμό με την πορεία του ΑΕΠ σημαίνει υπέρβαση των αντιλαικών στόχων κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ (δηλαδή πάνω από 8 δισ. καθόλη την διάρκεια του έτους). Και ω του θαύματος! Πόσα είναι τα “θετικά” μέτρα που ανακοίνωσε ο Τσίπρας για το 2019; Είναι – ακριβώς – 1,14 δισ! Δηλαδή, τα κόλλυβα που μοιράζει σαν “παροχές” δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την – ισόποση – αύξηση των ήδη απάνθρωπων, εξοντωτικών, κανιβαλικών πλεονασμάτων για τα οποία δεσμεύτηκε στις Βρυξέλλες! Με άλλα λόγια: Είχε δεσμευτεί ότι θα πάρει 7, πήγε προχτές και δεσμεύτηκε ότι θα πάρει πάνω από 8 κι αυτά τα παραπανίσια κλεμμένα τα παρουσιάζει σαν… “επιστροφή-παροχή”! Αλλως πως: Ο Τσίπρας θα πάρει πάνω από 8 δισ. και (λέει ότι) θα… μοιράσει το 1! Αυτό στην κανονική ζωή λέγεται κλοπή εις την ογδόη. Στην γλώσσα του “ηθικού αριστερού πλεονεκτήματος” (όπως και στη γλώσσα της “λαικής” Δεξιάς των Σαμαράδων, Μητσοτάκηδων και Γεωργιάδηδων), λέγεται… “θετικά” μέτρα. 

β) Στις 2 Μάη, στο αναθεωρημένο Πρόγραμμα που κατέθεσαν στις Βρυξέλλες, προβλέπεται ότι για το 2020 στα ήδη ψηφισθέντα πλεονάσματα που έχουν υπολογιστεί σε πάνω από 8 δισ. θα προστεθούν κι άλλα 800 εκ. ευρώ! Δηλαδή για το 2020 η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δεσμευτεί σε πλεονάσματα περί τα 9 δισ. Τι έκανε, όμως, ο Τσίπρας και ο θίασός του; Είπαν ότι το 2020 θα προχωρήσουν σε… “θετικά” μέτρα ύψους 1,3 δισ. Δηλαδή: Θα έχουν βουτήξει 9 δις, κοντά 1 δισ πάνω από όσα αρχικά είχαν “υποσχεθεί” ότι θα βουτήξουν, κι επειδή η λεηλασία θα είναι μεγαλύτερη της προβλεπόμενης, από αυτά τα υπερκλεμμένα των υπερπλεονασμάτων  (λένε ότι) θα δώσουν 1,3 δισ (που σημειωτέον η μερίδα του λέοντος αφορά σε νέες φοροαπαλλαγές στους “επενδυτές” και σε επιδοτήσεις στο όνομα της εργασίας των νέων προς τους επιχειρηματίες μέχρι και 80% του μισθού). Αυτό στην γλώσσα των κανονικών ανθρώπων λέγεται κλοπή εις στην ενάτη και πολιτική υπέρ καπιταλιστών. Στη γλώσσα των “Γκόρτζων” λέγεται “πακέτο παροχών” και… φιλολαική πολιτική. 

γ) Σύμφωνα με το περσινό μεσοπρόθεσμο προέβλεπαν θηριώδη πλεονάσματα ως ποσοστό του ΑΕΠ ( 3,96% το 2019, σε 4,15% το 2020, σε 4,53% το 2021 και σε 5,19% το 2022) που μόνογια την τετραετία 2019-2022 υπολογίζονταν σε πάνω από 30 δισ. ευρώ. Κι όμως: Στις 2 Μάη κατέθεσαν στις Βρυξέλλες το νέο τους σχέδιο που σύμφωνα με αυτό θα υπάρχει υπέρβαση ακόμα κι αυτών των αντιλαικών, εξοντωτικών, κανιβαλικών στόχων κατά επιπλέον 5,5 δισ. ευρώ! Συγκεκριμένα υπολογίζουν ότι θα υπάρχει υπέρβαση της ήδη δεδομένης λεηλασίας κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ το 2019, κατά 800 εκ. ευρώ το 2020, κατά 1,22 δισ. ευρώ το 2021 και κατά 2,33 δισ. ευρώ το 2022. Και πως θα πετύχουν αυτό το “κατόρθωμα”; Μεταξύ άλλων με την κατακρεούργηση κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, όπως για την Υγεία που συμπιέζονται παραπέρα από 5,2% του ΑΕΠ το 2017, στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022, καθώς και για την Παιδεία από το 3,9% του ΑΕΠ το 2017, στο 3,5% του ΑΕΠ το 2022. Αυτή την υπερκλοπή των 5,5 δισ. που έρχεται να προστεθεί πέραν της κλοπής των 30 δις, την βαφτίζουν “δημοσιονομικό χώρο” και την πουλάνε στην προεκλογική περίοδο για μεταξωτή κορδέλα.   

δ) Πριν λίγες μέρες δόθηκαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat και προηγουμένως δημοσιεύτηκε το Οικονομικό Δελτίο του υπουργείου Οικονομικών. Τι προκύπτει; Οτι η ψηφοθηρία των υπερ-υπερπλεονασμάτων δεν είναι παρά η συνέχεια της “χρηστής διαχείρισης” των υπερ-υπερπλεονασμάτων. Προσέξτε: Την περίοδο 2016-2018 τα υπερκλεμμένα, δηλαδή τα επιπλέον των προβλεπόμενων πλεονασμάτων, ανήλθαν στα 13,5 δισ. ευρώ. Και τι τα έκαναν τα επιπλέον, αυτά που βούτηξαν πάνω κι από όσα αρχικά είχαν υπολογίσει να βουτήξουν; Από τα 13,5 δισ.ευρώ έδωσαν τα 2,1 δισ. ευρώ σε ό,τι αποκαλούν “κοινωνικά μερίσματα”. Κι όμως: Αυτό που στην κανονική ζωή, το να βουτάς 13,5 και να… δίνεις 2, λέγεται κλοπή εις την εβδόμη, στην γλώσσα των Μαυρογιαλούρων λέγεται… “μέρισμα”. Τι άλλο έκαναν; Αφού τσάκισαν “κατακέφαλα” τον ελληνικό λαό, με τα υπερκλεμμένα κι από τα κλεμμένα έφτιαξαν, λέει, το… “μαξιλάρι” με το οποίο αφενός προπληρώνουν στο ΔΝΤ περί τα 4 δις και αφετέρου τώρα φτιάχνουν και ειδικό λογαριασμό ύψους 5,5 δις – όπως ανακοίνωσε ο Τσίπρας – για να εξασφαλίσουν προκαταβολικά τους δανειστές και τους τοκογλύφους μέχρι το 2022!

Για τέτοιους (υπερ)… αριστερούς μιλάμε. 

Βασίλειος Φούσκας: Brexit, Grexit, Σοσιαλισμός!

Είναι διδακτικό, ειδικά για τις νέες γενιές, να διαβαστεί η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στους Financial Times του Λονδίνου (23 Απρίλη). Κάτω απ’ τον πομπώδη τίτλο «Το Μπρέξιτ δείχνει τα λάθη της εθνικιστικής πολιτικής», ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει στην ουσία ότι όλος ο κόσμος που ψήφισε Μπρέξιτ στη Βρετανία είναι κατά κάποιο τρόπο εθνικιστές και λαϊκιστές ή έχουν παρασυρθεί σ’ αυτές τις νοσηρές ιδεολογίες. Λέει, ακόμα, ότι ανακάλυψε τα (αντι-λαϊκιστικά/αντι-εθνικιστικά) ευεργετήματα του να είσαι μέλος της ΕΕ και ότι έκανε, τελικώς, καλά, που η κυβέρνησή του υπέγραψε τρίτο μνημόνιο. Κάνει ακόμα και τον περίφημο παραλληλισμό με την Ελληνική περίπτωση διαπιστώνοντας ότι «αν για τη Μεγάλη Βρετανία, ένα ισχυρό κράτος, είναι τόσο δύσκολο να βγει από την ΕΕ, τότε τι να πει η Ελλάδα;» Συνεχίζει, μάλιστα, με μια βαθύτατα αντιφατική δήλωση λέγοντας αφενός – και ορθά – ότι τα φιλο-Ευρωπαϊκά κόμματα της Αριστεράς στις επερχόμενες Ευρω-εκλογές πασχίζουν να ελκύσουν ψηφοφόρους και να υπονομεύσουν την άνοδο της λαϊκιστικής ακροδεξιάς, άνοδος που οφείλεται στην λιτότητα, ενώ από τη άλλη δείνει εύσημα στη κυβέρνησή του διότι κατάφερε να έχει πλεόνασμα 45 δις Ευρώ λόγω της «αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής», δηλαδή της λιτότητας (αλλά η λέξη «λιτότητα» δεν εξτομίζεται στη συνέντευξη). 

Μας λέει δηλαδή ο κ. Πρωθυπουργός, πλαγίως αλλά σαφέστατα, ότι η άνοδος της ακροδεξιάς στην ΕΕ και την Ελλάδα οφείλεται στις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει η ΕΕ στα κράτη-μέλη και που εκείνος πιστά αποφάσισε να υπηρετήσει απ’ το καλοκαίρι του 2015 και δώθε, όταν συνθηκολόγησε στις απαιτήσεις των δανειστών, αψηφώντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που ο ίδιος κάλεσε. Μας λέει δηλαδή ότι η κυβέρνησή του είναι υπεύθυνη για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Ας είναι καλά, εδώ δεν διαφωνούμε.

Η συνέντευξη του Πρωθυπουργού εγείρει πολλά και παράπλευρα θέματα. Υπηρετεί τη σύγχυση των ιδεών και προσπαθεί, όπως είδαμε παραπάνω, να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες του Σύριζα και του ίδιου προσωπικά για την παραπομπή στις καλένδες του οράματος της σοσιαλιστικής δημοκρατίας στη χώρα, που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε εκκινήσει το καλοκαίρι του 2015. Αν αυτό είχε γίνει και ο Σύριζα δεν είχε υποκύψει στις αυταρχικές πιέσεις των δανειστών, σήμερα όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη και τα Βαλκάνια θα ήταν διαφορετικοί τόποι συνεύρεσης λαών και κοινωνικών οικονομιών, με νέες δέσμες κουλτούρας αλληλεγγύης, με πολιτικούς χωρίς ψέμματα και με τα ακροδεξιά λαϊκιστικά και ρατσιστικά κινήματα σε άτακτη οπισθοχώρηση.

Πως η παγκοσμιοποίηση γεννά τον εθνικισμό και αντίστροφα

Στη ζώνη του λυκόφωτος των μνημονίων: Αξιολόγηση και απολογισμός

του Οικονομολόγου, Παναγιώτη (Τάκη) Μυλωνά.

Ακόμα σκαλίζει, επώδυνα, την πυορροούσα πληγή μας, η συμπλήρωση των εννέα χρόνων απ’ την ψήφιση του πρώτου, απ’ τα 3 Μνημόνια. Καθώς κι η θύελλα των αντιδράσεων που ακολούθησαν την ψήφισή του -κι ανέκοψε, δυο μέρες μετά την ψήφισή του 1ου Μνημονίου, η απίστευτη τραγωδία της 6ης Μαΐου του 2010- θα παραμείνει άσβεστη στην μνήμη μας. Παγώνει από ανατριχίλα κανείς μόνο με την εξιστόρηση του ιστορικού της φρίκης, με τους τρεις (συν ένα) νεκρούς της MARFIN, απ’ την εφιαλτική πυρκαγιά που έβαλαν οι κουκουλοφόροι στην οδό Σταδίου.

Μα οι «Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης της Ελλάδας», των Μνημονίων, με τα αιματηρά οικονομικά Μέτρα που περιείχαν, υπήρξαν πλήρως ατελέσφορες, αφού αποσκοπούσαν μόνο στη διασφάλιση των πρόσκαιρων συμφερόντων των πιστωτών, για τα δυσθεώρητα Δάνεια των εκατοντάδων δις Ευρώ, απ’ τις χώρες του Ευρώ και του Δ.Ν.Τ.. Μέτρα, με αυστηρότατους όρους επιτήρησης, με «εσωτερική υποτίμηση» και με πολιτικές λιτότητας, που τις ονόμασαν «μεταρρυθμίσεις». Ενώ αυτές, εξαντλούνταν, κυρίως, στην αιματηρή εισοδηματική πολιτική, στους μισθούς, στις συντάξεις και στη φοροεισπρακτική αφαίμαξη, υπό την άμεση επίβλεψη της διαβόητης «Τρόικα».

Ωστόσο, τα Μνημόνια αυτά, απέτυχαν οικτρά. Όπως, ήδη αποτυγχάνει, επίσης και το -ανομολόγητο- «4ο Μνημόνιο», που εκτείνεται ως το 2060. Με τη νέα φοροληστεία, με τα πρωτογενή πλεονάσματα, του 3,5% & 2,2%, μέχρι το 2059, με τη χρόνια Αποεπένδυση -που υποβοηθά και το «Κ.Α.Σ.»- με την ατιθάσευτη ανεργία και την εξαθλίωση του μισού πληθυσμού, τουλάχιστον, με το Δημόσιο Χρέος, στο 190% του Α.Ε.Π., με υποχρεώσεις πλήρους εποπτείας, μα και παράδοσης του εθνικού μας πλούτου, έως το 2100. Αλλά και χωρίς Τραπεζικό Σύστημα κι άλλα, επιβαρυντικά, παρόμοια, που -περισσότερο από ποτέ άλλοτε- μας εισάγουν «σε μια σπείρα θανάτου» -σύμφωνα με την ορολογία του G. Soros- κι απειλούν πια, να μας αφανίσουν πρόωρα…