Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2023

Η περίφημη ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι: Το Ρεμπέτικο, θεμέλιος λίθος της λαϊκής μουσικής





Στις 31 Ιανουαρίου του 1949 ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν.

Με τη διάλεξή του ο Μάνος Χατζιδάκις επαναπροσδιορίζει τη θέση του ρεμπέτικου. Εκείνη την περίοδο, το ρεμπέτικο εξαπλωνόταν στις λαϊκές γειτονιές και σταδιακά σπάει τα όρια τους. Η εξουσία και οι αρχές το κυνηγούσαν. Οι αστοί και οι διανοούμενοι το περιφρονούσαν.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μάνος Χατζιδάκις, νεαρός τότε συνθέτης, τόλμησε να δώσει μια διάλεξη για την ανάδειξη του ρεμπέτικου ως θεμέλιου λίθου της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής. Παρουσιάζει τον Μάρκο Βαμβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου, οι οποίοι τραγούδησαν μπροστά στο έκπληκτο κοινό του Θεάτρου Τέχνης. Η διάλεξη προκαλεί αντιδράσεις. Μέχρι που αστυνομία ειδοποιεί τη μητέρα του Χατζιδάκι να προσέχει για λίγο καιρό ο γιος της όταν κυκλοφορεί στη γειτονιά τους, στο Παγκράτι.

EΡΜΗΝEΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (PEΜΠΕΤIKΟ)


«Θα ήθελα προκαταβολικά να σας πληροφορήσω, πως μ’ όλη μου την καλή διάθεση, δεν είμαι σε θέση να πω, ούτε καινούργια πράγματα, ούτε κι όσα μιλήσω απόψε να τα δώσω με σοφία. Θα προσπαθήσω όμως, κι όσο μπορώ πιο καλά, να σας μεταδώσω αυτό που με κάνει να ζω και να βλέπω την αξία του μέχρι σήμερα περιφερόμενου λαϊκού σκοπού της πόλης.

Τώρα, αν τούτη η πανηγυριώτικη ομιλία για το ρεμπέτικο, γινόταν πριν δυο χρόνια, ίσως να ΄χε κάπως διαφορετικό χαρακτήρα, δηλαδή να ΄ταν, πιο μεροληπτική –μπορούμε να πούμε – και συγχρόνως πιο ενθουσιαστική για το θησαυρό που κλείνουν οι ρυθμοί του ζεϊμπέκικου και του χασάπικου. Δεν θα μπορούσαμε ίσως να ξεφύγουμε από τη γοητεία του γυαλένιου ήχου ενός μπουζουκιού για να κοιτάξουμε το θέμα μας στη ρίζα του κι ακόμη να μείνουμε όσο χρειάζεται ψυχροί κι αντικειμενικοί για μια τέτοια δουλειά. Αυτό -θα πείτε- μπορεί να γίνει σήμερα; Είναι κάτι που δεν μπορώ να προεξοφλήσω με βεβαιότητα. Όσο νά ΄ναι όμως, η μεγάλη διάδοση που πήρε τα δύο τελευταία χρόνια το ρεμπέτικο, μας αφήνει περιθώριο για μια τέτοια, επικίνδυνα πρώιμη, ομολογώ εργασία.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

Ο μύθος των Χριστουγέννων

 

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ

        Ο μύθος των Χριστουγέννων

"Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ’ τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια.

Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ’ ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι’ αμεριμνησία.

Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι από ένα σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση -ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη.

Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση...

Η γέννηση του Χριστού παραμένει πια μια επέτειος άγονη και χωρίς αίσθημα.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022

«Τα παιδιά της γαλαρίας»



ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ


«Τα παιδιά της γαλαρίας» είναι μια φημισμένη ταινία του Καρνέ. Τα δικά μας παιδιά της γαλαρίας είναι κάπως διαφορετικά. Εκείνα της ταινίας υπήρξαν θεατές από ψηλά, από την ποιο φτηνή θέση, «εγκλημάτων» που διαδραματιζόταν στη σκηνή του θεάτρου. Τα δικά μας υπήρξαν και αυτά θεατές από ψηλά κι από την πιο ασήμαντη και φτηνή θέση, εγκλημάτων που διαδραματίζονταν στην ελληνική γη, ανίκανα να ορίζουν και ν’ αλλάζουν τη μοίρα των όσων έγιναν και γίνονται στον τόπο.

Τα όνειρα σε τούτα τα παιδιά υπήρξαν κυρίαρχα, σημαντικά και διαψευσμένα. Στον καιρό της Κατοχής τα μετέπειτα παιδιά της γαλαρίας ζούσαν απάνω στη σκηνή και παίζανε το ρόλο τους, τον όποιο ρόλο τους, έστω και τον πιο μικρό, με αυταπάρνηση, με το αίμα τους, με τη ζωή τους, χωρίς καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια, χωρίς προοπτική ανταλλάγματος. Μ’ ένα μονάχα στόχο, την επαλήθευση ενός επίμονου ονείρου. Και ήταν το όνειρο για μια ελεύθερη ζωή σχηματισμένη μακριά από απάνθρωπους νόμους, από ανάλγητους κρατικούς μηχανισμούς, από εξορίες και φυλακές και εκτελέσεις. Τίποτα δεν έγινε αλήθεια. 

Μετά τον πόλεμο κυβέρνησαν τον τόπο ξανά φθαρμένοι άνθρωποι, ανίκανοι να συλλάβουν έστω και στο ελάχιστο απ’ ό,τι γεννιόνταν κείνο τον καιρό κι αναρριγούσε ολόκληρο τον κόσμο. Εάν μας λέγαν τότε μερικά από τα ονόματα που κυβερνήσανε κατόπιν ότι θα ξανάβγαιναν στην πολιτική σκηνή να διαφεντέψουνε τη χώρα μας, θα γελούσαμε δίχως τελειωμό με την καρδιά μας. Γιατί πιστέψαμε βαθιά μέσα μας πως όλα αυτά τα ονόματα ήσαν φαντάσματα του παρελθόντος, απόντα στα δύσκολα χρόνια που περνούσαμε, για πάντα απόντα από τον τόπο.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022

ΕΝΑΣ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ...




Σε ένα απάνθισμα από τις πιο ορμητικές και καίριες παρατηρήσεις του για το ΠΑΣΟΚ, τον Σαββόπουλο, τους εκβιαστές εκδότες, τον Αγαπούλα, τον Αχιλλέα Κυριακίδη, το φόβο των οικογενειαρχών για το σεξ, τους θεατρικούς κριτικούς, τον Μητσοτάκη, τον Ιωάννου και πολλά άλλα, ο Μάνος Χατζιδάκις εξακολουθεί να ακούγεται ακόμα ως μια από τις πιο γενναίες και ελεύθερες φωνές που πέρασαν ποτέ από αυτό τον τόπο.

Για να ακούσετε ΕΔΩ

Τετάρτη 25 Μαΐου 2022

Ζει στα όνειρά μας η Πατρίδα




Να κι ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας, απ' αυτά τα μεταφυσικά που προκαλούσε ο Χατζιδάκις και οι αυθεντικοί ποιητές.
Το 1993 ο Ελύτης και ο Χατζιδάκις νοσηλεύτηκαν στο ίδιο νοσοκομείο σε διπλανά δωμάτια. Ο ποιητικός διάλογος μεταξύ των δύο ανδρών προς το τέλος της ζωής τους είναι συγκλονιστικός: 

Γιατί τα κάναμε όλα αυτά, Μάνο; Κοίταξε γύρω σου την παρακμή λέει ο Ελύτης.

 Και απαντά ο Χατζιδάκις: Τα κάναμε για μας και τους φίλους μας. Άλλωστε η Ελλάδα έχει πεθάνει προ πολλού και ζούσε μόνο μέσα στα όνειρα μας...

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

Τα σιωπηλά Χριστούγεννα του Μάνου Χατζιδάκι

Πριν από 40 χρόνια, ο Χατζιδάκις μίλησε για τα Χριστούγεννα. Τα λόγια του είναι εξαιρετικά επίκαιρα


Ας θυμηθούμε την “θεολογία” του Χατζιδάκι για τα Χριστούγεννα, διατυπωμένη σχεδόν 40 χρόνια πριν στα “Σχόλια του Τρίτου” και όμως τόσο σημερινή!

Η σιωπηλή γιορτή του Ιησού και η λιτανεία των δακρυσμένων και των απερχομένων 

Ο κόσμος πια δεν είναι μαγικός. Και τα Χριστούγεννα, μια οργανωμένη μηχανή. Μάταια οι παπάδες προσπαθούν να δώσουν περιεχόμενο στις μέρες, με φραστικούς ξεπερασμένους τύπους της Αγίας Γραφής και άλλων ιερών βιβλίων. Η εκκλησία έγινε τμήμα – σκηνικό μιας τηλεοπτικής σειράς που επιμελώς σκηνοθετείται, πολυτελώς προετοιμάζεται από παραγωγούς ασήμαντους της εθνικής τηλεοράσεως.
Το Άγιον Όρος καιροφυλακτεί να σχηματίσει μια κυβέρνηση. Δεν πείθουνε κανέναν τα διαγγέλματα. Τα φονικά γίναν μια καθημερινή απασχόληση, έτσι για να προσφέρουν ευκαιρίες γι’ αποκάλυψη. Τα πτώματα οδηγούνται στο νεκροτομείο γιορταστικά, με άγγελους χρωματιστούς κι αστέρια χρυσαφιά καρφιτσωμένα στο φορείο ή στο ακίνητον στήθος του δολοφονημένου ανδρός. Μασάνε τσίχλα οι δολοφόνοι και με προσήλωση χορεύουνε θρησκευτικούς ρυθμούς στις ντισκοτέκ. Ο κόσμος πληγωμένος πηγαινοέρχεται κάνοντας ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει, να χωθεί. Μα όλα τα σπίτια έχουν επιταχθεί και τα κλειδιά παρέλαβαν χιλιάδες μετανάστες εκ του εσωτερικού, που παθιασμένα επιθυμούν δύναμη, χρήμα και μια σημαντική παράσταση στη δημόσια ζωή. Σκορπίστε πόνον, φωνάζουν οι αστοί. Εις τους αιώνες των αιώνων, ψάλλουν οι πιστοί. Χωρίς αμφιβολία ζούμε την εποχή των δολοφόνων. Ποιος θα τ’ ομολογήσει, και ποιος θα το πει;

Τα κάλαντα, τα δώρα και οι αγιασμοί, δεν πείθουνε κανένα ότι προσφέρουνε αγάπη και παράδοση. Μόνο τα πρόσωπα μερικών παιδιών και μερικών γριών που περιφέρονται θλιμμένες, είναι ό,τι διαθέτει ο κόσμος μας, για ν’ αγαπάς τις μέρες τούτες.

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019






Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Ο Μάνος Χατζιδάκις έζησε όλη την τραγικότητα του Δεκέμβρη του 1944 και έδωσε την δική του εξήγηση για τα Δεκεμβριανά:

«Ήταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που έβλεπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα από σφαίρες που έριξαν δοσίλογοι και φασίστες, φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης. Και όλα αυτά τα ελληνικά αποβράσματα με την επίσημη στήριξη του νεαρού τότε κράτους είχανε έναν εχθρό, την ψυχή των παιδιών της γαλαρίας. Εκατομμύρια ελληνικά παιδιά που πίστεψαν στην απελευθέρωση αλλά βρέθηκαν ευθύς αμέσως απέναντι στον ίδιο χωροφύλακα, στον ίδιο δικαστή, στα ίδια ανάλγητα πρόσωπα που αντιμετώπιζαν πριν λίγο κιόλας χρόνο, όταν ακόμα υπήρχαν Γερμανοί. Και θέλησαν, πριν αποκλειστούν στη γαλαρία τους, να διαμαρτυρηθούν για τελευταία φορά. Κι ύστερα να σωπάσουν…» («Τα παιδιά της γαλαρίας», Ο Καθρέφτης και το μαχαίρι, σ. 85-86).


Ο Χατζιδάκις, Παγκρατιώτης τότε, ήταν οργανωμένος στην Αντίσταση, ΕΠΟΝίτης.


Σε μια προφορική μαρτυρία (πρόκειται για μαγνητοφωνημένη συνομιλία του τότε ΕΠΟΝίτη μαθητή και μετέπειτα καθηγητή Ηλεκτρονικής στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κώστα Καρούμπαλου με τους Αλέξη και Δημήτρη Βάκη, 7 Μαΐου 2014) που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο κείμενο «Ο Μάνος Χατζιδάκις της ΕΠΟΝ», των Αλέξη Βάκη και Ιάσονα Χανδρινού (περιοδικό Μετρονόμος τ., αριθμός 52, Απρίλιος- Ιούνιος 2014), ο Κώστας Καρούμπαλος θυμάται:
Ο Χατζιδάκις εκείνη την περίοδο

«Κατά τη διάρκεια των μαχών του Δεκέμβρη του ’44, η ΕΠΟΝ Παγκρατίου διοργάνωσε μια εκδήλωση στον κινηματογράφο ΠΑΛΑΣ για να δώσει κουράγιο στον κόσμο που δοκιμαζόταν. Στην εκδήλωση αυτή εκφωνητής ήταν ο Γιώργος –ο Λώλος όπως τον λέγαμε τότε– Οικονομίδης. Ήταν κοντά στις μέρες των Χριστουγέννων.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Ο Μάνος Χατζιδάκις για την Εποχή της Μελισσάνθης

«Μ’ επηρεάσανε βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το Εργοστάσιο του Φιξ, ο Χαράλαμπος του «Βυζαντίου», το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ’ όλα τα χρόνια τα κατοπινά. Στην κατοχική περίοδο συνειδητοποίησα πόσο άχρηστα ήτανε τα μαθήματα της Μουσικής, μια και μ’ απομάκρυναν ύπουλα απ’ τους αρχικούς μου στόχους που ήταν να επικοινωνήσω, να διοχετευθώ και να εξαφανιστώ, γι’ αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την Κατοχή. Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια, και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες, πράγμα που άλλωστε με ωφέλησε τα μέγιστα σαν έγινα υπάλληλος τα τελευταία χρόνια», Μ.Χ..

Ασυμβίβαστος και πρωτοπόρος, εχθρός της σοβαροφάνειας και των παγιωμένων αντιλήψεων, λάτρης της «νεότητας» και της συνεχούς αμφισβήτησης και με όπλο του την ελληνική αλλά και την οικουμενική παιδεία, ο Μάνος Χατζιδάκις συνέδεσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική, δημιουργώντας έτσι έναν «νέο» ήχο, ένα «νέο» τραγούδι, που έχει τις ρίζες του τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.
Η εικόνα ίσως περιέχει: 2 άτομα, άτομα στέκονται και υπαίθριες δραστηριότητες
Αθήνα 1941-1944.
Κατοχή.
Ο Μάνος Χατζιδάκις στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Μάνος Χατζιδάκις αφιέρωσε την Εποχή της Μελισσάνθης (έργο 37) στη μνήμη της μητέρας του. Πρόκειται για μια καντάτα για ώριμη γυναικεία φωνή, δύο νεανικές ανδρικές, μεικτή και παιδική χορωδία, ορχήστρα δωματίου και στρατιωτική μπάντα, με βασικό μουσικό όργανο το μπουζούκι.

Η Μελισσάνθη είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο με υψηλή ποιητική διάσταση. Στον επίλογο του σημειώματός του, ο Χατζιδάκις αναφέρει: «Η εποχή της Μελισσάνθης τέλειωσε. Σήμερα ζω για πάντα το χαμό της. Κι ο κόσμος μας δεν πάει να γίνει καλύτερος. Με όλα όμως αυτά, δε θέλω να δώσω ιστορικές διαστάσεις στη Μελισσάνθη και στην εποχή της. Επιθυμώ να καταγράψω μόνο, την προσωπική μου περιπέτεια και συμμετοχή στην πρόσφατη ιστορία του κόσμου, έτσι καθώς την έζησα μέσ’ από το σπίτι μου και μέσα από την πόλη που εξακολουθώ να ζω».



Το θέμα της Μελισσάνθης άρχισε να απασχολεί τον συνθέτη από το 1945. Ωστόσο, η πρώτη εικόνα του έργου σχηματίζεται το 1965, όταν ο Χατζιδάκις γράφει το ποίημα «Η Εποχή της Μελισσάνθης«, που περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή Μυθολογία. Τα κεντρικά μέρη του ποιήματος αυτού θα αποτελέσουν τον πυρήνα του μουσικού έργου, το οποίο ο συνθέτης ξεκίνησε να συνθέτει το 1970, στην Αμερική. Η Εποχή της Μελισσάνθης απασχόλησε τον συνθέτη επί μία δεκαετία – περισσότερο από κάθε άλλο έργο του, μετά την Αμοργό. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1980 στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, και κυκλοφόρησε το ίδιο έτος σε διπλό άλμπουμ από τη δισκογραφική εταιρία ΝΟΤΟΣ της Lyra.

***

"στην μητέρα μου, στην ιερή της μνήμη Μ.Χ.


Μία πρώτη ανάγνωση. Λίγο μετά τον πόλεμο, είδα σε μια εφημερίδα – 
κ ί τ ρ ι ν η τη θυμάμαι, σαν όλες τις εφημερίδες– μια είδηση χαμένη μέσα στις πολλές, απ’ την κατεστραμμένη Γερμανία. Έλεγε για μια γυναίκα που ο πόλεμος της είχε αρπάξει όλους τους δικούς της και για να επιζήσει έρημη καθώς ήταν, πουλούσε έρωτα μες στο ερειπωμένο υγρό λιμάνι του Αμβούργου. Και ένα βράδυ, όπως τριγύριζε στους σκοτεινούς δρόμους του λιμανιού, γνωρίζει έναν στρατιώτη, νέο παιδί και άρρωστο σχεδόν, που επέστρεφε απ’ την αιχμαλωσία. Πηγαίνουν για έρωτα σ’ ένα φτηνό ξενοδοχείο και πάνω στο κρεβάτι, από ένα φυλαχτό που είχε κρεμασμένο στον λαιμό του, τον αναγνώρισε – ήταν o γιος της.

Κυριακή 16 Ιουνίου 2019

Μνήμη Μάνου Χατζιδάκι




Σαν χθες, την 15η ημέρα του Ιουνίου, το 1994 έφυγε από την ζωή, ο Μάνος Χατζιδάκις. Ευκαιρία, να θυμηθούμε ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ "Έλληνες του Πνεύματος και της Τέχνης: Μάνος Χατζιδάκις" με παρουσιαστή τον Διονύση Σαββόπουλο! Σε αυτό, μας αφηγείται τα μουσικά "θέλω" του σπουδαίου δημιουργού.

Μυθολογία. Αερικό. Μ. Χατζιδάκι, Ν. Γκάτσου, τραγουδούν, Γ. Ρωμανός- Συριώτη


Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Το ομορφότερο ξημέρωμα της Αθήνας υπό τους ήχους της λατέρνας και την μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Τ' αστέρι του βοριά - Μάνος Χατζιδάκις

https://youtu.be/fzj2_n3iAWc
Ευχαριστώ πάρα πολύ τον Γιώργο Κιζιλή και την λατέρνα του για την πολύτιμη βοήθεια του.Τον Γιώργο θα τον βρείτε καθημερινά στην Ερμού να μαγεύει με τον ήχο της λατέρνας του τους περαστικούς. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6943161856.

Δεν αξιώνω να κερδίσω χρήματα από το συγκεκριμένο βίντεο όπως και από κανένα άλλο βίντεο μου.
Σκοπός τον βίντεο μου είναι η προβολή της χώρας μου. Της Ελλάδας της ομορφότερης χώρας του κόσμου.

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Χατζηδάκις: Ζωή δίχως επιτήδευση



Παράδοση είναι ο εγωισμός των απελθόντων και η ενοχή, ο συμβιβασμός των επιζώντων. Η πνευματική και η ψυχική δουλεία, που αναστέλλει και απονεκρώνει τελικά τις φυσιολογικές μας λειτουργίες. 

Η Παράδοση επιβάλλει την πλήρη υποταγή μας στους νεκρούς –κι έτσι μας καθιστά ακίνδυνους για αλλαγές, τομές, γι’ απελευθέρωση. Γι’ αυτό και η παράδοση βολεύει τους κρατούντες. 

Σ’ όλα τα κράτη τ’ ανελεύθερα, χορεύουν ξέφρενα τους εθνικούς χορούς των, που αποτελούν το βάθρο για περηφάνια και γι’ ανελευθερία «εθνική». Πώς είναι δυνατό να χορεύεις tango, και ν’ απαιτείς συγχρόνως να φύγει απ’ την κυβέρνηση ο στρατηγός Βιντέλλα. Αυτό είν’ αδύνατον. Γιατί ο Βιντέλλα είναι το tango ο ίδιος. Με τα μαλλιά γιαλιστερά από μπριγιαντίνη, με την Παρθένο ανάγλυφη μες στη Μητρόπολη και με τα πόδια έτοιμα για τον χορό. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα κι ύστερα η φωνή του Κάρλος Γκαρντέλ. «Σιωπή μες στη νύχτα…». Το ίδιο και στη Χιλή, στο Πακιστάν και στο Ιράν, στην Αλβανία και στην Κίνα, στο Μαρόκο, στη Λιβύη και στο Κουβέιτ, και σ’ άλλα μέρη ανατολικά ή της Νοτίου Αφρική. 

Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

Μάνος Χατζιδάκις - «Η παράδοση έχει αξία μονάχα όταν δεν στηρίζεται στην αναπαράσταση..»

Μάνος Χατζιδάκις - «Η παράδοση έχει αξία μονάχα όταν δεν στηρίζεται στην αναπαράσταση..»
Παράδοση είναι ο εγωισμός των απελθόντων και η ενοχή, ο συμβιβασμός των επιζώντων.
Η πνευματική και η ψυχική δουλεία, που αναστέλλει και απονεκρώνει τελικά τις φυσιολογικές μας λειτουργίες.
Η Παράδοση επιβάλλει την πλήρη υποταγή μας στους νεκρούς –κι έτσι μας καθιστά ακίνδυνους για αλλαγές, τομές, γι’ απελευθέρωση.
Γι’ αυτό και η παράδοση βολεύει τους κρατούντες.
Σ’ όλα τα κράτη τ’ ανελεύθερα, χορεύουν ξέφρενα τους εθνικούς χορούς των, που αποτελούν το βάθρο για περηφάνια και γι’ ανελευθερία «εθνική».
Πώς είναι δυνατό να χορεύεις tango, και ν’ απαιτείς συγχρόνως να φύγει απ’ την κυβέρνηση ο στρατηγός Βιντέλλα.
Αυτό είν’ αδύνατον. Γιατί ο Βιντέλλα είναι το tango ο ίδιος.
Με τα μαλλιά γιαλιστερά από μπριγιαντίνη, με την Παρθένο ανάγλυφη μες στη Μητρόπολη και με τα πόδια έτοιμα για τον χορό.
Ένα, δύο, τρία, τέσσερα κι ύστερα η φωνή του Κάρλος Γκαρντέλ. «Σιωπή μες στη νύχτα...».
Το ίδιο και στη Χιλή, στο Πακιστάν και στο Ιράν, στην Αλβανία και στην Κίνα, στο Μαρόκο, στη Λιβύη και στο Κουβέιτ, και σ’ άλλα μέρη ανατολικά ή της Νοτίου Αφρική.
Παντού χορεύουν εθνικούς χορούς, ιδρύουν ωδεία παραδοσιακής Μουσικής και ο αγαθός δικτάτορας σκύβοντας δέχεται λατρευτικά λουλούδια από νεολαίους, καταφανώς συγκινημένος.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Μάνος Χατζιδάκις: «Το μυστικό είναι να μην συνηθίσεις στην ασχήμια»

Μάνος Χατζιδάκις: «Το μυστικό είναι να μην συνηθίσεις στην ασχήμια»
22 χρόνια πέρασαν από τον θάνατο του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι και το Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ θυμάται πως είχε την τιμή να συνομιλήσει μαζί του.
Από το αρχείο του Περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ
Το Νοέμβριο του 1991, οι «Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη βρίσκονταν ήδη στις ελληνικές αίθουσες και ο Μάνος Χατζιδάκις, υπεύθυνος για τη μουσική του φιλμ, έδινε συνέντευξη στο περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, με θέμα την κινηματογραφική μουσική, το παρελθόν του στη Φίνος Φιλμ, το ραδιόφωνο και, προφανώς, τον ίδιο τον Βούλγαρη.
Μοιραζόμαστε μαζί σας τη συνέντευξη αυτή (τεύχος 20, Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ) στην Χριστίνα Τσεκούρα και τον Θάνο Θουργιώτη.
ΣΙΝΕΜΑ: Όταν σας πρωτομίλησε ο Παντελής Βούλγαρης για τις «Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου», τι σκεφτήκατε;
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: Πρέπει να ξέρετε οτι δεν κάνω πλεον μουσική για τον κινηματογράφο, ή δεν με ενδιαφέρει πλεον να κάνω. Εκτός σπανίων εξαιρέσεων που θα αποφασίσω σαν μια χειρονομία φιλική προς κάποιον που εκτιμώ. Και εκτιμώ τον Βούλγαρη, και η ταινία του είναι πάρα πολύ καλή.
Σ.: Και όπως λέει και ο ίδιος, είστε ο μόνος που του απαντήσατε, όταν με ένα γράμμα σάς ζήτησε βοήθεια για τις «Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου».
Μ.Χ.: Σας είπα, γιατί τον εκτιμώ πολύ. Είναι από τους άξιους ανθρώπους του τόπου μας. Ο Βούλγαρης δεν είναι από τους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια. Αλλά αισθάνομαι εγώ την υποχρέωση, όταν κάνει μια εργασία και θέλει να συνεργαστώ, αν είμαι ελεύθερος βέβαια, να ανταποκρίνομαι αμέσως, να λεω το ναι χωρίς περιστροφές.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Η ζωή του Μάνου Χατζιδάκι σε μοναδική αφήγηση Διονύση Σαββόπουλου-ΒΙΝΤΕΟ





Η ζωή του Μάνου Χατζιδάκι ξετυλίγεται μέσα από την μοναδική αφήγηση του Διονύση Σαββόπουλου στο τρίτο επεισόδιο της σειράς Έλληνες του πνεύματος και της τέχνης. Το εύρος, το βάθος και η επίδραση του έργου του μεγάλου καλλιτέχνη αλλά και το ήθος, η ασυμβίβαστη αξιοπρέπεια και η ευγένεια μιας από τις μεγαλύτερες μορφές που ανέδειξε ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός, μέσα από ένα σύγχρονο ντοκιμαντέρ. 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος αναζητά τις αιτίες που κάνουν το έργο του Μάνου Χατζιδάκι σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό του, να παραμένει «ολοζώντανο» και βαθιά χαραγμένο στο παρόν μας. Ακολουθεί τα ίχνη του Μάνου στους χώρους που έζησε και δημιούργησε, περιπλανιέται στη ρωμαϊκή αγορά και στους δρόμους της πόλης, όπου ακούει τα τραγούδια του να δονούν ακόμα την καθημερινότητα των ανθρώπων. 

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

“ΜΙΑ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΚΛΑΒΙΑ…”

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Στους ποιητές μας χρωστάμε περισσότερα απ’ όσα στους δανειστές μας.

Την περασμένη Δευτέρα, στις 15 Ιουνίου, συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τον θάνατο ενός από τους μεγαλύτερους «ποιητές» αυτού του τόπου, του Μάνου Χατζιδάκι.

Ο Χατζιδάκις, ποιητής της μουσικής, της ζωής και της σκέψης, μιλώντας - πριν από 25 χρόνια – για τους «εταίρους» μας, για τους «συμμάχους» μας και για τους «θεσμούς» τους, περιγράφοντας «προφητικά» το έδαφος πάνω στο οποίο εξελίσσονται οι συμφωνίες, οι διαπραγματεύσεις, οι ναρκοθετημένες «ρήξεις» και η γενικότερη συμβίωση μαζί τους,
χωρίς ίχνος «διδακτισμού», έδινε ουσιαστικά την απάντηση στο ανύπαρκτο «δίλλημα» ανάμεσα στην υποταγή ή στην πραγματική αποδέσμευση από τα δεσμά αυτής της «άλλου είδους σκλαβιά»: 




*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015
Αναδημοσίευση από: http://www.iskra.gr

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

O Μάνος Χατζιδάκις για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή ένωση… για την Ελληνικότητα... και «Η δημογεροντία του μέλλοντος» (Βίντεο)

Manos-Xatzidakis-aenai-epAnastasi
Επεξεργασία-Επιμέλεια: sophia-siglitiki.blogspot.gr/Αέναη επΑνάσταση

Περιεχόμενα
1. O Μάνος Χατζιδάκις για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή ένωση
2.Ο Μάνος Χατζιδάκις για την ελληνικότητα
3. ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ 
4. “Η δημογεροντία του μέλλοντος” (Ποιος τελικά θα κυβερνήσει την ενωμένη Ευρώπη;)
5. Μάνος Χατζιδάκις - Το χαμόγελο της Τζοκόντα (Full Album)

1. O Μάνος Χατζιδάκις για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή ένωση

Λόγια σοφά και προφητικά θα λέγαμε.

Η γνώση του για την ποιότητα μιας σύζευξης κυβερνητικών συμφερόντων και η απογοήτευση του για την ελληνική πραγματικότητα λειτουργεί ως απόσταγμα στα παρακάτω λόγια του μεγάλου Έλληνα συνθέτη(και όχι μόνο).

Ο αξέχαστος Μάνος Χατζιδάκις είχε μιλήσει σε συνέντευξή του το 1990 για την πορεία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα όσα λέει τότε, δεν τα ζούμε στο πετσί μας σήμερα οι Έλληνες;

2. Ο Μάνος Χατζιδάκις για την ελληνικότητα