Μέμνησθε καὶ οὐ σιωπᾶτε

[ Μέμνησθε καὶ οὐ σιωπᾶτε

ΞΕΝΟΦΩΝ, Κύρου Ἀνάβασις ]

Ἐφέτος συμπληρώνονται δεκατέσσερα ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ ἄξιου τέκνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ καθηγητοῦ καὶ στοχαστοῦ ποῦ ἐτάχθη στὴν ἀφύπνιση τῶν Ἑλλήνων.

Ὁ Νεοκλῆς Σαρρῆς ἀνήκει στὴν τελευταία γενιὰ τῶν Δασκάλων τοῦ Μείζονος Ἑλληνισμοῦ. Χαρακτηριστικὰ τῆς γενιᾶς αὐτῆς εἶναι ἡ Ὑψηλὴ Παιδεία καὶ ἡ πίστη στὰ ἀρχέγονα ἰδανικά. Προπάντων ὅμως, ἡ φιλοσοφικὴ διάθεση μὲ διεισδυτικότητα καὶ κριτικὴ ἐπισκόπηση. Ὡς ἕνας ἐκ τῶν τελευταίων ἐκπροσώπων τῆς γενιᾶς αὐτῆς, ἔχει ἔντονα ἀνεπτυγμένο μέσα του τὸ αἴσθημα τοῦ πατριωτισμοῦ. Ἑνὸς πατριωτισμοῦ φλόγας καὶ πραγματικότητος.

Συνειδητὸς στοὺς ἀγῶνες καὶ τὸ Ἔργο του, διατήρησε ἀμείωτη τὴν μαχητική του διάθεση καὶ προσπάθεια, ὄχι μόνον γιὰ νὰ διασώσει ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ προσφέρει κάτι καλύτερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ηὗρε . Ὁ Νεοκλῆς Σαρρῆς διέθετε ἐκείνη τὴν δύναμη ποὺ συντρέχει καὶ βοηθᾶ στὴν προετοιμασία τῆς ἑπόμενης γενιᾶς, μία δύναμη ἱκανὴ νὰ κληροδοτήσει τὸ ἠθικὸ κίνητρο ποὺ θὰ λειτουργήσει ὡς ὁδηγὸς τοῦ Μέλλοντος.

Γεννημένος στὴν Κωνσταντινούπολη τὴν Ἄνοιξη τοῦ 1940, προσέφερε βίο καὶ πολιτεία στὴν μεταλαμπάδευση τῆς Ἱστορικῆς Ἀληθείας. Ὑπῆρξε οἰκοδόμος καὶ πρόδρομος σὲ τόπο, χρόνο καὶ πνεῦμα. Ἡ τόσο πολύπλευρη δημιουργικότητά του, τὸν καθιστὰ μία στοχαστικὴ κορυφὴ τοῦ τόπου. Ἡ πολυμάθεια, ἡ γλωσσομάθεια, ἡ ἐγκυκλοπαιδική του μόρφωση, ἦταν τέλεια.

Ὁ Νεοκλῆς Σαρρῆς ἀνατράφηκε μὲ τὸν Τρόπο. Στὸ οἰκογενειακὸ καὶ κοινωνικό του περιβάλλον κυριαρχοῦσε ἡ συναίσθηση τῆς ὀφειλῆς πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Ἐκείνης τῆς ὀφειλῆς ποὺ δονεῖ κάθε Ἑλληνικὴ Ψυχὴ καὶ τὴν ὑποχρεώνει νὰ ἐργασθεῖ γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Εἶναι ἡ ὀφειλὴ ποὺ μετὰ τὴν μακραίωνη σκλαβιά, μὲ ὅλα της τὰ ἐπακόλουθα, τὴν ἀντίσταση, τὸν ψυχικὸ ἀγῶνα, τὴν ἐρήμωση καὶ τὴν ἀδικία, ἐπιβάλλει στὸν καθένα νὰ προσφέρει τὸν ἑαυτό του στὸν Ἀγῶνα. Ἡ ἐπιταγὴ αὐτὴ μετατρέπεται σὲ συνείδηση καὶ καθορίζει τὴν πολύπλευρη δράση του. Ἄλλωστε ἡ οἰκογένειά του, θεωρεῖται ἀπὸ τίς οἰκογένειες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ποὺ διακρινόταν γιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὴν Πατρίδα, τὸν Ἄνθρωπο καὶ τὰ Γράμματα.

[Διὰ θαυμάτων ἔζησε καὶ ζεῖ ἡ Ἑλλὰς, καὶ διὰ θαυμάτων θὰ ζήσῃ ἐς ἀεί. ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ]

[Διὰ θαυμάτων ἔζησε καὶ ζεῖ ἡ Ἑλλὰς,

καὶ διὰ θαυμάτων θὰ ζήσῃ ἐς ἀεί.

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ]

Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

Μάϊος τοῦ 1827. Μετὰ ἀπό μία ἐργώδη ὑπέρ τῶν Ἑλληνικῶν συμφερόντων πενταετία στὴν Εὐρώπη, ὁ Ἕλλην ὑπουργός τοῦ Τσάρου, ὁ εὐφυής διπλωμάτης καὶ πολιτικός, ἐπιστρέφει στὴν Πετρούπολη.

Σχεδόν ταυτόχρονα, φθάνουν στὴν ρωσσική πρωτεύουσα καὶ οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ἐκλογή του ὡς Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος.

Ὑπακούοντας στὴν κλήση τοῦ Ἔθνους, μὲ αὐταπάρνηση καὶ ἀποφασιστικότητα, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας εἶχε ἐπιλέξει νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ψυχορραγοῦσα Πατρίδα. Νὰ ἀνασυντάξει τὶς Δυνάμεις τοῦ Ἔθνους. Νὰ ἀλλάξει τὴν Ζωή τῆς Χώρας, καὶ μαζί Της, τὸν ῥοῦν τῆς Ἱστορίας.

Παρὰ τὴν καταστροφή στὸ Φάληρο, παρὰ τὸν θάνατο τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, προτοῦ κἄν ὑπογραφεῖ ἡ Συνθήκη τοῦ Λονδίνου καὶ ἀντηχήσουν τὰ κανόνια στὸ Ναυαρίνο, μὲ ὑψηλό αἴσθημα πατριωτισμοῦ, μὲ Τόλμη καὶ Πίστη στὸν Ἀγῶνα, ἐν πλήρει γνώσει τῆς κρισιμότητας τῆς καταστάσεως, ἀποδέχεται τὴν ἐκλογή του.

Ἡ ἐκτίμηση ποὺ ἔθρεφε στὸ πρόσωπό του ὁ Νικόλαος ἦταν μεγάλη, γι' αὐτό καὶ προσπαθοῦσε μὲ κάθε τρόπο νὰ τὸν ἀποτρέψει ἀπό τὴν παραίτησή του. Μάταια ὅμως.

Ὁ Ἰωάννης ἦταν ἄτεγκτος.

-Ἡ ἀπόφασή μου εἶναι ὁριστική καὶ ἀμετάκλητος. Ἐπάνω ἀπό ὅλες τὶς δελεαστικές προτάσεις καὶ λαμπρές θέσεις, εἶμαι Ἕλλην. Ἀνήκω στὴν Πατρίδα μου.

Ἀκόμη καὶ ὅταν ὁ Νικόλαος τοῦ προσέφερε ἐτήσια καὶ διά βίου σύνταξη ἑξῆντα χιλιάδων φράγκων, ἐκεῖνος τὴν ἀρνήθηκε.

[ Ἀρχὴ πολιτείας ἁπάσης νέων τροφὰ ΠΛΑΤΩΝ ]

Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

- Εἰς Μνήμην Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας κυροῦ Ἀναστασίου -

Ἡ Παιδεία εἶναι δρόμος ἀπελευθέρωσης καὶ ὄχι διαδικασία ἐξαναγκασμοῦ καὶ ἀνελευθερίας.

Τρόπος ὁ Ἑλληνικός. Διατυπώθηκε πρὸ δεκαεπτὰ αἰώνων ἀπὸ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες.

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἄνδρες ρηξικέλευθοι καὶ καινοτόμοι, ἦταν ἐκεῖνοι ποὺ γεφύρωσαν ἀριστοτεχνικὰ τὴν ἀρχαῖα Ἑλληνικὴ μὲ τὴν χριστιανικὴ Παιδεία.

Ὁ Μέγας Βασίλειος ὁλοκλήρωσε τὶς ἐγκύκλιες σπουδὲς του στὴν Καισάρεια, ὅπου καὶ γνωρίστηκε μὲ τὸν Γρηγόριο, φοιτητὴ τότε τῆς Ρητορικῆς. Μεταξὺ τους ἀναπτύχθηκε ἕνας ἰσχυρὸς δεσμὸς φιλίας ποὺ κράτησε διὰ βίου. Ὁ Βασίλειος συνέχισε τὶς σπουδὲς του στὴν Κωνσταντινούπολη, ἐνῶ ὁ Γρηγόριος μετέβη στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, ὅπου τὸ ἐπίπεδο τῶν ρητορικῶν σπουδῶν ἦταν πολὺ ὑψηλό.

Συναντήθηκαν ἐκ νέου στὴν Ἀθήνα, μετὰ ἀπὸ χρόνια, ὅπου καὶ σπούδασαν μεταξὺ ἄλλων τὴν "θαυμασίαν Ἰατρικὴν".

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, πέραν τῆς Θεολογίας καὶ τῆς Ρητορικῆς, εἶχε σπουδάσει ἐπίσης Ἰατρική, στοιχεῖα τῆς ὁποίας διδάσκονταν στὶς Σχολὲς τῆς Φιλοσοφίας καὶ τῆς Ρητορικῆς.