Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Οι εμπρηστές ως τρομοκράτες - Κωνσταντίνος Κόλμερ

 ÎŸÎ¹ εμπρηστές ως τρομοκράτες, Κωνσταντίνος Κόλμερ
Ότι οι πυρκαγιές της Κινέτας και στην Ανατολική Αττική είναι αποτέλεσμα εμπρησμού ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός «μας» δεν αμφιβάλλει. Οι απώλειες όμως τόσων συνανθρώπων και η καταστροφή περιουσιών και των δασών της Αττικής αναβιβάζουν το τρομακτικό γεγονός στο επίπεδο της οργανωμένης τρομοκρατίας. Ήταν αναμενομένον. Υπάρχει μία καμπύλη γνώσεως που ισχύει εις οιανδήποτε πρόγνωση. Όταν οι άλλες μορφές «ευθυγράμμου» τρομοκρατίας αποτυγχάνουν, τότε η προσπάθεια κι η ακρίβεια συναντώνται στο πιο ευάλωτο σημείο (*) των προβλέψεων.
Επί το απλούστερον, θα μπορούσε να διατυπωθή ως η συγκυρία εμπειρίας και η ικανότητος των τρομοκρατών. Γνωρίζοντας την ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει έκτακτα γεγονότα, ασχολούμενο με την απέραντη αδολεσχία και βερμπαλισμό και της κοινωνίας μας να επιλέξει παραγωγική ηγεσία, που με γρήγορα αντανακλαστικά να μπορεί να συλλάβει και τιμωρήσει παραδειγματικά τους εμπρηστές, οι εγχώριοι τρομοκράτες έδρασαν ανεμπόδιστοι.
«Ακούσατε, ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Τούρκοι, Ρώσσοι και Γερμανοί» τα περί «ασύμμετρης απειλής» και του «φαινομένου του σίφωνα» αλλά ούτε ο πυκνός αστικός ιστός (νομιμοποιημένων) αυθαιρέτων οικισμών μήτε η ταχύτης ενός βραχυβίου «Πουνέντε» (5-6 μποφώρ) είναι ασυνήθιστα στην Αττική γή.
Όχι πώς δεν συνέβησαν στο παρελθόν διατεταγμένοι εμπρησμοί ως άλλωστε παρεδέχθη η πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλλέρ-χανούμ, που την εποχή του αλήστου μνήμης Κώστα Σιμήτη είχε γεμίσει τα ελληνικά δάση με εμπρηστές της ΜΙΤ αλλά κατά την παρούσα περίοδο είναι η «αποσταθεροποίηση» είναι περιττή.

Ασύμμετρες απειλές, οι πυρκαγιές του 2007 και οι φετινές

Παναγιώτης Ήφαιστος

Ασύμμετρες απειλές, οι πυρκαγιές του 2007 και οι φετινές, Παναγιώτης Ήφαιστος
Δεν είμαι σίγουρος εάν όσοι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο της στρατηγικής κατανοούν τι σημαίνει. Στην ιστορία και στις μέρες μας οι φυσικές καταστροφές δεν είναι σπάνια φαινόμενα. Τα υποκινούμενα ενδέχεται να έχουν εσωτερικά εγκληματικά στοιχεία αλλά και εξωτερικά, με την έννοια ότι είναι ενταγμένα στις διακρατικές διενέξεις και τα προκαλούν κρατικοί συντελεστές. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η απουσία ελέγχων οφείλεται σε κρατικό έλλειμμα. Το ίδιο ισχύει και για την ανεπάρκεια των μέσων αντιμετώπισης ή την ελλιπή οργάνωση.
Παρά το ότι στην ανοχύρωτη πολιτεία μας (μια πολιτεία δεν είναι οχυρωμένη εάν τα ιδεολογήματα θεωρούν το κράτος και την κρατική κυριαρχία περιττά και αναλώσιμα) η ελπίδα είναι μάταιη, ας ελπίσουμε ότι οι πυρκαγιές δεν θα αποτελέσουν, όπως και οι Ρώσοι κατάσκοποι δεν θα αποτελέσουν αντικείμενο εσωτερικών μικροπολιτικών παιγνίων. Παραθέτουμε εδώ το σύντομο σημείωμα που γράψαμε το 2007 όταν ξανά είχαμε πυρκαγιές σε όλη, τότε, την Ελλάδα.
Με κανένα τρόπο δεν συνδέουμε τις τότε πυρκαγιές με τις σημερινές πρώτον, γιατί λίγο – πολύ μάθαμε μετά τι έγινε τότε και δεύτερον, γιατί για τις σημερινές πυρκαγιές εάν γίνουν και αντικείμενο μικροπολιτικών παιχνιδιών θα αργήσουμε να μάθουμε τα αίτια αν ποτέ τα μάθουμε. Οι δεκάδες νεκροί πάντως είναι μεγάλο τραγικό γεγονός. Ενίοτε ακόμη και σε πολέμους οι νεκροί είναι λιγότεροι. Τέλος, θλίψη αποτελούν λόγια «αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης» αντί το σωστό «αποσταθεροποίηση του κράτους«. Εάν δε όπως και οι κατάσκοποι συνδεθεί με τις πυρκαγιές η κοινωνία και το … «Μακεδονικό» θα είναι ακόμη μια ένδειξη ότι ο κατήφορος είναι ανεπίστροφος.

Οι ασύμμετρες απειλές του 2007

Η –λόγω πυρκαγιών– εισαγωγή του όρου «ασύμμετρη απειλή» στον ελληνικό δημόσιο διάλογο χαρακτηρίζεται από συχνές ασάφειες, ανακριβείς ορισμούς και άλματα συλλογισμών. Όχι για πρώτη φορά στον ευαίσθητο χώρο των διεθνών σχέσεων, ανακρίβειες και θεμελιώδεις συγχύσεις προκαλούν στον ελληνικό δημόσιο διάλογο εισροές ζημιογόνου πολιτικού ανορθολογισμού.