ΟΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΌΛΕΜΟ ΤΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΥΡΟΔΟΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

ΟΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΌΛΕΜΟ ΤΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΥΡΟΔΟΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ, (και ντρέπεσαι να το ρωτήσεις), ΕΝΑΣ ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ, ΜΙΑ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΌΑΓΕΛΟΣ ΤΟΥ SAPIENS 3. 

Όταν ο Φράνκλιν Ρούσβελτ είπε την δεκαετία του 1930 στους οικονομικούς του συμβούλους ότι επρόκειτο να βγάλει τις ΗΠΑ από τον κανόνα του χρυσού, αυτοί τρόμαξαν.

 "Ο πρόεδρος, οδηγεί έτσι τη χώρα σε ανεξέλεγκτο πληθωρισμό και πλήρες χάος", είπε ένας από αυτούς. Ένας άλλος είπε ότι ήταν «το τέλος του δυτικού πολιτισμού». Οι σύμβουλοι του Ρούσβελτ δεν ήταν όμως τίποτα αντιδραστικοί με άγρια τρελαμένα ​​μάτια αλά οπαδοί του Τραμπ. Απλώς η άποψή τους ήταν η τότε συμβατική σοφία.

Ο κανόνας του χρυσού, σχεδόν όλοι συμφώνησαν τότε, ήταν ο φυσικός τρόπος για να δημιουργήσεις νέα νομίσματα. Σύμφωνα με τους κανόνες του, όποιος ήθελε μπορούσε να ανταλλάξει χαρτονομίσματα για μια σταθερή ποσότητα χρυσού. Στις ΗΠΑ, τα 20,67 $  έδιναν μια ουγγιά χρυσού, κάθε χρόνο. Αυτή η αμετάβλητη αξία ήταν η όλη ουσία του κανόνα του χρυσού. Αφαιρέστε το χρυσό και τα χρήματα θα ήταν προφανώς απλώς άχρηστο χαρτί με κάτι τυπωμένο πάνω του. Αυτός ο κανόνας ήταν τόσο ισχυρός που δεν τόλμησε κανείς απόγονος του Λενιν, την ίδια εκείνη εποχή, να τον αμφισβητήσει σοβαρά προτείνοντας κάποιον άλλο τρόπο παραγωγής του χρήματος. 

Αυτή η Καθολική κοσμοθεωρία αποδείχθηκε όμως εντελώς λανθασμένη! Η προσκόλληση στον κανόνα του χρυσού ήταν μέρος των αιτιών του Α Παγκόσμιου Πολέμου αλλά και όσων δημιούργησαν τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 30 εξαρχής . Η μερική αποχώρησή του δολαρίου από την απόλυτη σύνδεση το 1933 ήταν ένα ουσιαστικό βήμα προς την οικονομική ανάκαμψη μετά το κραχ του 29. 

Γιατί λοιπόν οι σύμβουλοι του Ρούσβελτ, και οι περισσότεροι από τους κορυφαίους οικονομολόγους της εποχής, τυφλώθηκαν από την αφοσίωσή τους στον χρυσό;

O Πρόεδρος Πούτιν στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο για τη σχεδιασμένη οικονομία, την Κίνα, το ευρώ και την ελληνική κρίση, την ΕΕ

Σότσι, Ρωσία, του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Την περασμένη εβδομάδα προσκλήθηκα και παρακολούθησα το ετήσιο συνέδριο του Φόρουμ του Βαλντάι, της σημαντικότερης «δεξαμενής σκέψης», που διεξήχθη στο Σότσι του ρωσικού Καυκάσου. Το συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν φέτος περί του 140 συνέδρους, είναι μια ευκαιρία συνάντησης με διακεκριμένους εκπροσώπους της ρωσικής κυβέρνησης και διανόησης, όπως και τον ίδιο τον Ρώσο Πρόεδρο, αλλά και με δεκάδες διανοούμενους και πολιτικούς από πολλές χώρες του κόσμου. Εδώ νοιώθει κανείς καλύτερα τον σφυγμό ενός κόσμου που δεν περιορίζεται στα ασφυκτικά όρια και στις «κυρώσεις» της συλλογικής Δύσης, όρια και «κυρώσεις» μάλλον στον εαυτό της παρά σε κανέναν άλλο. Συναντά τους εκπροσώπους της ανερχόμενης «παγκόσμιας πλειοψηφίας», όρο που «λάνσαραν» οι Ρώσοι στην τελευταία συνεδρίαση του Φόρουμ, τους εκπροσώπους μιας πολύχρωμης ανθρωπότητας Κινέζων, Ινδών, Λατινοαμερικάνων, Αφρικανών, Αράβων κλπ., των καινούριων μεγάλων δυνάμεων και μικρότερων εθνών που αναδύονται τώρα στην παγκόσμια σκηνή, στέλνοντας το μήνυμα στην πάντα αλαζονική Δύση ότι δεν ανέχονται πια την παντοδυναμία της. Δεν λείπουν όμως και κριτικοί διανοούμενοι από τις χώρες της συλλογικής Δύσης.

Είναι επίσης το Φόρουμ μια μεγάλη ευκαιρία να συζητήσει κανείς για θέματα από την κλιματική αλλαγή μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη και από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις αμερικανικές εκλογές στη γενοκτονία που συνεχίζεται απτόητη στην Παλαιστίνη, πρακτικά για όλα τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου μας, με μερικούς από τους καλύτερους παγκοσμίως ειδικούς.

Είναι κρίμα ότι η επίσημη Ελλάδα (όπως και η Κύπρος) που, σε καιρούς πολύ πιο δύσκολους, αψήφισαν θαρραλέα τον «Ηγεμόνα» και ανέπτυξαν τις ιδιαίτερες σχέσεις τους με τους παράλληλους, τους «εναλλακτικούς» κόσμους, κερδίζοντας δυσανάλογα σε παγκόσμιο κύρος και ακτινοβολία, έχουν σήμερα, που η Δύση παραπαίει και μια καινούρια παγκόσμια αρχιτεκτονική ανατέλλει, εγκαταλείψει κάθε φιλοδοξία μιας αυτόνομης διεθνούς παρουσίας, έχοντας μετατραπεί σε τελευταίας κατηγορίας θλιβερές αποικίες μιας παραπαίουσας Δύσης.

Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα πρότεινε να γίνουμε ένας δορυφόρος της Ρωσίας. Αλλά βέβαια είναι αυτοκτονία αυτό που συμβαίνει: η καταστροφή, η εκμηδένιση του ελληνικού – υπό διάλυση στην πραγματικότητα – «κράτους», ώστε να συνεχίσει να «ανήκει στη Δύση». Μιλάμε για πολύπλευρη εξωτερική πολιτική, αλλά μόνο αυτή δεν έχουμε και μάλιστα τώρα, που είναι περισσότερο αναγκαία και χρήσιμη από ποτέ άλλοτε.

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ  ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ 

(Ή πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ,  με ένα ενεργειακό ψηφιακό πάγιο, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών)

Ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός. Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου. 

Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας, που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.

Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά θα τα ξέρετε.

( Νταξ, όχι όλοι,  αφού μια μερίδα εγγενώς υπανάπτυκτων στον εγκέφαλο διάλεξε να προβάλει πάλι το Σπαρτιατικό πρότυπο ως δηθεν πατριωτικό όραμα, τρομάρα τους).

Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες;

🔹 Στην δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας νέας γνώσης και πολιτισμού, στοιχείο που προήλθε από την απελευθέρωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Αττικής από τις συνθήκες ημιδουλείας των συσωρευμενων χρεών που διέγραψε ο Σόλωνας ένα αιώνα πριν με την Σεισάχθεια. Βρέθηκε έτσι ο χρόνος για να παράγουν οι Αθηναίοι πολιτισμό και επιστήμη μέσα από την ενασχόληση τους με τα κοινά.

ΜΙΑ ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

ΜΙΑ ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ 

(Ότι ντρέπεσαι να ρωτήσεις και προς τα πού πάει μετά τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ).

To χρήμα έχει πάρει πολλές μορφές στην παγκόσμια ιστορία. Οτιδήποτε είναι αντιπροσωπευτικό της αξίας και μπορεί να διαπραγματευτεί για ένα ευρύ φάσμα αγαθών μπορεί να ειπωθεί ότι είναι χρήμα. Από χάντρες σε κορδόνι (wampum) μέχρι θαλάσσια κοχύλια (κοχύλια cowrie), τις σουβλες από τα σουβλάκια της Αρχαίας Αθήνας (οβολοί),  τις μάρκες και τα κουπόνια ή και κομμάτια μετάλλου.

 

Θεμελιώδης για όλα αυτά τα σταδιακά εξελισσόμενα νομίσματα, όπως και για τα νομίσματα τύπου "fiat" όπως το δολάριο, το ευρώ η το γουάν, είναι η πίστη στο μυαλό των αγοραστών και των πωλητών ότι έχουν αξία. Η "χάρτινη" μορφή αυτών των νομισματων είναι σήμερα αποδεσμευμένη από την αξία κάποιου μετάλλου. Ο τρόπος δε που παράγονται απο το 71 και μετά, μόνο από δάνεια, επιτρέπει και την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία παρασιτικού χρήματος μέσω της λειτουργίας πολύπλοκων "τοξικών" τραπεζικών προϊόντων. Πραγματικότητα που σπάνια αποκαλύπτεται από τα ρεπορτάζ της οικονομίας. Ένας κρυμμένος πληθωρισμός κολοσσιαίων διαστάσεων ενυπάρχει σε κάθε μας πορτοφόλι σαν λευκός ελέφαντας εδώ και χρόνια!

Οι κυβερνήσεις μπορούν να υπαγορεύουν την αξία ενός τέτοιου νομίσματος σε μεγάλο βαθμό, αλλά πρέπει να φροντίζουν να διατηρείται η ακεραιότητα του νομίσματος τους, αποφεύγοντας την υπερβολική κυκλοφορία του. Όταν το νόμισμα βασίζονταν σε κάποιο περιεχόμενο πολύτιμων μετάλλων, όπως ο χρυσός ή το ασήμι, έπρεπε να διατηρήσουν αυτό το περιεχόμενο για να αποφύγουν την «υποβάθμιση» του νομίσματος μέσω νόθευσης (τα κάλπικα).

Για αρκετές χιλιετίες η επιτυχία των εθνικών νομισμάτων  εξαρτιόταν από τη σύνδεσή τους με πολύτιμα μέταλλα, επειδή οι άνθρωποι θεωρούσαν την αξία του χρυσού και του αργύρου πολύ πιο αξιόπιστη και σταθερή από τις «υποσχέσεις» των κυβερνήσεων.

 

✔️Το χαρτονόμισμα έχει μηδενική εγγενή αξία. 

Τα πρώτα χαρτονομίσματα τυπώθηκαν σε χαρτί πριν από σχεδόν 1000 χρόνια στην Κίνα, πριν από την Ευρώπη κατά 500 χρόνια.

Το δίδυμο Ρωσία-Κίνα και η στροφή προς τον χρυσό

 

Ηλιόπουλος Γιώργος

Η Κίνα προχωρεί με μεγάλη ταχύτητα σε ολόκληρο το φάσμα της ψηφιακής τεχνολογίας και ήδη εφαρμόζει Σύστημα Παροχής Υπηρεσιών με αξιοποίηση της τεχνολογικής καινοτομίας των αλυσσοδεσμών (Blockchain Service Network-BSN) που εξυπηρετεί όχι μόνον τις εμπορικές συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και τις διεθνείς συναλλαγές. Το σύστημα επιτηρείται από μία μεγάλη ομάδα στελεχών που δεν προέρχονται μόνον από την Κεντρική Τράπεζα, αλλά και από τους ομίλους Baidu και Tencent. Αυτό δεν είναι άσχετο από τη σχέση που αναπτύσσουν Ρωσία-Κίνα.

Πολλά επαρκώς πληροφορημένα τραπεζικά στελέχη στο Χονγκ-Κόνγκ υποστηρίζουν πως η πρόθεση της Κίνας δεν στρέφεται προς την κατεύθυνση αντικατάστασης του αμερικανικού δολαρίου με το κινέζικο γουάν, ειδικά σε περίοδο που το πετροδολάριο έχει περιπέσει σε κωματώδη κατάσταση. Αντίθετα, επιθυμεί να το παρακάμψει κυρίως στις αγορές του νοτίου ημισφαιρίου.

Η επίσημη θέση του Πεκίνου εστιάζεται στο γεγονός ότι το δολάριο οφείλει να αντικατασταθεί από δικαιώματα ανάληψης πιστώσεων (Special Drawing Rights-SDR) που θα υπόκεινται στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα δικαιώματα αυτά (SDR ή και XDR) βασίζονται σε ένα συμπληρωματικό διεθνές συναλλαγματικό απόθεμα που διατηρεί το ΔΝΤ, με την αξία του να καθορίζεται από την αξία των διεθνούς εμβέλειας αποθεματικών νομισμάτων που το απαρτίζουν και των οποίων το ποσοστό συμμετοχής αναθεωρείται ανά πενταετία.

Η συνέχεια... Το δίδυμο Ρωσία-Κίνα και η στροφή προς τον χρυσό