Γκύντερ_Άντερς: Ένα κείμενο του 1956 (!) για τη χειραγώγηση των μαζών....

“Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. 𝜜𝝆𝜿𝜺ί 𝝂𝜶 𝜹𝜼𝝁𝜾𝝄𝝊𝝆𝜸𝜼𝜽𝝄ύ𝝂 𝜺𝝃𝜶𝝆𝝉ή𝝈𝜺𝜾ς 𝝉ό𝝈𝝄 𝜾𝝈𝝌𝝊𝝆ές ώ𝝈𝝉𝜺 𝜼 𝜾𝜹έ𝜶 𝜿𝜶𝜾 𝝁ό𝝂𝝄 𝝉𝜼ς 𝜺𝝃έ𝜸𝜺𝝆𝝈𝜼ς 𝝂𝜶 𝝁𝜼𝝂 έ𝝆𝝌𝜺𝝉𝜶𝜾 𝝈𝝉𝝄 𝝁𝝊𝜶𝝀ό 𝜿𝜶𝝂𝜺𝝂ός.

Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον 𝝳𝞀𝝰𝞂𝞃𝝸𝝹ό 𝝿𝝴𝞀𝝸𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ό 𝞃𝝶ς 𝝿𝝰𝝸𝝳𝝴ί𝝰ς, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς.

Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω της τηλεόρασης, «𝛙𝛖𝛘𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ά» 𝛑𝛒𝛐𝛄𝛒ά𝛍𝛍𝛂𝛕𝛂 𝛑𝛐𝛖 𝛉𝛂 𝛋𝛐𝛌𝛂𝛋𝛆ύ𝛐𝛖𝛎 𝛑𝛒𝛚𝛕ί𝛔𝛕𝛚ς 𝛕𝛐 𝛔𝛖𝛎𝛂ί𝛔𝛉𝛈𝛍𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛂 έ𝛎𝛔𝛕𝛊𝛋𝛕𝛂.Το πνεύμα θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα παρεμποδίζεται.....

Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε 𝛈 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛈𝛍𝛊𝛔𝛕𝛊𝛋ή 𝛆𝛖𝛗𝛐𝛒ί𝛂 𝛎𝛂 𝛄ί𝛎𝛆𝛊 𝛕𝛐 𝛍𝛐𝛎𝛕έ𝛌𝛐 𝛕𝛈ς 𝛂𝛎𝛉𝛒ώ𝛑𝛊𝛎𝛈ς 𝛆𝛖𝛕𝛖𝛘ί𝛂ς 𝛋𝛂𝛊 𝛖𝛑ό𝛅𝛆𝛊𝛄𝛍𝛂 𝛕𝛈ς 𝛆𝛌𝛆𝛖𝛉𝛆𝛒ί𝛂ς.

Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο, ότι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να καταπολεμηθεί.

Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν”.

------------------

[Μετάφραση του Αντώνη Καραβασίλη από τη γαλλική έκδοση: «L’obsolescence de l’homme», εκδ. IVREA, Παρίσι 2002.]»

-------------------------

Via: nobile.gr, .ploumistos, Helen Zagla | www.fractalart.gr | Eπιμ:Δ.Ντζαδήμα

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1Dh1Dv9hH8/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο προφητικός Οργουελ, το «1984» και η Νέα Γλώσσα

Πέρασε μισός αιώνας αφότου πέθανε σε ηλικία μόλις 47 ετών ο Τζορτζ Οργουελ, ο άγγλος συγγραφέας του «Ψυχρού Πολέμου» (ο όρος αποδίδεται στον ίδιο), γνωστότερος από τη «Φάρμα των ζώων» και το «1984», που εκδόθηκε το 1949, έναν χρόνο προτού πεθάνει. Είχε ήδη ασχοληθεί επιτυχώς και με τη δημοσιογραφία, για να ακολουθήσει κατόπιν τον μοιραίο δρόμο πολλών νέων ανθρώπων προς την Ισπανία, στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1936-39), κυρίως γιατί «θέλαν να μάθουν», όπως λέει ο W. Η. Auden στο ποίημά του «Spain» (βλ. μετάφραση Γ. Σεφέρη στις «Αντιγραφές»).

Δεν κατατάχθηκε στην υπό σοβιετικό έλεγχο Διεθνή Ταξιαρχία αλλά στην πολιτοφυλακή της αναρχομαρξιστικής αντισταλινικής οργάνωσης POUM (Partido Obrero de Unificacion Marxista) και στη διάρκεια των συγκρούσεων τραυματίστηκε σοβαρά στον λαιμό από ελεύθερο σκοπευτή του Φράνκο.

«Οταν χρησιμοποιώ μια λέξη» είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι με μάλλον περιφρονητικό ύφος «σημαίνει ακριβώς ό,τι εγώ την επιλέγω να σημαίνει ­ μήτε περισσότερα μήτε λιγότερα».

«Το ζήτημα είναι» είπε η Αλίκη «αν μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν τόσο πολλά διαφορετικά πράγματα».

«Το ζήτημα είναι» είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι «ποιος θα ‘ναι το αφεντικό ­ αυτό ‘ναι όλο» (Lewis Carroll).

Σήμερα όλο και περισσότερο ακούμε να γίνεται αναφορά σε κάποιο αφεντικό ονόματι «Μεγάλος Αδελφός» (Big Brother ή ΒΒ) που στο «1984» αποτελεί έναν οιονεί αόρατο πλανητάρχη, έναν «δίκης οφθαλμόν ος τα πάνθ’ ορά» (Big Brother is watching you) και ακόμη έναν διεισδυτικό αναγνώστη της ανθρώπινης σκέψης, ικανό να πατάξει κάθε «έγκλημά» της, thoughtcrime, στην κύησή του. Γιατί στην Ωκεανία ως το 2050, όταν θα καθιερωθεί επισήμως η Newspeak, λέξεις όπως ελευθερία, δημοκρατία και ισότητα θα έχουν τεθεί εξ αντικειμένου εν αχρησία. Αλλά αν ως τότε χρησιμοποιηθούν στον γραπτό και στον προφορικό λόγο είτε παρεισφρήσουν στον ανθρώπινο νου (όπως συμβαίνει στον κεντρικό ήρωα της νουβέλας Γουίνστον Σμιθ) συνιστούν «έγκλημα της σκέψης» που η Thought Police, Αστυνομία της Σκέψης, τιμωρεί αμείλικτα με βασανιστήρια, ακόμη και με θάνατο.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη, ο Orwell, η Κίνα και η Δύση

Είναι σαφές ότι, η τεχνητή νοημοσύνη που καθιστά τις μεθόδους ελέγχου, λογοκρισίας, προπαγάνδας, χειραγώγησης, παρακολούθησης και επιτήρησης των Πολιτών πολύ πιο αποτελεσματικές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα όργανο τυραννίας – γεγονός που σημαίνει ότι, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί μαζί της. Δεν πρέπει δε να ανησυχούμε μήπως οι μηχανές κατακτήσουν την ανθρωπότητα, αλλά μήπως η Δύση ακολουθήσει τα βήματα της Κίνας – η οποία διαθέτει ήδη το μεγαλύτερο μέρος του μηχανισμού των ολοκληρωτικών κοινωνιών που περιγράφονται στο «1984» του Orwell.

.

Ανάλυση

Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) εξελίσσεται σε μία μεγάλη μόδα της εποχής – ενώ κυκλοφορούν αφηγήματα, σύμφωνα με τα οποία μηχανές με τεράστια υπολογιστική ισχύ, με εκτυφλωτικές ταχύτητες επεξεργασίας δεδομένων, με πρόσβαση σε δισεκατομμύρια βιβλία και έγγραφα, καθώς επίσης με τη δυνατότητα να διδάσκονται, είναι έτοιμες να κατακτήσουν τον πλανήτη. Φτάνουν ακόμη και στο σημείο να προτείνουν τη συγγραφή άρθρων ή/και αναλύσεων με το ChatGPT – χωρίς να δίνουν σημασία στο ότι, κάτι τέτοιο θα βασιζόταν στις γνώσεις/απόψεις, με τις οποίες τροφοδοτείται το «μηχάνημα» και που ασφαλώς είναι ελεγχόμενες.

Πόσο μάλλον όταν η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη προγραμματισθεί με τη «woke agenda» – όπου πολλοί θυμούνται τη γελοία «γεννήτρια εικόνων» με την υποστήριξη της «Gemini AI» της Google, η οποία παρουσίαζε μαύρους Βίκινγκς και άλλες παράλογες εικόνες. Μία τέτοια ΑΙ βέβαια, «εμποτισμένη» με τη «woke agenda», θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα ένα δυστοπικό μέλλον για την ανθρωπότητα – πολύ δύσκολα όμως θα δημιουργηθούν μηχανές που θα έχουν τη δική τους ζωή και που θα επιτίθενται στους ανθρώπους, όπως ισχυρίζονται διάφοροι οπαδοί θεωριών συνωμοσίας.

Γιατί όχι; Επειδή, όπως πολύ σωστά λέγεται, εάν το μηχάνημα τρελαθεί, μπορεί κανείς απλά να τραβήξει την πρίζα του – να διακόψει δηλαδή την τροφοδοσία του με ενέργεια. Η απάντηση των συνωμοσιολόγων είναι ότι, η ΑΙ θα προβλέψει αυτήν την κίνηση και θα μεταφέρει τον εαυτό της σε άλλο μηχάνημα – κάτι που όμως δεν μπορεί να συμβεί, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα, αφού υπάρχουν και εφαρμόζονται μέθοδοι διασφάλισης.

Φυσικά βέβαια, καμία από αυτές τις διασφαλίσεις δεν λειτουργεί, εάν η δύναμη πίσω από την ΑΙ είναι κακοήθης και θέλει πραγματικά να καταστρέψει την ανθρωπότητα – όπως θα έκανε ένας απελπισμένος που θα είχε στη διάθεση του μία ατομική βόμβα.

Το 1984 του Orwell

Συνεχίζοντας, οι περισσότεροι έχουμε διαβάσει το κλασσικό δυστοπικό μυθιστόρημα του Orwell – το «1984», ο τίτλος του οποίου προήλθε από την αντιστροφή των δύο τελευταίων ψηφίων, αφού γράφτηκε το 1948. Εν προκειμένω, ο συγγραφέας δημιούργησε ένα πρωτότυπο λεξιλόγιο για το βιβλίο του – μεγάλο μέρος του οποίου, όπως η «Αστυνομία της σκέψης», το «Υπουργείο προπαγάνδας», ο «Μεγάλος Αδελφός» κοκ., χρησιμοποιείται σήμερα, για να χαρακτηρίσει αυτά που συμβαίνουν στον τομέα της παρακολούθησης, της προπαγάνδας, της επανεγγραφής της ιστορίας κατά το δοκούν, της χειραγώγησης του όχλου κλπ.

Η άγνοια δεν είναι δύναμη: Tι μας λέει το 1984 του Τζορτζ Όργουελ για τις ψεύτικες ειδήσεις

Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ, ίσως μία από τις πιο ανατριχιαστικές είναι η έλευση της εποχής της μετα-αλήθειας. Μπορεί το 1984 να μας βοηθήσει να περιηγηθούμε καλύτερα στη δική μας δυστοπία;

Η ιστορία ξεκινάει ως γνωστόν καθώς τα ρολόγια δείχνουν 13 – μεταδίδοντας μια άμεση αίσθηση δυσφορίας ή ανωμαλίας. Σαν να έχει παραμορφωθεί ο ίδιος ο χρόνος.

Αλλά δεν είναι μόνο τα ρολόγια. Μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, του Ουίνστον Σμιθ, και μέσα από την τεχνολογία με την οποία αλληλεπιδρά, το 1984 μας δείχνει έναν κόσμο που βασίζεται στον κυβερνητικό έλεγχο – όχι μόνο των πράξεων των ανθρώπων, αλλά και των σκέψεών τους.

Η ζωντάνια αυτών των τεχνολογιών συχνά κυριαρχεί στις συζητήσεις για το 1984, όχι μόνο λόγω του πόσο προβλέψιμες φαίνονται πολλές από αυτές. Κάθε σπίτι στο Airstrip One (το μετονομαζόμενο στο βιβλίο Ηνωμένο Βασίλειο) περιέχει μια τηλεοθόνη – μια αμφίδρομη τηλεόραση που μπορεί να εκπέμπει αλλά και να λαμβάνει και η οποία είναι μόνιμα ενεργοποιημένη. Αυτό είναι ίσως το πιο εύστοχο από τα πολλά προφητικά κατορθώματα του Τζορτζ Όργουελ στο βιβλίο – αν και, στις μέρες μας, πείθουμε τους εαυτούς μας ότι κρατάμε τις δικές μας κάμερες ενεργοποιημένες από επιλογή.

Μηχανές γνωστές ως «επαληθευτές»

Στο ρόλο του ως «διορθωτής» της ιστορίας για το Υπουργείο Αλήθειας, ο Ουίνστον Σμιθ υπαγορεύει σε μια συσκευή (σωστά και πάλι, Όργουελ) και είναι σε θέση να αναθεωρεί ή να διαγράφει παλιές ειδήσεις – όλα αυτά όχι μόνο είναι δυνατά στην εποχή του διαδικτύου, αλλά χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στον σημερινό κόσμο της παραπληροφόρησης, των ψευδών ειδήσεων και των «εναλλακτικών γεγονότων».

Η εκτεταμένη επιχείρηση προπαγάνδας του Υπουργείου Αλήθειας περιλαμβάνει επίσης μηχανές γνωστές ως «επαληθευτές» που παράγουν αυτόματα μαζικά βιβλία και τραγούδια. Εναπόκειται στον αναγνώστη να αποφασίσει αν θα δει με κυνισμό ή με αισιοδοξία αυτή την ανάγνωση-διασταύρωση με τη σημερινή πραγματικότητα.

Όπως και να έχει, οι επαληθευτές φαίνεται ότι θα ενταχθούν στον αλλόκοτο κατάλογο των τεχνολογικών προφητειών του 1984, καθώς τώρα παλεύουμε με τις δυνατότητες δημιουργίας περιεχομένου της τεχνητής νοημοσύνης.

Δείτε το σχετικό βίντεο

Προπαγάνδα και παραπληροφόρηση

Κινήσεις ελέγχου των κοινωνιών είτε στο δημόσιο , είτε στον ιδιωτικό τους χώρο.

Ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, αρθρογράφος και συγγραφέας, Δημοσθένης Δαββέτας, με αφορμή την πρόσφατη γαλλική νομοθεσία, για ποινικοποίηση ακόμη και των ιδιωτικών συζητήσεων με πρόσχημα την προστασία της διαφορετικότητας, με θεσμοθέτηση της καταγγελίας και μίας διατύπωσης σε χώρους ιδιωτικής σφαίρας, αναλύει γιατί οι κινήσεις ελέγχου των κοινωνιών είτε στο δημόσιο , είτε στον ιδιωτικό τους χώρο, στόχο έχουν την προσαρμογή όλων σε μια νέα κανονικότητα, για την οποία ακόμη και η οικονομία πολέμου έχει επιστρέψει στη δημόσια ατζέντα , περίπου με την μορφή "θεολογίας" του πολέμου , κάθε μορφής .

Η πολιτική ορθότητα στο δωμάτιο

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Το γαλλικό Kοινοβούλιο ψήφισε νόμο βάσει του οποίου η προσβολή φύλου, σεξουαλικών προτιμήσεων και φυλής είναι αδίκημα ακόμη κι αν διαπραχθεί σε ιδιωτικό χώρο. Επισύρει πρόστιμο 3.750 ευρώ. Και πώς θα διαπιστωθεί το αδίκημα; Μόνον διά της καταγγελίας. Είτε κάποιου προσκεκλημένου στο δείπνο όπου ο παππούς καταφέρθηκε κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών με απρεπείς χαρακτηρισμούς, είτε από κάποιον από τους νεαρούς βλαστούς της οικογένειας τους οποίους έχει ευαισθητοποιήσει η σχολική τάξη. Αυτό ψηφίσθηκε στις 6 Μαρτίου και το νομοσχέδιο το εισήγαγε το κόμμα της «Αναγέννησης» που συμμετέχει στην πλειοψηφία. Και μετά απορούν γιατί αν γίνονταν βουλευτικές εκλογές στο τέλος του 2023 οι δημοσκοπήσεις δίνουν πλειοψηφία στο κόμμα της Λεπέν


Ο Οργουελ προέβλεψε την κατάργηση του ιδιωτικού χώρου στο «1984». Σε κάθε σπίτι υπάρχει μια οθόνη του Μεγάλου Αδελφού η οποία παρακολουθεί και καταγράφει την κάθε κίνηση. Ακόμη και τις εκφράσεις του προσώπου. Η δυσαρέσκεια ή η υπερβάλλουσα χαρά δεν είναι αθώες. Κανένα αίσθημα δεν είναι αθώο στην επικράτεια του Μεγάλου Αδελφού. Ο ήρωας του Οργουελ, ο Ουίνστον Σμιθ, προσπαθεί να βρει μια γωνιά στο σπίτι του που δεν θα τον παρακολουθεί η οθόνη, για να γράψει το ημερολόγιό του. Είναι ο τρόπος του για να ξεφύγει από την κυριαρχία του καθεστώτος. Να καταγράψει τον ελάχιστο χώρο που του έχει απομείνει για την προσωπική του ζωή. Θα το πληρώσει ακριβά όταν θα ερωτευθεί την Τζούλια.

Ο Οργουελ είχε ζήσει τον ολοκληρωτισμό από τη θητεία του στον Ισπανικό Εμφύλιο. Εκεί έζησε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε το σταλινικό Κ.Κ. τους συναγωνιστές του. Αφησε το «Εγκώμιο στην Καταλωνία». Η εμπειρία του τον ενέπνευσε να γράψει και τη «Φάρμα των ζώων», το αριστουργηματικό παραμύθι που περιγράφει τη μετάλλαξη της επανάστασης σε ολοκληρωτικό καθεστώς. Οπως λέει ο ίδιος, το εμπνεύσθηκε το 1937, όμως το ολοκλήρωσε το 1945. Το απέρριψαν τέσσερις εκδότες. Ανάμεσά τους και οι Faber and Faber με αναγνώστη τον Ελιοτ, ο οποίος του έγραψε ότι προβάλλει μια «τροτσκική» –troskyte– άποψη για τη σοβιετική επανάσταση. Ενας άλλος εκδότης τού έγραψε πως έστειλε το χειρόγραφο στο «Υπουργείο Πληροφοριών», το οποίο του συνέστησε να μην το εκδώσει. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε τελειώσει, η Σοβιετική Ενωση ήταν σύμμαχος στον πόλεμο κατά του ναζισμού. Δεν υπήρχε νομοθετική απαγόρευση κριτικής. Ομως το κενό το κάλυπτε η ανάγκη τής «ορθής σκέψης».

Και ο Οργουελ γράφει στο Παράρτημα της «Φάρμας των ζώων»: Η «ορθή σκέψη» δεν επιβάλλεται διά της βίας, με επίσημους μηχανισμούς λογοκρισίας. Επιβάλλεται με την εσωτερίκευση της λογοκρισίας. Πώς λειτουργεί; Κατ’ αρχάς απαιτείται μια γλώσσα αναφοράς η οποία δημιουργείται σιωπηρά, από τη συνήθεια, και επιβάλλει τα όριά της. Αναλογισθείτε πόσες λέξεις ή εκφράσεις θεωρούσαμε ως μέρος της καθημερινής μας γλώσσας μέχρι πριν από δέκα χρόνια –δεν λέω παραπάνω– και σήμερα είναι απαγορευμένες. Δεν μας τις έχει απαγορεύσει κανένας νόμος, αλλά εμείς οι ίδιοι δεν τολμάμε να τις προφέρουμε. Δεν τολμώ καν να τις αναφέρω. Η μεγάλη δύναμη της «ορθής σκέψης», ή της πολιτικής ορθότητας, είναι η αυτολογοκρισία. Είναι η διαφορά ανάμεσα στην απολυταρχία και στον ολοκληρωτισμό. Η απολυταρχία απαιτεί την υποταγή των υπηκόων της. Ο ολοκληρωτισμός απαιτεί την ταύτισή τους.

Δ. Δαββέτας : Ψηφιακό ευρώ, υπηκοότητα στη Γαλλία και έλεγχος κοινωνιών στην Ευρώπη

Ο Δημοσθένης Δαββέτας , καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης στο Παρίσι, για χρόνια συντάκτης της Liberation , μιλάει στον 98.4 για το που οδηγούν οι περιορισμοί στο ψηφιακό ευρώ, το θέμα αλλαγής του τρόπου απόκτησης της Γαλλικής υπηκοότητας και η προετοιμασία της οικονομίας πολέμου στην Ευρώπη, την ώρα που αγροτικές κινητοποιήσεις και η αμφισβήτηση ενός κόσμου τεχνο-εικονικής κοινωνίας, προσπαθούν έστω και αυθόρμητα να αντισταθούν σε ένα περιβάλλον διαμόρφωσης δυστοπίας για τους πολλούς και "ευζωίας" για μια παγκόσμια ελίτ και όσους εξυπηρετούν το σύστημα της.

Ο σκοτεινός κόσμος του Όργουελ...

Από τη δημοσιογράφο Μαρία Δεναξά 

Μερικές απο τις πιο σημαντικές ειδήσεις της ημέρας 

📌 🇪🇺Σε σταδιακή κατάργηση της εθνικής ιστορίας κάθε ευρωπαϊκής χώρας υπερ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θα προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

🔴 Η έκθεση Verheyen που εγκρίθηκε με 19 ψήφους υπερ έναντι 7 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέτει την ευρωπαϊκή ιστορία πάνω από την ιστορία των εθνών. Πρόκειται για μια συνολική επαναδιατύπωση της ιστορίας που υπερασπίζεται την ιδέα του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού και στοχεύει να θεωρήσει ότι η ευρωπαϊκή οικοδόμηση είναι πολύ πιο σημαντική από το εθνικό παρελθόν μιας χώρας. 

  https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A-9-2023-0402_EL.html

📌 🇩🇪🇪🇺Χθες ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς, παρότρυνε η ΕΕ να εισέλθει σε οικονομία πολέμου μεγάλης κλίμακας. Έχοντας συνειδητοποιήσει προ πολλού ότι ο πόλεμος των ΗΠΑ δια αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει χαθεί, αύριο τα πιόνια της Αμερικής ενδεχομένως να ζητήσουν να στείλουν τους πληθυσμούς τους στην πολεμική κρεατομηχανή. Ευτυχώς δηλαδή που η ΕΕ είναι εγγύηση  ειρήνης! Ετσι δεν μας την «πούλησαν»;

  https://ysterografa.gr/maria-denaxa-ftasame-na-anapoloume-ti-merkel/

📌 🤑🇫🇷🤑 Ο Τέντρος Αντανόμ χρησιμοποιήσε το βήμα της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής 2024 στο Ντουμπάι, για να προωθήσει τη συνθήκη του ΠΟΥ για τις πανδημίες. 

🔴 Βλέπει ήδη τον εαυτό του με το στέμμα και το σκήπτρο της παγκόσμιας εξουσίας, επι της υγείας των πολιτών απανταχού στον κόσμο, που αυτή η συνθήκη θα δίνει στον ΠΟΥ κάθε φορά που θα κηρύσσει "πανδημία". Αλλωστε πάντα απο το 2020 και μετά υπάρχει  μια... μεταδοτική ασθένεια, εν αναμονή φυσικά και της "Χ" για την οποία οι παγκοσμιοποιητές προετοιμάζονται.

  https://bbc.com/afrique/articles/c990k1r84dro  

🔴 Βάση της επικίνδυνης για την ανθρωπότητα συνθήκης, οποιαδήποτε κριτική και αμφισβήτηση πάνω στο θέμα της αντιμετώπισης των μελλοντικών επιδημιών/πανδημιών, θα αντιμετωπίζεται ως "παραβίαση της δημόσιας ασφάλειας" και θα τιμωρείται αυστηρά από την δικαιοσύνη των χωρών που την έχουν υπογράψει. 

Σιωπηλά όπλα για αθόρυβους πολέμους…

Τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων…! Μας αποκοιμίζουν και μας αποσπούν την προσοχή ενώ αυτοί εξαλείφουν μία μία τις ελευθερίες μας και προετοιμάζονται για γενικευμένη καταστολή…

Οι Επικυρίαρχοι μία απάνθρωπη υπερεθνική ελίτ, έχουν καταστήσει δέσμια την ανθρωπότητα και επιβάλλουν το σχέδιο της Νέας Τάξης μιλώντας για «ανοχή» «πολυπολιτισμικότητα» «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκοσμιοποίηση».

Γράφει η Ηω Αναγνώστου

«Αλλά ο κόσμος σήμερα είναι πιο σύνθετος και προετοιμασμένος να δεχθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και των παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμητέα σε σχέση με τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό που υφίστατο μέχρι τώρα». (David Rockefeller, πρόεδρος ιδρυτής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και της Τριμερούς Επιτροπής, πρόεδρος του CFR, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. Εισήγηση που έκανε κατά τη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Μπάντεν Μπάντεν το 1991).

«Θα έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση, είτε σας αρέσει είτε όχι. Το μόνο ζήτημα θα είναι να ξέρουμε αν θα προκύψει από κατάκτηση ή από συγκατάθεση». Ο ιστορικός του μέλλοντος είναι πολύ πιθανόν ότι θα γράφει για την εποχή μας: «Στο ξεκίνημα του 21ου μ.κ.ε. αιώνα, ένα πανίσχυρο παγκόσμιο καθεστώς άρχισε να αιχμαλωτίζει με τα ορατά και αόρατα πλοκάμια του ολόκληρο τον πλανήτη. Η Γη μεταμορφώθηκε σταδιακά σε μία πλανητικών διαστάσεων αόρατη φυλακή με τις πιο εξελιγμένες και εκλεπτυσμένες μεθόδους καταστολής». Paul Warburg, Χρηματιστής, μέλος του CFR, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων.


Πράγματι, η αλήθεια είναι ταυτόχρονα απλούστερη αλλά και πιο απίστευτη απ’ ό,τι μπορούμε να διανοηθούμε: Οι Επικυρίαρχοι μία απάνθρωπη υπερεθνική ελίτ, έχουν καταστήσει δέσμια την ανθρωπότητα και επιβάλλουν το σχέδιο της Νέας Τάξης μιλώντας για «ανοχή» «πολυπολιτισμικότητα» «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκοσμιοποίηση».

Πρώην αντιπρόεδρος Pfizer Μ.Γίντον: «Προσοχή – Αυτό που έρχεται με τις ψηφιακές ταυτότητες δεν μπορείτε να το διανοηθείτε»

Το σκοτεινό πρόσωπο της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης»

Ένα πραγματικά δυστοπικό και οργουελικό μέλλον όπου το πανοπτικο κρατος θα ελέγχει τα πάντα, περιέγραψε σε συνέντευξη που έδωσε ο πρώην αντιπρόεδρος της Pfizer Μάικλ Γίντον.

Ο Γίντον αφηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια όλες τις σκοτεινές πλευρές μιας σαρωτικής  ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που έρχεται , μέσω της οποίας ο κάθε πολίτης θα είναι όμηρος της ίδιας του της ταυτότητας καθώς μέσω αυτής οι αρχές θα ελέγχουν κάθε του κίνηση

Είπε ο Γίντεον, μεταξύ άλλων:

«Εάν συνεχίσουμε θα καταλήξουμε όλοι  με ψηφιακές ταυτότητες. Κάποιος μπορεί να πει: Οι ψηφιακές ταυτότητες δεν είναι και κάτι το σοβαρό. Ήδη έχουμε ψηφιακά διαβατήρια, αλλά όχι.

Κάτι έρχεται. Σίγουρα έρχεται που θα είναι διαφορετικό. Καταρχάς τα διαβατήρια είναι σε 199 διαφορετικές εκδοχές σε όλο τον κόσμο.

Δεν είναι σε μια συγκεκριμένη μορφή.

Αυτό που έρχεται τώρα είναι μια ψηφιακή ταυτότητα μιας μορφής σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεύτερον η ταυτότητα θα είναι δια λειτουργική  (Interoperable).

Και το χειρότερο  όλων είναι ότι θα περιέχει όλες τις πληροφορίες  του κάθε ατόμου από την οικογενειακή  και ιατρική του κατάσταση έως την οικονομική του», είπε ο Γίντον για να συμπληρώσει:

«Αυτό επίσης που έρχεται είναι η κατάργηση των μετρητών. Σε συνδυασμό με τις ψηφιακές ταυτότητες και το ψηφιακό χρήμα, αν κάποιος έχει κάτι στα social media για παράδειγμα που δεν θα τους αρέσει, τότε απλά θα του απαγορεύεται η είσοδο σε καταστήματα γιατί θα πρέπει να έχει μαζί σου την ψηφιακή ταυτότητα για να μπει σε αυτά»

«Για να σας πω και κάτι άλλο που μπορεί να σας τρομάξει. Λοκντάουν. Εάν σας πουν ότι μπορείτε να μετακινηθείτε σε μέγιστη απόσταση  5 χλμ. από το σπίτι σας και εσείς πάτε σε ένα κατάστημα που απέχει 6 χλμ. και πάτε να αγοράσετε ένα μπουκαλάκι νερό τότε η κεντρική τράπεζα μέσω του ψηφιακού νομίσματος θα εμποδίζει  την συναλλαγή αυτή».

Μόνος εναντίον όλων ο Όργουελ

Μαύρου Όλγα

17/10/2023

Τέτοιες μέρες τον Οκτώβρη του 1949 μέσα σε έναν θλιβερό θάλαμο νοσοκομείου, στα τελευταία στάδια της φυματίωσης, ο σχεδόν ετοιμοθάνατος Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο απόλυτος sui generis συγγραφέας που προκαλούσε την ζωή από παιδί και μέχρι τέλους, παντρευόταν μια ιδιαίτερα ελκυστική γυναίκα. Είχε ήδη κάνει προτάσεις γάμου σε άλλες τρεις, αλλά είχε απορριφθεί. Φλεγόταν δε από επιθυμία να παντρευτεί, γιατί είχε χηρέψει σχετικά πρόσφατα και χρειαζόταν ο ίδιος ως φυματικός μια νοσοκόμα πλέον, αλλά και ο υιοθετημένος γιος του, ίσως μια μητριά. Μόνον η 30άρα Σόνια Μπράουνελ, γραμματέας ενός άλλου συγγραφέα, δέχτηκε να τον παντρευτεί.

Σκαλίσαμε τη ζωή του γιατί έπεσε στα χέρια μας μια πολύ καλή εκδοτική δουλειά, η βιογραφία του σε σκίτσα ή γκράφικ νόβελ (γραφιστικό μυθιστόρημα το λένε πολλοί γιατί θεωρούν ότι ο όρος κόμικς είναι υποτιμητικός), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας σε μετάφραση από τα γαλλικά. Στις 150 σελίδες του βιβλίου τόσο ο συγγραφέας όσο και οι εξαιρετικοί καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν αποδίδουν τις πιο σημαντικές στιγμές στην παράδοξη ζωή αυτού του εμπνευσμένου συγγραφέα. Ενός ανθρώπου που προέβλεψε απίστευτες καταστάσεις και που όμως, όταν ολοκλήρωσε το “1984”, είπε με τον συνήθη αυτοοικτιρμό του, «μπα, αποκλείεται να πουλήσει».

Η εικονογραφημένη ζωή του τον παρακολουθεί από την εποχή που λεγόταν Eric Arthur Blair μέχρι τέλους.  Ο συγγραφέας του κειμένου Πιερ Κριστέν και ο εικονογράφος Σεμπαστιέν Βερντιέ στηρίχθηκαν στην βιογραφία που έγραψε ο Bernardh Crick, στα “Diaries” του ίδιου του Όργουελ και σε άρθρα μεγάλων βρετανικών και αμερικανικών εφημερίδων.

Όπως σημειώνει ο Κριστιέν, για τις ανάγκες της γκράφικ νόβελ υποχρεώθηκε να παραλείψει κάποιες περιόδους και να οργανώσει θεματικά ενότητες, αλλά και να δημιουργήσει διαλόγους, καθώς και να δώσει έμφαση στις πιο εικονοποιήσιμες στιγμές. Για να μην παραφράσει τα κείμενα του Όργουελ, τα έβαλε σε μορφή δακτυλογραφημένου κειμένου. Συμμετείχαν οι σχεδιαστές κόμικς Andre Juillard, Olivier Balez, Manu Lancenet, Blutch, Juanjo Guarnido και Enki Bilal.

Το “φτωχαδάκι”

Ξεκινά από την Ινδία όπου γεννήθηκε, καθώς  ο πατέρας του δούλευε ως επόπτης σε βρετανική επιχείρηση παραγωγής οπίου. Βρέφος ακόμη βρέθηκε με την μητέρα του για την Αγγλία. Ξανάδε τον πατέρα του μόνο μια φορά για λίγες εβδομάδες όταν είναι τεσσάρων ετών και ουσιαστικά θα τον γνώριζε λίγο, όταν πια ήταν εννέα ετών. Όμως είχε ήδη γραφτεί εσωτερικός σε  σχολείο και έτσι στην ουσία δεν τον γνώρισε ποτέ.

Στο σχολείο αυτό, τον Άγιο Κυπριανό, εισήχθη με υποτροφία και τον αντιμετώπιζαν υποτιμητικά ή πάντως έτσι  αισθανόταν ο ίδιος. Έλεγε ότι τους πλούσιους μαθητές τους επέπλητταν λεκτικά, ενώ εκείνον τον έδερναν με βέργα. Οι δάσκαλοί του, αλλά και οι συμμαθητές του απεναντίας τον περιγράφουν ως ένα παιδί που είχε αντιρρήσεις σε όλα, έκανε φάρσες και του άρεσε να προκαλεί. Κάποια στιγμή μπήκε στο Πανεπιστήμιο, αλλά η ακαδημαϊκή καριέρα που τόσο πολύ ήθελαν οι συγγενείς του για εκείνον, δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Τον Όργουελ τον φόβιζαν οι άνθρωποι που θα απαγόρευαν τα βιβλία. 

Τον Χάξλεϊ τον φόβιζε το γεγονός ότι δεν θα υπήρχε λόγος να απαγορευτεί ένα βιβλίο γιατί δεν θα βρισκόταν άνθρωπος πρόθυμος να διαβάσει.

 Ο Όργουελ φοβόταν εκείνους που θα μας στερούσαν την πληροφόρηση.

 Ο Χάξλεϊ φοβόταν εκείνους που θα μας υπερπληροφορούσαν τόσο ώστε να καταντήσουμε πλάσματα παθητικά και εγωιστικά. 

Ο Όργουελ φοβόταν ότι η αλήθεια θα φυλασσόταν μυστική.

 Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι η αλήθεια θα πνιγόταν σε έναν ωκεανό σύγχυσης. 

Ο Όργουελ φοβόταν ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό υποτέλειας. 

Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό κοινοτοπίας ασχολούμενοι μόνο με δραστηριότητες αντίστοιχες του όργκυ-πόρκυ, του φυγόκεντρου αγριοκουταβιού και των αισθησιακών ταινιών. . . 

Με λίγα λόγια, ο Όργουελ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτό που μισούμε. 

Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε.

 Το βιβλίο αυτό εξετάζει την πιθανότητα του να έχει δίκιο ο Χάξλεϊ, όχι ο Όργουελ. . . 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου 

"ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ"

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ

Του POSTMAN NEIL

Προς Όργουελ το πάει η ΕΕ…

Επισήμως και με την έγκριση της ΕΕ θα είναι νόμιμη η παρακολούθηση και των δημοσιογράφων στο όνομα της “εθνικής ασφάλειας”, με βάση την Ευρωπαϊκή Πράξη για την Ελευθερία (!) των Μέσων Ενημέρωσης, που εγκρίθηκε, σε επίπεδο εκπροσώπων των κυβερνήσεων της ΕΕ, με ενισχυμένη μάλιστα πλειοψηφία.

Είχε προηγηθεί η ανάλογη έγκριση της γαλλικής κυβέρνησης, καθώς η Γερουσία της Γαλλίας ψήφισε νόμο που επιτρέπει στην κυβέρνηση να ενεργοποιεί εξ αποστάσεως τα μικρόφωνα και τις κάμερες των smartphones και των υπολογιστών για να κατασκοπεύει στόχους!

 Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Investigate Europe, το αίτημα του Παρισιού υποστήριξαν κι άλλες κυβερνήσεις, όπως της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, του Λουξεμβούργου και της Ελλάδας. Οργουελικές εξελίξεις…

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...

Προς Όργουελ το πάει η ΕΕ…

___ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ και ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ ___

 ΟΡΓΟΥΕΛ  - ΧΑΞΛΕΫ - ΠΟΣΤΜΑΝ 

“Τι είναι χειρότερο άραγε; Να βλέπει κάποιος θεωρίες συνωμοσίας ή να κάνει ότι δεν βλέπει τις πράξεις των συνωμοτών;“

του Δημήτρη Τσιριγώτη

" Ο Τζώρτζ Όργουελ στο βιβλίο του «1984», που εκδόθηκε το 1949, προέβλεψε ότι κάποια στιγμή στο μέλλον -συγκεκριμένα το έτος 1984- ο κόσμος θα φτάσει σε ένα σημείο όπου θα υπάρχει ένα και μοναδικό ολοκληρωτικό καθεστώς που θα ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις συνειδήσεις και ως εκ τούτου και στις συμπεριφορές των ανθρώπων. 

Ότι το Κόμμα θα ασκούσε την εξουσία μέσω της προσωποποίησης του, αυτής του Μεγάλου Αδελφού. 

Ο στόχος του Μεγάλου Αδελφού θα ήταν ο απόλυτος έλεγχος της σκέψης και της ελευθερίας της έκφρασης που θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω των απαγορεύσεων και του φόβου, δηλαδή με την τρομοκράτηση και την καταστολή.

Αντιθέτως ο  Άλντους Χάξλεϋ στο βιβλίο του «Brave New World» (Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος) που εκδόθηκε το 1932 προέβλεπε ότι στο μέλλον, εν έτει 2495, θα έχει επικρατήσει το Παγκόσμιο Κράτος με τη βοήθεια των Δέκα Μεγάλων Διαχειριστών, δηλαδή δέκα ισχυρότατων αφεντικών που θα έχουν σαν σκοπό να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε ευτυχισμένους δούλους, χωρίς τη χρήση βίας ,τρομοκρατίας και καταστολής. 

Για αυτούς το θέμα θα ήταν ξεκάθαρο. 

Πυλώνες χειραγώγησης της CIA

Τάκης Μοσκώφ 

Η Cia δεν σταμάτησε ποτέ να υπονομεύει, οχι μόνο την ΕΣΣΔ αλλά και όλες τις χώρες που βρίσκονταν/βρίσκονται σε πρώιμα στάδια σοσιαλισμού. Ηδη από το 1945 με τον διευθυντή της CIA Αλαν Ουέλς Ντάλες έως σήμερα, οι ΗΠΑ με αιχμή του δόρατος την Cia έχουν ξοδέψει πακτωλό εκατομμυρίων για να χειραγωγούν και να υπονομεύουν χώρες που προσπάθησαν να οικοδομήσουν σοσιαλισμό, αλλά και όσες τόλμησαν να εξεγερθούν. ΜΚΟ και NED η πάγια τακτική τους.  

Προσωπικά πιστεύω ότι έχει ξοδέψει για αυτό τον σκοπό περισσότερα, από ότι στην αμυντική της βιομηχανία, μιας και η ίδια είναι χώρα παραγωγός οπλικών συστημάτων, αλλά και (υποχρεωτικών) εξαγωγών στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, με τεράστια κέρδη! 

Σε όλα αυτά έπαιξε καθοριστικό ρόλο η εμπορευματοποίηση των θεωριών, υπονόμευσης του μαρξισμού, ως δούρειος ίππος με τα αποτελέσματα στις δυτ. κοινωνίες να τα βιώνουμε σήμερα, κι ενώ αυτό το διαχρονικό προτζεκτ της Cia έχει χρηματοδοτηθεί απο τις ΗΠΑ, ήδη από την εποχή της Σχολής της Φρανκφούρτης και υλοποιηθεί απο τους θεωρητικούς της. Ουσιαστικά μαζί με την Γαλλική σχολή, έχουμε αυτό που ονομάζεται ως "ήπια ισχύς" ενάντια στο σοβιετικό μοντέλο και την πεμπτουσία του τον μαρξισμό. 

Δέκα χρόνια από τον θάνατο του «παιδιού του ίντερνετ» που πολέμησε για την ελευθερία στην πληροφόρηση

της Άννας Νίνη

Πηγή: omniatv

Πριν από δέκα χρόνια ακριβώς, στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Αμερικανός Άαρον Σουόρτς, ένας από τους πιο χαρισματικούς χάκερ και πολιτικούς ακτιβιστές για τα ψηφιακά δικαιώματα, βρισκόταν νεκρός στο διαμέρισμα του στη Νέα Υόρκη. Ήταν μόλις 26 ετών και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.

Ο Σουόρτς ήταν ίσως από τα πιο λαμπρά μυαλά της γενιάς του – και όχι μόνο. Είχε όμως παράλληλα και έντονες κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες. Ήταν νέος, ταλαντούχος, ευαίσθητος, ευάλωτος ψυχολογικά – ο ίδιος είχε αναφερθεί πολλές φορές στην κατάθλιψη που αντιμετώπιζε. Ήταν όμως και επίμονος, ανυποχώρητος στο όραμά του να διορθώσει, μέσω του ταλέντου του, την αδικία που έβλεπε παντού τριγύρω του. Ήταν φτιαγμένος από όλα αυτά τα υλικά που μισεί ο καπιταλισμός.

Μόλις στα 14 του χρόνια ήταν ένας από τους δημιουργούς του RSS (αρχικά για την ονομασία RDF Site Summary ή και Really Simple Syndication), του εργαλείου που προσέφερε στους χρήστες του διαδικτύου τη δυνατότητα να παρακολουθούν το περιεχόμενο ιστοσελίδων το οποίο ανανεώνεται συνεχώς, όπως στα ειδησεογραφικά σάιτ και στα μπλογκ.

Βασικός αγώνας στη σύντομη και πολυτάραχη ζωή του ήταν η δημοσιοποίηση και ο διαμοιρασμός της γνώσης σε όλους και όλες μέσω του διαδικτύου. Πρωτοστάτησε σε δράσεις υπέρ των ψηφιακών δικαιωμάτων και κατά της λογοκρισίας, των κρατικών παρεμβάσεων και της εμπορευματοποίησης δημόσιας πληροφορίας. Ο ίδιος είχε φτιάξει και διαθέσει αρκετά προγράμματα με ελεύθερες άδειες.

«Υπουργείο Αλήθειας της Ευρώπης 2022»: Η ΕΕ καλεί στο Facebook, το Twitter, το TikTok, τη Microsoft και την Google να «καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση».

Του καθηγητή Michel Chossudovsky

Globalization.ca, 23 Ιουνίου 2022

«  Όταν το ψέμα γίνεται αλήθεια, δεν υπάρχει επιστροφή» (Michel Chossudovsky)

***

Η ΕΕ δημοσίευσε τις κατευθυντήριες γραμμές της για την εφαρμογή της διαδικτυακής λογοκρισίας. Αυτός είναι ο τρόπος της τυραννίας. Αυτό είναι το Υπουργείο Αλήθειας του Όργουελ 2022.

Το απώτερο κίνητρο είναι η υποστήριξη της κυβερνητικής προπαγάνδας και των «ψευδών ειδήσεων» από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, περιορίζοντας συστηματικά την ελευθερία έκφρασης και την ανεξάρτητη ανάλυση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επίσης μια προσπάθεια κυριολεκτικής (οικονομικής) χρεοκοπίας των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης μέσω μιας διαδικασίας απονομισματοποίησης .

Το έργο της ΕΕ ονομάζεται Ενισχυμένος Κώδικας Πρακτικής για την Παραπληροφόρηση 2022 :

Ο νέος κώδικας συγκεντρώνει ένα πιο ποικίλο φάσμα ενδιαφερομένων από ποτέ, επιτρέποντάς τους να συμβάλουν σε εκτεταμένες βελτιώσεις υπογράφοντας συγκεκριμένες δεσμεύσεις σχετικές με τον τομέα τους. Αυτές οι δεσμεύσεις περιλαμβάνουν την απονομιμοποίηση της διάδοσης παραπληροφόρησης, τη διασφάλιση της διαφάνειας της πολιτικής διαφήμισης, την ενίσχυση της συνεργασίας με ελεγκτές δεδομένων και τη διευκόλυνση της πρόσβασης των ερευνητών στα δεδομένα.

Η παροχή βοήθειας στις πλατφόρμες και τη βιομηχανία να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους βάσει του Κώδικα Ορθής Πρακτικής για την Παραπληροφόρηση αποτελεί μέρος της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ένα πιο διαφανές διαδικτυακό περιβάλλον, ασφαλέστερο και πιο αξιόπιστο .

Περιττό να πούμε ότι ο Κώδικας Πρακτικής Ενισχυμένης Παραπληροφόρησης του 2022 δεν αντιμετωπίζει την πραγματική πρακτική των ψεύτικων ειδήσεων στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, ούτε αμφισβητεί τα ψέματα ανώτερων αξιωματούχων.

Καταστολή της αλήθειας

Η αγωνία μιας ολοκληρωτικής «νέας παγκόσμιας τάξης» (NWO) και ενός διαφορετικού «να είσαι άνθρωπος»: Η επιστημονική ψυχολογία απαιτεί νέο «διαφωτισμό»

Μην κάνετε την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υποταγμένη με θρησκευτικές και αυταρχικές εκπαιδευτικές μεθόδους που παραλύουν το μυαλό!

Του Δρ. Rudolf Hänsel

Προώθηση του συγγραφέα

Αυτή η έκκληση είναι η ομολογία μιας ελεύθερης ψυχής στη μέση της αγωνίας μιας παγκόσμιας κρίσης που θα οδηγήσει σε μια ολοκληρωτική «Νέα Παγκόσμια Τάξη» (NWO) και σε ένα διαφορετικό «είναι άνθρωπος» . Δεν προορίζεται να είναι αυτο-απεικονιση, έστω κι αν ο συγγραφέας ξεκινά από εμπειρίες στα νιάτα του. Όλα τα πολιτικά ερωτήματα τοποθετήθηκαν σκόπιμα στο παρασκήνιο: έλαβαν ιδιαίτερη προσοχή σε πολλά άρθρα.

Δεδομένου ότι οι σκέψεις και οι πράξεις των ενηλίκων εξακολουθούν να καθορίζονται από μια «μαγική πίστη στην εξουσία» – άκριτη και θολωμένη από υποσχέσεις ευτυχίας – ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο Διαφωτισμός τον 17ο/18ο αιώνα παρέμεινε ένα ημιτελές έργο. Η πίστη στην εξουσία οδηγεί αναπόφευκτα στην πίστη στην εξουσία, η οποία συνήθως πυροδοτεί το αντανακλαστικό της απόλυτης πνευματικής υπακοής και παράλυσης του νου.

Οι πλήρεις ενήλικες δεν μπορούν πλέον να σκέφτονται ανεξάρτητα και να κρίνουν λογικά. Δεν είναι όμως μόνο η ευφυΐα τους που εκφοβίζεται και υποβαθμίζεται, αλλά και η θέληση και η αυτοπεποίθησή τους.

Στις θρησκευτικές κοινότητες, η εκπαίδευση στην υπακοή ξεκινά από το μικρό παιδί. Πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να καθοδηγείται και να καθοδηγείται χωρίς αντίφαση από όλες τις «αρχές» που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία – γονείς, δάσκαλοι, ιερείς. Η αυταρχική αρχή στην εκπαίδευση συνδέεται χωρίς καμία διακοπή με τη «θεϊκή καταγωγή» της κυριαρχίας και τον σεβασμό όλων των «εξουσιών» όπως μεταφέρεται από την Εκκλησία. Έτσι, τόσο η θρησκευτική όσο και η αυταρχική εκπαίδευση καθιστούν την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υπάκουη.

Ο συγγραφέας ανησυχεί ότι αυτές οι μέθοδοι εκπαίδευσης θα οδηγήσουν σε μια κατάσταση όπου η νεότερη γενιά δεν θα μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο σε διαφορετική κατεύθυνση. Η επιστημονική ψυχολογία, η οποία ερευνά την ανθρώπινη φύση και παρέχει σίγουρες απαντήσεις στο ερώτημα της ψυχικής κατάστασης των ανθρώπων, απαιτεί επομένως μια νέα «φώτιση» που ενσωματώνει τα ευρήματα της επιστημονικής ψυχολογίας για την ανθρώπινη φύση.

Κάνοντάς το αυτό, ένας ελεύθερος στοχαστής δεν ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή του τον μοναδικό αγιοποιό ή τη μόνη αλήθεια που υπόσχεται την ευτυχία. Για τον ελεύθερο νου, υπάρχει ένας απεριόριστος αριθμός αληθειών που πρέπει να ανακαλυφθούν και να ακολουθήσουν την αλλαγή.

Ο Jean Meslier (1664-1729), Καθολικός ιερέας και Γάλλος ριζοσπάστης διαφωτιστής από την εποχή του πρώιμου Διαφωτισμού, απαντά στο ερώτημα τι είναι αλήθεια με τις λέξεις:

«Αλήθεια είναι αυτό που δεν είναι δογματική δουλεία και δεν χωρίζει τους ανθρώπους σε πιστούς και άπιστους ή άλλους θρησκευόμενους, αλλά είναι ωφέλιμο για τη συνύπαρξη των ανθρώπων και προάγει την κατανόησή τους». (1)

Φυσικά, παραμένει αναφαίρετο δικαίωμα των θρησκευόμενων να αντλούν αποκαλύψεις των υψηλότερων θρησκευτικών αληθειών από τα λόγια της Βίβλου. Αλλά είναι εξίσου άνευ όρων καθήκον του ερευνητή να συνάγει ιστορικές αλήθειες μόνο από εντελώς αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες.

Σύμφωνα με τον Γάλλο καθηγητή φυσικής και πρόεδρο της Ένωσης Αθεϊστών, Francis Perrin (1901-1992), η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός δεν οδηγεί τον άνθρωπο σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε βαθιά κατανόηση της αξίας και του νοήματος της ζωής. :

«Η σταθερή πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι οι υποτιθέμενες απαντήσεις των θρησκειών είναι απατηλές, ανόητες ή παιδαριώδεις, όταν ο άνθρωπος, κατακλυσμένος από ερωτήσεις, συλλογίζεται την τύχη του ή αναζητά ένα νόημα της ύπαρξης, αυτή η σταθερή πεποίθηση δεν οδηγεί καθόλου σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε μια μεγάλη ψυχική ηρεμία, σε μια βαθιά κατανόηση της αξίας της ζωής και σε μια υψηλή αντίληψη για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που είναι υπεύθυνος για τη ζωή του και τις πράξεις του». (2)

Μια ανατροφή σύμφωνα με αυστηρές θρησκευτικές και στρατιωτικές αρχές – Και το αντανακλαστικό της απόλυτης πνευματικής υπακοής: Το παράδειγμα του διοικητή του Άουσβιτς Rudolf Höß

Μέρος III / Συμπέρασμα

Του Δρ. Rudolf Hänsel

Global Research, 29 Μαΐου 2022

 ***

Διαβάστε το Μέρος Ι και ΙΙ:

Η αγωνία μιας ολοκληρωτικής «νέας παγκόσμιας τάξης» (NWO) και ενός διαφορετικού «να είσαι άνθρωπος»: Η επιστημονική ψυχολογία απαιτεί νέο «διαφωτισμό»

Από τον Dr. Rudolf Hänsel , 24 Μαΐου 2022

Η κοινή λογική έναντι της «Μαγικής κοσμοθεωρίας»

Από τον Dr. Rudolf Hänsel , 26 Μαΐου 2022

---

Οι χειρόγραφες σημειώσεις του Rudolf Höß (1901-1947) «Meine Psyche. Becoming, Life and Past Life» (14) – που γράφτηκε κατά τη φυλάκισή του στην Κρακοβία το 1946 – δίνουν στον αναγνώστη μια εικόνα για τις άβυσσες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Höß βίωσε μια ανατροφή σύμφωνα με αυστηρές θρησκευτικές και στρατιωτικές αρχές στην παιδική του ηλικία και αντέδρασε ως ενήλικας με «υπακοή σε πτώμα». Ο εκδότης της αυτοβιογραφίας, Martin Broszat, γράφει στην εισαγωγή:

«Οι «ιδανικοί» διοικητές των στρατοπέδων συγκέντρωσης με την έννοια του εθνικοσοσιαλισμού δεν ήταν τελικά τα προσωπικά βάναυσα, διαλυμένα και εγκαταλειμμένα πλάσματα των SS, αλλά ο Höß και οι όμοιοί του. Η «αυτοθυσιαστική αφοσίωσή» τους στην υπηρεσία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και η αδιάκοπη δραστηριότητά τους έκαναν το σύστημα του στρατοπέδου λειτουργικό, χάρη στην «ευσυνειδησία» τους μπορούσε να εμφανιστεί ως θεσμός τάξης και εκπαίδευσης, που ήταν όργανο τρόμου. Και ήταν οι κατάλληλοι δήμιοι αυτής της μορφής υγιεινής μαζικής δολοφονίας που επέτρεψε σε χιλιάδες ανθρώπους να σκοτωθούν χωρίς το αίσθημα του φόνου». (Βιβλίο, σελ. 43)

Ο Höß είχε εμψυχωθεί από «ρομποτική αφοσίωση στο καθήκον» στην υπηρεσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και κάποιος που ανελέητα επιβεβαίωσε τον εαυτό του, δεν απέφυγε καμία διαταγή, αλλά παρέμεινε προσωπικά «αξιοπρεπής» (σελ. 20 στ.). Είχε ανατραφεί με πτωματική υπακοή, ο οποίος είχε αφήσει τον εαυτό του να πειστεί από τους ανωτέρους του κατά τη διάρκεια πολλών ετών εκπαίδευσης ότι ήταν η εκκαθάριση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ή η εξόντωση «φυλετικών-βιολογικών ξένων σωμάτων και παρασίτων του λαού». μια υπηρεσία προς τον λαό και την πατρίδα ή μια αναγκαία πράξη völkisch-εθνικού «ελέγχου παρασίτων» (σελ. 22).

Όταν ο Heinrich Himmler , Reichsführer του Schutzstaffel (SS) έδωσε στον Höß την εντολή το 1941 «να προετοιμάσει ένα μέρος για μαζική εξόντωση στο Άουσβιτς και να πραγματοποιήσει αυτή την εξόντωση», ο Höß αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο που είχε μάθει στην παιδική του ηλικία με τον πατέρα του. :

«Δεν έκανα καμία σκέψη εκείνη τη στιγμή –είχα λάβει την εντολή– και έπρεπε να την εκτελέσω. Αν αυτή η μαζική εξόντωση των Εβραίων ήταν απαραίτητη ή όχι, δεν μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να κρίνω, δεν μπορούσα να δω τόσο μακριά: Αν ο ίδιος ο Φύρερ είχε διατάξει την «Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος», δεν υπήρχαν σκέψεις για ένα εθνικό Σοσιαλιστικό, ακόμη λιγότερο για αρχηγό των SS. «Ο Φύρερ διέταξε, ακολουθούμε» – δεν ήταν σε καμία περίπτωση φράση, ούτε σύνθημα για εμάς. Ήταν πολύ σοβαρό.» (S. 186)

Όταν του είπαν επανειλημμένα μετά τη σύλληψή του ότι θα μπορούσε να είχε αρνηθεί αυτή τη διαταγή ή «πυροβόλησε τον Χίμλερ στο κεφάλι», ο Χος αντιτάχθηκε και είπε:

«Το άτομό του ως RFSS (Reichsführer der SS) ήταν ανέγγιχτο. Οι θεμελιώδεις εντολές του στο όνομα του Φύρερ ήταν ιερές. Δεν υπήρχαν σκέψεις, ερμηνείες, ερμηνείες τους. Εκτελέστηκαν μέχρι την τελευταία συνέπεια, έστω κι αν ήταν από εσκεμμένη παράδοση της ζωής, όπως δεν ήταν λίγοι οι ηγέτες των SS κατά τη διάρκεια του πολέμου». (S. 187)

Ο Rudolf Höß ήταν ένας ωραίος άνθρωπος, ένας αξιοπρεπής μικροαστός. Περιγράφει ότι υπάκουσε ως αυτονόητο . Ήταν τελικά ένας στρατιώτης, ένας καλομαθημένος άνθρωπος που άκουγε τον Χίτλερ. Ήρεμα απαρίθμησε: Λοιπόν, τι ξέρω, 20.000 Ρώσοι έβαλαν αέρια, μετά οι Εβραίοι, μετά οι Σοσιαλιστές και οι άλλοι, οι Τέκτονες. Δούλευε επιμελώς και όλα ήταν εντάξει γιατί έφτασε στο μέγιστο αριθμό γκαζιών και διηύθυνε καλά το στρατόπεδο προς ικανοποίηση του Χίτλερ και των στρατηγών του.

Κατάθλιψη, Φόβος Ζωής, Σκέψεις Αυτοκτονίας: Για όνομα του Παραδείσου, Μίλησε στους Νέους και Άκουσέ τους!

Στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης κατηγορήθηκε ότι είχε εξοντώσει ολόκληρες περιφέρειες στην Ουκρανία. Απάντησε: Ναι, για να υπάρχει χώρος για το γερμανικό έθνος. Ο Χίτλερ είχε βγει για να κάνει χώρο, είπε. Όταν αναπτυχθεί η Γερμανία, οι Γερμανοί θα εγκατασταθούν στην Ουκρανία. Τώρα ο δικαστής ρώτησε γιατί δεν είχε διαμαρτυρηθεί για αυτό. Ο Höß απάντησε αγανακτισμένος: «Δεν είμαι στασιαστής. Είμαι στρατιώτης!». (Σ. 19)

Αυτή ήταν η στάση του: είναι στρατιώτης και όχι στασιαστής. Αυτός είναι ο Rudolf Höß – και το ίδιο κι εμείς. Αν ταυτιστούμε με τον αρχηγό της κατασκήνωσης και είμαστε προσεκτικοί γιατί βιώσαμε παρόμοια ανατροφή με εκείνον και επομένως έχουμε παρόμοια νοοτροπία στην ψυχή μας, στο μυαλό μας, τότε αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, να γινόμαστε πιο ήρεμοι και να προοδεύουμε στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας.

Ο Höß βρήκε την ατμόσφαιρα στο γονικό του σπίτι βαθιά θρησκευτική. Ο πατέρας του ήταν φανατικός καθολικός που είχε όρκο να μεγαλώσει τον γιο του κληρικό με μεγάλη αυστηρότητα (σελ. 33). Λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, ο πατέρας του ήταν ένθερμος πολέμιος της αυτοκρατορικής κυβέρνησης και των πολιτικών της, αλλά παρ' όλα αυτά πίστευε ότι, παρ' όλη την αντίθεση, οι νόμοι και οι εντολές του κράτους έπρεπε να τηρούνται με κάθε κόστος (σ. 35).