Του Βασίλη Λαμπόγλου
''Επιμένω σ’ έναν άλλο κόσμο.
Τον έχω τόσο ονειρευτεί,
τόσο πολύ έχω σεργιανήσει μέσα του,
που πια
είναι αδύνατο να μην υπάρχει.''
Γράφει ο Χρίστος Λασκαρης("στο απόγευμα προς βραδυ").
Σήμερα λοιπόν ''εορτάζεται'' έναs ''Άγιοs'' από τον Κόσμο που έχω ονειρευτεί.
Ο Άγιος της ανάμνησης των αισθημάτων και της προσδοκίας τους, αλλά και ο Άγιος της μοναξιάς και του συγκρατημένου πάθους.
Άγιοs Υάκινθοs-κάθε 3 Ιούλη.
Θύμησεs όμορφεs ,όπωs η Κρήτη, τ'Ανώγεια , ο Λουδοβίκοs, τέτοια μέρα(από το 1998 και πλέον) ανταμώναν στο κονάκι του Αγίου και τιμούσαν τον Υάκινθο των αισθημάτων, της ανάμνησης και της προσδοκίας .
Κάποιοι τον αντιπαραβάλλουν απέναντι στον Λατίνο Βαλεντίνο.
Τι θυμηδια...
Θυμίζει ο Γιώργοs Δραμουντάνηs ή κατά κόσμον Λουδοβίκοs των Ανωγείων.
"Μα στον Βαλεντίνο κόβουνε τα τριαντάφυλλα και τα προσφέρουνε για αγάπη στα κορίτσια τους.
Εμείς παίρνουμε το χέρι του κοριτσιού και το οδηγούμε εκεί που είναι τα τριαντάφυλλα και του τα δείχνουμε, δεν τα κόβουμε ποτέ.
Ο Άγιος Υάκινθος δεν είναι ο Άγιος των ερωτευμένων, αλλά εκείνων που έχασαν και εκείνων που ελπίζουν να βρουν.






