«Θέλω τη χώρα σου, σήκω και φύγε»

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη 

Ο τραμπούκος του πλανήτη, αποθρασυμένους από τη δύναμη των όπλων που χρησιμοποιούν αδιακόπως οι προκάτοχοι του, ως νοοτροπία χώρας, απειλεί απροκάλυπτα με εισβολή τη χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον πλανήτη, προκειμένου να τα αποκτήσει. Είτε ευθέως είτε μέσω μιας μαριονέτας τοπικού κυβερνήτη.

Το θράσος και ο κυνισμός του Τραμπ απέναντι στη Βενεζουέλα δεν έχει προηγούμενο από την εποχή που ο Χιτλερ εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακια. Και αποδεικνύει πόσο απελπισμένη είναι η Αμερική από την έλλειψη αυτής της πρώτης ύλης.

Ο κόσμος δεν ξέρει ότι τα αμερικανικά αποθέματα σε υδρογονάνθρακες δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας σε βάθος λίγων δεκαετιών. Και χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει μακροχρόνια επένδυση στην οικονομία της χώρας και ιδιόκτητη παραγωγή. Ιδίως σε μια χώρα που ζει από τη νοοτροπία του μετοχικού και ομολογιακού τζόγου.

Στα παλιά της τα παπούτσια της Αμερικής αν έχει ναρκωτικά (αυτά έτσι κι αλλιώς καταναλώνονται από τη high society των ΗΠΑ), ή αριστερή κυβέρνηση όποια Βενεζουέλα. Σημασία έχει να επιτρέπει στην Αμερική να έχει λόγο στον πλούτο και στο μέλλον της.

Σε αντίθεση με τους τάχα δημοκράτες προκατόχους του, που προσπαθούσαν να βάλουν χέρι στη Βενεζουέλα με διεθνή προπαγάνδα κατά του Μαδουρο και του Τσαβες και με τη δημιουργία αντιπολίτευσης- μαριονέτας, ο Τραμπ ως τραμπούκος κάνει ντου με τα όπλα.

Και λέει σ έναν εκλεγμένο πρόεδρο ή φεύγεις ή σας σκοτώνω όλους! American bar του 1870! Εκεί ζει ο άνθρωπος κι αυτή τη νοοτροπία σπέρνει και στον υπόλοιπο πλανήτη, στέλνοντας τον στην εποχή του πολιτικού μεσαίωνα.

Ο πλανήτης βέβαια είναι εκπαιδευμένος ήδη σε τετοιους τραμπουκισμούς από την εποχή της εισβολής και καταστροφής της Λιβυης, του Ιράκ, της Υεμένης, του Αφγανιστάν, της Συριας και στα πραξικοπήματα στη Γεωργία, τη Μολδαβια, τη Ρουμανία, με αποκορύφωμα την Ουκρανία. Από αρρωστημένους Αμερικανούς στρατοκρατικούς και επιχειρηματικούς εγκέφαλους. 

Τα πετρέλαια της Βενεζουέλας, η αλλαγή καθεστώτος και η γκανγκστερική πολιτική της Αμερικής

24.11..25

Jeffrey D. Sachs & Sybil Fares

Το καταγέλαστο ηθικό πρόσχημα είναι η καταπολέμηση των ναρκωτικών, αλλά ο πραγματικός στόχος είναι η ανατροπή μιας κυρίαρχης κυβέρνησης. Οικείο; Ναι, όντως το έχουμε ξαναδεί.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεσκονίζουν το παλιό τους σχέδιο αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Αν και το σύνθημα έχει αλλάξει από «αποκατάσταση της δημοκρατίας» σε «καταπολέμηση των ναρκοτρομοκρατών», ο στόχος παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο έλεγχος του πετρελαίου της Βενεζουέλας. Οι μέθοδοι που ακολουθούν οι ΗΠΑ είναι γνωστές: κυρώσεις που στραγγαλίζουν την οικονομία, απειλές χρήσης βίας και επικήρυξη 50 εκατομμυρίων δολαρίων για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, σαν να βρισκόμαστε στην Άγρια Δύση.

Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες στον πόλεμο. Με τη μετονομασία του υπουργείου Πολέμου, τον προτεινόμενο προϋπολογισμό του Πενταγώνου ύψους 1,01 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και περισσότερες από 750 στρατιωτικές βάσεις σε περίπου 80 χώρες, αυτή δεν είναι μια χώρα που επιδιώκει την ειρήνη. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Βενεζουέλα αποτελεί επίμονο στόχο των ΗΠΑ για αλλαγή καθεστώτος. Το κίνητρο, το οποίο έχει διατυπώσει σαφώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, είναι τα περίπου 300 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που βρίσκονται κάτω από τη ζώνη του Ορινόκο, τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον πλανήτη.

Το 2023, ο Τραμπ δήλωσε ανοιχτά: «Όταν έφυγα από την προεδρία, η Βενεζουέλα ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Θα την είχαμε καταλάβει, θα είχαμε πάρει όλο αυτό το πετρέλαιο… αλλά τώρα αγοράζουμε πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα, οπότε κάνουμε έναν δικτάτορα πολύ πλούσιο». Τα λόγια του αποκαλύπτουν την υποκείμενη λογική της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία αγνοεί εντελώς την κυριαρχία και αντίθετα ευνοεί την αρπαγή των πόρων άλλων χωρών.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια τυπική επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, που παρουσιάζεται με το πρόσχημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών. Οι ΗΠΑ έχουν συγκεντρώσει χιλιάδες στρατιώτες, πολεμικά πλοία και αεροσκάφη στην Καραϊβική Θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο πρόεδρος έχει εξουσιοδοτήσει τη CIA να διεξαγάγει μυστικές επιχειρήσεις στο εσωτερικό της Βενεζουέλας.

Ανοιχτή Επιστολή από Νομπελίστα σε Νομπελίστα

Ο Αδόλφο Πέρες Εσκιβελ , στα 94 του χρόνια, ο νομπελιστας Αργεντινός διανοούμενος, ποιητής, λογοτέχνης , λατρεμένος Λατινοαμερικάνος που έφερε  βάλσαμο και ελπίδα στις μητέρες και γιαγιάδες της Πλατείας του Μάη σε ένα ανοιχτό γράμμα στην πρόσφατα  βραβευμένη με το Νόμπελ ειρήνης  Μαρία Κορίνα Ματσαδο. 

Από τον Αδόλφο Πέρες Εσκιβέλ προς τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο

12 Οκτωβρίου 2025

Σου στέλνω τον χαιρετισμό της Ειρήνης και του Καλού, που τόσο έχει ανάγκη η ανθρωπότητα και οι λαοί που ζουν στη φτώχεια, τις συγκρούσεις, τους πολέμους και την πείνα.

Αυτή η ανοιχτή επιστολή είναι για να σου εκφράσω και να μοιραστώ κάποιες σκέψεις.

Με εξέπληξε ο διορισμός σου ως βραβευμένης με το Νόμπελ Ειρήνης από τη Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ. Μου ήρθαν στη μνήμη οι αγώνες κατά των δικτατοριών στην ήπειρο και στη χώρα μου, υπό τις στρατιωτικές δικτατορίες που υπομείναμε από το 1976 έως το 1983, όταν αντισταθήκαμε στις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και την εξορία, με χιλιάδες αγνοούμενους, απαχθέντα παιδιά και τους λεγόμενους “θανάσιμους πτήσεις”, από τις οποίες είμαι επιζών.

Το 1980 μου απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης. Έχουν περάσει 45 χρόνια και συνεχίζουμε να δουλεύουμε στην υπηρεσία των φτωχότερων, μαζί με τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Εξ ονόματός τους δέχτηκα αυτή την υψηλή διάκριση — όχι για το ίδιο το βραβείο, αλλά για τη δέσμευση στον κοινό αγώνα και τις ελπίδες για την οικοδόμηση μιας νέας αυγής.

Η ειρήνη χτίζεται καθημερινά, και πρέπει να υπάρχει συνέπεια ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις.

Στα 94 μου χρόνια συνεχίζω να μαθαίνω από τη ζωή, και με ανησυχούν η κοινωνική και πολιτική σου στάση και οι αποφάσεις σου.

Οπότε σου στέλνω αυτές τις σκέψεις.

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είναι μια δημοκρατία με τα φώτα και τις σκιές της. Ο Ούγκο Τσάβες άνοιξε το δρόμο της ελευθερίας και της κυριαρχίας για τον λαό, και αγωνίστηκε για την ενότητα της ηπείρου — ήταν ένα ξύπνημα της Μεγάλης Πατρίδας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες τον επιτέθηκαν διαρκώς, επειδή δεν μπορούν να ανεχθούν κανένα κράτος της ηπείρου να βγει από την τροχιά και την αποικιακή τους εξάρτηση. Συνεχίζουν να θεωρούν τη Λατινική Αμερική ως την “πίσω αυλή” τους.

Ο αποκλεισμός της Κούβας από τις ΗΠΑ για περισσότερα από 60 χρόνια είναι επίθεση στην ελευθερία και τα δικαιώματα των λαών. Η αντίσταση του κουβανικού λαού είναι παράδειγμα αξιοπρέπειας και δύναμης.

Με εκπλήσσει που προσκολλάσαι τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, και πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν έχουν συμμάχους ούτε φίλους — έχουν μόνο συμφέροντα.

Κάτω τα χέρια από την Βενεζουέλα

φωτό Ορεινα

Της Άννας Στάικου

Κάτω τα χέρια από την Βενεζουέλα

και η ζωή συνεχίζεται με πρωτομαγιάτικο πικ-νικ
και από ότι φαίνεται η ζωή προχωρά καλά για τα ρομπότ που έρχονται
τα δεινά των λαών ζώνουν μέχρι ασφυξίας το λαιμό των ανθρώπων
οι ΗΠΑ κάνουν τη δουλειά τους τιμώντας την αιματηρή ιστορία τους που βασίστηκε στη σφαγή των ιθαγενών και στην λεηλασία
η Ευρώπη κάνει οτι ανησυχεί βήχοντας με βήχα ξερό και ψεύτικο
τιμώντας κι αυτή την ιστορία της που έσφαζε φορώντας γάντι στας αποικίας αλλά δεν θέλει να συζητείται, γιατί είναι τρε μπανάλ και λαικισμός (!!!!!!)
οι μικρές χώρες τη βγάζουν στο κολοσσαίο
στο έμπα στην αρένα παίρνουν ένα επίδομα και όποιος αντέξει το θέαμα παίρνει στην έξοδο κι άλλο
ωραία ζωή.......να την χαιρόμαστε

Αλλά 

Αλήτες και εγκληματίες ΚΑΤΩ ΤΑ ΒΡΩΜΟΧΕΡΑ από την Βενεζουέλα
εχετε δει λαούς που κάποια στιγμή λενε ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ;;
εχετε δει τους οφθαλμους τη συγκεκριμένη φάση
μη δείτε
δεν θα σας αρέσει

Οι Συριζαίοι κάνουν γαργάρα την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους δικτάτορες Ερντογάν και Μαδούρο

Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, alkis@kalkis.eu www.kalkis.eu

Ποιος ξεχνάει τις διαδηλώσεις, τρεις την ώρα κατά την μεταπολίτευση, και την κυκλοφοριακή παράλυση που προκαλούσαν στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, των «ευαίσθητων» Συριζαίων ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο αμερικανοκρατούμενο κάποτε Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη, στην Νότια Αφρική, κλπ., κλπ. Επειδή δε ήταν τόσο λίγοι αριθμητικά τότε, τις σκόρπιες διαδηλώσεις τους αρνούνταν να τις κάνουν επί του πεζοδρομίου. Τις διεξήγαγαν επίτηδες επί του οδοστρώματος για να τις προσέξουμε εμείς οι «αναίσθητοι». Δηλαδή όπως λέμε εμείς οι Πόντιοι : «αραία-αραία για να φαίνουμες καμιάν σαρανταρέα», ήτοι : αραιά-αραιά για να φαινόμαστε καμιά σαρανταριά.

Από τότε που πήραν όμως το γκουβέρνο πριν από 4 χρόνια η δήθεν επαναστατικότητά τους κράτησε ένα εξάμηνο περίπου, δίχως καμία επαναστατική πράξη! Ήτανβαρουφακικός, λαφαζανικός και κωνσταντοπουλικός αέρας κοπανιστός. Μετά υποτάχθηκαν πλήρως στους «τοκογλύφους» οι οποίοι, αφού τους επέβαλαν το 3^ο-4^οΜνημόνιο, τους υφάρπαξαν και την υπόσχεση να «λύσουν κάποια στιγμή» και την ελληνο-σκοπιανή διαφορά, σε βάρος μας, όπως έγραψε πριν λίγες μέρες το έγκυρο «Politico». Πού να τους αφήσουν τους Συριζαίους τα καλά της εξουσίας να ασχοληθούν με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φίμωσης του τύπου και μάλιστα σε χώρες «πρότυπα σοσιαλισμού», όπως π.χ. η Κούβα, η Ρωσία, η Κίνα, η Βενεζουέλα. Όσο για την Τουρκία του δικτάτορα Ερντογάν, τώρα για αυτά είμαστε;

Τα φοβερά εγκλήματα του Τσαβισμού στη Βενεζουέλα...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

http://nikosklitsikas.gr/

«Αν θέλετε να καταστρέψετε τον ιμπεριαλισμό

πρέπει να προσδιοριστεί το κεφάλι του:

οι ΗΠΑ»

Ernesto Che Guevara

Πριν την καταγραφή των εγκλημάτων του Τσάβες στη Μπολιβαριανή Δημοκρατία, ας...

παρακολουθήσουμε τις καθημερινές εξελίξεις στη Βενεζουέλα, που δεν συναντάμε σε κανένα συστημικό ΜΜΕ.

Εγκαταστάθηκαν και ξεκίνησαν τις εργασίες οι 545 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού στη Συνταγματική Εθνοσυνέλευση... Τα πορτραίτα του Μπολίβαρ και του Τσάβες επέστρεψαν στο μέγαρο της Βουλής, μαζί με τη Λαϊκή Εξουσία.

Ραγδαία η διάσπαση κι οι αλλαγές θέσεων στην "αντιπολίτευση" μπροστά σ' εκείνη τη μεγαλειώδη συμμετοχή περισσότερων από 8 εκατομμύρια πολιτών στις κάλπες. Η σύγκρουση με τη λαϊκή βούληση που εκφράστηκε στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής δεν αφήνουν περιθώρια για παιχνίδια ενορχηστρωμένα από τις ΗΠΑ.

Με δηλώσεις του ο Ramos Allup, αρχηγός του κόμματος "Accion Democratica" (Δημοκρατική Δράση), δηλώνει την πίστη του στο Σύνταγμα και αποφασίζει τη συμμετοχή του κόμματος και του ίδιου στις Περιφερειακές και προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν το 2018, μιας και η προθεσμία κατάθεσης υποψηφιοτήτων λήγει στις 17 Αυγούστου, πάντα σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας. Κι επειδή ο κύριος Henry Lisandro Ramos Allup (δηλώνει "κεντροαριστερός") είναι αντιπρόεδρος της "διεθνούς" του Γιώργου Παπανδρέου, μάλλον δεν ενημέρωσε σωστά, ή υπήρξε κακή συνεννόηση στην ισπανική γλώσσα, αφού ο κύριος Γ. Παπανδρέου εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με δηλώσεις του κόμματός του περί "μη τήρηση του Συντάγματος... η χώρα οδηγείται σε κατάλυση της Δημοκρατίας... αυξανόμενη καταστολή και θανάσιμη βία εναντίον διαδηλωτών..." και το εντελώς γελοίο και προβοκατόρικο "Η συνείδηση της Αριστεράς οφείλει να συγκρουστεί με τον Μαδούρο..." (ΕΔΩ).

Τα «αριστερά» μορφώματα του Σόρος στα ΜΜΕ…

ΝΕΑ

Έχουμε αναλύσει διεξοδικά και πολλές φορές ότι το καθεστώς των ΜΜΕ είναι μια δικτατορία της ψευτιάς και της αμάθειας: Μια συνήθεια του αίσχους. Μια «μηχανή» που σε καθιστά «κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσεις, ανήμπορο να μιλήσεις και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξεις». 

Τον πιο ύπουλο, ωστόσο, ρόλο και τον πιο διαβρωτικό στα ΜΜΕ τον παίζουν τα ποικίλα «αριστερά» μορφώματα:

Στρατιές πρώην αριστερών, «ανανεωτών», «εκσυγχρονιστών» σοσιαλδημοκρατών και κάποιων «αριστεριστών» μαζί με τους ακραίους νεοφιλελεύθερους και ταυτοχρόνως, «γραικύλους εξ επαγγέλματος και αθύρματα εξ επιλογής», σχηματίζουν ένα ευρύ φάσμα που εξωραΐζει τη βαρβαρότητα του πλανητικού ιμπεριαλισμού και παρέχει εμμέσως, ακόμα και ευθέως, «προοδευτικές» ιδεολογικές υπηρεσίες στη Νέα Τάξη. 

Αντιπροσωπευτικό δείγμα στην Ελλάδα είναι οι διαβόητοι «Ιοί» της «Ελευθεροτυπίας» και σήμερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». 

Μια άλλη κραυγαλέα περίπτωση των «ομάδων κρούσης» του Σόρος είναι η ιστορική εφημερίδα: «Μανιφέστο». 

Διαβάζουμε στο αποκαλυπτικό κείμενο του Νίκου Κλειτσίκα: 

Από που εν(ξ)ημερώνεσαι βρε φίλε;

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

27 April - 21 June 2017

Embajada de la Republica Bolivariana de Venezuela  
Charitos 6, 10675, Kolonaki (Athens, Greece) 
Phone: 210-6729169

 Πληροφορίες, φωτογραφίες & κείμενα από την έκθεσή μας, η οποία συνεχίζεται μέχρι 21 Ιουνίου Δευτέρα-Παρασκευή 09:00-17:00.

http://67.225.209.93/~nouvakis/venezuela.html

Από που εν(ξ)ημερώνεσαι βρε φίλε; 

του Γιάννη ΓΙΓΑ*

Ο είκαστικός ΓΙΓΑΣ συμετέχει με το έργο του στην Εικαστική Έκθεση "MUDIA" στον ΠολιτιστικόΧώρο "Φρανσίσκο ντε Μιράντα"

Την 30η Απριλίου του 2011 ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες ξεκινά ένα φιλόδοξο σχέδιο που ονομάζεται “Gran Misión Vivienda” (Μεγάλη Αποστολή Κατοικία). 

Συγκεκριμένα σχεδιάζει να χτίσει και να αποδώσει στον άστεγο ή στεγασμένο σε καλύβες λαό 2.000.000 σπίτια σε 7 χρόνια. Το σχέδιο δεν εγκαταλείφθηκε από τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο που τον διαδέχτηκε. Και όχι μόνο αυτό. Επεκτείνοντας το σχέδιο βάζει το στόχο των 3.000.000 σπιτιών μέχρι το 2019.

Τι γίνεται άραγε με αυτό το σχέδιο;

Σήμερα έξι χρόνια μετά, με τα πλήγματα που έχει υποστεί η οικονομία της χώρας (λόγω των τιμών πετρελαίου), η κυβέρνηση έχει καταφέρει να κατασκευάσει και παραδώσει 1.510.299 κατοικίες. 

Και όχι μόνο αυτό. Στην Βενεζουέλα που κάποτε κυριαρχούσαν (όπως συνήθως στην Λατ. Αμερική) τα μεγάλα τσιφλίκια Άγγλων "ευγενών", αμερικανικών πολυεθνικών κλπ καθαρμάτων, η αναδόμηση της γης, που πάλι ξεκίνησε από τον Κομαντάντε Τσάβες και συνεχίζεται ακόμα, έχει ως αποτέλεσμα την παραχώρηση 789.126 τίτλων ιδιοκτησίας γης στον μη προνομιούχο λαό.

Επτά ψέματα και πέντε αλήθειες για την Βενεζουέλα

Αντιπολίτευση, «αυταρχισμός», αόρατοι Τσαβίστας και άλλα παραμύθια

Της Ελένης Μαυρούλη

Βενεζουελάνικη οπερέτα δεν φαίνεται να έχει τέλος. Μεθοδευμένα ψέματα και μισές αλήθειες διαμορφώνουν ένα παράλληλο, πλην ανύπαρκτο, σύμπαν. Την ώρα που κάποιοι καταπίνουν την κάμηλον (σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Τουρκία, Ουκρανία κ.λπ.), διυλίζουν τον κώνωπα στη Βενεζουέλα ξεπερνώντας τα όρια του θυμού και αγγίζοντας το γελοίο. Είναι εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία προσπερνάται διαρκώς ότι πρόκειται για απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία έχει ακόμη, όπως αποδεικνύουν οι μαζικές φιλο-κυβερνητικές διαδηλώσεις που ΔΕΝ βλέπουμε ποτέ, την πλειοψηφία του λαού με το μέρος της.

Ψέμα νούμερο 1

 Ο λαός διαδηλώνει στους δρόμους αντιδρώντας στο αυταρχικό καθεστώς Μαδούρο, που προσπάθησε να «καταργήσει» το εκλεγμένο κοινοβούλιο. 
Η αλήθεια είναι ότι το νέο κύμα διαμαρτυριών (γιατί δεν είναι το πρώτο) είχε ως αφορμή την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, στις 29 Μαρτίου, να αναλάβει το ίδιο τις νομοθετικές εξουσίες του Κοινοβουλίου, κατηγορώντας το για πλήρη περιφρόνηση της Δικαιοσύνης.  Αυτό που ονομάστηκε «πραξικόπημα» από την αντιπολίτευση και από τον γενικό γραμματέα της Οργάνωσης Αμερικανικών Κρατών.

Από τον Δεκέμβριο του 2015, όταν εκλέχτηκε το νέο κοινοβούλιο που ελέγχεται, με ελάχιστες έδρες, από την αντιπολίτευση, αυτή έχει περιφρονήσει όλες τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου. Αρχής γενομένης από την οδηγία για επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας στο κρατίδιο Αμαζόνας όπου υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία (που και δόθηκαν στη δημοσιότητα και είναι στη διάθεση του όποιου ενδιαφερόμενου) ότι «αγοράστηκαν» σωρηδόν ψήφοι.