από Βαγγέλης Παππάς
Ο εικαστικός, συγγραφέας και ιστορικός τέχνης Βαγγέλης Παππάς τον Μάρτιο στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ραγκαβά, μιά εκκλησιά κάτω από την Ακρόπολη, αναζητά την ουσία αυτού του μοναδικού αρχιτεκτονήματος που στέκει μεγαλόπρεπα από πάνω της.
Ο Παρθενώνας, διχως καλά – καλά να το εχουμε καταλάβει, ήταν (και όλως παραδόξως ειναι ακόμη) η κορυφαία “στέγη” της Αθήνας. Δηλαδή η αποκορύφωση και το επιστέγασμα της ίδιας της πόλεως.
Προφανώς δεν ηταν ενα τυχαίο κτήριο, ένας συνηθισμένος ναός, αλλά μάλλον ενα σύμβολο, ένα έργο τέχνης που θα ενσωμάτωνε πανω του όλες τις ιδέες της πόλεως, τις διανοητικές της κατακτήσεις, την δημοκρατία, και πάνω από όλα το πνεύμα των ενεργών πολιτών της.
Ο Παρθενώνας αποτελεί το “Έβερεστ” της ανθρώπινης επινόησης, αφού ο σκοπός του ηταν να συνεορτάσει την Σοφία Θεού κι Ανθρώπου. (Δεν ήταν ο πύργος της Βαβέλ της ανθρώπινης υπεροψίας) αλλά η συνέργεια του Θεού με την ανθρώπινη ικανότητα
