Το ταξίδι μου στην Ορθόδοξη Εκκλησία

από π. Κάλλιστος Ware

O π. Κάλιστος Ware εξομολογείται τι συνέβη στην καρδιά του και έγινε ορθόδοξος, μίλησε για την φιλοκαλία, τον θάνατο, τον πόνο, την δύναμη του ονόματος του Χριστού και ανέφερε πως για να συγχωρήσεις χρειάζεται χρόνος.

Μετάφραση -Υποτιτλισμός Ιωσήφ Ροηλίδης

Συνομιλία για τη Φιλοκαλία με τον Μητροπολίτη Κάλλιστο Ware

Ο Μητροπολίτης Κάλλιστος συναντά τον π. Josiah Trenham (Διευθυντή των Εκδόσεων Πατερικού Νέκταρ σε μια συζήτηση για το έργο του με τη Φιλοκαλία, μια συλλογή κειμένων που γράφτηκαν μεταξύ 4ου και 15ου αιώνα από πνευματικούς δασκάλους της ανατολικής ορθόδοξης ησυχαστικής παράδοσης.

Έφυγε ο Κάλλιστος Γουέστ μια από τις σημαντικότερες θεολογικές φυσιογνωμίες του καιρού μας

Έφυγε από κοντά μας χθες 24 Αυγούστου 2022, σε ηλικία 87 ετών, ο μητροπολίτης Διοκλείας, Κάλλιστος Γουέαρ, μία από τις σημαντικότερες θεολογικές φυσιογνωμίες του καιρού μας. 

Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1934 στο Μπαθ της Ν.Δ. Αγγλίας. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Timothy Richard. Μέχρι την ηλικία των 24 ετών ήταν Αγγλικανός. Είναι ο πρώτος Βρετανός που έγινε επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την εποχή του σχίσματος! 

Ένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι η μετάφραση της Φιλοκαλίας στα Αγγλικά. Το ξεκίνησαν μαζί με τον Φίλιππο Σέραρντ και τον Γεράλδιο Πάλμερ. Μένει ακόμα ανέκδοτος ο πέμπτος τόμος.

Στο βίντεο του Αντίφωνου που αναρτώ εδώ ο Κάλλιστος “εξομολογείται” πώς μεταστράφηκε στην Ορθοδοξία και απαντά στις ερωτήσεις της Σίσσυς Κόσσυβα (Sissi Kossiva) για μια σειρά πνευματικά ζητήματα, όπως η μετάνοια, η συγχώρηση, ο πόνος.

Ποιά τά σπουδαιότερα πνευματικά προβλήματα; - Κάλλιστος Γουέαρ

Ποιά τά σπουδαιότερα πνευματικά προβλήματα τοῦσυγχρόνου ἀνθρώπου; 

- Κατὰ τὴν ἄποψή μου, τὸ σοβαρότερο πνευματικὸ πρόβλημα τοῦ σύγχρονου Εὐρωπαίου εἶναι ἡ ἀπώλεια νοήματος καὶ σκοποῦ. Στὴ σύγχρονη Δυτικὴ Εὐρώπη οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀπολαμβάνουν μεγάλο βαθμὸ ὑλικῆς εὐμάρειας, σαφῶς μεγαλύτερης ἀπ' ὅ,τι στὸ παρελθόν, ἀλλὰ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος «οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος», καθὼς τὸ πρόβλημα τὸ ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι σήμερα εἶναι πὼς δὲν βρίσκουν λόγο ὕπαρξης, δὲν βρίσκουν κανένα σκοπὸ ἢ κατεύθυνση στὴ ζωή τους, καὶ αὐτὸ συμβαίνει ὄχι μόνο μ' ἐκείνους ποὺ ἔχουν ἀπωλέσει τὴν πίστη τους, μεγάλος ἀριθμὸς χριστιανῶν αἰσθάνεται τὸ ἴδιο. Ὡς ἕνα βαθμὸ αὐτὸ συνδέεται μὲ μία μεγάλη μεγαλύτερη ἀποδόμηση τῆς κοινωνίας. 

Στὸ παρελθόν, στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη, ὅπως συμβαίνει ἀκόμη σὲ ἄλλα μέρη τῆς γῆς, οἱ ἄνθρωποι γεννιόντουσαν σὲ μιὰ ζῶσα κοινότητα, σὲ μιὰ εὐρύτερη οἰκογένεια, ἐντὸς πολλῶν δικτύων, ἐκείνων τοῦ χωριοῦ ἢ τῆς κωμόπολης, καὶ ἔνοιωθαν ὅτι κατεῖχαν μία θέση στὴν κοινωνία. Σήμερα, ὁ σύγχρονος Εὐρωπαῖος νοιώθει μόνος, εἴτε –συχνότατα-, ἀκόμη καὶ ἐὰν δύο ἄνθρωποι συζευχθοῦν, πρόκειται ἁπλῶς περὶ δύο προσώπων, δὲν ὑφίσταται ἡ εὐρύτερη οἰκογένεια, θεῖοι, θεῖες, ἐξαδέλφια, φίλοι, νὰ τοὺς στηρίξουν. 

- Ὅ,τι ἀποκαλοῦμε πυρηνικὴ οἰκογένεια. 

Σεβ. Μητρ Διοκλείας Κάλλιστος Ware: Η Μαρτυρία της Φιλοκαλίας

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware, μεταφραστής του μνημειώδους έργου της Φιλοκαλίας στα Αγγλικά, μίλησε για τη μαρτυρία και το θεολογικό εύρος της σημαντικότερης ίσως νηπτικής ανθολογίας του Χριστιανισμού.

ΠΗΓΗ: Antifono.gr

Πενήντα πέντε χρόνια προσκυνητής στο Άγιον Όρος: τότε και τώρα

από π. Κάλλιστος Ware

π. Κάλλιστος Ware: Πενήντα πέντε χρόνια προσκυνητής στο Άγιον Όρος: τότε και τώρα, Φίλoι του Αγίου Όρους Αγγλίας, Φεβρουάριος 2015.

Κοιμήθηκε σήμερα, 24 Αυγούστου, ο Κάλλιστος Γουέαρ (Kallistos Wear), Άγγλος Ορθόδοξος επίσκοπος και θεολόγος (1934-2022).

Κοιμήθηκε σήμερα, 24 Αυγούστου, ο Κάλλιστος Γουέαρ (Kallistos Wear), Άγγλος Ορθόδοξος επίσκοπος και θεολόγος (1934-2022).

Θανάσης Ν.  Παπαθανασίου 

Πρώτη φορά επικοινώνησα μαζί του το 1987 (με επιστολές τις οποίες έχω κρατημένες) ενόψει της πρώτης μετάβασής μας στην Οξφόρδη για ανελέητη δουλειά στην Bodleian Library,  για το διδακτορικό μου. Και έκτοτε κρατήσαμε επικοινωνία, άλλοτε για τη "Σύναξη" κι άλλοτε για προσωπικά ερευνητικά, άλλοτε στην Αγία Τριάδα της Οξφόρδης ή στο σπίτι του, κι άλλοτε τυχαία καθώς διέσχιζε κάποιον δρόμο της πόλης, σωματώδης, με μισόκλειστα τα μάτια όταν χαμογελούσε, και με το μαύρο ράσο να ανεμίζει...  

Στη μνήμη του παραθέτω βιβλιοπαρουσίασή μου για τον Τιμητικό Τόμο που του εξέδωσε το 2018 η Θεολογική Ακαδημία του Βόλου. Ολόκληρο το κείμενο (μαζί με παρουσίαση του τιμητικού Τόμου για τον Ιωάννη Ζηζιούλα) βρίσκεται αναρτημένη στον σύνδεσμο τον οποίο δίνω στο τέλος της ανάρτηση. Είχε δημοσιευτεί στη "Σύναξη" 149 (2018), σσ. 104-108.

.........................................................

«Η μαρτυρία της Ορθοδοξίας στη Δύση.

Σύναξις ευχαριστίας προς τιμήν του Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστου Ware»

(συλλογικός τόμος, εποπτεία Παντελής Καλαϊτζίδης & Νικόλαος Ασπρούλης), Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου / Εκδοτική Δημητριάδος, Βόλος 2018, σελ. 301 [1].

 «Ο θεολόγος επίσκοπος Κάλλιστος είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του τόμου: μια ζωντανή μαρτυρία της Ορθοδοξίας στη Δύση.  Και στον τόμο αυτόν βρίσκουμε τα χαρακτηριστικά της γόνιμης ανάγνωσης και της σεβαστικής συζήτησης. Πάλι λακωνικά και ενδεικτικά, θα σταθώ σε κάποια σημεία, χαρακτηριστικά της έμπονης πορείας και της ανυπολόγιστης προσφοράς αυτού του λόγιου ποιμένα. 

Πρώτα απ’ όλα, θα σταθώ στην έννοια της μεταστροφής, καθόσον, όπως ξέρουμε, ο Τίμοθυ (κατόπιν Κάλλιστος Γουέαρ) μετεστράφη στην Ορθοδοξία, σε ηλικία ώριμη· 24 ετών. Η δυνατότητα για μεταστροφή, δηλαδή η δυνατότητα του ανθρώπινου υποκειμένου να επιλέγει ελεύθερα τον πνευματικό προσανατολισμό του, είναι αυτό που κάνει άνθρωπο τον άνθρωπο, κι όχι αντικείμενο υποχρεωμένο να παραμείνει για πάντα αυτό που έτυχε να βρεθεί. Η κλήση σε μεταστροφή είναι η καρδιά του Ευαγγελίου. Και δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο κείμενο του Μητροπολίτη Κάλλιστου στον πρώτο τόμο των αγγλικών απάντων του το 2000 αφορούσε ακριβώς το ταξίδι του προς την Ορθόδοξη Εκκλησία [2]. 

Τέσσερις μεγάλες μορφές στη Λίμνη Ευβοίας.

Κάποιο καλοκαιρινό πρωινό της δεκαετίας του 80 ένα ασθμαίνον «πόνι» ανηφορίζει στις κατάφυτες πλαγιες του Ξηρού όρους. Οδηγός ο Φίλιππος και συνοδηγός ο Κάλλιστος. Στην πίσω θέση «στραμπουληγμένος» ο Μικρός Απατεών να «ρουφάει» αχόρταγα τα όσα έλεγαν οι δυο σπουδαίες μορφές της ορθόδοξης διανόησης.

Στην είσοδο της Μονής τους περίμενε ο... παπα-πύραυλος, να τους οδηγήσει σε μια από τις αγιότερες μορφές του σύγχρονου κόσμου.

Καθώς περνάνε το κατώφλι, ο Παύλος δίνει οδηγίες στον Μικρό Απατεώνα να ηχήσουν χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες.. Οι κωδωνοκρουσίες καλωσορίσματος, δεν ήχησαν τελικά ποτέ, αλλά αυτό ουδόλως ενόχλησε τον Κάλλιστο που 'χε στο μυαλό του άλλες προτεραιότητες...να πάρει την ευλογία του Ιακώβου, καθώς εκείνο τον καιρό εργάζονταν με τον Φίλιππο σε μια επίπονη εργασία, τη μετάφραση της Φιλοκαλίας στα Αγγλικά.

Αφιέρωμα αξόδευτης φιλικής αγάπης στον Andreas Moratos

.. 

Και ένας... υπομνηματισμός (Andreas Moratos)

για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν κάποια ή όλα τα εικονιζόμενα πρόσωπα: Στη μεγάλη φωτογραφία είναι ο Philip Sherrard (Φίλιππος Σέρραρντ, επί το ελληνικότερον) (1922-1995), πασίγνωστος στους θεολογικούς - φιλοσοφικούς - φιλολογικούς - ιστορικούς - λογοτεχνικούς - αισθητικούς, κ.λπ. χώρους, με σημαντικότατο μεταφραστικό έργο. (Μόνο για να ψάξει κανείς στοιχεία για την προσωπικότητα και το έργο του στο διαδίκτυο θέλει μέρες ολόκληρες...

Εντελώς ενδεικτικά:

http://nikopoulos.blogspot.com/2008/06/blog-post_04.html ). Ο Σέρραρντ, ήδη από το 1960, είχε βρει τον επίγειο παράδεισό του στα Κατούνια, μια παραθαλάσσια έκταση πνιγμένη μέχρι πρόσφατα στο πράσινο, πολύ κοντά (3 χλμ.) στη Λίμνη Ευβοίας. Στο ησυχαστήριό του αυτό (συνειδητά, δεν είχε καν ηλεκτρικό ρεύμα!) ο Σέρραρντ εγκαταστάθηκε μόνιμα από το 1977 μέχρι το τέλος της ζωής του... Στην αριστερή φωτογραφία είναι ο επί χρόνια επίσκοπος (από το 2007 μητροπολίτης) Διοκλείας Callistos Ware (Κάλλιστος Γουέαρ), για τον οποίο επίσης χρειάζονται μέρες ολόκληρες να ψάχνει κανείς στο διαδίκτυο... Εδώ δύο μόνο πράγματα να σημειώσω: Πρώτον, ότι ο π. Κάλλιστος, σύμφωνα με δική του δήλωση, προσήλθε στην Ορθοδοξία λόγω της γνωριμίας του με τον π. Αμφιλόχιο Μακρή, τεράστιο πνευματικό μέγεθος της Πάτμου, ο οποίος πρόσφατα αγιοκατατάχτηκε. 

Δεύτερον, ότι ο Γουέαρ μαζί με τον Σέρραρντ καταπιάστηκαν μ' ένα εξαιρετικά δύσκολο, τιτάνιο θα έλεγα, έργο, εκείνο της μετάφρασης της "Φιλοκαλίας" στα αγγλικά. Όποιος έχει ελάχιστα ασχοληθεί με τη "Φιλοκαλία" στο πρωτότυπο, καταλαβαίνει εύκολα γιατί χαρακτήρισα τιτάνιο αυτό το έργο...