ΑΡΩΝΙΑΔΑ ΠΟΠΗ
Μετά από δέκα χρόνια έρευνας η Ευρυδίκη Περικλέους-Παπαδοπούλου, έφερε στο φως της δημοσιότητας μέσω των εκδόσεων Νεφέλη,το συγκλονιστικό βιβλίο “Και πολλά επικράνθη η Ελένη της Καρπασίας”. ‘Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από την ζωή και το έργο της μαρτυρικής δασκάλας Ελένης Φωκά, στην κατεχόμενη από τους Τούρκους Καρπασία.
Αφορά πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα, καθώς και στοιχεία μυθοπλασίας, απαραίτητα για την λογοτεχνική απόδοση του έργου. Οι φωτογραφίες αλλά και η κυπριακή διάλεκτος, που επικρατεί στο βιβλίο, βάζουν τον αναγνώστη να βιώνει τα γεγονότα και να συγκινείται με την εξέλιξη της ιστορίας, μέσω των διαλόγων και των λεπτομερών περιγραφών της Ελένης. Το βιβλίο “άθλος” της Ευρυδίκης Περικλέους Παπαδοπούλου, αποτελείται από 571 σελίδες, κυρίως σε κυπριακή διάλεκτο, με λεπτομερείς περιγραφές, με ονόματα και ημερομηνίες, όλες τις μαρτυρίες από το στόμα της Ελένης Φωκά και των μαθητών της, όπου πενήντα χρόνια τώρα καίνε βαθιά την ψυχή τους.Το σπίτι του Λύσανδρου και της Λουτσίας Φωκά, λιτό δεμένο με τη φύση, απλωμένο στα χώματα που πότιζαν καθημερινά με τον ιδρώτα και την αγάπη τους. Ένα μικρό κάστρο απόρθητο, μακριά από το κέντρο του χωριού στην περιοχή Φροτόλα, δίπλα στη Βασιλική της Αγίας Τριάδας, σε μικρό υψόμετρο από τη θάλασσα. Νοικοκυρόσπιτο, όχι μόνο δεν τους έλειπε τίποτα, αλλά πουλούσαν τις παραγωγές τους και ζούσαν με αξιοπρέπεια. Μπόλιασε τα παιδιά τους με την αγάπη για τη γη τους ο Λύσανδρος. Ιδιαίτερα η Ελένη η πρωτότοκη, πήρε βαθιά το μπόλι στο είναι της και δόθηκε ψυχή και σώμα στον τόπο της. Οι οικογένειες της Καρπασίας δεμένες σε όλα τα παρακλάδια τους. Οι γειτονιές δίχως προβλήματα, η μικρή τους κοινωνία λειτουργούσε με σεβασμό για την ιδιαιτερότητα η μια της άλλης. Τηρούσαν τα ήθη και τα έθιμα. Οι θρησκευτικές γιορτές σε όλο τους το μεγαλείο, καθώς αποτελούσαν την διασκέδασή τους και την αλλαγή από την καθημερινότητα, όπως γίνεται σε όλους τους μικρούς τόπους.
Η τουρκική εισβολή στις 15 Ιουλίου του 1974, άνοιξε πληγή στα σωθικά κάθε Κύπριου κι έτρωγε ασταμάτητα την ψυχή της Ελένης. Αίμα, θάνατος, βιασμοί, βασανιστήρια σε ημερήσια διάταξη. Οι περιουσίες και τα σπίτια αρπάχτηκαν. Οι πιο πολλοί έφυγαν “Διά της ιδίας θελήσεως” για τα ελεύθερα κομμάτια της Κύπρου. Στις 25 Αυγούστου του 1974 σείστηκε συθέμελα η γη της Αγίας Τριάδας. Οι αττίλες ήξεραν ακριβώς που θα πήγαιναν και τί θα συναντούσαν. Κλαυθμός και οδυρμός τριγύρω, οι γυναίκες με τα παιδιά και τους γέρους έφυγαν προσωρινά να κρυφτούν από την βαρβαρότητα. Τους άνδρες και τα αγόρια τους στοίβαζαν οι τούρκοι σε λεωφορεία που είχαν φέρει και τους οδήγησαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Μέσα σ’ αυτούς και ο πατέρας Λύσανδρος.
