Τα πρόσωπα της αριστείας

Του Δημήτρη Τσίρκα 

Όλως «τυχαίως», ο ανεκδιήγητος Φραπές κλήθηκε να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή του ΟΠΕΚΕΠΕ την ημέρα που ανακοινώθηκε η εκλογή του Πιερρακάκη στο Eurogroup.

Η σκοπιμότητα προφανής: ο «Ευρωπαίος» υπουργός θα επισκιάσει το λούμπεν λαμόγιο. 

Τα όσα προκλητικά είπε ή δεν είπε ο δεύτερος – επικαλούμενος το «δικαίωμα» της σιωπής, οι πλάτες που του έκανε η κυβερνητική πλειοψηφία, θα κρυφτούν πίσω από τους ύμνους και τους διθυράμβους για τη μεγάλη «εθνική» επιτυχία του πρώτου. 

Ο Πιερρακάκης είναι το αληθινό πρόσωπο της Ελλάδας, όχι ο Φραπές! Έτσι είναι αν έτσι επιθυμείτε…

Η τοποθέτηση του μικρού Κυριάκου επικεφαλής στο όργανο από το οποίο η Ελλάδα κανιβαλίστηκε ανηλεώς την προηγούμενη δεκαετία, θα θολώσει - ελπίζουν - τη θλιβερή πραγματικότητα των απανωτών σκανδάλων και των εγκληματικών συμμοριών που λυμαίνονται τη χώρα - υπό την υψηλή καθοδήγηση του μεγάλου Κυριάκου

Κυριάκο μου, πόσους Πιερρακάκηδες ξοδεύεις για να μη βλέπουμε τους Φραπέδες…

Με μια συμβολική κίνηση, η Ευρώπη υποδέχεται ξανά πλήρως στους κόλπους της την «απείθαρχη» και «προβληματική» Ελλάδα, αφού πρώτα απέδειξε ότι συμμορφώνεται πλήρως με τας υποδείξεις της. 

Και ο καλός ο μαθητής πρέπει πάντα να επιβραβεύεται, όπως επιβραβευόταν και ο - κατά Μάλκομ Χ – «νέγρος του σπιτιού» (house negro). 

Ανούσιοι πανηγυρισμοί, και αγώνες με ιδιαίτερη σημασία

Όλος ο συστημικός κόσμος πανηγυρίζει για τον διορισμό του κ. Πιερρακάκη ως επικεφαλής του Eurogroup. Ο κ. Μητσοτάκης μιλά για «ημέρα περηφάνειας», ενώ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν να τον συγχαρούν. Ξεχνούν όμως ότι το Eurogroup είναι ένα άτυπο όργανο που δεν λαμβάνει δεσμευτικές αποφάσεις· οι αποφάσεις λαμβάνονται στις Συνόδους Κορυφής, ενώ το Eurogroup έχει απλώς τον ρόλο του στενού συντονισμού των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών της Ευρωζώνης.

Οι πανηγυρισμοί παρουσιάζονται ως αναγνώριση ενός δυναμικού comeback της χώρας στα «ευρωπαϊκά σαλόνια» μετά τις περιπέτειες της Χρεοκοπίας και των –μη ληξάντων– Μνημονίων. Ξεχνούν ότι ανάλογες θέσεις κατέλαβαν και υπουργοί χωρών που είχαν περάσει από (ηπιότερα) Μνημόνια: ο Μάριο Σεντένο από την Πορτογαλία, ο Πασκάλ Ντόναχιου από την Ιρλανδία, και ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών Μάκης Κεραυνός.

Πανηγυρίζουν επίσης διότι ο κ. Πιερρακάκης διορίστηκε «ομόφωνα» μετά την απόσυρση του Βέλγου υποψηφίου Βαν Πετέγκεμ. Γιατί αποσύρθηκε ο Βέλγος; Την απάντηση τη δίνει το διεθνές ειδησεογραφικό μέσο Politico:

«Ωστόσο, η συνεχιζόμενη απροθυμία του Βελγίου να στηρίξει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αξιοποίηση της χρηματικής αξίας των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ένα δάνειο αποζημιώσεων ύψους 165 δισ. ευρώ προς την Ουκρανία, τελικά συνέβαλε στην ήττα του Βαν Πετέγκεμ».

Ο κ. Πιερρακάκης έχει δηλώσει πως δεν θα φέρει αντιρρήσεις σε τίποτα: αξιοποίηση (αρπαγή-ληστεία) των δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων υπέρ της Ουκρανίας, εναρμόνιση πολιτικών για στροφή στην πολεμική οικονομία, πλήρη «απελευθέρωση των αγορών», προώθηση του ψηφιακού ευρώ, αρπαγή αποθεματικών ταμείων και αποταμιεύσεων. Δηλαδή συνέχιση της σκληρής, πανευρωπαϊκής λιτότητας ώστε η «Ευρώπη» να αντέξει την κρίση και τον διεθνή ανταγωνισμό. Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: Ποια Ευρώπη;

Οι ρίζες στην Λακωνία του Κυριάκου Πιερρακάκη

ΕΑΟΚ, Κατσαρέας, Παυλάκος και ακροδεξιό παρακράτος

Διάδοχος του Κατσαρέα ο Κυριακόγκωνας, υπασπιστες του ήταν δύο Μανιάτες : ο Βενέτης Κολοκούρης και ο Κούλης Πιερρακάκης,

Ο παππούς του δικού μας Κυριάκου Πιερρακάκη που υπηρέτησε με συνέπεια Σημίτη, Γιωργάκη Παπανδρέου, Βαγγέλη Βενιζέλο και Κούλη Μητσοτάκη για να τεθεί επικεφαλής του Γιούρογκρουπ και να μας κάνει υπερήφανους 

Κούλης Πιερρακάκης με Πουλίκος Πουλικάκος

από πάνθηρας1924
21/07/2017 1:24 μ.μ.

Βιβλιοθήκη
Το παρακάτω κείμενο που έγραψα είναι ιστορικού περιεχομένου και αναφέρεται στο ακροδεξιό παρακράτο στη Λακωνία και στη Μεσσηνία.

ΕΑΟΚ, Κατσαρέας, Παυλάκος και ακροδεξιό παρακράτος

Στο κείμενο αυτό, θα αναφερθούμε στην οργάνωση ΕΑΟΚ και σε διάφορα πρόσωπα που είχαν ενεργό συμμετοχή στις ενέργειες του ακροδεξιού παρακράτους στη νότια Πελοπόννησο (Λακωνία, Μεσσηνία) όπως ο Κατσαρέας, ο Παυλάκος και άλλοι.

Λεωνίδας Βρεττάκος (1905-1985)

Ο Λεωνίδας Βρεττάκος ήταν γεωπόνος, ταγματασφαλίτης (δωσίλογος), πολιτικός, φανατικός ακροδεξιός και αδελφός του ίλαρχου Τηλέμαχου Βρεττάκου.

Πανηγυρίζει όλη η χώρα για την εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη.

Γιώργος Τασιόπουλος 

Γιατί η εκλογή Πιερρακάκη στο Eurogroup μπορεί να είναι μια μεγάλη περιπέτεια για την Ελλάδα στον σύνδεσμο στο 1ο σχόλιο.

Η εκλογή του Κυριάκου στην προεδρία του κορυφαίου θεσμού της Ε.Ε. είναι άλλη μια χάντρα στο κομπολόι των επιτυχιών του, ένα σκαλί ακόμη στην ανέλιξή του στην κορυφή προς την εξουσία, αναφέρεται αναλυτικά στην ανάρτησή του ο συμμαθητής του και καλός δημοσιογράφος Νίκος Σβέρκος ( στο 2ο σχόλιο στο τέλος της ανάρτησης).

Για την περίπτωση του Κυριάκου Πιερρακάκη που ανήκει στην κοσμοπολίτικη, αεθνική ελίτ με την παγκοσμιοποιημένη νοοτροπία και την υπερεθνική "νομιμοφροσύνη", όπως τους παρουσιάζει, αποκαλυπτικός ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι στο βιβλίο του "Η επιλογή" γράφει:

"... Αυτή η νέα πραγματικότητα αντικατοπρίζεται στους αυξανόμενους προσωπικούς δεσμούς που έχουν με την Αμερική ξένοι πολιτικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες.

Οι σπουδές σε ένα οποιοδήποτε κορυφαίο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ έχουν γίνει στις μέρες μας σχεδόν κοινωνική επιταγή για την ελίτ ακόμη και χωρών όπως η Γαλλία, οι οποία έχει μία ισχυρή πνευματική παράδοση και μεγάλη εθνική υπερηφάνεια. 

Είναι μόνο ζήτημα χρόνου η συγκεκριμένη πρακτική να διαδοθεί ακόμη και σε μέχρι πρόσφατα απομονωμένες κοινωνίες, όπως η Ρωσία και η Κίνα.

Το φαινόμενο μάλιστα είναι ακόμη πιο διαδεδομένο στους κόλπους τη διεθνούς επιχειρηματικής ελίτ και του υπαλληλικού προσωπικού τον μεγάλων παγκόσμιων χρηματοοικονομικών οργανισμών που εδρεύουν στις ΗΠΑ.

Ο Κυριάκος και οι τρεις ικανότητες

Του Νίκου Σβέρκου

Η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup μου ξύπνησε μνήμες. Μην πάει ο νους σας στα προφανή, δηλαδή στις δύσκολες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες το 2015, τις μαραθώνιες συνεδριάσεις του οργάνου που καλύψαμε με ακριβούς συναδέλφους ή τις σφαλιάρες και τις απειλές που έτρωγαν όλοι οι Έλληνες Υπουργοί Οικονομικών από τους προέδρους του στα οκτώ χρόνια της «ελληνικής κρίσης».

Οι μνήμες αφορούν προσωπικά τον Κυριάκο Πιερρακάκη, τον οποίο τυγχάνει να γνωρίζω από πάρα πολύ παλιά. Γι αυτό συγχωρήστε το μακρόν του κειμένου ή το ασαφές των ημερομηνιών και των χρονολογιών. Ελπίζω όταν φτάσετε στο τέλος να καταλάβετε και το λόγο της ανασκόπησης.

♦️Μαθητής

Τον Πιερρακάκη τον γνώρισα πρώτη φορά περίπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 μέσω γνωριμίας με συγγενή μου. Ακριβή χρονιά δεν θυμάμαι, αλλά πηγαίναμε σχολείο. Παρά την μικρή του ηλικία ο Κυριάκος ασχολείτο με την πολιτική, πηγαίνοντας όμως από τότε ένα βήμα παραπέρα από το ενδιαφέρον που μας κληροδοτούσε ένα πολιτικά συνειδητοποιημένο σπίτι. Με απλά λόγια, στα σπίτια μας συζητούσαμε πάντα για την πολιτική αντιπαράθεση, οι γονείς μας μάς τροφοδοτούσαν με σαφή άποψη, αλλά ο Κυριάκος -όποτε αραιά τον ξανάβλεπα- φαινόταν να ξεπερνά τις αγνές διαχωριστικές γραμμές και να εισέρχεται με ορμή στο κομματικό σύστημα και τα τερτίπια του.

Και καλά ξεμπερδέματα στον Πιερρακάκη, που σήμερα είναι υπουργός Εθνικής Οικονομίας.

Του Αθανασίου Τσέκερη

🧨 Λοιπόν. Σήμερα θα μιλήσουμε για αυτό που έρχεται μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Για να είμαστε διαβασμένοι και προετοιμασμένοι.

🧨 Πέρσι τον Απρίλιο (2024), η ιστοσελίδα Politico αποκάλυψε ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ερευνούσε στην Ελλάδα ένα σκάνδαλο με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης.

🧨 Και συγκεκριμένα, ότι την περίοδο 2021 - 2023, μόλις 10 εταιρείες είχαν μοιραστεί μεταξύ τους κονδύλια 2.5 δις από το Ταμείο. 

🧨 Επρόκειτο, έλεγε το ρεπορτάζ, για 3 εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, πέντε εταιρείες πληροφορικής και δύο εταιρείες συμβούλων.

🧨 Αυτές οι εταιρείες, σε συνεργασία μεταξύ τους, χτύπαγαν διαγωνισμούς, έχοντας κανονίσει ποια θα έπαιρνε την δουλειά.

🧨 Έτσι κατάφεραν δύο πράγματα. Πρώτον να παίρνουν τις δουλειές ακριβότερα αφού ο ανταγωνισμός ήταν ψεύτικος.

Ο Μπαμπινιώτης για το IB στα σχολεία

«Προσωπικά πιστεύω ότι με τέτοιες δήθεν «προχωρημένες» προσεγγίσεις εντυπωσιασμού (ελάχιστα δηλαδή δημόσια σχολεία να μιμηθούν όσα ισχύουν σε λίγα ιδιωτικά σχολεία για διαφορετικούς λόγους και με άλλες προϋποθέσεις) γεννώνται φρούδες ελπίδες και χάνεται πολύτιμος χρόνος από τον πραγματικό σημαντικό στόχο: να ληφθούν γενναία μέτρα για μια καλύτερη ποιοτική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία»

Ο,τι γίνεται για ποιοτική βελτίωση τής Παιδείας μας είναι κατ’ αρχήν θετικό και ευπρόσδεκτο. Προϋπόθεση: να αποτελεί πραγματική βελτίωση και να αφορά στην ποιότητα τής παρεχόμενης εκπαίδευσης. Και φυσικά αναφερόμαστε στην δημόσια εκπαίδευση (γιατί η ιδιωτική έχει διαφορετικά δικά της χαρακτηριστικά).

Με το σκεπτικό αυτό ένα υψηλού επιπέδου πρόγραμμα, που δίνει έμφαση στην θεωρία τής γνώσης και στην πρώιμη επιστημονική κατάρτιση για μαθητές που κατέχουν άριστα την αγγλική γλώσσα, το πρόγραμμα Διεθνούς Απολυτηρίου (International Bacalaureate: IB) επιπέδου Προγράμματος απόκτησης Διπλώματος (Diploma Program: DP) θα αποτελούσε εκπαιδευτική κατάκτηση. Ωστόσο, κατάκτηση για ποιους;

 Πόσοι μαθητές, σε ποια σχολεία, από τι οικογένειες μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός τέτοιου έντονα ανταγωνιστικού και πολύ δαπανηρού αγγλόφωνου προγράμματος αριστείας; Απάντηση: Πολλοί λίγοι έως ελάχιστοι.

Ας θέσουμε, λοιπόν, μερικά καίρια ερωτήματα για να ξέρουμε για τί μιλάμε.

ΕΡΩΤΗΜΑ 1: Ποιος είναι ο σκοπός τού «Διεθνούς Απολυτηρίου επιπέδου Διπλώματος» (IB-DP);

 Να αξιολογείται και να πιστοποιείται από έναν μεγάλο έγκυρο ξένο εκπαιδευτικό Οργανισμό εδρεύοντα στην Γενεύη η εγκυρότητα και ο βαθμός επιτυχίας ενός απολυτηρίου που επιτρέπει σε μαθητές από χώρες όπως η Ελλάδα να εισάγονται, κατ’ επιλογήν πάντα και με δίδακτρα, ως προπτυχιακοί φοιτητές σε μεγάλα και μικρότερα πανεπιστήμια τού εξωτερικού.

Η φοίτηση στο πρόγραμμα αυτό διαρκεί 2 έτη, περιλαμβάνει ειδικά υψηλών απαιτήσεων και εμβάθυνσης μαθήματα, εργασίες, γραπτές και προφορικές εξετάσεις, γίνεται αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα και αφορά στις δύο τελευταίες τάξεις τού Λυκείου (Β΄και Γ΄).

Κ. Πιερρακάκης: Ο υπουργός μιας οικτρής μειοψηφίας

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανέλαβε το υπουργείο παιδείας πριν 1,5 χρόνο. 

«Έλαμψε» στην πανδημία για την αποτελεσματικότητα του όσον αφορά τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό του κράτους. Βέβαια για κάποιους εκ των εκσυγχρονισμών αυτών δεν είχε την πατρότητα και επιπλέον η πανδημία με μια συνθήκη έκτακτης ανάγκης και με τις απευθείας αναθέσεις ώθησε σε γρήγορες – και σπάταλες – λύσεις, αλλά αυτά μικρή σημασία έχουν στον κόσμο του πολιτικού μάρκετινγκ. 

Όπως επίσης μικρή σημασία έχει, περιέργως, ότι στα 30 ήταν ήδη «αγαπητό παιδί» των Βενιζέλου – Διαμαντοπούλου. Ή ότι είναι κουμπάρος με μέλος της γνωστής οικογένειας των «νόμιμων ιδιοκτητών» της χώρας και εμπλεκόμενο με το όνειδος των παρακολουθήσεων.

Γιατί μια τέτοια εισαγωγή; Γιατί ο τύπος και τα ΜΜΕ καθημερινά βομβαρδίζουν για τις μεγάλες καινοτομίες του κ. Πιερρακάκη στον χώρο της εκπαίδευσης. Ο μη σχετικός αναγνώστης θα φαντάζεται ότι στα σχολεία και τα πανεπιστήμια ζούμε μια ψηφιακή και μεταρρυθμιστική κοσμογονία. Όμως ουδέν αναληθέστερο. Για την ακρίβεια τα σχολεία και τα πανεπιστήμια εδώ και 1,5 χρόνια ζουν την ίδια μίζερη και φτωχή πραγματικότητα, σε τελική ανάλυση εγκατάλειψη, που βιώνουν εδώ και σχεδόν 15 χρόνια.

Ποιο είναι λοιπόν το μεταρρυθμιστικό έργο του κ. Πιερρακάκη; 

Υπάρχουν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες και οι εδώ και 3 δεκαετίες ευσεβείς πόθοι για την τεχνική εκπαίδευση που θεωρητικά θα συνδεθεί με την τοπική οικονομία αλλά πρακτικά αδυνατεί όταν η τοπική οικονομία είναι απλές υπηρεσίες τουρισμού… 

Είναι το “ψηφιακό σχολείο” ολόγραμμα του μέλλοντος;

ΡΟΥΠΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

Ελπίζω να μη χαρακτηριστώ ως οπισθοδρομικός ή φοβικός με το ρόλο της τεχνολογίας στην εξέλιξη της κοινωνίας, της οικονομίας και της παιδείας, γράφοντας ότι προβληματίστηκα διαβάζοντας για την παρουσίαση του “ψηφιακού σχολείου” από τον υπουργό Παιδείας, στα μακρινά Ριζώματα Ημαθίας.

Σε λίγα χρόνια, σκέφθηκα, δεν θα χρειάζεται καν να επισκέπτεται περιοχές που ίσως δεν γνώριζε ότι υπήρχαν. Με την βοήθεια της τεχνολογίας θα μπορούν οι πολιτικοί μέσω πλατφόρμας ολογράμματος να εξασφαλίζουν την “εικονική” τους παρουσία που θα φαντάζει πραγματική, σε κάθε εκδήλωση ξεχασμένων περιοχών. Κατά τον τρόπο αυτό η απόσταση από την εικονική πραγματικότητα θα μηδενίζεται.

Κατά τον τρόπο που σήμερα γίνεται προσπάθεια μηδενισμού του εκπαιδευτικού κενού, που χρόνο με τον χρόνο διευρύνεται εις βάρος των μαθητών, καθώς εικονικός είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός των σχολείων που εξαγγέλλεται. Προεκλογικά πάλι. Προφανώς είμαι υπέρ κάθε βήματος προόδου. Όμως, οι εξαγγελίες από τα μακρινά Ριζώματα για το “ψηφιακό σχολείο” γίνονται χωρίς ευρύτερη προσέγγιση για την ανάδειξη των ουσιαστικών προβλημάτων της παιδείας.

Το “ψηφιακό σχολείο” δε λύνει τα προβλήματα

Προβλημάτων, η προέκταση των οποίων αγγίζει όλο το εύρος του κοινωνικού συνόλου και της οικογένειας. Εκτός αν έχει την εντύπωση ο κύριος Πιερρακάκης ότι με το “ψηφιακό σχολείο” και το “ψηφιακό φροντιστήριο” ξαφνικά θα λυθούν τα διαχρονικά και εντεινόμενα προβλήματα. Η στρεβλότητα των εξαγγελιών αρχίζει και τελειώνει από την πομπώδη – κατά την ταπεινή μου άποψη – αναφορά των “ψηφιακών φροντιστηρίων” ως «ένα βήμα προς το μέλλον».

Λυπάμαι που θα πρέπει να γίνω λίγο καυστικός, αλλά για να βρεθούμε στο μέλλον πρέπει πρώτα να υπάρχει γνώση και ενσυναίσθηση για το παρόν. Το παρόν δε για μεγάλο τμήμα της Παιδείας που αφορά τα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια φαντάζει δύσκολο. Από εκπαιδευτικής σκοπιάς δε, απρόβλεπτο. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι η στρεβλότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια της “φροντιστηριακής” παιδείας στην οποία κανείς πολιτικός δεν αναφέρεται ως πρόβλημα.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΟΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ!

Γιώργος Τασιόπουλος 

"Έρχονται δέκα ψηφιακές αλλαγές στην Παιδεία", διαβάζω και σήμερα...

Ανάλογες ήταν οι επικοινωνιακές αναρτήσεις του Υπ. Παιδείας από την ημέρα που ανέλαβε!

Του επισυνάπτω τον N.  1566/85 για να κατανοήσει το σκοπό τουλάχιστον της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Μορφωμένους ανθρώπους θέλουμε, όχι cyborg...

https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/276374/nomos-1566-1985

https://www.ipaidia.gr/paideia/erxontai-deka-psifiakes-allages-stin-paideia-poies-tha-einai/

ΠΗΓΗ: Τασιόπουλος Γιώργος fb

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid037Y3WqqDUP21wcAjFrSMiZEoTbR3KWA9tFdEWKh2dzagGHiZ54UR4egWPs9BZwBcBl&id=100080481982655

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σε εκλεκτό της “Μπίλντερμπεργκ” και πάλι το Υπουργείο Παιδείας

Νέος υπουργός Παιδείας ορίσθηκε ο κ. Κυριάκος Πιερρακάκης, με αναπληρωτή Υπουργό με αρμοδιότητα τον Αθλητισμό τον κ. Γιάννη Οικονόμου και τις υφυπουργούς τις κυρίες Ζέττα Μακρή και Δόμνα Μιχαηλίδου.

 Όπως και η προκάτοχός του στην προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη κα Νίκη Κεραμέως, ο κ. Πιερρακάκης ήταν καλεσμένος στην ετήσια σύναξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. 

Την πρώτη μετά την πανδημία, που έγινε στην Ουάσινγκτον στις 2-5 Ιουνίου 2022. Στον κατάλογο αυτών που συμμετείχαν περιλαμβάνεται με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της Κομισιόν και ο αντιπρόεδρός της κ. Μαργαρίτης Σχοινάς. 

 Ο κ. Πιερρακάκης θα αναλάβει το βάρος της αλλαγής του άρθρου 16 του Συντάγματος, προκειμένου να επιτραπεί η ίδρυση αποκαλούμενων “μη κρατικών” εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Τα οποία έχουν έτοιμη πελατεία από τους υποψήφιους φοιτητές που μένουν απέξω από τα ΑΕΙ λόγω της βάσης του 10, ενώ ταυτόχρονα ερημώνουν περιφερειακά ΑΕΙ.