ΚΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ PATRIOT ΚΑΙ S300 ΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΕΣ

Ως γνωστόν (μέχρι και στην wikipedia) μόνο δύο χώρες του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ διαθέτουν σήμερα επιχειρησιακά έτοιμα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S300. Η Βουλγαρία και εμείς(της Σλοβακίας, μετά το βελούδινο διαζύγιο με την Τσεχία, μάλλον είναι ικανά μόνο για παρελάσεις...)

Θα θυμάστε ίσως οι παλιότεροι ποιους S300 έχουμε εμείς. 

Εκείνους που είχε παραγγείλει το 97 ο Κληρίδης από την Ρωσία για την άμυνα της Κύπρου και που, μετά από τουρκικές απειλές και πιέσεις των εταίρων μας, τους έστειλε ο Σημίτης το 99 για αγρανάπαυση κάπου στην Ανατολική Κρήτη. Για να σημαδεύουν λέει από εκεί τα τουρκικά αεροπλάνα, αν κάνουν και επιτεθούν στην Κύπρο? Αυτούς!  

Δεν ήθελε να κακοκαρδίσει τότε ο Σημίτης τους μελλοντικούς partners της συνεκμετάλλευσης του τύπου "τα δικά μας δικα σου και τα δικά σου, δικά σου" που σχεδίαζε, όποτε βόλεψε η εν λόγω αγρανάπαυση "προς φύλαξη".

Έκαναν έκτοτε και μια δοκιμαστική βολή των S300 το 13 και είδαν ότι δούλευαν ΟΚ τα ηλεκτρονικά τους, που τα είχε τροποποιήσει η Ιντρακομ για να γίνουν συμβατοί με τις Νατοϊκές προδιαγραφές της ελληνικής αεράμυνας. 

Το ReArm, η Τουρκία και το ελληνικό βέτο

10/06/2025

ΗΛΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΙΑΣ

Στις 27 Μαΐου 2025 το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) υιοθέτησε κανονισμό που δημιουργεί το μέσο δράσης για την ασφάλεια στην Ευρώπη (Security Action for Europe – SAFE).

Πρόκειται περί ενός νέου χρηματοδοτικού μέσου, χαμηλότοκων δανείων, ύψους 150 δισ. ευρώ που στοχεύει στην ενίσχυση των ικανοτήτων των κρατών μελών που επιθυμούν να ενισχύσουν την αμυντική τους βιομηχανία μέσω κοινών προμηθειών εστιάζοντας σε δυνατότητες προτεραιότητας.

Μέσω του SAFE επιδιώκεται ταχεία ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης (ΑΤΒΒ) με μεγάλης κλίμακας επενδύσεις για αύξηση της ικανότητας παραγωγής, κάλυψη υφιστάμενων κενών, ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής αμυντικής ετοιμότητας και διασφάλιση της έγκαιρης διαθεσιμότητας αμυντικού εξοπλισμού όταν χρειάζεται. Προβλέπεται επίσης περαιτέρω στήριξη της ΕΕ στην αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας.

Ο κανονισμός είναι μέρος του σχεδίου αμυντικών δαπανών ύψους 800 δισ. ευρώ έως το 2030 γνωστού ως ReArm Europe και είναι ανοικτός σε συμμετοχή από τρίτες χώρες. Δύνανται να συμμετάσχουν χώρες όπως αυτές της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), (Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία, Ελβετία), υποψήφιες για ένταξη όπως η Τουρκία, το Ηνωμένο Βασίλειο που συνήψε εταιρική σχέση για την άμυνα και την ασφάλεια με την ΕΕ, και ενόψει σύσφιξης της διατλαντικής συνεργασίας και διαλειτουργικότητας με ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς.

Στις συμβάσεις προμήθειας θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κόστος των συστατικών μερών προέλευσης από χώρες εκτός της ΕΕ, των κρατών ΕΖΕΣ-ΕΟΧ και της Ουκρανίας δεν υπερβαίνει το 35% του εκτιμώμενου κόστους των κατασκευαστικών μερών του τελικού προϊόντος.

Τί προβλέπεται για τις τρίτες χώρες

Αρκετά δεν κοιμηθήκαμε; Ο πόλεμος άλλαξε…καιρός να το δούμε

Μία από τις σημαντικότερες, αλλά και δραματικότερες, αλλαγές που συντελούνται στην εποχή μας είναι το πώς αλλάζει ο πόλεμος. Οι Χούθι, ναι οι Χούθι, προκάλεσαν απίστευτα επιχειρησιακά προβλήματα στο αμερικανικό ναυτικό.

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πολλοί σοβαροί αναλυτές μιλούν είτε για ήττα είτε για ισοπαλία, στην καλύτερη περίπτωση, ανάμεσα στη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη και στους «ξυπόλυτους» Χούθι. Είναι σοκαριστικό για τους υπευθύνους του Πενταγώνου να διαπιστώνουν πόσο ευάλωτα μπορεί να είναι τα αεροπλανοφόρα τους ή τα F-35, τα οποία τώρα σχεδιάζονται για την επόμενη φάση τους… χωρίς πιλότους.

Το ίδιο, βέβαια, συνέβη και με την Ουκρανία. Ειδικά μετά την τελευταία ευρηματική επίθεση των Ουκρανών στη Ρωσία, τα καλύτερα μυαλά των ισχυρών κρατών προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τα συμπεράσματα για το τι πρέπει να αλλάξει στον τρόπο που λειτουργούν και σκέπτονται. Αυτά που αλλάζουν δεν είναι αλλαγές ρουτίνας, δεν είναι κάτι δευτερεύον.

Η τεχνολογία μπορεί να εξασφαλίσει στον ανίσχυρο σημαντικά προτερήματα. Οι γραφειοκρατίες, οι περίπλοκοι μηχανισμοί και τα σκουριασμένα μυαλά δεν μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Ο κύκλος της καινοτομίας είναι πολύ πιο σύντομος σε σχέση με το παρελθόν. Ολα αλλάζουν πολύ γρήγορα και τα περιθώρια προσαρμογής είναι ελάχιστα.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, έχουμε και καλά και κακά νέα σε αυτόν τον τομέα. Τα κακά νέα είναι ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις μας και οι υπηρεσίες ασφαλείας της είχαν μείνει στην εποχή πριν από το τέλος του 20ού αιώνα. Η καινοτομία που σχετιζόταν με την άμυνα ήταν ανάθεμα, οι καθηγητές απαγορευόταν να ετοιμάσουν μελέτες που μπορεί να είχαν πρακτική, εμπορική εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα. Αμυντική βιομηχανία δεν είχαμε ή την αφήναμε στα χέρια άθλιων πολιτικών, που διόριζαν απλώς συντοπίτες τους στα εργοστάσια.

Τα καλά νέα είναι ότι αρχίσαμε να ξυπνάμε από τον λήθαργό μας. Αργά, αλλά ξυπνάμε. Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στις δομές των Ενόπλων Δυνάμεων από τον αρμόδιο υπουργό είναι ουσιαστικές και πρέπει να πάνε ακόμη πιο βαθιά.

Κωνσταντίνος Γρίβας: Εξοπλισμοί στον βρόντο! Σε μια χώρα που έχει στρατηγική της τον εθνικό της ακρωτηριασμό!

Το τρικ των κυβερνήσεων και ειδικά της σημερινής που τα έχει κάνει μαντάρα και στους εξοπλισμούς είναι γνωστό. 

Σε όσους ασκούν κριτική στις εξόφθαλμα λανθασμένες επιλογές, απαντούν με το ερώτημα «κι εσείς τι προτείνετε»; Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και πάρα, πάρα πολλά χρόνια, όχι από δημοσιογράφους αλλά από ειδικούς! Ένας απ΄ αυτούς είναι ο Κώστας Γρίβας, σήμερα καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων!

Από τη δεκαετία του 90 καταθέτει την ολοκληρωμένη πρόταση του για τον αποτελεσματικό και σίγουρα πιο οικονομικό εξοπλισμό της χώρας.

Μιλώντας στο miltaire channel εξηγεί τι θα μπορούσε να είχε κάνει η Ελλάδα, τι μπορεί να πράξει τώρα και αποδομεί πλήρως επιλογές όπως αυτή του F-35.
Απαντά στο ερώτημα αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν ως προτεραιότητα τον εξοπλισμό της χώρας με κυρίαρχο κριτήριο τις εθνικές ανάγκες ή αν παίρνουν αποφάσεις με βάση τα νατοϊκά θέλω και εντολές.

Αποδυναμώνει αμυντικά την Ελλάδα η κυβέρνηση

Τζήμας Θέμης

29/08/2023

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο στενός πρωθυπουργικός κύκλος είναι προφανές ότι, ταυτοχρόνως με την εσωτερική τους αποσύνθεση, νιώθουν εντελώς ανεξέλεγκτοι (ελέω συνολικώς ανύπαρκτης αντιπολίτευσης) να υλοποιήσουν τη διπλή αποστολή τους: το κλείσιμο επικερδών συμφωνιών για τους φιλικούς τους ολιγάρχες και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή, κόντρα στα εθνικά συμφέροντα. Όλα όσα ήθελε να πετύχει ο πατέρας Μητσοτάκης, αλλά δεν είχε κατορθώσει λόγω του τότε ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου πετυχαίνει ο υιός Μητσοτάκης (και) χάρη στο ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη και στο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, όπως και των διαδόχων του.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο μερικός και σταδιακός αφοπλισμός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και μάλιστα εκεί που το απαιτεί η Τουρκία, προχωρά εντατικώς, με βάση τις εντολές της Ουάσιγκτον. Από ένα τελευταίο έγγραφο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα defencenet.gr και το οποίο διέρρευσε μέσω Βουλής, προέκυψε ότι η κυβέρνηση παροπλίζει τα ρωσικά, κινητά πυραυλικά αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς Tor-M1 και τα παλαιότερα OSA-AKM, καθότι δε θα υπάρξουν νέες συμβάσεις υποστήριξης με τη Ρωσία.

Ταυτοχρόνως δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση στέλνει κρίσιμο οπλισμό στους νεοναζί οπαδούς του Μπαντέρα στην Ουκρανία και απαξιώνει οπλισμό τον οποίο ήδη έχουμε, ο οποίος είναι απαραίτητος για την εθνική άμυνα. Κατ’ εντολή των ΗΠΑ, η κυβέρνηση “φωνάζει” εδώ το Ζελένσκι τάζοντας εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων σε F-16, με αποτέλεσμα να βυθιστούμε ακόμα περισσότερο στην πολεμική εχθρότητα με τη Ρωσία, ενώ ταυτοχρόνως σφυρίζει αδιάφορα για τις τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο και στέλνει το Γεραπετρίτη να συναντήσει τον Φιντάν και πάλι με άδηλη ατζέντα, η οποία εκ των πραγμάτων “γέρνει” προς την τουρκική πλευρά.

Πρόκειται για την περαιτέρω πορεία προς την πλήρη και άκρως επικίνδυνη μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο, με συνενοχή και του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Εν προκειμένω, όμως, δεν πρόκειται απλώς για κάποιες παραχωρήσεις στο επίπεδο της εκμετάλλευσης φυσικών πόρων. Πρόκειται για τον τμηματικό αφοπλισμό της χώρας, χωρίς να αντικαθίστανται τα εν λόγω οπλικά συστήματα, με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία σε δραματική απόκλιση από την τουρκική και με τις ένοπλες δυνάμεις μας να εξοπλίζονται με κύριο προσανατολισμό την εκτέλεση συμπληρωματικών προς τις ΗΠΑ αποστολών έναντι της Ρωσίας.

Τον χαβά της η κυβέρνηση

Τα 3 συν 1 «μειονεκτήματα» του Ναυάρχου Παν. Λυμπέρη…

Από Militaire News -19/01/2023 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ΗΓΕΣΙΕΣ  ΕΝΑΝΤΙΟΝ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ  ΑΡΕΤΩΝ                                                                                                           

Γράφει  Α. Πέρπερας*

Οι στρατιωτικές αρετές όπως, η ηγετική ικανότητα, η δυνατή προσωπικότης, η ανάληψη πρωτοβουλιών, αλλά και οι ηθικές αξίες, αποτελούν βασικά ποιοτικά στοιχεία κάθε άξιου και ικανού αξιωματικού των Ε.Δ.

Ιδιαίτερα η έννοια του πραγματικού ηγέτη, συγκεντρώνει ίσως τις σημαντικότερες αρετές που αφορούν, το άτομο που ασκεί επιρροή, εμπνέει, εμψυχώνει, κερδίζει την εμπιστοσύνη και σεβασμό των άλλων, για κάθε επίτευξη σκοπού.

Οι πλούσιες αυτές αρετές και ηθικές αξίες που κοσμούν τον ικανό στρατιωτικό, εύλογα τυγχάνουν πάντα της επιβραβεύσεως εκ μέρους των ηγεσιών των Ε.Δ κάθε χώρας, ηγεσίες που σέβονται και εκτιμούν την ύψιστη αποστολή των.

Αντιθέτως στην χώρα μας, οι βαρύνουσας σημασίας αυτές αρετές, θεωρούνται πολλάκις ως μειονεκτήματα, στοιχεία υπηρεσιακής δυσλειτουργικότητος, εμπόδια διεκπεραιώσεως ”αλλοτρίων” επιταγών.

Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :

Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας Διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου: ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση: Δεδομένου ότι τα νέα συστήματα επιτρέπουν στις μονάδες πυροβολικού να παραμένουν παθητικές και ταυτόχρονα ν

Η απειλή των τουρκικών UAV’ s και η στόχευση της Άγκυρας

του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr

Σε ασκήσεις αντοχής της ελληνικής αεράμυνας, με όπλο τα τουρκικής κατασκευής UAV’s υποβάλει τη χώρα μας η Τουρκία, σε μια νέα τακτική με την αποστολή UAV’s να πετούν κατά μήκος του Αιγαίου και να πραγματοποιούν παράνομες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικές νησίδες, πολλές εκ των οποίων περιλαμβάνονται στον κατάλογο των διεκδικήσεων της Τουρκίας.

Οι συχνές, το τελευταίο διάστημα, αποστολές τουρκικών UAV’s στο Αιγαίο, δημιουργούν σοβαρό προβληματισμό στην Αθήνα καθώς εκτός των άλλων εκτιμάται ότι πρόκειται και για προετοιμασία ενός επιχειρησιακού σχεδίου από την Τουρκία που θα μπορούσε να προκαλέσει κορεσμό στην Ελληνική αεράμυνα με την ταυτόχρονη αποστολή μεγάλου αριθμού μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Ελληνικό FIR και πραγματοποιώντας υπερπτήσεις από ελληνικά νησιά σε μεγάλο ή και μεσαίο ύψος.

Η τακτική του κορεσμού της αεράμυνας χρησιμοποιήθηκε την περασμένη Άνοιξη εναντίον του Ισραήλ με τη μαζική εκτόξευση 4000 ρουκετών, drones και μικρών πυραύλων από τη Γάζα, που οι περισσότερες είχαν προέλευση το Ιράν και εξάντλησαν και αυτό ακόμη το σπουδαίο όπλο της ισραηλινής αεράμυνας το Iron Dome επιφέροντας και σημαντικό οικονομικό κόστος στο Ισραήλ και λόγω των πανάκριβων βλημάτων του Iron Dome αλλά και με την παράλυση της οικονομικής ζωής σε πολλές περιοχές του Νότιου Ισραήλ.

Η επιστράτευση των UAV’s από την Τουρκία για πτήσεις στο Αιγαίο το τελευταίο διάστημα, πέραν της σημαντικής αποστολής της συλλογής χρήσιμων πληροφοριών από τις κινήσεις του ελληνικού Στόλου, τις αμυντικές εγκαταστάσεις ή ακόμη και αυτό τον τρόπο και χρόνο αντίδρασης των ελληνικών πληρωμάτων των μαχητικών αεροσκαφών όταν καλούνται για αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών, πιθανότατα αποσκοπεί και στη διαμόρφωση τέτοιων σχεδίων. Καθώς η Τουρκία τώρα διαθέτει σχεδόν 200 UAV’s κάθε τύπου, μερικά εκ των οποίων έχουν δυνατότητα μεταφοράς και οπλισμού και μπορούν να εκτελούν ακόμη και αποστολές kamikaze, η απειλή γίνεται ακόμη πιο σοβαρή. Σε μια ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο η αποστολή μεγάλου αριθμού τουρκικών UAV’s θα προκαλούσε σοβαρό πρόβλημα στην ελληνική αεράμυνα που συγχρόνως θα είχε να αντιμετωπίσει και τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών.

Ενώ αδιαφορούμε για το δικό μας… Αντιδρούμε με τα “θαλάσσια κοπάδια” του Ερντογάν: Είμαστε …πελάτες!

Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ, Defence Point

Η προχθεσινή ημέρα σημαδεύτηκε από νέες επιθετικές αναφορές του Ερντογάν σε οπλικά συστήματα που αναπτύσσει η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, καθώς επίσης και από την παράδοση συστήματος βαλλιστικών πυραύλων στις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις. Αμφότερα προσφέρονται για ειδικό σχολιασμό στην Ελλάδα.

Όσο κι αν εκπλήσσει, στο πρώτο η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι πολύ ανταγωνιστική. Το δεύτερο αποκαλύπτει ότι η κατ’ αποκλειστικότητα εξοπλιστική πρόσδεση σε 2-3 συμμαχικές χώρες, πάντα με τον ρόλο του πελάτη, είναι τακτική που υπονομεύει μακροπρόθεσμα την αμυντική επάρκεια της χώρας μας.

«Με την εμπειρία την οποία αποκτήσαμε από την κατασκευή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ναυπηγούμε οπλισμένα μη επανδρωμένα σκάφη. Τώρα εργαζόμαστε πάνω στα συστήματα τα οποία, θα κυκλοφορούν σαν κοπάδι στις θάλασσες».

• Τα λόγια Ερντογάν αφορούν στο μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας ULAQ και το σύστημα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων BORA (KHAN).

Ας δούμε επιγραμματικά τα δυο αυτά οπλικά συστήματα και την απειλή που συνιστούν για την ελληνική ασφάλεια.

Το τουρκικό USV (unmanned surface vehicle) ULAQ πραγματοποίησε τις πρώτες του δοκιμαστικές βολές κατά τη διάρκεια της άσκησης “Θαλασσόλυκος”. Το ULAQ κατασκευάζεται από την Ares Shipyard και την Meteksan Defence. Το σκάφος ολοκλήρωσε τις δοκιμές τον Απρίλιο και στον “Θαλασσόλυκο” εκτόξευσε κατευθυνόμενο από λέιζερ πύραυλο Cirit δύο φορές.

Αυτά τα θαλάσσια drones ονειρεύεται ο Ερντογάν να επιχειρούν σαν “κοπάδια” στο Αιγαίο, με τη φρασεολογία του να παραπέμπει στην “επίθεση σμήνους” (swarming). Την τακτική αυτή χρησιμοποιεί στον Κόλπο το Ιράν, με επανδρωμένα ταχύπλοα και στόχο τον κορεσμό της άμυνας των εχθρικών πλοίων.

Δεν είναι σκόπιμο να αναλυθεί εδώ η “επίθεση σμήνους” και η δυνητική τακτική χρήση του από την Τουρκία στο Αιγαίο με βάση μη επανδρωμένες πλατφόρμες στον αεροναυτικό τομέα.

Η δεύτερη εξέλιξη είναι η παράδοση στις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις του συστήματος βαλλιστικών πυραύλων BORA (KHAN). Η εμβέλεια του πυραύλου, όπως έχει ανακοινωθεί παλαιότερα, ανέρχεται σε 500 χλμ, παρότι σήμερα βέβαια ομιλούν για την πολιτικώς ορθή εμβέλεια των 280 χλμ.

Ας μην λησμονούμε ότι βαλλιστική τεχνολογία η Τουρκία φέρεται να έχει εξασφαλίσει από χώρες όπως η Κίνα και το Πακιστάν.

Γιατί στην πολεμική βιομηχανία η Τουρκία έφυγε εμπρός και η Ελλάδα πίσω

Μαργαρίτης Γιώργος

24 Ιανουαρίου 2021

3249

Στα μέσα του Ιανουαρίου ο καθηγητής Ismail Demir, επικεφαλής του επιμελητηρίου των τουρκικών βιομηχανιών αμυντικού υλικού (πολεμική βιομηχανία) ανέλυσε την πορεία εκτέλεσης των προγραμμάτων ανάπτυξης του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Παρουσίασε την πορεία εξέλιξης των μακρόχρονων εξοπλιστικών προγραμμάτων και την συμμόρφωσή τους με το χρονοδιάγραμμα πού είχε τεθεί πολλά χρόνια νωρίτερα.

Επιπλέον, προσδιόρισε τις κατευθύνσεις, πάνω στις οποίες θα αναπτυχθεί το τουρκικό Ναυτικό στο απώτερο μέλλον. Για το 2020 διαπίστωσε ότι σε γενικές γραμμές τα επιτεύγματα της τουρκικής βιομηχανίας ακολουθούν το γενικό πρόγραμμα, όχι πάντοτε χωρίς προβλήματα. Το πετρελαιοφόρο στόλου Gungor Durmus, το οποίο ο σχεδιασμός ήθελε να αναλαμβάνει υπηρεσία στα 2018, ολοκληρώθηκε μόλις το παρελθόν έτος και ετοιμάζεται να ενταχθεί στην δύναμη του στόλου το 2021. Άλλα προγράμματα παρουσίασαν επίσης ανάλογες ή μικρότερες καθυστερήσεις.

Το 2021, πάντως, τόσο το μεγάλο σκάφος αμφιβίου πολέμου, το Anadolu, όσο και το πλοίο συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου Ufuk, θα αναλάβουν υπηρεσία στο τουρκικό Ναυτικό. Η πρόοδος των δύο πιο σημαντικών προγραμμάτων του συνεχίζεται με εμπόδια και κάποιες καθυστερήσεις. Το 2021 προβλέπεται να καθελκυστούν οι πρώτες μονάδες του προγράμματος φρεγατών I-class (Istanbul) και του προγράμματος υποβρυχίων Piri Reis (Type 214TN).

Οι πρώτες είναι πλοία των 3000 τόνων (113 μέτρα μήκος) πολλαπλού ρόλου και αποτελούν ένα πρόσθετο βήμα της τουρκικής ναυτικής σχεδίασης μετά τις κορβέτες τύπου Ada. Ο σχεδιασμός τους και η τεχνογνωσία που θα αποκτηθεί θα επιτρέψουν στην ναυπηγική βιομηχανία να υλοποιήσει σχέδια για παραγωγή μεγάλων πλοίων επιφανείας, αντιτορπιλικών των 9.000(+) τόνων. Τα υποβρύχια είναι τα γνωστά γερμανικής σχεδίασης 214 που έχει προμηθευτεί και η Ελλάδα και από τα οποία τα τουρκικά ναυπηγεία θα παραδώσουν οκτώ μονάδες στα επόμενα χρόνια.

Μακροπρόθεσμος ο τουρκικός σχεδιασμός

Μέσα στο 2021 επίσης, με βάση τον σχεδιασμό, προβλέπεται να αρχίσουν οι παραδόσεις των αντιπλοϊκών πυραύλων Atmaca, τουρκικής σχεδίασης και παραγωγής και των τορπιλών βαρέως τύπου Akya, επίσης. Η είσοδος πολλών οπλικών συστημάτων στην φάση της παραγωγής και της υπηρεσίας, δεν μειώνει τους ρυθμούς εξέλιξης αντίστοιχων συστημάτων του μέλλοντος. Το 2021 θα συνεχιστεί η μελέτη για την κατασκευή ισχυρά εξοπλισμένων περιπολικών θαλάσσης, όπως και το σχέδιο ναυπήγησης μεγάλων αντιτορπιλικών TF-2000.

Η άμυνα, το χρήμα και οι Νενέκοι*

Του Νίκου Ιγγλέση

https://greekattack.wordpress.com

Η Τουρκία με σχέδιο και σταθερά βήματα προχωράει στην επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περίπου 100 χρόνια μετά τη διάλυσή της στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Άγκυρα έχει ήδη ζητήσει την επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάννης, που καθόρισε τα εξωτερικά σύνορα όλων των κρατών της περιοχής. Οι Τούρκοι μιλούν για τα «σύνορα της καρδιάς τους» που περιλαμβάνουν όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο μέχρι τη Συρία και το Ιράκ (έχουν εισβάλει και στις δύο χώρες) και φτάνουν μέχρι την Τρίπολη της Λιβύης. Διεκδικούν, πέραν από τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, ένα μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου που αποκαλούν «Γαλάζια Πατρίδα» και σ’ αυτήν περιλαμβάνουν όλη σχεδόν την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και το μισό Αιγαίο.

Η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία φιλοδοξεί να καταστεί ηγεμονική περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής και ισότιμος συνομιλητής των Μεγάλων Δυνάμεων. Όμως, για να συμβεί αυτό απαιτούνται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Ένα «φαραωνικό» πρόγραμμα εξοπλισμών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Οι νεο-Οθωμανοί, μέσω της κρατικής και ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας τους, κατασκευάζουν 250 άρματα μάχης (Altay) και 336 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Έχουν ήδη ναυπηγήσει 6 κορβέτες (τύπου Milgem) και θα ναυπηγήσουν άλλες 6, ενώ το 2020 θα έχει ολοκληρωθεί ο εξοπλισμός του πρώτου σκάφους αμφίβιας εφόδου (Anadolou) – πρόκειται για μίνι αεροπλανοφόρο με 12 αεροσκάφη Stovl (βραχείας απονήωσης και κάθετης προσνήωσης), με ελικόπτερα και με μικρά αποβατικά σκάφη. Επίσης κατασκευάζονται 91 επιθετικά ελικόπτερα (T-129 Atak). Οι νεο-Οθωμανοί αγόρασαν 4 συστοιχίες των ρωσικών αντιαεροπορικών – αντιβαλλιστικών πυραύλων S-400, κατασκευάζουν πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους, όπως ρουκέτες (Kasirga) με βεληνεκές 120 χιλιόμετρα και βαλλιστικούς πυραύλους (Bora – Yilidirim) με βεληνεκές έως 500 χιλιόμετρα. Ακόμα οι νεο- Οθωμανοί κατασκευάζουν drones – μη επανδρωμένα αερο-οχήματα (Bayraktar – Akinci), αντιαρματικά όπλα, ραντάρ, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ενώ διαθέτουν και στρατιωτικούς δορυφόρους.

Αμερικανική οργή κατά Αθήνας για την αμυντική βιομηχανία – «Παίζετε το παιχνίδι των Γερμανών»

Ιουνίου 6, 2013 από seisaxthiablog

Τα δημοσιεύματα του Onalert για τα όσα παράδοξα συμβαίνουν στην ελληνική αμυντική βιομηχανία προκάλεσαν πολύ μεγάλη συζήτηση στον χώρο και θόρυβο που η κυβέρνηση παριστάνει ως συνήθως ότι δεν ακούει. Ποιος μπορεί να κατανοήσει ας πούμε ότι στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα υπάχουν…τρεις πρόεδροι -ένας απερχόμενος και δύο που προορίζονται για την θέση- αλλά κανείς δεν υπογράφει συμφωνία με αμερικανική εταιρεία κολοσσό για παραγωγή πυρομαχικών αξίας 180 εκατομμυρίων δολαρίων; Προφανώς κανείς.

Υπάρχει εξήγηση την οποία έχει εκφράσει έμπειρος Έλληνας ευπατρίδης πολιτικός: «στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καθυστερήσεις αλλά εμπόδια, δεν υπάρχουν αδιάφοροι άνθρωποι αλλά σκοπιμότητες».

Φαίνεται ότι η Αμυντική Βιομηχανία στην Ελλάδα πέθαινε και πεθαίνει γιατί απλά υπάρχει «άλλο» σχέδιο η εφαρμογή του οποίου απαιτεί όπως όλα δείχνουν την πλήρη απαξίωσή της. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να πιστεύουν πλέον αμερικανικοί κύκλοι.

“Το μεγάλο ζήτημα για τον Πρωθυπουργό”, λένε “είναι εάν θα αφήσει αυτό το σχέδιο να συνεχιστεί ή θα εφαρμόσει αυτό που εξήγγειλε προ λίγων ημερών από το βήμα του ΣΕΒ : «Ανάπτυξη από Πρωτοπόρους Έλληνες με Διεθνείς Συνεργασίες. Χώρο τώρα στη νέα γενιά Ελλήνων. Ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας».

Η εικόνα αυτή την στιγμή είναι δραματική και αποκαλύπτει και μια σύγκρουση γιγάντων : ΗΠΑενανατίον Γερμανίας.

Τα ναυπηγεία έχουν ρημαχτεί, η ΕΛΒΟ το ίδιο, τα ΕΑΣ έχουν πρακτικά πτωχεύσει και η ΕΑΒ φυτοζωεί και αναπνέει χάρη σε ένα και μοναδικό διεθνές έργο Αμερικανικής εταιρίας,που χρηματοδοτεί ί άλλη εταιρία Αμερικανικών συμφερόντων. Δηλαδή,η τύχη της κρίνεται από δύο ιδιωτικές εταιρίες. Παρόλα αυτά η απραξία της κυβέρνησης και η απαράμιλλή αναποφασιστικότητά της οδηγεί και αυτό το σχήμα σε έξοδο. Γιατί είναι το ερώτημα.

Η απάντηση που δίνουν όσοι παρακολουθούν την υπόθεση αμυντική βιομηχανία είναι κατ΄ αυτούς απλή:

“Το Γερμανικό σχέδιο απλά προχωράει απτόητο σε όλους τους κλάδους της Οικονομίας. Αυτό συμβαίνει”.