Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Ρούντι Ρινάλντι




Στις " Αντιθέσεις" μία μεγάλη συζήτηση για τις ανοιχτές προκλήσεις των κοινωνιών , την μετάβαση στην "νέα κανονικότητα" ή την "αβεβαιότητα" και τα μεγάλα ανοιχτά ερωτήματα

τεχνολογικά, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά , βιογεννετικά, γεωπολιτικά και πολιτιστικά .

- Αναδύθηκε ο Πολυπολικός κόσμος και είμαστε στη "δύση" της Δύσης ή μπροστά σε μια νέα τεχνολογική, γεωπολιτική και οικονομική μετάβαση που θα καθορίσει τις κοινωνίες ;

- Ζούμε σε συνθήκες Οικονομίας Πολέμου ή αναδιάρθωσης και αναδιανομής των κέντρων ισχύος ;

- Τι συμβαίνει με την συντριπτική πλειοψηφία του πλανήτη; Εργαζόμενους, λαούς, έθνη, τάξεις, ελίτ, πολιτισμούς, γλώσσες;

- Διάγουμε την " δικτατορία" της απουσίας εναλλακτικής; Είναι αναγκαία μία νέα συνείδηση ;

- Ποιο το αφήγημα στη Γηραιά, κουρασμένη και σχεδόν "τυφλή" Ευρώπη;

- Έχει ελπίδες και ρόλο η Ευρώπη και υπό ποιές προϋποθέσεις στην νέα παγκόσμια σκακιέρα;

- Η Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο , η γεωπολιτική «μοίρα» της και το Υπαρξιακό της πρόβλημα στην τροχιά του 21ου αιώνα .

- Ο πολιτικός κόσμος, το πολιτικό σύστημα της χώρας και οι θέσεις του ο προσανατολισμός του .

- Η χώρα ως κόμβος και ο κίνδυνος ζωνοποίησή της. Η τουρκική απειλή και η σοβαρότητά της

- Οι προκλήσεις του σήμερα για την Ελληνική κοινωνία και την πολιτική , το σύμπλοκο Εθνικής και Κοινωνικής δομής

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Ρούντι Ρινάλντι, σύγχρονος θεωρητικός της Ανάλυσης Κοινωνικο-πολιτικά και γεωπολιτικά, εκδότης και διευθυντής σύνταξης του "Δρόμου της Αριστεράς" και συγγραφέας.

Στην εκπομπή παρεμβαίνει και καταθέτει την οπτική του , ο Απόστολος Αποστόλου, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια Παντείου, Πάντοβας, Ρώμης, Μιλάνου, στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Federiciana Ρώμης, καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη

ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ…



ΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ…

(πολιτικές, καρναβαλικές και εκλογικές)

 
Το Τριώδιο έχει ανοίξει από τις 25 Φεβρουαρίου και αύριο, δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, είναι η Κυριακή του Ασώτου, που διδάσκει την αξία της μετάνοιας και το μεγαλείο της συγχώρεσης.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, δίνοντας το παράδειγμα και συμβάλλοντας στην κατανάλωση καρναβαλικών κουστουμιών, πότε μεταμφιέζεται σε έκπληκτο απλό καταναλωτή που θαμπώνεται από το πόσο χαμηλές είναι οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, πότε φορά το κουστούμι του ευρωπαϊστή (βάζοντας μετοχές για μια πιθανή μελλοντική μεταπήδηση). Και μετά, προσαρμοζόμενος πλήρως, πάει μια βόλτα στην Οδησσό να συγχαρεί τον «ήρωα» (παλιάτσο) Ζελένσκι. Κι εκεί «ακούει» μια πραγματική ρωσική βόμβα-μήνυμα της επικίνδυνης αύξησης των εχθρών της χώρας. Διότι μέσα από τη δουλική ΝΑΤΟφροσύνη ολόκληρου του πολιτικού συστήματος η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Πολιτικά, στη σημερινή Ευρώπη, δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς να κηρύττεις τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, μεταμφιεζόμενος βέβαια σε «ειρηνοποιό» και «λάτρη της δημοκρατίας». Αυτό το τελευταίο κουστούμι ταίριαξε γάντι με τον επόμενο σταθμό Μητσοτάκη, το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Βουκουρέστι.

Την ίδια στιγμή 1.500 «οπαδοί» της ισραηλινής Μακάμπι αλώνιζαν, ασχημονούσαν και βιαιοπραγούσαν στο κέντρο της Αθήνας, ενώ συνεχίζεται η σφαγή των Παλαιστινίων και των αμάχων στη Γάζα. Μετά τη «δόξα» των Κροατών φιλοναζί οπαδών που δολοφόνησαν έναν έλληνα φίλαθλο πέρυσι, αφού είχαν κάνει περίπατο σε όλη την Ελλάδα, τώρα ανακατεμένοι πράκτορες και κατευθυνόμενοι φίλαθλοι έκαναν διαφήμιση του Ισραήλ και των «κατορθωμάτων» του.

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Οι Ανοιχτές προκλήσεις των Κοινωνιών σε Γεωπολιτική/Γεωοικονομία/ Επιστήμη/Πολιτική &Ταυτότητα




Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη συζήτηση για την Επιστήμη και την " Επιστημονοσύνη" στον 21ο αιώνα με τις ανοιχτές τεχνολογικές προκλήσεις και τις λεγόμενες ομογενοποιημένες μετα-κοινωνίες, στο καιρό των τεκτονικών γεωπολιτικών μετασχηματισμών και των μεγάλων προκλήσεων στην Επιστήμη, την Πολιτική, την Οικονομία, τις Κοινωνίες και την μετάβαση στην εποχή των "μεγάλων αβεβαιοτήτων".

 - Το κρίσιμο στοίχημα για τις κοινωνίες για το άλμα προς τα μπρος ή τον μονόδρομο ελέγχου και δυστοπίας. Ο Καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας Δημήτρης Κούβελας, άλλοτε εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκός Οργανισμό Φαρμάκων(E.M.A.) επικεφαλής της Κίνησης "Πνοή Δημοκρατίας" … Σε μια συνέντευξη από την Δημόσια Υγεία και την νέα κανονικότητα από την διαχείριση της πανδημίας, στις μέρες μας με την μοντελοποίηση των κοινωνιών και τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ζωής και της καθημερινότητας, μέχρι τις νέες πραγματικότητες στη πολιτική, την οικονομία, την επιστήμη και την γεωπολιτική. 

Στην εκπομπή παρεμβαίνει ο Ρούντι Ρινάλντι, θεωρητικός στην κοινωνικο-πολιτική ανάλυση , εκδότης και διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας " Δρόμος της Αριστεράς"

 - Η μεγάλη συζήτηση και οι μεγάλες αποσιωπήσεις στο κόσμο των φαρμάκων και των εμβολίων, η επιστημονική συζήτηση που δεν γίνεται και που γίνεται, ο ρόλος των επιστημόνων και της διανόησης στις πολιτικές δημόσιας υγείας και παιδείας

 - Η Δημοκρατία και το θολό τοπίο της διάκρισης εξουσιών, τα συλλογικά αιτήματα των κοινωνιών, η ατζέντα των ατομικών έως ιδιωτικών δικαιωμάτων , η Ελευθερία και η περίφημη συζητήση της Αντι-Γνώσης στην εποχή της "Ελευθερίας των Αγορών "

 - Τι υποδηλώνει ως "κορυφή του παγόβουνου" η πανευρωπαϊκή κινητοποίηση των αγροτών σε πλήρη συσχέτιση με την ενεργειακή μετάβαση ή την οικονομική μετάβαση αναδιανομής του πλούτου σε υπερεθνικές ελίτ ;

 - Ο χώρος χωρίς χώρα και η Ελλάδα μπροστά στις προκλήσεις , γεωπολιτικά, παραγωγικά, τεχνολογικά και κοινωνικά στον καιρό της σύγχυσης των διαφορετικών χαρακτηριστικών και της ταυτοτικής αποτύπωσης.

 "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ : ΤΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΣΤΟΠΙΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ



 Γιώργος Σαχίνης - 15 Ιανουαρίου 2024


Ο διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας “Δρόμος της Αριστεράς” και από τους σημαντικότερους Έλληνες θεωρητικούς αναλυτές στο χώρο της Αριστεράς, ο κ. Ρούντι Ρινάλντι, εξηγεί συνοπτικά στον 98.4 γιατί κατά την οπτική του η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα , με την οικονομική της και πολιτική ελίτ οριζοντίως, να επιχειρεί μέσα από την πλήρη εξατομίκευση ακόμη και των δικαιωμάτων, να σπάσει κάθε έννοια συλλογικότητας .

Μάλιστα όπως σημειώνει , το σύστημα αυτό, προετοιμάζει την κοινωνία δια του εθισμού και του υποδείγματος σε υπαρκτά μεν αλλά ήσσονος σημασίας ζητήματα, ως κυρίαρχη ατζέντα, στο να εμπεδωθεί ένα κλίμα σχεδόν ” μοιρολατρικής” αποδοχής των μεγάλων επιλογών σε μείζονα ζητήματα , όπως για παράδειγμα η δορυφοροποίηση της χώρας στην Τουρκία.

Την ίδια ώρα, στην μεγάλη εικόνα όπως λέει η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο ενός κρίσιμου γεωπολιτικά τριγώνου, όπου οι πολεμικές αναφλέξεις και συγκρούσεις ως επιλογή επίλυσης των μεγάλων κέντρων ισχύος, θα έπρεπε όχι μόνο να προβληματίζει την χώρα, αλλά να μην την έχει καταστήσει δεδομένη για κανέναν.

Αίσθηση όμως προκαλούν και τα όσα καταθέτει για την λεγόμενη εποχή της “τεχνολογικής επανάστασης ” και των αλγόριθμων και της τεχνητής “νοημοσύνης” στον 21ο αιώνα , υποστηρίζοντας ότι η ελπίδα είναι στην διαμόρφωση νέων μορφών συλλογικότητας και το “κλειδί” είναι πολυπλοκότητα της ανθρώπινης νοημοσύνης και των κοινωνιών γνώσης και εμπειριών που αυτή διαμορφώνει.

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

Περίεργη χρονιά το 2023



Του Ρούντι Ρινάλντι 

Tο 2023, που τώρα κλείνει, ήταν μια περίεργη χρονιά. Όχι επειδή οι ρυθμοί άλλαξαν: τα γεγονότα παραμένουν καταιγιστικά, η αβεβαιότητα και η αίσθηση ότι όλα μπορεί να συμβούν εξακολουθούν να είναι παρούσες. Συνεχίζεται μια πορεία «γυμνής μετάβασης» σε τοπία γεωπολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, χωρίς να υπάρχει από κάπου μια εναλλακτική πρόταση που να αγκαλιάζεται ως ελπίδα από ευρύτατα στρώματα. Την πρωτοβουλία την έχουν κέντρα ισχύος, που όμως δεν μπορούν να ελέγξουν την πορεία της «γυμνής μετάβασης».

Κι έτσι έρχονται στην επιφάνεια με μεγαλύτερη σφοδρότητα φαινόμενα «εκδίκησης της φύσης» απέναντι στην Ύβρη και την αλαζονεία του καλπάζοντος Κέρδους, που με την ψηφιακή του φορεσιά επιβάλλει ανελέητη ασφυξία στην οικονομία, την πολιτεία, τη δημοκρατία, τους υλικούς όρους διαβίωσης δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Η «γυμνή μετάβαση» προχωρά με σπασμούς: ήδη δύο είναι σε πλήρη εξέλιξη, στην καρδιά της Ευρώπης (Ουκρανία) και στη Μέση Ανατολή, χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση ότι δεν θα επεκταθούν.

Το περίεργο της χρονιάς 2023 έγκειται, λοιπόν, στο γεγονός ότι παρά το σφυροκόπημα, την τρομακτική σύγχυση, τις τεράστιες βιοπολιτικές καμπάνιες ελέγχου, αρχίζουν να υπάρχουν σημάδια σκεπτικισμού, σημάδια συνειδητοποίησης ότι κάτι πάει πολύ άσχημα, ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί το «πάμε κι όπου βγει». Επιπλέον, μέσα σε αυτόν τον χρόνο έχουμε μεγαλύτερη αγκύρωση της συνείδησης ότι μεταβαίνουμε σε έναν κόσμο όπου η Δύση θα έχει μικρότερο μερτικό, θα ακολουθήσει μια φθίνουσα πορεία, κι ότι αναδύονται νέα κέντρα και καταγράφονται νέοι συσχετισμοί.

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023

Η σημαία...




Η Ελλάδα ως κόμβος ενέργειας, τουρισμού, logistics, πλατφόρμα ΝΑΤΟ, υπηρεσιών, μεταπρατικό κέντρο, η Ελλάδα ως μετανεωτερική αποικία δεν ενοχλεί ολιγάρχες, κυβερνήσεις, πολιτικό σύστημα. Ίσα ϊσα την διαφημίζουν σε αυτήν την μορφή.

 Ο κ. Τσούνις κάνει κουμάντο, ο Σολτς δίνει παραγγελιές, ο Ερντογάν βάζει όρους «φιλίας»... Οι δικοί μας βαράνε προσοχές, υποκλίνονται, ορκίζονται πίστη στην Πρεσβεία και τις Βρυξέλλες.

 Η φωτό έχει δημοσιευτεί εδώ και καιρό με υπότιτλο «Σημαία της ΕΛΛΑΔΟΣ αποτελούμενη από αριθμούς. Εννοιολογική τρισδιάστατη απόδοση». (Flagge von GRIECHENLAND, die aus Zahlen besteht. Konzeptionelles 3D-Rendering)
________

Τέλος 2023: Κοινωνικό φόντο και πολιτικό σκηνικό

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023

Εξομολογητικό



Του Ρούντι Ρινάλντι 


Έχω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια για μια φωτογραφία που με έχει συγκλονίσει αυτές τις μέρες του μεγάλου θανατικού στη Γάζα, ένα έγκλημα που όλοι οι «πολιτισμένοι» της Δύσης επιτρέπουν και εκτελούν οι «αυτοαμυνόμενοι» Ισραηλινοί κατακτητές.

 Που συνεχίζουν ένα διαρκές έγκλημα στην περιοχή, τουλάχιστον από το 1948.

Η φωτογραφία με τίτλο «Μητέρα που αγκαλιάζει το σώμα του γιού της που σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή Ισραηλινών στη Γάζα 18/10/23» μοιάζει με έργο τέχνης. 

Μέσα στην απίστευτη τραγικότητά της, έχει μια ομορφιά, έχει μια λιτότητα, έχει κίνηση, έχει βάθος, έχει αντίθεση χρωματική και αρμονία, έχει μια καμπυλότητα, μια τρυφερότητα και έναν πόνο. Παράγει ως φωτογραφία και ένα αισθητικό αποτέλεσμα. Έχοντας κάποια μικρή σχέση με εξώφυλλα βιβλίων και γραφικές τέχνες, μένω με το στόμα ανοικτό απέναντι σε αυτή την φωτογραφία που παράγει τέχνη και πολιτισμό συνάμα. 

Δεν ξέρω αν ένας Μιχαήλ Άγγελος, ένας Ροντέν, ένας Πικάσο κλπ θα μπορούσαν να αποδώσουν με τον τρόπο τους αυτό το αποτέλεσμα. Και είναι μια φωτογραφία, μια συγκλονιστική φωτογραφία, χωρίς καταστροφές και αίματα. Είναι η αγκαλιά της μάνας στο γιο της, ένας σπαρακτικός αποχαιρετισμός, ένας σπαραγμός ανείπωτος.

 Ο Ρίτσος είχε γράψει τον Επιτάφιο όταν είχε δει την φωτογραφία της μάνας πάνω στον σκοτωμένο γιό της στην γενική απεργία της Θεσσαλονίκης (1936).

 Σήμερα τι κάνουν οι γνωστοί διανοούμενοι, οι καλοπληρωμένοι καλλιτέχνες, γιατί σιωπούν μπροστά στο έγκλημα; 

Φοβούνται μήπως τους αποκαλέσει η ισραηλινή προπαγάνδα «αντισημίτες»; Φοβούνται μην μπούνε σε μαύρες λίστες του πολυπλόκαμου ισραηλινού μηχανισμού και κοπούνε από διάφορες δουλειές. Γιατί σιωπούν; 

Μάθανε να κρατάνε πισινή και με το παγκόσμιο πραξικόπημα της πανδημίας (κατάργηση του δημόσιου χώρου, βιοπολιτικό έλεγχο μεγάλων πληθυσμών) και με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τώρα ξεχάσαμε το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης. Πόσο έγκλημα πρέπει να δουν ακόμα για να φωνάξουν κι αυτοί ένα «Φτάνει πια!».

 Ευτυχώς πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις…

Κυριακή 6 Αυγούστου 2023

Το «υπαρξιακό πρόβλημα» της χώρας μάς καλεί

Από Ρούντι Ρινάλντι

- 31 Ιουλίου, 2023

Ποια αίσθηση έχουν οι πολίτες της Ελλάδας για την ίδια τους την χώρα, για την πορεία της, για το μέλλον της; Τι ιδέες έχουν για μια καλύτερη ζωή σε έναν τόπο που κατά κοινή ομολογία είναι όμορφος, και φορτωμένος με ιστορία και πολιτισμό; Η πορεία της Ελλάδας προς τον εξευρωπαϊσμό, οι σχέσεις με τον δυτικό κόσμο και οι τάσεις μιμητισμού ή σκέτης ακολουθίας ντιρεκτίβων και παραγγελιών γεωπολιτικού και συμμαχικού ενδιαφέροντος (στρατιωτικές βάσεις, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, μονομερή εξοπλιστικά) δεν απέτρεψε ούτε χούντες, ούτε εθνικούς ακρωτηριασμούς –όπως έγινε και συνεχίζεται στην Κύπρο– ούτε και ελάφρυνε προβλήματα που δημιουργεί η επεκτατική Τουρκία με τις βλέψεις της σε Θράκη, Αιγαίο, νησιά, «θαλάσσια οικόπεδα» και υδρογονάνθρακες.

Η πορεία προς την ευρωποποίηση, από τις δεκαετίες του 1960 και ’70 μέχρι σήμερα, δημιούργησε μια άλλη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, και αυτό είναι εμφανές σε όλα τα επίπεδα. Ένα ευρύτατο σχέδιο εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού που ενστερνίστηκαν και προώθησαν οι ελίτ –μερικά μεγάλα τζάκια– μαζί με το πολιτικό σύστημα, άλλαξε σε πολύ σημαντικό βαθμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας, προώθησε την «τριτοποίηση» της οικονομίας (υπηρεσίες και βασικά τουρισμός), έσπρωξε στην αποβιομηχάνιση (έκλεισαν πάρα πολλές βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις), συρρίκνωσε απελπιστικά τον πρωτογενή τομέα (αγροτική οικονομία) και περιθωριοποίησε την ελληνική ύπαιθρο, ερημώνοντας χωριά και κωμοπόλεις.
Από την «Αλλαγή» του 1981 στην Ολυμπιάδα του 2004

Οι αλλαγές αυτές οδήγησαν σε μια κοινωνική αναδιάρθρωση: ξεπετάχθηκαν ευρύτατα μεσαία στρώματα που συνδέθηκαν με αυτού του τύπου την ανάπτυξη, όπως μάνατζερς, CEO, αντιπρόσωποι και πλασιέ μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα καταστράφηκαν. Η ιδεολογία της «αρπαχτής», του γρήγορου και εύκολου κέρδους, και η ευμάρεια που στηρίχθηκε στον δανεισμό (πολιτική που εξογκώθηκε την εποχή του ανδρεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ), δημιούργησαν όρους υποχώρησης του ριζοσπαστισμού που είχε εκφραστεί τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λίγο μετά, με την «Αλλαγή» του 1981 κι έπειτα, μπήκαν οι βάσεις μιας διάλυσής του μέσα από ειδικούς μηχανισμούς (συνδικαλιστικούς, συνεταιριστικούς, ΜΟΠ και άλλους), οι οποίοι αποχαύνωσαν ή και εκπόρνευσαν στρώματα υπάλληλων, κοινωνικών ομάδων και τάξεων.

Τρίτη 1 Αυγούστου 2023

Το «υπαρξιακό πρόβλημα» της χώρας μάς καλεί

Από Ρούντι Ρινάλντι- 31 Ιουλίου, 2023

Ποια αίσθηση έχουν οι πολίτες της Ελλάδας για την ίδια τους την χώρα, για την πορεία της, για το μέλλον της; Τι ιδέες έχουν για μια καλύτερη ζωή σε έναν τόπο που κατά κοινή ομολογία είναι όμορφος, και φορτωμένος με ιστορία και πολιτισμό; Η πορεία της Ελλάδας προς τον εξευρωπαϊσμό, οι σχέσεις με τον δυτικό κόσμο και οι τάσεις μιμητισμού ή σκέτης ακολουθίας ντιρεκτίβων και παραγγελιών γεωπολιτικού και συμμαχικού ενδιαφέροντος (στρατιωτικές βάσεις, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, μονομερή εξοπλιστικά) δεν απέτρεψε ούτε χούντες, ούτε εθνικούς ακρωτηριασμούς –όπως έγινε και συνεχίζεται στην Κύπρο– ούτε και ελάφρυνε προβλήματα που δημιουργεί η επεκτατική Τουρκία με τις βλέψεις της σε Θράκη, Αιγαίο, νησιά, «θαλάσσια οικόπεδα» και υδρογονάνθρακες.

Η πορεία προς την ευρωποποίηση, από τις δεκαετίες του 1960 και ’70 μέχρι σήμερα, δημιούργησε μια άλλη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, και αυτό είναι εμφανές σε όλα τα επίπεδα. Ένα ευρύτατο σχέδιο εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού που ενστερνίστηκαν και προώθησαν οι ελίτ –μερικά μεγάλα τζάκια– μαζί με το πολιτικό σύστημα, άλλαξε σε πολύ σημαντικό βαθμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας, προώθησε την «τριτοποίηση» της οικονομίας (υπηρεσίες και βασικά τουρισμός), έσπρωξε στην αποβιομηχάνιση (έκλεισαν πάρα πολλές βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις), συρρίκνωσε απελπιστικά τον πρωτογενή τομέα (αγροτική οικονομία) και περιθωριοποίησε την ελληνική ύπαιθρο, ερημώνοντας χωριά και κωμοπόλεις.

Από την «Αλλαγή» του 1981 στην Ολυμπιάδα του 2004


Οι αλλαγές αυτές οδήγησαν σε μια κοινωνική αναδιάρθρωση: ξεπετάχθηκαν ευρύτατα μεσαία στρώματα που συνδέθηκαν με αυτού του τύπου την ανάπτυξη, όπως μάνατζερς, CEO, αντιπρόσωποι και πλασιέ μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα καταστράφηκαν. Η ιδεολογία της «αρπαχτής», του γρήγορου και εύκολου κέρδους, και η ευμάρεια που στηρίχθηκε στον δανεισμό (πολιτική που εξογκώθηκε την εποχή του ανδρεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ), δημιούργησαν όρους υποχώρησης του ριζοσπαστισμού που είχε εκφραστεί τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λίγο μετά, με την «Αλλαγή» του 1981 κι έπειτα, μπήκαν οι βάσεις μιας διάλυσής του μέσα από ειδικούς μηχανισμούς (συνδικαλιστικούς, συνεταιριστικούς, ΜΟΠ και άλλους), οι οποίοι αποχαύνωσαν ή και εκπόρνευσαν στρώματα υπάλληλων, κοινωνικών ομάδων και τάξεων.

Τρίτη 6 Ιουνίου 2023

Μια φωτογραφία…




Του Ρούντι Ρινάλντι


«Παρακαλώ τον αναγνώστη να προσέξει τη φωτογραφία που παρατίθεται. Και να σκεφτεί λίγο περισσότερο για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Γιατί μπορεί να έχει αλλάξει το πολιτικό τοπίο στη χώρα μετά τις πρόσφατες εκλογές, μπορεί τώρα, ενόψει των επόμενων, τα κόμματα να τσακώνονται για τη φορολογία και την κοστολόγηση των προγραμμάτων τους, η Ν.Δ. να θέλει να κλειδώσει την αυτοδυναμία, ο ΣΥΡΙΖΑ να μην χάσει κι άλλο, το ΠΑΣΟΚ να πλησιάσει λίγο τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ελ. Λύση και το ΚΚΕ να σταθεροποιήσουν τη θέση τους και τα τρία μικρότερα να μπουν στη Βουλή… αλλά το «βαθύ σύστημα» δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα. 
Η άνεση του κ. Τσούνη, πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, να βρίσκεται στη Βουλή την ημέρα που ορκίστηκε μόνος του ο Α. Σαμαράς (επειδή έλειπε στις ΗΠΑ για να βραβευθεί από το Χάρβαρντ…), σε μια άδεια Βουλή, έχει ολόκληρο συμβολισμό. Και υπογραμμίζει κάποιες αλήθειες. Η σπορ ενδυμασία του, η χαλαρότητα, σαν να βρίσκεται σε ένα φιλικό σπίτι ή ένα κέντρο διασκέδασης, στα κατατόπια του τέλος πάντων, δείχνουν ένα «αμερικάνικο» πραγματιστικό στιλ, ένα «αμερικάνικο» πρακτικό πνεύμα. Μια επίδειξη της επικυριαρχίας σε μια χώρα με ειδικό καθεστώς. 
Άλλωστε ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η συνεργασία της Πρεσβείας με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις είναι άριστη. Είπε μάλιστα στο Φόρουμ των Δελφών πριν μερικές εβδομάδες πως «η Ελλάδα είναι κόμβος εμπορίου, logistics, ενέργειας, αλλά και κόμβος του ΝΑΤΟ». Με δυο λόγια, συνόψισε το ειδικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τη χώρα μας».

Τετάρτη 26 Απριλίου 2023

Όταν σφυρίζουμε αδιάφορα...



Ρούντι Ρινάλντι

Όταν σφυρίζουμε αδιάφορα...
Σε προεκλογικό σποτ του κόμματος του Ερντογάν υπάρχει ένας χάρτης που εμφανίζει ολόκληρη την Δυτική Θράκη και σημαντικά ελληνικά νησιά ως τμήμα της τουρκικής επικράτειας...
«Δεν είναι διόλου τυχαίο που τα συστημικά κόμματα (αλλά και τα υπόλοιπα…) σιωπούν γύρω από το κρίσιμο θέμα του γεωπολιτικού αναδασμού στην Ανατολική Μεσόγειο και τις επιδιώξεις του τουρκικού επεκτατισμού, που στρέφονται ευθέως ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Φαίνεται παράδοξο αλλά, ενώ κορυφώνονται οι μεθοδεύσεις για λύσεις «πακέτο» μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες, το ζήτημα έχει τεθεί εκτός προεκλογικής ατζέντας. Είναι βολικότερες οι αναφορές σε θέματα τύπου Καϊλή ή Γεωργούλη, και ένας διαξιφισμός ανάμεσα στα κόμματα για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής της «πολυκατοικίας». Μόνο που το «οίκημα» αυτό, τόσο σε ό,τι αφορά τίτλους ιδιοκτησίας (και κυριαρχίας) όσο και σε ό,τι αφορά όρους διαχείρισης, βρίσκεται υπό διεθνή εποπτεία, όπως καθόρισαν οι μνημονιακές συμβάσεις – κι ας ομνύουν η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ότι έχουμε περάσει σε άλλη εποχή, κι ότι όλα είναι ανθηρά, φτάνει να ξαναπάρουν εντολή διαχείρισης και διεκπεραίωσης. Φυσικά εντός των πλαισίων που ορίζει το νέο καθεστώς ημιαποικίας…»

Κυριακή 26 Μαρτίου 2023

Ρ. Ρινάλντι: Ιφιγένεια το Αιγαίο;" - Στην Αιχμή του Δόρατος με τον Ά. Λαμπρόπουλο - 22/2/2023




Στην Αιχμή του Δόρατος", ο Άρης Λαμπρόπουλος θα συζητήσει, με τον κ. Ρούντι Ρινάλντι, δ/ντη σύνταξης της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Δρόμος της Αριστεράς", με θέμα:
 "Ιφιγένεια το Αιγαίο;"

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/yU_eFcHqDA0?feature=share
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 18 Μαρτίου 2023

Μετά την 8η Μαρτίου…

Από Ρούντι Ρινάλντι




Το συστημικό έγκλημα έγινε την 1η Μαρτίου στα Τέμπη. Στις 8 Μαρτίου ολόκληρη η Ελλάδα διαδήλωνε σε έναν ξεσηκωμό νέων και ενηλίκων, δείχνοντας ότι το ποτήρι έχει ξεχειλίσει, ότι η οργή δεν χωρά στην άθλια «κανονικότητα». Μια νέα γενιά βαθιά συγκινημένη δίνει τον τόνο με τη φωνή και την παρουσία της, δίνει το ιδιαίτερο χρώμα της κοινωνικής έκρηξης. Οι δημοσκόποι και οι πολιτικάντηδες ίσως σκεφτούν ότι όλοι αυτοί δεν ψηφίζουν, κι ότι θα καταφέρουν να ξαναβάλουν το ψιλοεκτροχιασμένο τρένο του πολιτικού συστήματος στις ράγες της «κανονικότητας». Δηλαδή να συνεχίσουν όπως πριν: νομοσχέδια, ιδιωτικοποιήσεις, μεταδημοκρατία, μεταδικαιοσύνη, αλαζονεία, κυνισμό, κέρδη και μίζες, και φυσικά ποσοστά και έδρες. Η αλήθεια όμως είναι ότι τίποτα δεν είναι ακριβώς ίδιο μετά την κοινωνική έκρηξη που βιώσαμε στις 8 Μαρτίου. Ας δούμε ορισμένες κρίσιμες διαστάσεις, κοινωνικές πρώτα, και πολιτικές στη συνέχεια.

Το ερώτημα που απαντήθηκε


Από αυτές τις σελίδες είχαμε παραθέσει σειρά άρθρων υπό το γενικό ερώτημα «Είναι δυνατή μια νέα κοινωνική διαθεσιμότητα;». Όσα έγιναν έδωσαν μια πρώτη και σημαντική απάντηση: η κοινωνική διαθεσιμότητα υπάρχει, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην παρούσα φάση. Υπάρχουν ισχυρά αντισώματα στην ελληνική κοινωνία. Ακόμα και οι πιο νέες γενιές, που δεν έχουν ζήσει καλά-καλά τα μνημόνια, δηλαδή ήσαν μικρά παιδιά όταν εγκαθιδρύθηκε το ειδικό καθεστώς στη χώρα μας, νιώθουν πως το πολιτικό σύστημα, η πολιτεία εν γένει και οι βασικοί θεσμοί της (π.χ. Δικαιοσύνη, σώματα ασφαλείας και καταστολής) λειτουργούν εχθρικά και ενάντια στα όνειρά τους, στο μέλλον τους. Οι νέοι νιώθουν ξένοι στον τόπο τους, και θέτουν πολύ γενικότερα θέματα: ζωή, αξιοπρέπεια, σεβασμό, ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία. Και τα θέτουν σε μια χώρα με τεράστια ελλείμματα σε αυτούς τους τομείς. Σε μια χώρα που έχει μετατραπεί σε «χώρο», σε «κόμβο», σε «πλατφόρμα» εκτίναξης κάθε σαλταδόρου και μιας ελίτ παρασιτικής, σε «ορμητήριο» funds, τραπεζών, στρατευμάτων.

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2023

Ρ. Ρινάλντι: Ιφιγένεια το Αιγαίο;"




 "Στην Αιχμή του Δόρατος", ο Άρης Λαμπρόπουλος συζητά με τον κ. Ρούντι Ρινάλντι, δ/ντη σύνταξης της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Δρόμος της Αριστεράς", με θέμα: "Ιφιγένεια το Αιγαίο;"

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023

Η «γεωπολιτική μοίρα» της Ελλάδας και η κοινωνική

Η «γεωπολιτική μοίρα» της Ελλάδας και η κοινωνική διαθεσιμότητα | Μέρος Ε’

Από Ρούντι Ρινάλντι



Διαβάστε τα προηγούμενα: Μέρος Α΄, Μέρος Β΄, Μέρος Γ΄, Μέρος Δ΄

Ολο και πιο συχνά στις μέρες μας γίνεται λόγος για την «αδύναμη» θέση της Ελλάδας μπροστά στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, και προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, ως χώρα, είναι να είμαστε προσκολλημένοι σε μια μεγάλη δύναμη και να περιμένουμε από εκεί κάποια ασφάλεια και κάποιας μορφής μακροημέρευση.

Αυτή η αντίληψη δεν είναι καθόλου καινούρια. Αναπαράγεται με διάφορες εκδοχές από τον καιρό του αγώνα ενάντια στην Τουρκοκρατία, από τις πρώτες στιγμές ύπαρξης της Ελλάδας ως ανεξάρτητου (και αρκετά περιορισμένου) κράτους μετά την Επανάσταση του 1821, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μετά την πτώση της Χούντας το 1974. Εμφανίστηκε με διάφορα πρόσωπα και εκδοχές. Η τελευταία ήταν αυτή της «ευρωποποίησης» της χώρας, και η πλέον πρόσφατη ότι μόνο παραμένοντας στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας (δηλαδή τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ) έχουμε ελπίδας μιας σωτηρίας.

Πρόκειται για τη φωνή της υποτέλειας, εκφρασμένης από στρώματα και τάξεις (μειοψηφικές) των οικονομικών και πολιτικών ελίτ της χώρας, και ως ένα βαθμό αναπαραγόμενες από βολεμένα μεσοστρώματα του μεταπρατικού κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, επειδή η κυρίαρχη ιδεολογία διαχέεται και μέσα στην κοινωνία, το αποτέλεσμα αυτών των αντιλήψεων έθρεψε τον ραγιαδισμό και την ηττοπάθεια, που αγκαλιάζουν κατά καιρούς και τα κατώτερα στρώματα.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

Είναι δυνατή μια νέα κοινωνική διαθεσιμότητα; | Από Ρούντι Ρινάλντι



Πριν λίγο καιρό, δύο επίλεκτα στελέχη της συριζικής «κατάστασης» έκαναν λόγο για την κοινωνική διαθεσιμότητα. Ο πρώτος ήταν ο Αλέξης Χαρίτσης, που δήλωνε στο Kalamata Journal: «Είναι αλήθεια πως σήμερα υπάρχει συνολικά μικρότερη κοινωνική διαθεσιμότητα σε σχέση με το παρελθόν για συμμετοχή με ενεργό τρόπο στο πολιτικό γίγνεσθαι, είναι η λεγόμενη κρίση του κομματικού φαινομένου» (9/12/2020). Ο δεύτερος, ο πιο γνωστός ιδιαίτερα με τα έργα του στο χώρο των αδειών για τα ΜΜΕ, Νίκος Παπάς, δήλωνε πως «την κοινωνική διαθεσιμότητα πρέπει να την κάνουμε πολλαπλασιαστική δύναμη για την πολιτική αλλαγή» (30/5/2022).

Η πρώτη δήλωση έγινε μετά από μια εκλογική ήττα (του 2019), η άλλη μέσα σε προεκλογική περίοδο. Και οι δύο όμως αναφέρονται στην «κοινωνική διαθεσιμότητα». Ο ένας παρατηρεί την υποχώρησή της, ο άλλος την επικαλείται, επειδή αυτή διαθέτει μια πολλαπλασιαστική δύναμη για την επίτευξη των στόχων του κόμματός του.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε (και να σκεφτούμε) πάνω στο ζήτημα της κοινωνικής διαθεσιμότητας: τι αφορά, τι είναι, αν υπάρχει, αν υποχωρεί, αν μπορεί να ξαναεμφανιστεί και με ποιο τρόπο, τι την συγκροτεί, τι την αποσυναρμολογεί.

Με πολύ γενικούς όρους, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κοινωνική διαθεσιμότητα αφορά τη συμμετοχή ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού γενικά στα κοινά, στην πολιτική διαδικασία, σε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν και αφορούν την κοινωνία. Αντιδιαστέλλεται δηλαδή με τη σκέτη αντιπροσώπευση από κάποιους ειδικούς ή επαγγελματίες (της πολιτικής, της αυτοδιοίκησης κ.λπ.), και φυσικά μετριέται όχι μόνο με δημοσκοπήσεις (εν πολλοίς κατευθυνόμενες) αλλά με την πραγματική συμμετοχή, με το γενικό κοινό αίσθημα, με τους αγώνες, με τις διεκδικήσεις, με τη διαμαρτυρία, με την προβολή αιτημάτων και με την κινητοποίηση των άμεσων ενδιαφερομένων.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022

ΔΟΜΙΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗ - ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ - ΦΡΑΚΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΝΩΝΙΑΣ



Του Ρούντι Ρινάλντι, απόσπασμα από το "δρόμο της Αριστεράς" 22.10.22


....Η αναπαραγωγή με τέτοιους όρους του πολιτικού συστήματος, των κομμάτων και του προσωπικού τους, δεν χρειάζεται καθόλου την έννοια της αντιπολίτευσης... 

...Και φυσικά δεν θέλουν καθόλου την αυτόνομη ακηδεμόνευτη έκφραση του λαού, της κοινωνίας των πολιτών.  Ο "αντιλαϊκιστικός" λόγος της δομικής συμπολίτευσης οφείλει να συκοφαντήσει όλες τις μεγάλες στιγμές τα τελευταία χρόνια.

Το κίνημα των πλατειών στην ακροδεξιά και στη Χρυσή Αυγή, και τα τρία κόμματα της συμπολίτευσης κινήθηκαν ενιαία για τη διαχείριση της πανδημίας. Τώρα όλοι μαζί ψηφίζουν στο ευρωκοινοβούλιο την κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία....

.... Στην ουσία - πάνω στις εκατόμβες των χρεοκοπιών σοσιαλισμού, εργατικού προτάγματος, αριστεράς που είπαμε - προστέθηκε ένας άλλος μεγάλος ιδεολογικός εξοστρακισμός: η ίδια η χώρα δεν αναζήτησε το πώς να διαθέσει ορθολογικά και προς το συμφέρον όλης της κοινωνίας (και της χώρας) το επιστημονικό (ικανό) δυναμικό που παρήγαγε, όπως μηχανικούς - γιατρούς - πληροφορικάριους κλπ. Διότι οι ηγεσίες, πολιτικές - πνευματικές, αδιαφορούσαν για τη χώρα και την κοινωνία, αφού  εξάρτηση (και ο μεταπρατισμός) έχει  εισχωρήσει μέχρι το μεδούλι τους.  Κι άρα κατ' αυτές απομένει μόνο ένας συμπληρωματικός και αεριτζίδικος τρόπος ύπαρξης της Ελλάδας...

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2022

Μειοψηφικές απόψεις και πολιτική πραγματικότητα!




Μειοψηφικές απόψεις και πολιτική πραγματικότητα!

Βασίλης Στοϊλόπουλος 


«Μειοψηφικές απόψεις» ιδιαίτερα σε «περιφερειακά έντυπα» που αποκλίνουν από εκείνες των (συνήθως συστημικών) Μέινστριμ προφανώς και δεν είναι τόσο «εύπεπτες» στη περιβόητη «κοινή γνώμη». Πόσο μάλλον όταν κινδυνεύουν, για ευνόητους λόγους, να χαρακτηριστούν πολύ εύκολα «ακραίες», «εθνο-λαϊκιστικές» ή και «συνομοσιολογικές».
Ένα πρόσφατο παράδειγμα "μειοψηφικής άποψης" είναι το άρθρο : «Μεταδημοκρατία με ολίγη από αποικία … » (*) η οποία προκαλεί όμως «εύλογα» ερωτήματα, τουλάχιστον στους υποψιασμένους για την όζουσα πολιτική ζωή της χώρας (βλέπε τον «βάλτο των υποκλοπών» ή την απόλυτη υποκρισία στο  μεταναστευτικό). Για παράδειγμα:
 
1. Σε ποιο σημείο έφτασε πλέον η «ώσμωση» στο διαπλεκόμενο «τρίγωνο» : πολιτικό σύστημα – μεντιακό κατεστημένο – «λούμπεν» ολιγαρχία στην «μεταδημοκρατική μας αποικία» ; 

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2022

Υπάρχει τουρκική απειλή; Κι αν υπάρχει, κάνουμε κάτι;

Του Ρούντι Ρινάλντι

Εδώ και χρόνια γίνεται προσπάθεια να υποβαθμιστεί το ζήτημα του τουρκικού επεκτατισμού και των διεκδικήσεων που προωθεί σε βάρος γειτονικών του χωρών, και πιο συγκεκριμένα της Ελλάδας. Πότε αναφέρονται οι τρομερές δυσκολίες που έχει η Τουρκία, πότε τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν, πότε η υγεία του, χωρίς να λείψουν και οι απόψεις ότι πάλι καλά που κυβερνά αυτός, γιατί αν ήταν άλλοι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Στους χώρους της συστημικής αριστεράς όλα αυτά θυμίζουν «εθνικισμό» (άλλωστε και ο πατριωτισμός είναι εντελώς ξεπερασμένη έννοια γι’ αυτούς), το δε ΚΚΕ κάτι λέει, αλλά βλέπει σαν αιτία τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε δύο αστικές τάξεις που τσακώνονται για την ιμπεριαλιστική λεία… Η δε εξωκοινοβουλευτική αριστερά δεν ασχολείται με το ζήτημα: καταγγέλλει γενικά το κεφάλαιο και τον πόλεμο, ζητά (μαζί με τη συστημική αριστερά) «σύνορα ανοιχτά» και καταγγέλλει σε όλους τον τόνους τον «εθνικισμό» και «ιμπεριαλισμό» της Ελλάδας. Επομένως για όλους αυτούς τους χώρους υπάρχουν μεν προβλήματα με την Τουρκία, αλλά δεν υπάρχει πραγματική απειλή. Κάθε άλλη εκτίμηση τους φαίνεται υπερβολική, και πάντως δηλώνουν με μεγάλη σιγουριά ότι δεν υπάρχει κίνδυνος μεγάλης εμπλοκής ή πολέμου ανάμεσα στις δύο χώρες.

Ο λαϊκός παράγοντας

Σε αντίθεση με όλα αυτά που υποστηρίζονται, ο λαός, και ιδιαίτερα οι κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών, ανησυχούν ιδιαίτερα, και εύχονται να μην μας βρει και ένα τέτοιο κακό. Με άλλους όρους, ο λαός έχει πιο σαφή εικόνα του κινδύνου και της απειλής, παρόλο που αυτή η αίσθηση συνυπάρχει με μια τάση να διωχθεί –ακόμα και σαν σκέψη– το ενδεχόμενο ενός πολέμου με την Τουρκία. Αναγνώριση του κινδύνου, αλλά και απώθησή του στη συνείδηση του κόσμου. Γιατί συμβαίνουν αυτά τα δύο συγχρόνως;