Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ…



Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος "Τερμίτες" για την επιλογή τραγουδιού για την Eurovision

Αντώνης Μιτζέλος 8/3/24

Οι λόγοι πίσω από την επιλογή της Σάττι για την εκπροσώπηση μας στην Eurovision μπορεί να ήταν η δημοφιλία της, η πολιτική συμβολή ή ακόμα και άλλοι παράγοντες που θα παραμείνουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά και η μουσική της ποιότητα, την οποία όμως δεν συναντάμε στο τραγούδι που θα ερμηνεύσει στον διαγωνισμό. Όχι, δεν υπολείπεται ταλέντου, μηδέ φωτός, υπολείπεται ικανών- φωτισμένων καθοδηγητών, ε και μιας σταλιάς αγάπης για αυτό που πραγματικά είναι η Ελλάδα. Αγαπητή ΕΡΤ μήπως θα έπρεπε να αποσυρθεί αυτό το βίντεο που θυμίζει βιντεοκασέτα του 80;
Η Μαρίνα Σάττι δήλωσε πως θέλει ένα ρυθμικό τραγούδι με ελληνικό στίχο για τον διαγωνισμό, προκειμένου να «δείξουμε τη σύγχρονη εικόνα της χώρας»! Μπράβα της μα απέτυχε. Αφού απέρριψε 150 τραγούδια Ελλήνων συνθετών τελικά έγραψε αυτή και άλλοι 7-8!!! Μεγάλη και πολυεθνική η μοιρασιά άρα και η στήριξη.

 Καταλαβαίνω. Οκ. Το γεγονός των χιλιάδων streaming στο spotify και στο youtube δεν κάνουν έναν κομπιουτερά συνθέτη. Ας σοβαρευτούμε. Ο ρυθμός δεν είναι Ελληνικός, η μελωδία ινδική με αίσθηση Πακιστάν, ο στίχος κάτω του μετρίου και η σύγχρονη εικόνα της Ελλάδος άλλη. Η φόρμα του ανύπαρκτου τρελού ερασιτέχνη. Ο ρυθμός και η σύνταξη του λόγου ο παράδεισος του αγραμμάτου. Η Μαρίνα, μου είναι συμπαθής μα ως γνήσιο παιδί του συστήματος, αποτυπώνει ατυχώς στο βίντεο για την Γιουροβίζιον, μια Αθηναϊκή πραγματικότητα με έναν τρόπο που αυτή και η πολυεθνική ομάδα της αντιλαμβάνονται και που προκύπτει ίσως από την ποιότητα των ανθρώπων με τους οποίους συνδιαλέγεται. Εάν πάλι γνωρίζει την αλήθεια και δρα με επίγνωση, τότε πολιτιστικά είναι επικινδυνότερη του Πύθωνος (Eurovision). 

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024

“ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΖΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΡΓΥΡΑΜΟΙΒΟΙ”.




“ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΖΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΡΓΥΡΑΜΟΙΒΟΙ”.

του Κώστα Χατζηαντωνίου


Ο Μάνος Ελευθερίου το είχε γράψει, το θυμάστε. Μια πόλη, ένας πολιτισμός δεν μπορεί να ξεφύγει από την μοίρα του, δηλαδή από την ελευθερία των κουρασμένων ανθρώπων να παραδοθούν. Δεν είναι ένα αιώνιο και ανώλεθρο Είναι μια Πόλη. Πλήθος τα παραδείγματα: Αλεξάνδρεια, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα. Μια πόλη είναι οι μούσες της, δηλαδή η μουσική της. Είναι ο τρόπος που θέλει να συστήνεται προς τους άλλους. Σαν Ακρόπολη. Ή σαν ένα τουριστικό υβρίδιο, κάτι μεταξύ Πρίστινας, Λαχόρης και Χαρτούμ υπό ευρωπαϊκή διοίκηση. Δεν είναι ένα αιώνιο και ανώλεθρο Είναι μια Πόλη. Αλλά το μέλλον δεν ήρθε τελικά εξαίφνης θείε Πλάτωνα. Εμείς το φτιάξαμε. Εμείς το ρίξαμε το ζάρι.

ΕΙΚΟΝΑ: Zac Deloupy

Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

"Σύνδρομο Βαϊμάρης"...



 

Του Θανάση Κ. 

 
Επειδή ακούγεται τελευταία ότι η όλο και περισσότερες χώρες αναγνωρίζουν το "δικαίωμα" των ομοφύλων ζευγαριών στο γάμο και στην τεκνοθεσία, κι ότι αυτό είναι λέει, "αναμφίβολα, ένδειξη προόδου και εκσυγχρονισμού", ας δούμε μια άλλη διάσταση, για την οποία δεν μιλάει κανείς. 
Και δεν αφορά πλέον ούτε μόνο τα ομόφυλα ζευγάρια, ούτε μόνο την τεκνοθεσία. Αφορά στο τι ακριβώς ονομάζουμε "πρόοδο" και πού διαφέρει η "ιστορική τάση" από το εφήμερη μόδα. 
Και πώς ξεχωρίζουμε την αληθινή πρόοδο από την εκφυλιστική παθογένεια...

* Πρώτα-πρώτα το ζήτημα του γάμου των ομοφύλων ζευγαριών έχει τεθεί ΜΟΝΟ σε "δυτικές" χώρες. Από τις 192 που υπάρχουν στον ΟΗΕ μόνο 37 το έχουν αναγνωρίσει. Κι είναι όλες δυτικές...
Ανάμεσα στις υπόλοιπες δεν υπάρχουν μόνο "υπανάπτυκτες". Υπάρχουν και πλούσιες δημοκρατικές χώρες όπως η Ιαπωνία, για παράδειγμα. Αλλά το θέμα εκεί θεωρείται αδιανόητο, ακόμα και για να τεθεί...
Γενικώς σε Κίνα, Ρωσία, Ινδία, σε ολόκληρη την Ασία, σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο, σε ολόκληρη την Αφρική και μέρος της Λατινικής Αμερικής, για διαφορετικούς λόγους, το θέμα θεωρείται αδιανόητο...
Ακόμα κι εκεί που έχει τεθεί (όπως στις ΗΠΑ) ήδη υπάρχουν (σε διάφορες πολιτείες τουλάχιστον) τάσεις αναθεώρησης (Πολιτείες Φλόριντα, Τέξας κι έρχονται άλλες τριάντα περίπου...)
 
* Δεύτερον, ας δούμε όμως τι ΑΛΛΟ συμβαίνει στις χώρες όπου έχουν αποδεχθεί το γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφύλων ζευγαριών.
Σε όλες σχεδόν, ανεβαίνει ραγδαία η ακροδεξιά!
Όχι βέβαια, κατ' ανάγκην γι αυτό. Μη τρελαθούμε κι όλα...
Αλλά παντού σχεδόν ανεβαίνει η δεξιά και η ακροδεξιά...

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024

Αποκαθηλωμένη Ρωμιοσύνη




0



“Σκυλοκοῑτες καί νεκρόσιτοι κι ἐρεβομανεῖς κοπροκρατοῦν τό μέλλον”

(Ὀ. Ἐλύτης, Ἄξιον Ἐστί)

«Ὕπάρχει ἕνα δράμα αἵματος πολύ πιό ὀργανικό (σῶμα καί ψυχή)… ὑπάρχει τό τρομακτικό μαῦρο… ὅλοι εἴμαστε παιχνίδια αὐτοῦ τοῦ μαύρου… Αὐτό τό τέλος δέν εἶναι συναίσθηση τοῦ θανάτου, εἶναι γνώση τῆς ἀβύσσου. Ξέρω πώς μέ τό φῶς πρέπει νά ζήσω. Παρακάτω δέν ξέρω, δέν ξέρω ἄν θά τά καταφέρω». Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ (ἀπό τό ΧΑΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ τοῦ Ζήσιμου Λορεντζάτου)

Αὐτό τό δράμα, αὐτή  ἡ πάλη μέ τό «ἀγγελικό καί μαῦρο φῶς» θά ἔπρεπε νά μᾶς εὐαισθητοποιεῖ, νά μᾶς συνετίζει καί νά μᾶς φέρνει κοντύτερα τόν ἕναν πρός τόν πόνο καί τήν ἀγωνία τοῦ ἄλλου. Ἡ διάσπαση τῆς ἑνότητας καί οἱ ἐκατέρωθεν ἀφορισμοί ἐξυπηρετοῦν τή διαβολή ἑνός συστήματος πού στοχεύει στόν ἀποπροσανατολισμό καί τόν ἀπανθρωπισμό μας.

Ἡ στρατηγική τοῦ ἀντιπερισπασμοῦ ἀπορροφᾶ τήν προσοχή μας μακριά ἀπό τό πραγματικό δυστύχημα τῆς ἐποχῆς, ἀπό τό ὁποῖο πηγάζουν ὡς ἀναπόφευκτη συνέπεια  ὅλες οἱ ἀλογίες καί ἀστοχίες μας. Καί τό δυστύχημα αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀπώλεια τοῦ κέντρου, τήν ἅλωση τοῦ πνευματικοῦ ἄξονα πάνω στόν ὁποῖο θεμελιώθηκε ὁ Ἑλληνισμός.

«Ξεμακραίνουμε ἀπό τή ρίζα τῆς φυλῆς μας… κρυώνει μέσα μας τό ζεστό καί καθαρό αἷμα πού πήραμε ἀπό τούς πατεράδες μας». ( Φώτης Κόντογλου)

Ὡς ἀνθρώπινα ὄντα δέν προσδιοριζόμαστε ἀπό τή σεξουαλικότητά μας. Ζευγαρώνουν καί τά ζῶα. Οὔτε προσδιοριζόμαστε κοινωνικά ἀπό τό φύλο μας ἀλλά ἀπό τό πρόσωπό μας. «Τὸ παρὰ φύσιν δὲν καθίσταται κατὰ φύσιν µὲ νοµικὲς διατάξεις» (Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος). Θά πρέπει ὅμως νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ θεσμοθέτηση γάμου γιά ὁμοφυλόφιλους μέ τή χρηστική ἀσέλγεια παρένθετης μητέρας, καθώς καί ἡ νομική κάλυψη γιά ἀλλαγή φύλου στά 15, δέν στοχεύουν στόν δικό μας χρόνο ἀλλά στόν χρόνο τῶν ἀπογόνων μας.

«Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ἀνησυχοῦμε. Ἐδῶ πιά εὐημερία πνευματική δέν ὑπάρχει. Δέν ἐνδιαφέρονται νά ἀναρρωτηθοῦν ἀπό ποῦ ἔρχονται, γιατί ζοῦν, ποῦ πηγαίνουν; » (Κ. Τσιρόπουλος)

Ἤδη οἱ νέοι μας ἔχουν ἐξοικειωθεῖ σέ ἀλλότρια θεάματα, ἀλλότριες ἀντιλήψεις καί στάσεις ζωῆς καθώς ὁ κοινός μας τρόπος δέν καθορίζεται πλέον ἀπό τήν παράδοση ἀλλά ἀπό τίς μεθοδευμένα θελκτικές καί ἐμπαθεῖς σειρήνες τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (ΜΜΕ).  Ἀπό λαός γίναμε μάζα καί ἡ μοναδικότητα τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ξαφνικά, ἔγινε διαφορετικότητα. Διαφορετικότητα ὄχι ὡς πρός τήν ὑποταγή στή χειραγώγηση -ἀλίμονο-  ἀλλά διαφορετικότητα ὡς πρός τόν ἀνθρωπισμό μας. Διαφορετικότητα ὡς πρός τή φυσιολογία καί τήν ὀντολογία τῆς ὕπαρξης. Νά προσδιοριζόμαστε πιά ὄχι ἐν ἀληθείᾳ ἀλλά ἐν ἐπιθυμίᾳ.

«Δέ μ’ ἐνοχλεῖ ὁ λαός, μ’ ἐνοχλεῖ αὐτό τό ἀφάνταστο προστύχεμα πού προοδεύει καί ἀποβλακώνει τό λαό». (Γ.Σεφέρης)

«Ὅσο εἴχε πίστη ὁ Ἑλληνας, οἱ διάφορες προπαγάνδες δέν κάνανε τίποτα. Τώρα μονάχα, πού μπῆκε ἡ ἀπιστία σέ πολλές ἑλληνικές ψυχές, κι ὁ ὑλισμός καί ἡ καλοπέραση καταστρέψανε τήν πνευματική εὐαισθησία τους, τώρα οἱ διάφορες προπαγάνδες ἀπλώσανε στό ἔθνος μας… Γιατί πρέπει νά καταλάβουμε πώς ὁ Ἑλληνισμός δέν χάνεται μονάχα σάν χάσει τήν πολιτική ἐλευθερία του, ἀλλά σάν χάσει τήν πνευματική ἐλευθερία του. Στά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, ὅσοι ἀλλαξοπιστούσανε, τό ἔθνος τούς λογάριαζε γιά χαμένους. Μά τώρα τί εἶναι ἄλλο ἀπό ἀλλαξόπιστοι ὅσοι ἀρνοῦνται τή μάνα τους καί τό σπίτι τους καί καταφρονοῦνε τά δικά τους καί θέλουνε νά τά θάψουν καί νά πάρουν αἰσθήματα καί φερσίματα ξένα ὁλότελα στόν χαρακτήρα τους; Ἐξέλιξη γι’ αὐτούς δέν εἶναι ὁ πλουτισμός τῆς ἑλληνικῆς παράδοσης μέ ἑλληνικά στοιχεῖα μέσα στόν αἰώνιο χαρακτήρα της, ἀλλά μία ρούσικη σαλάτα ἀπό λογιῶν-λογιῶν ἀποφάγια… κοράκια πού τσιμπᾶνε τήν ἐτοιμοθάνατη ἑλληνική παράδοση, σκουλήκια πού ροκανίζουν τήν ἑλληνική κιβωτό»,  γράφει ὁ Φ. Κόντογλου  στό βιβλίο Πονεμένη Ρωμιοσύνη, πού στίς μέρες μας, μέ τήν ἔντεχνη ἀποκοπή ἀπό τίς ρίζες μας, μπορεῖ νά προδιαγράφεται πιά ὡς Ἀποκαθηλωμένη  Ρωμιοσύνη.

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024

ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

11 Φεβρουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς πως συνδέονται τα ψηφιακά χρήματα και η κατάργηση των μετρητών, με τον πολιτισμικό πόλεμο που βιώνουμε – όπου η απάντηση είναι στην ουσία πολύ εύκολη, αφού ο στόχος και των δύο είναι κοινός: ο έλεγχος και η κυριαρχία των κοινωνιών από μία μειοψηφική αλλά πανίσχυρη ολιγαρχική ελίτ που σύντομα θα κατέχει τα πάντα, με σκοπό τη διατήρηση της κυριαρχίας και του πλούτου της που συνεχώς θα αυξάνεται. Του 1% της ανθρωπότητας που γίνεται λιγότερο και πλουσιότερο, στο 99% που σύντομα δεν θα έχει στην κατοχή του τίποτα – ενώ δεν θα χρειάζεται καν ως εργατικό δυναμικό, αλλά θα ζει σε μία «σοσιαλιστική κοινωνία», με επιδόματα που θα εξασφαλίζουν απλά την επιβίωση και τη μη εξέγερση του. Το «σχέδιο» αυτό προπαγανδίζεται ήδη από τους ελίτ συντελεστές της «Μεγάλης Επαναφοράς» – οι οποίοι διακηρύττουν πως οι άνθρωποι θα είναι ευτυχισμένοι, χωρίς να έχουν καμία ιδιοκτησία..

Ανάλυση

Εισαγωγικά, το θέμα των ψηφιακών χρημάτων (ανάλυση) και της κατάργησης των μετρητών (ανάλυση), είναι κάτι που οφείλει να απασχολεί σοβαρά τις ανθρώπινες κοινωνίες – σημειώνοντας πως ο D. Trump, σε μία πρόσφατη προεκλογική του ομιλία στο New Hampshire, τα χαρακτήρισε επικίνδυνα, λέγοντας τα εξής:

«Απόψε δίνω μία άλλη υπόσχεση για την προστασία των Αμερικανών από την κυβερνητική τυραννία. Ως πρόεδρος σας, δεν θα επιτρέψω ποτέ τη δημιουργία ενός ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας – ενός CBDC.

Ένα τέτοιο νόμισμα θα έδινε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση τον απόλυτο έλεγχο των χρημάτων σας. Θα μπορούσαν να σας πάρουν τα χρήματα. Δεν θα γνωρίζατε καν πως τα πήραν. Το ενδεχόμενο αυτό αποτελεί μία επικίνδυνη απειλή για την ελευθερία».

Εν προκειμένω, οι συνέπειες από μία τέτοια ενέργεια δεν είναι κατανοητές στους περισσότερους ανθρώπους – όπως στο παράδειγμα της περαιτέρω προώθησης της «πράσινης απάτης» (ανάλυση), όπου οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να αποφασίσουν ότι, η βενζίνη θα έπρεπε να διανεμηθεί με δελτίο.

Σε μία τέτοια περίπτωση, τα ψηφιακά χρήματα θα μπορούσαν να αχρηστευθούν, εάν κάποιος αγόραζε μία συγκεκριμένη ποσότητα βενζίνης μέσα σε ένα μήνα – όπου εάν προσπαθούσε να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του με περισσότερη, θα λάμβανε απλά το μήνυμα «η συναλλαγή απορρίφθηκε».

Με απλά λόγια, οι κυβερνήσεις θα εφεύρισκαν νέους τρόπους, έτσι ώστε να μπορούν να ελέγξουν πόσες ποσότητες μπορεί να αγοράσει κανείς από ένα εμπόρευμα – περιορίζοντας τες κατά το δοκούν. Θα ήταν σε θέση δε, να βαθμολογήσουν κάθε οικονομική απόφαση που λαμβάνεται από κάθε άτομο – να γνωρίζουν ακόμη και τη φυσική θέση των ανθρώπων στο σημείο αγοράς, να τους επιβάλουν κυρώσεις, να τους δεσμεύουν τις καταθέσεις κοκ.

Εύλογα λοιπόν θεωρείται πως τα ψηφιακά χρήματα θα αποτελούσαν απειλή για τις συνταγματικές ελευθερίες των ανθρώπων – δίνοντας στις κυβερνήσεις τον απόλυτο έλεγχο των ιδιωτικών μας οικονομικών πληροφοριών. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως είμαστε υποχρεωμένοι ως Πολίτες, να απαιτούμε να πάρουν θέση στο κρίσιμο θέμα των ψηφιακών χρημάτων όλα τα πολιτικά κόμματα – έτσι ώστε να κάνουμε σωστές επιλογές στις εκλογές, είτε στις εθνικές, είτε στις ευρωπαϊκές.

Για να μην παρεξηγηθούμε, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο Trump είναι ναρκισσιστής, αλαζονικός, λαϊκιστής, ενώ αρκετά συχνά συμπεριφέρεται χυδαία – η διαφορά του όμως με τον B. Obama ή με τον J. Biden είναι το ότι, οι δύο τελευταίοι συμπεριφέρονται εκλεπτυσμένα και επομένως μπορούν να κρύβουν αυτά τους τα χαρακτηριστικά που δεν διαφέρουν καθόλου, από τα αντίστοιχα του Trump. Το κρίσιμο στοιχείο είναι βέβαια πως ο Trump, σε αντίθεση με τους άλλους δύο, δεν υπηρετεί το βαθύ αμερικανικό κράτος – ενώ ο λαϊκισμός του είναι διαφορετικός.

Η κυριαρχία της πολιτικής

Συνεχίζοντας, η εστίαση μας είναι στα οικονομικά – οπότε η πολιτική δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί. Στη σημερινή εποχή όμως, η πολιτική επηρεάζει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό την οικονομία, από ότι στο παρελθόν – σημειώνοντας πως ταυτόχρονα βιώνουμε ένα εντυπωσιακό παράδοξο. Ποιο είναι αυτό;

Το ότι αρκετοί πολιτικοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν σχετικά με τη διαφορά των ανδρών και των γυναικών, ούτε καν με την έννοια του γάμου – κάτι που θα ήταν αδιανόητο πριν από μερικά χρόνια, ενώ οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση θα θεωρούταν γελοία. Ακόμη περισσότερο, το Επιτελικό Κράτος που η Ελλάδα μιμήθηκε και δεν εφηύρε, γνωστό και ως «βαθύ κράτος», ψηφίζει νόμους που δεν υποστηρίζονται από το εκάστοτε Σύνταγμα – ενώ αψηφούν την κοινή λογική.

Η πολιτική πάντως με τη σειρά της έχει μία αμφίδρομη σχέση με τον πολιτισμό, με την κουλτούρα – την οποία επηρεάζει και από την οποία επηρεάζεται. Επομένως, η οικονομία εξαρτάται μέσω της πολιτικής από την κουλτούρα – οπότε έχει χάσει το αρχικό της νόημα.

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2024

Ζαν Ντ΄Αρκ των πολυεθνικών "πράσινης ανάπτυξης"!



ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΣΙΑΚΑΣ

Τόοοοσο ανιδιοτελής η υστερική πλύση εγκεφάλων από την κατασκευασμένη ...  Ζαν Ντ΄Αρκ των πολυεθνικών "πράσινης ανάπτυξης"!


Μόνο έκπληξη δεν μας προξένησε η είδηση ότι η πολυδιαφημιζόμενη Γκρέτα Τούνμπεργκ κατοχύρωσε εμπορικά (!) το όνομά της, με σκοπό να βγάζει κέρδη από κάθε χρήση του. Στο πλαίσιο της γνωστής ρήσης «Η δικαιολογία ενός λάθους είναι πολλές φορές χειρότερη από το ίδιο το λάθος», η γενική κατακραυγή εναντίον της Τούνμπεργκ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όχι μόνο δεν κόπασε, αλλά έγινε δριμύτερη μετά την… δικαιολογία της ότι το έπραξε για να… προστατεύσει το «κίνημα» του οποίου ηγείται!

Καταγόμενη από μια οικογένεια καλλιτεχνών (η μητέρα τραγουδίστρια όπερας, ο πατέρας ηθοποιός, ο παππούς σκηνοθέτης και ηθοποιός), η Τούνμπεργκ προσπαθεί να εξασκήσει κι αυτή την τέχνη της υποκριτικής, έχοντας μάλιστα και τα απαραίτητα «προσόντα» στο σύγχρονο διαφημιστικό μάρκετινγκ: είναι ανήλικη, είναι φεμινίστρια, ανήκει σε «ευπαθή κοινωνική ομάδα» (έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Asperger), ασχολείται σε αποκλειστική βάση με ένα θέμα (κλιματική αλλαγή), το οποίο από μόνο του δημιουργεί αυτομάτως συμπάθειες σε όποιον αναφέρεται σε αυτό. Και βεβαίως, ως… γνήσια καλλιτέχνης, η Γκρέτα Τούνμπεργκ έχει και τον κατάλληλο μάνατζερ.

Αυτός, λοιπόν, που κατασκεύασε το νέο παγκόσμιο διαφημιστικό προϊόν της «γλυκούλας» Γκρέτα, ονομάζεται Ίνγκμαρ Ρέντζχογκ. Αυτός ο κερδοσκόπος είχε δημιουργήσει μια «πράσινη» εταιρία, υπό την ονομασία We don’t have time. Μαντέψτε ποιο είναι το σύνθημα που χρησιμοποιεί κατά κόρον στην εκστρατεία της η Τούνμπεργκ: το όνομα της εταιρίας του Ρέντζχογκ, δηλαδή we don’t have time... Ο Ρέντζχογκ είναι αυτός που «ανακάλυψε» την Τούνμπεργκ, δημοσιεύοντας μια φωτογραφία της έξω από το Σουηδικό κοινοβούλιο.

Είναι αυτός που γύρισε ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτήν και, όλως… τυχαίως, λίγο καιρό μετά αποκαλύφθηκε ότι ο εν λόγω δαιμόνιος μάνατζερ είχε χρόνια φιλία με την οικογένεια της Γκρέτα. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο… αυθόρμητη και… τυχαία ήταν η ανακάλυψη της Τούνμπεργκ από τον συγκεκριμένο τύπο.

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024

Το ποσό που δίνονταν στα δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα ήταν το χαμηλότερο από όλες τις χώρες στην Ευρωπαική Ένωση των 28



Του Δημήτρη Αναστασίου 

Επειδή κάποιοι αμφισβήτησαν τα δεδομένα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Κρήτης και επιχειρηματολόγησαν ότι εάν είχαν συμπεριληφθεί οι μισθοί των καθηγητών η χώρα θα ήταν κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ας δούμε τα τελευταία στοιχεία της Eurostat (2024) σε συγκρίσιμο επίπεδο. 

Σύμφωνα με την Eurostat (2024), το 2019 η μέση δημόσια δαπάνη ανά φοιτητή στην Ελλάδα ήταν περίπου 1.780 ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί μόλις στο 16,4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, που ήταν 10.875 ευρώ (ΕΕ 28). Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το ποσό που δίνονταν στα δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα ήταν το χαμηλότερο από όλες τις χώρες στην Ευρωπαική Ένωση των 28.

Για το 2019, η δημόσια χρηματοδότηση ανά φοιτητή στην Τουρκία ανερχόταν σε 2.365 ευρώ, στη Βουλγαρία ήταν 2.759 ευρώ, στη Ρουμανία ήταν 3.533 ευρώ, και στην Κύπρο ήταν 4.243 ανά φοιτητή (υπερδιπλάσιο δηλ. ποσό). 
Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν μια συστηματική οικονομική ασφυξία των δημόσιων πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Είναι θαύμα που η χώρα διαθέτει τόσο καλά πανεπιστήμια μέσα στη χιλιάδα των διεθνών κατατάξεων, πολύ περισσότερα αναλογικά με την Τουρκία, την Βουλγαρία και Ρουμανία. 

Αυτή η αντίθεση θα μπορούσε να εξηγηθεί ίσως στη βάση του δημοκρατικού πλαίσιου λειτουργίας του ελληνικού πανεπιστημίου που το ξεχωρίζει σε σχέση με τον managerial τρόπο διοίκησης άλλων πανεπιστημίων. Και αν ακόμα  κάποιοι βλέπουν τα παρατράγουδα και πιθανές ακρότητες κατά καιρούς δεν βλέπουν τη σημασία της δημοκρατικής ατμόσφαιρας για την πνευματική και ερευνητική αναζήτηση για καθηγητές και φοιτητές. Για όσους έχουν ζήσει την "ακαδημαϊκή ελευθερία" από τα μέσα σε άλλες χώρες για να έχουν μέτρο σύγκρισης μπορούν να το καταλάβουν. Για να μην χάνουμε το δάσος και τη μεγάλη εικόνα.

Εάν η τριτοβάθμια εκπαίδευση θεωρείται κοινό αγαθό (common good) είναι πολύ σημαντικό αυτό να μην διασπάται στη δημόσια σφαίρα είτε με την εμπορευματοποίηση είτε με την ιδιωτικοποίηση ώστε να μπορεί αυτό το κοινό αγαθό να είναι υποκείμενο στο κοινό δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο διάλογο.

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024

Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης στο ντιβάνι του Φρόυντ


Εικόνα 1 – Τεχνική εικόνα του Sigmund Freud με Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιο

του Λάμπρου Ανδριανάκη

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την τελευταία συνέντευξη του Σεβασμιότατου Αρχιεπίσκοπου Κρήτης κ. Ευγένιου στην εκπομπή Αντιθέσεις της ΚΡΗΤΗ ΤV[1] και θα μείνω εκεί που λέει ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες είναι πνευματικό, η αδυναμία των ανθρώπων να αντισταθούν, να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην σήψη, η οποία επελαύνει, να εκφράσουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο ο καθένας την αντίθεση του». Συμφωνώ απόλυτα με τον Σεβασμιότατο και για αυτό το λόγο παίρνω το θάρρος να εκφράσω τις απορίες μου, σε σχέση με τα λεγόμενα του. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν κατατάσσω τον εαυτό μου στους τυπικούς πιστούς, ούτε είμαι βαθύς γνώστης των Γραφών και Κείμενων, οπότε υπάρχει περίπτωση να σφάλλω.  

Πιο συγκεκριμένα, για το θέμα της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, ένα θέμα που είναι στην επικαιρότητα, κυρίως λόγω της επιθυμίας του πρωθυπουργού προσωπικά να προχωρήσει στη ανάλογη νομοθέτηση, όπως ανάφερε σε πρόσφατη συνέντευξη[2]. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με την ουσία του θέματος αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι η τοποθέτηση του πρωθυπουργού, ότι αυτά τα συγκεκριμένα θέματα, τα έχει μελετήσει προσωπικά και έχει αφιερώσει πολύ χρόνο ώστε να τα κατανοήσει. Θα προτιμούσα ο πρωθυπουργός της χώρας μου βέβαια να καταναλώνει, τον αρκετά πολύτιμο χρόνο του, σε πιο σημαντικά θέματα, όπως τα θέματα ανάπτυξης, εξωτερικής πολιτικής, οικονομίας, παιδείας κοκ. Βέβαια αυτό είναι και θέμα γούστου, εδώ είχαμε πρωθυπουργό που ασχολούνταν  με την αλυσίδα του ποδήλατου του και το κανό του.

Ας περάσουμε όμως στον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιο οπού για τα ομόφυλα ζευγάρια δήλωσε ότι  «θα πρέπει να δούμε τι θα κατατεθεί [….] η εκκλησία έχει κάθε δικαίωμα να καταθέσει την άποψή της και τη φωνή της, εγώ περιμένω να ακούσω και από ειδικούς, από παιδοψυχολόγος και από ψυχολόγους».  Όταν ξαναρωτήθηκε για την υιοθεσία, επανέλαβε «Σας είπα πριν θα ήθελα πριν πω οτιδήποτε να μελετήσω και να ακούσω απόψεις ειδικών ανθρώπων, θέλω να με φωτίσουν άνθρωποι που ασχολούνται με την παιδική ψυχολογία».

Σε παράθεση, ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, σε μία ανοιχτή συζήτηση με μαθητές στο πρώτο ΕΠΑΛ Ηρακλείου[3] το 2016, όταν τον ρώτησαν για το γάμο των ομοφύλων ήταν ξεκάθαρος. Είπε μεταξύ άλλων ότι το θέμα είναι ξεκάθαρο, ότι κάτι τέτοιο θα διαλύσει την οικογένεια και τον πολιτισμό. Να θυμίσω ότι ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος  διοργάνωνε σεμινάρια για την κακοποίηση των γυναικών. Όταν ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Ειρηναίος ερωτήθηκε ξανά και πιεστικά από μαθητές, αν θα πρέπει να δεχόμαστε διαφορετικότητα, ήταν ξεκάθαρος ότι «αυτό δεν είναι  διαφορετικότητα, είναι αλλοίωση, είναι εξαφάνιση, εξαφάνιση του γένους των ανθρώπων» και πιο μετά «δεν πρέπει να μπαίνουμε στην τρέλα της εποχής μας, είναι αληθινή τρέλα, πραγματική τρέλα».

Οι ερωτήσεις μου είναι λοιπόν οι εξής

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2024

"Η αριστοκρατία του μέλλοντος στην Ελλάδα."



            Οι κραυγές απλώνονται παντού...

Φωνάζουμε πια. Οι κραυγές απλώνονται παντού...

Γράφει η Lampiki Sofia Verα , 
φιλόλογος και καθηγήτρια στο 1ο ΕΠΑΛ Χίου.

"Έχουν εξαφανιστεί οι τόνοι στο γραπτό λόγο.

Οι μαθητές δεν ξέρουν να κάνουν ανάγνωση, παρατονίζουν τις λέξεις, συλλαβίζουν, λένε γκ το γγ στο συγγνώμη.

Δεν ξέρουν τί είναι συλλαβή, δεν μπορούν να δώσουν στοιχειώδη ορισμό εννοιών και λέξεων.

Η ορθογραφία θεωρείται συστημικός τρόπος γραφής, έτσι οι μπαναστάτες μαθητές γράφουν κάτι που μπορεί να είναι λύπη ή λείπει ή λίπη...

Τα σημεία στίξης τα ξύνουν με το νύχι να καθαρίσει η μουτζούρα από το βιβλίο.

Τα μισά μαθήματα θεωρούνται άχρηστα, επειδή δεν δίνονται στις Πανελλήνιες. 

Η Ιστορία δε διδάσκεται στο Λύκειο, η Αντιγόνη θεωρείται μπανάλ, η Φιλοσοφία δύσκολη, δεν ενδείκνυται για μαθητές. Το Συντακτικό φασίζον, μετοχές δεν βρίσκουν ούτε με μπαζούκας σε ένα κείμενο, τριτόκλιτα κλίνονται κατά το τρακτέρ. 

Όλοι αυτοί...
 αποτελούν αργότερα την κοινωνία που ακούτε στα κανάλια και ευτυχώς δεν βλέπετε να γράφουν, γιατί δεν ξέρει να γράφει κανείς κείμενο άνω των 5 γραμμών.
Ούτε μπορεί να το κατανοήσει, εάν το διαβάσει...

Η αριστοκρατία του μέλλοντος στην Ελλάδα, η κυρίαρχη τάξη, θα είναι αυτοί που ξέρουν να γράφουν, να μιλούν και να διαβάζουν.

Απίστευτο, αλλά αληθές." 

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2024

«Μαύρο Δέρμα, Άσπρη Μάσκα»

Κοινωνικο-ψυχολογικές αίτιες της βίας στην Ελλάδα σήμερα

Από Αντώνης Ανδρουλιδάκης




Ο δανεισμένος τίτλος, από το έργο του κορυφαίου ψυχιάτρου και αγωνιστή ενάντια στην αποικιοκρατία Frantz Fanon, υποδηλώνει την κατεύθυνση που κινείται το άρθρο αυτό στη διερεύνηση των αιτιών αύξησης της επιθετικότητας και της βίας στην ελληνική κοινωνία σήμερα.
Μερικά κρίσιμα στατιστικά στοιχεία

Στην αναζήτηση αυτή, μπορεί να είναι ενδεικτικά κάποια κρίσιμα στατιστικά στοιχεία για την ψυχική υγεία των Ελλήνων σήμερα, ιδιαίτερα μάλιστα σε σύγκριση με τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό/δυτικό κόσμο.

α) Στην 20ετία 2000-2020 η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών στην Ελλάδα έχει αυξηθεί κατά 248%, κατατάσσοντας τη χώρα μας στην 6η θέση των χωρών της Ευρώπης, ενώ προηγούνται μόνο η Τσεχία, η Εσθονία, η Σλοβακία, η Πορτογαλία και το Η.Β. (Πηγή: OECD).

β) Η Ελλάδα είναι πιο καταθλιπτική χώρα στον κόσμο (!), με το ποσοστό επιπολασμού της κατάθλιψης να υπολογίζεται στο 6,52% (Πηγή: Wisevoter).

γ) Η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση των χωρών της Ευρώπης σε ό,τι αφορά το ποσοστό του πληθυσμού που βιώνει στρες (72%) (Πηγή: Gallup Global Emotions Report ).

Πολύ περισσότερο δραματικά είναι βέβαια τα σχετικά στοιχεία όσον αφορά τους νέους και τις νέες της χώρας μας που πλήττονται από αγχώδεις διαταραχές, απονοηματοδότηση, κατάθλιψη, αυτοκτονικό ιδεασμό και λοιπά.

Για όσους ασχολούνται, με επιστημονική εντιμότητα, με τις ανθρωπιστικές επιστήμες δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο δυτικός κόσμος είναι ένας κόσμος βαρύτατα τραυματισμένος ψυχικά, ακριβώς λόγω της τοξικής καπιταλιστικής κουλτούρας μέσα στην οποία ο δυτικός άνθρωπος ζει και η οποία είναι εντελώς ασύμβατη με τις πυρηνικές υπαρξιακές ανθρώπινες ανάγκες. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ένα στα τρία (1/3) νοικοκυριά αντιμετωπίζουν προβλήματα ενδοοικογενειακής βίας, ένα στα πέντε (1/5) κορίτσια είναι θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ένα στα τρία (1/3) κορίτσια έχουν σκεφτεί την αυτοκτονία, ενώ κάθε χρόνο πεθαίνουν από χρήση ουσιών περισσότεροι άνθρωποι απ’ όσοι Αμερικανοί σκοτώθηκαν αθροιστικά στον πόλεμο του Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ μαζί.

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023

Τα Χριστούγεννα οι πόλεις φωτίζονται για να κρύψουν τα σκοτάδια μας...



Από Αντώνης Ανδρουλιδάκης


Κάθε χρονιά, όλο και πιο πολύ, τα Χριστούγεννα μου μοιάζουν μ' ένα άδειο κέλυφος, ένα κέλυφος δίχως ψαχνό. 
Σαν Χριστούγεννα δίχως Χριστό και δίχως καμιά γέννα. 
Και γι' αυτό ίσως φτιασιδώνεται, κάθε χρονιά, η θεαματική τους συσκευασία.  
Κάτι σαν ένα αδειανό πακέττο, τυλιγμένο σε γυαλιστερή συσκευασία, που η αρχική χαρά του ανοίγματος του συνοδεύεται πάντα από την ματαίωση της διαπίστωσης του κενού. 

Οι φίλοι μου λένε πως γερνώ και γκρινιάζω.   
Κι όμως εγώ επιμένω να βλέπω πως οι πόλεις φωτίζονται για να κρύψουν τα σκοτάδια μας. 
Τα στολίδια μας θαμπώνουν ίσα για να κρύψουν την οδύνη μας. 
Οι κάθε λογής βουλιμίες μας απλά ανακουφίζουν προσωρινά την συναισθηματική μας απομόνωση. 
Κι οι γιορταστικές παρέες γίνονται ευκαιρίες συνάντησης μονάχα των οθονών μας. 

Αν το καλοσκεφτείς μονάχα οι οθόνες μας είναι συνδεδεμένες. 
Οι άνθρωποι παραμένουμε ασύνδετοι, άσχετοι, σαν χελώνες κλεισμένοι μέσα στα καβούκια μας.  

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ!




Αν και Ολυμπιακός τα ερυθρόλευκα ομαδικά μου αισθήματα σε περιστολή εδώ και πολλά πολλά χρόνια.

 Με προέδρους τους Κοσκωτά,  Σαλιαρέλη Κόκκαλη, Μαρινάκη, παρά τα τόσα πρωταθλήματα, η οπαδική "μαφία" σε αγαστή συνεργασία με το υπό διάλυση κομματικό κράτος λειτουργεί ως μηχανισμός εκτόνωσης της συσσωρευμένης οργής των φτωχοποιημένων πολιτών. 

Σήμερα, κυβέρνηση και Μαρινάκης βάλθηκαν να "εξυγιάνουν" μετά το κράτος και το ελληνικό ποδόσφαιρο!!! 

Μια νέα διακήρυξη φιλίας μετά από αυτήν με την Τουρκία υπογράφει ο πρωθυπουργός! Ο Μαρινάκης της κυβέρνησης με τον Μαρινάκη του Ολυμπιακού! 
ΕΙΡΗΝΗ παντού!

Ο χούλιγκαν, υποψήφιος δολοφόνος, συνελήφθη αμέσως γιατί θύμα του είναι ένας άτυχος αστυνομικός.  Ο δολοφόνος του Μιχάλη ακόμη αγνοείται, και οι Κροάτες νεοναζί επιστρέφουν στη χώρα τους με τιμές ηρώων!


____________________

Η δημοσίευση του φίλου Δημήτρη Γιαννάτου φωτίζει και αποδίδει ορθά την μόνη Αλήθεια για όσα συμβαίνουν στα γήπεδα:

Ελληνικό (πολιτικό) ποδόσφαιρο παρωδίας και συναλλαγής. 


Αφού δεν μπορώ και δεν έχω τα κότσια, να τιμωρήσω τον αυταπόδεικτο ένοχο των τελευταίων επεισοδίων (Χουάνκαρ, Βόλος, Ρέντη - με έναν άνθρωπο να χαροπαλεύει) ας τσουβαλιάσω όλο το άθλημα. Έτσι η συλλογική ευθύνη μιας ψευτοπυγμής θα αθωώσει τον ένοχο. Υιοθετώντας έμμεσα και καλύπτοντας το αφήγημά του, όταν σε μια χρονιά που φαίνεται να είναι χαμένη (11 γκολ σε τρείς αγωνιστικές και πολλές άλλες εσωτερικές παλινωδίες) - ας διαλύσω το Πρωτάθλημα αφού τα έχω κάνει μπάχαλο και δεν το παίρνω ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΓΩ, 
-  μιλά για συνωμοσίες εναντίον του, διαιτησίες, ευθύνες της Αστυνομίας και άλλα κουραφέξαλα, Λαμπρά. Κάτι σαν : "αφού υπάρχει η ένοχη Χαμάς, ας ισοπεδώσω συνολικά όλη Γάζα και τους αμάχους". 

Ο παραλογισμός και η "επιτελική" ψευτομαγκιά ως λογική της "επιτελικής" συλλογικής ευθύνης! Σαπίζει η χώρα και η διαπλοκή γελάει....Ένα επεισόδιο κι αυτό στη μεγάλη εικόνα!!! 

Η κοινωνία συνολικά απαθής μασώντας epass, με ενημέρωση από το ΣΚΑΙ - Εντέλει, η οσφυοκαμψία του Υπουργού Εξωτερικών απέναντι στους "δυνατούς" δεν υπάρχει μόνο έναντι του Ερντογάν!

Υ.Γ Α, για την ενδοσχολική βία, ΚΛΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. 

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023

Η κανονικοποίηση της κρίσης: οικογένεια - σχολείο - τοπική κοινωνία

"...Οι διεθνείς ελίτ, έχοντας αποκτήσει εμπειρία από κρίσεις και επαναστάσεις, έχοντας αποκτήσει μια πείρα συνεργατική ως προς την αντιμετώπιση και τη διαχείριση του πλήθους, έχοντας σταθεροποιήσει σχετικά την ιδέα  ότι πρωταρχική σημασία πριν την αποικιοποίηση περιοχών σημασία έχει η αποικιοποίηση της νόησης και των συναισθημάτων, έχουν αποδυθεί σε μια παγκόσμια εκστρατεία καταστροφής της συλλογικής αντίληψης του ανθρώπου...

...Οι συλλογικές αφηγήσεις των επαναστάσεων, των εθνικών ζητημάτων, των συλλογικών συνοχών (πατρίδα, πίστη, οικογένεια) βάλλονται πανταχόθεν ως απομεινάρια – εμπόδια μιας μεγάλης υπόσχεσης που, όμως, σε αυτήν, το άτομο ως ιδιώτης βρίσκεται στο κέντρο της...

...Έτσι, ένας κόσμος νεολαίας ξεκρέμαστος με αυτά τα πρότυπα, με την κατάρρευση της οικογενειακής του θαλπωρής, αμόρφωτος και χωρίς οριοθέτηση και αγάπη, βρίσκεται προ των θυρών για τη στρατολόγησή του σε μαγαζιά ως κακοπληρωμένο προσωπικό που πουλάει μούρη, σε μικρομαφίες, στην παραβατικότητα -αφού ο δημόσιος χώρος έχει αφεθεί, στα ναρκωτικά, σε φασιστικές συμμορίες που κυνηγούν αδύναμους κλπ...

...Σήμερα βρισκόμαστε σε διελκυστίνδες ανάμεσα στην αναπόληση ενός ιδανικού παρελθόντος και της απόλυτης ενοχοποίησής του..."




Του Γιώργου Κυριακού 


Η χρηματοοικονομική κρίση του 2010 ανέσυρε σε μεγαλύτερο βαθμό μια πολυδιάστατη κρίση που οι σημασίες της αποτελούσαν η μια κόμβο για τις άλλες. Η κατάπτωση του καθημερινού πολιτισμού, ένας από τους κόμβους – σημασίες, ενισχύθηκε στη διάρκεια του υγειονομικού ελέγχου την περίοδο της πανδημίας. Αυτό που ουδετεροποιημένα αποκαλείται καθημερινότητα ή καθημερινός πολιτισμός δεν είναι μια επιφανειακή καταγραφή της ζωής του καθενός. Μέχρι τα τελευταία χρόνια ήταν ένα ερώτημα που ωστόσο εξαρτιόταν από σχετικά σταθερές συνοχές: σπίτι – σχολείο – τοπική κοινωνία. 

Η κανονικότητα που δραματικά ζούμε ως κατάρρευση του κοινωνικού αλλά και του ατομικού υποκειμένου είναι δύσκολο να ερμηνευτεί μόνο μέσα από τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης ή από το ότι ο άνθρωπος μπορεί να τα κάνει όλα, σύμφωνα με τον αρχαίο μας τραγωδό Σοφοκλή. Μόνο γεγονότα που ξεπερνούν τις καθημερινές συνοχές, όπως η σπάνη των αγαθών ή ο πόλεμος μπορούσαν να εξαφανίσουν, να υποδουλώσουν ή να καταστρέψουν τις ανθρώπινες κοινότητες. Και πάλι από τις στάχτες, νέες γεννήσεις κοινωνικοτήτων βασισμένες σε ήθη των γενών, σε νέα ήθη που ενσωματώνονταν, σε νόμους της κοινότητας μπορούσαν να συνεχίζουν τον ανθρώπινο βίο, δημιουργώντας νέα ερωτήματα. Ζώντας σε οργανωμένες κοινωνίες εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι νέοι άνθρωποι ήταν αυτοί που έπαιρναν τη σκυτάλη για τη συνέχεια της ζωής, για τη βελτίωση της ζωής ή τη διαδοχή της σε υπεύθυνες θέσεις. 

Η εξέλιξη αυτή κάπου σταματάει τα τελευταία χρόνια. Οι διεθνείς ελίτ, έχοντας αποκτήσει εμπειρία από κρίσεις και επαναστάσεις, έχοντας αποκτήσει μια πείρα συνεργατική ως προς την αντιμετώπιση και τη διαχείριση του πλήθους, έχοντας σταθεροποιήσει σχετικά την ιδέα  ότι πρωταρχική σημασία πριν την αποικιοποίηση περιοχών σημασία έχει η αποικιοποίηση της νόησης και των συναισθημάτων, έχουν αποδυθεί σε μια παγκόσμια εκστρατεία καταστροφής της συλλογικής αντίληψης του ανθρώπου. 


Με στόχους την επέκταση του κεφαλαίου και της δικής τους επιβίωσης σε έναν κόσμο συγκρούσεων συμφερόντων, έχουν διασπείρει ιδεολογίες της αποδόμησης της ανθρώπινης κοινωνικότητας που ούτως ή άλλως ήταν πάντα ευάλωτη και σε ισορροπίες επί ξυρού ακμής. 

Οι συλλογικές αφηγήσεις των επαναστάσεων, των εθνικών ζητημάτων, των συλλογικών συνοχών (πατρίδα, πίστη, οικογένεια) βάλλονται πανταχόθεν ως απομεινάρια – εμπόδια μιας μεγάλης υπόσχεσης που, όμως, σε αυτήν, το άτομο ως ιδιώτης βρίσκεται στο κέντρο της. 

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!




Γράφει ο Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπή


Είναι τόσα πολλά αυτά που ζούμε τον τελευταίο καιρό, που πραγματικά, σε μεγάλο βαθμό, αδυνατούμε να τα αφομοιώσουμε. Πολλά και αντιφατικά, είναι αλήθεια!

Όπου και αν γυρίσεις το βλέμμα, καταστροφή. Από τον μικρόκοσμό μας μέχρι τον κόσμο όλο, με αποκλειστικό πρωταγωνιστή τον άνθρωπο! Ίσως να μην υπάρχει μεγαλύτερο «τέρας» σ΄ όλο το ζωικό βασίλειο.

Στο Μεσανατολικό, οι ζωές των Ισραηλινών έχουν άλλη αξία απ’ αυτές των Παλαιστινίων. Το ίδιο και οι ψυχές τους. Οι πάνω από 7.000 νεκροί (μέχρι τώρα) των Παλαιστινίων και 3.000 αυτών παιδιά, δεν μπόρεσαν να «αντισταθμίσουν» τους 1.300 των Ισραηλινών. Πραγματικά φοβερό!

 Δεν μιλάμε για αποκτήνωση της κοινωνίας μας, αλλά για πλήρη αποσάθρωση, αποσύνθεση. Αναφερόμαστε σε νεκρούς, σε ισοδύναμα, παράπλευρες απώλειες και ένα σωρό άλλα αντίμετρα, σαν να μιλάμε για πράγματα και όχι για ανθρώπους. Εδώ, κακομεταχειρίζεσαι ένα κατοικίδιο ή κόβεις ένα δέντρο (και σωστά) κινδυνεύεις με δημόσια διαπόμπευση. Όταν χάνονται τόσες ζωές τι πρέπει να γίνει;

Και δεν είναι μόνο το συγκεκριμένο πεδίο αντιπαραθέσεων. Από το Ουκρανικό, το Αρμενικό και τόσα άλλα, έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η δική μας Κύπρος, χρόνια ολόκληρα, παραμένει πληγωμένη και κατακτημένη.

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023

«Εγώ, δεν θέλω να πονάω!»




Από Αντώνης Ανδρουλιδάκης 


«Εγώ, δεν θέλω να πονάω!» είναι πια το κυρίαρχο μότο του δυτικού πολιτισμού της Αλγοφοβίας. 

Και κάπως έτσι κι εγώ έχω έντονη την τάση να προσπερνώ τα βιντεάκια της Παλαιστινιακής τραγωδίας, έτσι καθώς κάνω scroll down στο χρονολόγιο μου. 

Δεν αντέχω τον πόνο, σκέφτομαι. "Εγώ, δεν θέλω να πονάω!", μου ψιθυρίζω συνωμοτικά. 

Ώσπου βλέπω ένα βιντεάκι με παιδιά στη Γάζα που χειρουργούνται δίχως αναισθητικό. 

Σφαδάζουν τα παιδιά, ο αβάσταχτος σωματικός πόνος τραυματίζει βάναυσα -ίσως και ανεπανόρθωτα- τον ψυχισμό τους.

Βρέφη συνθλίβονται ψυχικά από τον πόνο μιας τομής δίχως αναισθητικό. 

Με πιάνει πονοκέφαλος και ζητώ απεγνωσμένα ένα παυσίπονο. 
"Εγώ, δεν θέλω να πονάω!" 
Και ντρέπομαι πολυ σαν άνθρωπος για όλο αυτό...

Εξομολογητικό



Του Ρούντι Ρινάλντι 


Έχω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια για μια φωτογραφία που με έχει συγκλονίσει αυτές τις μέρες του μεγάλου θανατικού στη Γάζα, ένα έγκλημα που όλοι οι «πολιτισμένοι» της Δύσης επιτρέπουν και εκτελούν οι «αυτοαμυνόμενοι» Ισραηλινοί κατακτητές.

 Που συνεχίζουν ένα διαρκές έγκλημα στην περιοχή, τουλάχιστον από το 1948.

Η φωτογραφία με τίτλο «Μητέρα που αγκαλιάζει το σώμα του γιού της που σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή Ισραηλινών στη Γάζα 18/10/23» μοιάζει με έργο τέχνης. 

Μέσα στην απίστευτη τραγικότητά της, έχει μια ομορφιά, έχει μια λιτότητα, έχει κίνηση, έχει βάθος, έχει αντίθεση χρωματική και αρμονία, έχει μια καμπυλότητα, μια τρυφερότητα και έναν πόνο. Παράγει ως φωτογραφία και ένα αισθητικό αποτέλεσμα. Έχοντας κάποια μικρή σχέση με εξώφυλλα βιβλίων και γραφικές τέχνες, μένω με το στόμα ανοικτό απέναντι σε αυτή την φωτογραφία που παράγει τέχνη και πολιτισμό συνάμα. 

Δεν ξέρω αν ένας Μιχαήλ Άγγελος, ένας Ροντέν, ένας Πικάσο κλπ θα μπορούσαν να αποδώσουν με τον τρόπο τους αυτό το αποτέλεσμα. Και είναι μια φωτογραφία, μια συγκλονιστική φωτογραφία, χωρίς καταστροφές και αίματα. Είναι η αγκαλιά της μάνας στο γιο της, ένας σπαρακτικός αποχαιρετισμός, ένας σπαραγμός ανείπωτος.

 Ο Ρίτσος είχε γράψει τον Επιτάφιο όταν είχε δει την φωτογραφία της μάνας πάνω στον σκοτωμένο γιό της στην γενική απεργία της Θεσσαλονίκης (1936).

 Σήμερα τι κάνουν οι γνωστοί διανοούμενοι, οι καλοπληρωμένοι καλλιτέχνες, γιατί σιωπούν μπροστά στο έγκλημα; 

Φοβούνται μήπως τους αποκαλέσει η ισραηλινή προπαγάνδα «αντισημίτες»; Φοβούνται μην μπούνε σε μαύρες λίστες του πολυπλόκαμου ισραηλινού μηχανισμού και κοπούνε από διάφορες δουλειές. Γιατί σιωπούν; 

Μάθανε να κρατάνε πισινή και με το παγκόσμιο πραξικόπημα της πανδημίας (κατάργηση του δημόσιου χώρου, βιοπολιτικό έλεγχο μεγάλων πληθυσμών) και με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τώρα ξεχάσαμε το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης. Πόσο έγκλημα πρέπει να δουν ακόμα για να φωνάξουν κι αυτοί ένα «Φτάνει πια!».

 Ευτυχώς πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις…

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023

Ο δούλος δεν μπορεί να είναι πολίτης!




Γράφει ο ψυχολόγος

 ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ


Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών όπως αυτά στο Βόλο, στη Θεσσαλία, στον Πειραιά και αλλού, αναδεικνύουν το βασικό μας πολιτικό πρόβλημα.

Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού έχουν υποστρέψει/παλλινδρομήσει σε προνεωτερικές συνθήκες όπου κυρίαρχος είναι ο ανθρωπολογικός τύπος του Δούλου.

Ο τύπος αυτός ανθρώπου που κινείται με βασικό του κίνητρο τον Φόβο βρίσκεται, στην ανθρωπολογική κλίμακα, ένα σκαλί κάτω από το επίπεδο του δυτικού Ατόμου που δρα με κριτήριο το ατομικό του Συμφέρον.

Γι' αυτό δεν έχει καμιάς μορφής αυτονομία/αυθυπαρξία, πέρα από ό,τι εντέλλεται ο τοπικός φεουδάρχης. Γι' αυτό δρα ακόμη και ενάντια στο ατομικό (και συλλογικό) συμφέρον.

 

Η ενηλικίωση που απωθείται 




Και προφανώς ένας δούλος δεν μπορεί να είναι πολίτης!
Η αποχή είναι ακόμη ένας ανακουφιστικός/αποφευκτικός μηχανισμός απ' αυτούς που το Σύστημα προσφέρει απλόχερα, όπως οι εξαρτήσεις από ουσίες, συμπεριφορές, ψυχοφάρμακα, τζόγο, shopping "therapy", εργασιομανία, οθόνες κ.λπ. 


Γιατί η συμμετοχή στα κοινά, η πληροφόρηση για τα κοινά, η αγωνία για τα κοινά, η επίγνωση της δραματικής κατάστασης του συλλογικού, οι σχέσεις με τους Άλλους, η ενηλικίωση με μια λέξη, είναι σίγουρα μια πολύ στρεσογόνα κατάσταση την οποία πολλοί άνθρωποι "εκπαιδεύονται" απο παιδιά να αποφεύγουν. 

Και μένουν αμέτοχα και ανεύθυνα παιδιά.

Και ως εκ τούτου το πολιτικό αίτημα/διακύβευμα χρειάζεται να αφορά στην ενηλικίωση των νηπίων-"πολιτών", κάτι που βέβαια και η ίδια η ζωή προσφέρει τελικά, τις περισσότερες φορές, αναγκαστικά όμως με βίαιο τρόπο.

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ KAI ΠΑΡΑΚΜΗ…



Του Γιώργου Ζουρίδη


Τους τελευταίους μήνες τα έκτακτα και καταστροφικά φυσικά φαινόμενα απέδειξαν ότι η Ελλάδα παραμένει μια ανοχύρωτη Χώρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εξειδικευμένων ανθρώπων που επί του πεδίου μαζί με τους εθελοντές πολίτες, ασχολούνται με την εν μέρει αντιμετώπιση τους.

Φωτιές, πλημμύρες και κάθε λογής τεχνικές και πολιτικές ανεπάρκειες συνεχίζουν να σωρεύουν δεκάδες νεκρούς και ανήμπορους που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν πλέον την καθημερινότητα τους.

Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό ελληνικό τοπίο, ήρθε στα χείλη μου ένα πικρόχολο χαμόγελο με την άφιξη ενός ομογενή μας, που παρέα με τον σύζυγο και τον σκύλο τους, ήλθε από την Αμερική για να ηγηθεί της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά από τις απαραίτητες «δημοκρατικές διαδικασίες»...

Πολλοί στρατευμένοι αναλυτές διακηρύσσουν ότι πρόκειται για ένα αναγεννησιακό φαινόμενο που θα δώσει νέα ώθηση στην αυτοαποκαλούμενη ελληνική αριστερά, μετά την εκλογική συντριβή της και την διαφαινόμενη ιδεολογική ηγεμονία της κεντροδεξιάς παράταξης του κυρίου Μητσοτάκη. Δυστυχώς!

Χρόνια τώρα γράφω ότι η Ελλάδα λειτουργεί με κάλπικους «δημοκρατικούς» κανόνες που ανήκουν στο πεδίο της Προπολιτικής μια και επί της ουσίας ποτέ δεν έγινε μια έντιμη προσπάθεια για να εδραιωθεί ένας ισότιμος, δημιουργικός και δημοκρατικός διάλογος μέσα στους συλλογικούς Θεσμούς, που χρόνια τώρα είναι «μπλοκαρισμένοι» και χειραγωγούμενοι από την ύπαρξη ανίδεων και ανήθικων οπορτουνιστών και καριεριστών, οι οποίοι με τις ενέργειες και τις άθλιες παρασκηνιακές παρεμβάσεις τους, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ την Δημοκρατία στην πατρίδα μας.

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023

Ά ρε "Κασσελάκηδες" που θα λουστούμε...



Του Γιώργου Σιμσίρη

To "σύστημα" θέλει συνεχώς να μας ξευτελίζει και να μας υπενθυμίζει πως έχει το "πάνω χέρι". Είμαστε τόσο προβλέψιμοι, ιδίως όσοι ξιπάζονται με "προοδευτικές αριστερές ιδέες" (ο Θεός να τις κάνει!!!) οπότε και εύκολα διαχειρίσιμοι. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το φαινόμενο "Κασσελάκη";;

 Ποιό ήταν το μυστικό της επιτυχίας του και σάρωσε, από το πουθενά, τις ψήφους των (ντεμέκ) αριστεριστών;;

 Ούτε η μάνα του τον ήξερε, ούτε προσέφερε πουθενά, ούτε γνωστός ήταν. Τί ήταν αυτό που έκανε τους ψηφοφόρους να τον εμπιστευτούν και να ξετρελλαθούν μαζί του;;

 Ήταν πως είχε το τέλειο προφίλ της WOKE ατζέντας (της ΝΤΠ, του πολίτικαλ κορέκτ, όπως θέλετε πείτε το). Γκέϊ με γάμο (επιθετικά να το διαφημίζει...), σκυλόφιλος, "ατσαλάκωτος" γιάπις εξ Αμερικής έ, οι δικοί μας "είδαν και θάμαξαν". Κυριολεκτικά ξιπάστηκαν!! 

Ο "Μεσσίας" τους ήρθε και έπρεπε να "προσκυνήσουν" το "τοτέμ", όπως κι έγινε. Αν ήταν ένας τύπος με οικογένεια, με κανονική δουλειά, σαν τον μέσο κάτοικο της χώρας, θα τον "έκλαιγαν οι ρέγκες". 

Τώρα όμως;;; Ψηφίζοντάς τον, όσοι με το μυαλό τους νομίζουν πως έκαναν κάτι "ακτιβιστικό", αποκτούν "διαπιστευτήρια" αριστεροσύνης (τρομάρα τους). Με αυτά κι αυτά όλα φαίνονται τόσο στημένα (και μάταια) που αποκαρδιώνει όσους απέμειναν να λογάνε με σύνεση. Φυσικά θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι, μέχρι τελικής πτώσεως!! 

Ά ρε "Κασσελάκηδες" που θα λουστούμε...

Y.γ. την ίδια ώρα την ιδέα της αριστεράς και της αντίστασης την πρεσβεύουν και την πράττουν κάποιοι άλλοι που οι εξ' ονόματος (αυτοβαπτισμένοι)"αριστεροί" τους κατηγορούν ως "σκοταδιστές" και "συντηρητικούς"!!