Παῦλος Μελᾶς

ὤλετο μὲν μοὶ νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται

ΟΜΗΡΟΣ, Ἰλιάς, Ραψωδία Ι ]

Αὔγουστος τοῦ 1886. Ὁ δεκαεξάχρονος ὑποψήφιος Εὔελπις, γράφει στὸ ἡμερολόγιό του:

"(..)Δὲν ὑπήκουσα παρά εἰς μίαν Ἰδέαν. Νὰ φανῶ χρήσιμος εἰς τὸν πλησίον καὶ εἰς τὸν τόπον μου. Αὐτή εἶναι ὅλη μου ἡ φιλοδοξία."

Ὁ Παῦλος Μελᾶς γεννήθηκε στήν Μασσαλία στίς 29 Μαρτίου τοῦ 1870.

Οἱ γονεῖς του ζοῦσαν στήν Γαλλία. Ὁ πατέρας του, Μιχαήλ Γεωργίου Μελᾶς, Ἠπειρώτης μὲ καταγωγή ἀπό τὴν Κωνσταντινούπολη, ἐμπορευόταν στήν Μασσαλία. Ἡ μητέρα του Ἑλένη, ἦταν θυγατέρα τοῦ Βουτσινᾶ, τοῦ γνωστοῦ Κεφαλλονίτη μεγαλεμπόρου ἀπὸ τήν Ὀδησσό. Στὴν Μασσαλία γεννήθηκαν σχεδόν ὅλα τους τὰ παιδιά. Τὸ 1874 ἀποφασίζουν νὰ τὰ μεγαλώσουν στὴν Ἑλλάδα καὶ, γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ, ἐγκαθίστανται στὴν Ἀθήνα.

Στό σπίτι τ' ἀδέλφια του ὀνομάζουν τὸν Παῦλο “ὁ κύριος Μὴν Ἐνοχλεῖσθε”. Εἶναι πάντα πρόθυμος νὰ παραχωρήσει τὴν θέση του, τὸ καλύτερο μερίδιο τοῦ φαγητοῦ. Δίνει ὅ,τι ἔχει καί παίρνει ἐπάνω του τὶς μικροαγγαρεῖες καί τὰ βαρετά καθήκοντα.

Το Μακεδονικό ζήτημα και η ρωσική συμβολή

Του Ανδρέα Σταλίδη

Επειδή λοιπόν η Ρωσία είναι άμεσα εμπλεκόμενη στην 

✅ σύλληψη, γέννεση και δημιουργία του (φάση 1: πανσλαβισμός, 1856-1903)

✅ εξέλιξη και αναβάθμισή του (φάση 2: πανκομμουνισμός, 1917-1949)

✅ διατήρησή του (φάση 4: μετασοβιετισμός, 1991-σήμερα)

(Αφαιρώ την εμπλοκή της από την φάση 3, 1944-1991 της δόμησής του, για την οποία ευθύνεται περισσότερο ο Τίτο, αν και εξ αντανακλάσεως έχει κάποιες έμμεσες ευθύνες, διότι αν τα είχε βρει ο Τίτο με τον Στάλιν, δεν θα φοβόταν μελλοντική αξίωση βουλγαρικής μειονότητας εντός της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να χτίσει την ψευδομακεδονική συνείδηση, αλλά τέλος πάντων ούτε αυτό είναι το θέμα, ούτε με ΑΝ γράφεται η Ιστορία).

απλά δεν δικαιούται να ομιλεί στους Έλληνες για αυτό το θέμα. Να μιλάει για τα δικά της ή για άλλα, ας μιλάει. Άλλα για τη Μακεδονία, ας καθίσει στη γωνία και να μας αφήσει ήσυχους.

Αντιγράφω την εισαγωγή και άρθρο μου από τον Οκτώβριο του 2018 με περισσότερες λεπτομέρειες για όλα αυτά. 

--------

Περίληψη της δημιουργίας του Μακεδονικού ζητήματος.

Το Μακεδονικό ζήτημα λοιπόν δεν δημιουργήθηκε το 1991 με την απόσχιση των Σκοπίων από την Γιουγκοσλαβία, ούτε το 1943 με τον Τίτο, ούτε το 1919 με την Κομμουνιστική Διεθνή, ούτε το 1912-13 με τους Βαλκανικούς πολέμους, ούτε το 1904 με την (δεύτερη φάση του) Μακεδονικού Αγώνα, ούτε το 1903 με την εξέγερση του Ήλιντεν, ούτε το 1893 με την δημιουργία του VMRO, ούτε το 1878 με την έναρξη του Μακεδονικού αγώνα, ούτε το 1870 με την δημιουργία της Βουλγαρικής Εξαρχίας.

 Δημιουργήθηκε το 1864 με την τοποθέτηση του Νικολάι Πάβλοβιτς Ιγνάτιεφ στην θέση του Ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος είχε την αποστολή να υλοποιήσει τον πανσλαβισμό. Έπρεπε να σπάσει το «πρόφραγμα των Ελλήνων», δηλαδή την Μακεδονία, ώστε να ελεχγθεί από έναν λαό απόλυτα υποταγμένο στους Ρώσους, δεδομένου ότι οι Έλληνες είχαν επιλέξει το ναυτικό στρατόπεδο των Άγγλων.

Δήλωση - Έκκληση του Γ. Κασιμάτη: Νομικά άκυρη η Συμφωνία των Πρεσπών – Οι βουλευτές να μην παραβιάσουν τον όρκο τους

Του Γιώργου Κασιμάτη

Με την ευθύνη του Έλληνα Πολίτη και του επιστήμονα, καθώς και με βάση τις επιστημονικές μου γνώσεις για το συμφέρον του Ελληνικού Λαού, διατυπώνω τις ακόλουθες θέσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών:

1. Πολιτικά, η Συμφωνία των Πρεσπών, ως πράξη εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, είναι απαράδεκτη:

α. Γιατί αποτελεί παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, η οποία εξυπηρετεί κυριαρχικά και γεωπολιτικά συμφέροντα μόνο ξένων κρατών, ενώ αντίστοιχα βλάπτει ουσιαστικά τα συμφέροντα της Ελληνικής Πολιτείας.

β. Γιατί απειλεί και μειώνει καίρια: την ασφάλεια της εδαφικής κυριαρχίας.

γ. Γιατί αμφισβητεί σοβαρά την εθνική, την ιστορική και την πολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας.

2. Νομικά (από πλευράς κύρους), η Συμφωνία των Πρεσπών είναι άκυρη και ανυπόστατη, γιατί ουσιαστικά και διαδικαστικά παραβιάζει:

α. Το Σύνταγμα της Ελλάδας,

β. Το Σύνταγμα των Σκοπίων και

γ. Το Διεθνές Δίκαιο.

3. Η παραβίαση του Συντάγματος της Ελλάδας:

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ...

ΚΥΠΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΕΚ ΛΑΠΗΘΟΥ)

Γεννημένος σαν σήμερα το 1900, αναχωρεί από την Κύπρο ως εθελοντής για το Μακεδονικό Μέτωπο.

Φορώντας τη βράκα του.

Προτού Συμπληρώσει τα 15 του Χρόνια.

Προς όλα τα φίδια, κομματικά και μη, που πολεμούν την Ελληνικότητα της Κύπρου και στηρίζουν τα Τουρκικά αφηγήματα. 

Όσο Και Να Προσπαθούν Να Κόψουν Τον Ομφάλιο Λώρο, Δεν Κόβεται Ποτέ. 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΤΑΘΟΠOYΛΟΥ, ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Η Παναγιώτα Σταθοπούλου, 17 ετών, στις 22 Ιουλίου 1943, μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ δίνει τη ζωή της για την υπεράσπιση της Μακεδονίας από τη Βουλγαρική κατοχή.

 Τον Ιούλιο του 1943, στην μαύρη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής διοργανώθηκαν μερικές από τις πιο συγκλονιστικές μαχητικές εκδηλώσεις που γνώρισε αυτός ο τόπος, ανατρέποντας τα σχέδια για την επέκταση της βουλγαρικής φασιστικής Κατοχής στη Μακεδονία. Στις 22 Ιουλίου 1943, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους προσπάθησαν να καταστείλουν την αντιφασιστική και πατριωτική διαδήλωση.

Η διαδήλωση χτυπήθηκε σε πολλά σημεία, αρχικά από το ιταλικό ιππικό και μετά από τα γερμανικά τανκς. Κατεβαίνοντας την Ομήρου, ένα γερμανικό τεθωρακισμένο όχημα εφοδιασμένο με πολυβόλο πέρασε στην Πανεπιστημίου και αρχίζει να πυροβολεί την κεφαλή της διαδήλωσης. Ο νεαρός που κρατούσε την ελληνική σημαία πέφτει.

Η 17χρονη Ευρυτάνισσα Επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου τρέχει να πάρει τη σημαία, αλλά το τανκ περνάει από πάνω της και τη συνθλίβει.

Ο Ηλίας Βενέζης, στο διήγημά του 22 Ιουλίου 1943, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τη διαδήλωση, τη γερμανική βία και τη  θυσία των νέων που στάθηκαν απέναντι από το άρμα μάχης με μόνο όπλο το θάρρος τους:

Συνθήκη Βουκουρεστίου: Ενας χάρτης καταρρίπτει ένα κιλό ψέματα

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Ενας χάρτης καταρρίπτει ένα κιλό ψέματα που όχι μόνο μας έχουν πει, αλλά οι περισσότεροι τα έχουν πιστέψει αμάσητα.

Ο χάρτης δείχνει τις αλλαγές συνόρων από τη Συνθήκη Βουκουρεστίου.

Έχουμε και λέμε

1. Το όνομα “Μακεδονία” ήταν δόκιμος όρος από τους Οθωμανούς. Ψέμα. Οι Οθωμανοί ποτέ δεν χρησιμοποίησαν τον όρο Μακεδονία.

2. Η Συνθήκη Βουκουρεστίου μοίρασε τη Μακεδονία. Ψέμα. Δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στον όρο Μακεδονία στο κείμενο της Συνθήκης.

3. Η Συνθήκη Βουκουρεστίου έδωσε στα κράτη τα εδάφη που κατέλαβε ο στρατός τους από τους Οθωμανούς. Ψέμα. Η Ελλάδα κατέλαβε την Ξάνθη και την Κομοτηνή τον Ιούλιο του 1913, όμως δόθηκαν στις αρχές Αυγούστου στην Βουλγαρία από τη Συνθήκη Βουκουρεστίου.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Του Νίκου Παστελάκου 

Το Μακεδονικό ζήτημα γεννήθηκε από την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών πληθυσμιακών στοιχείων στον μακεδονικό χώρο, καθώς και λόγω της ύπαρξης αντικρουόμενων συμφερόντων μεταξύ των Ελλήνων, Σέρβων και Βουλγάρων. 

Ουσιαστικά αποτελεί πτυχή του Ανατολικού ζητήματος δηλαδή του διαμοιρασμού των εδαφών της διαλυόμενης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 

Αλλά υπήρχε και η εμπλοκή κυρίως αυστρογερμανικών αλλά και ρωσικών παραγόντων για την προώθηση των δικών τους γεωπολιτικών συμφερόντων. 

Κύριο αντικείμενο της διένεξης μεταξύ των τριών κύριων διεκδικητών της Μακεδονίας (Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας) αποτέλεσε η ταυτότητα του σλαβόφωνου πληθυσμού. 

Ο πληθυσμός αυτός στις αγροτικές περιοχές οδηγείτο σε πλήρη εξελληνισμό κυρίως λόγω της οικονομικής και πολιτιστικής παρουσίας του ελληνισμού στην ευρύτερη Μακεδονία. 

Καταλυτικός ήταν και ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ενίσχυσε τον εξελληνισμό αυτόν καθώς και ο Μακεδονικός Αγώνας προς απόκρουση των Βουλγάρων κομιτατζήδων που τρομοκρατούσαν τις ελληνόφωνες αλλά και σλαβόφωνες περιοχές να ακολουθήσουν την Βουλγαρική Εξαρχία.

 

Μετά τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) μια ακόμη σελίδα, η τελευταία του ίσως, ήταν, κατά την γνώμη μου, η δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α', τον Μάρτιο του 1913, η οποία παραμένει ως σήμερα επισήμως ανεξιχνίαστη. Δράστης ήταν ο, σε μόνιμη ένδεια ευρισκόμενος, Αλέξανδρος Σχινάς. 

Ο συγκεκριμένος δράστης μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι είχε, παρ' όλα αυτά, ταξιδέψει σε Βερολίνο και Κωνσταντινούπολη και είχε έλθει σε επαφές με Γερμανοαυστριακούς διπλωμάτες. Οι φάκελοι της ανάκρισης κάηκαν όταν πήρε φωτιά το ατμόπλοιο που μετέφερε το ανακριτικό υλικό από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ο δε μοναδικός αυτόπτης μάρτυς, ο υπασπιστής του δολοφονηθέντος βασιλέως, διετάχθη να μεταβεί στην Αμερική και να μην επιστρέψει ποτέ.

To USAID είναι ο μοχλός εφαρμογής της ήπιας ισχύος των ΗΠΑ στον πλανήτη.

Του Ανδρέα Σταλίδη

Πολλά από αυτά που κάνει είναι αγαθά έργα, όπως πχ φιλανθρωπίες στην Αφρική. Καλώς.

Μερικά άλλα αποτελούν απλώς το δόρυ της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Εμπλέκεται συστηματικά στα εσωτερικά άλλων χωρών.

Συνδέεται επίσης με τα ιδρύματα του George Soros της Ανοιχτής Κοινωνίας. Δεν θα επεκταθώ σ' αυτό. Πάντως, δημοσίως και ανοιχτά, όχι κρυφά.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα, στα οποία εμπλέκεται και μάλιστα ολοφάνερα και ενδιαφέρουν τον ελληνισμό. 

H ιστοσελίδα του usaid . gov έχει πέσει αυτές τις ημέρες, όμως βρήκα μερικές εκθέσεις στο archive . org

1. Σχέδιο Ανάν - δείτε εδώ https://web.archive.org/web/20060828214828/https://pdf.usaid.gov/pdf_docs/pdabz998.pdf

και εδώ 

Με επιτυχία η εκδήλωση "Μακεδονικότητα Ελληνικότητα Οικουμενικότητα" στο Αμύνταιο (βίντεο & φωτο)

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση με θέμα "Μακεδονικότητα Ελληνικότητα Οικουμενικότητα" που συνδιοργάνωσαν η Στέγη Ποντίων Αμυνταίου & Περιχώρων και ο Όμιλος Πολιτικού Προβληματισμού Μιχάλης Χαραλαμπίδης στο Αμύνταιο

Την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025 στην αίθουσα εκδηλώσεων της στέγης μίλησαν ο Γιώργος Δακής, πρώην Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας και ο Δημήτρης Μάρτος, Αρχιτέκτονας, Πολιτικός Μηχανικός

Χαιρετισμό απηύθυναν ο Αντιπεριφερειάρχης Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Κιοσές ,η Αντιδήμαρχος Οικονομικών Ασημούλα Λαζαρίδου, ο Θάνος Μαυρόπουλος μέλος του Ομίλου και ο Πρόεδρος της Στέγης Ποντίων Δημήτρης Μιχαηλίδης
Οι επόμενες εκδηλώσεις θα γίνουν στη Φλώρινα και την Κοζάνη

Δείτε τα βίντεο της εκδήλωσης:

Η ομιλία του κεντρικού ομιλητή Δημήτρη Μάρτου

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ” ΓΛΩΣΣΑ : η επικίνδυνα μονοδιάστατη σκέψη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

του Παντελή Σαββίδη

Το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ημερίδα με επίκεντρο την μακεδονική γλώσσα. (Δεν θα βάζω εισαγωγικά ούτε στο μακεδονική γλώσσα, ούτε στο Μακεδόνες διότι η κυβέρνηση των Αθηνών αποδέχθηκε και τους δύο όρους).

 Την ημερίδα οργάνωσε το Εργαστήριο «Σύνορα-Πολιτισμός-Φύλο» σε συνεργασία με το εργαστήριο Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου των Σκοπίων. Το γεγονός έτυχε της υποστήριξης ορισμένων καθηγητών του Πανεπιστημίου και της αντίδρασης άλλων. (Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία που, απλώς, διαβάζει). Στους υποστηριχτές της ημερίδας ανήκουν και οι καθηγητές Νίκος Μαραντζίδης και Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης οι οποίοι έγραψαν ένα άρθρο στην εφημερίδα τα ΝΕΑ το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου το οποίο μπορείτε να το δείτε παρακάτω.

Διάβασα το άρθρο των δύο καθηγητών και θα ήθελα να κάνω ορισμένες επισημάνσεις. Να διευκρινίσω ότι τους γνωρίζω και τους δύο προσωπικά και τους εκτιμώ. Πιστεύω, δε, πως έχουν και ακαδημαϊκό εκτόπισμα. Είμαι, όμως, σε εντελώς διαφορετικό κλίμα και δεν θα ήθελα να πάρουν προσωπικά την διαφοροποίησή μου. Θα σχολιάσω κυρίως τάσεις στην κοινωνία και θα τους θέσω ορισμένα ερωτήματα. Άλλωστε αυτά που γράφουν στα ΝΕΑ έχουν καταχωρηθεί ως η κυρίαρχη πολιτική αντίληψη όχι στην κοινωνία αλλά στο πολιτικό και ακαδημαϊκό σύστημα. Πως γίνεται θα μου πείτε αυτό;

Γίνεται όπως και στην Κύπρο. Μια συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε το Σχέδιο Ανάν αλλά τα δύο κόμματα που το υποστήριξαν έχουν το συντριπτικό εκλογικό ποσοστό στην κυπριακή κοινωνία.

Να βάλουμε στην αρχή το πλαίσιο. Μετά από πολλά χρόνια Αθήνα και Σκόπια συμφώνησαν σε ένα πλαίσιο το οποίο ηρνείτο η Αθήνα από την αρχή της έντασης μεταξύ των δύο χωρών.

533 οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια – Επιστολή της Επιτροπής Ελληνισμού προς τον πρωθυπουργό

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Θεσσαλονίκη: 30-9-2024

Αριθμ. πρωτ.: 34

Προς: κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, πρωθυπουργό της Ελλάδος

Κοινοποίηση:

– κ. Μαυρουδή Βορίδη, υπουργό Επικρατείας

– κ. Γεώργιο Γεραπετρίτη, υπουργό Εξωτερικών

– κ. Ράνια Σβίγκου, γραμματέα Κ.Ε. του ΣY.ΡIZ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία

– κ. Νικόλαο Ανδρουλάκη, πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κίνημα Αλλαγής

– κ. Δημήτριο Κουτσούμπα, γενικό γραμματέα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.

– κ. Βασίλειο Στίγκα, πρόεδρο των Σπαρτιατών

– κ. Κυριάκο Βελόπουλο, πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης

– κ. Δημήτριο Νατσιό, πρόεδρο του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος – ΝΙΚΗ

– κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας

– κ. Αφροδίτη Λατινοπούλου, πρόεδρο της Φωνής Λογικής

– Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Θέμα: «Συνεχείς οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και το σύνολο της κυβέρνησης των Σκοπίων»

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Όπως έχετε διαπιστώσει και ο ίδιος, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία των Σκοπίων παραβιάζει συνεχώς τη Συμφωνία των Πρεσπών, τόσο στο εσωτερικό των Σκοπίων όσο και στο εξωτερικό. Επίσης, οι Σκοπιανοί δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να σταματήσουν τις πιο πάνω παραβιάσεις αφού τις συνεχίζουν με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.

Εμείς ως Επιτροπή Ελληνισμού από την ίδρυσή μας (Ιανουάριος 2021) σας ενημερώνουμε κάθε Σεπτέμβριο για τις παραβιάσεις που καταγράφουμε. Έτσι, το 2021 σας είχαμε στείλει εκατόν εξήντα δύο (162), το 2022 διακόσιες εξήντα τρεις (263) και το 2023 τριακόσιες τριάντα οκτώ (338) παραβιάσεις.

Σε αυτή την επιστολή σάς ενημερώνουμε ότι οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια, που έχουμε καταγράψει, έφτασαν τις πεντακόσιες τριάντα τρεις (533).

Τις παραβιάσεις που έχουμε συγκεντρώσει, με όλα τα αναλυτικά στοιχεία που τις συνοδεύουν (λινκ, φωτογραφίες κ.λπ.), μπορείτε να τις βρείτε στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Ελληνισμού και συγκεκριμένα στους πιο κάτω συνδέσμους:

https://www.epitropiellinismou.gr/post/499 (1 έως 150)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/2089 (151 έως 300)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/2261 (301 έως 450)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/3080 (451 έως 533)

Σας επαναλαμβάνουμε ότι οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια στην πραγματικότητα είναι χιλιάδες αφού είναι καθημερινές και συνεχείς χωρίς να είναι δυνατόν κάποιος να μπορεί να τις καταμετρήσει όλες.

Σημειώνουμε ότι από τις 12 Μαΐου 2024, ημέρα δηλαδή ορκωμοσίας της νέας Προέδρου των Σκοπίων κ. Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, οι παραβιάσεις τους εκτός από συστηματικές έχουν καταστεί ουσιώδεις κατά τη διεθνή ορολογία σύμφωνα με τις προβλέψεις της Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των Συνθηκών, με αποκορύφωμα τη φράση της «ορκίζομαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» μέσα στο σκοπιανό Κοινοβούλιο.

Όπως αποδεικνύεται από τις παραβιάσεις, οι Σκοπιανοί αφού οικειοποιήθηκαν τον μακεδονισμό με τη συναίνεση της χώρας μας (Συμφωνία των Πρεσπών), τώρα απαιτούν να έχουν την αποκλειστικότητα σε αυτόν, ώστε να παρουσιάζονται ως απευθείας απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

Συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι η κύρωση στην ελληνική Βουλή των τριών μνημονίων συνεργασίας Ελλάδος-Σκοπίων, τα οποία απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα είναι εθνικά επιζήμια για τη χώρα μας και σας καλούμε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και ως Έλλην να δώσετε ένα τέλος σε αυτή την επαίσχυντη συμφωνία.

Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος

Ιωάννης Αμπατζόγλου

Ο Γραμματέας

Παναγιώτης Φαραντάτος

Κι όμως, οι "δικοί μας" επιμένουν!

Στο διαδίκτυο αλιεύασαμε τη φωτογραφία με τις ειλικρινείς δηλώσεις κορυφαίων προσωπικοτήτων της γειτονικής χώρας για την ιστορική τους καταγωγή. 

Και οι "δικοί μας" επιμένουν πιστοί στη διεθνιστικοΝΑΤΟϊκή τους ιδεολογία, η ονομασία των γειτόνων πρέπει να είναι ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, το ΑΙΓΑΙΟ να ανήκει στα ψάρια του και φιλόξενο στους Τούρκους γείτονες, η Κύπρος να είναι ανεκτική στους εποίκους εισβολείς, η ΕΛΛΑΔΑ πρέπει να παραχωρήσει από μια βάση σε κάθε περιφέρεια της χώρας καθώς οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα  θα πρέπει να ειδωθούν με το ίδιο φιλομεταναστευτικό πνεύμα που υπάρχει για τους πρόσφυγες. Έρχονται οι φίλοι μας Αμερικάνοι από μακριά και κομίζουν έναν άλλο πολιτισμό που θα μπολιάσει θετικά το δικό μας. 

Τώρα που τα πράγματα για το εσωτερικό του ΣΎΡΙΖΑ έχουν πάρει αυτή την κωμικοτραγική κατάληξη είναι αυτονόητο το ερώτημα. 

Ποιούς εμπιστεύτηκαν οι Έλληνες να πάρουν αποφάσεις για την οικονομική τους ζωή για τα επόμενα 100 χρόνια;

Σε ποιούς εναπόθεσαν την ευθύνη για τη χάραξη στρατηγικής στο Αιγαίο, στα Βαλκάνια;

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το χρονικό του μακεδονικού ζητήματος

ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 2351

Μέρος Τρίτο: Η γλώσσα ως τεκμήριο εθνικής ταυτότητας

Στη διάρκεια του ελληνικού Διαφωτισμού, η ιδέα της ελληνικής παλιγγενεσίας αναπτύχθηκε έχοντας ως βασικό πυρήνα προβληματισμού τα κριτήρια που συγκροτούν την ελληνικότητα και οριοθετούν την Ελλάδα ως χώρο. Το κριτήριο της γλώσσας θεωρήθηκε αναπόσπαστα συνδεδεμένο με αυτό της εθνολογικής καταγωγής. Η διαφοροποίηση των εθνοτήτων στον χώρο της Βαλκανικής, κυρίως στο γλωσσικό, προκύπτει αβίαστα. Βέβαια, υπήρχαν κάποιες περιοχές, το βασικό χαρακτηριστικό των οποίων ήταν η πολυγλωσσία. Αλλά και πάλι, οι γλώσσες διαχωρίζονται σε διαλέκτους καθώς και σε τοπικά ιδιώματα, έτσι που κάθε γλώσσα διέθετε δικούς της συμπαγείς γεωγραφικούς πυρήνες. Αυτό, ωστόσο, ήταν ευδιάκριτο για τις άλλες γλώσσες της Βαλκανικής, όπου γλώσσα και λαός είχαν το ίδιο όνομα. Με την ελληνική γλώσσα τα πράγματα δυσκόλευαν λόγω του ότι η εξάπλωσή της υπερέβαινε κατά πολύ τα γεωγραφικά όρια μέσα στα οποία γινόταν ευρεία και αποκλειστική χρήση της. Σε αυτό συνέτειναν αρκετοί λόγοι, κυρίως κοινωνικοί, θρησκευτικοί και οικονομικοί. Όπου προέκυπταν γλωσσικές διαφορές, αυτές μετατρέπονταν σε εθνικές.

Το κριτήριο της γλώσσας υπήρξε αναπόσπαστα συνδεδεμένο με αυτό της εθνολογικής καταγωγής, όπως και με τους εθνικούς αγώνες.

Στη Βαλκανική, ο προβληματισμός για την καταγωγή των εθνών αποτελούσε ένα ζήτημα που απασχολούσε ιδιαίτερα τους λαούς της, καθώς αυτό είναι ένα ιστορικό εργαλείο για τη χειραφέτησή τους.

Πράγμα που το βλέπουμε ήδη στο παρόν μας με το θέμα των Σκοπίων μετά την πρόσφατη Συμφωνία των Πρεσπών, στην οποία μια βασική παράμετρος είναι η λεγόμενη μακεδονική γλώσσα, που κατά συνέπεια υποδηλώνει και μακεδονική εθνότητα.

Όπως είδαμε, η γλώσσα είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο για τη συγκρότηση εθνικής ταυτότητας και τη σφυρηλάτηση της εθνικής συνείδησης. Η γλώσσα, ωστόσο, που τα Σκόπια βάφτισαν ως μακεδονική δεν διαθέτει προϊστορία, σε πλήρη και εκκωφαντική αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Δεν διαθέτει παρελθόν και πρόκειται για ένα προϊόν τεχνικής «επεξεργασίας» και όχι φυσικής εξέλιξης.

Η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα, τόσο λεξιλογικά όσο γραμματικά και συντακτικά, είναι μία διάλεκτος της βουλγαρικής με επιμειξία πολλών σερβικών, τουρκικών, ελληνικών και αλβανικών στοιχείων. Ο καθηγητής Νικόλαος Ανδριώτης τονίζει ότι πρόκειται για σλαβικό ιδίωμα, το οποίο σχετίζεται με τη βουλγαρική. Στην ουσία, η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα είναι ένα τοπικό ιδίωμα, ένα μείγμα των διαλέκτων που ομιλούσαν οι κάτοικοι των περιοχών Βέλες, Πρίλεπ, Κίτσεβο και Βιτωλίων (Μοναστήρι). Το ιδίωμα αυτών των περιοχών ήταν και το πιο οικείο στην πλειονότητα των κατοίκων της Ψευδομακεδονίας. Τα μακεδονικά πρωτοεμφανίζονται ως «επίσημη» γλώσσα στις 2 Αυγούστου του 1944 από την τότε νεοϊδρυθείσα Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της «Μακεδονίας».

Το χρονικό του μακεδονικού ζητήματος

ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 2349

Μέρος Δεύτερο: Η δημιουργία του κράτους των Σκοπίων (1944)

Η βουλγαρική Οχράνα, μια αυτονομιστική οργάνωση με αρχηγό τον κομιτατζή Άντον Κάλτσεφ, στόχευε στην κατάληψη της Θεσσαλονίκης και της Δυτικής Μακεδονίας υπό την ιταλική και τη γερμανική κατοχή. Προς επίτευξη του σκοπού της, ένα τμήμα του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) συντονίζει τη δράση του εναντίον των ελληνικών πληθυσμών της Μακεδονίας. Τα θύματα από ελληνικής πλευράς υπολογίζονται στους 3.000 ανθρώπους και σφαγιάστηκαν στο όνομα… της ενιαίας κομμουνιστικής Μακεδονίας.

1944: Το 1944 το ΚΚΕ στράφηκε ανοιχτά κατά των αποσχιστικών κινήσεων του ΣΝΟΦ όπως και κατά των σλαβόφωνων ταγμάτων Αριδαίας – Έδεσσας και Φλώρινας – Καστοριάς που ελέγχονταν από το Γενικό Επιτελείο της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας.

1945: Σαν διάδοχη κατάσταση του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου) ιδρύεται στα Σκόπια τον Απρίλιο του 1945 το ΝΟΦ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο). Η δράση των ένοπλων ομάδων του ΝΟΦ στο Βίτσι και το Καϊμακτσαλάν έφερε το ΚΚΕ σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση. Το 1945 ο Ζαχαριάδης στρέφεται εναντίον του ΝΟΦ που προπαγάνδιζε τη συνένωση του «μακεδονικού λαού» και δρούσε ανεξέλεγκτα στην ελληνική Μακεδονία.

Στους λόγους του ο Ζαχαριάδης αναφερόταν τώρα πια στην ελληνικότητα της Μακεδονίας και στο απαραβίαστο των ελληνικών συνόρων. Η στάση αυτή του Ζαχαριάδη αποδείχτηκε βραχύβια, αφού δεν έκλεισε χρόνο. Ο ίδιος είχε αρχίσει να σκέπτεται σοβαρά το ενδεχόμενο της ένοπλης σύγκρουσης, πράγμα που θα απαιτούσε τη βοήθεια των γειτονικών χωρών και κυρίως της Γιουγκοσλαβίας. Έτσι, έπρεπε να εξομαλυνθούν οι σχέσεις ΚΚΕ και ΝΟΦ. Εδώ να θυμίσουμε ότι πριν από λίγους μήνες οι οργανώσεις του ΚΚΕ προέτρεπαν τους κατοίκους να καταδώσουν στην αστυνομία και στα κρατικά όργανα τους πράκτορες του ΝΟΦ, αν εμφανίζονταν στην περιοχή τους. Τώρα το ΝΟΦ από φασιστική οργάνωση, όπως είχε χαρακτηρισθεί από τον Ζαχαριάδη, έγινε αίφνης μια δημοκρατική οργάνωση, ένα αντίστοιχο σλαβομακεδονικό ΕΑΜ.

Το χρονικό του μακεδονικού ζητήματος

ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 2348

Μέρος Πρώτο

Μια ιστορία με πολύ παρελθόν και δύσκολο μέλλον

Στη Συνθήκη του Βερολίνου, που υπεγράφη μεταξύ της 13ης Ιουνίου και της 13ης Ιουλίου 1878, αναθεωρήθηκε η βεβιασμένη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που υπεγράφη στις 3 Μαρτίου 1878 μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, βασικό δημιούργημα της οποίας ήταν η «Μεγάλη Βουλγαρία».

Η Συνθήκη προέβλεπε την ίδρυση εκτεταμένης αυτόνομης βουλγαρικής ηγεμονίας, που θα περιλάμβανε εδάφη από τον Δούναβη ώς το Αιγαίο πέλαγος και από τον Εύξεινο Πόντο ώς το Δρίνο και τις λίμνες Πρέσπες και την Αχρίδα. Να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή, ανύπαρκτη στον παγκόσμιο χάρτη, η Βουλγαρία δεν ήταν υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου – ούτε και οι Βούλγαροι. Το Μακεδονικό ως πρόβλημα έγινε γνωστό διεθνώς αμέσως μετά τη Συνθήκη του Βερολίνου τον 19ο αιώνα, και αφορούσε στη διευθέτηση των συνόρων στην περιοχή της Μακεδονίας μεταξύ των κρατών της περιοχής: Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των διευθετήσεων που έγιναν στο λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα, ως επί μέρους θέμα φάνηκε να έχει τακτοποιηθεί, για να επανεμφανιστεί εκ νέου μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτή τη φορά μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, και τα τελευταία χρόνια ως ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων.

Μακεδονία: ένα όνομα με πολλούς κληρονόμους

Η επαναφορά του Μακεδονικού θέτει το ζήτημα της «μακεδονικής» εθνότητας, μέρος της οποίας είναι και η «γλώσσα». Η νέα αυτή εκδοχή του Μακεδονικού δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και προφανώς δεν αντιμετωπίζεται με εθνικιστικές κορώνες και πλειοδοσίες πατριωτισμού. Κυρίως όμως αποτελεί έγκλημα να αντιμετωπίζεται με κομματικά – ιδεολογικά κριτήρια, που κατά κανόνα εμπορεύονται το εθνικό συμφέρον.

Π. Σαββίδης: Βαλκάνια χωρίς φίλτρο - Η καταστροφική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/2qNWEJ0ve2Y?si=C578rcO6kgWYxAor

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μιχάλης Χαραλαμπίδης : άκυρη η συμφωνία των Πρεσπών

Από το Φάνη Μαλκίδη 

Ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης σε ομιλία του στη Ξάνθη το 2019, παρουσιάζοντας το βιβλίο του "Μακεδονικότητα, Ελληνικότητα, Οικουμενικότητα/Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία" , το οποίο είναι και η πρόταση του για το Μακεδονικό:

"Η Συμφωνία των Πρεσπών δείχνει ότι την έκαναν άνθρωποι με χαμηλό επίπεδο αυτοσεβασμού και χωρίς συνείδηση του τι σημαίνει ελληνισμός. Ποιοι ψήφισαν αυτή τη συμφωνία; Όχι πάντως ο ελληνικός λαός.

Και για αυτό το λόγο είναι άκυρη. Μέσα στην τόση φλυαρία δεν μιλά κανείς για αυτό. Από τη συμφωνία απουσιάζει το ένα υποκείμενο: ο ελληνικός λαός. Στα Σκόπια συμμετείχε, μέσω δημοψηφίσματος, ο λαός. Εδώ όχι… 

Αν σήμερα πάει ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ένας πρωθυπουργός στον Ο.Η.Ε και το εξηγήσει , θα το κατανοήσουν όλοι… Αυτό που έγινε δεν είναι πολιτική κυρίαρχης χώρας".

Συμπλήρωσε ότι είναι λάθος για τους ίδιους τους Σκοπιανούς να τους δώσεις όνομα εθνικό. Το ζήτημα –είπε- για αυτούς δεν είναι ‘τι είναι’ αλλά το ότι βρίσκονται σε σύγχυση. Είναι ακαθόριστοι. Οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι. Δεν είναι ούτε Βούλγαροι, ούτε Σλάβοι, υποστήριξε. Το ουσιαστικό όμως είναι το τι θα γίνει 30 χρόνια μετά΄. Παραπέμποντας στην ιστορία και στους πολιτικούς χειρισμούς που ακολουθήθηκαν από γειτονικές Βαλκανικές χώρες, παρατήρησε ότι υπάρχει διαχρονικά ένα υπόστρωμα ελληνικό (σ.σ : και το επέκτεινε λέγοντας ότι η άποψη του είναι πως υπάρχει σε όλο το βαλκανικό χώρο. Για να γίνει κατανοητή η θέση του Μ.Χαραλαμπίδη επ’ αυτού, ασχέτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί, θα πρέπει ο ακροατής να παραπεμφθεί στο βιβλίο του "Μακεδονικότητα-Ελληνικότητα-Οικουμενικότητα/Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία", όπου επεξηγεί τις έννοιες των παραπάνω όρων και καταλήγει "…Οι πολίτες του – των Σκοπίων- θα εκφράζουν ελεύθερα την ταυτότητα της εθνικής ή θρησκευτικής ομάδας στην οποία αισθάνονται ότι ανήκουν ή αναγνωρίζονται. Αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους Μακεδόνα, σημαίνει ότι θεωρούν τον εαυτό τους μέρος ενός ιστορικού και μαρτυρικού, λόγω των αλλεπάλληλων διώξεων και καταναγκασμών, κομματιού του ελληνισμού, του Μακεδονικού. Αυτού που ένωσε το Έθνος των Ελλήνων’)

Και συνέχισε υποστηρίζοντας πως "όπως το 'θρακικό' είναι το αδύναμο κράτος, έτσι και στο Σκοπιανό αποκαλύπτεται το ίδιο: "το αδύναμο κράτος". Για να αναλύσεις τέτοια θέματα πρέπει να πρωτίστως να γνωρίζεις τι είναι το ελληνικό κράτος. Οι μόνοι που κατάλαβαν τι είναι το ελληνικό κράτος είναι-είπε- οι Κρητικοί (το αναφέρει και στο βιβλίο).

Επανέλαβε τη γνώστη θέση του που αναλύει στα βιβλία του ότι στην Ελλάδα το κράτος είναι ενάντια στο έθνος. Από το 1952 και μετά είναι κάτι εμφανές, εκτιμά.

"Τα Μακεδονικά πεδία και τα Ισοκράτια πεδία είναι τα πεδία της αυτογνωσίας", επεσήμανε.

"Το Μακεδονικό περιορίζεται στο ζήτημα της ιστορίας. Δεν είναι μόνο ιστορία. Δεν είναι επίσης ζήτημα νομικών με περιορισμένη αντίληψη του δικαίου. Είναι ζήτημα εθνολογίας".

Σημείωσε ότι "το Σκοπιανό δεν ήταν προτεραιότητα. Είχαμε την άνεση να το χειριστούμε και η ιστορία ήταν μαζί μας".

"Η Μακεδονία είναι θεμέλιο του ελληνικού πολιτισμού", πρόσθεσε, και προχώρησε στον εξής παραλληλισμό: "αυτό που έγινε είναι σαν να βγάζουν οι Ιταλοί την Τοσκάνη στο σφυρί" :

Έρχονται σε λίγο: "Ινστιτούτο Α. Τσίπρα" και "βραβείο των Πρεσπών"

Ρούντι Ρινάλντι 

Ο Α. Τσίπρας έχοντας "εκλεγεί" (διάβαζε διοριστεί) Πρόεδρος της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια, ετοιμάζει την "πρώτη" εμφάνιση του Ινστιτούτου  που ίδρυσε και  φέρει το όνομά του (καθότι είναι "Ιμαλάια της πολιτικής σκέψης" ο ίδιος). 

Η πρώτη λοιπόν πρωτοβουλία του "Ινστιτούτου" θα είναι η Διεθνής Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που θα γίνει στην Αθήνα στις 18-19 Ιουνίου, με αφορμή την συμπλήρωση των 6 χρόνων από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μάλιστα το Ινστιτούτο θα καθιερώσει και το "Βραβείο των Πρεσπών" που θα απονέμεται σε διεθνείς προσωπικότητες. 

Το πρώτο βραβείο θα δοθεί στον ειδικό απεσταλμένο του γγ του ΟΗΕ για το ονοματολογικό, αμερικανό, Μάθιου Νίμιτς.

Αναρωτιέμαι ποιοι έχουν σειρά για αυτό το Βραβείο των Πρεσπών.

Δεν έχουν τσίπα και δεν ντρέπονται καθόλου. Μάλιστα δηλώνουν προς όλα τα Δυτικά αφεντικά ότι "νοιώθουν υπερήφανοι για την συμφωνία των Πρεσπών" (όλες οι Συριζικές και μετασυριζικές πτέρυγες...)

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/MtwqXDh9ce4M8SUk/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο "Βάλτος" και τα μυστικά του...

Του Θανάση Κ. 

 

Τα πιο "ήρεμα νερά" τα βρίσκει κανείς σε ένα... βάλτο!

Μαζί με πάσης φύσεως επιβλαβή έντομα, επικίνδυνα ερπετά, αρρώστιες και θανατερές παγίδες...

Ο βάλτος έχει πολύ "ήρεμα νερά"! Πράγματι...

Αλλά όποιος βρίσκεται μέσα στο βάλτο, βουλιάζει και πνίγεται.

Κι όποιος ζει κοντά σε βάλτο αρρωσταίνει σοβαρά...

Μη μπερδεύουμε λοιπόν, τα "ήρεμα νερά" με το βάλτο... 

Μέσα σε αυτό που ονομάστηκε τελευταία "ήρεμα νερά" - που θυμίζουν μάλλον βαλτόνερα - βουλιάζει η εθνική στρατηγική της Ελλάδας...

Κι έτσι σήμερα εισπράττουμε μιαν αίσθηση συνολικής αποδυνάμωσης του ειδικού βάρους της χώρας μας στον διεθνή περίγυρο:

-- Απέναντι σε μιαν αναθεωρητική Τουρκία που μας επιβάλλει συνεχώς τετελεσμένα κι ύστερα ζητάει να σεβόμαστε τις... "ευαισθησίες" της, δηλαδή τις προκλήσεις της που συνεχίζονται...

-- Απέναντι σε μια προκλητική Αλβανία, που φυλακίζει τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χιμάρας κι ύστερα ο Πρωθυπουργός της έρχεται απρόσκλητος και προκαλεί την Ελλάδα μέσα στην Αθήνα. 

-- Απέναντι στα Σκόπια, των οποίων η νέα Πρόεδρος προκαλεί ανοιχτά την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή της ορκωμοσίας της. 

Η Ελλάδα δέχεται αλλεπάλληλες προκλήσεις από γειτονικές χώρες - εκ των οποίων η μια είναι πράγματι ισχυρή, η δεύτερη εντελώς ανίσχυρη και η τρίτη  παντελώς... "αμελητέα"! Κι όμως, η Ελλάδα ΔΕΝ αντιδρά στο παραμικρό, 

Σαν να έχει λοβοτομηθεί!

 

Η εικόνα που δίνουμε προς τα έξω, ΔΕΝ είναι μιας χώρας σίγουρης για τον εαυτό της και "ψύχραιμης" απέναντι στις προκλήσεις. Είναι εικόνα αμηχανίας, παθητικότητας, αδυναμίας...

Πράγμα που δεν ενισχύει την θέση μας στον κόσμο. Ούτε απέναντι στους συμμάχους μας, ούτε απέναντι στους αντιπάλους μας.

Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι απλώς καταγράφουν την αδυναμία μας. Και βγάζουν τα συμπεράσματά τους...

Μνήμη και Αστέριου Αστεριάδη

Του Βαγγέλη Χωραφά

Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1944 και ενώ η περιοχή της Δράμας και της ευρύτερης Ανατολικής Μακεδονίας βρισκόταν υπό την κατοχή των Βουλγάρων συνέβη ένα μοναδικό για ολόκληρη την κατακτημένη Ευρώπη γεγονός: η υποστολή της σημαίας του κατοχικού στρατού υπό το φως της ημέρας και η έπαρση της ελληνικής σημαίας.

 Στην κεντρική πλατεία της Προσοτσάνης ο δάσκαλος Κώστας Καζάνας μαζί με τον Αστέριο Αστεριάδη υπέστειλαν τη βουλγαρική φασιστική σημαία και ύψωσαν την ελληνική, αψηφώντας την τρομοκρατία και τις απειλές, που αποτελούσαν την καθιερωμένη πρακτική των Βουλγάρων κατακτητών.

 Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα για τις φασιστικές βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής ενώ ταυτόχρονα αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων αγωνιστών και του τοπικού πληθυσμού. 

Η πράξη αυτή, θεωρείται ως η μοναδική υποστολή σημαίας η οποία συνέβη υπό το φως της ημέρας, σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη.