Του Ανδρέα Σταλίδη
Πολλά από αυτά που κάνει είναι αγαθά έργα, όπως πχ φιλανθρωπίες στην Αφρική. Καλώς.
Μερικά άλλα αποτελούν απλώς το δόρυ της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Εμπλέκεται συστηματικά στα εσωτερικά άλλων χωρών.
Συνδέεται επίσης με τα ιδρύματα του George Soros της Ανοιχτής Κοινωνίας. Δεν θα επεκταθώ σ' αυτό. Πάντως, δημοσίως και ανοιχτά, όχι κρυφά.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα, στα οποία εμπλέκεται και μάλιστα ολοφάνερα και ενδιαφέρουν τον ελληνισμό.
H ιστοσελίδα του usaid . gov έχει πέσει αυτές τις ημέρες, όμως βρήκα μερικές εκθέσεις στο archive . org
1. Σχέδιο Ανάν - δείτε εδώ https://web.archive.org/web/20060828214828/https://pdf.usaid.gov/pdf_docs/pdabz998.pdf
2. Κοινά βιβλία Ιστορίας των Βαλκανίων
εδώ
(δεν μιλάμε για το βιβλίο της Ρεπούση, αλλά για το τετράτομο τόμο που διαχειριζόταν η Χριστίνα Κουλούρη και το CDRSEE. Βεβαίως, και το βιβλίο της Ρεπούση, στο ίδιο πλαίσιο ήταν, τους ίδιους υποστηρικτές είχε κλπ)
3. Σκόπια - δείτε εδώ ότι παραδέχεται ότι ξεκίνησε αφειδώς την υποστήριξη το 1993
Τέθηκα σε όλη μου την ενήλικη ζωή, με πάθος μάλιστα, από τη μία πλευρά σε αυτά τα τρία κομβικά ζητήματα για τον ελληνισμό
α. υπέρ της σκληρής γραμμής με τα Σκόπια και κατά της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας με οιονδήποτε τρόπο
β. κατά του Σχεδίου Ανάν ως λύση του Κυπριακού ζητήματος
γ. κατά των αναθεωρητών ιστορικών που βάλθηκαν να αλλάξουν τα βιβλία Ιστορίας της Ελλάδας (πρώτα απ' όλα) όπου εξωραΐζουν τους Οθωμανούς - μεταξύ άλλων
(και ασφαλώς, και για τα τρία αυτά ζητήματα έχω να σας παραπέμψω σε χιλιάδες πράγματα που έκανα και συνεχίζω να κάνω, οι παλαιοί αναγνώστες του τοίχου μου τα γνωρίζουν καλά)
Το USAID βρέθηκε και στα τρία αυτά ζητήματα από την αντίθετη πλευρά. Δημοσίως και φανερά. Απλά τώρα αναδείχθηκε το θέμα διότι ο νυν Πρόεδρος ανέστειλε τη λειτουργία του (και χάθηκαν μερικά μεροκάματα - και στην Ελλάδα!)
Στα δύο από τα τρία, η πλευρά με την οποία τάχθηκα ΝΙΚΗΣΕ!
Στο τρίτο, υπέστημεν μία ήττα το 2018/19 με την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά, όπως καλά γνωρίζετε, το θέμα δεν έχει λήξει και ήδη έχει ολοκληρωθεί η (μοναδική) νομική διέξοδος (για την ακύρωσή της), η οποία έχει φτάσει στη Βουλή και αναμένει το επόμενο βήμα. Θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει και εκεί η νίκη.
Το ότι η ήπια ισχύς των ΗΠΑ παρεμβαίνει είτε απ' ευθείας, είτε μέσω ανθρώπων της στην Ελλάδα (τους οποίους χρηματοδοτεί), είτε - απλώς - μέσω της πίεσης στις ελληνικές κυβερνήσεις, αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολεί όλους τους Έλληνες.
Ιδίως όμως αυτούς που, είτε συνειδητά, είτε ανεπίγνωστα, συντονίστηκαν με τις προθέσεις του USAID, νομίζοντας ότι κάνουν το καλό ή ελαφρά τη καρδία.
Οι άνθρωποι διέπονται από μία κατανομή. Κάποιοι στη μία πλευρά, κάποιοι στην αντίθετη, κάποιοι στο κέντρο.
Το ότι ένα τμήμα Ελλήνων βλέπει επιφυλακτικά τις ΗΠΑ μετά από αυτά τα 30 χρόνια παρεμβάσεων, όλα προς μία κατεύθυνση, εναντίον (θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω) των συμφερόντων ή των δικαίων των Ελλήνων, είναι ίσως προδιαγεγραμμένο, μοιραίο ή μαθηματικά βέβαιο. Το πόσο μεγάλο είναι αυτό το τμήμα και πόσο έντονα εκφράζει αυτή την επιφύλαξη, είναι ζήτημα της κατανομής, είπαμε. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο.
Πάντως, ως φαινόμενο, είναι αναμφισβήτητο, και είναι μάλιστα αποτέλεσμα της κατεύθυνσης που επέλεξε να πάει αυτός ο οργανισμός και κατά συνέπεια οι αμερικανικές κυβερνήσεις.
Τουλάχιστον, ας γίνει αποδεκτή η σύνδεση αυτή, και ας οδηγήσει σε αυτοκριτική ή σε οτιδήποτε άλλο γόνιμο για το μέλλον.
ΥΓ. Πρόσθεσα και τέσσερις εικόνες για να μην τρέχετε να ανοίγετε τις εκθέσεις. Το ίδιο το USAID λέει φόρα-παρτίδα ότι χρηματοδοτούσε αυτά τα πράγματα.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.