του Ηρακλή Κανακάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και υπουργοί του εμφανίζονται ως Ηρακλείς της Δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου, κατηγορώντας όσους ασκούν δημόσια κριτική σε δικαστικές αποφάσεις ή ενέργειες, ενίοτε με οξύτητα στις εκφερόμενες αξιολογικές τους κρίσεις, ως υπονομευτές της δημοκρατικής ομαλότητας και της θεσμικής τάξης.Ο ίδιος, όμως, και οι ίδιοι υπουργοί, από τη θέση τής αντιπολίτευσης έχουν ασκήσει κατεδαφιστική κριτική στη Δικαιοσύνη. Και σήμερα επιδεικνύουν, καθ’ έξιν και συστηματικά, απαξία προς δικαστικές αποφάσεις και βασικούς θεσμούς του κράτους δικαίου, όπως είναι ο Ανεξάρτητες Αρχές.
Τι δείχνει η άρνηση της Κυβέρνησης να συμμορφωθεί με την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία αποκαθιστά τη δυνατότητα ενημέρωσης του προσώπου που παρακολουθείτο για λόγους εθνικής ασφάλειας; Τι δείχνουν οι παρεμβάσεις σε Ανεξάρτητες Αρχές, με σκοπό να τις μετατρέψει σε όργανα νομιμοποίησης συμφερόντων και κυβερνητικών αποφάσεων;
Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου Επικοινωνιών (Α.Δ.Α.Ε.), κατά την έρευνά της για τις υποκλοπές παρακωλύθηκε, οι δε επικεφαλής της απειλήθηκαν, διαπομπεύθηκαν και στο τέλος ο Πρόεδρός της και τα απείθαρχα μέλη, εν μία νυκτί, αντικαταστάθηκαν. Με φωτογραφική διάταξη άλλαξαν τα τυπικά προσόντα του Διοικητή της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, για να διορισθεί στέλεχος της Ν.Δ. Στο Συνήγορο του Καταναλωτή, όπως το 2014 τέθηκε επικεφαλής ο Λευτέρης Ζαγορίτης, πρώην Γραμματέας του κόμματος της Ν.Δ. και αποτυχών, τότε, βουλευτής, έτσι και τώρα με το… θεσμικό και… αντιλαϊκιστή Κυριάκο Μητσοτάκη τοποθετήθηκε επικεφαλής η μέχρι πρότινος γενική γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας.
Αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός και η αξιοκρατία που προωθεί!
Θεμιτή και επιβεβλημένη η κριτική
Η χώρα, πράγματι, διέρχεται σοβαρή θεσμική κρίση, η οποία αφορά και τη Δικαιοσύνη, αλλά οφείλεται, πρωτίστως, σ’ αυτούς που είναι ταγμένοι να την υπηρετούν και να την προστατεύουν και όχι στην κριτική, ακόμη κι όταν είναι δριμεία και αψίκορη. Στο δημοκρατικό πολίτευμα η κρητική, είτε σε επιστημονικό επίπεδο είτε στη δημόσια σφαίρα είναι επιτρεπτή, θεμιτή, θεμελιώδης απόρροια της ελευθερίας του λόγου και απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατικής λειτουργίας. Διότι η Δικαιοσύνη δεν εξαιρείται του δημοκρατικού ελέγχου και τη λογοδοσίας. Κατά την αποφθεγματική ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου «Και οι κρίνοντες κρίνονται». Το όριο είναι η συκοφαντική δυσφήμηση δικαστικών λειτουργών, η οποία είναι ανεπίτρεπτη. (Αντώνης Καραμπατζός, Καθηγητής στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ, στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 23-2-2025).
