Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΑΜΠΕΡΜΠΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΑΜΠΕΡΜΠΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Συνταγματικός πατριωτισμός: Η προκρούστεια κλίνη του Χάμπερμας

Αξελός Λουκάς

1732

Η έννοια της πατρίδας αποκτά ένα βαθύτερο πυρηνικό περιεχόμενο, που έχει να κάνει με τον αρχέτυπο-πρωτογενή τρόπο που συνδεόμαστε με την φύση, την γη, το περιβάλλον, τους ανθρώπους, τα ζώα, την γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, την μουσική. Με δύο λόγια μ’ αυτό που συγκροτεί την ύπαρξη και δράση μας, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.

Αυτό αποτελεί μιαν ανεπανάληπτη-μοναδική, αφετηριακή και συνάμα σταθερή σχέση, βαθιά ενσωματωμένη στο εσώτατο είναι μας, που επιδρά καθοριστικά στην διαμόρφωση του ψυχισμού μας. Είναι όπως τα παιδικά μας χρόνια, που τα κουβαλάμε όλη μας την ζωή. Σταθερό-οργανικό στοιχείο, λοιπόν, του εσωτερικού μας είναι, που με την βοήθεια της γλώσσας, του λειτουργικότερου ίσως μηχανισμού στο να κατανοήσουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας, διαμορφώνει όλη αυτή την ξεχωριστή σχέση, όπως αποτυπώνεται στο νόστο του κάθε ανθρώπου σε σχέση με την δική του πατρίδα. Όπως, εξακολουθητικά έχω τονίσει:

«Αν η βαθιά αγάπη των ανθρώπων για τον τόπο τους, αν η συνείδηση ότι το χώμα που σκεπάζει τα κόκαλα των προγόνων τους και αποτελεί διαχρονικό στίγμα της ύπαρξής τους (Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας), αν η επίγνωση ότι η κοινή ιστορία τους ως παρελθόν και παρόν καθορίζει –σε  μεγάλο βαθμό– και το πεπρωμένο τους ως μέλλον, αν η εμμονή τους στα κοινά ήθη και έθιμα, αν η διαπίστωση ότι μόνο η μητρική τους γλώσσα μπορεί να δώσει και να εκφράσει ό,τι πιο άθλιο και μεγαλειώδες περικλείει ο ψυχικός τους κόσμος, είναι στοιχεία φανταστικά ή αρνητικά, αν η φράση του πολύγνωμου Οδυσσέα "εἰπέ μοι εἰ ἐτεόν γε φίλην ἐς πατρίδ’ ἱκάνω", δεν είναι εντελώς ίδια με αυτήν που είπε, λέει και θα πει κάθε πρόσφυγας, ξενιτεμένος ή ξεριζωμένος μετανάστης, κάθε Ιρακινός, Παλαιστίνιος, Κούρδος ή Ελληνοκύπριος μόλις ξαναντικρίσει την γη των πατέρων του, τότε πραγματικά έχουμε να κάνουμε με μια γιγαντιαία υπέρ του πατριωτισμού απάτη, που μας ταλαιπωρεί από τότε που η ανθρωπότητα πέρασε από την προϊστορία στην ιστορία».

Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

Ο Χάμπερμας υπέρ της θείας κοινωνίας

Η πρώτη θεία λειτουργία με μάσκες στη Γερμανία μετά τη χαλάρωση των μέτρων έγινε στην Κολωνία. Χρειάζεται όμως η τήρηση του τελετουργικού σε περιόδους πανδημίας; Η συμβουλή του γνωστότερου εν ζωή Γερμανού φιλοσόφου.
Οι εκκλησίες στη Γερμανία φαίνεται να μην βιάζονται να ξαναρχίσουν τις θείες λειτουργίες με την παρουσία του πληρώματος. Σε πολλές περιοχές θα ήταν δυνατή η θεία λειτουργία μετά την αναγκαστική διακοπή εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού. Όμως πολλές ενορίες φαίνονται διστακτικές. Στην επισκοπή του Ρότενμπουργκ στη Στουτγάρδη η πρώτη θεία λειτουργία τελέστηκε χθες. Στην επισκοπή του Άουγκσμπουργκ και του Βίρτσμπουργκ τουλάχιστον μέχρι τις 21 Μαϊου δεν θα τελείται το μυστήριο της θείας κοινωνίας. Εν τω μεταξύ κάποιοι χριστιανοί έχουν αρχίσει να διερωτώνται μήπως πράγματι δεν είναι τόσο σημαντική η θεία κοινωνία και μήπως θα μπορούσε κανείς απλά να μην κοινωνεί στο μέλλον.  
Η πρώτη λειτουργία στον καθεδρικό της Κολωνίας μετά τη χαλάρωση των μέτρων
Η πρώτη λειτουργία στον καθεδρικό της Κολωνίας μετά τη χαλάρωση των μέτρων
Τα πράγματα ωστόσο είναι σαφή. Στη δεύτερη σύνοδο του Βατικανού (1962-65) η Καθολική Εκκλησία χαρακτήρισε τη θεία ευχαριστία «ως πηγή και υπέρτατο σημείο της χριστιανικής ζωής». Σε κάθε θεία λειτουργία, το τελευταίο δείπνο του Ιησού με τους μαθητές του είναι μια σημαντική υπενθύμιση. Η θεία κοινωνία αντιπροσωπεύει το σώμα και το αίμα του Χριστού.
Αν είναι όμως πράγματι έτσι, τότε πώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς τα λεγόμενα του επισκόπου Χιλντεσχάιμ Χάινερ Βίλμερ, ο οποίος μιλώντας στο Γερμανικό Ραδιόφωνο δήλωσε ότι «από ορισμένους πιστούς η θεία ευχαριστία είναι υπερτιμημένη», ενώ σχετικά με την απαγόρευση των θείων λειτουργιών αυτή την περίοδο τόνισε πως «δεν αισθάνομαι να περιορίζεται η θρησκευτική μου ελευθερία». Ακόμη, σύμφωνα με το εξειδικευμένο περιοδικό Herder Korrespondenz, η προσωπική λατρεία και οι θείες λειτουργίες μέσω τηλεδιασκέψεων αρκούν για τους πιστούς.