ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΚΆΤΙ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΧΕΖΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΈΡΙΑ
(όπως δεν στα λένε στα σχολικά βιβλία)
Το 1860 έπεσε φυλλοξήρα στα αμπέλια της Γαλλίας και της Ιταλίας, στα δικά μας τίποτα. Και η ελληνική σταφίδα, σημαντική βιομηχανική πρώτη υλη της τότε εποχής για την παραγωγή οινοπνεύματος, κατέκτησε την Ευρώπη αναπτυσσοντας τις υποδομές της Πελοποννήσου κυρίως. Πάτρα, Αίγιο, Άργος έγιναν πόλεις, φτιάχτηκε ο ΑΣΟ, ο πρώτος σιδηρόδρομος κλπ.
Την ίδια εποχή παίχτηκε και το σε πια πόλη, στην βιομηχανική Σύρος ή στην μεταπρακτική Πάτρα, θα έπαιζε τον ρόλο του κέντρου της απανταχού ελληνικής ναυτιλίας της εποχής. Σημειώσατε 2 στο σχετικό ματς, τα πλοία θα χτίζονται στην Κορέα και την Κινα προσεχώς, διεβλεψαν οι πραγματικοί decision makers της τότε εποχής.
Όμως την ίδια εποχή, από το 1869, έσκασε και το μέγα χρηματιστηριακό σκάνδαλο των "Λαυρεωτικών" (στο τότε χρηματιστήριο στο καφενείο "η Ωραία Ελλάς", στην οδό Κοραή).
Ο Ανδρέας Συγγρός, με τα παπαγαλάκια του Τύπου της εποχής και με τις πλάτες του παλατιού και των πολιτικών, φούσκωσε τις μετοχές της εταιρείας του στο Λαύριο με φήμες για την ποσότητα του αργύρου που δήθεν υπήρχε στις αρχαίες σκουριές. Στα κατάλοιπα της εξόρυξης αργύρου της εποχής του Περικλή, αυτά που έκαναν την Πράσινη Ανάπτυξη που άνθισε την Αθηναϊκή Δημοκρατία και την έκανε πρώτη ναυτική δύναμη της τότε εποχής.
