Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων και Πολυτεχνείο - Η Ορθόδοξη Αντίσταση και η Θεολογία της Ελευθερίας | Αέναη επΑνάσταση

🔴 Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων (12 Νοεμβρίου) και το Πολυτεχνείο (17 Νοεμβρίου): δύο ιστορικά γεγονότα που γίνονται θεολογικά παραδείγματα. Από την ελεημοσύνη στην αντίσταση· από τον 7ο αιώνα έως τα οδοφράγματα της Αθήνας: μια πνευματική γέφυρα ανάμεσα στον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα και το Πολυτεχνείο.

Ένα κείμενο που συνδυάζει αγιολογικό βίο, κοινωνική θεολογία, ιστορική αναδρομή και στοχασμό πάνω στη σχέση Εκκλησίας - Εξουσίας - Αντίστασης. Στον πυρήνα του, ένα ερώτημα: μπορεί η Εκκλησία να παραμένει σιωπηλή όταν η Ιστορία μιλά με αίμα;

Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης ισχύος και της νέας «ψηφιακής αυτοκρατορίας», το μήνυμα του Αγίου και των νέων του Πολυτεχνείου μεταφράζεται σε κάλεσμα για πνευματική κυριαρχία, κοινωνική ισότητα και ειρήνη χωρίς υποτέλεια. Γιατί η Ελευθερία του Ευαγγελίου δεν είναι φιλοσοφία, αλλά πράξη – πολιτική, κοινωνική και γεωπολιτική· πράξη που σώζει τον άνθρωπο από τον φόβο και το έθνος από τη λήθη.

👇 Ας δούμε το άρθρο 👇

ΚΛΙΚ...

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων και Πολυτεχνείο - Η Ορθόδοξη Αντίσταση και η Θεολογία της Ελευθερίας | Αέναη επΑνάσταση...

Ο ἀντικοινωνικὸς χαρακτήρας τῆς ἰδιοκτησίας

 

Γιῶργος Σικελιώτης - Οἰκογενειακὸ

Ξενομερίτες εἴμαστε καὶ περαστικοὶ ἀπὸ τὴ γῆ. Ὅσο δὲ γιὰ τὸ «δικό μου» καὶ τὸ «δικό σου» εἶναι μόνο ψιλὰ λόγια, ποὺ δὲν ἰσχύουν στὴν πραγματικότητα. Κι ἂν ίσχυρίζεσαι ὅτι ἡ οἰκία σου εἶναι δική σου, εἶναι λόγος ἄνευ περιεχομένου. Διότι καὶ ὁ ἀέρας καὶ ἡ γῆ καὶ ἡ ὕλη εἶναι τοῦ Δημιουργοῦ, ἀκόμα κι ἐσὺ ποὺ κατασκεύασες ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ πάντα. Κι ἂν ἡ χρήση εἶναι δική σου, ἀλλὰ κι αὐτὴ εἶναι ἀβέβαιη, ὄχι μόνο λόγῳ τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ λόγω τῶν εὐμετάβλητων συνθηκῶν τῆς ζωῆς. Αὐτὰ λοιπόν, ἀφοῦ τὰ συνειδητοποιήσουμε καλά, ἂς φιλοσοφήσουμε καὶ θὰ εἴμαστε διπλὰ κερδισμένοι. […]

Κοινὰ εἶναι (τὰ ἀγαθὰ) τὰ δικά σου καὶ τοῦ συνανθρώπου σου, ὅπως κοινὸς εἶναι ὁ ἥλιος, καὶ ὁ ἀέρας καὶ ἡ γῆ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα. Καὶ ὅπως ἀκριβῶς ὅ,τι ἰσχύει γιὰ τὸ σῶμα μας, στὸ ὁποῖο τὰ πάντα εἶναι τοῦ σώματος ὁλόκληρου ἀλλὰ καὶ κάθε μέλους χωριστά, τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὴ χρήση τῶν χρημάτων: δηλαδὴ ἡ ἰδιοποίηση ἀπὸ ἕνα μέλος καταστρέφει τὴ ζωή.

Καὶ γιὰ νὰ γίνω σαφέστερος· […] ὅπως εἶναι κακὸ ἡ κοιλία νὰ κατέχει ἀποκλειστικὰ τὶς τροφὲς καὶ νὰ μὴ τὶς διανέμει στὰ ὑπόλοιπα μέλη, βλάπτοντας ὁλόκληρο τὸ σῶμα, ἴδια εἶναι καὶ ἡ κακία τῶν πλεονεκτῶν: νὰ κατακρατοῦν δηλαδὴ ὅ,τι διαθέτουν μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Αὐτὸ καταστρέφει καὶ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς ἄλλους.

 

ἅγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ὁμιλία Ι´ εἰς τὴν Α´ πρὸς Κορινθίους

Εκδήλωση της Χ.Δ.:Οι Χριστιανοί ενώπιον της καινοφανούς θεότητας των αγορών και των αξιών/ αξιώσεών της

Με αυτό το θέμα η «Χριστιανική», σε συνεργασία με τη Μητρόπολη Περιστερίου, οργάνωσε Ημερίδα, την Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2025, στις 6:00​ μ.μ. στο Αμφιθέατρο του Επισκοπείου της Ι. Μ. Περιστερίου. 

•Η εκδήλωση άρχισε με καλωσόρισμα του σεβ. Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Γρηγορίου
00:00:15​-00:02:48

​
•Ακολούθησε χαιρετισμός του Προέδρου της Χριστιανικής Δημοκρατίας Γιάννη Ζερβού
00:02:48​-00:15:18

​
•Την εκδήλωση συντόνισε ο διευθυντής της "Χριστιανικής" Κωνσταντίνος Μπλάθρας
00:15:18​-00:28:04

​
Ομιλητές:

✓Κώστας Καμαριάρης συγγραφέας παρουσιαστής θεάτρου σκιών
00:28:04​-00:51:56​
✓Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, διευθυντής του περιοδικού "Σύναξη" και αναπληρωτής καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθήνας
00:51:56​-01:24:11​
✓π. Ευάγγελος Παπανικολάου. Ιερέας, θεολόγος, ιατρός και συγγραφέας
01:24:11​-01:53:00

​
Ακολούθησε συζήτηση

Η Ημερίδα είχε στόχο να απομυθοποιήσει την κυριότερη θεότητα του σήμερα, την ελεύθερη αγορά, την αγορά παραδομένη, με άλλα λόγια, στο τραπεζικό-τοκογλυφικό κεφάλαιο. 

Ένα κεφάλαιο που με το σύστημά του, (το τοκογλυφικό χρηματοπιστωτικό σύστημα) επιβάλει ως αρετές την απληστία και την ασυδοσία και απενοχοποιεί την εκμετάλλευση του συνάνθρωπου αντικαθιστώντας την Αγάπη, η οποία με την αυτοθυσία της αγκαλιάζει όλους κι όλα, με μερικότερες κι ελλιπείς έννοιες όπως η (αδιάφορη για τον πλησίον) “ανοχή” ή η “συμπερίληψη” κι άλλες παρόμοιες. Θυμίζουμε ότι ο τόκος και τα άδικα κέρδη του είναι με έμφαση κατακριτέα από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας.

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/ZCCOGyjnHm0?si=oa9ruEByyLxAar8V

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ...

"Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ"

Του Γιάννη Τοπαλίδη 

ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, 

ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ, 

ΕΝΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΈΝΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌΣ - ΠΟΙΗΤΉΣ ΚΑΙ ΥΜΝΟΓΡΆΦΟΣ.

Όσοι αδιαφορήσετε για την παρακάτω διήγηση θεωρώντας την παπαδίστικη, απλά θα χάσετε, διαιωνίζοντας την αμάθειά σας, τις προκαταλήψεις σας και την κακή διάθεση έναντι του πραγματικού έρωτα.

Χθες βράδυ ο παπάς μας,  μάς κάλεσε σε αγρυπνία (εσπερινός όρθρος και θεία λειτουργία) για να γιορτάσουμε την Παναγία Μυρτιδιώτισσα, την Αγία Θέκλα και τον Άγιο Σιλουανό Αθωνίτη. 

Θα σταθώ στον τελευταίο και πιο πρόσφατα αγιοκαταταχθέντα μοναχό Σιλουανό. 

Βιογράφος του Σιλουανού είναι ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ένας Ρώσος λόγιος ελληνομαθής Αγιορείτης ο οποίος έφτιαξε ένα πρωτοποριακό μοναστήρι στο Έσσεξ της Αγγλίας, τη μονή Τιμίου Προδρόμου. Μοναστήρι ορθόδοξο περίπου μικτό. Με καλόγερους και καλόγριες κυρίως Βρετανικής καταγωγής. Στις πρώτες σελίδες του συναξαριακού βιβλίου του Αγίου Σιλουανού, ο γέροντας Σωφρόνιος λέει ότι ο Σιλουανός, πριν μονάσει, αγάπησε ένα κορίτσι στη Ρωσία και προχώρησε μαζί του σε σχέση. Μάλιστα λέει κατά λέξη "έκαναν μαζί το συνηθισμένο", εννοώντας ότι ολοκλήρωσαν σωματικά τον έρωτά τους... 

Ώπα! Σέξ και αγιότητα;;; 

Ναι. Μάλιστα ο Άγιος Σιλουανός, έφυγε από τη σχέση για να γίνει μοναχός στην Ελλάδα, στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος (Ρωσικό) Αγίου Όρους, όπου συχνά θυμόταν το κορίτσι με το οποίο είχε σχέση και προσευχόταν γι'αυτήν πολύ, επειδή την εξέθεσε. Όταν έμαθε ότι παντρεύτηκε, είχε χαρεί πάρα πολύ. 

Σκέψη πρώτη: επιτέλους... Ένας φυσιολογικός άνθρωπος στη χορεία των Αγίων. Όχι πλατωνιστής. Αλλά άγιος με όλη την οσιακή σημασία της λέξης. 

Χριστιανισμός και αριστερά

π. Κώστας Λαγός 

Πολλοί με ρωτάνε...καλά όχι πολλοί, επειδή ξέρουν πως οι απαντήσεις μου δεν είναι πάντα, εχμ, κομψά διατυπωμένες, αρκετοί όμως, με ρωτάνε ή και παραπονιούνται πώς/γιατί μπλέκω τον χριστιανισμό με την αριστερά ή ακόμα χειρότερα -όπως λένε- με την αναρχία. 

Συνήθως απαντώ με μια ερώτηση. Πώς γίνεται αυτοί να αναμειγνύουν τον χριστιανισμό με τον καπιταλισμό; 

Ναι, πολλοί αριστεροί και αναρχικοί διακηρύσσουν την αθεϊα τους, όχι όλοι, οι περισσότεροι. Από την άλλη ο καπιταλιστής την ζει την αθεϊα. Την πράττει ή την υποστηρίζει. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι κάπως σοκαριστικό για κάποιους αλλά είναι η αλήθεια. 

Όταν υποστηρίζεις τον καπιταλισμό στη μορφή που γνωρίζουμε, τότε υποστηρίζεις τις διακρίσεις με βάση τον πλούτο του καθενός, την ύπαρξη πολύ πλούσιων και πολύ φτωχών έως και άπορων. Και δεν φτάνει η όποια φιλανθρωπία, με τη μορφή που γίνεται σήμερα, για να βγάλουμε αυτή την ευθύνη από πάνω μας. Μόνο η αναζήτηση ενός άλλου συστήματος και η αντιπαράθεση με τον καπιταλισμό και τη λατρεία του Μαμωνά με τις ανισότητες που φέρνει μπορεί να το κάνει αυτό. 

Δε μιλάω ούτε για επαναστάσεις, ούτε για εξεγέρσεις, αυτά δε γίνονται από μεμονωμένα άτομα, απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες και δεν είναι για όλους. Μιλάω για τοποθέτηση απέναντι στη ζωή και στη πραγματικότητα που ζούμε(που πιθανόν θα γεννήσουν τις παραπάνω συνθήκες αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). 

Η αριστερά και η αναρχία, έστω θεωρητικά ζητούν να εξαλείψουν αυτά τα φαινόμενα. Και προφανώς μπορεί να δημιουργηθούν άλλα προβλήματα σε περίπτωση εφαρμογής των ιδεών αυτών αλλά αυτό είναι δευτερεύον θέμα για την ανάρτηση τούτη. Είναι άλλη συζήτηση.  

Έθνος και Αριστερά με αφορμή μια προκήρυξη.

Η τιμή στους ήρωες, ο αγώνας ενάντια στους κατακτητές που ήταν και ναζιστές και οι σύγχρονες διαστρεβλώσεις...

Διάβαζα, ξανά, αυτές τις μέρες την ιστορική, πράγματι ανακοίνωση της Αχτιδικής Επιτροπής της Κομματικής Οργάνωση Κοκκινιάς του ΚΚΕ, που κυκλοφόρησε το βράδυ, μετά το μπλόκο από τους Γερμανούς, ναζιστές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους, στις 17 Αυγούστου 1944. Πέρα από την πολλαπλή αξία που έχει ένα τέτοιο ντοκουμέντο, υπάρχουν ενδιαφέρουσες επισημάνσεις, για την ακρίβεια λέξεις και φράσεις που, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι απούσες στο λεξιλόγιο της σύγχρονης αριστεράς, όλων σχεδόν των τάσεων, ενώ τυχόν χρησιμοποίησή τους σε κατατάσσει, άνευ πολλών σκέψεων, σε κατηγορίες υπόπτου προελεύσεως, σκοτεινών προθέσεων και ποταπών παρεκκλίσεων. Ας διαβάσουμε μερικά σημεία της ανακοίνωσης και ας θυμηθούμε αντίστοιχες αναφορές.

Α) {...} Οι Τούρκοι στο 1821 λέγανε στον Διάκο: Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου;{...} 

Θα μπορούσε να εκτιμήσει κανείς ότι εδώ έχουμε ένα εθνικιστικό μύθο που επιδιώκει ταυτόχρονα να αναδείξει την αγριότητα του «άλλου»…

Β) {...}Μα τα παλληκάρια μας φτύνανε τους εχθρούς του Έθνους {...}.

Χωρίς σχόλιο βέβαια...

..Καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς· ...

Του Γιώργου - Νεκτάριου Παναγιωτίδη

"Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου. 

Ότι (...) εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού (...)

Καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς· 

πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς".

Μέσα στα λίγα λόγια της Παναγίας που καταγράφονται στα Ευαγγέλια είναι και τα παραπάνω: μια κυριολεκτική προφητεία! 

Όπως κάποτε είχε πει δε και ο κληρικός-υπουργός της κυβέρνησης των Σαντινίστας στη Νικαράγουα, Φερνάρντο Καρντενάλ, αν κάποιος σήμερα έλεγε αυτά τα λόγια θα τον λέγαμε "κομμουνιστή" και επιπλέον... όντως θα ήταν! 

Επίσης, αυτά τα λόγια είχε επιλέξει ο αείμνηστος Νίκος Ψαρουδάκης ως προμετωπίδα του εμβληματικού βιβλίου του "η επανάσταση της αγάπης"!

Η Θεοτόκος Μαρία, που πέρασε μερικά από τα τρυφερότερά της χρόνια ολομόναχη στα Άγια των Αγίων του Ναού της Ιερουσαλήμ, κάτι εντελώς ανήκουστο, για μένα συνδυάζει κατεξοχήν τη μυστική ζωή με την κοινωνική ανατρεπτικότητα. 

Δεν είναι, ας πούμε, το "ήσυχο κοριτσάκι" ή η συμβατική και μικροαστούλα... "συμβία της αγίας οικογένειας", αντίθετα είναι αυτή που νοιάζεται ειλικρινά και βαθιά όλους και δρα, ειδικά για τους αδικημένους και αυτούς που υποφέρουν: αυτό συμβολίζουν και τα "επτά σπαθιά" που, όπως λένε και οι Γραφές, διέρχονται από την ψυχή της, μόνιμα...

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/1D6yAqgrYv/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεκαπενταύγουστος και Αριστερά. Η γιορτή του ελληνικού Κοινοτισμού και της Μητριαρχίας.

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Ακόμη και στο πιο μικρό χωριό, «ανήμερα της Παναγιάς», δεκάδες θα ενώσουν τα χέρια τους, (ταυτόχρονα με εκατοντάδες χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα), σχηματίζοντας χορούς σε μορφή κύκλου. Εκατοντάδες χιλιάδες θα προσκυνήσουν την «Αιώνια Μητέρα».

Το Πανηγύρι (ακόμη και στην σύγχρονη, εκφυλισμένη του μορφή) παραμένει ίχνος από αυτό που δηλώνει το ίδιο του το όνομα. Πανήγυρις, από το παν(όλος) και άγυρις (συνέλευση).Ο Δεκαπενταύγουστος, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γιορτή στον ελλαδικό χώρο, ήταν η μεγάλη γιορτή της Κοινότητας και της Μητριαρχίας.

Είναι η ημέρα που η κοινότητα επανασυνδέεται. (Ενώ Πάσχα και Χριστούγεννα είναι οι γιορτές της «οικογένειας»). Είναι η ημέρα της επιστροφής και της επανένωσης. Μέσα στη περίοδο όπου παραδοσιακά ο κύκλος των αγροτικών και κτηνοτροφικών εργασιών ήταν στο ναδίρ, μέσα στη περίοδο του καλοκαιριού όπου οι ξενιτεμένοι και οι νομάδες επέστρεφαν. (Στη σύγχρονη εκδοχή, η περίοδος με τις θερινές άδειες). Η Κοινότητα (παν)-(ηγυρίζει). Και ένας ολόκληρος πολιτιστικός, γεωγραφικός χώρος ενώνεται, μέσω του ταυτόσημου Χρόνου, και στο Χώρο και στη Συνείδηση.

Κωστής Μοσκώφ: Ο παραδομένος λόγος, ο λόγος της Ορθοδοξίας Ο μαρξισμός είναι ερωτική πράξη, όπως και η Ορθοδοξία

Έφυγε σαν σήμερα 27 Ιουνίου 1998

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στο φύλλο του «Βήματος» που είχε κυκλοφορήσει την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 1983 περιλαμβανόταν ένα δισέλιδο άρθρο που έφερε τον τίτλο «Τα κατά Μοσκώφ και Ζουράρι πάθη». Οι θεσσαλονικείς διανοούμενοι Κωστής Μοσκώφ και Κώστας Ζουράρις, στενοί φίλοι από τα νεανικά τους χρόνια, σχεδόν συνομήλικοι και κατ’ αρχήν ομοϊδεάτες, είχαν παραχωρήσει ξεχωριστές συνεντεύξεις στην επίσης θεσσαλονικιά δημοσιογράφο και συγγραφέα Λένα Δουκίδου (1934-2020).


Αφορμή για το δημοσίευμα αυτό, σύμφωνα με το συνοδευτικό κείμενο της εφημερίδας, ήταν το «πείραμα» Μοσκώφ – Ζουράρι για την προσέγγιση ελληνικού κομμουνισμού και ελληνικής ορθοδοξίας στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Οι δυο τους –συμπλήρωνε «Το Βήμα»–, χωρίς να απαρνούνται ο πρώτος τη μαρξιστική και ο δεύτερος την κομμουνιστική του ταυτότητα, ευαγγελίζονταν, μέσα στους κόλπους της ελληνικής Αριστεράς, το διάλογο και τη σύζευξη με ένα χώρο που κύριο χαρακτηριστικό του κατά τη μεταπολεμική περίοδο ήταν η σφόδρα αντικομμουνιστική και αντιμαρξιστική τάση.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 9.10.1983, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Στις γραμμές που ακολουθούν θα διαβάσετε τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στη Δουκίδου ο Κωστής Μοσκώφ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή ακριβώς πριν από 25 χρόνια, στις 27 Ιουνίου 1998, σε ηλικία 59 μόλις ετών:

Είσαι πιστός;

Όχι, δεν είμαι πιστός. Μα το «πιστός ή όχι» είναι ερώτημα Δυτικό. Δηλαδή, η ερώτηση πηγάζει από τον τρόπο που είναι διαρθρωμένη η ιδεολογία στη Δύση, όχι σε μας. Σε μας η Ορθοδοξία δεν είναι σύστημα όπως η Καθολική Εκκλησία. Η Ορθοδοξία είναι βίωμα. Το βίωμα της ζωής.

Πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι πιο έντονα για την ιδεολογία της Ορθοδοξίας;

Το 1975. Τότε άρχισα να γράφω και τα «Δοκίμιά» μου πάνω στην παραδοσιακή ιδεολογία μας.

Είπες ότι δεν είσαι πιστός. Ποια είναι ακριβώς η σχέση σου με το αντικείμενο;

Σχέση ερευνητική. Είναι μια διερεύνηση καθαρά μαρξιστική – λενινιστική. Αν έχει επιβραδυνθεί το προοδευτικό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία 40-50 χρόνια, είναι γιατί δεν υπήρχε γνώση των ιδιομορφιών της ιστορίας μας, μελέτη τού πώς κινείται η ύλη στην Ελλάδα τα τελευταία 2.000-3.000 χρόνια. Υπάρχει γι’ αυτό μια πολύ μεγάλη ιδεολογική αδυναμία. Αυτή είναι λοιπόν η προσπάθειά μου τα τελευταία 8 χρόνια. Η διερεύνηση του παραδομένου λόγου τού πριν σώματός μας.

Λένιν: Σοσιαλισμός και θρησκεία

Τροφή για σκέψη και διάλογο!

(παλαιότερο άρθρο, Κυριακή 20 Αυγούστου 2000)

Αρθρο του Λένιν, γραμμένο το Δεκέμβρη του 1905, άκρως επίκαιρο σήμερα, που απαντά σε όλα τα ζητήματα που ανέκυψαν από τη «διαμάχη» κράτους - Εκκλησίας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα την αντιδραστική επίθεση που δέχτηκε το ΚΚΕ για τις θέσεις του στο συγκεκριμένο ζήτημα. (Απαντα Τ.12, σελ. 142-147)

Ολη η σύγχρονη κοινωνία είναι θεμελιωμένη πάνω στην εκμετάλλευση των τεράστιων μαζών της εργατικής τάξης από μια μηδενική μειοψηφία του πληθυσμού, που ανήκει στις τάξεις των γαιοκτημόνων και των κεφαλαιοκρατών. Η κοινωνία αυτή είναι δουλοκτητική, γιατί οι «φιλελεύθεροι» εργάτες, που όλη τους τη ζωή δουλεύουν στο κεφάλαιο, «έχουν δικαίωμα» μόνο σε τόσα μέσα ύπαρξης όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση δούλων που παράγουν κέρδος, για την εξασφάλιση και τη διαιώνιση της κεφαλαιοκρατικής δουλείας.

Η οικονομική καταπίεση των εργατών προκαλεί και γεννάει αναπόφευκτα κάθε είδους πολιτική καταπίεση, κοινωνική ταπείνωση, εξαγρίωση και συσκότιση της πνευματικής και ηθικής ζωής των μαζών. Οι εργάτες μπορούν να πετύχουν περισσότερη είτε λιγότερη πολιτική ελευθερία με σκοπό τη διεξαγωγή του αγώνα για την οικονομική τους απελευθέρωση, καμιά όμως ελευθερία δε θα τους απαλλάξει από την αθλιότητα, την ανεργία και την καταπίεση, όσο δε θα έχει αποτιναχτεί η εξουσία του κεφαλαίου.

 Η θρησκεία είναι μία από τις μορφές πνευματικής καταπίεσης, που παντού και πάντοτε βάραινε τις λαϊκές μάζες, τις τσακισμένες από την αιώνια δουλιά για τους άλλους, την ανέχεια και τη μοναξιά. Η αδυναμία των τάξεων που υφίστανται την εκμετάλλευση στην πάλη ενάντια στους εκμεταλλευτές γεννάει αναπόφευκτα την πίστη για μια καλύτερη μετά θάνατον ζωή, όπως ακριβώς και η αδυναμία του πρωτόγονου ανθρώπου στην πάλη με τη φύση να γεννάει την πίστη στους θεούς, στους διαβόλους, στα θαύματα κτλ. 

Σ' αυτόν που σ' όλη τη ζωή δουλεύει και στερείται, η θρησκεία διδάσκει ταπεινοφροσύνη και υπομονή στην επίγεια ζωή, παρηγορώντας τον με την ελπίδα της επουράνιας ανταμοιβής.

 Και σε εκείνους που ζουν από ξένη εργασία η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέροντά τους μια πολύ φτηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και πουλώντας τους σε συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα. 

Ο Παπά-Βαγγέλης Παπανικολάου στην Καλαμπάκα για τα Τέμπη

Δείτε το βίντεο "Σαρωτικός ο Παπα Βαγγέλης Παπανικολάου στην Καλαμπάκα για τα Τέμπη, Παρασκευή 28-2-2025. 

Ομιλία Πάτερ Χριστόδουλου πατέρα του Κυπριανού

Της Αυγής Διομήδους

Υπάρχει μια σημαντική έρευνα από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, που έχει διεξαχθεί από την πολιτική επιστήμονα Erica Chenoweth, η οποία υποστηρίζει ότι η ενεργός συμμετοχή ενός σχετικά μικρού ποσοστού του πληθυσμού σε μη βίαια κινήματα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές πολιτικές αλλαγές.

Τα βασικά σημεία της έρευνας είναι:

Το "3,5%": Η Chenoweth και η ομάδα της διαπίστωσαν ότι όταν περίπου το 3,5% του πληθυσμού συμμετέχει ενεργά σε ένα μη βίαιο κίνημα, είναι πολύ πιο πιθανό να επιτύχει τους στόχους του.

Μη βίαια κινήματα: Η έρευνα επικεντρώνεται στην αποτελεσματικότητα των μη βίαιων μορφών διαμαρτυρίας, όπως απεργίες, μποϊκοτάζ και μαζικές διαδηλώσεις.

Ιστορικά δεδομένα: Η έρευνα βασίζεται σε την ανάλυση εκατοντάδων ιστορικών περιπτώσεων κοινωνικών κινημάτων σε όλο τον κόσμο.

Σημαντικές διευκρινίσεις:

Το 3,5% δεν είναι ένας μαγικός αριθμός, αλλά ένας δείκτης πιθανότητας. 

Η επιτυχία ενός κινήματος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η συνοχή του κινήματος, η στρατηγική του και η αντίδραση της κυβέρνησης.

Η έρευνα υπογραμμίζει την ισχύ της μαζικής συμμετοχής, ακόμη και όταν αυτή περιορίζεται σε ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

Η εργασία της Chenoweth έχει επηρεάσει σημαντικά τη συζήτηση για την πολιτική αλλαγή και την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών κινημάτων.'

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1ANHbyb1cT/

 https://youtu.be/GuIWA_5ZuH4?si=joHaZA-QKK5osELg

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Συζητώντας για τον ιστορική, κοινωνική και ιδεολογική σημασία του έργου των Τριών Ιεραρχών

Βλάσης Αγτζίδης

Η ανάδειξη της σημασίας των Τριών Ιεραρχών και των πατερικών κειμένων στη σχολική αίθουσα συνιστά μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση


Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει με αφορμή την κατάργηση της σχολικής αργίας την ημέρα των Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου) και τη μετατροπή της σε μέρα εκδηλώσεων μέσα στο σχολείο. Είναι αυτό τόσο αρνητικό όπως προβάλλεται;

Βεβαίως και όχι! Γιατί η κοινωνική σημασία του έργου των 3 αυτών θεολογων (Ιωάννης Χρυσόστομος, Βασίλειος ο Μέγας και Γρηγόριος Ναζιανζηνός) υπήρξε αντιπλουτοκρατική - και με βάση τη σύγχρονη ορολογία αντικαπιταλιστικη- και αντιεξουσιαστική. Στα πατερικά κείμενα ενυπάρχει η ριζοσπαστική κριτική του πλούτου και της ιδιοκτησίας, η αντίθεση στην κοινωνική αδικία και εκμετάλλευση, και συνυπάρχει με το πνεύμα της φιλανθρωπίας και της ελεημοσύνης και της έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους αδυνάτους μέσα από την κοινωνική στράτευση.

Ουσιαστικά οι Πατέρες υποστήριξαν το πρωτοχριστιανικό εξισωτικό πνεύμα και αγωνίστηκαν για ένα από τα χριστιανικά αξιώματα, που ήταν η άρνηση των κοινωνικών και φυλετικών διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων. Επανέφεραν τον ορισμό της ελευθερίας ως κανόνα των ανθρώπινων σχέσεων, έτσι όπως διατυπώθηκε στην Επί του Όρους Ομιλία: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως». Αυτά τα πρωταρχικά αξιώματα ελευθερίας και ισότητας αποτυπώθηκαν εξαιρετικά στην εξής πρόταση: «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.» (Προς Γαλάτας επιστολή γ΄23–δ΄5) Το πνεύμα αυτό περιθωριοποιήθηκε από τη στιγμή που η κοσμική εξουσία -μετά την καταστολή του επαναστατικού χριστιανικού = κινήματος όπως υποστηρίζει ο Κάουτσκι- ενσωμάτωσε τον χριστιανισμό και τον μετέτρεψε σε κρατική ιδεολογία.

«Ξαναπιάνοντας το νήμα του Χριστιανομαρξιστικού Διαλόγου»

📣Αναρτήθηκαν τα βίντεο της εκδήλωσης που διοργανώθηκε από το Dialop Project την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024 στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Θεμέλιο. 🎞

🤞Εδώ είναι η πρώτη συνεδρία 

 https://www.youtube.com/watch?v=OIx4FMnnLYs 

Στην πρώτη συνεδρία συμμετείχαν: Νίκος Φίλης, 

Θανάσης Παπαθανασίου, 

Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα, 

Γιώργος Φαράκλας,

 Ιωσήφ Σινιγάλιας.

✌️Η δεύτερη συνεδρία :

«Κάθαρση του Ναού και κάθαρση της αποστολής της Εκκλησίας»

Θανάση Ν Παπαθανασίου 

Εισηγούμενος το θέμα 

«Κάθαρση του Ναού και κάθαρση της αποστολής της Εκκλησίας»,

στην τελευταία συνεδρία του Διεθνούς Συνεδρίου "Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα".

Ολόκληρο το  video της συνεδρίας –με την ομιλία μου από το 3:28:27 και εξής–  βρίσκεται στο: https://orthodoxtv.gr/?

video_skrn=orthodoxi-theologia-21o-aiona-imera5-proi

Εκ περισσού παραθέτω εδώ απόσπασμα από τον επίλογό μου (στην ομιλία επιχείρησα ερμηνεία της "καταδρομικής" πρωτοβουλίας του Χριστού, να εκδιώξει από τον ναό των Ιεροσολύμων εμπόρους, χρηματιστές και αγοραστές):

«Η κάθαρση του Ναού δείχνει ότι η αποστολή της Εκκλησίας σημαίνει πρόσκληση προς δύο διαφορετικούς αποδέκτες ταυτόχρονα: Πρόσκληση προς τους έξω από την Εκκλησία, και πρόσκληση προς την ίδια την Εκκλησία. Η Εκκλησία προσφέρει το Ευαγγέλιο, και ταυτόχρονα η ίδια κρίνεται από το Ευαγγέλιο. Μια εκκλησία που ευαγγελίζεται, δίχως η ίδια να αναστοχάζεται τον εαυτό της, φτιάχνει απλώς καρικατούρα ιεραποστολής. Η Εκκλησία λοιπόν αναγγέλλει στον κόσμο τον ερχομό του Κυρίου, αλλά και η ίδια οφείλει να δεχτεί τον  “ερχομό” του Κυρίου της στον χώρο της. Με την εικόνα του “ερχομού” του Κυρίου στην Εκκλησία του εννοώ ότι ο Χριστός είναι Κεφαλή της Εκκλησίας, αλλά όχι μόνο. Είναι και ο Κριτής της. Ερχομός του Χριστού δεν είναι μόνο η αναμενόμενη Δεύτερη Έλευσή του. 

Είναι και ο παράδοξος, ο γεμάτος εκπλήξεις και ανατροπές ερχομός του κατά την διάρκεια της ιστορίας, όπως π.χ. ο ερχομός του δια των Άλλων. Ο ίδιος ο Χριστός ταύτισε τον εαυτό του με τον ξένο (δηλαδή με τον ριζικά αλλιώτικο – όχι μόνο εθνικά, αλλά και κοινωνικά), και ζήτησε από τους μαθητές του στάση υποδοχής.

ΠΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟΣ, ΜΩΡΕ, Ή ΑΝΤΑΡΤΗΣ;

 ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΠΟΥ ΔΕΝ  ΗΘΕΛΕ 

Ν' ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ! 

(ΜΗΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...)

Του ΝΙΚΟΥ ΨΙΛΑΚΗ

...Είχε ανασκουμπωμένο το ράσο για να μην μπερδεύεται στα ξερόκλαδα και δρασκελούσε τις πέτρες, αγρίμι κι αυτός σαν κι κείνα που τρέφει αιώνες κι αιώνες ο τόπος του. Βιαζόταν. Είχε να λειτουργήσει σε τρεις εκκλησίες εκείνη τη μέρα. Πρώτα στον Άη Γιάννη, ένα χωριό κρυμμένο στην αγκαλιά της Μαδάρας, στα Λιβανιανά -μικροχώρι κι αυτό στα σφακιανά βουνά-  και στο Λουτρό, στην ούγια του Λιβυκού, στον παμπάλαιο ναό της Παναγιάς. Σε κανένα από τούτα τα χωριά δεν πήγαινε δρόμος αμαξιτός. Συγκοινωνία είχε μόνο το Λουτρό, θαλασσινή. Ένα καραβάκι που έκανε καθημερινό δρομολόγιο Χώρα Σφακίων - Αγιά Ρουμέλη μ' ενδιάμεσο σταθμό το Λουτρό.

- Και θα πας και στα τρία χωριά, παπά Γιώργη;

Γέλασε δυνατά.

- Αμ, είντα λογάται, μωρέ; Ν' αφήσω παραπονεμένους τους αγίους;

Και πήγε! Έτσι όπως έκανε κάθε που τον πρόσταζε η φωνή της συνείδησης. Κάθε μεγάλη σκόλη, κάθε Λαμπρή, τα ίδια. Ξεκινούσε από το λιόγερμα, περπατούσε μέρα και νύχτα, άνθρωποι και άγιοι περίμεναν ν' ακούσουν το μήνυμα της Ανάστασης από τη δική του βροντερή φωνή, μ' εκείνη την αρχέγονη και ιδιότυπη σφακιανή προφορά. 

Ο λόγος για τον παπά Γιώργη Χιωτάκη. Τον ασυμβίβαστο ανταρτόπαπα που από χτες αργά ροβολά τις Μαδάρες τ' ουρανού (είμαι σίγουρος πως δεν θα διαλέξει εύκολους δρόμους ο παπά Γιώργης. Μήτε κάμπους. Κάπου εκεί, στην άκρα της παράδεισος, θα βρεθεί ένα ψηλό βουνό, σαν το δικό του). 

π. Γεώργιος Πυρουνάκης:"Θα αιματωθούν οι δρόμοι; Πιθανόν."

ΘΑ ΑΙΜΑΤΩΘΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

Ο μεγάλος αγωνιστής κατά της Δικτατορίας π. Γεώργιος Πυρουνάκης, όντας εξόριστος στον Άγιο Στέφανο στο Μπογιάτι, κάθε πρώτη του μήνα, μετά τη λειτουργία για τους αποφυλακισμένους πολιτικούς εξορίστους και τους ανθρώπους του Λόγου και της Τέχνης, εκφωνούσε "Κήρυγμα ελπίδας", με μηνύματα ελευθερίας και αγώνα.

Στις 5 Απριλίου 1970, ημέρα Κυριακή, με θέμα "πιστοί στο πνεύμα το αληθινό", προφητικά, μας έλεγε, ανάμεσα στα άλλα, προτρέποντάς μας:

"Να έχω αγωνία' που να τη μετασχηματίζω και να την εκφράζω όχι σε τάσεις τρομοκρατημένης φυγής ή σε μισοκακόμοιρες κλάψες' αλλά σε αγώνα. Σε αγώνα ηθικής αντιστάσεως προς ό,τι κακό και όποιους κακούς. Και για επιτυχίες, που έστω κι αν χρειαστεί μένοντας ανυποχώρητος στις αντιδράσεις ή στις επιθέσεις των άλλων, να είμαι έτοιμος να υποστώ την οποιαδήποτε θυσία. Βαρύ βέβαια το τίμημα, αλλά ωραίο. Και ο ελεύθερος άνθρωπος τα καταφέρνει αυτά. Γιατί αυτός έτσι πιστεύει και έτσι ενεργεί' δε λυγίζει ούτε μικροσυμβιβάζεται' δε ντροπιάζεται. Αλλά με επιμονή συνεχίζει και ανοίγει δρόμους σε νέους ορίζοντες και οδηγεί σε νέους δρόμους και ορίζοντες. Ώστε και οι άλλοι ν' ακολουθήσουν. 

Θα αιματωθούν οι δρόμοι; Πιθανόν."

ΠΗΓΗ: Adonis Sanoudos

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σήμερα, η διαφθορά και ο ατομισμός κυριαρχεί, αλλά οι Χρυσόστομοι όμως, μάς τελείωσαν!

ΚΛΙΚ στην εικόνα για να διαβάσετε τη δημοσίευση 

Πέθανε εκδιωγμένος από την πολιτική ηγεσία της εποχής το 407, λόγω του αυστηρού ελέγχου που της ασκούσε.

+ Gustavo Gutierrez - έφυγε στις 322 Οκτωβρίου ο εμπνευστής της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, Gustavo Gutierrez

Κωνσταντίνος Καλτσάς

ΠΕΘΑΝΕ Χθες, 22 Οκτωβρίου, πέθανε στη Λίμα, σε ηλικία 96 ετών, ο εμπνευστής της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, Gustavo Gutierrez.

 Ήταν ένας αγαπητός φίλος με τον οποίο συνεργαστήκαμε μαζί για να δημιουργήσουμε μια θεολογία κατάλληλη για την κατάσταση στη Λατινική Αμερική, η οποία αποτελείται από κοινωνικές αδικίες και εξευτελιστική φτώχεια. 

Όπως για κάθε θεολόγο, το κέντρο είναι ο Θεός. Αλλά πρώτα ο Θεός ως εμπειρία στη ζωή, ιδίως από την άποψη του ανθρώπινου πόνου, και μόνο μετά ως ευλαβική σκέψη.

Το ενοχλητικό θέμα που τον συνόδευε πάντα σε όλη του τη ζωή είναι: πώς να κατανοήσουμε τον Θεό μπροστά στον πόνο των αθώων- πώς να κατανοήσουμε τον αναστημένο Ιησού σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν πριν από την ώρα τους εξαιτίας της καταπίεσης- πώς να βρούμε τον Θεό Πατέρα και Μητέρα σε έναν κόσμο όπου λείπει η αδελφοσύνη. Όλη του η προσπάθεια είναι να δείξει ότι η χριστιανική πίστη βοηθά όχι μόνο να σκεφτούμε αυτές τις καταπιεστικές πραγματικότητες, αλλά και πώς να τις μεταμορφώσουμε. Γι' αυτό αντιλαμβάνεται τη θεολογία ως "έναν προβληματισμό πάνω στην ιστορική πρακτική των ανθρώπων, ιδιαίτερα των καταπιεσμένων, υπό το φως του Λόγου της αποκάλυψης."

Η Θεολογία της Απελευθέρωσης

"Η Θεολογία της Απελευθέρωσης και τα Κινήματα της Λατινικής Αμερικής" Κώστας Αθανασίου   

"Χριστιανοί-Δικτατορία-Εθνική Αντίσταση" Ανδρέας Αργυρόπουλος 

 "Οι Χριστιανοί στη σημερινή Ελλάδα:  Πολιτικές προκλήσεις και διλήμματα"  Βασίλης Ξυδιάς

 "Η Θεολογία της Απελευθέρωσης ως μια Θεολογία της Πράξης", Άγγελος Γουνόπουλος 

Τετάρτη 26 Mαρτίου 2014, Πολυχώρος της Ανοιχτής Πόλης

διοργάνωση: ΣΥΡΙΖΑ Εξαρχείων.

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/wjPoYpRn-n8?si=fp8ZQcWfDPXSYO2G

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com