ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑΜΕΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (1971-2025) ΚΑΙ Η ΠΡΌΚΛΗΣΗ ΤΟΥ "ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ?" ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΏΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ

Post2Post 

🔺️Το 71, μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, ο θείος Σαμ μέσω ενός ημίτρελου ρεμπουμπλικάνου προέδρου,  του Νιξον, ανέτρεψε ότι είχε παγιοποιηθει ως κανονικός τρόπος παραγωγής χρήματος τους προηγούμενους δύο αιώνες: τον κανόνα του χρυσού. Από το 72 και μετά το αμερικανικό δολάριο, ως παγκόσμιο αποθετικό νόμισμα μετά την συμφωνία του Bretton Woods του 1947, παρέσυρε και όλα τα άλλα στο να εκδίδονται μόνο μέσω δανείων και κρατικών χρεών.

Μετά την ενεργειακή κρίση του 74, το αμερικανικό δολάριο άρχισε να εξάγει τον πληθωρισμό των ΗΠΑ σε όλο τον πλανήτη μέσω των πετροδολαρίων, που άρχισαν να εκδίδονται ασταμάτητα από τις εμπορικές  τράπεζες για να καλύψουν τις ανάγκες χρηματοδότησης είτε πολεμικών συγκρούσεων για την ρύθμιση της τιμής του πετρελαίου, είτε τις ανάγκες επέκτασης ισχυρών βιομηχανιών σε πολυεθνικό επίπεδο. 

Στην Μόσχα δεν κατάλαβαν τι έφερναν αυτές οι αλλαγές στις ισορροπίες που είχε επιβάλλει ο Ψυχρός Πόλεμος, με αποτέλεσμα να αρχίσει η κατάρρευση της Σοβιετίας. 

🔺️Οι δύο πρώην υπερδυνάμεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, συμφώνησαν πριν να ξεκινήσει η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, στην σύνοδο κορυφής Ρηγκαν-Γκορμπατζόφ το 86 στην Ζυρίχη, να βάλουν την τότε ανερχόμενη ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, "στην μέση" ως ενεργειακά απόλυτα εξαρτημένη από τους δύο και πολύ αδύναμη και στρατιωτικά. Εξαρτημένη είτε από τα πετρέλαια του Κόλπου, που έλεγχε κυρίως ο θείος Σαμ, είτε από το φυσικό αέριο που ελέγχει το Κρεμλίνο. 

Η υποχρέωση των ΗΠΑ ήταν να μην απειληθεί ποτέ η Ρωσία από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, που έπρεπε να μείνουν έξω από μια ζώνη ασφαλείας από την Βαλτικη μέχρι την Μαύρη Θάλασσα, με αντάλλαγμα την πρόσβαση της Δύσης σε ορισμένες σοβιετικής τεχνολογίες που είχαν αναπτυχθεί την δεκαετία του 60, όπως η ΤΟΚΑΜΑΚ επί της οποίας στηρίχθηκαν τα δυτικά πειράματα για την πυρηνική σύντηξη. Συνεχίζονται ακόμα χωρίς απτά αποτελέσματα στο ITER στην Μασσαλία, το Triumph του Καναδά, και πιο πρόσφατα και άλλα στην Μ. Βρετανία και στην Κίνα, όλα να δηλώνουν ότι ίσως πετύχουν το holy grail της καθαρής (χωρίς εκπομπές αερίων  η ραδιενέργειας) ενεργειακής τεχνολογίας κατά το 2050.

Αβραάμ Ζεληλίδης:Η Ελλάδα πάνω σε ενεργειακό θησαυρό;

Σήμερα φιλοξενούμε έναν από τους κορυφαίους γεωλόγους της Ελλάδας, τον Καθηγητή Αβραάμ Ζεληλίδη, από το Πανεπιστήμιο Πατρών και επικεφαλής του Ινστιτούτου Υδρογονανθράκων.

Με αφορμή τη νέα συμφωνία Ελλάδας–ΗΠΑ για το LNG, ανοίγουμε μια μεγάλη συζήτηση για τον ορυκτό πλούτο, τη γεωπολιτική, την ενεργειακή ασφάλεια και το πραγματικό μέλλον της χώρας.

Κεφάλαια

00:00​ -Εισαγωγή
01:37​ - Μπλοκ 2 και ΑΠΕ
07:30​ - οι Συγκυρίες που οδήγησαν στις εξορύξεις
20:22​ - Γραφείο Γενεών ( πού πάνε τα λεφτά) και το Κατάκολο

Ο Τούρκος μεγιστάνας Ραχμί Κοτς, οικογενειακός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη, βάζει πόδι στα ενεργειακά της Κρήτης

November 24, 2025

πηγή: i-epikaira.blogspot.com

Γνωρίζει το υπουργείο Άμυνας ότι τουρκικά συμφέροντα αποκτούν παρουσία και έλεγχο διαχείρισης σε τρεις κρίσιμες ενεργειακές υποδομές της Κρήτης; Το ζήτημα, όπως είμαι βέβαιος ότι αντιλαμβάνονται όλοι, είναι πολύ σοβαρό.

Επανέρχομαι, όπως σας υποσχέθηκα χθες, στο θέμα της Κρήτης, με περισσότερες λεπτομέρειες. Ο όμιλος Koç (Koç Holding) είναι ο μεγαλύτερος όμιλος επιχειρήσεων της Τουρκίας. Ιδρύθηκε το 1926 από τον Vehbi Koç και παραμένει μέχρι σήμερα οικογενειακή επιχείρηση.

Απασχολεί σχεδόν 100.000 εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο και είναι η μόνη τουρκική εταιρεία που περιλαμβάνεται στη λίστα Fortune Global 500. Δραστηριοποιείται σε πάρα πολλούς τομείς και έντονα στον τομέα της ενέργειας (διυλιστήρια Tüpraş, διανομή καυσίμων Opet και υγραερίου/φυσικού αερίου Aygaz) και στις τραπεζικές και χρηματοδοτικές υπηρεσίες (πχ η γνωστή Yapı Kredi Bankası).

Στην ελληνική αγορά μπήκε το 2018, με την εξαγορά του 80% της AVIS Budget (OLYMPIC – ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Μ.Α.Ε.), την οποία χρησιμοποιεί ως επενδυτικό μοχλό για πολλές κινήσεις.

Η πρώην ελληνική AVIS έχει πλέον πρόεδρο τον Cimen Ismail Cenk και διοίκηση στελεχωμένη από τους Ekici Inan, Yenigun Haydar και Ayhan Abdullah. Η εταιρεία, αφού άφησε ελληνικές εταιρείες να ολοκληρώσουν τη φάση αδειοδότησης έργων αποθήκευσης, που έχουν χρηματοδοτηθεί μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., τις εξαγόρασε εν μία νυκτί.

1,56% εκτιμάται το μερίδιο του Ελληνικού Δημοσίου στο «Οικόπεδο 2» μετά τη συμφωνία με την ExxonMobil στο Ιόνιο!

Ιωάννης Ιντζές*

[...] Με την αλλαγή της ηγεσίας στις ΗΠΑ άλλαξε άρδην η ενεργειακή μας πολιτική (;;;) και έτσι φτάσαμε σε χρόνο ρεκόρ στην πολυδιαφημισθείσα συμφωνία με την Exxon Mobil για το «Οικόπεδο 2» στο Ιόνιο. Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος ότι έστω και με όλες τις παλινωδίες και τις καθυστερήσεις τίθενται οι βάσεις για μια ενεργειακή αυτονομία και ενίσχυση της οικονομίας μας, ότι γυρνάμε σελίδα, όπως διατείνεται η Κυβέρνηση. Αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Στην κοινοπραξία που ανέλαβε το έργο στο Ιόνιο, η Exxon Mobil συμμετέχει με 60%, η ENERGEAN με 30%, και η HELLENiQ ΕNERGY με 10%. Αν δούμε τη μετοχική σύνθεση της HELLENiQ ΕNERGY βρίσκουμε ότι 40,41% ανήκει στην Paneuropean Oil and Industrial Holdings, το 28,41% στο ευρύ επενδυτικό κοινό και το υπόλοιπο 31,18% στην ΕΕΣΥΠ, το γνωστό μας ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ. Συνεπώς η έμμεση συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στην κοινοπραξία είναι μόλις 3,118%. Και εάν λάβουμε υπόψη ότι το 50% των εσόδων του ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ κατευθύνεται στους δανειστές μας για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, τότε το πραγματικό μερίδιο του Ελληνικού Δημοσίου πέφτει στο 1,56%. [...] 

*Αντιστράτηγος ε.α. απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας και κάτοχος Μεταπτυχιακού στην «Εφαρμοσμένη Στρατηγική και τη Διεθνή Ασφάλεια». Είναι Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Προέδρου της ΝΙΚΗΣ και Επιστημονικός Συνεργάτης στην Βουλή, Υπεύθυνος του Τομέα Εθνικής Άμυνας και αναπληρωματικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. 

Ολόκληρο το άρθρο στο militaire.gr

Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τα πετρέλαια της Βενεζουέλας, η αλλαγή καθεστώτος και η γκανγκστερική πολιτική της Αμερικής

24.11..25

Jeffrey D. Sachs & Sybil Fares

Το καταγέλαστο ηθικό πρόσχημα είναι η καταπολέμηση των ναρκωτικών, αλλά ο πραγματικός στόχος είναι η ανατροπή μιας κυρίαρχης κυβέρνησης. Οικείο; Ναι, όντως το έχουμε ξαναδεί.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεσκονίζουν το παλιό τους σχέδιο αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Αν και το σύνθημα έχει αλλάξει από «αποκατάσταση της δημοκρατίας» σε «καταπολέμηση των ναρκοτρομοκρατών», ο στόχος παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο έλεγχος του πετρελαίου της Βενεζουέλας. Οι μέθοδοι που ακολουθούν οι ΗΠΑ είναι γνωστές: κυρώσεις που στραγγαλίζουν την οικονομία, απειλές χρήσης βίας και επικήρυξη 50 εκατομμυρίων δολαρίων για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, σαν να βρισκόμαστε στην Άγρια Δύση.

Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες στον πόλεμο. Με τη μετονομασία του υπουργείου Πολέμου, τον προτεινόμενο προϋπολογισμό του Πενταγώνου ύψους 1,01 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και περισσότερες από 750 στρατιωτικές βάσεις σε περίπου 80 χώρες, αυτή δεν είναι μια χώρα που επιδιώκει την ειρήνη. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Βενεζουέλα αποτελεί επίμονο στόχο των ΗΠΑ για αλλαγή καθεστώτος. Το κίνητρο, το οποίο έχει διατυπώσει σαφώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, είναι τα περίπου 300 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που βρίσκονται κάτω από τη ζώνη του Ορινόκο, τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον πλανήτη.

Το 2023, ο Τραμπ δήλωσε ανοιχτά: «Όταν έφυγα από την προεδρία, η Βενεζουέλα ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Θα την είχαμε καταλάβει, θα είχαμε πάρει όλο αυτό το πετρέλαιο… αλλά τώρα αγοράζουμε πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα, οπότε κάνουμε έναν δικτάτορα πολύ πλούσιο». Τα λόγια του αποκαλύπτουν την υποκείμενη λογική της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία αγνοεί εντελώς την κυριαρχία και αντίθετα ευνοεί την αρπαγή των πόρων άλλων χωρών.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια τυπική επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, που παρουσιάζεται με το πρόσχημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών. Οι ΗΠΑ έχουν συγκεντρώσει χιλιάδες στρατιώτες, πολεμικά πλοία και αεροσκάφη στην Καραϊβική Θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο πρόεδρος έχει εξουσιοδοτήσει τη CIA να διεξαγάγει μυστικές επιχειρήσεις στο εσωτερικό της Βενεζουέλας.

Θα συνεχιστεί η «πράσινη ανάπτυξη» ;

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Όλοι γνωρίζουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση, τα τελευταία 6 χρόνια, είχε παγώσει την διαδικασία ερευνών, γεωτρήσεων και εκμετάλλευσης των όποιων κοιτασμάτων στα χωρικά μας ύδατα. Ήταν απόλυτα ταγμένη στην «πράσινη ανάπτυξη». Ο κ. Δένδιας, το 2021, ήταν ξεκάθαρος: «η Ελλάδα δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου», όπως και «το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος, δεν σκοπεύουμε να τον μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού».

Παράλληλα, ως «καλά παιδιά», σπεύδοντας να αποδείξουμε πόσο ευπροσάρμοστοι είμαστε, αυτοδεσμευτήκαμε στην απολιγνιτοποίηση πριν ακόμα το 2028, παρόλο που θα μπορούσαμε να ζητήσουμε παράταση και να συνεχίσουμε την παραγωγή ενέργειας με ένα δικό μας εθνικό προϊόν, που θα μας κόστιζε πολύ λιγότερο. Μας έλεγαν ότι ρυπαίνει. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, όταν τον πουλάς στα Σκόπια, δεν ρυπαίνει; Όμως είμαστε γαλαντόμοι! Δεν θέλουμε να κακοκαρδίζονται οι «φίλοι» μας κι ας είναι αυτοί που, όπως παραδέχτηκαν, μας επέβαλαν τιμωρητικά βαριά μνημόνια και μεις δουλικά τα αποδεχτήκαμε!

Και τώρα; Όλα αυτά αλλάζουν. Μόλις ο «θείος» Τραμπ είπε το «drill, baby, drill» (τρυπάνι, μωρό μου, τρυπάνι), οι κυβερνητικές πιρουέτες κάναν την εμφάνισή τους. Όπως συνέβη και με τα φύλα, που από τα 72 ξαναγίνανε, για τον κ. Μητσοτάκη, 2.

Αντί για αυτοκριτική, για τον χαμένο χρόνο, έχουμε κυβερνητικά «αυτοσυγχαρητήρια» για την νέα ενεργειακή πολιτική, παρόλο που τα δεδομένα ήταν γνωστά σε όλους! Όσες ΑΠΕ και να βάλουμε, για πολλές δεκαετίες ακόμα, θα χρειαζόμαστε υδρογονάνθρακες για να έχουμε ενεργειακή επάρκεια.

Οι ΑΠΕ δεν έχουν σταθερή ροή και δεν παράγουν ενέργεια όταν την χρειαζόμαστε, τόσο απλά!. Σύμφωνα με τον Μιχάλη Μαθιουλάκη (Αναλυτής Ενεργειακής Στρατηγικής) το 45% του ηλεκτρισμού της Ευρώπης είναι από ΑΠΕ. Μόνο του ηλεκτρισμού. Όμως ο ηλεκτρισμός είναι περίπου το 25% του συνόλου της ενέργειας που καταναλώνουμε. Καταλαβαίνουμε ότι ο στόχος καθαρής ενέργειας από αιολικά και φωτοβολταϊκά για το σύνολο των ενεργειακών αναγκών μέχρι το 2050, είναι ανέφικτος, επειδή το πρόβλημα είναι η αποθήκευση. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό, με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, οι μπαταρίες που διαθέτουμε, μπορούν να αποθηκεύσουν μόνο το 10 – 15% της ενέργειας ενός βαρελιού πετρελαίου. Φυσικά μιλάμε για τον ίδιο όγκο και το ίδιο βάρος αντίστοιχης αποθήκευσης ηλεκτρισμού από ΑΠΕ.

Ακριβό μου αμερικανικό αέριο. Από τον Αλέξη Τσίπρα στον Μητσοτάκη ! Ο Ν. Μαριάς βάζει τέρμα στηννκοροϊδία.

Ο κ. Νότης Μαριάς κυριολεκτικά «ξετινάζει» τις φανφαρονικές δηλώσεις περί μετατροπής της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο», αποκαλύπτοντας με στοιχεία ότι πρόκειται μια ιστορία που «δουλευόταν» εδώ και αρκετά χρόνια. Από την εποχή Τσίπρα , φθάσαμε στην περίοδο Μητσοτάκη. Επί πρωθυπουργίας του πρώτου προχώρησε, επί ημερών του δεύτερου ολοκληρώθηκε!

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Έλληνες πολίτες θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για πληρώσουν το πολύ ακριβότερο αμερικανικό LNG!
Όσο για τις «επενδύσεις» που θα γίνουν για τις απαραίτητες εγκαταστάσεις που θα υποστηρίξουν του σχέδιο, ο κ. Μαριάς με στοιχεία και αριθμούς αποδεικνύει ότι όλα αυτά θα πληρωθούν από τους πολίτες καθώς οι «επενδυτές» δεν βάζουν σχεδόν τίποτα από τα γεμάτα ταμεία τους!

Αναβαθμίστηκε, πράγματι, γεωπολιτικά η Ελλάδα;

Ισοδυναμούν οι “συμφωνίες για την ενέργεια” με γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας;

του Δημήτρη Ιωάννου, Οικονομολόγου

Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ίσως η μόνη περιοχή του πλανήτη στην οποία οι ΗΠΑ του προέδρου Τραμπ μπορεί να αισθάνονται πως ασκούν κυριαρχικά την επιρροή τους χωρίς να υπάρχει ανταγωνιστής να την αμφισβητεί. Χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Αλβανία, η Ελλάδα, αλλά ακόμη και η δημοκρατική και φιλελεύθερη, πλέον, Συρία, του αναβαπτισμένου και με νέο ενδυματολογικό κώδικα ISIS και των εκλεκτών τζιχαντιστών, υποστηρίζουν την αμερικανική ηγεμονία, την οποία δεν την αμφισβητεί, άλλωστε, ούτε και ο πιό δύσκολος εταίρος της Ουάσιγκτων στην περιοχή, η Τουρκία.

Σε όλα τα υπόλοιπα μέρη του κόσμου η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, τα BRICS, ο Παγκόσμιος Νότος, αλλά ακόμη και παραδοσιακοί μεν, δύστροποι δε, σύμμαχοι των ΗΠΑ, είτε δημιουργούν μικρότερα ή μεγαλύτερα προσκόμματα στην υλοποίηση των αμερικανικών στοχεύσεων είτε ανταγωνίζονται την Αμερική ευθέως στρατιωτικά, εμπορικά, και διπλωματικά, εκφράζοντας έτσι τον νέο πολυπολικό κόσμο που έχει ανατείλει.

Αυτό άλλωστε είναι μία κατάσταση που ενισχύεται από την ίδια την πολιτική του προέδρου Τράμπ η οποία αποστασιοποιεί πολλούς από τους παραδοσιακούς συνοδοιπορους των ΗΠΑ. Κάτι που συμβαίνει με την ΕΕ, για παράδειγμα, η οποία, παρ’ ότι η ίδια σαφώς και δεν θα το ήθελε, αντιμετωπίζεται από την Αμερική του MAGA περισσότερο ως ανταγωνιστής και λιγότερο ως σύμμαχος. Για τον λόγο, λοιπόν, αυτόν η σημασία της Ανατολικής Μεσογείου ως περιοχής προνομιακής κυριαρχίας και επιρροής των ΗΠΑ είναι νευραλγική και το πιό φυσικό είναι να κάνει η Ουάσιγκτων ό,τι μπορεί όχι μόνο για να διατηρήσει και να ισχυροποιήσει την ηγεμονία της εκεί αλλά και για να την χρησιμοποιήσει ως βάση στήριξης προκειμένου να αυξήσει την επιρροή της, και κάθε είδους κέρδος, από τις όμορες περιοχές της Ευρώπης, του Λεβάντε και της Βόρειας Αφρικής.

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΕΝΟΣ ΒΑΡΕΛΙΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΣΠΡΆΤΤΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ

🔺️Συνυπολογίζοντας τα κόστη κεφαλαίου (αποσβέσεις ερευνών και εγκαταστάσεων και τόκους τόνους δανεισμού) και τα λειτουργικά κόστη (ενέργειας που απαιτείται για την εξόρυξη, ειδικούς φόρους εξορύξεων, διαχείρισης και τα εργατικά), τα κόστη εξόρυξης ενός βαρελιού πετρελαίου διαμορφώνονται όπως στο πιο κάτω πίνακα. 

Περίπου αντίστοιχα είναι και τα κόστη εξόρυξης φυσικού αερίου ποσότητας με ισοδύναμη ενέργεια με ένα βαρέλι πετρελαίου, που διαφέρουν μεταξύ τους ανάλογα με το βάθος και αν είναι χερσαίο ή υποθαλασσιο κοίτασμα.

🔺️Τα δικαιώματά εξόρυξης, που εισπράττει κάθε κράτος από τις εταιρείες εξορύξεων, κυμαίνονται επι της διεθνούς τιμής πώλησης του αντίστοιχα, ενώ οι ειδικοί τοπικοί φόροι των εξορυκτικών εταιρειών διαφέρουν πολύ (από 0%-10%, δες στον πιο κάτω πίνακα)

Το στοιχείο "δικαιώματα" είναι αυτό το "ξεχνάνε" συνήθως όσοι παπαγαλίζουν άκριτα το ουτοπικό "μόνο από ΑΠΕ", υπολογίζοντας μόνο την % συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο του κράτους σε εταιρείες εξορύξεων, δηλαδή στα κέρδη ή τις ζημιές που δηλώνουν ετήσια για τις εξορυκτικές τους δραστηριότητες σε κάθε κράτος. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΑΘΕΝΗΣ, ΕΝΑ ΜΕΤΕΩΡΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑ PARCUS BELLI

Post2Post 

Αν κάτι αποκάλυψε η ενεργειακή κρίση στην ΕΕ, που πυροδοτήθηκε σε χειρότερη και ως πολύ μεγάλης διάρκειας με το Ουκρανικό, είναι η σαθρότητα δύο "μύθων" επι των οποίων στηρίζεται ακόμα το νεοφιλελέ αφήγημα της παραπαίουσας πλέον ΕΕ:

🔸Η "πράσινη μετάβαση" χωρίς την υποστήριξη του ενδιάμεσου στρατηγικού καυσίμου , του φυσικού αερίου.

Μόλις διαταράχτηκε η ροή από τα φθηνά ρωσικά αποθέματα, ξεχάστηκαν οι πράσινοι δογματισμοί και έντρομοι οι εταίροι μας, ιδιως οι Γερμανοί, το γυρίζουν  στο κατά 35% πιο ρυπογόνο κάρβουνο ή τον λιγνίτη, αφού με μόνο ΑΠΕ ούτε ενα μπρίκι δεν μπορεί να βράσει χωρίς τον κίνδυνο  γενικού blackout αλά Ισπανία.

Η στρατηγική εντολή "άστα εκεί" προς τους εδώ υποτελείς του ιερατείου της Φρανκφούρτης για τα μόνα αξιόλογα ευρωπαϊκά αποθέματα φυσικού αερίου, που είναι απαραίτητα μέχρι το 2050, πληρώνεται πλέον πανάκριβα. Και στο περιβάλλον και από τσέπες των Ευρωπαίων πολιτών.

🔸Η περίφημη "γερμανική ανταγωνιστικότητα"

Το καλά κρυμμένο μυστικό ήταν, μέχρι τώρα, η κρυμμένη επιδότηση κάθε παραγόμενου στην Γερμανία από το κατά 30% φτηνότερο φυσικό αέριο (σε σχέση με εμάς) που προμήθευε ο Πούτιν για δεκαετίες την Γερμανία, εξαγοραζοντας θέσεις Γερμανών πολιτικών σε θέσεις συμβούλων της Gazprom. 

Επειδή η έτσι παραγόμενη ενέργεια επηρέαζε το 35% του μοναδιαίου κόστους κάθε τι παραγόμενου, ξέφυγε και ο πληθωρισμός σε ύψη δυσθεώρητα σε όλη την ΕΕ. Και μάλιστα υπό την μορφή του στασιμοπληθωρισμού, που ΔΕΝ μπορεί να τιθασευτεί από τα γνωστά νεοφιλελέ οικονομικά "μαντζούνια": Την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού από τις κεντρικές τράπεζες ή με πολιτικές λιτότητας-συμπίεσης της οικονομίας ακόμα περισσότερο του κόστους εργασίας, ή με το ψηφιακό ευρώ της Λαγκάρντ και κάτι reArm για να σωθούν πάλι κάτι τράπεζες ζομπι.

Νίκος Στραβελάκης : «Από μπαταρία της Ευρώπης, αποθηκάριος των ΗΠΑ…Ή μάλλον μπανανία»!

Ο διδάσκων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, Νίκος Στραβελάκης μιλά για τη «νέα μεγάλη ιδέα» που «πουλάει» η κυβέρνηση. Η οποία αποδεικνύεται «ένα κενό πουκάμισο». Η όλη υπόθεση θα έχει και σοβαρές γεωπολιτικές επιπτώσεις, όχι ευχάριστες…

Όσο για τις εξορύξεις; Έχει ενδιαφέρον να ακούσετε τι θα πάρει η Ελλάδα.

Ο κ. Στραβελάκης, μιλά για τα δάνεια , το ελβετικό φράγκο και τη δήθεν λύση που ετοιμάζεται, αλλά και για τους μαζικούς πλειστηριασμούς! 114 οικογένειες χάνουν το σπίτι τους κάθε μέρα! Η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα από το 80% έχει πέσει στο 69% και στόχος είναι να μας πάνε στο 50%!

Δοξάστε τους!

Του Θανάση Κ.

Γιατί ακριβώς "πανηγυρίζει" η κυβέρνηση αυτές τις μέρες;

Για την συμφωνία που υπέγραψε με την αμερικανική εταιρία Exxon για έρευνα και εκμετάλλευση φυσικού αερίου, σε θαλάσσιο οικόπεδο έξω από την Κέρκυρα. 

Για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει...

* Πρώτον, η κυβέρνηση πανηγυρίζει σήμερα την... ιστορική κολοτούμπα της! 

Χωρίς την παραμικρή αυτοκριτική για το γεγονός, ότι ως πρόσφατα έκανε και έλεγε τα ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ...

Δεν είναι κακό να αλλάζεις στάση όταν βλέπεις ότι έχεις κάνει λάθος ως τώρα. 

Αλλά τουλάχιστον να παραδέχεσαι το λάθος σου!

Και απέναντι σε εκείνους που σου το υποδείκνυαν και απέναντι στον Ελληνικό λαό, στον οποίο το λάθος στοίχισε πανάκριβα.  

Όχι να ζητάς "και τα ρέστα" από πάνω... 

Να ποιά είναι τα πραγματικά στοιχεία:

-- Τον Ιανουάριο του 2011 ο Αντώνης Σαμαράς, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τότε, είχε προκαλέσει προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την ΑΟΖ. Για πρώτη φορά...

Η απάντηση της Κυβέρνησης Παπανδρέου τότε, ήταν ομιχλώδης. Ενώ ο φιλικός προς την κυβέρνηση Τύπος της εποχής υποστήριζε ότι, έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα σε περιοχές της ελληνικής δικαιοδοσίας..

Το γεωπολιτικό παιχνίδι πίσω από τα πανηγύρια: Τι σημαίνει η συμφωνία για το αμερικανικό LNG και η πραγματική επίδραση για την Ελλάδα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ

07.11.2025

Ο λεγόμενος «κάθετος διάδρομος φυσικού αερίου/LNG» αφορά τον άξονα Αλεξανδρούπολη–Βουλγαρία–Ρουμανία–Ουγγαρία–(εν δυνάμει) Ουκρανία, δηλαδή τη σύνδεση του νέου (τερματικού) FSRU Αλεξανδρούπολης με τα βόρεια Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.


Στόχος του σχεδίου από ελληνικής σκοπιάς είναι να καταστεί η Ελλάδα κόμβος εισαγωγής και μεταφοράς LNG προς τις χώρες που εξαρτώνται παραδοσιακά από τη Ρωσία. Από αμερικανικής πλευράς ο στόχος είναι τριπλός:

•Να παγιώσει την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό ΦΑ.

•Να εξασφαλίσει ταυτόχρονα άλλη μια πόρτα εισόδου αμερικανικού υγροποιημένου ΦΑ (LNG) στην Ευρώπη.

•Να αποτρέψει την μετατροπή της Τουρκίας σε απόλυτο ενεργειακό παίκτη στην περιοχή ο οποίος θα αντικαταστήσει της Ρωσία ως μονοπωλιακός προμηθευτής.

Με απλούστερα λόγια η «ενθουσιώδης» αμερικανική συμμετοχή στον «κάθετο άξονα» έχει κυρίως γεωπολιτικές παρά οικονομικές επιδιώξεις και έχει κυρίως να κάνει με την επιθυμία της να μην αφήσει ανεξέλεγκτη την Τουρκία.

Παρ όλα αυτά υπάρχουν σοβαρές τεχνικές, οικονομικές και γεωπολιτικές επιφυλάξεις που καθιστούν την τελική υλοποίηση του Κάθετου Άξονα αμφίβολη ή έστω περιορισμένης εμβέλειας.

1. Τεχνικο-οικονομική

 βιωσιμότητα Υπερκορεσμός δυναμικότητας: Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. επιδόθηκαν σε μαζική κατασκευή τερματικών υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) και αγωγών. Σήμερα, η συνολική δυναμικότητα LNG στην ΕΕ υπερβαίνει τη ζήτηση κατά 30–35%. Ο «κάθετος άξονας» κινδυνεύει να είναι υποχρησιμοποιούμενος. Η Βουλγαρία ήδη εισάγει αέριο μέσω Ρεβυθούσας και Τουρκίας — δεν έχει ανάγκη δεύτερης οδού ίσης κλίμακας.

Ελλιπής δέσμευση φορτίων: 

Για να αποσβεστεί το επενδυτικό κόστος, απαιτείται μακροχρόνια δέσμευση φορτίων (ship-or-pay contracts). Οι εταιρείες στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία δεν έχουν υπογράψει αντίστοιχα συμβόλαια. Ουδείς πληρώνει για υποδομή χωρίς εξασφαλισμένη χρήση.
Διπλή τιμολόγηση και κόστος μεταφοράς: Το LNG της Αλεξανδρούπολης προέρχεται κυρίως από ΗΠΑ και Κατάρ, με υψηλότερη τιμή ανά MMBtu σε σχέση με τις ροές μέσω TurkStream. Οι καταναλωτές στη Βουλγαρία ή Ρουμανία δεν έχουν κίνητρο να πληρώνουν ακριβότερο αέριο «για λόγους ασφάλειας».

2. Πολιτικές ασάφειες

Ασαφές πλαίσιο διακυβέρνησης: Ο διάδρομος εμπλέκει τουλάχιστον τέσσερις ρυθμιστικές αρχές (ΡΑΕ, Bulgartransgaz, Transgaz, FGSZ). Δεν υπάρχει ενιαίο operator ή μηχανισμός κατανομής δυναμικότητας. Κάθε χώρα προχωρά με διαφορετικό ρυθμό.
Χρηματοδότηση και ευρωπαϊκή κόπωση: Οι Βρυξέλλες χρηματοδότησαν αρχικά μελέτες μέσω CEF Energy, αλλά πλέον προσανατολίζονται στην απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα έως το 2030–2035. Το LNG θεωρείται μεταβατικό καύσιμο — άρα οι νέες υποδομές μπορεί να χαρακτηριστούν «stranded assets» (επενδύσεις που χάνουν αξία πριν αποσβεστούν).

3. Περιφερειακές και γεωπολιτικές αντιστάσεις

Καταρχήν να πούμε πως ενώ στην Αθήνα σε πανηγυρικό κλίμα με τη συμμετοχή Αμερικανών Υπουργών υπογραφόταν η συμφωνία για τον Κάθετο Άξονα οι αμερικανοτουρκικές συνομιλίες για το ρόλο της Τουρκίας στα ενεργειακά project στν περιοχή βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Η Αγκυρα επιθυμεί ρόλο ανεξάρτητου επόπτη ως περιφερειακή (υπερ)δύναμη και η Ουάσιγκτον επιδιώκει να θέσει υπό έλεγχο στις τουρκικές φιλοδοξίες. Εν ολίγοις, λοιπόν:

Η νέα “ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ” αποδεικνύεται χοντροκομμένη “ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ”!

Της Μαρίας Κανάτα

✔️ Λέγαμε σε τρεις προηγούμενες αναρτήσεις “Περί νέας ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΕΑΣ”  (1,2 και 3), ότι ΟΣΑ και να εξαγγείλει ο Μητσοτάκης μαζί με το σόι του και οι υποτιθέμενοι “αμερικάνοι συνεταίροι” του στο σόου στο Ζάππειο περί “κόμβου LNG” και τέτοια, 

ΔΕΝ γίνονται και πουλάνε αέρα κοπανιστό…

👉 Με τα όσα δήλωσε ο Μητσοτάκης χτες και τις … “μεγάλες συμφωνίες” που ανακοινώθηκαν, αποδεικνύεται τελικά ότι είναι ΠΟΛΥ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ για να καταφεύγει σε ΤΟΣΑ ΧΟΝΤΡΟΚΟΜΜΕΝΑ ΨΕΜΜΑΤΑ αλλά και ΤΟΣΗ επίδειξη δουλοπρέπειας προς Τραμπ και κυρά UrSSula,  που αυτοανακηρύχθηκε 

σε … χωροφύλακα στην περιοχή για να … “σταματήσει το ρωσικό φυσικό αέριο και να μην μπαίνει από την πίσω πόρτα μέσω Τουρκίας” 

(🤪 Το ειρωνικό “🤷‍♂️ Ποιός είσαι ρε μεγάλε;” ταιριάζει εδώ…)

Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά:

ΨΕΜΜΑ 1ον:  Αυτά που λένε περί “κόμβου” είναι μπούρδες, για τους εξής λόγους:

 • ο “κόμβος” αφορά ΜΟΝΟ πιθανές παραδόσεις Φυσικού Αερίου ΜΟΝΟ στην Ουκρανία, άντε και στη Μολδαβία! 

 • ΟΥΤΕ οι Σερβία, Β. Μακεδονία, Ουγγαρία, Μαυροβούνιο, Βοσνία/Ερζεγοβίνη, Ουγγαρία, Σλοβακία ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ στο σόου στο Ζάππειο και πολύ περισσότερο η Τουρκία που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ΦΑ, με 55 δις κυβικά το χρόνο, 15 φορές (!!!) περισσότερα από την Ελλάδα! Και δεν ήρθαν παρότι προσκλήθηκαν και πιέστηκαν γιατί ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ! 

• Το ίδιο ΔΕΝ ενδιαφέρονται ΚΑΙ η Βουλγαρία ΚΑΙ η Ρουμανία που ήρθαν μεν ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ για να πιεστούν να … μειώσουν τα τέλη Διέλευσης για να φτάνει το αέριο στην Ουκρανία από το νότο! 

 

• ΔΕΝ ενδιαφέρονται επίσης, γι’ αυτό και δεν εμφανίστηκαν στο Ζάππειο μ, ακόμα ΚΑΙ οι Έλληνες μεγάλοι καταναλωτές ΦΑ και παραγωγοί Ενέργειας ( Μυτιληναίος, Μοτορ Όιλ, ΜΕΤΚΑ/Ήρων κλπ). Αυτοί “κάνουν τα κουμάντα” τους μόνοι τους, έχουν συμφωνίες εισαγωγής φτηνού φυσικού αερίου και ΔΕΝ είναι κορόιδα να ψωνίζουν πανάκριβα (Αμερικάνικο + οι προμήθειες/μπόνους στο μητσοτακέικο).  

TO ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (μέχρι σήμερα)

Στο πιο κάτω 

καρατσεκαρισμένο,  και ας μην πανηγυρίζει ο ΚυΜ και η συμμορία του για όσα χάσαμε ήδη και όσα πληρώσαμε μέσω των καρτέλ ενέργειας που επέβαλε.

Post2Post

ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ- ΤΏΡΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ drill-drill-drill ΤΗΣ CHEVRON (Τι πρέπει να ξέρεις)

Η ιστορία με το φούσκωμα του δημοσίου χρέους και των τριών ελληνικών μνημονίων, που ακολούθησαν ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης του 08, είχε πάντοτε μια σταθερή και απλή στόχευση:

✔️Το να βάλουν κάποιοι τρίτοι στο χέρι τα ενεργειακά και μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας, μέσω υποθηκεύσεων, έναντι του χρέους.

Αυτά τα κοιτάσματα περιλαμβάνουν:

🔹κοιτάσματα εξορύξιμου φυσικού αερίου (η Αμερικανική Γεωλογική Εταιρεία τα υπολογίζει σε 29.000 κυβικά. χιλιόμετρα μόνο όσα βρίσκονται εντός της ΑΟΖ του Ιονίου και Νότια της Κρήτης). Στο Αιγαίο δεν φαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα. 

Από αυτά, στα ήδη αδειοδοτημένα από το 18 οικόπεδα νοτιονανατολικα της Κρητης και στο Ιόνιο, από τις έρευνες που κάνει η Mobil, εκτιμάται τώρα ότι θα είναι διαθεσιμα 680 κυβικά. χιλιόμετρα φυσικού αερίου, περίπου. Όσα έχει ήδη ανακαλύψει και εκμεταλλεύεται η Αίγυπτος στο κοίτασμα Zor, λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα. 

Η πρόσφατη εμπλοκή και της αμερικανικής Shevron για τα "οικόπεδα" νότια της Πελοποννήσου και όσα εκτείνονται μέχρι και τα όρια της Λυβικής και της οριοθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου του 20 στην Νότια Κρήτη, πολλαπλασιάζουν τις αναμενόμενες εξορύξεις (καταργώντας τώρα στην πράξη και το παράνομο Τουρκολυβικό σύμφωνο, που έγινε επί της περιόδου της διακυβέρνησης Τραμπ1.0)

🔹 σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου, δευτερεύουσας πλέον σημασίας

🔹 εξαιρετικά μεγάλες συγκεντρώσεις ήδη φυσικά εξορυγμένου φυσικού αερίου σε μορφή πάγου (υδριτες μεθανίου), εντοπισμένες και καταγεγραμμενες απο το ΙΓΜΕ από το 2005 στο Ιόνιο, νότια της Κρήτης και νότια του Καστελόριζου ακριβως πάνω από τα υποκείμενα εξορύξιμα κοιτάσματα, αυτά που ανακαλύπτουν μόλις τώρα. Αντιστοιχούν σε όγκο κοιτάσματος φυσικού αερίου εκατονταπλάσιου(!) των 29.000 κυβικών χιλιομέτρων (ώριμες τεχνολογίες συλλογής τους πριν εξαχνωθούν λόγω της υπερθέρμανσης των θαλασσών και μολύνουν όλη την γηϊνη ατμόσφαιρα, διαθέτουν σήμερα μόνο η Κίνα και η Ιαπωνία).

Το ημερολόγιο της Κίμπερλι "Πιουριφοι"

Γράφει η Φαίη Τζανετουλάκου 

Οι πρώτες -υπεροχες μερες- στην Αθήνα ...

 Νυχτερινή διασκέδαση στο ”Κέντρο Αθηνών” στην οδό Πειραιώς με τον Κωνσταντίνο Αργυρό .

Το μεσημέρι -αφου ξεκουραστηκαμε- ,μια καθόλου τυχαία εκδήλωση γνωριμίας με  τον  ”Σύνδεσμο Ελληνο-Ισραηλινής Φιλίας”,με όσο συμβολισμό  προκύπτει από τον χώρο,στο  Πάρκο Ελευθερίας.

Το απόγευμα του Σαββάτου , πολυτελέστατη δεξίωση στο ξενοδοχείο ”Grand Hayatt” με καλεσμένους -οχι πρόχειρα -επιλεγμένους  πολιτικούς , επιχειρηματίες και ”προσωπικότητες” (από αυτούς που ορκίζονται στο "make America grate again" και "για τη Χαμάς δεν λέτε τίποτα "),της δημόσιας ζωής και της ελληνοαμερικανικής κοινότητας  , με αφορμή τη συμπλήρωση 250 ετών από την ίδρυση του Σώματος Αμερικανών  Πεζοναυτών(ένα σώμα που έχει αιματοκυλησει κάθε σπιθαμή στη γη).

Στη δεξίωση αυτή στο ”Grand Hayatt” ήταν μόνο δυο πολιτικοί(δικοί μας?)  προσκεκλημένοι ο Νίκος Δένδιας και ο Βασίλης Κικίλιας και οι οποίοι κάθισαν στο ίδιο τραπέζι μαζί της και μαζί με τον ελληνοαμερικάνο επιχειρηματία Έρικ Βασιλάτο , με το ιδιωτικό αεροπλάνο του οποίου αφίχθη  αφιλοκερδώς στην Αθήνα η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ(δεξιά της Κίμπερλι ο Δένδιας, αριστερά της ο Κικίλιας).

Ήταν και ένα καλό παιδί(σιγανόπαπαδιά) μεταξύ τους ...και δίνω τον λόγο στη θεία😉 Φαίη Τζανετουλάκου 

"Τι σας έλεγε η θεία Φαίη;;

ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΆΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΠΡΕΣΒΥΣ

ΕΝΑ "ΝΑΙ" ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ 1940, ΠΟΥ ΑΚΌΜΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ

Η “Σύμβαση Cooper” επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α’/17.02.1940) "Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού"(φωτό 1).

Η σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε ως απόρρητη και μυστική από το καθεστώς Μεταξά με ένα consortium 10 Αμερικανικών εταιριών στις αρχές Φεβρουαρίου του 1940, είχε μια αρχικη συμβατική περίοδο που έληγε το 2010. Λόγω αυτής,  όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος ΟΛΗΣ της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σπάνιες γαίες, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, αντιμόνιο ή άλλα μεταλλεύματα αλλά  και το πετρέλαιο, αέριο, γεωθερμία κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα και τον απόλυτο ελεγχο αυτού του Αμερικάνικου consortium εταιρειών, μέχρι την λήξη της σύμβασης! 

Ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947,  αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Σύμβασης Cooper, μαζί και με πολλά στοιχεία των πρόδρομων γεωλογικών μελετών και ερευνών που έκαναν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια της Κατοχής, όπου εμφανίσθηκαν και οι πρώτες ισχυρές ενδείξεις ενός πολύμορφου μεταλλευτικού υπεδάφους σε σπάνια ή στρατηγικα μέταλλα και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες πάρα  πολύ μεγάλης αξίας. 

Το πρώτο κείμενο του Μπάτση για το θέμα που σας  απασχολεί με αυτό το post, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα σε άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Αναλυτικά τα ευρήματα  παρουσιάστηκαν στο βιβλίο "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" που εκδόθηκε το 1947 από τον νομικό και οικονομολόγο  Μπάτση.

Πρόωροι πανηγυρισμοί

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Τα χαμόγελα αυταρέσκειας και οι πομπώδεις κυβερνητικές δηλώσεις που συνόδευσαν την υποβολή, με χίλια… παρακάλια και κυριολεκτικά στο πάρα πέντε μιας (και μοναδικής) εκδήλωσης ενδιαφέροντος ελληνοαμερικανικής κοινοπραξίας για τα 4 θαλάσσια οικόπεδα που έχουν προκηρυχθεί νοτίως της Κρήτης, δεν αναιρούν το γεγονός της απόλυτης αποτυχίας στο μέτωπο των εξορύξεων. Στην πολυδιαφημισμένη συνάντησή του, την ερχόμενη Τρίτη, με τον Ταγίπ Ερντογάν ο κ. Μητσοτάκης μάλλον θα διαπιστώσει ότι οι πανηγυρισμοί του είναι πρόωροι. Γιατί ενίοτε ο βήχας κόβεται απότομα.

Θυμίζω ότι και στο παρελθόν είχε εκδηλωθεί ανάλογο ενδιαφέρον, ίσως και πιο… ζωηρό, που όμως δεν οδήγησε πουθενά. Αμερικανικοί αλλά και ευρωπαϊκοί πετρελαϊκοί κολοσσοί «ήλθον, είδον και απήλθον», σταθμίζοντας τις γεωστρατηγικές ιδιαιτερότητες, αλλά και τη δυσεξήγητη αμφιθυμία της ελληνικής πλευράς. Όλοι θυμόμαστε το ισχυρό ενδιαφέρον της ExxonMobil (σε κοινοπραξία με τη γαλλική ΤΟΤΑL και τα ΕΛΠΕ), που υπέγραψε και συμβάσεις οι οποίες κυρώθηκαν από την ελληνική Βουλή για θαλάσσια οικόπεδα νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης. Θυμόμαστε, όμως, και την κατάληξη: Ένα απόλυτο μηδενικό. 

Μανώλης Κοττάκης:

Δεν προσέξαμε καλά τον διάλογο που είχε με τον Αμερικανό υπουργό Εσωτερικών, αρμόδιο για θέματα Ενέργειας, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μπροστά στις ανοιχτές κάμερες προ εβδομάδων. Και, το κυριότερο, δεν εμβαθύναμε στο ρεπορτάζ. Περιοριστήκαμε σε μάλλον επαρχιακής φύσεως πανηγυρισμούς που, επιτέλους, ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ μάς έδωσε «σημασία». Ενώ στην πραγματικότητα έδωσε σημασία στα εθνικά συμφέροντά του, στην προστασία τους και την προαγωγή τους. Τι μας διέφυγε; Δύο πράγματα. 

Το πρώτο: δεν παρατηρήσαμε ότι ο Αμερικανός αξιωματούχος δεν πρόφερε τη λέξη «Chevron» ούτε μία φορά, μία μέρα μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος της αμερικανικής εταιρίας σε θαλασσοτεμάχια εξόρυξης υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης. Οι εταιρίες προφανώς και κάνουν γεωπολιτική. Πολλές φορές υπογράφουν και διεθνείς συμφωνίες. Δύο πολυεθνικές εταιρίες υπέγραψαν την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ (όταν οι δύο χώρες δεν μιλιούνταν), την οποία επέβλεψε στο παρασκήνιο και ο βοηθός ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Εϊμος Χοκστάιν. Διόλου απίθανο το μοντέλο να εφαρμοστεί και στην περίπτωσή μας. Αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, ο Αμερικανός υπουργός δεν είπε λέξη. Προφανώς γιατί η Chevron έχει ανοιχτά μέτωπα και συμφέροντα στη Λιβύη. Και εκεί θα κάνει έρευνες.

ΕΝΑ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΈΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

(ή πόσο κοντόφθαλμοι είναι οι σχεδιασμοί στην δυση της Δύσης)

Βάσει των πιο πρόσφατων διαθέσιμων δεδομένων (τέλος 2023, από την U.S. Energy Information Administration - EIA), τα αποθέματα φυσικού αερίου στις χώρες  του ΝΑΤΟ (σε κυβικά χιλιόμετρα / bcm) ήταν:

🔺️ΗΠΑ: Περίπου 17.100 km³ (604 Tcf).

🔺️Νορβηγία: Περίπου 1.360 km³ (48 Tcf)

🔺️Μ. Βρετανία (Ηνωμένο Βασίλειο): Περίπου 130 km³ (4,6 Tcf).

Συνολικά αποθέματα των τριών χωρών: Περίπου 18.590 km³.

Μέχρι πότε θα επαρκούν για τις ανάγκες ΗΠΑ και ΕΕ:

🔻Ετήσια κατανάλωση ΗΠΑ (2024): Περίπου 937 bcm (937km³).

🔻Ετήσια κατανάλωση ΕΕ (2024): Περίπου 329 bcm.

🔻Συνολική ετήσια κατανάλωση (ΗΠΑ + ΕΕ): Περίπου 1.266 bcm.

Υποθέτοντας σταθερή την κατανάλωση και ότι όλα τα αποθέματα μπορούν να εξορυχθούν (κάτι που δεν ισχύει πλήρως στην πράξη, αφού η εξόρυξη είναι δυνατή μέχρι το 70-72% του αποθέματος), προ νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων και βελτιώσεις της τεχνολογίας εξόρυξης, τα συνολικά αποθέματα θα επαρκέσουν για περίπου 15 χρόνια (18.590 / 1.266 ≈ 14,7 χρόνια).