ΤΟ ΜASTER PLAN ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

ΤΟ ΜASTER PLAN ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ συνοπτικά, εντός τριών λεπτών

(η αλλιώς "του βρώμικου 67/74 το ανάγνωσμα" ) 

Η σκέψη να εξαφανιστεί η ΑΟΖ του Καστελόριζου για να μπει και η Τουρκία στον ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου είναι πολύ παλιά.

 Πρωτοδιατυπώθηκε το 64 επί Τζόνσον στον γεροΠαπανδρέου, με την μορφή της ανταλλαγής του Καστελόριζου με την Κύπρο (τότε έπαιζε το Ένωση).

Απορρίφθηκε αμέσως, έγιναν τα Ιουλιανά, ήρθε χούντα, απέσυρε αυτή από την Κύπρο αμέσως μια μεραρχια ελληνικού στρατού και έκανε ένα πραξικόπημα για να γίνει η εισβολή το 74.. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.

Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΥΦΥΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Πέρασε τυχαία στην ροή μου και διαβασα για την αξιοθαύμαστη οργάνωση των μελισσών και την συλλογική ευφυία που δείχνουν όταν χάσουν την βασίλισσα τους. Επιλέγουν τυχαία μια προνύμφη, την τρέφουν κατάλληλα και δημιουργούν έτσι την επόμενη γενάρχη που θα κρατήσει το μελίσσι συσπειρωμένο.

Εκεινο που ίσως να μην είναι πολύ γνωστό  είναι το ότι οι μέλισσες έχουν καταφέρει και να παράγουν θρεπτικές ουσίες ενεργειακά ισοδύναμες της 1kWh καταναλώνοντας, στα εκατομμύρια χιλιόμετρα  που διανύουν ως σμήνος για την συλλογή της πρώτης ύλης για το μέλι, λιγότερη ενέργεια από 1.2kWh συνολικά όλες μαζί.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτοϋ το επιτευγμάτος της συλλογικής ευφυίας των μελισσών, ας σημειωθεί ότι το ευφυέστατο είδος homo sapiens παραδίδει, μέσω των ιεραρχικών συστημάτων εξόρυξης, μεταφοράς και μεταποίησης υδρογονανθράκων η άλλων ενώσεων του άνθρακα ή από τα πυρηνικά που στηρίζουν τον πολιτισμό του, μόνο το 3% της ενέργειας που αρχικά εξορύχηκε!! 

Το υπόλοιπο 97% χάνεται στο περιβάλλον κατά τις μετατροπές των υλικών ή της ενέργειας από μια κατάσταση στην επόμενη και για την μεταφορά της ίδιας της ενέργειας από τον χώρο που αρχικά συλλέχθηκε στο σημείο όπου θα καταναλωθεί.

ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ- ΤΏΡΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ drill-drill-drill ΤΗΣ CHEVRON (Τι πρέπει να ξέρεις)

Η ιστορία με το φούσκωμα του δημοσίου χρέους και των τριών ελληνικών μνημονίων, που ακολούθησαν ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης του 08, είχε πάντοτε μια σταθερή και απλή στόχευση:

✔️Το να βάλουν κάποιοι τρίτοι στο χέρι τα ενεργειακά και μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας, μέσω υποθηκεύσεων, έναντι του χρέους.

Αυτά τα κοιτάσματα περιλαμβάνουν:

🔹κοιτάσματα εξορύξιμου φυσικού αερίου (η Αμερικανική Γεωλογική Εταιρεία τα υπολογίζει σε 29.000 κυβικά. χιλιόμετρα μόνο όσα βρίσκονται εντός της ΑΟΖ του Ιονίου και Νότια της Κρήτης). Στο Αιγαίο δεν φαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα. 

Από αυτά,  στα ήδη αδειοδοτημένα από το 18 οικόπεδα νοτιονανατολικα της Κρητης και στο Ιόνιο, από τις έρευνες που κάνει η Mobil, εκτιμάται τώρα ότι θα είναι διαθεσιμα 680 κυβικά. χιλιόμετρα φυσικού αερίου, περίπου. Όσα έχει ήδη ανακαλύψει και εκμεταλλεύεται η Αίγυπτος στο κοίτασμα Zor, λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα. 

Η πρόσφατη εμπλοκή και της αμερικανικής Shevron για τα "οικόπεδα" νότια της Πελοποννήσου και όσα εκτείνονται μέχρι και τα όρια της Λυβικής και της οριοθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου του 20 στην Νότια Κρήτη, πολλαπλασιάζουν τις αναμενόμενες εξορύξεις (καταργώντας τώρα στην πράξη και το παράνομο Τουρκολυβικό σύμφωνο, που έγινε επί της περιόδου της διακυβέρνησης Τραμπ1.0)

🔹 σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου, δευτερεύουσας πλέον σημασίας

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΏΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΡΚΆΡΗ

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΏΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΡΚΆΡΗ

(Ή η εξωτερική και ενεργειακή μας πολιτική behind the scenes και η αντανάκλαση της μέσα σε ΟΛΑ τα πολιτικά μας κόμματα)

🔸Με την έναρξη της ενεργειακής  κρίσης του 21, ο Ελληνοκτητος στόλος πλοίων LNG, επί των 647 που υπήρχαν σε όλα όλα στον πλανητη, ήταν στο 15,8%. Σήμερα το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκεται κοντά  στο 20%, αφού άρχισαν να παραδίδουν διάφορα ναυπηγεία ακόμα 147 LNG δεξαμενόπλοια.

🔸Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από τις αρχές του 2016 έως σήμερα οι ναύλοι για τα δεξαμενόπλοια LNG έχουν εξαπλασιαστεί. 

🔸Οι πλοιοκτήτες επωφελήθηκαν επιπλέον από την τρέχουσα κρίση που προκλήθηκε τόσο από την στροφή του ρωσικού φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ασίας όσο και από την 12μηνη διακοπή εξαγωγών της Αιγύπτου λόγω της νέας Παλαιστινιακής κρίσης. Έτσι αυξήθηκε πάλι η τιμή του φυσικού αερίου, και εκτοξεύθηκαν και οι ναύλοι. Ενώ η ημερήσια τιμή για ένα πλοίο χωρητικότητας 160.000 κυβικών μέτρων ήταν 50.000 δολάρια στο τέλος Σεπτεμβρίου 2021, οι αντίστοιχες οι μέσες τιμές ναύλωσης κυμάνθηκαν 140.000-200.000$ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, ακολουθώντας τις αντίστοιχες αυξομειώσεις των γεωπολιτικών εντάσεων, όπως αυτές εκδηλώνονται "δια αντιπροσώπων" σε περιοχές όπως η Παλαιστίνη, η Ερυθρά Θάλασσα με τους Χούθι και, στα λίαν προσεχώς, όσα θα ακολουθήσουν ανατολικότερα περί το Ιράν και το Πακιστάν στα πλαίσια των διευθετήσεων του σε εξέλιξη νομισματικού πολέμου Ανατολής-Δύσης.

Έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και κυριαρχικά δικαιώματα

 Φεβρουαρίου 11, 2025

=========================

... ακούστε τον κ. Νικολάου αφού έχετε πάρει μαντήλι. Οι κυβερνήσεις υπονομεύουν όλες τις προσπάθειες εξόρυξης φυσικού αερίου (& πετρελαίου) και γενικά υδρογονανθράκων. Θέλουν τη χώρα στη φτώχεια. Είναι απέναντι λαό.
Το πολιτικό σύστημα εν τω συνόλω του ψάχνει τον τρόπο να κάψει το θέμα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων της χώρας. ΔΕΝ τη ΘΕΛΟΥΝ!. Φαντάζει απλό. Δεν μπορούν να μιλήσουν για ανάπτυξη της χώρας, όπως ένα πτωματοφάγο σαπρόφυτο δεν μπορεί να έχει λόγο για τη ζωή! 

Το πρόβλημα τη χώρας είναι βαθύτατα ΠΟΛΙΤΙΚΟ, και όχι πόρων. Και επειδή είμαι εδώ ως συντηρητής της μνήμης, σας θυμίζω την έκθεση Πόρτερ (1947):

Μεταξύ άλλων, ο Πολ Πόρτερ, έγραφε στην έκθεσή του για την Ελλάδα (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

1.«Απ” ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος (…) Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα».

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ ΑΕΡΙΟΥ

(Ή πως εξελίσσεται ο μηχανισμός διοίκησης αυτού του κόσμου στην εποχή της μετα-παγκοσμιοποιησης απο τις αντιθέσεις κεντροποιημένου ενεργειακού- αποκεντρωμένου ψηφιακού)

Ο κόσμος αυτός κινείται από το χρήμα.  Τόσο το νόμιμο όσο και εκείνο το μαύρο που κρατάει συνεκτικούς εκείνους τους κύκλους της διαπλοκής όλων των εξουσιών με εγκληματικούς κύκλους και τα συμφέροντά πολύ λίγων,  όπως τους είπε ο Καραιβάζ. Αυτό δεν άλλαξε, και ούτε πρόκειται να αλλάξει εύκολα, παρά τις όσες αλλαγές βλέπουμε να γίνονται τώρα γύρω μας.

Αυτό όμως που αλλάζει θεαματικά γίνεται σε ένα επίπεδο πιο πάνω από αυτούς τους "κύκλους Καραιβάζ", στο επίπεδό που αφορά τον έλεγχο παραγωγής και κυκλοφορίας της κάθε μορφής χρήματος.

Στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση που ξεκίνησε με την λήξη του προηγούμενου Ψυχρού Πόλεμου και έληξε με την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αυτός ο μηχανισμός ήταν σχετικά απλός:

🔸Τα πάντα γίνονταν διεθνώς με συναλλαγές μόνο με δολάρια, που μπορούσαν να παραχθούν σωρηδόν  και ανεξέλεγκτα από δάνεια από το 71 και μετά.  Με αυτή την μέθοδο μπορούν να παράγουν, ακόμα πιο ανεξέλεγκτα μετά φούσκες γκρι χρήματος από τις οποίες χρηματοδοτούσε ο νεοφιλελευθερισμός την επίπλαστη οικονομική επιτυχία του, παράγοντας, όμως έτσι μεγάλες ανισότητες παντού.

ΤΡΕΙΣ ΗΤΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΗΔΕΊΑ

ΤΡΕΙΣ  ΗΤΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΗΔΕΊΑ 

(Ή πώς η ΕΕ από εξαγωγέας αγροτοδιατροφικών κινδυνεύει τώρα να πεινάσει)

Τρεις είναι οι κύριοι παράγοντες που διαμόρφωσαν την σημερινή πραγματικότητα, που δικαιολογεί τον πιο πάνω τίτλο και υπότιτλο::

🔸Το μοντέλο της υπερεντατικής εκμετάλλευσης που έχει επιλέξει να επιδοτεί, απαιτεί χημικά λιπάσματα, που τώρα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο του ανεξέλεγκτου Πούτιν, άμεσα ή μέσω του ελέγχου της αγοράς ενέργειας.  

Το 35-40% του κόστους κάθε τροφής που βάζουμε στο στόμα μας είναι κόστος ενέργειας. Περίπου άλλο τόσο είναι και το ποσοστό των αγροεφοδίων, δηλαδή των λιπασμάτων, των φυτοφάρμακα και των ζωοτροφών (που είναι πάλι ενέργεια για την κτηνοτροφία). Η αλόγιστη εξάρτηση της ΕΕ από την εισαγόμενη ενέργεια και τις πρώτες ύλες από την Ρωσία και άλλες πηγές που διαμορφώθηκε στην περίοδο των παλιών αγελάδων της προηγούμενης παγκόσμιοποίησης για να διατηρηθεί το τρέχον μοντέλο των υπερεντατικών εκμεταλλεύσεων, οδήγησαν στην πρώτη ήττα της ΕΕ. Με αυτογκόλ.

🔸Οι τρεις τελευταίες ΚΑΠ στηρίζονται στην στρεμματική βασική επιδότηση των παραγωγών  ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥΣ και τι αυτή καταναλώνει σε ενέργεια ή άλλους φυσικούς πόρους. Αυτές αντικατέατησαν  μια προηγούμενη ΚΑΠ που επιδοτούσε παραγόμενο προϊόν, και που οδήγησε σε υπερπαραγωγή (και πτώση τιμών).

Από εκείνη έμεινε και το "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά" που λένε ακόμα σε μερικά μπλόκα κάθε  Φλεβάρη.

Ήττα δεύτερη.

🔸Στο γράφημα φαίνεται ποιός ελέγχει και τις τιμές των τυποποιημένων προϊόντων τροφής στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Σύμφωνα με την Oxfam International που το εφτιαξε, οι Mondelez/Kraft, ABF, Coca-Cola, Nestlé, PepsiCo, P&G, Johnson & Johnson, Mars, Danone, General Mills, Kellogg's, και Unilever ελέγχουν, άμεσα ή έμμεσα, σχεδόν το 100% των ετικετών τυποποιημένων διατροφικών προϊόντων που βρίσκουμε σήμερα στα ράφια σε όλο τον πλανήτη!

ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΎΨΟΥΝ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ LNG ΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ YΠΟ ΤΑ ΤΡΑΜΠ-ECONOMICS

🔸Τα βεβαιωμένα αποθέματα στα κοιτάσματα φυσικού αερίου των ΗΠΑ είναι 17.710κυβικα χιλιόμετρα.

🔸Οι ΗΠΑ καταναλώνουν κάθε χρόνο 850κυβικα χιλιόμετρα και η Ευρώπη άλλα 300-350 περίπου, ανάλογα με τον καιρό. Σύνολο 1.200 κυβικά χιλιόμετρα φυσικού αερίου τον χρόνο.

🔸Οι πολιτικές "Πράσινης Μετάβασης" με ΑΠΕ και φαραωνικού μεγέθους επενδύσεις και υπερδανεισμούς, αναμένεται να μειώσουν την αντίστοιχη ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου μέχρι το 2050 κατα 30%. Δηλαδή περίπου 1% μείωση κάθε χρόνο.

✔️ Η βάση διαπραγμάτευσης της ΦονΝτερλάινεν για να αποφύγει τις κυρώσεις Τραμπ στις Ευρωπαϊκές εξαγωγές, στηρίζεται στην υπόσχεση μεγαλύτερων εισαγωγών ενέργειας από φυσικό αέριο σε μορφή LNG από τα αποθέματα των ΗΠΑ, μέχρι και της πλήρους  εξάρτησης της Ευρώπης από το Αμερικανικό LNG. 

Οι επιπτώσεις στο κόστος των ευρωπαϊκών προϊόντων από την αύξηση του ενεργειακού κόστους  είναι ίσως μεγαλύτερες από τις πιθανές κρυώσεις των Τραμπeconomics, που ενδιαφέρεται μόνο στο να εξυπηρετηθούν οι τοπικές οικονομίες του Ανατολικού Τέξας και οι χορηγοί του από το άνοιγμα και νέων σταθμών εξαγωγών LNG.

Ο συνδυασμός των δύο μυωπικών αυτών πολιτικών "τελειώνει" όμως πιο γρήγορα τα αμερικανικά αποθέματα, που επαρκούν  για 12-13χρόνια το πολύ!

Μετά τι?

Έχει ο Θεός λένε οι μεν, Αλλάχ Ουάκμπαρ απαντούν οι δε και έτσι συσκωτίζεται η προφανής ανάγκη για μια άλλη, τελείως διαφορετική πολιτική ενεργειακής (άρα και αμυντικής) ασφαλείας στην Ευρώπη και στον πλανήτη, από αυτό που επιχειρείται βλακωδως τώρα με αφορμή το Ουκρανικό (όλα τα σοβαρά μεγάλα αποθέματα συνδέονται ήδη για να εξυπηρετήσουν την οικονομική ζώνη περί την Κίνα και την Ινδία)

🔹 Η ποσότητα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου υπολογίζεται (σχόλιο#1) στα 26.300 κυβικά χιλιόμετρα, το 40% περίπου εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Αυτό που έχουν βαλει στο μάτι από το 10 οι δανειστές μας με τα μνημόνια και η Τουρκία με τις προσπάθειες κατάργησης διεθνών συνθηκών (τώρα υπο την ανοχή των πολιτικών με τεμενάδες του Ραγιαπετρίτη), μέσω τσαμπουκάδων της ίδιας ή ακροδεξιών ισλαμιστών στην Λιβύη, την Παλαιστίνη και την Συρία,  για να μπορεί να εκβιάζει ανοιγοκλείνοντας τις βάνες όλων την αγωγών αερίου από τον Νότο προς την ΕΕ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΕΙΧΟΣ ΔΕΝΤΡΩΝ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΏΛΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΚΌΜΑΣ ΕΥΚΑΙΡΊΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ

Απολιγνιτοποίηση δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα με τον λιγνίτη (όταν κάποτε θα  σταματήσουμε για να τον καίμε για να παράγει θερμική ενέργεια και από αυτήν ηλεκτρισμό), για να μην ερημώσουν έτσι μεγάλες περιοχές που ζουν από αυτόν. 

Όπως γίνεται τωρα, χωρίς κανένα σοβαρό σχέδιο "για να στηριχθουν θέσεις εργασίας στην Γερμανία", όπως πολύ ειλικρινά δήλωσε ο Μητσοτάκης σε συνέντευξη του σε γερμανικά ΜΜΕ πριν λίγα χρόνια. Σε μια χώρα, την Γερμανία, που συνεχίζει να εγκαινιάζει νέες λιγνιτικες μονάδες και να προσπαθεί να εισάγει, ως παλαβή τώρα, φυσικό αέριο από τον Πούτιν, ή τις ΗΠΑ πληρώνοντας με δολλάρια ή ρουβλια, καταδικάζοντας έτσι το ευρώ μάλλον τελεσίδικα, και την γερμανική βιομηχανία στο να γίνεται οικονομικός μετανάστης στις ΗΠΑ, όσο συνεχίζουν και, κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα περίφημα γερμανικά αιολικά πάρκα. 

Γιατί άραγε κλείνουν? Σίγουρα όχι λόγω  έλλειψης μπαταριών, όπως νομίζει ο Γκλετσος.

🔸Κανείς δεν θα σου πει ότι μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε για εφαρμογές μή καύσης τον λιγνίτη, θέμα που χαλάει πολλά "αφηγήματα", που όλα  απευθύνονται σε αφελείς επιπέδου Γκλέτσος ή όσων θέλουν να γυρίσουν να τρέχουν ανέμελοι στο Μικρό Σπίτι στο Λειβάδι.

✔️Όπως πχ για την παραγωγή εδαφοβελτιωτικών .

Ο λιγνίτης μαζί με βιόμαζα (δηλαδή επεξεργασμένα γεωργικά απόβλητα), είχε 170€ ο τόνος πριν την ενεργειακή κρίση στο εμπόριο, δημιουργώντας ένα  high tech υλικό που μπορεί να πρασινίσει και την έρημο (όπως έγινε στον Ισραήλ). 

Έναντι των 16€/τόνος που κοστολογείτο ο λιγνίτης για κάψιμο το υλικό αυτό, ως εναλλακτική χρήση του λιγνίτη, είναι άκρως απαραίτητο και για την αποκατάσταση ή αναδάσωση των εδαφών που κινδυνεύουν με ερημοποίηση. Αλλά και ως εδαφοβελτιωτικό τεράστιων εκτάσεων στην Αφρική, κυρίως στην Υποσαχάρια, όπου βρίσκεται από το 2007 σε εξέλιξη ένα τεράστιο φιλόδοξο σχέδιο δημιουργίας του Μεγάλου Τείχους Δεντρών ως φυσικός φράχτης κατά της Ερήμου Σαχάρας στον Νότο της, φυσικός πνεύμονας καθαρισμού της ατμόσφαιρας από το διοξείδιο του άνθρακα και χώρος παραγωγής τροφής. Ξέρετε, από εκεί απ' όπου κυριολεκτικά θα τρέφεται και η Ευρώπη μετά το 60, αφού εχουν μείνει πολύ λίγες σοδειές για τα χωράφια της λόγω της υπερεντατικής εκμετάλλευσης τους, που επέβαλαν οι μυωπικές ΚΑΠ. 

COP29 και ο αέναος καπιταλισμός των ορυκτών καυσίμων

Του Γεωργίου Παπασίμου

          Η πρόσφατη σύνοδος για την κλιματική κρίση στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, χώρα με τεράστια αποθέματα ορυκτών καυσίμων φαίνεται να αποτελεί το «κύκνειο άσμα» της αναληφθείσας εδώ και χρόνια παγκόσμιας πρωτοβουλίας για μείωση των εκπομπών άνθρακα και διατήρηση στα επόμενα χρόνια της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της γης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Και αυτό γιατί όχι μόνο χάθηκε αυτός ο στόχος που είχε τεθεί στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού , αφού σύμφωνα με αξιόπιστα επιστημονικά προγράμματα φαίνεται ότι ο πλανήτης οδηγείται σε ένα μονοπάτι αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 2,7 βαθμούς Κελσίου ως το τέλος του αιώνα , αλλά και γιατί απουσίαζαν επιδεκτικά εν συνόλω  οι μεγάλοι παγκόσμιοι ρυπαντές (ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία, Ρωσία κλπ) , ενώ αντίθετα υπήρξε τεράστια συμμετοχή χιλιάδων εκπροσώπων – λομπιστών των συμφερόντων του κλάδου των ορυκτών καυσίμων!

          Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί, ότι η κλιματική κρίση αποτελεί συνδυασμό δύο βασικών παραγόντων : αφενός των παρενεργειών του Ήλιου προς τον πλανήτη μας, αφού σύμφωνα με τις πλέον έγκυρες επιστημονικές απόψεις εμφανίζονται τέτοια φαινόμενα (ο πλανήτης έχει ξαναζήσει την ίδια φάση πριν από 3 με 5 εκατομμύρια χρόνια, όπου ήταν 2-3 βαθμούς θερμότερος) κάτι που είναι ανεξάρτητο της ανθρώπινης δραστηριότητας, και αφετέρου από την επιθετική, άναρχη καπιταλιστική επέκταση και λειτουργία που πραγματοποιείται χωρίς κανένα φραγμό επιβαρύνοντας τον πλανήτη και την ανθρώπινη ζωή, δηλαδή, της αέναης κυριαρχίας του καπιταλισμού των ορυκτών καυσίμων.  

          Χαρακτηριστική αποτυχία της πρόσφατης Συνόδου, που χαρακτηρίστηκε και ως «Σύνοδος Χρηματοδότησης» (!), ήταν η τελική δέσμευση των ανεπτυγμένων χωρών για χορήγηση χρηματοδότησης προς τις χώρες του Νότου στο ύψος μόλις των 100 δις δολαρίων ετησίως, κάτι που υπολείπεται δραματικά των αναγκαίων πόρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης σε όλον το πλανήτη, με το αίτημα των αναπτυσσόμενων χωρών για χρηματοδότηση το 2025 να ανέρχεται στο 1 τρις δολάρια ετησίω.

          Είναι συνεπώς προφανές ότι όπως άλλωστε αποδείχθηκε και από τις προηγούμενες αντίστοιχες συνεδριάσεις σε Αίγυπτο, Γαλλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, παρά την κρισιμότητα των στιγμών, η φιλοδοξία για δεσμευτικές συμφωνίες περιορισμού της χρήσης ορυκτών καυσίμων και του τριπλασιασμού των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο το πλανήτη, σε συνδυασμό με την οικονομική ενίσχυση των ευάλωτων χωρών, βρίσκονται στο κενό, αφού οι μεγάλοι παγκόσμιοι ρυπαντές του πλανήτη, πέραν των υποκριτικών διακηρύξεων τους συνεχίζουν απρόσκοπτα τη χρήση των προϊόντων άνθρακα, πετρελαίου και λιγνίτη, χωρίς καμία ουσιαστική δέσμευση για περιορισμό τους και παράλληλα πρωταγωνιστούν στην τεράστια ενεργειακή κρίση, που συνθλίβει τις κοινωνίες. Αυτό επιτείνεται και από τις συνεχείς πολεμικές συγκρούσεις με υπόστρωμα την πλανητική ηγεμονία στον υπό διαμόρφωση νέο πολυπολικό κόσμο και τη σοβαρή απειλή για το κλίμα από την κυριαρχία των αρνητών της κλιματικής κρίσης υπό τη προφανή επήρεια των συμφερόντων των πολυεθνικών γύρω από τα ορυκτά καύσιμα.

          Παραμένει μέσα σε αυτό το τοπίο μόνη η Ε.Ε. ως υπέρμαχη των επιβεβλημένων μέτρων για τη πράσινη μετάβαση, και αυτό γιατί έχει πλήρη έλλειψη αποθεμάτων υδρογονανθράκων με συνέπεια να συνδέεται η ανάγκη της ενεργειακής αυτονομίας και απεξάρτησης της από το ρωσικό φυσικό αέριο και το σουδαραβικό πετρέλαιο. Πλην όμως, λόγω της απρονοησίας και της επιπολαιότητας των ηγετών της βρίσκεται εν μέσω της βαθιάς παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης «γυμνή» με τη δραματική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου με αποτέλεσμα να απειλούνται οι οικονομίες της και οι κοινωνίες της, εμφανίζοντας την εικόνα του «χρήσιμου ηλιθίου» της Ιστορίας. Την ώρα που αυτή λαμβάνει μέτρα για τη μείωση των ρύπων και βγάζει από το σύστημα τις μονάδες παραγωγής άνθρακα και λιγνίτη, οι υπόλοιποι παγκόσμιοι ρυπαντές, αφενός συνεχίζουν τη χρήση υδρογονανθράκων και αφετέρου χρησιμοποιούν αυτούς για την πρόκληση της παρούσας παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης.

          Αμείλικτοι επ’ αυτού είναι οι αριθμοί. Η παραγωγή ηλεκτρικού  ρεύματος στην Ε.Ε., που προέρχεται από άνθρακα ανέρχεται σε ποσοστό 17%, όταν στην Κίνα το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 65%, στην Ινδία σε 72% και στις ΗΠΑ σε 25%. Ακόμα και αν η Ε.Ε. εξάλειφε πλήρως τη χρήση του άνθρακα και του λιγνίτη, η συνεισφορά της στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα θα ήταν ελάχιστη, δεδομένου ότι οι υπόλοιποι παγκόσμιοι ρυπαντές δεν αναλαμβάνουν καμία υποχρέωση μείωσης, αλλά αντιθέτως λόγω της ενεργειακής κρίσης, αυξάνουν περαιτέρω τη χρήση του άνθρακα.

Τα παιχνίδια αερίου της Γερμανίας: η Μέρκελ σπάει τη σιωπή της

Μαρία Νικολακάκη fb

Καθώς η Γερμανία βυθίζεται βαθύτερα στην ύφεση και τα ερείπια της κάποτε ισχυρής βιομηχανικής βάσης της συσσωρεύονται, η Άνγκελα Μέρκελ επανεμφανίστηκε για να υπενθυμίσει σε όλους πώς γράφτηκε το σενάριο. Σε μια σπάνια συνέντευξη με το Der Spiegel, η πρώην καγκελάριος υπερασπίστηκε την απόφασή της να εξασφαλίσει φθηνό ρωσική αέριο για την οικονομία της Γερμανίας, ενώ έκανε ένα χτύπημα στην Ουκρανία και την Πολωνία για την υποκρισία τους.

Η Μέρκελ το έθεσε ξεκάθαρα: η Πολωνία και η Ουκρανία ήταν ευτυχείς να επωφεληθούν από τα τέλη διαμετακόμισης καθώς ρωσικό αέριο ρέει μέσα από τα εδάφη τους. Δεν είχαν ηθικές αντιρρήσεις όταν τα χρήματα κυλούσαν. Αλλά μόλις το Nord Stream παρακάμπτει τη ρακέτα των μεσάζοντων, η κατακραυγή έγινε εκκωφαντική. Η Μέρκελ ορθώς επεσήμανε τον παραλογισμό της διαμόρφωσης της εξάρτησης της Γερμανίας από το ρωσική αέριο ως κάποια μεγάλη γεωπολιτική αμαρτία, δεδομένου ότι άλλες χώρες συνεχίζουν να αγοράζουν από τη Μόσχα ακόμη και σήμερα. Η ΕΕ, στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να λαμβάνει περίπου το 5% των εισαγωγών φυσικού αερίου μέσω του δικτύου διαμετακόμισης της Ουκρανίας, ποσοστό που θα εξατμιστεί όταν λήξει η συμφωνία στις 31 Δεκεμβρίου.

Και ο συγχρονισμός δεν θα μπορούσε να είναι πιο καταδικαστικός. Η οικονομία της Γερμανίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση από το 2023, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται κατά 0,3% φέτος και προβλέπεται να συρρικνωθεί κατά άλλο 0,1% το 2024, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εταιρικές πτωχεύσεις έχουν αυξηθεί, το ενεργειακό κόστος παραμένει υψηλό και η βιομηχανία φεύγει από τη χώρα. Η προειδοποίηση της Μέρκελ για τις συνέπειες των υψηλών τιμών ενέργειας για τη Γερμανία έγινε πραγματικότητα, αλλά οι διάδοχοί της (Olaf Scholz) δεν κατάφεραν να πλοηγηθούν στις επιπτώσεις.

Οι αγωγοί φυσικού αερίου ήταν κάτι περισσότερο από ενεργειακή υποδομή.ήταν σωσίβια για τη βιομηχανική δύναμη της Γερμανίας και σύμβολα μιας Ευρώπης που θα μπορούσε, θεωρητικά, να σταθεί στα πόδια της. Μέχρι το 2021, μόνο η Nord Stream παρείχε το ήμισυ της ετήσιας ζήτησης φυσικού αερίου της Γερμανίας και αντιπροσώπευε το 16% των συνολικών αναγκών φυσικού αερίου της ΕΕ. Η καταστροφή του το 2022 δεν ήταν απλώς μια επίθεση στις υποδομές αλλά μια πράξη οικονομικού πολέμου, κλειδώνοντας τη Γερμανία σε εξάρτηση από το υπερτιμημένο ΥΦΑ των ΗΠΑ και εξασφαλίζοντας την υποταγή της στις επιταγές της DC. Και πού ήταν το Βερολίνο κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης σαμποτάζ; Σιωπηλός, συνένοχος, στειρωμένος.

ΜΕΡΙΚΑ ΕΦΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΑ ΜΥΣΤΙΚΆ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΜΥΣΤΙΚΆ

ΜΕΡΙΚΑ ΕΦΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΑ ΜΥΣΤΙΚΆ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΜΥΣΤΙΚΆ ΚΑΙ ΜΕΤΑ  ΕΝΑ DEBATE  ΜΕ ΝΙΚΗΤΗ ΤΟ ΑΛ ΤΣΑΝΤΊΡΙ ΤΟΥ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

Mε το που ανέλαβε η ΝΔ, εγινε επίσπευση λέει, της απολιγνιτοποίησης στην παραγωγή ενεργειας. Άρον άρον και 5 χρόνια πριν την συμφωνημένη με την Κομισιόν ώρα τούς "για το περιβαλλον".

 Νταξ λες, τι σου είναι τα 9δισ που έλεγαν τότε ότι  θα ζημιωθεί η εθνική οικονομία σε 10 χρόνια λόγω αυτού του άρον άρον, κομμάτια να γίνει, περιβάλλον είναι αυτό.

🔸 Παραμένει κοινό μυστικό ότι τελικά το κόστος αυτής της άρον άρον "ενεργειακής μετάβασης" ηταν παρα  πολυ μεγαλύτερο. Αρκούσε μία εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για να αποδειχτεί πόσο τραγικά επικίνδυνη ήταν αυτή η επίσπευση, που οδήγησε στην εξάρτηση μας από το (τώρα πανάκριβο) εισαγόμενο φυσικό αέριο

Το κόστος που πληρώνουμε κάθε χρονο από το 22?

+13 ακομα δισ€ στους λογαριασμούς του ρευματος πληρώσαμε καθε χρόνο και άγνωστο ακόμα πόσα στα σουπερμαρκετ για τροφή. Για ποσο περισσότερο ΦΠΑ ξέρουμε.  Όσο είναι το "θαύμα της Ελληνικής οικονομίας" του .Μητσοτάκη, ακριβώς!

🔸 Κανένας δεν σου είπε και ότι εκείνο το "μόνο από ΑΠΕ" ότι ήταν, στην καλύτερη περίπτωση μια ουτοπία, λόγω της έλλειψης μετάλλων και του υψηλου κόστους αποθηκευσης και απόσβεσης των φαραωνικού μεγέθους επενδύσεων. Ή, στην χειρότερη, μια καλοστημένη κομπίνα για να επιδοτηθούν από τα κορονοιοπακέτα κομματικοί φίλοι οης ΝΔ & νεοφιλελε company. 

🔸Κανένας φυσικά δεν θα σου πει ότι η μέχρι τώρα εκπομπή διοξειδίου άνθρακα από τις  δασικές φωτιές, που αφέθηκαν πι να σβήσουν στην θάλασσα, υπολογιζεται περίπου στο επταπλάσιο όσων θα είχαν παράγει όλοι οι λιγνιτικοί σταθμοί που έκλεισαν άρον άρον για επόμενα 5 χρόνια. Ούτε ότι τους ξαναάνοιξαν εν μέσω καύσωνα άρον άρον γιατί οι ΑΠΕ τα έπαιξαν με την άπνοια και πόσο τρέχουν να τα ξαναβάλουν πάλι μπρος τώρα λόγω της ενεργειακής κρίσης.

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΕΊΡΑΜΑ αφού καταλαγιάσει το κλωτσομπουνίδι στο Facebook.

(Ή ιστορίες για ραντιέρηδες επί της πρόσφατης ιστορίας μας και το κόστος των χαμένων ευκαιριών) 

Ως γνωστον, η Αγροτική Τράπεζα  Ελλάδος  ιδρύθηκε  μαζί με την Τράπεζα Ελλάδος το 29 απο τον Βενιζέλο (τον original)  για να πολεμηθεί η μάστιγα των "ραντιέρηδων".

 Δηλαδή των τοπικών τοκογλύφων στις επαρχίες που ψώνιζαν για πάνω απο 100 χρόνια δάνεια με υποθήκη τα αστικά τους ακίνητα με τοκο 8% απο την Εθνική Τράπεζα. Και μετά τα μεταπουλούσαν στους αγρότες με 25% τον χρόνο, με συμβόλαια που είχαν  όρους με ποινές κατάσχεσης. (Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, Ν. Δερτιλη, Παν Εκδοσεις Κρητης). 

Η νεοφιλελέ "μεταρρύθμιση" του άλλου Βενιζέλου, του Σημιτικού Μπένυ, χάρισε στο βαθυ ΠΑΣΟΚ του Σαλα μαζί με την Αγροτική Τράπεζα και τις υποθήκες του 1/3 της αγροτικής γης μαζί με 4.2δις καταθέσεις αγροτών. Και σαν μοντέρνοι ραντιέρηδες, αυτά τα χρήματα τα χρησιμοποίησαν για να δανειοδοτήσουν σχετικά φτηνά τις μαφίες των μεσαζόντων της λαχαναγοράς, που βγάζουν πιο πολλά από τα εισαγωγής λεμόνια από την Χιλή ή την Τουρκία (και το 1/10 μονο στους δικούς μας παραγωγους με 2-5% ψηλότερο επιτόκιο).

Τα θαλασσοδανεια των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που έδωσε κυρίως η ΑΤΕ και που χρησιμοποιήθηκαν για να εξαγοράσουν εντυπώσεις και συνειδήσεις,  στήριξαν ακριβώς αυτή την "αγροτικη πολιτική", που την βάφτισαν και "εκσυγχρονιστική". Θεωρούνται ως η φυσιολογική μίζα γι αυτό το κόλπο γκρόσο, οπότε τι ψάχνεις τώρα, παραγράφτηκαν τα αδικήματα. 

Και είπαμε μετά κάτι ονειροπόλοι μπας και το ανατρέψουμε αυτό το colpo grosso εκεί γύρω στο 16-18. 

Έτσι, στον νόμο περί γεωργικών συνεταιρισμών που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑς το 16, φτιάχτηκε και ένας οργανισμός, ο ΟΔΙΑΓΕΠ, για να διαχειριστεί τα πάγια των χρεοκοπημένων από το ΠΑΣΟΚ συνεταιρισμών, αξίας γύρω στα 6δις ευρώ (που ξεχάστηκαν και δεν μπήκαν στο ΤΑΙΠΕΔ) .

 Κανονικά θα έπρεπε στο "τσακ μπαμ" να μοιραστούν όλα αυτά, γη και μηχανήματα, με πολύ χαμηλού κόστους μακροχρόνιες ενοικιάσεις σε ενεργούς και νέους αγρότες. Και τα μελλοντικά έσοδα απο αυτή την χρήση τους και από μια τέτοια παραγωγική αξιοποίηση,  αφού ομολογοποιηθούν, να χρηματοδοτούν με πολύ χαμηλότοκα δάνεια το κεφάλαιο κίνησης του πρωτογενή τομέα.

ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΤΙ δεν καταλαβαίνεις τώρα,  μετά και την διαγραφή Σαμαρά,  για το ποιο σχέδιο εκτελείται;

Αναδημοσιεύουμε την ανάρτηση του ίδιου αρθρογράφου με ημερομηνία 31.10.2024

ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Δύο μόνο ισχυρά συσχετισμένα θέματα:

🔺️Το ποιοί και το πως θα μπουν στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από τα νότια της Κρήτης μέχρι την ΑΟΖ της Κύπρου 

🔺️Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως διαμορφωνονται μέσα από το πλέγμα των τουρκικών διεκδικήσεων από την Θράκη μέχρι την Κύπρο και τις δεσμεύσεις του καθεστώτος Μητσοτάκη στα συμφέροντα που το στηρίζουν και στην πίεση να κρατηθεί, δια δικών μας  υποχωρήσεων, η Τουρκία στην Δύση. 

Τα εφοπλιστικά κυρίως συμφέροντα που  κοπτονται για το πρώτο θέμα χωρίζονται στους ευνοημένους και τους ρηγμένους από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Στους ρηγμένους περιλαμβάνονται κυριως οι Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος και Μαρινάκης (και κάτι ακομα μικρότεροι κατσαπλιάδες), που διαθέτουν και ισχυρή παρουσία στα ΜΜΕ αλλά και υπηρετικό τους προσωπικό σε όλα τα κόμματα. 

Έτσι:

✔️Ο Λατσης εξωθεί τώρα τον Σαμαρά να ηγηθεί ενός ακροδεξιού Συνασπισμού υφιστάμενων πολιτικών μορφωματων στα δεξιά της ΝΔ, που θα επιδιώξει μαζι με μερος της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ που θα διασπαστεί, να εισπράξει και τον θυμό της κοινωνίας από την κατάληξη του δεύτερου θέματος, με στόχο  να αποτυπωθεί η ακροδεξιά με ένα ποσοστό γύρω στο 20% στις επόμενες Βουλευτικές, που όλα δείχνουν ότι θα διεξαχθούν εντός του 25.

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ  ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ 

(Ή πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ,  με ένα ενεργειακό ψηφιακό πάγιο, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών)

Ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός. Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου. 

Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας, που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.

Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά θα τα ξέρετε.

( Νταξ, όχι όλοι,  αφού μια μερίδα εγγενώς υπανάπτυκτων στον εγκέφαλο διάλεξε να προβάλει πάλι το Σπαρτιατικό πρότυπο ως δηθεν πατριωτικό όραμα, τρομάρα τους).

Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες;

🔹 Στην δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας νέας γνώσης και πολιτισμού, στοιχείο που προήλθε από την απελευθέρωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Αττικής από τις συνθήκες ημιδουλείας των συσωρευμενων χρεών που διέγραψε ο Σόλωνας ένα αιώνα πριν με την Σεισάχθεια. Βρέθηκε έτσι ο χρόνος για να παράγουν οι Αθηναίοι πολιτισμό και επιστήμη μέσα από την ενασχόληση τους με τα κοινά.

Η εργαλειοποίηση της «Κλιματικής Αλλαγής»

Του Νίκου Προγούλη*

1. Ποιος νομιμοποιείται να μιλάει για την Κλιματική Αλλαγή;

Επιτρέπεται ο μέσος άνθρωπος να έχει γνώμη επάνω σε επιστημονικά ζητήματα, την περιπλοκότητα των οποίων δεν μπορεί να προσεγγίσει;  

Εδώ πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα σε α) τελείως θεωρητικά ζητήματα τα οποία ελάχιστη σχέση έχουν με την καθημερινή ζωή, όπως είναι π.χ. η θεωρία των υπερχορδών, και β) ζητήματα που δεν αφορούν μόνο την επιστήμη, γιατί επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή δραστικά και άμεσα, όπως είναι η επιδημία και η υγειονομική διαχείριση που ζήσαμε πρόσφατα, η λεγόμενη Κλιματική Αλλαγή, και άλλα, τέτοιας τάξης, ζητήματα. Τα δεύτερα, πέρα από την περιπλοκότητά τους, που δεν επιτρέπει ξεκάθαρες επιστημονικές απαντήσεις, άπτονται ζωτικών υλικών συμφερόντων με αποτέλεσμα η επιστημονική ματιά όχι μόνο να θολώνει, αλλά και να μεροληπτεί κάτω από τις πολιτικές πιέσεις που μοιραία ασκούνται. Θα πρέπει επομένως να είμαστε ενστικτωδώς επιφυλακτικοί, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι γύρω από ένα ζήτημα ασκούνται σοβαρές πολιτικές πιέσεις, γιατί πρόκειται για μια σαφέστατη ένδειξη ότι το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται και η επιστήμη καλείται να αναλάβει απολογητικό ρόλο προσφέροντας κάλυψη σε ήδη ειλημμένες αποφάσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει ο καθένας μας να προσπαθήσει να μορφώσει γνώμη με όσα μέσα διαθέτει και κυρίως ακούγοντας όλες τις απόψεις, ώστε τελικά να καθορίσει τη  στάση του. Όσο «παράτολμο» κι αν φαίνεται αυτό στον μέσο άνθρωπο, θα πρέπει να κατανοήσει ότι έτσι ακριβώς λειτουργούν οι άνθρωποι της εξουσίας: για παράδειγμα, τόσο οι επιχειρηματίες όσο και οι πολιτικοί, μπορεί να ζητούν τη γνώμη επιστημόνων, συμβούλων και πάσης φύσεως ειδικών, αλλά την κατανοούν ως ένα περιορισμένο σημείο και τελικά τη λαμβάνουν υπόψιν τους  στον βαθμό που οι ίδιοι κρίνουν (και σωστά κάνουν). Όλοι αυτοί βασίζονται σε μια δική τους κατανόηση του περιβάλλοντός τους και της θέσης τους μέσα σε αυτό. Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε κι εμείς στο ζήτημα που μας απασχολεί σε αυτό το άρθρο.

2. Γιατί είναι εξαρχής ύποπτη η εμμονή με την Κλιματική Αλλαγή

Όλοι μας γνωρίζουμε την τεράστια καμπάνια που γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια με επιμονή και συστηματικότητα γύρω από το πρόβλημα: την «Κλιματική Αλλαγή» και τη λύση: την «Πράσινη Μετάβαση». Τα κρατικά ποσά που δαπανούνται σε όλη τη Δύση για την «πληροφόρηση» είναι εξωφρενικά, με αποτέλεσμα ο βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ να είναι καθημερινός και αδυσώπητος. Καλλιεργείται η συνείδηση ότι προβλήματα, όπως η επέλαση της φτώχειας, η ανεργία, η καταστολή, η όλο και πιο ενεργή εμπλοκή στη δίνη ενός επερχόμενου παγκοσμίου πολέμου, κ.λπ. είναι λιγότερο σημαντικά από το λιώσιμο των πάγων ή την  άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Προνομιακό πεδίο της καμπάνιας για την Κλιματική Αλλαγή είναι τα σχολεία όπου με μαθήματα, παρουσιάσεις, διαγωνισμούς, κ.λπ. κατασκευάζονται οι επιθυμητές συνειδήσεις των ανθρώπων του αύριο. Είναι όντως εντυπωσιακό ότι αν κάποιος ρωτήσει τους νέους ποια θεωρούν ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που θα κληθεί να διαχειριστεί η γενιά τους, θα διαπιστώσει  σχεδόν αποκλειστικά οικολογικές ανησυχίες.

Ιωάννης Μπασιάς: Μία τρομερή ανάλυση των ενεργειακών εξελίξεων-Η μετάβαση είναι πρωτίστως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Στην συζήτησή μας (18-10-2024) ο εμπειρογνώμων ενέργειας και πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων αναφέρεται στις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν στον χώρο της ενέργειας και στον ανταγωνισμό των τεχνολογιών και των ενεργειακών πηγών για την διαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος το οποίο αντιμετωπίζει το εξής μεγάλο τεχνικό πρόβλημα: 

Την αποσύνδεση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από την παραγωγική ικανότητα των εγκαταστάσεων, σε διεθνές επίπεδο. Η ευρεία υιοθέτηση των φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών περιπλέκει αυτή την ισορροπία λόγω της έλλειψης μεγάλης κλίμακας αποθηκευτικής ικανότητας ηλεκτρικής ενέργειας. Οπότε, καθώς η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται ραγδαία, η σταθερότητα του ενεργειακού μείγματος δεν μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στην αποθήκευση φυσικού αερίου και στις μπαταρίες. 

Αριθμολογίες

Του Θεόδωρου Ντρίνια από το Άρδην τ. 130-131

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Υπηρεσίας Ανανεώσιμων πηγών (IRENA), η Κίνα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) για το 2023. Πιο αναλυτικά, το 2023 είχαμε μια αύξηση της ισχύος των ΑΠΕ κατά 473 GW, εκ των οποίων το 69% (326 GW) προήλθε από την Ασία, εκ των οποίων, με τη σειρά τους, τα 297 GW οφείλονται στη συμβολή της Κίνας. Δηλαδή, το 63% της παγκόσμιας αύξησης σε ΑΠΕ προήλθε από την Κίνα! Η επί πολλά έτη «πρασινολογούσα» Ευρώπη συνέβαλε κατά 10% στην αύξηση, πίσω από το 16,6% που κατέγραψε η Μέση Ανατολή. Να σημειωθεί επιπλέον, ότι, για την Κίνα, οι επενδύσεις στις ΑΠΕ συνέβαλαν περίπου στο 40% του ΑΕΠ της.

֎

Μέχρι το 2013, η Ελλάδα καταλάμβανε σταθερά την 1η θέση μεταξύ των επενδυτριών χωρών στην Αλβανία. Το 2021, η Ελλάδα καταλάμβανε πλέον την 9η θέση, σημειώνοντας μια μείωση κατά 78% της συμμετοχής της σε σχέση με το 2014. Στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, την 1η θέση κατέχει σήμερα η Ελβετία, ενώ Ιταλία, Τουρκία και Βουλγαρία κατέχουν την 4η, 5η και 6η θέση αντίστοιχα.
Αν και οι αλβανικές εξαγωγές στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 18,35%, ενώ οι εισαγωγές από την Ελλάδα κατά 16,31%, σε σύγκριση με το 2021, εντούτοις το ισοζύγιο του διμερούς εμπορίου συνεχίζει να είναι πλεονασματικό για την Ελλάδα. Κάτι είναι κι αυτό μπροστά στην κατάρρευση της επενδυτικής επιρροής της χώρας μας στην Αλβανία.

֎

Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, το ΑΕΠ της Ελλάδας, το 1995, ήταν σε τρέχουσες τιμές περί τα 136 δισ. δολάρια, ενώ της Τουρκίας ήταν 233 δισ. δολάρια. Το 2023, το ΑΕΠ της Ελλάδας ανήλθε στα 250 δισ. δολάρια (αύξηση 84% σε σχέση με το μακρινό 1995) και της Τουρκίας στα 1,11 τρισ. δολάρια (αύξηση 378%)! Η Τουρκία, εκτός από μια μεγάλη αγροτική χώρα, έχει καταφέρει τα τελευταία 20 χρόνια να γίνει υπολογίσιμη δύναμη σε αρκετούς βιομηχανικούς τομείς όπως οι ηλεκτρικές συσκευές, τα ναυπηγεία, οι κατασκευές και η πολεμική βιομηχανία, ενώ οι εξαγωγές της αυξάνονται με αμείωτους ρυθμούς. Επίσης, παραμένει ελκυστικός προορισμός για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, με πρώτο διεθνή επενδυτή (διαχρονικά, μάλιστα) την Ολλανδία (!), με επενδυμένα κεφάλαια ύψους 24,2 δισ. δολαρίων το 2021 και τις Γερμανία, Σιγκαπούρη, Κατάρ και Ηνωμένο Βασίλειο να συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα.

֎

Η αποθρησκειοποίηση (στην ουσία, αποχριστιανισμός) του Ηνωμένου Βασιλείου συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς. Τα αποτελέσματα της πρόσφατης απογραφής (2022) στη Σκωτία έδειξαν ότι το 51,1% του πληθυσμού δηλώνει πλέον «ότι δεν ανήκει σε κάποια θρησκεία» έναντι αντίστοιχου ποσοστού 36,7% το 2018 και 27,5% το 2001. Μέσα σε 4 χρόνια, ένα άλμα κατά 14,5 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες! Η πρόσφατη αυτή καταγραφή στη Σκωτία έρχεται να συμπληρώσει αντίστοιχες τάσεις σε Αγγλία και Ουαλία, όπου, στην απογραφή του 2021, η ίδια απάντηση κατέγραψε ποσοστό 37,2% σε σύγκριση με 25,2% το 2011. Ακόμα και στη βαθιά θρησκευόμενη και θρησκευτικά διαιρεμένη Βόρεια Ιρλανδία, το ποσοστό ανήλθε σε 17,4% από 10,1%. Η κάμψη αφορά ξεκάθαρα στις χριστιανικές ομολογίες στο σύνολό τους, με τη χειρότερη τάση να εμφανίζεται στους πάσης φύσεως προτεστάντες. Για παράδειγμα, στην παραδοσιακά «ξενόφοβη» Σκωτία, η απογραφή κατέδειξε αύξηση όσων δηλώνουν θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι από 1,45% σε 2,2%.

Η Αλήθεια για την Ενεργειακή Κρίση | Greekonomics #30

71 ανεμογεννήτριες ύψους 150 μέτρων σε 4 βουνά της Κεντρικής Πελοποννήσου

Συλλογή υπογραφών για 4 βουνά της Πελοποννήσου

Η εταιρεία VOLTON έχει σκοπό να εγκαταστήσει 71 ανεμογεννήτριες ύψους 150 μέτρων σε 4 βουνά της Κεντρικής Πελοποννήσου, κάποια από τα οποία είναι πολύ γνωστά και εμβληματικά:

Το Μαίναλο, ο Πάρνωνας, το Αρτεμίσιο και η Τσεμπερού. Το έργο αυτό, που φέρει τον τίτλο (MORES), βρίσκεται εντός των Δήμων Τρίπολης, Άργους-Μυκηνών, Μεγαλόπολης και Βόρειας Κυνουρίας. Επίσης εμπίπτει στην περιοχή Natura 2000 "GR2510004 - Όρη Αρτεμίσιο και Λύρκειο" και στο Καταφύγιο Άγριας Ζωής "Τσεμπερού".

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση στο Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο έως τις 12/09/2024. Στη διαβούλευση αυτή, πολίτες, φορείς και αρμόδιες υπηρεσίες καλούνται να εκφράσουν τη γνώμη και τις αντιρρήσεις τους για τη μελέτη.