Μπορεί να ηττηθεί η Ρωσία; Νίκος Σίμος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Κάποιοι «μεγαλόσχημοι» του δυστοπικού στρατοπέδου της – «άγριας» πλέον – Δύσης ισχυρίζονται ότι δεν μας ενδιαφέρει η Ουκρανία, η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί!!!

Πως όμως θα ηττηθεί η στρατιωτική υπερδύναμη του 21ου αιώνα;

Μια τέτοια δύναμη για να την φθείρεις πρέπει να αναλώσεις πόρους

Πόσους πόρους πρέπει να εξαντλήσει η Δύση για να φθείρει την Ρωσική υπερδύναμη;

Υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι τόσοι, ώστε να φθείρεις μια δύναμη, της οποίας το βάθος της τεχνολογίας των όπλων της εν πολλοίς αγνοείς σαν συλλογική Δύση;

Η απάντηση είναι πως όχι, δεν υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, ούτε καν διαθέσιμοι στο μεσοπρόθεσμο μέλλον για την Δυτική οικονομία, που καταρρέει και παραγωγικά και χρηματοπιστωτικά.

Πως θα φθείρεις μια υπερδύναμη όταν οι οικονομίες της (άλλοτε) Δύσης είναι σε προοδευτική κατάρρευση, αφού έγιναν εξάρτημα της τυχοδιωκτικής Αμερικανικής πολιτικής;

Διαθέτοντας ,αφρόνως, οικονομικούς πόρους δισεκατομμυρίων, πως θα αντισταθμίσεις τις οικονομικές απώλειες όταν οι αγορές σου – μέσα από την ολέθρια ενεργειακή πολιτική και την προφανή διάθεση να βγάλεις εκτός αγοράς τον ενεργοτροφοδότη (Ρωσία) της Ευρώπης – κυριολεκτικά και μεταφορικά παγώνουν;

Το χρηματοπιστωτικό – παγκοσμιοποιητικό «πάρτι» του φαινόμενου χρήματος φαίνεται ότι τελείωσε, φαινόταν δηλαδή από καιρό για όσους μπορούσαν να το δουν και κυρίως να το ερμηνεύσουν!

Τελείωσε το «πάρτι» του φαινόμενου πλούτου και παρόλα αυτά οι παγκοσμιοποιητές επιμένουν στο συγκρουσιακό σχέδιό τους, με στόχο την τελική αναμέτρηση με τις δυνάμεις που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία τους

Επιλέγουν στις καίριες πολιτικές θέσεις πολιτικούς – ενέχυρα, προκειμένου να μην διαταραχθεί η πορεία που κατατείνει στην αναμέτρηση με τις Ευρασιατικές δυνάμεις, που σωρεύουν εμπράγματο πλούτο και τους αμφισβητούν

Ο απερίγραπτος πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και εκ των «πολιτικών ενέχυρων» της νέας φεουδαρχίας, νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ Mark Rutte, είπε σε συνέδριο στις Βρυξέλλες ότι παρόμοια γεγονότα με τα ουκρανικά θα μπορούσαν επίσης να συμβούν στο έδαφος των χωρών της συμμαχίας, και ως εκ τούτου κάλεσε τις χώρες του ΝΑΤΟ να ενισχύσουν την άμυνα, να ξοδέψουν περισσότερα για την ασφάλεια και να στραφούν στη σκέψη εν καιρώ πολέμου.

Έφτασε στο σημείο αυτός, ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, να προτείνει τη διοχέτευση μέρους των κονδυλίων που προορίζονται για συντάξεις και κοινωνικές παροχές στην Ευρώπη στην παραγωγή όπλων, καθιστώντας σαφές ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα πρέπει να υπερβαίνουν το 3% του ΑΕΠ, μια θέση που ανέπτυξε πρόσφατα κατά την ομιλία του στο ευρωπαϊκό γραφείο του Carnegie Endowment.

«Γιατί η ειρήνη δεν θα έρθει με τον Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ»-Νίκος Σίμος

Μια οπτική των εκκολαπτόμενων προτάσεων του επιτελείου Τράμπ για τον πόλεμο στην Ουκρανία – Η γεωπολιτική στην Μ Ανατολή, με την αιφνιδιαστική και αρνητική εξέλιξη του Συριακού ζητήματος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Ακόμα δεν ανέλαβε καθήκοντα ο νεοεκλεγής πρόεδρος των ΗΠΑ και άρχισαν να αχνοφαίνονται τα σημάδια της επιβεβαίωσης, όσων κατέδειξαν ψύχραιμα και δίχως φανατισμούς, το ανερμάτιστο και το αίολο των προεκλογικών εξαγγελιών που εκστόμισε ο ιδιόρρυθμος και επικίνδυνος για την παγκόσμια ειρήνη μεγιστάνας ακίνητων Τράμπ

Όχι μόνο δεν φαίνεται διατεθειμένος να συμβάλλει στην ύφεση των επικίνδυνων για την παγκόσμια ειρήνη εντάσεων, αλλά τουναντίον, εξ’ όσων δηλώνει με το γνωστό «αργκό» πολιτικό του ύφος, φαίνεται ότι μάλλον οδεύουμε με την προεδρία του σε καθολική όξυνση, σε όλα τα ανοιχτά – από τους νεοαγγλοσάξονες και τους συμμάχους τους – μέτωπα

Με επιτελεία που περιλαμβάνουν, εκτός των άλλων, συγγενείς και φίλους, σε ένα άκρως ετερόκλητο συνονθύλευμα, επεξεργάζεται πολιτικές που στην ουσία θα αποτελέσουν συνέχεια της ασκούμενης Αμερικανικής εξωτερικής (νεοαγγλοσαξονικής) πολιτικής και ίσως και μια εξέλιξη της – επι τα χείρω – σε πολλά από τα ανοιχτά ζητήματα που η ηττημένη «Συλλογική Δύση» έχει ανοίξει, πάντα υπό την καθοδήγηση του «βαθέως Αμερικανικού κράτους» και όσων εμφανώς ή αφανώς το στηρίζουν ποικιλότροπα.

ΤΟ ΡΩΣΟΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Προεκλογικά είχε υποστηρίξει ο κ Τράμπ, ότι εντός 24ωρου(!) θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία

Αυτό βέβαια – καταλαβαίνει ο κάθε λογικός άνθρωπος ότι – δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί, εκτός αν παρασκηνιακά είχε συμφωνήσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ με τον Ρώσο ηγέτη Πούτιν, που στην ουσία και στους τύπους είναι ο ηγέτης της χώρας που κερδίζει τον πόλεμο

Τώρα και μετά την εκλογή του φαίνεται ότι αυτή η θέση του ήταν αίολη, ανερμάτιστη και πολιτικά «συνθηματολογική», χωρίς ουσιαστική βάση και χωρίς καμία προηγούμενη μελέτη και πολιτική επεξεργασία

Όπως η Wall Street Journal αναφέρει, οι συνεργάτες του Τράμπ έχουν καταθέσει ήδη τις προτάσεις τους επί του ζητήματος

Τι λέει για παράδειγμα μια εκ των προτάσεων;

Όπως το δημοσίευμα της WSJ αναφέρει η πρόταση περιλαμβάνει την καθυστέρηση της ένταξης του Κιέβου στο ΝΑΤΟ για τουλάχιστον 20 χρόνια, με αντάλλαγμα να συνεχίσει η Ουάσιγκτον να προμηθεύει την Ουκρανία με όπλα!

Το σχέδιο θα προβλέπει την παγίωση της πρώτης γραμμής όπως είναι σήμερα και τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στα ανατολικά, ενώ παραμένει ασαφές ποιος θα εποπτεύει την αποστρατικοποιημένη ζώνη μήκους 1.300 χιλιομέτρων.

Στο άρθρο της η WSJ αναφέρει ότι η Ουάσιγκτον θα απαιτούσε από τους Ευρωπαίους συμμάχους να στείλουν δικά τους στρατεύματα.

Το ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία το ανέλαβαν δυο σύμβουλοι του νεοεκλεγέντος προέδρου Τράμπ, ο απόστρατος στρατηγός Κιθ Κέλογκ και ο Φρέντ Φλέιτζ.

ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΙΣΧΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΔΕΣΜΟ ΔΥΣΤΟΠΙΑΣ

Νίκος Σίμος

Για τους Αμερικανούς πλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρείται χαμένος.

 Η Ρωσία νίκησε στο πεδίο και τα όπλα της συλλογικής Δύσης και του ΝΑΤΟ «κάηκαν» στο μέτωπο, δείχνοντας σε όλο τον κόσμο την σοβαρή τεχνολογική υστέρηση των οπλικών συστημάτων της Βορειοατλαντικής συμμαχίας έναντι των Ρωσικών.

Ακόμα και οι βαλλιστικοί πύραυλοι μεσαίου ή και μεγάλου βεληνεκούς( Storm Shadow και Scalp), δεν είναι ικανοί να αλλάξουν την κατάσταση στο πολεμικό πεδίο, όπου η Ρωσία προελαύνει κατακτώντας χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιορίζοντας συνεχώς τον υποχωρούντα άτακτα Ουκρανικό στρατό και τους ΝΑΤΟϊκους μισθοφόρους, που έχουν εκατοντάδες απώλειες ημερησίως εδώ και μήνες! 

  

Ήδη η νότια ζώνη του Donetsk βρίσκεται στην κυριολεξία ένα βήμα πριν την ολική κατάρρευση, οι Ρώσοι θα πάρουν γρήγορα 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα μετά την πτώση του Kurakhove

Είναι τέτοια η προέλαση των Ρωσικών στρατευμάτων που ανάγκασε δημόσια τον Γερμανό στρατηγό Helmut Ganser να ομολογήσει ότι ήταν  επιχειρησιακό λάθος της Ουκρανίας η επίθεση στο Kursk … οι Ρώσοι νίκησαν συμπεραίνει ο στρατηγός!

 Ο Ουκρανικός στρατός χρησιμοποιήθηκε από τους νεοαγγλοσάξονες, αλλά το ΝΑΤΟ  ηττήθηκε! 

Όποια μορφή προπαγάνδας κι ‘αν χρησιμοποιηθεί για να ωραιοποιήσει την ήττα,  όλοι γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η «συλλογική Δύση» ηττήθηκε στην Ουκρανία. 

Ο ηττημένος Ουκρανός Πρόεδρος  Zelensky έκανε μια πρόταση, κατάπαυση πυρός 

«Αναστήθηκε» ο ναζισμός ή κάποιοι τον κρατούσαν χρόνια σε «ιστορική νάρκη»;

Νίκος Σίμος 

Kοντά στο μέσον του περασμένου αιώνα ο Ναζισμός υπήρξε το «πολιτικό» μέσον της καπιταλιστικής αναδιάταξης.

Τον χρησιμοποίησαν αυτοί, που σήμερα κόπτονται για την «Δημοκρατία της κοινωνικής υποταγής»  ή την  « παγκόσμια νεοφεουδαρχική κολεκτίβα των ανθρώπων- ζόμπι», όπως ακριβώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό που επιχειρούν να επιβάλλουν στον πλανήτη, με τον εύηχο τίτλο της «μεγάλης επανεκκίνησης» 

Στις μέρες μας τα ναζιστικά σύμβολα, οι νοοτροπίες και οι μέθοδοι,  καθώς και η «πολιτική λογική»  του ναζισμού, που χρησιμοποίησε με λαϊκίστικα και μαρξιστοφανή πολιτικά επιχειρήματα και τότε το κοινωνικό μεσόστρωμα, προκειμένου να βρεθεί στην εξουσία,  χρησιμοποιούνται και τώρα, στις μέρες μας, για την «νέα μορφή»  του καπιταλισμού - την νεοφεουδαλιστική του τροπή ή παράφραση δηλαδή - από αυτούς, που τότε ήταν οι  «νικητές» του «Δευτέρου» στον κόσμο πολέμου.

  Σήμερα είναι οι ηττημένοι από την ίδια την στρέβλωση της καπιταλιστικής μορφής του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτισμού και την οικονομία του φαινόμενου χρήματος  που οι ίδιοι δημιούργησαν, σε έναν κόσμο που έσπαγε τις ψυχροπολεμικές ισορροπίες, μετά από μια μακρά περίοδο εξαναγκασμένης ειρήνης.

Σήμερα αυτές οι ελίτ της εξουσίας και του χρήματος  ζητούν, από τις δυτικές κοινωνίες, να πληρώσουν την ήττα τους, γιατί ήταν και είναι ιστορικά ανήθικες!

Γνώριζαν  πάντα ιστορικά να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε  «χέρια λίγων»  και τα χρέη που δημιουργούσε η αδηφάγος καπιταλιστική τους επέκταση,  στις πλάτες των λαών

Ο Χίτλερ και ο εθνικοσοσιαλισμός γενικότερα, και στις δυο κυρίαρχες εκφάνσεις του (ναζιστική και φασιστική), ήταν για τις δυτικές ελίτ της εξουσίας και του χρήματος, το σύμβολο και ταυτόχρονα το μέσον της καπιταλιστικής αναδιάταξης. 

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΟΔΕΥΟΥΝ ΣΕ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΑΒΥΣΣΟ!

Η «λάθος πλευρά της ιστορικής εξέλιξης»  θα είναι μοιραία για την Γηραιά Ήπειρο και την Ελλάδα

Νίκος Σίμος

 Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Κάποιοι μιλούν για το χάος που έρχεται στην Ευρωπαϊκή ήπειρο

Τελευταία η κ Λαγκάρντ της ΕΚΤ μίλησε για ζοφερές μέρες που έρχονται, σε σχέση με το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη, εξ’ αιτίας της ζοφερής οικονομικής κατάστασης στην οποία εισέρχεται η Ευρωζώνη

Το καμάρι της Γερμανίας, ο μεταποιητικός τομέας, βιώνει μια βαθιά υπαρξιακή κρίση.

Οι εξελίξεις για την οικονομία της Γερμανίας δεν προμηνύουν τίποτε θετικό για το ευρώ και την Ευρωζώνη.

Οι ΕΚΤ σε έκθεσή της (20/11) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για νέα κρίση χρέους και τις επιπτώσεις από τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής οικονομίας στο ενδεχόμενο ενός εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ που θα πυροδοτήσει η αύξηση των δασμών.

Καθώς το ευρώ... δεν διαθέτει ένα.. υπουργείο Οικονομικών, το λογικό είναι να επικρατήσει η λογική της επικράτησης του ισχυρότερου και της διάλυσης αυτού που έχει αποκληθεί ευρωπαϊκό εγχείρημα.

 

 Αυτό που περιγράφει η έκθεση της ΕΚΤ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής ετών, που ευνόησε τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που χώρισε και δίχασε την Ευρωπαϊκή ήπειρο, λειτούργησε σε βάρος της παραγωγικής οικονομίας της Ευρωζώνης,  υιοθετώντας  την πολιτική της «Νέας Τάξης Πράγματων», που υπαγόρευε ενσυνείδητους και αντιεπιστημονικούς   «οικονομικούς ερασιτεχνισμούς»  και ολέθριες λογικές, που έχουν σχέση με την καταστροφή της παραγωγικής οικονομικής βάσης της γηραιάς ηπείρου.

Πολιτικές υποδειγμένες και επιβαλλόμενες από τα «παγκοσμιοποιητικά κέντρα» που οφείλονται εν πολλοίς στους λαμπίτσες, που κατέλαβαν τις ολιγαρχικού τύπου εξουσίες, σε μια Ευρώπη υποθηκευμένη από την συνθήκη της ύπαρξής της σαν Ενωμένη, οδηγώντας την στα μονοπάτια της δυτικότροπης «παγκοσμιοποίησης»  και στο «γνήσιο τέκνο» αυτής την εκκολαπτόμενη Νέα Φεουδαρχία, όπως επιτάσσουν οι παρανοϊκές στοχεύσεις των θεωρούμενων  «ιδιοκτητών του κόσμου».

Οδεύοντας προς την τελική αναμέτρηση στον πλανήτη; Νίκος Σίμος

Βρισκόμαστε λίγο πριν την «τελικά αναμέτρηση»; 

Και ποιοι θα αναμετρηθούν θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ύπαρξη του πλανήτη;

 Ερωτήματα που μέχρι πρόσφατα τοποθετούνταν στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας, σήμερα με όσα γίνονται , μοιάζουν ρεαλιστικά.

 Συγκρούονται δυο κόσμοι, οι αξίες των οποίων πλέον είναι τελείως διαφορετικές και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομική προσέγγιση τους. 

Ο Νίκος Σίμος αρθρογραφεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια και πολλά από τα άρθρα του μπορούν να χαρακτηριστούν προφητικά. Η οπτική του σε θέματα γεωπολιτικής έχει μεγάλο ενδιαφέρον. 

Στη συνέντευξη του στο militaire channel, περιγράφει τους δύο αντίπαλους κόσμους που οδεύουν προς την τελική αναμέτρηση. 

«Η προμήθεια από τη Δύση και η χρήση των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από τους Ουκρανούς δεν είναι αρκετή για να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου. Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως για παράδειγμα τα αεροσκάφη, έχει ήδη διασκορπιστεί και μεταφερθεί σε αεροδρόμια και εγκαταστάσεις πιο μέσα στη Ρωσική επικράτεια, αφού οι Ρώσοι θεωρούσαν πιθανή μια τέτοιας μορφής απόφαση από πλευράς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ», λέει ο κ.Σίμος και προσθέτει ότι «το σκεπτικό της ηττημένης στο πολεμικό μέτωπο «συλλογικής Δύσης» είναι ότι, τα όπλα αυτά μπορεί να δώσουν στην Ουκρανία κάποιο πλεονέκτημα, σε μια εποχή που τα ρωσικά στρατεύματα κερδίζουν έδαφος στα ανατολικά της χώρας και το ηθικό είναι χαμηλό. Η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε αρνηθεί επί μήνες να επιτρέψει στην Ουκρανία να πλήξει τη Ρωσία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, φοβούμενη την κλιμάκωση της σύγκρουσης, που μπορούσε και τυπικά να μας φέρει στην έναρξη του Γ’ Παγκόσμιου πολέμου …

«Η απόφαση Μπάϊντεν ανοίγει τον δρόμο για την τελική αναμέτρηση»

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΠΥΡΑΥΛΩΝ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Οι ΗΠΑ, δια του απερχόμενου προέδρου Μπάιντεν, που τυπικά βρίσκεται στον Λευκό Οίκο μέχρι την ορκωμοσία Τράμπ, επέτρεψαν για πρώτη φορά στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να πλήξει στόχους εντός της Ρωσίας.

Η απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε το «πράσινο φως» στο Κίεβο να μπορεί να χρησιμοποιήσει πυραύλους ATACMS αμερικανικής κατασκευής για «περιορισμένα»  πλήγματα εντός της Ρωσίας.

Στο παρελθόν και για την αποφυγή γενικευμένου πολέμου η Ουάσινγκτον είχε  αρνηθεί να επιτρέψει τέτοια πλήγματα

Η σημαντική αλλαγή πολιτικής έρχεται δύο μήνες πριν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν παραδώσει την εξουσία στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είναι επιφυλακτικός απέναντι στη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.

Η Ουκρανία χρησιμοποιεί τους ATACMS, εναντίον ρωσικών στόχων στο κατεχόμενο ουκρανικό έδαφος για περισσότερο από ένα χρόνο. Έχει χρησιμοποιήσει τους ATACMS για να πλήξει αεροπορικές βάσεις στην κατεχόμενη χερσόνησο της Κριμαίας και στρατιωτικές θέσεις στην περιοχή Ζαπορίζια.

Αλλά οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν ποτέ στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο εσωτερικό της Ρωσίας  μέχρι τώρα.

Οι βαλλιστικοί πύραυλοι ATACMS της Lockheed Martin είναι από τους ισχυρότερους που έχουν παρασχεθεί μέχρι στιγμής στην Ουκρανία, με βεληνεκές έως και 300 χιλιόμετρα (186 μίλια).

Η Ουκρανία είχε υποστηρίξει ότι το να μην της επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα εντός της Ρωσίας ήταν σαν να της ζητείται να πολεμήσει με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη της.

Η αλλαγή πολιτικής φέρεται να έρχεται ως απάντηση – πρόφαση στην πρόσφατη ανάπτυξη Βορειοκορεατικών στρατευμάτων για την υποστήριξη της Ρωσίας στη συνοριακή περιοχή του Κουρσκ, όπου η Ουκρανία κατέχει έδαφος από τον Αύγουστο.

Η προμήθεια και η χρήση των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από τους Ουκρανούς  δεν είναι αρκετή για να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου. Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως για παράδειγμα τα αεροσκάφη, έχει ήδη διασκορπιστεί και μεταφερθεί σε αεροδρόμια και εγκαταστάσεις πιο μέσα στη Ρωσική επικράτεια, αφού οι Ρώσοι  θεωρούσαν πιθανή  μια τέτοιας μορφής απόφαση από πλευράς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ .

ΟΙ ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Νίκος Σίμος

Η Ευρώπη εισπράττει τα επίχειρα της πρόσδεσής της στο άρμα της Δυτικής δυστοπίας.

Η βουλιμική και δουλική προς τα λόμπι συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτικών, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι πολύ κατώτεροι των ιστορικών περιστάσεων που υπαγορεύει ο ταραγμένος αιώνας που διανύουμε και που πρόθυμα  έσπευσαν, σχεδόν εντολοδοχικά,  να προσαρμόσουν τα «πλάνα αφηγήματα» της παγκοσμιοποίησης στην ΕΕ, οδήγησαν την - χρηματοπιστωτικά και μόνο - ενωμένη Ευρωπαϊκή κολεκτίβα σε πολιτικές επίπλαστης ευμάρειας (1993-2008) και σε δραματικές μεταβολές την 15ετια 2009-2024, στην οποία οι οικονομίες των  χωρών μελών του Νότου της Ευρωζώνης, θυσιάστηκαν για να διασωθεί το χρηματοπιστωτικό Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που απειλούνταν με κατάρρευση, μετά το ξέσπασμα της κρίσης της φούσκας των ακινήτων στις ΗΠΑ, που μεταδόθηκε σαν χρηματοπιστωτική κρίση γρήγορα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία του άλλοτε Δυτικού κόσμου.

Τώρα έρχεται «η ώρα του ταμείου» για την χρηματοπιστωτική κολεκτίβα της ΕΕ, η ώρα των αρνητικών αποτελεσμάτων των πολιτικών, που διέλυσαν και αποσάθρωσαν την Ευρωπαϊκή οικονομία αφού προσδέθηκαν άκριτα στο άρμα της δυτικότροπης παγκοσμιοποίησης,  του χρηματοπιστωτισμού και του «φαινόμενου»  πλούτου, δηλαδή του πλούτου που δεν εδράζεται σε εμπράγματες οικονομικές αξίες,  αλλά προέρχεται από την τυχοδιωκτική έκφανση του χρηματιστηριακού χρηματοπιστωτισμού, των υπερτιμημένων μετοχών και του χρηματιστηριακού παίγνιου των ισοτιμιών των fiat νομισμάτων και των ασφαλίστρων κινδύνου.

Έχω βαθύτατη την πεποίθηση ότι, το ενοποιητικό εγχείρημα στην Ευρώπη ( με εκκίνηση την συνθήκη του Μάαστριχτ), υπαγορεύτηκε και υποδείχθηκε από τους πέραν του Ατλαντικού παγκοσμιοποιητές, που προετοίμαζαν μεθοδικά το έδαφος για την ύπαρξη μιας παγκόσμιας απολυταρχίας, όπου οι λίγοι, συγκεντρώνοντας μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου  και κατευθύνοντας μέσω ενεργούμενων προσώπων την πολιτική, θα πετύχαιναν να εξουσιάσουν ακόμα και την ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, μέσα από ένα ψυχότροπο σχέδιο που χαλκεύεται σε βάρος της Παγκόσμιας κοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια.   

Ο κ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ ΕΙΝΑΙ Ο 47ος ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ …ΚΑΙ TΩΡΑ ΤΙ;

Νίκος Σίμος 

Η νίκη του Ντόναλντ Τράμπ και η επάνοδός του στην προεδρία - της σε αποδρομή και πολλαπλή παρακμή υπερδύναμης - των ΗΠΑ δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία, παρότι τα επι ενεχύρω παγκοσμιοποιητών ΜΜΕ ήθελαν ένα εκλογικό ντέρμπυ, επιχειρώντας να τονώσουν την έτσι κι αλλιώς προβληματική υποψηφιότητα της Καμάλα Χάρις.

Το καπιταλιστικό αδιέξοδο  των ΗΠΑ με την εκτεταμένη αποπαραγωγικοποίηση, την προκλητικά εμφανή οικονομική χρηματοροή δισεκατομμυρίων δολαρίων για την επίτευξη γεωστρατηγικών επιδιώξεων, αγνοώντας την εσωτερική οικονομική κατάσταση της χώρας,  που είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγήσει τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα σε καθεστώς δύσκολης διαβίωσης αφ’ ενός και το γεγονός ότι η βασική ατζέντα του προεκλογικού αγώνα της κ Χάρις ήταν στηριγμένη στην παραλογία της woke ατζέντας, του ιδιότυπου δικαιωματισμού  των ΛΟΑΤΚΙ παραβλέποντας τις επείγουσες ανάγκες του μέσου Αμερικανού πολίτη αφ’ ετέρου, ήταν οι βασικές παράμετροι που έδωσαν την νίκη στον κ Τράμπ και στο κίνημα των Αμερικανών Τραμπιστών πρωτίστως και δευτερευόντως στους Ρεπουμπλικανούς στους οποίους είναι ενταγμένος ο κ Τράμπ. 

Η προσπάθεια να χειραγωγηθεί η Αμερικανική κοινωνία και προεκλογικά από τους Δημοκρατικούς  στην κατεύθυνση μιας κοινωνίας ανάποδων και παράλογων εννοιών, που χτυπούσαν την βάση παραδοσιακών αρχών που συγκρατούν την έννοια της οικογένειας και της κοινωνίας, με εξόφθαλμες, παράλογες και κοινωνικά προκλητικές επιδείξεις, όπως για παράδειγμα η ανάδειξη σαν κοινωνικού προβλήματος τις δημόσιες τουαλέτες των τρανσέξουαλ πολιτών, η πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση εκατομμυρίων Αμερικανών για την οποία η κ Χάρις δεν είχε πρόταση για την καλυτέρευσή της, εξόργισε και κυριολεκτικά έσπρωξε εκατομμύρια ψηφοφόρους στο στρατόπεδο Τράμπ.

   Ακόμη και άνθρωποι υπέρ της LGBTQ+ κοινότητας, φεμινιστές, στράφηκαν κατά όλης αυτής της ανούσιας μπουρδολογίας σε έναν κόσμο που αυτή τη στιγμή έχει πραγματικά μεγάλα προβλήματα και βρίσκεται ένα βήμα μακριά από την κατάρρευση.

Γενικότερα, ως μήνυμα προς το Δημοκρατικό Κόμμα, η επιστροφή του Ντόναλντ Τράμπ στον Λευκό Οίκο αντιπροσωπεύει επίσης μια αποκήρυξη των woke πολιτικών, είτε πρόκειται για θέματα τράνς, είτε φεμινοναζισμού, είτε με τον ρόλο των γονέων και την παραδοσιακή οικογένεια ως κεντρικό παραδοσιακό ζήτημα αρχών της αμερικανικής ζωής.

Η νίκη των Ρεπουμπλικανών και του κινήματος Τράμπ και τα αποτελέσματα των εκλογών για τη Γερουσία, μαζί με την αναμενόμενη πολύ δυνατή παρουσία στη Βουλή, αντιπροσωπεύουν ένα μήνυμα αλλαγής και απόρριψης του δυστοπικού μοντέλου κοινωνίας  που προωθούσαν με εμμονή οι Δημοκρατικοί, που είχαν καταστεί πολιτικό ενέχυρο στα χέρια των επίδοξων νεοφεουδαρχών.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 5ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Νίκος Σίμος

Οι Αμερικανικές εκλογές και ότι πιθανόν τις ακολουθήσει, προκαλεί ιδιαίτερη προσοχή και ανησυχία σε όσους αντιλαμβάνονται τις ασταθείς ισορροπίες του νέου δυστοπικού κόσμου, του οποίου  βιώνουμε στην εξέλιξη του όλοι, με ποιο εμφανή τα δείγματα στον άλλοτε δυτικό κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι οι εκλογές της 5/11/2024 ίσως είναι οι κρισιμότερες εκλογές στην ιστορία της – άλλοτε – υπερδύναμης και τούτο γιατί η κατάσταση των ΗΠΑ είναι εξαιρετικά δύσκολη και στο γεωοικονομικό επίπεδο και στο γεωπολιτικό παγκόσμια. 

Ήταν και παραμένει μια χώρα «εργαλείο» στα χέρια των επινοητών της παγκοσμιοποίησης, που χρησιμοποιήθηκε απροκάλυπτα σαν αιχμή του δόρατος των δυστοπικών και κοσμογονικών αλλαγών που επιχειρήθηκαν, τόσο στο επίπεδο της πολιτικής, όσο και στο επίπεδο της οικονομίας παγκόσμια, με κατεύθυνση την «παγκόσμια διακυβέρνηση», μια μορφή σύγχρονης φεουδαρχίας, που αποτελούσε το όραμα των δημιουργών του «παγκοσμιοποιητικού» επινοήματος, με άλλα λόγια των κατόχων του χρήματος και του πλούτου που απομυζήθηκε από την παγκόσμια κοινωνία για σχεδόν 2,5 αιώνες!!!  

Η παγκοσμιοποίηση,  ή αλλιώς, η επιχειρούμενη  «νέα φεουδαρχία»  θέλει τον πλανήτη μια παγκόσμια κολεκτίβα, στην οποία αποδρομούνται όλα τα μέχρι σήμερα παραδεκτά δεδομένα που συγκροτούν τις παραδοσιακές έννοιες που  αποτέλεσαν τις βάσεις για την ανθρωποκεντρική εξέλιξη της ιστορίας.  

Θέλει καλά ελεγχόμενες κολεκτίβες, χωρίς εθνολογικά χαρακτηριστικά, με απολύτως ελεγχόμενη ροή χρήματος και άρα απόλυτα ελεγχόμενη οικονομία παρασιτικού επιπέδου, γιατί ο δυναμισμός της παραγωγικής οικονομίας δημιουργεί πεδία ανεξαρτησίας στους ανθρώπους και αυτό αποτελεί τον απόλυτο εχθρό του νεοφεουδαρχικού εγχειρήματος.

 Θέλει κοινωνίες «χυλό», στις οποίες οι μέλλοντες άνθρωποι μετατρέπονται σε ανθρωποειδή όντα, δίχως συνείδηση ή με συνείδηση απόλυτα κατευθυνόμενη από το κέντρο της  φεουδαρχικής διακυβέρνησης, που αποκλήθηκε εύηχα «παγκόσμια διακυβέρνηση».

«Η Ρωσία μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης της δυτικής οικονομικής κατάρρευσης»-Νίκος Σίμος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Τι θα πράξει η Ευρώπη στην υπόθεση της παράνομης αξιοποίησης των Ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην Δύση και στο Ευρωπαϊκό έδαφος, προκειμένου να εξασφαλίσει την συνέχιση της χρηματοδότησης του πολέμου στην Ουκρανία, με την διακηρυγμένη πρόθεση της δυστοπικής Δύσης για πόλεμο έως τον τελευταίο Ουκρανό;

Έχει την δυνατότητα η Ρωσία να πλήξει αποτελεσματικά την Ευρωπαϊκή οικονομία που βρίσκεται ήδη σε δραματική ύφεση;

Μπορεί και αυτό το σχέδιο της, σε πολλαπλά επίπεδα, εξελισσόμενης δυτικής δυστοπίας, να αποτελέσει μέρος μιας γεωμετρικά εξελικτικής πρόκλησης που θα προκαλέσει τον επίλογο της τελικής αναμέτρησης και τον όλεθρο στον πλανήτη;

Ερωτήματα που οι έμμεσες απαντήσεις τους περιγράφουν την παράνοια και την απορρύθμιση που θέλει να επιβάλλει ένα τμήμα της παγκόσμιας ελίτ, θεωρώντας ψυχότροπα ότι αυτός ο πλανήτης είναι ιδιοκτησία τους!

Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, παρά το γεγονός ότι τα ίδια τα «παγωμένα» Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία παραμένουν (προς το παρόν) ανέγγιχτα, ακόμη και η χρήση του κέρδους που εκπορεύεται από αυτά θα είναι κλοπή και θα έχει συνέπειες, δεδομένου ότι ένα τέτοιο βήμα θα ακυρώσει τις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Ευρωπαίος Επίτροπος Δικαιοσύνης Didier Raiders είχε δηλώσει ότι η ΕΕ αναμένει να κερδίσει 15 δισεκατομμύρια ευρώ από τα δεσμευμένα κρατικά περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας μέχρι το 2027.

Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναπτύξει ένα πονηρό σχέδιο σύμφωνα με το οποίο τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορεί να μεταφέρει δύο έως τρία δισεκατομμύρια ευρώ από τα κέρδη των Ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στο Κίεβο.

ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ

Του Νίκου Σίμου 

Στην καταγραφή της ιστορικής πραγματικότητας όπως την "μάθαμε" στα σχολειά το ΟΧΙ στον ναζιστοφασιστικό άξονα το είπε ο δικτάτορας Μεταξάς  στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940.

Όμως αυτή ήταν η μισή αλήθεια την οποία το καθεστώς της παραδοσιακής εθελοδουλείας στην χώρα της υποταγής  ήθελε να γνωρίζουν οι νέοι Έλληνες .

Ήταν γνωστές οι πιέσεις των Βρετανών επικυρίαρχων - αποικιοκρατών  και προς την "κυβέρνηση" του δικτάτορα και προς τον βασιλέα Γεώργιο Β' για την σύνταξη της χώρας με το μέτωπο κατά του ναζιστοφασισμού που ήταν έτοιμο να καταστρέψει την επιρροή του αγγλοσαξονισμού στον τότε κόσμο.

Ο φασίστας  Μεταξάς της ΕΟΝ,  και του "Γ' Ελληνικού πολιτισμού", κατά τα πρότυπα του Γ' Ράιχ, ο διώκτης κάθε δημοκρατικής έκφρασης της κοινωνίας, ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, επομένως δεν θα αρνιόταν ποτέ την αναίμακτη είσοδο των Ιταλικών στρατευμάτων στην χώρα.

Ήταν ήδη από το 1936 γνωστές οι επίσημες σχέσεις του με το Γερμανικό Ράιχ , ο θαυμασμός του στον Αδόλφο Χίτλερ, οι συναντήσεις του με τον υπουργό προπαγάνδας Γκαίμπελς (μαζί με τον φιλοναζί υπουργό εξωτερικών Κοτζιά )  και οι πιέσεις που ασκούσε στο παλάτι (1938) για επίσημες συναντήσεις του βασιλιά Γεωργίου Β' με το Γερμανικό Ράιχ.

 

Όμως ο φασίστας Μεταξάς στην ουσία συγκυβερνούσε με το Παλάτι που ήταν σαφώς φιλοβρετανικό.

 Ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία, την  "πνευματική του πατρίδα", σύμφωνα με τον Άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.

Η Ελλάδα λοιπόν θα ακολουθούσε την γραμμή που είχαν χαράξει οι Αγγλοσάξονες που έβλεπαν τον κίνδυνο απώλειας του διεθνούς ελέγχου που μέχρι τότε κατείχαν από τους ναζί του Χίτλερ 

Η αιματηρή αγωνία της ηττημένης Δύσης-Νίκος Σίμος

Militaire News

Γράφει ο Νίκος Σίμος

«Η αιματηρή» … αγωνία των ΗΠΑ κοστίζει εκατομμύρια ζωές: Είναι το τελευταίο λάθος του ετοιμοθάνατου ηγεμόνα.

Η Δύση έχει δώσει στα γεράκια της ισραηλινής ηγεσίας λευκή επιταγή για την τελική λύση του Παλαιστινιακού, στη Γάζα. Οι ενέργειες του Τελ Αβίβ είναι δυσανάλογα βίαιες, έχουν δε προ πολλού χρόνου επισκιάσει, στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης, την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς.

Οι εχθροπραξίες θα μπορούσαν να τερματιστούν αρκετά γρήγορα με την βοήθεια της διεθνούς πίεσης.

Όμως η Ουάσιγκτον έχει χάσει την ικανότητα για λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς. Και η αμερικανική ελίτ έχει καταστεί όμηρος διαφόρων λόμπι, χρηματοοικονομικών και βιομηχανικών κύκλων, ιδιαίτερα φιλοϊσραηλινών και πολεμικών βιομηχανιών, έχοντας χάσει την δική της υποκειμενική κρίση.”

Είναι οι, χαρακτηριστικές της Ιστορικής περιόδου που διανύουμε, απόψεις των αντιπρυτάνεων της Διπλωματικής Ακαδημίας του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Ο. Καρπόβιτς και Μ. Τρογιάνσκυ για τις κρίσεις που προκαλεί, στην αποδρομή της και στην εμφανή γεωπολιτική, γεωοικονομική και γεωστρατηγική της ήττα οι ΗΠΑ – σαν ο κύριος εκφραστής του «νέου αγγλοσαξονισμού» – παρασύροντας και τους άφρονες αλλά πιστούς συμμάχους των σε πολλαπλές κρίσεις που είναι δύσκολο να αντέξουν.

Το ευρωπαϊκό, Αμερικανοσχεδιασμένο, εποικοδόμημα της ΕΕ αποσαρθρώνεται και αυτό μέσα στην χρονιά που έρχεται θα γίνει εμφανέστατο.

Με την ίδια μέθοδο, σαν αυτή της Ουκρανίας, επιχείρησαν να συσπειρώσουν τους εξαρτώμενους συμμάχους των παραβλέποντας και αυτοί – οι Αμερικανοί – και οι σύμμαχοι τους την διπλωματική ιστορία των ζητημάτων, το παρελθόν το ιστορικό των περιοχών και κυρίως τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ για την χρόνια εκκρεμότητα του Παλαιστινιακού ζητήματος, καθώς και για την προκλητική προσπάθεια γεωπολιτικής σύσφιξης της Ρωσίας αμέσως μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας

Η σύνοδος των Brics στο Καζάν-Στα Ουράλια χτυπά η καρδιά του ταραγμένου μας κόσμου-Νίκος Σίμο

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Στα Ουράλια χτυπά η καρδιά του ταραγμένου μας κόσμου

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η συνοδός των BRICS στην πόλη Καζάν της Ρωσίας συγκεντρώνει τα βλέμματα όλων, φίλων και αντιπάλων.

Είναι μια κρίσιμη σύνοδος των κρατών του παγκόσμιου Νότου και της Ανατολής, όπου θα εξεταστούν όλα τα ζητήματα που αφορούν την πορεία της συμμαχίας των BRICS, συμμαχία που σηματοδοτεί την καίρια συναντίληψη της πλειοψηφίας των κρατών του Παγκόσμιου Νότου και της Ανατολής για την πορεία του κόσμου, μακριά από την νεοαγγλοσαξονική νοοτροπία του νεοαποικισμού και της εξάρτησης , μακριά από την νοοτροπία της στρεβλωτικής ερμηνείας του Διεθνούς Δικαίου κατά τα συμφέροντα του ισχυρού, στην κατεύθυνση ενός ειρηνικού και παραγωγικού κόσμου, όπου οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και ο σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας των κρατών θα έχει τον καθοριστικό ρόλο στην ιστορική εξέλιξη.

Στην σύνοδο αυτή θα εξεταστούν όλα τα φλέγοντα θέματα που αφορούν την γεωοικονομία και την γεωπολιτική στον πλανήτη, σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή της ιστορικής εξέλιξης του αιώνα που διανύουμε


Το μέτωπο της Ουκρανίας, με τις πιθανές εξελίξεις μετά τις Αμερικανικές εκλογές, το αντίστοιχο της Μ Ανατολής που επιχειρείται να ανοίξει, με τον επαπειλούμενο πόλεμο Ισραήλ – Ιράν, όπως και οι ανησυχητικές κινήσεις της «Δυτικής συμμαχίας» στον Ειρηνικό, θα αποτελέσουν σίγουρα αντικείμενο εξέτασης και ανταλλαγής απόψεων.

Η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και η πρόοδος του εγχειρήματος της αποδολαριοποίησης θα είναι ψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων

Η σύνοδος αυτή πραγματοποιείται σε μια περίοδο όπου οι τριγμοί στον άλλοτε Δυτικό κόσμο είναι εκκωφαντικοί και στον τομέα της οικονομίας και στον τομέα της πολιτικής επιρροής του στον πλανήτη.

Αναζητώντας τους πολιτικούς μηχανισμούς «χυλοποίησης» της κοινωνίας

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Γιατί η δυτικότροπη δυστοπία επιδιώκει την αποσάρθρωση της πολιτικής έκφρασης στην κοινωνία και ποιες διαδικασίες ακολουθεί για την επίτευξη αυτού του στόχου;

Μία ερώτηση στην οποία η απάντηση αποτελεί μια κοινωνικοπολιτική ανάλυση – ελεγεία, που είναι αδύνατο να εξαντληθεί σε ένα σημείωμα, ίσως και σε ένα βιβλίο!

Υπάρχουν όμως κάποια διακριτά σημεία που για λόγους έστω δημοσιολογικούς ή δημοσιογραφικούς θα μπορούσαν να ανοίξουν την ατζέντα για το περιεχόμενο του σχεδίου της καταστροφής της συντεταγμένης κοινωνίας, στην κατεύθυνση της παγκόσμιας ψυχοπάθειας ή, εύσχημα, διακυβέρνησης, όπως διαταραγμένοι κροίσοι προσπαθούν να επιβάλλουν, στην λογική του μετά (μετακοινωνία, μεταιστορία, μεταπολιτική, μεταεπιστήμη κοκ)


Είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι οραματιστές της ψυχότροπης μετακοινωνίας θέλουν μια αγέλη ανθρωποειδών χωρίς κρίση, με ελέγξιμη έκφραση, με απόλυτα θολή αντίληψη των βασικών αρχών της κοινωνικότητας, των φυσικών λειτουργιών του περιβάλλοντος αλλά και του ίδιου του ατόμου, που θέλουν να θεωρείται ένα είδος πανίδας, χωρισμένο σε υποκατηγορίες, πέρα και έξω από τις ανθρώπινες φυσικές λειτουργίες, χωρίς ιστορική μνήμη – την οποία σκόπιμα στρεβλώνουν – χωρίς πολιτική αντίληψη, αφού σε αυτό το ανθρωποειδές ον του έχουν αφαιρέσει, μέσα από την επίμονη προπαγάνδα της αντιγνώσης, κάθε ταξικό ή άλλο κοινωνικό προσδιορισμό, στην κατεύθυνση της άδηλης «ευτυχίας» που δεν προσδιορίζεται πάρα μόνο με ελευθεριακούς όρους

Όλα αυτά στον βωμό του στόχου της κατοχής του κόσμου που οι επίδοξοι νεοφεουδάρχες θέλουν σε βάρος των κοινωνιών του

Το «τέλος της ιστορίας», του απερίγραπτου Φουκουγιάμα, είχε από νωρίς – δεκαετία του ’90 – στόχο αυτό ακριβώς, δηλαδή την «παιδεία» του μετανθρώπου που έχει διαμορφώσει πεποίθηση των «ανάποδων» εννοιών, της στρέβλωσης, της συκοφαντίας, της «σκηνοθετημένης» ιστορίας και του παραλογισμού, ενός ανάποδου και διεστραμμένου κόσμου

Σταθερά στην ίδια κατεύθυνση – της ιδεολογικής εμπέδωσης της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικοπολιτειακής στρέβλωσης – εργάζονταν χρόνια το ιδιωτικό φόρουμ των νεοφεουδαρχών (WEF), με έδρα το Νταβός, που στόχο είχε την αναζήτηση, τον ενεχυριασμό, και την επιβολή σε όλες της μορφές της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, θρησκευτικής, γνωσιακής πυραμίδας, προσώπων έτοιμων να αναλάβουν τον ρόλο της επιβολής του θεωρήματος του “μετά κόσμου”, που με την «φιλοσοφία» της ευγονικής, στην οποία εθίζονταν οι αγγλοσάξονες – και όχι μόνο – αποικιοκράτες, θα αποτελεί την βασική αρχή της σκέψης για την ηγεσία της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» που με πρόσωπα – εργαλεία ιταμού ήθους, μέτριας αντίληψης, εξαιρετικής αμάθειας, εύκολα μέσα από δοτούς τίτλους επιστημονικούς ή άλλους θα αποτελούν τους επιμέρους πόλους διαχείρισης της «Νέας Φεουδαρχίας» ή «μεγάλης επανεκκίνησης», ώστε για τον μετάνθρωπο να υπάρξει μια απολύτως ελεγχόμενη ζωή και ένας απόλυτα προγραμματισμένος θάνατος, σε έναν απόλυτα και φεουδαρχικά ελεγχόμενο κόσμο

Η «νεωτερική» αντίληψη και στρέβλωση των ιδεολογιών «δουλεύει» – με την συνέργεια των πολιτικών σχημάτων ανά τον Δυτικό κόσμο – χρόνια τώρα προς την κατεύθυνση αυτή, ιδιαίτερα μετά την πτώση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, εκμεταλλευόμενη το ιδεολογικό vertico στο οποίο περιήλθε η σοσιαλδημοκρατία και η αριστερά, σαν πολιτικοιδεολιγικοκοινωνική έκφανση στις τάξεις της Δυτικής κοινωνίας

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Ο ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ «ΤΕΛΙΚΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ»;

Νίκος Σίμος

Τα παιχνίδια ασταθούς ισορροπίας στην παγκόσμια «σκακιέρα» είναι πολλά, άκρως ενδιαφέροντα ,παράξενα κάποια έως και επικίνδυνα .

Έχουμε μια προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ που πλησιάζει στο τέλος της σε 15 ημέρες και στην ουσία ο προεκλογικός αγώνας είναι αγώνας πολιτικής εξόντωσης

Αντί για «Make America Great Again», το σύνθημα είναι αυτοί ή εγώ και για τον Trump και τους Ρεπουμπλικάνους και για την Harris και τους Δημοκρατικούς

Ο υποψήφιος, με προβάδισμα Trump, προβλέπει την καταστροφή του κόσμου σε τρεις με τέσσερεις μήνες, αν εκλεγεί η αντίπαλός του και υπόσχεται κάτι που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πραγματοποιήσει, ότι δηλαδή αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, δεν θα υπάρξει παγκόσμιος πόλεμος και ότι θα επιλύσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία και θα «τερματίσει το χάος στη Μέση Ανατολή».

Ο άνθρωπος που έχει εμφανώς δείξει μια άκρως υποστηρικτική προς στο Ισραήλ πολιτική, σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, στην πολιτική προεκλογική του ρητορεία, υπόσχεται ειρήνη στην Μ Ανατολή χωρίς να εξηγεί πως αυτή θα επιτευχθεί

Την ίδια θολή πολιτική προεκλογική υποσχεσιολογία ακολουθεί και για την Ρωσοουκρανική διένεξη, υπονοώντας ότι η επίλυση του Ουκρανικού θα βασιστεί στην πάλαι ποτέ καλή του σχέση με τον Ρώσο ηγέτη Βλαδίμηρο Πούτιν, που όμως καμία σχέση δεν έχει με την εν τω μεταξύ προκύπτουσα κρίση στο Ουκρανικό ζήτημα, που υποκινήθηκε σαφώς - έστω και καθ’ υπόδειξη από τα γνωστά παγκοσμιοποιητικά κέντρα - από τις ΗΠΑ

Η πολιτική δεν είναι business agreements ( επιχειρηματικές συμφωνίες) αν αυτό νομίζει ο πληθωρικός και σταθερά ανερμάτιστος Trump και σίγουρα δεν βασίζονται στις καλές διαπροσωπικές σχέσεις

Έχει να κάνει με πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως στην προκείμενη περίπτωση, την εξασφάλιση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Ρωσικής ομοσπονδίας στον παρόντα αλλά και στον μέλλοντα χρόνο, καθώς και με την κατάσταση στο πεδίο του πολέμου, όπου η Ρωσία απέναντι στην Ουκρανία, σαν κράτος ενεργούμενο, αλλά και απέναντι στο ΝΑΤΟ - επι της ουσίας- κατήγαγε και καταγάγει νίκες εδώ και σχεδόν επι μια τριετία!

Η εκλογή του Trump, εξακολουθώ να ισχυρίζομαι, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση ειρήνης.

Ο ίδιος θα μπορούσε εύκολα να γίνει η αιτία μιας παγκόσμιας κρίσης.

Για παράδειγμα στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής ο Trump λέει απλά ψέματα.

Ο κύριος λόγος για το χάος εκεί είναι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Netanyahu, ο οποίος παραβιάζει όλο και περισσότερες κόκκινες γραμμές στη Λωρίδα της Γάζας, τον Λίβανο και το Ιράν, παρά τις χλιαρές και σε κάποιες περιπτώσεις ακραία υποκριτικές διαμαρτυρίες της Ουάσιγκτον, αφού ο πόλεμος τώρα κάνει ζημιά στην εκστρατεία των Δημοκρατικών και στην Kamala Harris.

Ο Netanyahu όμως έχει τα δικά του κίνητρα.

Το τέλος του πολέμου για τον Netanyahu σημαίνει πιθανώς την απώλεια της εξουσίας στο Ισραήλ και το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας και αφού μέχρι στιγμής το Ισραήλ κερδίζει – σε γενικές γραμμές - όλες τις μάχες στις οποίες έχει μπει, δεν έχει κανένα λόγο να σταματήσει τον διαρκή και πολυμέτωπο πόλεμο και να στρέψει τα φώτα στην πολιτική των κραυγαλέων σκανδάλων που τον ακολουθούν στο εσωτερικό του Ισραήλ

Επι της ουσίας ο Netanyahu περιμένει τον Trump στην εξουσία, ο οποίος ήταν ο πιο φιλο-ισραηλινός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ.

Με τον Trump στην Ουάσιγκτον, μπορεί το Ισραήλ να περάσει ακόμα περισσότερες κόκκινες γραμμές.

Ουκρανία: Ειρήνευση δεν γίνεται χωρίς να λογαριάζουν τον ξενοδόχο, τη Ρωσία

ΕΔΩ η στην φωτογραφία 

Περιγραφή

Ουκρανία: Ειρήνευση δεν γίνεται χωρίς να λογαριάζουν τον ξενοδόχο, τη Ρωσία 

Καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου στον «Ιδεοχώρο», ο αρθρογράφος, Νίκος Σίμος. Πλούσια η ατζέντα της συζήτησης στην εκπομπή, με έμφαση στα σενάρια που ολοένα περισσότερο βλέπουν το φως της δημοσιότητας στις «ναυαρχίδες» του Δυτικού Τύπου, σύμφωνα με τα οποία ο Ζελένσκι «πιέζεται» από τους πάτρωνές του να πάει σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση.

  0:00 Έναρξη εκπομπής. 

Πότε θα ξανάρθει άραγε η παλιότερη ανεμελιά; Άρχισαν ήδη τα… όργανα και κάποιοι σπεύδουν να βγάλουν την ουρά τους απ´ έξω; 

3:16 

Λαβρόφ, όλα θα κριθούν μόνο επι του εδάφους…. Η στρατηγική ήττα της Ρωσίας δεν… ήρθε! Μπάιντεν και Μπλίνκεν δεν πήγαν στο Ραμστάιν, κρύφτηκαν πίσω απ´ τον… τυφώνα!

Καθηγητικό κατεστημένο και βαθύ κράτος στις ΗΠΑ προτείνουν παγκόσμιο πόλεμο

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Ο Thomas G. Mahnken καθηγητής στο John Hopkins καλεί την αμερικανική ηγεσία να διεξάγει Παγκόσμιο Πόλεμο σε τρεις ηπείρους για να μην γίνει πραγματικότητα ο πολυπολικός κόσμος

Το ότι το καθηγητικό κατεστημένο έχει άμεση εξάρτηση από τον νεοφεουδαρχισμό και την πολιτική του εκπροσώπηση που είναι ο νεοαγγλοσαξονισμός (ΗΠΑ), είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες, από τότε που με μορφές «δωρεών» και ερευνητικών «επιχορηγήσεων» οι «ιδιοκτήτες του κόσμου» χειραγώγησαν ένα μεγάλο μέρος της επιστήμης και των λειτουργών της που προοδευτικά κατέστησαν εργαλείο των σχεδίων τους.

Το εφιαλτικό σενάριο του Παγκοσμίου Πολέμου σε τρία μέτωπα καλλιεργούν όχι μόνο τα σκληροπυρηνικά γεράκια των deep states στις ΗΠΑ, αλλά και «αξιοσέβαστοι» καθηγητές και πρώην υπουργοί που αρθρογραφούν μάλιστα σε περιοδικά, όπως το Foreign Affairs που απηχεί τις θέσεις της αμερικανικής ελίτ.

Αυτό που προτρέπει την Ουάσιγκτον να κάνει και ο Thomas G. Mahnken (καθηγητής στο Johns Hopkins School of Advanced International Studies και Διευθύνων Σύμβουλος του Κέντρου Στρατηγικών και Δημοσιονομικών Αξιολογήσεων) το προτείνουν ταυτόχρονα με συχνή αρθρογραφία και άλλα «βελούδινα» γεράκια – στον όρο «βελούδινα» γεράκια περιλαμβάνω αποκλειστικά σχεδόν τους Αμερικανούς ακαδημαϊκούς και αναλυτές – οι οποίοι εισηγούνται στο αμερικανικό κατεστημένο τον Παγκόσμιο Πόλεμο σε τρία σημεία του πλανήτη:

Στην Ασία, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή!

Η Γαλλία κατά τις επιθυμίες των «νεοφεδουαρχών» θα οδηγήσει την Ευρώπη σε πόλεμο με την Ρωσία;

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΜΟΣ

Εξαιρετικά επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της Γαλλίας στην ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ σύγκρουση στην Ουκρανία με τις ειδικές της δυνάμεις να είναι παρούσες στο μέτωπο από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας

Υπάρχουν λόγοι γι’ αυτήν την συμπεριφορά της Γαλλίας, που εκτός της δυναμικής αποβιομηχάνισης που αντιμετωπίζει, έχει σοβαρότατα προβλήματα – πέραν των οικονομικών και κοινωνικής συνοχής, που εμφανίζονται με αφορμή κάθε λαϊκό ξέσπασμα, όταν το κοινωνικό μεσόστρωμα αντιδρά στην νεοταξικού χαρακτήρα πολιτική του «εκλεκτού της δυστοπίας» προέδρου Μακρόν.


Ο πρώτος λόγος είναι η άρρηκτη πρόσδεση του Γάλλου προέδρου με μια από τις νεοφεουδαρχικές οικογένειες του πλανήτη (δυναστεία των Ρότσιλντ), της οποίας η επιθυμία είναι – η νεοφεουδαρχική αντίληψη του κόσμου – να εμποδίσει πάση θυσία την αλλαγή του ιστορικού στάτους στον πλανήτη από τις αναδυόμενες και στην ουσία στην πράξη υφιστάμενες νέες υπερδυνάμεις της Ανατολής .

Ο Γάλλος πρόεδρος υπήρξε στέλεχος των οικονομικών δομών που συγκροτούν αυτήν την δυναστεία και τους οφείλει εν πολλοίς το γεγονός της πολιτικής του διαδρομής, κατά την οποία εμφανίστηκε σαν κομήτης στην πολιτική Γαλλική σκηνή και κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος στις εκλογές του 2017, εν μεσω ενός σπαρασσόμενου πολιτικού συστήματος στην χώρα


Ανομολόγητη αλήθεια, που όμως την επαληθεύουν οι πολιτικές πρακτικές νεοταξικού χαρακτήρα του απερίγραπτου Μακρόν

Ο Σινορωσικός άξονας ισχύος στο οικονομικό, ενεργειακό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελεί τον ενεργό εφιάλτη των νεοφεουδαρχών – «κατόχων του κόσμου», όπως θεωρούν τον εαυτό τους, μια μικρή αριθμητικά κάστα κροίσων του άλλοτε Δυτικού κόσμου.

Ένας δεύτερος λόγος είναι η αυξημένη υποστήριξη της Ρωσίας σε κινήματα ανεξαρτησίας στην Αφρική, κίνηση που ουσιαστικά διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τη γαλλική νεοαποικιακή αυτοκρατορία στην ήπειρο.

Το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής, του κυβερνητισμού, του εκσυγχρονισμού και της απαξίωσης-Νίκος Σίμος

Λίγες ώρες πριν οι κάλπες για τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ ανοίξουν ,μιλάμε με έναν άνθρωπο που έζησε το «ορθόδοξο» ΠΑΣΟΚ και αποφάσισε να φύγει νωρίς. Όταν το «μικρόβιο» του «κυβερνητισμού» όπως λέει άρχισε να διαβρώνει το ΠΑΣΟΚ που είχε έρθει στην εξουσία το 1981.

Ο Νίκος Σίμος έζησε εκείνο το ΠΑΣΟΚ και είχε αρχίσει να καταλαβαίνει από το 1984 ακόμη πως κάτι άλλαζε . Μόνο που αυτό δεν θα έφερνε την «Αλλαγή» που είχε υποσχεθεί το κόμμα του. Τι έφταιξε; Τι προκάλεσε την μεταμόρφωση του ΠΑΣΟΚ που πέρασε στα χέρια του Κώστα Σημίτη και των εκσυγχρονιστών του και τελικά στην πλήρη απαξίωση του υπό τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Νίκος Σίμος μετά από την αποχώρηση του από το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε την πολιτική του δράση δίπλα στον Δημήτρη Τσοβόλα και στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Είναι γνωστός και για την εκπομπή του «Αναστοχασμοί» στην ΕΡΤ Open.